Ανδρέας, Αντώνης, Χαράλαμπος Ισπανία Ανδρέας, Αντώνης, Χαράλαμπος

Η ςυνολιΚΗ Εκταςη τηΣ ΙςπαΝΙας υπολογιζεται ςε 505.150 τ.χλμ. Γεωγραφική θέση της Ισπανίας Η Ισπανία συνορεύει με την Πορτογαλία στα δυτικά και στα βόρεια με την Γαλλία . Στα δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό και στα ανατολικά από την Μεσόγειο θάλασσα Η ςυνολιΚΗ Εκταςη τηΣ ΙςπαΝΙας υπολογιζεται ςε 505.150 τ.χλμ.

Η θρηςκεια τηΣ ΙςπανιαΣ Η θρηςκεια τηΣ ΙςπανιαΣ Η Εκκλησία της Ισπανίας περιλαμβάνει 11 Ιερές Μητροπόλεις και 52 Επισκοπικές θέσεις μετά βοηθών Επισκόπων που ιστορικά υπάγονται στην Αρχιεπισκοπή του Τολέδου, με 20.000 περίπου ιερείς σε ισάριθμους Ναούς εκ των οποίων 66 είναι Καθεδρικοί, 17.200 παρεκκλήσια, 970 περίπου μοναστήρια ανδρών με 17.000 μοναχούς και 3730 γυναικεία μοναστήρια με 50.000 περίπου μοναχές*. Οι περισσότεροι Ισπανοί είναι Ρωμαιοκαθολικοί.

Αξιοθέατα της Ισπανίας Η Σαγραδα Φαμιλια , η Εκκληςια της Αγιας Οικογενειας ειναι μεγαλη ρωμαιοκαθολικη εκκληςια ςτη Βαρκελωνη , ςτην Ιςπανια, ςχεδιαςμενη απο τον Καταλαλο αρχιτεκτονα Αντονι Γκαουντι (1852- 1926). Αν και ημιτελης, η εκκληςια αποτελει Μνημειο Παγκοςμιας Πολιτιςτικης Κληρονομιας της ΟΥΝΕΣΚΟ και το Νοεμβριο του 2010 εγκαινιαςτηκε και καθαγιαςτηκε απο τον Παπα Βενεδικτο ΙΣΤ΄ και εγινε Βαςιλικη και μπορει πλεον να τελεςτει εκει η Θεια Λειτουργια και να την παρακολουθηςουν οι πιςτοι. H Σαγράδα Φαμίλια ένα αξιοθέατο της Βαρκελώνης

Η παέγια (ισπ. paella) είναι ένα παραδοσιακό φαγητό της Ισπανίας. Παραδοσιακά Φαγητά Της Ισπανίας Η παέγια (ισπ. paella) είναι ένα παραδοσιακό φαγητό της Ισπανίας. Αν και θεωρείται το τυπικό ισπανικό έδεσμα, στην πραγματικότητα η ύπαρξή του μάλλον οφείλεται στο πέρασμα των Σαρακηνών από την Ισπανία. Πρόκειται δηλαδή για συνταγή με αραβικές καταβολές. Η παέγια στην ουσία είναι ένα πιλάφι από ρύζι, μέσα στο οποίο συνδυάζεται κρέας, ή συνηθέστερα, θαλασσινά και λαχανικά. Συχνά περιέχει κοτόπουλο, χοιρινό κρέας ή κουνέλι (Ανάμικτη Παέγια). Ανά περιοχές της Ισπανίας συναντά κανείς διαφορετικές εκδοχές.

Ταυρομαχίες Η αρένα έχει τρεις πόρτες. Από τη μία μπαίνουν οι ταυρομάχοι με τη συνοδεία τους. Από τη δεύτερη πόρτα μπαίνουν οι ταύροι και από την τρίτη βγάζουν τους σκοτωμένους ταύρους. Η ταυρομαχία διεξάγεται σε τρεις φάσεις. Στην πρώτη φάση ο ταύρος μπαίνει στην αρένα και μετά την πρώτη συνάντηση με την κάπα του ταυρομάχου, ορμάει στους πικαδόρες. Αυτοί είναι έφιπποι ταυρομάχοι, πάνω σε προστατευμένα άλογα. Οι πικαδόρες είναι οπλισμένοι με μια ξύλινη λόγχη με μεταλλική άκρη, την πίκα, την οποία καρφώνουν στους πολύ ισχυρούς μυς του αυχένα του ταύρου. Η πίκα μπαίνει για λίγα εκατοστά και ο σκοπός της είναι, αφενός να δοκιμάσει την γενναιότητα του ταύρου και αφετέρου να χαμηλώσει το κεφάλι του ταύρου, ετοιμάζοντάς τον για τις επόμενες φάσεις. Στη δεύτερη φάση οι βοηθοί του ταυρομάχου ή και ο ίδιος, αν έχει αυτή την ικανότητα, πλησιάζουν τον ταύρο χωρίς καμία προστασία και καρφώνουν στη ράχη του τις μπαντερίγιες. Αυτές είναι ξύλινες βέργες με μεταλλική άκρη, στολισμένες με χάρτινες χρωματιστές διακοσμήσεις. Οι μπαντερίγες αγκιστρώνονται ελαφρά κάτω από το δέρμα του ταύρου και σκοπός τους είναι να αναδείξουν το κουράγιο του ταύρου και κυρίως να διορθώσουν τυχών προβλήματα που παρουσιάζει καθώς ορμάει. Στην τρίτη και τελευταία φάση, ο ταυρομάχος κρατώντας την μουλέτα, ένα κόκκινο κομμάτι φανελένιου υφάσματος σε σχήμα καρδιάς το οποίο είναι στερεωμένο σε έναν πήχη μάκρους 50 εκ. περίπου, επιχειρεί μια σειρά από περάσματα όσο πιο κοντά στα κέρατα του ταύρου είναι δυνατό, δείχνοντας την τέχνη του και ετοιμάζοντας τον ταύρο για το τελειωτικό χτύπημα. Οι δύο κυριότεροι τρόποι θανάτωσης του ταύρου είναι το volapié κατά το οποίο ο ταυρομάχος ορμά με προτεταμένο το σπαθί, προς τον ταύρο και το recibiendo όπου ο ταυρομάχος ακίνητος, προκαλώντας την τελευταία έφοδο του ταύρου, τον καρφώνει με το σπαθί. Και στις δύο περιπτώσεις, ο ταυρομάχος πρέπει να καρφώσει το σπαθί του ψηλά, ανάμεσα στους ώμους του ταύρου,

Η πανεμορφη ιςπανια