♥Δελφίνι♥

Χαρακτηριστηκά Τα δελφίνια είναι θαλάσσια θηλαστικά, που συγγενεύουν με τις φάλαινες. Υπάρχουν περίπου 40 είδη δελφινιών από 17 γένη. Η ονομασία αναφέρεται κυρίως στα "γνήσια δελφίνια" της υποοικογένειας των δελφινιών, που επεκτείνεται όμως και σε άλλα είδη "μη γνήσια δελφίνια", όπως της οικογένειας των Πλατανιστηδών και των Στενηδών.

Τι τρώει το δελφίνι Το δελφίνι τρέφεται με Κεφαλόποδα, μαλακόστρακα και επίσης μικρά ψάρια. Οι ψαράδες συνήθως το δελφινιών στο ψάρεμα, μεταξύ των άλλων από τον Πλίνιο τον πρεσβύτερο, μια τέτοια μορφή συνεργασίας διατηρείται ακόμα και σήμερα στην πόλη Λαγκούνα της Βραζιλίας. Εκεί, τα δελφίνια οδηγούν τα ψάρια στην ακτή όπου βρίσκονται οι ψαράδες και τους δίνουν σήμα όταν πρέπει να ρίξουν τα δίχτυα τους. Τα δελφίνια κατόπιν τρέφονται με τα ψάρια που καταφέρνουν να ξεφύγουν από τα δίχτυα.

Εξέλιξη Τα σημερινά δελφίνια, όπως και οι φάλαινες, κατάγονται από τα χερσαία Αρτιοδάχτυλα θηλαστικά. Κολύμπησαν στο νερό για πρώτη φορά πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια, την εποχή του Ηωκαίνου. Οι σκελετοί των σύγχρονων δελφινιών περιλαμβάνουν δύο μικρά κυλινδρικά οστά λεκάνης, τα οποία πιστεύεται ότι αποτελούν υπολείμματα από τα πόδια που άλλοτε είχαν τα δελφίνια. Ο σκελετός των μπροστινών πτερυγίων των δελφινιών χωρίζεται σε δάκτυλα, όπως και των υπόλοιπων θηλαστικών. Τον Οκτώβριο του 2006 αλιευτικέ στην Ιαπωνία ένα σπάνιο δελφίνι, που έφερε πτερύγια σε κάθε πλευρά της γενετικής του σχισμής. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτά ήταν ανεπτυγμένα από πριν πόδια.

Απολίθωμα αρχαίου δελφινιού Aπολίθωμα 5 εκατ. ετών βρέθηκε στην Κρήτη. Απολιθωμένο κεφάλι -πιθανότατα δελφινιού- εντόπισαν παλαιοντολόγοι στην περιοχή Γραμπούσας Κίσσαμου, η ηλικία του οποίου υπολογίζεται ότι ξεπερνάει τα 5 εκατομμύρια χρόνια. Η εύρεση αυτή αποτελεί μέρος πολύτιμων παλαιοντολογικών ευρημάτων, τα οποία βρέθηκαν από παλαιοντολόγους και γεωλόγους του Πανεπιστημίου της Ουψάλας (Σουηδία) τον περασμένο μήνα, που έκαναν έρευνες στην περιοχή της Κίσσαμου.

Κοκάλα αρχαίου δελφινιού Κοκάλα αρχαίου δελφινιού Μιλώντας στα «Χανιώτικα Νέα» ο καθηγητής Γεώργιος Θεοδώρου, διευθυντής Μουσείου Παλαιοντολογίας Γεωλογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ανέφερε για το συγκεκριμένο εύρημα: «Αφαιρέσαμε ένα απολιθωμένο κεφάλι, που όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι είναι από δελφίνι, την ηλικία του οποίου ακόμα δεν την έχουμε, αλλά πιθανότατα είναι της Μειόκαινου περιόδου. Αν είναι αυτής της περιόδου, τότε ξεπερνάει τα πέντε εκατομμύρια χρόνια». Στη συνέχεια, αναφερόμενος στην προστασία αλλά και στην ανάδειξη των ευρημάτων, τόνισε ότι «οπωσδήποτε πρέπει να προστατεύονται αυτά τα ευρήματα. Είναι πολύ σημαντικά και στο μέλλον θα δούμε το θέμα καλύτερα. Η δική μου άποψη είναι πως ό,τι υπάρχει στη φύση πρέπει να προσφέρεται για ανάδειξη. Ως τώρα έχουμε κάνει ανασκαφές, έχουμε βγάλει ευρήματα και με την παρέμβασή μας έγιναν κάποιες τοπικές εκθέσεις».

Τοιχογραφία δελφινιού από το μικιναικό πολιτισμό.

Ροζ δελφίνι. Ο καπετάνιος δήλωσε: “Έτυχε να δω ένα κοπάδι από δελφίνια και παρατήρησα πως το ένα είχε πιο ανοιχτό χρώμα από τα άλλα. Είχε ένα εκπληκτικό ροζ χρώμα. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο. Όλο του το σώμα είναι ροζ, λες και κάποιος το έβαψε. Το δελφίνι φαίνεται πως είναι απόλυτα υγιές και φυσιολογικό, αν εξαιρέσει κανείς το χρώμα του, το οποίο προσωπικά το βρίσκω πανέμορφο. Το θηλαστικό είναι ροζ από το κεφάλι μέχρι την ουρά και έχει κοκκινωπά μάτια. Αυτό σημαίνει ότι είναι αλμπίνος. Το δέρμα του φαίνεται απαλό, γυαλιστερό και χωρίς κανένα απολύτως ψεγάδι. Το δελφίνι έχει μεγαλώσει αρκετά από την πρώτη φορά που το είδα και κάποιες φορές απομακρύνεται από τη μητέρα του για να βρει τροφή και να παίξει αλλά πάντα είναι κοντά στο κοπάδι. Περιέργως, δεν φαίνεται να επηρεάζεται ιδιαίτερα από το περιβάλλον ή το φως του ήλιου, όπως θα περίμενε κάποιος λόγω της κατάστασής του, παρόλο που συνηθίζει να παραμένει κάτω από την επιφάνεια του νερού λίγο περισσότερο από τα άλλα δελφίνια του κοπαδιού.

Εχθροί Κυριότεροι εχθροί του είναι οι άνθρωποι. Ειδικότερα, πολλά δελφίνια σκοτώνονται από αλιευτικά με δίχτυα, ειδικά όσα χρησιμοποιούν αφρόδυχτια. Άλλα χρησιμοποιούνται για ψυχαγωγία σε πάρκα, σε Τσίρκα και ενυδρεία, όπως επίσης και στις έρευνες πολλών ναυτικών ερευνητικών ινστιτούτων. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν ιδρυθεί οργανώσεις για την προστασία των δελφινιών και έως ένα βαθμό έχουν τεθεί περιορισμοί στη χρήση αφρόδιχτων. Η μόλυνση των θαλασσών και των υδάτων, επίσης, έχει θέσει σε κίνδυνο πολλά είδη δελφινιών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Δελφίνι στο ποταμό Γιανγκτσέ, που έχει κηρυχθεί ουσιαστικά εξαφανισμένο από το 2006 (πιστεύεται ότι επιβιώνουν ένα ή δυο δελφίνια). Άλλος σημαντικός εχθρός του δελφινιού είναι ο καρχαρίας. Το κρέας των δελφινιών τρώγεται, παρ’ όλο που κάτι τέτοιο γενικά δεν συνηθίζεται.

Κολάζ δελφινιών της Ελλάδας

Κολάζ δελφινιών της Αμερικής

Κολάζ μαύρου δελφινιού

Κωνσταντίνα Κανταρέλη ♦Ονόματα♦ Δ’2 τμήμα Ειρήνη Στεργίου Κωνσταντίνα Κανταρέλη Βικτωρία Λάμπρου