ΤΟ ΣΜΑΡΑΓΔΙ ΤΗΣ ΘΑΣΟΥ Γκιόλα, η διάφανη λίμνη της Ελλάδας -Μια φυσική πισίνα με πράσινο νερό που τη χωρίζει ένας βράχος από τη θάλασσα Από ψηλά μοιάζει με σμαράγδι ακουμπισμένο στους βράχους. Από κοντά σαν μια καταπράσινη πισίνα που τη χωρίζουν από τη θάλασσα μερικά εκατοστά βράχου. Ο λόγος για μια από τις διάφανες λίμνες του κόσμου, τη Γκιόλα στη Θάσο, την οποία κάθε λίγο και λιγάκι εξυμνούν τα ξένα μέσα ενημέρωσης. Και όχι άδικα. Η Γκιόλα είναι γνωστή και ως το «Δάκρυ της Αφροδίτης». Ο θρύλος λέει ότι την πισίνα αυτή τη δημιούργησε ο Δίας για να κολυμπά η Αφροδίτη. Άλλος θρύλος θέλει η λίμνη να ήταν το μάτι του Δία με το οποίο παρακολουθούσε την ερωμένη του.

Η Σαμοθράκη είναι πλούσια σε νερά, εκατοντάδες μικρά ρυάκια και ποταμάκια, με γάργαρα νερά που έρχονται από το όρος Σάος και κυλούν ορμητικά προς την θάλασσα. Πλήθος πηγών, οι οποίες, κατεβαίνοντας ακτινωτά από το βουνό, σχηματίζουν κλιμακωτά καταρράκτες και τις περίφημες «βάθρες», δηλαδή φυσικές πισίνες μέσα στα ανοιχτόχρωμα βράχια. Φημισμένες είναι οι βάθρες του ποταμού Τσιβδογιάννη, κοντά στα Θερμά, από όπου ξεκινά και η ανάβαση στο όρος Φεγγάρι. Βάθρες – Καταρράκτες-Σαμοθράκη

Φαράγγι της Σαμαριάς-Κρήτη Η Σαμαριά ή το Φαράγγι της Σαμαριάς είναι ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα στην Κρήτη. Το φαράγγι της Σαμαριάς βρίσκεται στη δυτική Κρήτη, στην οροσειρά Λευκά Ορη. Είναι το μακρύτερο φαράγγι της Ευρώπης με 18 χμ. μήκος. Το φαράγγι ξεκινάει από το Ξυλόσκαλο (υψόμετρο 1227 μ.), στο οροπέδιο του Ομαλού και καταλήγει στο παραθαλάσσιο χωριό Αγία Ρουμέλη στη νότια Κρήτη. Η χλωρίδα και η πανίδα στον Εθνικό Δρυμό της Σαμαριάς είναι εξαιρετικά πλούσιες. Στο φαράγγι θα συναντήσετε μοναδικά είδη φυτών και ζωών που προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις. Αναφέρεται ότι στο φαράγγι υπάρχουν 450 είδη φυτών και σύμφωνα με το νόμο δεν επιτρέπεται να αφαιρεθεί οτιδήποτε από το χώρο της Σαμαριάς, ούτε καν ένα λουλούδι. Μην το δείτε σαν ένα αυστηρό νόμο, αλλά σαν το μοναδικό τρόπο να προστατευτεί το ευαίσθητο οικοσύστημα της Σαμαριάς για να συνεχίσουν να το θαυμάζουν χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.

Η Πρέβελη με το φοινικόδασος και το Κουρταλιώτικο Φαράγγι είναι περιοχές χαρακτηρισμένες ως τοπία «Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους» ΦΟΙΝΙΚΟΔΑΣΟΣ ΠΡΕΒΕΛΗΣ, ΡΕΘΥΜΝΟ Το τοπίο του φοινοικόδασους και της υπέροχης παραλίας είναι μαγικό. Το ποτάμι που διασχίζει το φοινοικόδασος, εκβάλλει μέσα στην θάλασσα και δημιουργεί ψυχρά ρεύματα. Η δε παραλία, είναι βραχώδης, σημάδι ότι δεν έχει υπάρξει ανθρώπινη παρέμβαση! Το φαράγγι του Κουρταλιώτη ποταμού που χύνεται στη παραλία της Πρέβελης στα νότια του νομού Ρεθύμνης, ένα από τα 19 Αισθητικά δάση της Ελλάδας στα οποία εντάχθηκε το Ο λόγος ένταξής του στην κατηγορία προστατευόμενων φυσικών περιοχών είναι η ύπαρξη του ενδημικού Κρητικού φοίνικα. Ο συγκεκριμένος φοίνικας είναι γνωστός από τη Μινωική εποχή και ονομάζεται φοίνικας του Θεόφραστου (Phoenix theophrastii).

Υπόγεια λίμνη Μελισσάνη στην Κεφαλονιά Η λίμνη της Μελισσάνης ανακαλύφθηκε το 1951 από το σπηλαιολόγο Γιάννη Πετρόχειλο. Λέγεται πως πήρε το όνομα της από τη νύμφη Μελισσάνη η οποία, συντετριμμένη από την απόρριψη του θεού Πάνα, αυτοκτόνησε μέσα στο σπήλαιο από το οποίο καλυπτόταν ολοκληρωτικά η λίμνη. Σήμερα, ένα μέρος της οροφής του σπηλαίου έχει καταρρεύσει αφήνοντας εκτεθειμένο ένα μέρος της λίμνης και δημιουργώντας έτσι ένα θέαμα απαράμιλλης ομορφιάς. Το λιμνοσπήλαιο βρίσκεται σε απόσταση 2 χιλ. βορειοδυτικά της Σάμης στην Κεφαλονιά. Η φυσική είσοδος του σπηλαίου είναι κατακόρυφη διαστάσεων 40 x 50 μ. και δημιουργήθηκε από την πτώση ενός τμήματος της οροφής. Τεχνητή είσοδος με σκαλοπάτια και μακρύς υπόγειος διάδρομος επιτρέπει την επίσκεψη στο σπήλαιο. Η λίμνη βρίσκεται 20 μ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους και το βάθος των νερών της κυμαίνεται από 10 μ. έως 30μ. Σταλακτίτες με περίεργα σχήματα στολίζουν το μεγαλύτερο τμήμα του σπηλαίου.

Το Καρύδι είναι ένα μικρό πολύτιμο διαμάντι στο στέμμα της Σιθωνίας, μία εξωτική παραλία με λευκή άμμο, γαλαζοπράσινα νερά, άσπρα βράχια και ένα άλσος από πεύκα πολύ κοντά στην ακτή. Η παραλία βρίσκεται ανάμεσα σε δύο μικρά ακρωτήρια και έχει βορείο-ανατολικό προσανατολισμό. Έτσι προστατεύεται από τους νότιους ανέμους που είναι συχνοί το καλοκαίρι και η θάλασσα είναι συνήθως ήρεμη ακόμη και όταν φυσάει. Επιπλέον τα νερά είναι ρηχά και ζεστά. Μπορείτε να περπατήσετε μέσα στο νερό για πολλά μετρά από την ακτή. Καρύδι – Βουρβουρού/Χαλκιδική

Τα Μετέωρα είναι ένα σύμπλεγμα από τεράστιους σκοτεινόχρωμους βράχους από ψαμμίτη οι οποίοι υψώνονται έξω από τηνΚαλαμπάκα, κοντά στα πρώτα υψώματα της Πίνδου και των Χασίων. Τα μοναστήρια των Μετεώρων, που είναι χτισμένα στις κορυφές κάποιων από τους βράχους, είναι σήμερα το δεύτερο πλέον σημαντικό μοναστικο συγκρότημα στην Ελλάδα, ύστερα από το Άγιο Όρος. Από τα τριάντα που υπήρξαν ιστορικά, σήμερα λειτουργούν μόνον επτά, τα οποία, από το 1988, περιλαμβάνονται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Μετέωρα

Οι καταρράκτες της Έδεσσας δεν υπήρχαν πάντα, όπως είναι σήμερα. Έως τα τέλη του 14ου αι ο κυρίως όγκος νερού συγκρατιόταν σε μία μικρή λεκάνη στα δυτικά της πόλης. Τότε τα νερά (έπειτα πιθανώς από κάποιο γεωλογικό ή καιρικό φαινόμενο) αποφασίζουν να διέλθουν την πόλη και να χυθούν, θεαματικά από τον βράχο της με συνέπεια να δημιουργηθούν πολλά μικρά ποτάμια και παράλληλα να καταργηθεί η λίμνη απ' όπου προήλθαν. Πολλοί περιηγητές του 17ου & 18ου αι περιγράφουν την εικόνα της πόλης με έναν βράχο από όπου πέφτουν τα νερά από πολλούς καταρράκτες. Οι καταρράκτες της Έδεσσας Ο μεγάλος καταρράκτης "Κάρανος"

Το σπήλαιο των Λιμνών δεν είναι μόνο ένα εξαίσιο φυσικό, αλλά και ένα αξιόλογο πολιτισμικό μνημείο, που οφείλουμε να γνωρίσουμε από όλες τις πλευρές. Και αφού το γνωρίσουμε εμείς, πρέπει να μάθουμε και τα παιδιά μας να ακούνε τα μυστικά της Γης. Έτσι μόνο θα μπορέσουν να προστατέψουν το μοναδικό αρχείο της φύσης που περικλείουν τα σπήλαια. Για τους νέους η γνώση ας μη σταματήσει τη φαντασία και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής ας μη καταργήσει τον παλιό μύθο. Ας τον διατηρήσουμε μαζί με την πολιτιστική μας κληρονομιά και ας προστατέψουμε τα σπήλαια. Είναι πολιτισμός και χρέος μας. Σπήλαιο Λιμνών, Αχαΐα

Μοναδική,αξεπέραστη στο διάβα του χρόνου, ανεπανάληπτη εικόνα στη γοητευτική σύνθεση της ανατολικής ακτής της Λακωνίας με το θαλασσινό στοιχείο του Μυρτώου Πελάγους η Μονεμβασιά, η μεσαιωνική, βυζαντινή και ενετική καστροπολιτεία, σκαρφαλωμένη στον αποκομμένο βράχο της προσφέρει απλόχερα την ομορφιά της στους χιλιάδες κάθε χρόνο επισκέπτες της. Από όποια πλευρά κι αν την προσεγγίσει κανείς. Ο ΒΡΑΧΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ

Ο Βοϊδομάτης (γνωστό και ως "ποτάμι του Βίκου") είναι ποταμός του νομού Ιωαννίνων, παραπόταμος του Αώου. Οι κύριες πηγές του βρίσκονται κάτω από το χωριό Βίκος. Στην διαδρομή του δέχεται και άλλα υδάτινα ρεύματα που σχηματίζονται στις πλαγιές της Τύμφης ή προέρχονται από το Φαράγγι του Βίκου και τελικά συμβάλει στον Αώο κοντά στην Κόνιτσα. Ο ποταμός έχει συνολικό μήκος 15 χιλιόμετρα. Η ονομασία του Βοϊδομάτη προέρχεται από τις σλαβικές λέξεις voda (= νερό) και mati (= πηγή), και όχι από την καθιερωμένη παρετυμολογία βόιδι δηλ. βόδι και μάτι (μάτι του βοδιού) Ο Βοϊδομάτης Ο Βοϊδόμάτης χαρακτηρίζεται ως ένας από τους καθαρότερους ποταμούς της Ευρώπης, καθώς δεν αντιμετωπίζει προβλήματα ρύπανσης. Διασχίζει μία από τις ομορφότερες ορεινές τοποθεσίες της Ελλάδας, η οποία έχει χαρακτηριστεί εθνικός δρυμός από το 1973, καθώς και το φαράγγι του Βίκου που αποτελεί μνημείο φυσικής ομορφιάς. Κατά μήκος του Βοϊδομάτη συναντώνται ορισμένα από τα ομορφότερα μονότοξα, ηπειρώτικα γεφύρια. Το πιο διάσημο είναι το γεφύρι της Κλειδωνιάς (ή Κλειδωνιάβιστας), που βρίσκεται στην έξοδο της χαράδρας του Βίκου. Ο Βοϊδομάτης είναι κατάλληλος ποταμός για διάφορα αθλήματα ποταμού, όπως καγιάκ και ράφτινγκ.Η θερμοκρασία του νερού του ποταμού είναι πολύ χαμηλή ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες.

Το πιο ωραίο προϊστορικό σπήλαιο Τα Πετράλωνα είναι μια περιοχή στη Χαλκιδική περίπου 15 χιλιόμετρα από τα Μουδανιά. Το σπήλαιο των Πετραλώνων είναι ένα από τα χιλιάδες που υπάρχουν στην Ελλάδα. Το διαφορετικό στο σπήλαιο αυτό είναι ότι έχουν βρεθεί απολιθώματα ζώων όπως επίσης και ο Αρχάνθρωπος μαζί με εργαλεία που χρησιμοποιούσε στην παλαιολιθική εποχή. Ο Αρχάνθρωπος είναι ο πιο παλιός Ευρωπαίος που έζησε στην περιοχή πριν από χρόνια και ο οποίος ήξερε να χρησιμοποιεί ήδη την φωτιά. Το σπήλαιο είναι τόσο μεγάλο που για να εξερευνηθεί τελείως θα χρειαστούν περίπου 400 χρόνια ακόμη. Προϊστορικό σπήλαιο -Πετράλωνα

Η Παλαιοκαστρίτσα απέχει 25χλμ από την πόλη της Κέρκυρας, περίπου στη μέση του νησιού και προς τη δυτική πλευρά του. Η περιοχή έγινε γνωστή χάρη στους Άγγλους περιηγητές και καλλιτέχνες το 19ο αιώνα που έρχονταν για να εμπνευστούν μέσα στο ονειρικό και ρομαντικό περιβάλλον της. Άρχισε να αναπτύσσεται μετά το 1950 και να αποκτά τουριστικές επιχειρήσεις, εστιατόρια και καταλύματα. Στην Παλαιοκαστρίτσα υπάρχουν έξι όρμοι: ο Άγιος Σπυρίδωνας, η Αγία Τριάδα, ο Άγιος Πέτρος, το Αμπελάκι, ηΑλίπα και τα Πλατάκια. Υπάρχει κι ένα γραφικό λιμανάκι που θυμίζει κλασικό και παραδοσιακό ψαράδικο ελληνικών νησιών. Το χαρακτηριστικό του τοπίου είναι φυσικά τα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου, καθώς και οι όμορφες αμμουδιές. Η Παλαιοκαστρίτσα οφείλει την τεράστια φήμη της και στο βυθό της, καθώς τα βράχια που ορθώνονται στη θάλασσα δημιουργούν σπηλιές και υποθαλάσσια πηγάδια, που αποτελούν προορισμό και αξιοθέατο για δύτες από όλο τον κόσμο. Ο πιο ωραίος κόλπος Η Παλαιοκαστρίτσα

Ο πιο ωραίος εθνικός δρυμός Η ευρύτερη περιοχή του Παρνασσού εκτείνεται στους νομούς Βοιωτίας, Φωκίδας και Φθιώτιδας και καλύπτει μια έκταση τετραγωνικών μέτρων. Περιλαμβάνει τον Εθνικό Δρυμό Παρνασσού με ένα τμήμα του στη Βοιωτία και το υπόλοιπο στη Φωκίδα, τις ΝΑ παρυφές του βουνού και το αισθητικό δάσος Τιθορέας που ανήκει στη Φθιώτιδα. Το αρχαιολογικής σημασίας Μαντείο των Δελφών έχει επίσης συμπεριληφθεί στην περιοχή. Ο Εθνικός Δρυμός Παρνασσού είναι ο παλαιότερος στη χώρα (ιδρύθηκε το 1938), μαζί με εκείνον του Ολύμπου και ένας από τους πρώτους της Ευρώπης. Έχει έκταση στρέματα. Ο Παρνασσός είναι ένα τεράστιο δάσος, ένα μέρος μοναδικό με ετερόκλητη βλάστηση, που διακρίνεται για τους φυσικούς και γεωμορφολογικούς σχηματισμούς με ιδιαίτερη οικολογική, αισθητική και αρχαιολογική αξία, όπως ενδημική χλωρίδα και πανίδα, καταρράκτες, πηγές, φαράγγια, σπηλιές, βράχους, κυκλώπεια τείχη κλπ. Δεσπόζει η Αράχωβα, από τα δημοφιλέστερα χειμερινά θέρετρα της πρωτεύουσας, ενώ πολύ κοντά βρίσκουμε το Πολύδροσο, την Αμφίκλεια, την Τιθορέα, το Δίστομο αλλά και τους Δελφούς.

Το πιο ωραίο φαράγγι Το φαράγγι του Βίκου είναι ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα στα Ζαγοροχώρια. Βρίσκεται 30 χλμ. ΒΔ των Ιωαννίνων και είναι ένα από τα μεγαλύτερα, βαθύτερα και πιο εντυπωσιακά φαράγγια του κόσμου, σύμφωνα με το βιβλίο Guinness. Αποτελεί τον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου, στην περιοχή του οποίου βρίσκει καταφύγιο μεγάλη ποικιλία σπάνιων ειδών χλωρίδας και πανίδας. Το φαράγγι του Βίκου βρίσκεται στα ΝΔ της Γκαμήλας, σε υψόμετρο μεταξύ 550 και 1778 μ. Έχει μήκος 20 χλμ. περίπου και μέσο βάθος 900 μ. περίπου. Το πλάτος του κυμαίνεται από 30 μέχρι 100 μέτρα και οι πλαγιές του είναι κατάφυτες από σπάνια λουλούδια και βότανα. Το ποτάμι που το διασχίζει, ο Βοϊδομάτης, έχει νερό από τον Νοέμβριο έως τον Ιούνιο. Η αρχή του φαραγγιού βρίσκεται κοντά στο χωριό Τσεπέλοβο και το τέλος του είναι πίσω από το χωριό Βιτσικό στη γέφυρα της Αρίστης Παπίγκου. Η κατεύθυνση του φαραγγιού είναι από ΝΑ προς ΒΔ. Καλύτερη εποχή για το πέρασμα του φαραγγιού είναι το καλοκαίρι (πάντα με τη συντροφιά έμπειρου συνοδού). Ο Βίκος δημιουργήθηκε μετά από έντονες γεωλογικές ανακατατάξεις που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια των γεωλογικών εποχών, από αποθέσεις παλιών παγετώνων. Ο καλύτερος τρόπος για να απολαύσει κανείς το φαράγγι του Βίκου είναι να το διασχίσει μέσα από ένα καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι, που ξεκινάει από το χωριό Μονοδένδρι και καταλήγει στο χωριό Βίκος. Η διαδρομή για μία έμπειρη ομάδα δεν διαρκεί πάνω από 5 ώρες και προσφέρει μοναδικές εικόνες. Από το χωριό Βραδέτο (θέση Μπελόη), όπως και από τη θέση Οξιά η θέα προς το φαράγγι είναι πανοραμική.

Το φαράγγι του Βίκου