Η παράδοση της Αθήνας

ε ἰ σι ό ντας δ’ α ὐ το ὺ ς ὄ χλος περιεχε ῖ το πολ ύ ς, φοβο ύ μενοι μ ὴ ἄ πρακτοι ἥ κοιεν· ε ἰ σι ό ντας δ’ α ὐ το ὺ ς ὄ χλος περιεχε ῖ το πολ ύ ς, φοβο ύ μενοι μ ὴ ἄ πρακτοι ἥ κοιεν· Ε ἰ σι ό ντας (μτχ.) ε ἴ σειμι/ε ἰ σέρχομαι Ε ἰ σι ό ντας (μτχ.) ε ἴ σειμι/ε ἰ σέρχομαι Περιεχε ῖ το (παρατ.) περιχέομαι (περικυκλώνω) Περιεχε ῖ το (παρατ.) περιχέομαι (περικυκλώνω) ἥ κοιεν (ευκτική) ἥ κω= φθάνω ἥ κοιεν (ευκτική) ἥ κω= φθάνω

Περιεχε ῖ το δε ΠΟΙΟΣ; ΠΟΙΟΣ; ὄ χλος πολ ύ ς ὄ χλος πολ ύ ς ΠΟΙΟΥΣ; ΠΟΙΟΥΣ; α ὐ το ὺ ς α ὐ το ὺ ς ΠΟΤΕ; ΠΟΤΕ; ε ἰ σι ό ντας ε ἰ σι ό ντας ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; φοβο ύ μενοι φοβο ύ μενοι μ ὴ ἄ πρακτοι ἥ κοιεν·

ο ὐ γ ὰ ρ ἔ τι ἐ νεχ ώ ρει μ έ λλειν δι ὰ τ ὸ πλ ῆ θος τ ῶ ν ἀ πολλυμ έ νων τ ῷ λιμ ῷ. ο ὐ γ ὰ ρ ἔ τι ἐ νεχ ώ ρει μ έ λλειν δι ὰ τ ὸ πλ ῆ θος τ ῶ ν ἀ πολλυμ έ νων τ ῷ λιμ ῷ. ἐ νεχ ώ ρει ( ἐ γχωρ ῶ ) είναι δυνατόν, επιτρέπεται ἐ νεχ ώ ρει ( ἐ γχωρ ῶ ) είναι δυνατόν, επιτρέπεται Μ έ λλειν (μέλλω) βραδύνω, καθυστερώ, αναβάλλω Μ έ λλειν (μέλλω) βραδύνω, καθυστερώ, αναβάλλω ἀ πολλυμ έ νων (μτχ.) ἀ πόλλυμαι (=χάνομαι, καταστρέφομαι) ἀ πολλυμ έ νων (μτχ.) ἀ πόλλυμαι (=χάνομαι, καταστρέφομαι)

ο ὐ ἐ νεχ ώ ρει γ ὰ ρ ΠΟΙΟ; ΠΟΙΟ; ἔ τι μ έ λλειν ἔ τι μ έ λλειν ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; δι ὰ τ ὸ πλ ῆ θος τ ῶ ν ἀ πολλυμ έ νων τ ῷ λιμ ῷ. δι ὰ τ ὸ πλ ῆ θος τ ῶ ν ἀ πολλυμ έ νων τ ῷ λιμ ῷ.

Πιστεύετε ότι οι Αθηναίοι θα δεχτούν τους όρους της συμφωνίας; Οι Αθηναίοι αντιλαμβάνονται ότι η πόλη τους έχει χάσει την ηγεμονική της θέση και τώρα φοβούνται για τη ζωή τους Οι Αθηναίοι αντιλαμβάνονται ότι η πόλη τους έχει χάσει την ηγεμονική της θέση και τώρα φοβούνται για τη ζωή τους

τ ῇ δ ὲ ὑ στερα ίᾳ ἀ π ή γγελλον ο ἱ πρ έ σβεις ἐ φ’ ο ἷ ς ο ἱ Λακεδαιμ ό νιοι ποιο ῖ ντο τ ὴ ν ε ἰ ρ ή νην· τ ῇ δ ὲ ὑ στερα ίᾳ ἀ π ή γγελλον ο ἱ πρ έ σβεις ἐ φ’ ο ἷ ς ο ἱ Λακεδαιμ ό νιοι ποιο ῖ ντο τ ὴ ν ε ἰ ρ ή νην· ἐ φ’ ο ἷ ς ( ὄ ροις) = με ποιους όρους ἐ φ’ ο ἷ ς ( ὄ ροις) = με ποιους όρους

ἀ π ή γγελλον ΠΟΙΟΙ; ΠΟΙΟΙ; ο ἱ πρ έ σβεις ο ἱ πρ έ σβεις ΠΟΤΕ; ΠΟΤΕ; τ ῇ δ ὲ ὑ στερα ίᾳ τ ῇ δ ὲ ὑ στερα ίᾳ ΤΙ; ΤΙ; ἐ φ’ ο ἷ ς ο ἱ Λακεδαιμ ό νιοι ποιο ῖ ντο τ ὴ ν ε ἰ ρ ή νην ἐ φ’ ο ἷ ς ο ἱ Λακεδαιμ ό νιοι ποιο ῖ ντο τ ὴ ν ε ἰ ρ ή νην

προηγ ό ρει δ ὲ α ὐ τ ῶ ν Θηραμ έ νης, λ έ γων ὡ ς χρ ὴ πε ί θεσθαι Λακεδαιμον ί οις κα ὶ τ ὰ τε ί χη περιαιρε ῖ ν. προηγ ό ρει δ ὲ α ὐ τ ῶ ν Θηραμ έ νης, λ έ γων ὡ ς χρ ὴ πε ί θεσθαι Λακεδαιμον ί οις κα ὶ τ ὰ τε ί χη περιαιρε ῖ ν. Προηγ ό ρει (πρτ.) προαγορ ῶ (=αγορεύω εκ μέρους κάποιου) Προηγ ό ρει (πρτ.) προαγορ ῶ (=αγορεύω εκ μέρους κάποιου) Περιαιρε ῖ ν (περιαιρ ῶ ) γκρεμίζω Περιαιρε ῖ ν (περιαιρ ῶ ) γκρεμίζω

προηγ ό ρει δ ὲ ΠΟΙΟΣ; ΠΟΙΟΣ; Θηραμ έ νης Θηραμ έ νης ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ Α ὐ τ ῶ ν Α ὐ τ ῶ ν ΠΩΣ; ΠΩΣ; λ έ γων λ έ γων ΤΙ; ΤΙ; πε ί θεσθαι Λακεδαιμον ί οις πε ί θεσθαι Λακεδαιμον ί οις ὡ ς χρ ὴ ὡ ς χρ ὴ κα ὶ τ ὰ τε ί χη περιαιρε ῖ ν. κα ὶ τ ὰ τε ί χη περιαιρε ῖ ν.

ἀ ντειπ ό ντων δ έ τινων α ὐ τ ῷ, πολ ὺ δ ὲ πλει ό νων συνεπαινεσ ά ντων, ἔ δοξε δ έ χεσθαι τ ὴ ν ε ἰ ρ ή νην. ἀ ντειπ ό ντων δ έ τινων α ὐ τ ῷ, πολ ὺ δ ὲ πλει ό νων συνεπαινεσ ά ντων, ἔ δοξε δ έ χεσθαι τ ὴ ν ε ἰ ρ ή νην. ἀ ντειπ ό ντων (μτχ. αορίστου) ἀ ντιλέγω=διαφωνώ ἀ ντειπ ό ντων (μτχ. αορίστου) ἀ ντιλέγω=διαφωνώ Πλει ό νων (συγκρ. του πολύς) Πλει ό νων (συγκρ. του πολύς) Συνεπαινεσ ά ντων: μτχ. Αορ. (συνεπαιν ῶ ) = συμφωνώ Συνεπαινεσ ά ντων: μτχ. Αορ. (συνεπαιν ῶ ) = συμφωνώ ἔ δοξε: (αορ.) δοκε ῖ = φαίνεται καλό, αποφασίζεται ἔ δοξε: (αορ.) δοκε ῖ = φαίνεται καλό, αποφασίζεται

ἔ δοξε ΤΙ; ΤΙ; δ έ χεσθαι τ ὴ ν ε ἰ ρ ή νην. δ έ χεσθαι τ ὴ ν ε ἰ ρ ή νην. ΠΩΣ; ΠΩΣ; ἀ ντειπ ό ντων δ έ τινων α ὐ τ ῷ, ἀ ντειπ ό ντων δ έ τινων α ὐ τ ῷ, πολ ὺ δ ὲ πλει ό νων συνεπαινεσ ά ντων, πολ ὺ δ ὲ πλει ό νων συνεπαινεσ ά ντων,

Συμφώνησαν όλοι οι Αθηναίοι με τους όρους της συνθηκολόγησης; ἀ ντειπ ό ντων δ έ τινων α ὐ τ ῷ, πολ ὺ δ ὲ πλει ό νων συνεπαινεσ ά ντων ἀ ντειπ ό ντων δ έ τινων α ὐ τ ῷ, πολ ὺ δ ὲ πλει ό νων συνεπαινεσ ά ντων

μετ ὰ δ ὲ τα ῦ τα Λ ύ σανδρ ό ς τε κατ έ πλει ε ἰ ς τ ὸ ν Πειραι ᾶ κα ὶ ο ἱ φυγ ά δες κατ ῇ σαν κα ὶ τ ὰ τε ί χη κατ έ σκαπτον ὑ π’ α ὐ λητρ ί δων πολλ ῇ προθυμ ίᾳ, νομ ί ζοντες ἐ κε ί νην τ ὴ ν ἡ μ έ ραν τ ῇ Ἑ λλ ά δι ἄ ρχειν τ ῆ ς ἐ λευθερ ί ας. μετ ὰ δ ὲ τα ῦ τα Λ ύ σανδρ ό ς τε κατ έ πλει ε ἰ ς τ ὸ ν Πειραι ᾶ κα ὶ ο ἱ φυγ ά δες κατ ῇ σαν κα ὶ τ ὰ τε ί χη κατ έ σκαπτον ὑ π’ α ὐ λητρ ί δων πολλ ῇ προθυμ ίᾳ, νομ ί ζοντες ἐ κε ί νην τ ὴ ν ἡ μ έ ραν τ ῇ Ἑ λλ ά δι ἄ ρχειν τ ῆ ς ἐ λευθερ ί ας. Κατ ῇ σαν (κάτειμι)= επιστρέφω Κατ ῇ σαν (κάτειμι)= επιστρέφω Κατ έ σκαπτον (κατασκάπτω)= γκρεμίζω από τα θεμέλια Κατ έ σκαπτον (κατασκάπτω)= γκρεμίζω από τα θεμέλια ἄ ρχειν ( ἄ ρχω)= αρχίζω ἄ ρχειν ( ἄ ρχω)= αρχίζω

Κατ έ πλει τε ΠΟΙΟΣ; ΠΟΙΟΣ; Λ ύ σανδρ ό ς Λ ύ σανδρ ό ς ΠΟΥ; ΠΟΥ; ε ἰ ς τ ὸ ν Πειραι ᾶ ε ἰ ς τ ὸ ν Πειραι ᾶ ΠΟΤΕ; ΠΟΤΕ; μετ ὰ δ ὲ τα ῦ τα μετ ὰ δ ὲ τα ῦ τα

κα ὶ κατ ῇ σαν ΠΟΙΟΙ; ΠΟΙΟΙ; ο ἱ φυγ ά δες ο ἱ φυγ ά δες

κα ὶ κατ έ σκαπτον ΠΟΙΑ; ΠΟΙΑ; τ ὰ τε ί χη τ ὰ τε ί χη ΠΩΣ; ΠΩΣ; ὑ π’ α ὐ λητρ ί δων πολλ ῇ προθυμ ίᾳ ὑ π’ α ὐ λητρ ί δων πολλ ῇ προθυμ ίᾳ ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; νομ ί ζοντες νομ ί ζοντες ἐ κε ί νην τ ὴ ν ἡ μ έ ραν τ ῇ Ἑ λλ ά δι ἄ ρχειν τ ῆ ς ἐ λευθερ ί ας. ἐ κε ί νην τ ὴ ν ἡ μ έ ραν τ ῇ Ἑ λλ ά δι ἄ ρχειν τ ῆ ς ἐ λευθερ ί ας.

Σε ποιον παραδόθηκε η Αθήνα; «Αλώκαντι ταί Αθάναι» «Αλώκαντι ταί Αθάναι» Πλούταρχος, Λύσανδρος

Πώς κλείνει το κεφάλαιο του Πελοποννησιακού πολέμου; Με πανηγυρισμούς, γιατί κάποιοι θεώρησαν ότι θα ξεκινούσε πια μια περίοδος ειρήνης Με πανηγυρισμούς, γιατί κάποιοι θεώρησαν ότι θα ξεκινούσε πια μια περίοδος ειρήνης