Οίκοι εικοσιτέσσερις

Τ ῷ Ὑ περμ ά χ ῳ Στρατηγ ῶ το ῦ Ἅ δου Νικητ ῆ, Ὡ ς λυτρωθε ῖ ς ἐ ξ α ἰ ων ί ου θαν ά του, Ἀ ναγρ ά φω Σο ὶ ὁ δο ῦ λος σου τ ὰ νικητ ή ρια. Ἀ λλ’ ὡ ς ἔ χων ε ὐ σπλαχν ί αν ἀ νερμ ή νευτον, Ἐ κ παντο ί ων μ ὲ κινδ ύ νων ἐ λευθ έ ρωσον, Ἵ να κρ ά ζω Σο ί, Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Ἀ γγ έ λων ποιητ ὰ κα ὶ Κ ύ ριε τ ῶ ν Δυν ά μεων, ἄ νοιξον τ ὸ ν ἄ πορ ό ν μου νο ῦ ν κα ὶ τ ὴ ν γλ ώ τταν πρ ὸ ς ὕ μνον το ῦ Παναχρ ά ντου Σου ὀ ν ό ματος, καθ ά περ ἤ νοιξας π ά λαι τ ὴ ν ἀ κο ὴ ν κα ὶ γλ ώ τταν το ῦ κωφο ῦ κα ὶ μογιλ ά λου, το ῦ κραυγ ά ζειν πρ ὸ ς Σ ὲ τοιαυτα.

Ἰ ησο ῦ πανθα ύ μαστε, τ ῶ ν Ἀ γγ έ λων ἡ Ἔ κπληξις. Ἰ ησο ῦ παντοδ ύ ναμε, Προπατ ό ρων ἡ Λ ύ τρωσις. Ἰ ησο ῦ γλυκ ύ τατε, Πατριαρχ ῶ ν τ ὸ Κα ύ χημα. Ἰ ησο ῦ ὑ περ έ νδοξε, Βασιλ έ ων Κρατα ί ωμα. Ἰ ησο ῦ παμπ ό θητε, Προφητ ῶ ν ἡ Ἐ κπλ ή ρωσις. Ἰ ησο ῦ ὑ περ ύ μνητε, Στερ έ ωμα τ ῶ ν Μαρτ ύ ρων. Ἰ ησο ῦ ἰ λαρ ώ τατε, μοναζ ό ντων Τερπν ό της. Ἰ ησο ῦ παντελε ῆ μον, Πρεσβυτ έ ρων Γλυκ ύ της. Ἰ ησο ῦ ὑ περε ύ σπλαχνε, νηστευ ό ντων Ἐ γκρ ά τεια. Ἰ ησο ῦ πανοικτ ί ρμον, Χαρ ὰ τ ῶ ν δικα ί ων. Ἰ ησο ῦ ὑ π έ ραγνε, Σωφροσ ύ νη τ ῶ ν Παρθ έ νων. Ἰ ησο ῦ προαι ώ νιε, Σωτηρ ί α πται ό ντων. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Β λ έ πων Κ ύ ριε τ ὴ ν χ ή ραν θρηνο ύ σαν σφ ό δρα, ε ὐ σπλαχν ί σθης, κα ὶ ἀ ν έ στησας τ ὸ ν υ ἱὸ ν α ὐ τ ῆ ς ἐ π ὶ τ ὸ ν τ ά φον φερ ό μενον. Σπλαχν ί σθητι καμο ὺ Φιλ ά νθρωπε, κα ὶ τ ὴ ν ἀ μαρτ ί αις θανο ῦ σαν ψυχ ή μου ἀ ν ά στησον, το ῦ βο ῶ ντος σο ὶ. Ἀ λληλο ύ ϊα. Γ ν ώ σιν ἄ γνωστον γν ῶ ναι ζητ ῶ ν ὁ Φ ί λιππος ἔ λεγε. δε ῖ ξον ἠ μ ὶ ν Κ ύ ριε τ ὸ ν Πατ έ ρα. Σ ῦ δ ὲ ε ἶ πας πρ ὸ ς α ὐ τ ό ν. Τοσο ύ τον χρ ό νον μετ ἐ μο ῦ ὧ ν, ο ὐ κ ἔ γνωκας, ὅ τι ἐ γ ὼ ἐ ν τ ῷ Πατρ ὶ κα ὶ ὁ Πατ ὴ ρ ἐ ν ἐ μο ὶ ἔ στι; Δι ὸ ἀ νεξιχν ί αστε, φ ό βω κραυγ ά ζω Σο ὶ.

Ἰ ησο ῦ Θε ὲ προαι ώ νιε. Ἰ ησο ῦ Βασιλε ῦ παντοδ ύ ναμε. Ἰ ησο ῦ Δ έ σποτα μακρ ό θυμε. Ἰ ησο ῦ Σωτ ὴ ρ πολυ έ λεε. Ἰ ησο ῦ Φ ύ λαξ μου ὑ περ ά γαθε. Ἰ ησο ῦ τ ὰ ς ἁ μαρτ ί ας μου π ά ριδε. Ἰ ησο ῦ τ ὰ ς ἀ νομ ί ας μου ἄ νελε. Ἰ ησο ῦ τ ὴ ν ἐ μην φαυλ ό τητα ἐ ξ ά λειψον. Ἰ ησο ῦ ἡ ἐ μ ὴ Ἐ λπ ὶ ς μ ὴ ἐά σης μ έ. Ἰ ησο ῦ ἡ ἐ μ ὴ Βο ή θεια, μ ὴ ἀ πορρ ί ψης μ έ. Ἰ ησο ῦ Ποιητ ά μου, μ ὴ ἀ π ώ ση μ έ. Ἰ ησο ῦ ὁ Ποιμ ὴ ν ὁ Καλ ό ς, μ ὴ ἀ πολ έ σεις μ έ. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Δ ύ ναμιν ἐ ξ ὕ ψους το ὶ ς Ἀ ποστ ό λοις Σου ἐ ν Ἱ ερουσαλ ὴ μ καθημ έ νοις περιβαλλ ό μενος. Ἰ ησο ῦ, καμ ὲ τ ὸ ν π ά σης ἀ γαθοποιϊας γεγυμνωμ έ νον περιβαλο ῦ τ ὴ ζ έ σει το ῦ Ἁ γ ί ου σου Πνε ύ ματος, κα ὶ δ ὸ ς μο ὶ μετ ὰ π ό θου ψ ά λλειν Σο ὶ. Ἀ λληλο ύ ϊα. Ἐ ν τ ῷ πλ ή θει το ῦ ἐ λ έ ους Σου, τελ ώ νας κα ὶ ἁ μαρτωλο ὺ ς κα ὶ ἀ π ί στους ἐ κ ά λεσας, ε ὔ σπλαχνε Ἰ ησο ῦ. Μ ὴ παρ ί δης καμ ὲ ν ῦ ν τ ὸ ν ὁ μοιωθ έ ντα α ὐ το ί ς, ἀ λλ ὡ ς πολ ύ τιμον μ ύ ρον πρ ό σδεξαι τ ὸ ν ὕ μνον το ῦ τον.

Ἰ ησο ῦ Κρ ά τος ἀ ν ί κητον. Ἰ ησο ῦ Ἔ λεος ἀ τελε ύ τητον. Ἰ ησο ῦ Ὡ ραι ό της ὑ π έ ρλαμπρος. Ἰ ησο ῦ Ἔ ρως ἄ φραστος. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ ζ ῶ ντος. Ἰ ησο ῦ ἐ λ έ ησον μ ὲ τ ὸ ν ἁ μαρτωλ ό ν. Ἰ ησο ῦ ἐ π ά κουσ ό ν μου το ῦ συλληφθ έ ντος ἐ ν ἀ νομ ί αις. Ἰ ησο ῦ καθ ά ρισον μ ὲ τ ὸ ν τεχθ έ ντα ἐ ν ἀ μαρτ ί αις. Ἰ ησο ῦ δ ί δαξον μ ὲ τ ὸ ν μωρανθ έ ντα. Ἰ ησο ῦ φ ώ τισον μ ὲ τ ὸ ν σκοτισθ έ ντα. Ἰ ησο ῦ καθ ά ρισον μ ὲ τ ὸ ν ρυπωθ έ ντα. Ἰ ησο ῦ ἐ παν ά γαγε μ ὲ τ ὸ ν ἄ σωτον. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Ζ ά λην ἔ νδοθεν ἔ χων λογισμ ῶ ν ἀ μφιβ ό λων ὁ Π έ τρος ἐ βυθ ί ζετο. Ἱ δ ὼ ν δ ὲ Σ ὲ Ἰ ησο ῦ ἐ ν σαρκ ὶ πεφυκ ό τα, ἐ π ὶ το ὶ ς ὕ δασι βαδ ί ζοντα, ἐ π έ γνω Σ ὲ Θε ὸ ν ἀ ληθ ῆ, κα ὶ χε ί ρα βοηθε ί ας δεξ ά μενος ἔ φη. Ἀ λληλο ύ ϊα. Ἤ κουσεν ὁ τυφλ ὸ ς ἐ π ὶ ὁ δο ῦ Σ ὲ πορευ ό μενον Κ ύ ριε, κα ὶ ἐ β ό ησεν, Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Δαβ ὶ δ ἐ λ έ ησον μ έ. Κα ὶ προσκαλεσ ά μενος α ὐ τ ὸ ν ἠ ν έ ωξας α ὐ το ῦ το ὺ ς ὀ φθαλμο ύ ς. Δι ὸ φ ώ τισον καμο ὺ το ὺ ς νοερο ὺ ς ὀ φθαλμο ὺ ς τ ῷ ἐ λ έ ει Σου, ὅ πως Σο ὶ κελαηδ ῶ τοιαυτα.

Ἰ ησο ῦ ὁ Ποιητ ή ς των ἄ νω. Ἰ ησο ῦ ὁ Ἐ ξαγοραστ ή ς των κ ά τω. Ἰ ησο ῦ Καθαιρ έ τα τ ῶ ν ὑ ποχθον ί ων. Ἰ ησο ῦ Καλλωπιστ ὰ π ά ντων τ ῶ ν κτισμ ά των. Ἰ ησο ῦ τ ῆ ς ἐ μ ῆ ς ψυχ ῆ ς παραμυθ ί α. Ἰ ησο ῦ φωτισμ ὸ ς το ῦ νο ό ς μου. Ἰ ησο ῦ τ ὸ ἀ γαλλ ί αμα τ ῆ ς καρδι ά ς μου. Ἰ ησο ῦ ἡ ρ ώ σις το ῦ σ ώ ματ ό ς μου. Ἰ ησο ῦ Σωτ ή ρ μου, σ ῶ σον μ έ. Ἰ ησο ῦ τ ὸ Φ ῶ ς μου, φ ώ τισον μ έ. Ἰ ησο ῦ τυρανν ί δος παντο ί ας ἀ π ά λλαξον μ έ. Ἰ ησο ῦ ρ ύ σαι μ ὲ τ ὸ ν ἀ ν ά ξιον. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Θ εορρ ή τω α ἴ ματ ί Σου, καθ ά περ π ά λαι Ἰ ησο ῦ, ἠ ξηγ ό ρασας ἡ μ ᾶ ς ἐ κ τ ῆ ς κατ ά ρας Το ῦ ν ό μου, ο ὕ τως ἐ ξελο ῦ ἐ κ τ ῆ ς παγ ί δος το ῦ ὄ φεως, Δ ὶ ’ ἧ ς π ά θει σαρκ ό ς, κα ὶ κ έ ντρω ἀ σωτ ί ας, Ἐ κτ έ ρνισεν ἡ μ ᾶ ς, πεδ ή σας τ ὴ φα ύ λη ραθυμ ί α, Ἵ να κρ ά ζωμεν Σο ί. Ἀ λληλο ύ ια. Ἴ δον πα ῖ δες Ἑ βρα ί ων ἐ ν μορφ ῇ ἀ νθρωπ ί νη, τ ὸ ν πλ ά σαντα χειρ ὶ τ ὸ ν ἄ νθρωπον, κα ὶ Δεσπ ό την νοο ῦ ντες Σ έ, ἔ σπευσαν το ὶ ς κλ ά δοις θεραπε ῦ σαι, τ ὸ Ὡ σανν ὰ βο ῶ ντες. Ἡ με ῖ ς δ ὲ τ ὸ ν ὕ μνον προσφ έ ρομεν Σο ὶ λ έ γοντες.

Ἰ ησο ῦ Θε ὲ ἀ ληθιν έ. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Δαβ ί δ. Ἰ ησο ῦ Βασιλε ῦ ὑ περ έ νδοξε. Ἰ ησο ῦ Ἀ μν ὲ πανακ ή ρατε. Ἰ ησο ῦ Φ ύ λαξ τ ῆ ς νηπι ό τητ ό ς μου. Ἰ ησο ῦ Ὁ δηγ ὲ τ ῆ ς νε ό τητ ό ς μου. Ἰ ησο ῦ ἡ βακτηρ ί α το ῦ γ ή ρατ ό ς μου. Ἰ ησο ῦ ἡ ἐ λπ ί ς μου ἐ ν ὥ ρ ᾳ το ῦ θαν ά του. Ἰ ησο ῦ ἡ μετ ὰ θ ά νατον ζω ή μου. Ἰ ησο ῦ ἡ ἐ ν τ ῇ Κρ ί σει σου παραμυθ ί α μου. Ἰ ησο ῦ τ ὴ ὥ ρα ἐ κε ί νη μ ὴ καταισχ ύ νης μ έ. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Κ ηρ ύ κων θεοφθ ό γγων τ ὰ ς ρ ή σεις ἐ κπληρ ῶ ν Ἰ ησο ῦ, ἐ π ὶ γ ῆ ς ὤ φθης κα ὶ το ὶ ς ἀ νθρ ῶ ποις συνασεστρ ά φης, ἀ πρ ό σιτος ὧ ν, κα ὶ τ ὰ ς ἀ σθενε ί ας ἡ μ ῶ ν ἐ β ά στασας. Ὅ θεν, τ ῷ μ ώ λωπ ί Σου π ά ντες ἰ αθ έ ντες, ἔ γνωμεν ψ ά λλειν. Ἀ λληλο ύ ια. Λ ά μψας τ ὴ ο ἰ κουμ έ νη φωτισμ ὸ ν ἀ ληθε ί ας τ ὴ ν πλ ά νην ἀ π ή λασας τ ῶ ν δαιμ ό νων τα γ ὰ ρ ε ἴ δωλα Σωτ ὴ ρ μ ὴ ἐ ν έ γκατ ά Σου τ ὴ ν ἰ σχ ὺ ν π έ πτωκε, ἡ με ῖ ς δ ὲ σωτηρ ί ας τυχ ό ντες βο ῶ μεν Σο ί.

Ἰ ησο ῦ Α ὐ τοαλ ή θεια, τ ὴ ν ἀ π ά την καθελ ὼ ν Ἰ ησο ῦ Φ ῶ ς ὑ περ έ χον π ᾶ ν φ ῶ ς. Ἰ ησο ῦ Βασιλε ῦ ὑ περβα ί νων π ά ντας ἐ ν ἰ σχ ύ ει Ἰ ησο ῦ ὁ Θε ό ς, ὁ πιστ ὸ ς ἐ ν ἐ λ έ ει. Ἰ ησο ῦ ὁ Ἄ ρτος τ ῆ ς ζω ῆ ς, ἔ μπλησον μ ὲ τ ὸ ν πειν ῶ ντα. Ἰ ησο ῦ ἡ Πηγ ὴ τ ῆ ς γν ώ σεως, π ό τισον μ ὲ τ ὸ ν διψ ῶ ντα. Ἰ ησο ῦ ὁ Χιτ ὼ ν ε ὐ φροσ ύ νης, ἔ νδυσον μ ὲ τ ὸ ν γυμνωθ έ ντα. Ἰ ησο ῦ τ ῆ ς χαρ ᾶ ς ὁ Λιμ ή ν, καθ ό ρμισον μ ὲ τ ὸ ν πλανηθ έ ντα. Ἰ ησο ῦ ὁ Δοτ ὴ ρ τ ῶ ν α ἰ το ύ ντων, παρ ά σχου μο ὶ συντριβ ὴ ν ἁ μαρτι ῶ ν. Ἰ ησο ῦ ὁ Ε ὐ ρετ ὴ ς τ ῶ ν ζητο ύ ντων, ε ὐ ρ έ καμοι τ ὴ ν ψυχ ή ν. Ἰ ησο ῦ ὁ το ὶ ς κρο ύ ουσι ἀ νο ί γων, ἄ νοιξον τ ὴ ν πεπωρωμ έ νην καρδ ί αν μου. Ἰ ησο ῦ Ἰ ατ ὴ ρ ἁ μαρτωλ ῶ ν, ἀ π ό πλυνον τ ὰ ς ἁ μαρτ ί ας μου. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Μ έ λλων ἀ ποκαλ ύ ψαι τ ὸ ἀ π α ἰῶ νος κεκρυμμ έ νον μυστ ή ριον, ὡ ς πρ ό βατον ἐ π ὶ σφαγ ῆ ς ἤ χθης, Ἰ ησο ῦ, κα ὶ ὡ ς ἀ μν ὸ ς ἄ φωνος ἐ ναντ ί ον το ῦ κε ί ροντος α ὐ τ ό ν. Ἠ γ έ ρθης δ ὲ Θε ὸ ς ὧ ν ἐ κ τ ῶ ν νεκρ ῶ ν, κα ὶ μετ ὰ δ ό ξης ἀ νελθ ῶ ν ε ἰ ς ο ὐ ρανο ύ ς, συναν ύ ψωσας ἡ μ ᾶ ς βο ώ ντας Σο ί. Ἀ λληλο ύ ια. Ν έ αν ἔ δειξεν Κτ ί σιν, ἐ μφαν ί σας ἠ μ ὶ ν ὁ Κτ ί στης. Ἀ σπ ό ρως δ’ ἐ κ Παρθ έ νου σαρκωθε ῖ ς κα ὶ ἐ κ τ ά φου ἀ ναστ ά ς, σ ώ α τ ὲ φυλλ ά ξας ἀ μφοτ έ ρων τ ὰ σ ή μαντρα, πρ ὸ ς το ὺ ς Ἀ ποστ ό λους τ ῶ ν θυρ ῶ ν κεκλεισμ έ νων μετ ὰ σαρκ ὸ ς ε ἰ σ ῆ λθεν. Ὅ θεν θαυμ ά ζοντες π ί στει βο ῶ μεν.

Ἰ ησο ῦ Λ ό γε ἀ χ ώ ρητε. Ἰ ησο ῦ Νο ῦ ς ἀ νεξιχν ί αστος. Ἰ ησο ῦ Δ ύ ναμις ἀ κατ ά ληπτος. Ἰ ησο ῦ Σοφ ί α ἀ μ έ τρητος. Ἰ ησο ῦ Θε ό της ἀ περ ί γραπτος. Ἰ ησο ῦ Κυρι ό της ἀ περι ό ριστος. Ἰ ησο ῦ Βασιλε ί α ἀ καταμ ά χητος. Ἰ ησο ῦ Δεσποτε ί α ἀ τελε ύ τητος. Ἰ ησο ῦ Ἰ σχ ὺ ς ὑ περκ ό σμιος. Ἰ ησο ῦ Ἐ ξουσ ί α α ἰώ νιος. Ἰ ησο ῦ Ποιητ ά μου, ἀ νακα ί νισον μ έ. Ἰ ησο ῦ Σωτ ή ρ μου, σ ῶ σον μ έ. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Ξ έ νην ἐ νανθρ ώ πησιν Θεο ῦ ὁ ρ ῶ ντες, ξενωθ ῶ μεν το ῦ ματα ί ου κ ό σμου το ύ του, τ ὸ νο ῦ ν ε ἰ ς τ ὰ θε ῖ α μεταθ έ ντες. Δι ᾶ το ῦ το γ ὰ ρ Θε ὸ ς ἐ π ὶ γ ῆ ς κατ ῆ λθεν, ἵ να ἡ μ ᾶ ς ε ἰ ς ο ὐ ρανο ὺ ς ὑ ψ ώ ση το ὺ ς α ὐ τ ῶ κραυγ ά ζοντας. Ἀ λληλο ύ ια. Ὅ λος ἢ ν ἐ ν το ὶ ς κ ά τω, κα ὶ τ ῶ ν ἄ νω ο ὐ δ ό λως ἀ π ῆ ν ὁ ἀ κατ ά ληπτος Λ ό γος. Ἔ παθεν ἐ π ὶ γ ῆ ς ἐ κο ύ σια βουλ ὴ θαν ά τω τ ὸ ν θ ά νατον ἡ μ ῶ ν ἐ ν έ κρωσε, κα ὶ τ ὴ Ἀ ναστ ά σει Α ὐ το ῦ ζω ὴ ν ἐ δωρ ή σατο ἠ μ ὶ ν το ὶ ς ἄ δουσιν Α ὐ τ ῶ τοιαυτα.

Ἰ ησο ῦ Γλυκ ύ της τ ῆ ς καρδ ί ας μου. Ἰ ησο ῦ Δ ύ ναμις το ῦ σ ώ ματ ό ς μου. Ἰ ησο ῦ Φ ῶ ς τ ῆ ς ψυχ ῆ ς μου. Ἰ ησο ῦ ἡ ὀ ξ ύ της το ῦ νο ό ς μου. Ἰ ησο ῦ Χαρμον ὴ τ ῆ ς συνειδ ή σε ώ ς μου. Ἰ ησο ῦ Ἐ λπ ὶ ς ἀ νυπ έ ρβλητος. Ἰ ησο ῦ Μν ή μη α ἰώ νιος. Ἰ ησο ῦ Α ἴ νεσις ὑ περουρ ά νιος. Ἰ ησο ῦ δ ό ξα ὑ περκ ό σμιος. Ἰ ησο ῦ ἡ ἐ μ ὴ ἐ πιθυμ ί α, μ ὴ ἀ πορρ ί ψης μ έ. Ἰ ησο ῦ Ποιμ ή ν μου, ἀ ναζ ή τησον μ έ. Ἰ ησο ῦ Σωτ ή ρ μου, δι ά σωσον μ έ. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Π ά σα φ ύ σις Ἀ γγ έ λων ἀ καταπα ύ στως ἐ ν ο ὐ ρανο ὶ ς δοξ ά ζει τ ὸ παν ά γιον Ὄ νομ ά Σου, Ἰ ησο ῦ, τ ὸ ν τρισ ά γιον ὕ μνον ἀ ναβο ώ σα. Ἅ γιος, Ἅ γιος, Ἅ γιος. Ἡ με ῖ ς δ ὲ ο ἱ ἁ μαρτωλο ὶ ἐ π ὶ γ ῆ ς, χοϊκο ὶ ς χε ί λεσι ψ ά λλομεν. Ἀ λληλο ύ ια. Ρ ή τορας πολυφθ ό γγους ὡ ς ἰ χθ ύ ας ἀ φ ώ νους ὁ ρ ῶ μεν ἐ π ὶ Σο ί, Ἰ ησο ῦ Σωτ ὴ ρ ἡ μ ῶ ν. Ἀ πορο ύ σι γ ὰ ρ λ έ γειν το π ὼ ς ε ἰ ἀ ναλλο ί ωτος Θε ὸ ς κα ὶ τ έ λειος ἄ νθρωπος. Ἡ με ῖ ς δ ὲ τ ὸ φρικτ ὸ ν μυστ ή ριον θαυμ ά ζοντες, πιστ ῶ ς βο ῶ μεν.

Ἰ ησο ῦ Θε ὸ ς θε ῶ ν. Ἰ ησο ῦ Βασιλε ὺ ς βασιλευ ό ντων. Ἰ ησο ῦ Κ ύ ριος κυριευ ό ντων. Ἰ ησο ῦ Κριτ ὰ νεκρ ῶ ν κα ὶ ζ ώ ντων. Ἰ ησο ῦ Ἐ λπ ὶ ς ἀ πηλπισμ έ νων. Ἰ ησο ῦ Παρ ά κλησις πενθο ύ ντων. Ἰ ησο ῦ πεντ ή ντων Προμ ή θεια. Ἰ ησο ῦ μ ὴ καταδικ ά σης μ ὲ κατ ὰ τ ὰ ἔ ργα μου. Ἰ ησο ῦ κ ά θαρον μ ὲ κατ ὰ τ ὸ ἔ λε ό ς Σου. Ἰ ησο ῦ διασκ έ δασον τ ὴ ν ἀ κηδ ί αν μου. Ἰ ησο ῦ φ ώ τισον το ὺ ς διαλογισμο ὺ ς τ ῆ ς καρδ ί ας μου. Ἰ ησο ῦ μν ή μην θαν ά του μο ὶ δ ώ ρησαι. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Σ ῶ σαι θ έ λων τ ὸ ν κ ό σμον, Ἀ νατολ ὴ ἀ νατολ ῶ ν, ε ἰ ς δ ύ σιν ζοφ ώ δη τ ῆ ς ἐ σκοτισμ έ νης ἡ μ ῶ ν φ ύ σεως ἐ λθ ώ ν, μ έ χρι θαν ά του ἐ ταπε ί νωσας σαυτ ό ν. Δι ὸ τ ὸ ὄ νομ ά Σου, ὑ π ὲ ρ π ᾶ ν ὄ νομα ὑ περυψο ῦ ται κα ὶ παρ ὰ π ά σης φ ύ σεως ο ὐ ραν ί ου κα ὶ ἐ πιγε ί ου ἀ κο ύ εις. Ἀ λληλο ύ ια. Τ ε ί χισον ἡ μ ᾶ ς ἀ γ ί οις Σου ἀ γγ έ λοις Χριστ ὲ Σωτ ὴ ρ ἡ μ ῶ ν, ὁ πατ ὴ ρ το ῦ μ έ λλοντος α ἰῶ νος, κα ὶ καθ ά ρισον ἡ μ ᾶ ς ἀ π ὸ π ά σης κηλ ί δος, ὥ σπερ π ά λαι ἐ καθ ά ρισας το ὺ ς δ έ κα λεπρο ύ ς, κα ὶ ἴ ασαι ἡ μ ᾶ ς καθ ά περ ἰά σω τ ὴ ν το ῦ τελ ώ νου Ζακχα ί ου φιλ ά ργυρον ψυχ ή ν, ὅ πως καταν ύ ξει βο ῶ μεν Σο ί.

Ἰ ησο ῦ Θησαυρ ὲ ἀ σφαλ έ στατε. Ἰ ησο ῦ Πλο ῦ τε ἀ δαπ ά νητε. Ἰ ησο ῦ Π ό σις ἀ νεξ ά ντλητος. Ἰ ησο ῦ τ ῶ ν γυμν ῶ ν Περιβολ ή. Ἰ ησο ῦ τ ῶ ν χηρ ῶ ν ἡ Ἀ ντ ί ληψις. Ἰ ησο ῦ ὀ ρφαν ῶ ν ὁ Προστ ά της. Ἰ ησο ῦ καταπονουμ έ νων Ὑ π έ ρμαχος. Ἰ ησο ῦ ὁ δοιπ ό ρων Συνοδ ί της. Ἰ ησο ῦ τ ῶ ν πλε ό ντων Κυβερν ή της. Ἰ ησο ῦ Λιμ ὴ ν χειμαζομ έ νων ε ὔ διος. Ἰ ησο ῦ ἀ ν ά στησον μ ὲ παραπεσ ό ντα. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Ὕ μνον ἐ ν καταν ύ ξει προσφ έ ρω Σο ὶ ὁ ἀ ν ά ξιος ἐ γ ώ, κα ὶ βο ῶ Σο ὶ ὥ σπερ ἡ Χανανα ί α. Ἰ ησο ῦ ἐ λ έ ησον μ έ. Ο ὐ θυγ ά τριον, ἀ λλ ὰ σ ά ρκα κ έ κτημα δαιμον ώ σαν δειν ῶ ς κα ὶ τ ῷ θυμ ῷ φλεγομ έ νην. Δι ὸ παρ ά σχου μο ὶ τ ὴ ν ἴ αση βο ώ ντι Σο ί. Ἀ λληλο ύ ια. Φ ωτοπ ά ροχον φ ῶ ς, τ ὸ λ ά μψας το ὶ ς ἐ ν σκ ό τει τ ῆ ς ἀ γνωσ ί ας, ὁ πρ ὶ ν δι ώ κων Σ ὲ Πα ῦ λος ἐ λλαμφθε ῖ ς τ ῷ φωτ ί Σου κα ὶ κατανο ῶ ν τ ὴ ν δ ύ ναμιν τ ῆ ς θεοσ ό φου Σου φων ῆ ς, καταπρ ά ϋνε τ ὴ ν ὁ ρμ ὴ ν τ ῆ ς ἑ αυτο ῦ ψυχ ῆ ς. Ο ὕ τω καμο ὺ φ ώ τισον τ ὰ ὄ μματα τ ῆ ς ἐ σκοτισμ έ νης μου ψυχ ῆ ς, το ῦ βο ῶ ντος τοιαύτα.

Ἰ ησο ῦ Βασιλε ῦ πανσθεν έ στατε. Ἰ ησο ῦ Θε ὲ παντοδ ύ ναμε. Ἰ ησο ῦ Παντοκρ ά τορ ἀ θ ά νατε. Ἰ ησο ῦ Δημιουργ έ μου ὑ περδ ό ξαστε, Ἰ ησο ῦ Ὁ δηγ έ μου ἀ γαθ ώ τατε. Ἰ ησο ῦ Ποιμ ὴ ν ε ὐ σπλαγχνικ ώ τατε. Ἰ ησο ῦ Δ έ σποτα πολυ έ λεε. Ἰ ησο ῦ Σωτ ή ρ μου φιλανθρωπ ό τατε. Ἰ ησο ῦ φ ώ τισ ό ν μου τ ὰ ς α ἰ σθ ή σεις σκοτισθε ί σας το ὶ ς π ά θεσιν. Ἰ ησο ῦ ἴ ασαι τ ὸ σ ῶ μα μου λελωβημ έ νον τα ὶ ς ἀ μαρτ ί αις. Ἰ ησο ῦ καθ ά ρισ ό ν μου τ ὸ ν νο ῦ ν ἀ π ὸ ματα ί ων λογισμ ῶ ν. Ἰ ησο ῦ φ ύ λαξον τ ὴ ν καρδ ί αν μου ἀ π ὸ ὀ ρ έ ξεων πονηρ ῶ ν. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Χ ά ριν χ ά ρισαι μο ὶ π ά ντων ὀ φλημ ά των χρεωλ ύ τα Ἰ ησο ῦ μου, κα ὶ δ έ ξαι μ ὲ μετανοο ύ ντα ὡ ς ἐ δ έ ξω Π έ τρον ἀ ρνησαμ έ νον Σ ὲ ὡ ς ποτ ὲ Πα ῦ λον προσεκαλ έ σω δι ώ κοντα Σ ὲ κα ὶ ἐ π ά κουσ ό ν μου ἀ ναβο ῶ ντος Σο ί. Ἀ λληλο ύ ια. Ψ ά λλοντ έ ς Σου τ ὴ ν ἐ νανθρ ώ πησιν, ἀ νυμνο ῦ μεν Σ ὲ π ά ντες, κα ὶ πιστε ύ ομεν σ ῦ τ ῷ Θωμ ᾷ ὅ τι Σ ῦ ε ἰ ὁ Κ ύ ριος κα ὶ Θε ὸ ς ἡ μ ῶ ν ὁ ἐ ν δεξι ᾷ καθ ή μενος το ῦ Πατρ ό ς, κα ὶ μ έ λλων κρ ί ναι ζ ῶ ντας κα ὶ νεκρο ύ ς. Ἀ ξ ί ωσον ο ὖ ν τ ό τε μ ὲ στ ῆ ναι ἐ κ δεξι ῶ ν Σου, τ ὸ ν ν ῦ ν ἀ ναβο ώ ντα Σο ί.

Ἰ ησο ῦ ὁ τ ῆ ς ε ἰ ρ ή νης Βασιλε ύ ς, ε ἰ ρ ή νευσον μ έ. Ἰ ησο ῦ τ ὸ ε ὔ οσμον Ἄ νθος, ε ὐ ωδ ί ασον μ έ. Ἰ ησο ῦ ἡ ποθητ ὴ Θ έ ρμη, θ έ ρμανον μ έ. Ἰ ησο ῦ Να ὲ προαι ώ νιε περ ί θαλψον μ έ. Ἰ ησο ῦ ἠ λιοστ ά λακτε Χιτ ώ ν, κ ό σμησον μ έ. Ἰ ησο ῦ ὁ πολ ύ τιμος Μαργαρ ί της, πλο ύ τισον μ έ. Ἰ ησο ῦ Λ ί θε τ ί μιε, λ ά μπρυνον μ έ. Ἰ ησο ῦ Ἥ λιε τ ῆ ς Δικαιοσ ύ νης, ἔ λλαμψον μ έ. Ἰ ησο ῦ Ἅ γιον φ ῶ ς, φ ώ τισον μ έ. Ἰ ησο ῦ ν ό σου ψυχ ῆ ς κα ὶ σ ώ ματος ἀ π ά λλαξον μ έ. Ἰ ησο ῦ ἐ κ τ ῆ ς χειρ ὸ ς το ῦ ἀ λ ά στορος ἐ ξ ά ρπασον μ έ. Ἰ ησο ῦ ἐ κ τ ῶ ν α ἰ ων ί ων βασ ά νων λ ύ τρωσαι μ έ. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Ὢ Γλυκ ύ τατε κα ὶ Πανοικτ ί ρμον Ἰ ησο ῦ πρ ό σδεξαι τα ύ την τ ὴ ν μικρ ὰ ν ἡ μ ῶ ν δ έ ησιν, ὡ ς ἐ δ έ ξω τα τ ῆ ς χ ή ρας δυ ὸ λεπτ ά, κα ὶ τ ή ρησον τ ὴ ν κληρονομ ί αν σου ἀ π ὸ ἐ χθρ ῶ ν ὁ ρατ ῶ ν τ ὲ κα ὶ ἀ ορ ά των, ἐ πιδρομ ῆ ς ἀ λλοφ ύ λων, ν ό σου, λιμο ῦ, π ά σης θλ ί ψεως, κα ὶ θανατηφ ό ρου πληγ ῆ ς. Κα ὶ λ ύ τρωσαι μελλο ύ σης κολ ά σεως, το ὺ ς βο ώ ντας Σο ὶ Ἀ λληλο ύ ια.

Ἀ γγ έ λων ποιητ ὰ κα ὶ Κ ύ ριε τ ῶ ν Δυν ά μεων, ἄ νοιξον τ ὸ ν ἄ πορ ό ν μου νο ῦ ν κα ὶ τ ὴ ν γλ ώ τταν πρ ὸ ς ὕ μνον το ῦ Παναχρ ά ντου Σου ὀ ν ό ματος, καθ ά περ ἤ νοιξας π ά λαι τ ὴ ν ἀ κο ὴ ν κα ὶ γλ ώ τταν το ῦ κωφο ῦ κα ὶ μογιλ ά λου, το ῦ κραυγ ά ζειν πρ ὸ ς Σ ὲ τοιαυτα.

Ἰ ησο ῦ πανθα ύ μαστε, τ ῶ ν Ἀ γγ έ λων ἡ Ἔ κπληξις. Ἰ ησο ῦ γλυκ ύ τατε, Πατριαρχ ῶ ν τ ὸ Κα ύ χημα. Ἰ ησο ῦ ὑ περ έ νδοξε, Βασιλ έ ων Κρατα ί ωμα. Ἰ ησο ῦ παμπ ό θητε, προφητ ῶ ν ἡ Ἐ κπλ ή ρωσις. Ἰ ησο ῦ ὑ περ ύ μνητε, Στερ έ ωμα τ ῶ ν Μαρτ ύ ρων. Ἰ ησο ῦ ἰ λαρ ώ τατε, μοναζ ό ντων Τερπν ό της. Ἰ ησο ῦ ὑ περε ύ σπλαχνε, νηστευ ό ντων Ἐ γκρ ά τεια. Ἰ ησο ῦ πανοικτ ί ρμον, Χαρ ὰ τ ῶ ν δικα ί ων. Ἰ ησο ῦ ὑ π έ ραγνε, Σωφροσ ύ νη τ ῶ ν Παρθ έ νων. Ἰ ησο ῦ προαι ώ νιε, Σωτηρ ί α πται ό ντων. Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.

Τ ῷ Ὑ περμ ά χ ῳ Στρατηγ ῶ το ῦ Ἅ δου Νικητ ῆ, Ὡ ς λυτρωθε ῖ ς ἐ ξ α ἰ ων ί ου θαν ά του, Ἀ ναγρ ά φω Σο ὶ ὁ δο ῦ λος σου τ ὰ νικητ ή ρια. Ἀ λλ’ ὡ ς ἔ χων ε ὐ σπλαχν ί αν ἀ νερμ ή νευτον, Ἐ κ παντο ί ων μ ὲ κινδ ύ νων ἐ λευθ έ ρωσον, Ἵ να κρ ά ζω Σο ί, Ἰ ησο ῦ Υ ἱὲ Θεο ῦ, ἐ λ έ ησον μ έ.