 Εισαγωγή  Χωροταξική κατανομή  Προσωπικό  Μαθησιακές μέθοδοι  Επίλογος

Μέσα στα πλαίσια της λειτουργίας ενός σχολείου φιλικού προς τους μαθητές και τα υπόλοιπα μέλη του, θα πρέπει ανεξάρτητα από τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες των εκπαιδευόμενων να έχουμε τα απαραίτητα αποτελέσματα ανάλογα με τις ανάγκες τους. Για να γίνει αυτό θα πρέπει η μάθηση να προάγει και την ψυχική και κοινωνική προσαρμογή όλων των μελών της σχολικής κοινότητας.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ:  Οι αίθουσες του σχολείου θα είναι ως εξής: Οργανωμένες με διαδραστικούς πίνακες, προτζέκτορες, τηλεοράσεις, Η/Υ.  Κάθε μαθητής θα έχει το ατομικό του τραπεζάκι και οι αίθουσες θα είναι διακοσμημένες με χρώματα ανάλογα του μαθήματος που διδάσκεται.  Σημαντική είναι η χρήση πράσινης ενέργειας για τη λειτουργία του σχολείου.  Αίθουσες λογοθεραπείας, εργοθεραπείας, φυσικοθεραπείας, γραφείο ψυχολόγου και κοινωνικού λειτουργού,  Εργαστήρια Πληροφορικής, Φυσικής, Χημείας, Μουσικής, Αίθουσα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων  Αίθουσα βιβλιοθήκης και τραπεζαρία

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ: Το κτήριο θα είναι άνετο, μοντέρνας αρχιτεκτονικής, οικολογικό με προδιαγραφές. Θα περιβάλλεται με μεγάλο κήπο, σιντριβάνι, εξωτερική πισίνα 50 μέτρων, δέντρα, γκαζόν, προβολείς.

 Εκπαιδευτικούς - Γυμναστές  Ψυχολόγους  Εργοθεραπευτές – Φυσικοθεραπευτές  Νοσηλεύτριες  Λογοθεραπευτές  Φύλακες  Θυρωρός  Σχολικός Τροχονόμος

 Μοντέλο διδασκαλίας είναι μία σχηματοποιημένη απόδοση της διδακτικής διαδικασίας.  Κατατάσσονται σε τέσσερις κατηγορίες 1. Μοντέλα επεξεργασίας πληροφοριών Κατατάσσονται αναφορικά με το ποιος είναι ο κύριος παράγοντας της διδακτικής διαδικασίας: a) Δασκαλοκεντρικά μοντέλα b) Μαθητοκεντρικά μοντέλα c) Αλληλεπίδρασης δασκάλου-μαθητών

Ένθερμος υποστηρικτής του παιδοκεντρικού συστήματος της μάθησης, θεωρείται εισηγητής της βιωματικής μεθόδου, όπου η ενεργητική συμμετοχή του μαθητή βρίσκεται σε πρώτο πλάνο. Η τεχνική που προτείνει ακολουθεί τα εξής βήματα: 1. Εμπειρία έλεγχος των προηγουμένων εμπειριών 2. Σύνδεση προσφέρονται οι καλύτερες εμπειρίες, ώστε να καλυφθούν τα κενά και να επέλθει σύνδεση με τα προηγούμενα 3. Ταξινόμηση Προσδιορίζονται και ταξινομούνται ιεραρχικά τα στοιχεία της νέας ενότητας 4. Σχεδιασμός της διδακτική πορείας και εκτέλεση με βάση το προηγούμενο στάδιο 5. Επαλήθευση ελέγχεται η νέα γνώση με βάση τις προηγούμενες εμπειρίες 6. Αξιολόγηση της μαθησιακής διαδικασίας Σε όλα τα στάδια επιμένει στη ενεργό συμμετοχή του μαθητή και όχι στη μετάδοση γνώσεων, αποθήκευση γνώσεων. Η διδασκαλία είναι συμμετοχική και λαμβάνει υπόψη την αλληλεπίδραση των παιδιών μεταξύ τους, με το δάσκαλο και με το αναλυτικό πρόγραμμα.

Βασική αρχή των νέων μεθόδων είναι «η απόλυτη κα συνειδητή συμμετοχή του μαθητή σε όλη τη διαδικασία της μάθησης»  Η φιλοσοφία των μεθόδων είναι ότι σε κάθε διδασκαλία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη: Τι πρέπει να μαθαίνει ο μαθητής:  Τι ενδιαφέρεται να μάθει ο μαθητής  Τι μπορεί να μαθαίνει ο μαθητής  Πως και πότε πρέπει να το μαθαίνει  Ο δάσκαλος παρακολουθεί την δραστηριότητα των μαθητών και τους καθοδηγεί μόνο αν το ζητήσουν. Τους ενθαρρύνει να εκφράζουν τις απόψεις τους, να παίρνουν μέρος σε συζήτηση, δίνει τη δυνατότητα να επιλέξουν το πλάνο εργασίας.  Ο μαθητής συμμετέχει ενεργά σε όλη τη διαδικασία της διδασκαλίας.  Η διδασκαλία έχει ως σκοπό να προσφέρει στον μαθητή τις απαραίτητες γνώσεις και να τον μάθει να επεκτείνει και να γενικεύει τις γνώσεις μόνος του.

Ειδικότερα, μια ασφαλής σχέση με τον δάσκαλο προάγει το παιδί την ενεργητική εξερεύνηση του περιβάλλοντος, τη θετική επίδραση και τις κοινωνικά επαρκείς αλληλεπιδράσεις με τους άλλους. Αντίθετα, σύμφωνα με αυτή την άποψη, τα παιδιά με ανασφαλείς σχέσεις με τους δασκάλους αποσπούν λιγότερη επαφή με αυτούς, περισσότερο θυμό και λιγότερες θετικές αντιδράσεις και από τους δασκάλους και από τους συνομηλίκους, και επιδεικνύουν λιγότερη σχολική εμπλοκή και περισσότερα προβλήματατα μάθησης (Hughes, Cavell & Jackson, 1999).

Το μοντέλο αυτό αποτελείται από εννέα διδακτικά γεγονότα (instructional events), στα οποία μπορεί να στηριχθεί ο εκπαιδευτικός για να σχεδιάσει ένα μάθημα. Τα βήματα αυτά ακολουθούν την εξής διαδοχική σειρά: 1. Εξασφάλιση της προσοχής 2. Πληροφόρηση του μαθητευόμενου για τους αντικειμενικούς στόχους 3. Πρόκληση ανάκλησης προηγούμενης γνώσης 4. Παρουσίαση του νέου περιεχομένου 5. Παροχή καθοδήγησης στον μαθητευόμενο 6. Απόσπαση απαντήσεων 7. Παροχή ανατροφοδότησης 8. Αξιολόγηση απόδοσης 9. Ενίσχυση της συγκράτησης και της μεταφοράς