Μάθημα: Λαϊκοί πολιτισμοί και σύνορα στα Βαλκάνια Διδάσκων: κ. Αυδίκος Ε. Παρουσίαση άρθρου: Ονοματεπώνυμο: Τσάπε Καλλιόπη Εξάμηνο: 10ο του Ιωσήφ Μποτετζάγια, από το περιοδικό με τίτλο: «Ο Εξευρωπαϊσμός της Νότιας Ευρώπης»

Ποιος είναι ο Ιωσήφ Μποτετζάγιας; Γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1973 στην Κέρκυρα. Σπουδές: Διδακτορικό στις Πολιτικές Επιστήμες, Keele University, UK, 2001, Mάστερ, Αξιολόγηση και Έλεγχος Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, University of East Anglia (U.E.A.), Norwich, UK, 1997, Πτυχίο Φυσικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 1996 Είναι λέκτορας του τμήματος Περιβάλλοντος του πανεπιστημίου Αιγαίου, με γνωστικό αντικείμενο την Περιβαλλοντική πολιτική. Ανάμεσα στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται η Περιβαλλοντική Πολιτική, Πολιτική Οικολογία, Πράσινα κόμματα, Μη Κυβερνητικές Περιβαλλοντικές Οργανώσεις, Εξευρωπαϊσμός της περιβαλλοντικής πολιτικής, Νέα κοινωνικά κινήματα, Ανάλυση Κοινωνικών Δικτύων και πάνω σ αυτά έχει εκδώσει ποικίλα άρθρα και κεφάλαια βιβλίων.

Χάρτης Νότιας Ευρώπης

Συμμετέχουν πολλοί μελετητές του θέματος του εξευρωπαϊσμού. Έχει θέμα τον εξευρωπαϊσμό της Νότιας Ευρώπης. Αξιολογεί τα προβλήματα, και τις εμπειρίες απ’ την μια των υφιστάμενων μελών και απ την άλλην των καινούριων και των υποψηφίων κρατών μελλών του εξευρωπαϊσμού. Συμμετέχουν πολλοί μελετητές του θέματος του εξευρωπαϊσμού. Εξευρωπαϊσμός = Οι εσωτερικές αλλαγές σε μια χώρα λόγω της ένταξης στην Ευρώπη.

Μελετούν το Ιταλικό κοινωνικό κίνημα Κάνουν μια διπλή προσέγγιση: α) από τα κάτω προς τα πάνω, παρατηρώντας εάν και πως τα κοινωνικά κινήματα προσαρμόζουν τις στρατηγικές τους εντός ενός εξευρωπαϊσμένου πλαισίου, και εάν και πως είναι ικανοί να αδράξουν τις νέες Ευρωπαϊκές ευκαιρίες έτσι ώστε να επιτύχουν τον σκοπό τους β) τα κάτω προς τα πάνω, ερευνούν με το εάν και πως τα κοινωνικά κινήματα διαφυλάσσουν τις κατακτήσεις και τις ταυτότητες ως «Ευρωπαϊκές» αλλά και πιο είδος οράματος για την διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης προωθούν. Massimiliano Andretta Manuela Caiani

Συμπέρασμα από την έρευνα τους: Αναλύουν την ανάπτυξη της ιταλικής περιφερειακής πολιτικής ιδιαίτερα στο νότο. Συμπέρασμα από την έρευνα τους: Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι παρόλο που οι Ευρωπαϊκές πολιτικές συνεισφέρουν σημαντικά στην μεταρρύθμιση της οικονομικής αναπτυξιακής πολιτικής, των θεσμικών σχέσεων και των διοικητικών διαδικασιών, η ουσία της μεταρρύθμισης καθορίστηκε από το εγχώριο πλαίσιο, καθώς οι εγχώριοι παράγοντες προώθησαν τις μεταρρυθμίσεις που αυτοί έκριναν απαραίτητες. Jeorg Baudner Martin Bull

Αναλύει στο άρθρο της τις επιπτώσεις του εξευρωπαϊσμού, σε οκτώ περιοχές της νότιας Ευρώπης όπως η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Το άρθρο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, παρά τις ενδοεθνικές και διεθνής διακυμάνσεις και την διαφορετικού τύπου και ρυθμού αντίδραση στην ένταξη στην Ε.Ε., γινόμαστε μάρτυρες της εμφάνισης μιας εξευρωπαϊσμένης γραφειοκρατικής ελίτ σε επίπεδο κρατών και περιφερειών σ’ όλη την νότια Ευρώπη. Silvia Bolgherini Επικεντρώνεται στη νότια Ευρώπη, όπου διερευνά την διαδικασία του εξευρωπαϊσμού στην εδαφική οργάνωση και την επιρροή της περιφερειακής πολιτικής της Ε.Ε. στον περιορισμό των εδαφικών ταυτοτήτων. Η αρθρογράφος μέσα από την έρευνά της συμπεραίνει ότι η διασυνοριακή συνεργασία βοήθησε τις τοπικές αρχές να αποκοπούν από παλαιότερες εθνικές στρατηγικές έτσι ώστε αυτόνομα να επαναπροσδιορίσουν τις αναπτυξιακές προτεραιότητες, τις συμμαχίες και τις ταυτότητες εντός του ευρύτερου ευρωπαϊκού περιβάλλοντος, μέσω της χρήσης των δικτύων συνεργασίας. Clementina Casula

Η Άννα Μαρία Ντόμπρε στο άρθρο της, διερευνά περαιτέρω τα θέματα του προκύπτουν από τα προηγούμενα δυο άρθρα, με την προσθήκη ενός ακόμα υποψήφιου κράτους, τη Ρουμανία. Συγκρίνει τις Ισπανικές με τις Ρουμάνικες εμπειρίες στην εδαφική και περιφερειακή προσαρμογή. Η αρθρογράφος διερευνά σε ποιο βαθμό η ευρωπαϊκή ένταξη οδηγεί είτε στην «αποκέντρωση» είτε αντίθετα στην «αστικοποίηση» ανάλογα με τις εθνικές ανάγκες.   Ana Maria Dobre Άγγελος Σέπος Η πλήρης εξέλιξη των επιπτώσεων της Ε.Ε. σε ένα μελλοντικό κράτος μέλος καταδεικνύονται στην ανάλυση του Άγγελου Σέπου για τον εξευρωπαϊσμού της κυπριακής κεντρικής δημόσιας διοίκησης. Ο αρθρογράφος αξιολογεί διάφορα θεωρητικά μοντέλα των πιθανών επιπτώσεων της Ε.Ε. σε υποψήφια κράτη μέλη και παρέχει αποδείξεις για την σχέση τους με την περίπτωση της Κύπρου.

Το θέμα της αντίδρασης ενός υποψήφιου κράτους μέλους στα κίνητρα της Ε Το θέμα της αντίδρασης ενός υποψήφιου κράτους μέλους στα κίνητρα της Ε.Ε. κατά την διαδικασία προσχώρησης συζητάτε στο άρθρο του Ερόλ Κουλάχτσι για την Τουρκία. Ο αρθρογράφος αναλύει το θέμα των δικαιωμάτων των πολιτών ως κριτήριο για την ένταξη της Τουρκίας, υπό το φώς των κομματικών παραγόντων. Ο Κουλάχτσι υποστηρίζει ότι καθώς η Ευρωπαϊκή ένταξη επηρεάζει την αντίδραση του υποψήφιου κράτους μέλους. Η επικύρωση της συνθήκης, επιπλέον, διαμεσολαβείτε από μια ενδιάμεση μεταβλητή, δηλαδή τον χαρακτήρα των κομμάτων στις κυβερνήσεις. Erol Kulahci

Κοινοί προβληματισμοί σε όλα τα άρθρα του τεύχους: Α) Οι αλλαγές σε μια χώρα Με την ένταξη δηλαδή μια χώρας στην Ε.Ε., παρατηρούνται σημαντικές διακυμάνσεις στις αντιδράσεις των χωρών. Για παράδειγμα ο εθνικός τρόπος άσκησης της πολιτικής, οι εμπειρίες του παρελθόντος, οι σχέσεις μεταξύ των πόλεων και της περιφέρειας, και η διαμόρφωση της πολιτικής δύναμης των εγχώριων παραγόντων διαδραματίζουν συμβιβαστικό ρόλο στην «συμμόρφωση» της εκάστοτε χώρας στις επιταγές της Ευρώπης. Β) «Όταν είσαι στην Ευρώπη πράξε σαν Ευρωπαίος» Υπάρχουν τα Ευρωπαϊκά πρότυπα, τα οποία συχνά συνδυάζονται με τον ορθολογισμό «αυτή είναι η Ευρώπη» ή «αυτές είναι οι επιθυμίες της Ευρώπης». Επομένως και μια χώρα για να μπει στην Ευρώπη πρέπει να συμμορφωθεί με βάση τα πρότυπα αυτά.

Γ) Μην γίνεσαι κακό παράδειγμα Ο εξευρωπαϊσμός, όπως ορίζεται ,δηλαδή «εγχώριες αλλαγές λόγω τη ευρωπαϊκής ένταξης», λαμβάνει επίσης χώρα και στις υποψήφιες χώρες. Η υποψήφια χώρα δέχεται συστηματική πίεση έτσι ώστε να συμμορφωθεί άμεσα με έναν αριθμό μη δεσμευτικών θεμάτων, έτσι ώστε να επιβεβαιώνει διαρκώς την καταλληλότητά της για την ένταξη. Επιπρόσθετα υπάρχει η εντύπωση ότι τα ήδη υπάρχοντα μέλη επιμένουν εντονότερα στην εφαρμογή αυστηρών προτύπων στους νεοεισαχθέντες. Δ) Πόσο πολύ θέλει ένα κράτος να βρίσκεται στην ΕΕ; Ολοκληρώνοντας, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ο μηχανισμός εξαναγκασμού που περιέγραψε ο συγγραφέας στην προηγούμενη παράγραφο, θα λειτουργήσει για όσο διάστημα είναι διατεθειμένο το υποψήφιο κράτος μέλος να την ανεχθεί. Καθώς είναι ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση, τουλάχιστον νοτιοδυτικά της Αδριατικής, ότι οι βαλκανικές χώρες θα έκαναν τα πάντα έτσι ώστε να εξασφαλίσουν την ένταξη στην Ε.Ε., η πραγματικότητα μας έχει διδάξει ότι κάποιες απαιτήσεις είναι απλά υπερβολικές. Οι περιπτώσεις τις Κροατίας, της ΠΓΔΜ (FYROM) και της Τουρκίας είναι πολύ χαρακτηριστικές. Στο κρίσιμο σημείο οι υποψήφιες χώρες θα πρέπει να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις των Βρυξελλών, γιατί αλλιώς θα παγώσει προσωρινά η διαδικασία ένταξης.

Συμπεράσματα: Εκτός από τα ορατά-γεωγραφικά σύνορα που χωρίζουν τις χώρες της Ε.Ε με τις χώρες εκτός από αυτήν υπάρχουν και αόρατα σύνορα. Αόρατα σύνορα: Η διαφορετικότητα στη συμπεριφορά των χωρών που βρίσκονται εκτός της ΕΕ. Λύση: Πολιτικο – κοινωνικές αλλαγές θα «συμμορφώσουν» τις χώρες αυτές σύμφωνα με τους κανόνες και τα πρότυπα της ΕΕ.