Ντεσμοντ Τουτου Κυριάκος Κυριακίδης

Ντεσμοντ Τουτου Ο Ντέσμοντ Τούτου είναι Νοτιοαφρικανικός αγγλικανός κληρικός, φανατικός πολέμιος του απαρτχάιντ. Η Νότια Αφρική αναφέρεται συχνά ως Έθνος Ουράνιο Τόξο, όρος που επινοήθηκε από τον Τούτου και χρησιμοποιήθηκε από τον Νέλσον Μαντέλα ως μεταφορά για την περιγραφή της πολυπολιτισμικής απάντησης στον ρατσισμό και την ξενοφοβία της ιδεολογίας του απαρτχάιντ.

Βιογραφια Γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1931 στο Κλέρκσντορπ του Τρανσβάαλ της Νότιας Αφρικής, μια πόλη με χρυσωρυχεία δυτικά του Γιοχάνεσμπουργκ. Οι γονείς του ανήκαν στις φυλές Ξόσα και Τσουάνα. Σε ηλικία 12 ετών, η οικογένειά του μετακομίζει στο Γιοχάνεσμπουργκ. Λόγω οικονομικών στενοτήτων της οικογένειάς του, αναγκάζεται να εργάζεται και να πηγαίνει ταυτόχρονα σχολείο, στο Λύκειο Μπαντού του Γιοχάνεσμπουργκ. Αν και αρχικό του όνειρο ήταν η ιατρική, αποφασίζει να γίνει δάσκαλος, όπως και ο πατέρας του.

Από το 1976 ως το 1978 διατελεί επίσκοπος του Λεσότο Από το 1976 ως το 1978 διατελεί επίσκοπος του Λεσότο. Αμέσως μετά αποδέχεται τον διορισμό του στη θέση του γενικού γραμματέα του Νοτιοαφρικανικού Συμβουλίου Εκκλησιών και από αυτή τη θέση (μέχρι το 1985) διακρίνεται σε εμβληματική εθνική και παγκόσμια φιγούρα για τα δικαιώματα των Μαύρων της Νότιας Αφρικής. Αν και ήταν ήδη αναγνωρίσιμη και σεβαστή εκκλησιαστική φυσιογνωμία πριν την εξέγερση του 1976 στις επαρχίες των μαύρων, τους μήνες λίγο πριν την εξέγερση του Σοβέτο άρχισε να γίνεται γνωστός στους λευκούς Νοτιοαφρικανούς για τις μεταρρυθμιστικές του ιδέες. Ο Τούτου διακηρύσσει μια μάχιμη πολιτική μη βίας, οραματίζεται «μια δημοκρατική και δίκαιη κοινωνία χωρίς φυλετικές διαφορές», ενθαρρύνει την επιβολή οικονομικών κυρώσεων στην κυβέρνηση της Πραιτώρια από τις χώρες που διατηρούν εμπορικές σχέσεις μαζί της, ενώ στα κηρύγματά του τονίζει ορισμένα κύρια σημεία: Ίσα πολιτικά δικαιώματα για όλους Κατάργηση των νόμων της Νοτίου Αφρικής περί διαβατηρίων Κοινό σύστημα εκπαίδευσης (κατάργηση εκπαίδευσης Μπαντού) Παύση της αναγκαστικής απέλασης από τη Νότια Αφρική στα λεγόμενα μπαντουστάν

Η νοτιοαφρικανική κυβέρνηση για αρκετά χρόνια αρνείται να του χορηγήσει διαβατήριο, παρεμποδίζοντας την επικοινωνία του με τη διεθνή κοινότητα. Το 1984, ο Ντέσμοντ Τούτου βραβεύεται με το Νόμπελ Ειρήνης, "για τη συνεισφορά του στην αντιμετώπιση του απαρτχάιντ". Έπειτα από μια βραχύχρονη θητεία ως Επίσκοπος του Γιοχάνεσμπουργκ, το 1986 εκλέγεται αρχιεπίσκοπος του Κέιπ Τάουν, αξίωμα που διατήρησε μέχρι το 1996. Ο Τούτου δέχτηκε θερμά τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που ανήγγειλε ο Πρόεδρος Φρεντερίκ Ντε Κλερκ μετά την εκλογή του το 1989. Οι ρυθμίσεις αυτές περιλάμβαναν την άρση της απαγόρευσης λειτουργίας του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου και την απελευθέρωση του Νέλσον Μαντέλα από τη φυλακή. Τα τελευταία χρόνια χτυπημένος από καρκίνο του προστάτη έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Έχει γράψει διάφορα βιβλία, το τελευταίο από τα οποία με τίτλο "Ο Θεός έχει ένα Όνειρο" (God Has a Dream). Διατηρεί ένα ιδιωτικό γραφείο κοντά στην κατοικία του στο Μίλνερτον του Κέιπ Τάουν.

Πολιτικη - Ακτιβισμος Αναπόφευκτα, οι εκκλήσεις του Τούτου για δικαιοσύνη και συμφιλίωση στη Νότια Αφρική τον έθεσαν εντός της πολιτικής σκηνής, αλλά πάντοτε υποστήριζε ότι τα κίνητρα του ήταν θρησκευτικά και όχι πολιτικά. Αν και πολλοί από όσους ασκούσαν κριτική στον Τούτου προέβλεπαν ότι θα λάμβανε μέρος στην πολιτική σκηνή, όντας μέλος της κυβέρνησης, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Αντιθέτως, αποτέλεσε κυρίαρχο διαμεσολαβητή στη μετάβαση προς τη δημοκρατία. Το 1996, ο Νέλσον Μαντέλα τον κάλεσε να συμμετέχει στην Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης, ένα σώμα που ιδρύθηκε για να καταγράψει την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να διαλευκάνει τα εγκλήματα και τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν είτε από την κυβέρνηση είτε από τα απελευθερωτικά κινήματα κατά τη διάρκεια του απαρτχάιντ.

Ο Τούτου δέχτηκε κριτική κατά την περίοδο που ήταν μέλος της Επιτροπής: παρόλο που έρευνα διεξήχθη και για τις δυο πλευρές και η αναφορά της έγινε αποδεκτή από την κυβέρνηση, ασκήθηκε κριτική από αυτούς που πίστευαν ότι δεν είχε επιτελέσει σωστά το σκοπό της και μεροληπτούσε σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στην υπόθεση της Γουίνι Μαντέλα, για παράδειγμα, οπότε και ο Ντέσμοντ Τούτου κατηγορήθηκε ότι έδειξε ελαστικότητα ενώπιον κατηγοριών για σοβαρά εγκλήματα. Ο πρόεδρος της Ζιμπάμπουε Ρόμπερτ Μουγκάμπε τον έχει χαρακτηρίσει "μοχθηρό", καθώς ο Τούτου έχει ασκήσει έντονη κριτική για την θητεία του και τον έχει καλέσει να παραιτηθεί ή να έρθει ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, ωστόσο πρόκειται γενικά για μια προσωπικότητα που απολαμβάνει την αποδοχή και το σεβασμό σε όλο τον κόσμο.[3] Συχνά καλείται λόγω της εμπειρίας του για την επίλυση μακροχρόνιων αντιπαραθέσεων ανά τον κόσμο.

Παραμένει ακτιβιστής για την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον αγώνα κατά του AIDS, της φτώχειας και του ρατσισμού. Πιο συγκεκριμένα, έχει υπάρξει σύμβουλος για ΜΚΟ που επιθυμούν συμφιλίωση στη Βόρεια Ιρλανδία και προσκλήθηκε στα Νησιά Σολομώντα για να βοηθήσει στην ίδρυση τοπικής Επιτροπής Αλήθειας και Συμφιλίωσης. Αποτέλεσε τμήμα των διεθνών προσπαθειών για ειρήνευση της πολιτικής κρίσης στην Κένυα μετά τις εκλογές του 2006, ενώ τον Οκτώβριο του 2008, ταξίδεψε στην διαιρεμένη Κύπρο, όπου ενθάρρυνε και την ελληνοκυπριακή και την τουρκοκυπριακή πλευρά, Δημήτρη Χριστόφια και Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, να στηρίξουν τις συνομιλίες διαπραγμάτευσης για την επανένωση του νησιού. Επιπρόσθετα, έχει κατηγορήσει το Ισραήλ ότι ασκεί πρακτικές απαρτχάιντ εναντίον των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους (νεότερος) και ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ έχουν δεχτεί τα βέλη του Αρχιεπισκόπου Τούτου, ο οποίος τους ώθησε να παραδεχτούν ότι έσφαλαν, στηρίζοντας έναν "ανήθικο" πόλεμο στο Ιράκ, ενώ άσκησε κριτική και στην διπλωματική υποστήριξη που προσέφερε η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής στη χούντα της Μιανμάρ. Πέρα από το Νόμπελ Ειρήνης, έχει λάβει το βραβείο Άλμπερτ Σβάιτσερ για τον Ανθρωπισμό, το βραβείο Ειρήνης Γκάντι, το Βραβείο του Ιδρύματος Ωνάση το 1981 και είναι ο πρώτος επίτιμος ηγέτης του Ιδρύματος Ειρήνης Πυρηνικής Εποχής. Επίσης, είναι πρόεδρος της Νοτιοαφρικανικής Επιτροπής για την αλήθεια και τη συμφιλίωση, μέλος της επίτιμης επιτροπής της Διεθνούς συντονιστικής επιτροπής για την Δεκαετία για ένα πολιτισμό της Μη Βίας, Πρόεδρος των Πρεσβυτέρων και μέλος του συμβουλίου του Ιδρύματος Ειρήνης Πυρηνικής Εποχής.