18 Ιουνίου 2004 «Φυσική Περιβάλλοντος» «Διεθνής Συνθήκες και πρωτόκολλα για την κλιματική αλλαγή» “Climate Change 2001, Mitigation, WMO ( Μπαλλά Χαρίκλεια
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Παρουσιάζονται οι σημαντικότεροι τύποι πολιτικών και μέτρων που μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση των συγκεντρώσεων των αερίων του θερμοκηπίου (GHGs) στην ατμόσφαιρα. Περιγράφονται τα εναλλακτικά πολιτικά όργανα και αξιολογούνται από την άποψη των ειδικών κριτηρίων. Έμφαση δίνεται στους μηχανισμούς του πρωτοκόλλου του Κιότο. Εκτός από τις οικονομικές διαστάσεις, εξετάζονται και τα πολιτικά, οικονομικά, νομικά, και θεσμικά στοιχεία.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Τύποι πολιτικών, μέτρων και οργάνων για τη μείωση των αερίων του φ. θ. Φόροι για τις εκπομπές, τον άνθρακα, ή/ και την ενέργεια: Επιβάλλεται φόρος εκπομπών από μια κυβέρνηση σε κάθε πηγή εκπομπών. Φόρος για τον άνθρακα επιβάλλεται όσον αφορά τις εκπομπές σε CO2 από την καύση των καυσίμων. Οι φόροι ενέργειας αφορούν το ενεργειακό περιεχόμενο ενός καυσίμου. Άρα μιλάμε για εξοικονόμηση ενέργειας και επομένως μείωση των εκπομπών CO2. Εμπορικές άδειες: Ένα εμπορικό σύστημα αδειών καθιερώνει ένα όριο στις συνολικές εκπομπές από συγκεκριμένες πηγές, και απαιτεί από κάθε μια πηγή να κρατήσει τις άδειες ίσες με τις πραγματικές εκπομπές του. Αυτό είναι διαφορετικό από ένα πιστωτικό σύστημα, στο οποίο οι πιστώσεις δημιουργούνται όταν η πηγή μειώνει τις εκπομπές της κάτω από ένα όριο.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Επιχορηγήσεις: Μια επιχορήγηση είναι μια άμεση πληρωμή από την κυβέρνηση σε μια πηγή, ή μια φορολογική μείωση σε εκείνη την πηγή, για την εφαρμογή μιας πρακτικής. Συστήματα κατάθεσης - επιστροφής: Συνδυάζουν μια κατάθεση ή μια αμοιβή (φόρος) στα προϊόντα με μια επιχορήγηση, για την εφαρμογή μιας συγκεκριμένης δράσης. Εθελοντικές συμφωνίες: Αφορά συμφωνία μεταξύ κυβερνητικών αρχών και ενός ή περισσοτέρων ιδιωτικών συμβαλλόμενων μερών, για την επίτευξη περιβαλλοντικών στόχων ή την βελτίωση περιβαλλοντικής απόδοσης.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Μη-εμπορικές άδειες: Ένα μη-εμπορικό σύστημα αδειών καθιερώνει ένα όριο στις GHG εκπομπές κάθε πηγής. Κάθε πηγή πρέπει να κρατήσει τις πραγματικές εκπομπές του κάτω από το επιτρεπτό όριο. Πρότυπα τεχνολογίας και απόδοσης: Καθιερώνονται πρότυπα τεχνολογίας ή απόδοσης για την μείωση των εκπομπών GHG συνδεδεμένα με την κατασκευή ή τη χρήση των προϊόντων ή διαδικασίες. Απαγορεύσεις προϊόντων: Απαγόρευση χρήσης προϊόντων σε ιδιαίτερη εφαρμογή, όπως τα hydrofluorocarbons (HFCs) στα συστήματα ψύξης, τα οποία συμβάλλουν στις εκπομπές GHG, και Άμεσα κυβερνητικά έξοδα και επένδυση: Περιλαμβάνουν τις κυβερνητικές δαπάνες για την έρευνα και την ανάπτυξη (Ε&Α), και την λήψη μέτρων για χαμηλότερες εκπομπές GHG.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Μια ομάδα χωρών που θέλουν να περιορίσουν τις συνολικές εκπομπές GHG τους, θα μπορούσε να συμφωνήσει να εφαρμόσει το ένα, ή συνδυασμό των οργάνων. εμπορικές ποσοστώσεις: Το σύστημα ποσόστωσης καθιερώνει τα εθνικά όρια εκπομπών για κάθε συμμετέχουσα χώρα και απαιτεί κάθε χώρα να κρατήσει την ποσόστωση ίση με τις πραγματικές εκπομπές του. Οι κυβερνήσεις, και τα ενδεχομένως νομικά πρόσωπα, των χωρών που συμμετέχουν, έχουν την άδεια για να ανταλλάξουν τις ποσοστώσεις. κοινή εφαρμογή: επιτρέπει στην κυβέρνηση μιας χώρας με ένα όριο εκπομπών GHG να συμβάλει στην εφαρμογή ενός προγράμματος για την μείωση εκπομπών σε μια άλλη χώρα, με μια εθνική υποχρέωση. Με αυτό τον τρόπο λαμβάνουν τις λεγόμενες μονάδες μείωσης εκπομπής (ERUs), οι οποίες είναι ίσες με μέρος, ή όλων των μειωμένων εκπομπών που έχουν πραγματοποιηθεί.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Clean Development Management: επιτρέπει στην κυβέρνηση μιας χώρας με ένα όριο εκπομπών GHG να συμβάλει στην εφαρμογή προγράμματος για να μειωθούν οι εκπομπές σε μια χώρα χωρίς να υπάρχει εθνική υποχρέωση και να παραληφθούν επικυρωμένες μειώσεις εκπομπής CERs (certified emission reductions) ίσες με κάποιο μέρος ή με όλο το μέγεθος των εκπομπών που έχουν πραγματοποιηθεί. Το άρθρο 12 του πρωτοκόλλου του Κιότο καθιερώνει το CDM για να συμβάλει στη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας και για να βοηθήσουν τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη να μειώσουν τις εκπομπές τους και να περιορίσουν τις υποχρεώσεις τους.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» εναρμονισμένοι φόροι εκπομπών, άνθρακα, ή /και ενέργειας: Ένας εναρμονισμένος φόρος εκπομπών, άνθρακα, ή /και ενέργειας δεσμεύει τις συμμετέχουσες χώρες και επιβάλει έναν φόρο σε ένα κοινό ποσοστό. Κάθε χώρα μπορεί να διατηρήσει τα φορολογικά έσοδα που συλλέγει. διεθνής φόρος στις εκπομπές, τον άνθρακα, ή /και την ενέργεια: Είναι ένας φόρος που επιβάλλεται σε συγκεκριμένες πηγές στις συμμετέχουσες χώρες από μια διεθνή αντιπροσωπεία. Το εισόδημα διανέμεται ή χρησιμοποιείται από τις χώρες συμμετεχόντων ή τη διεθνή αντιπροσωπεία. μη-εμπορικές ποσοστώσεις: Οι μη-εμπορικές ποσοστώσεις επιβάλλουν ένα όριο στις εθνικές εκπομπές GHG κάθε συμμετέχουσας χώρας, που επιτυγχάνεται αποκλειστικά από εσωτερικές ενέργειες.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» διεθνή πρότυπα τεχνολογίας και προϊόντων: Τα διεθνή πρότυπα προϊόντων ή /και τεχνολογίας καθιερώνουν τις ελάχιστες προδιαγραφές για τα προϊόντα ή /και τις τεχνολογίες που επηρεάζονται, στις χώρες στις οποίες υιοθετούνται. Με τα πρότυπα αυτά μειώνονται οι εκπομπές GHG που συνδέονται με την κατασκευή ή τη χρήση των προϊόντων ή /και εφαρμογή της τεχνολογίας. διεθνής εθελοντική συμφωνία: Είναι μια συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσότερων κυβερνήσεων για να περιορίσει τις εκπομπές GHG ή να εφαρμόσουν μέτρα μείωσης αυτών, και άμεσες διεθνείς μεταφορές των οικονομικών πόρων και τεχνολογίας: Περιλαμβάνουν τις μεταφορές των οικονομικών πόρων από μια εθνική κυβέρνηση στην κυβέρνηση ή το νομικό πρόσωπο μιας άλλης χώρας, άμεσα ή μέσω μιας διεθνούς αντιπροσωπείας, με στόχο την υποκίνηση ενεργειών μείωσης των εκπομπών GHG στη χώρα του παραλήπτη.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Πολιτική ανάπτυξης από την Δεύτερη Έκθεση Αξιολόγησης Τον Δεκέμβριο του 1997, οι συμμετέχοντες των Ηνωμένων Εθνών διαπραγματεύτηκαν το πρωτόκολλο του Κιότο (UNFCCC, 1997). Το πρωτόκολλο καθιέρωσε, για πρώτη φορά, τις δεσμευτικές νομικές υποχρεώσεις περιορισμού και μείωσης εκπομπών του θερμοκηπίου για την περίοδο 2008 ως 2012 για 38 χώρες και την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Αυτές οι υποχρεώσεις αντιπροσωπεύουν μια μείωση 5,2% από τις εκπομπές του 1990, και μια μείωση 10% έως 20% των εκπομπών τους κατά τη διάρκεια της περιόδου του 2008 ως του 2012.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Αξιολόγηση διαφορετικών τύπων πολιτικών και μέτρων με πρωταρχική εστίαση στα πιθανά κριτήρια επιλογής και αξιολόγησης πολιτικών οργάνων Τα κριτήρια για την αξιολόγηση των πολιτικών επιλογών είναι: περιβαλλοντική αποτελεσματικότητα: Πόσο καλά η πολιτική επιτυγχάνει τον περιβαλλοντικό στόχο, όπως ένας στόχος μείωσης εκπομπών GHG. περιβαλλοντική αποτελεσματικότητα: Πόσο καλά η πολιτική επιτυγχάνει τον περιβαλλοντικό στόχο, όπως ένας στόχος μείωσης εκπομπών GHG. οικονομική αποτελεσματικότητα: Εάν η πολιτική επιτυγχάνει τον περιβαλλοντικό στόχο με χαμηλότερο κόστος. οικονομική αποτελεσματικότητα: Εάν η πολιτική επιτυγχάνει τον περιβαλλοντικό στόχο με χαμηλότερο κόστος. διανεμητικές εκτιμήσεις: Πώς οι δαπάνες για την επίτευξη του περιβαλλοντικού στόχου διανέμονται στις ομάδες μέσα στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων των μελλοντικών γενεών. διανεμητικές εκτιμήσεις: Πώς οι δαπάνες για την επίτευξη του περιβαλλοντικού στόχου διανέμονται στις ομάδες μέσα στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων των μελλοντικών γενεών. διοικητική και πολιτική δυνατότητα πραγματοποίησης: Περιλαμβάνει την κατανόηση από το ευρύ κοινό, τις επιδράσεις στην ανταγωνιστικότητα των διαφορετικών βιομηχανιών, την εκπλήρωση των φορολογικών στόχων και τη μείωση των εκπομπών των ρύπων. διοικητική και πολιτική δυνατότητα πραγματοποίησης: Περιλαμβάνει την κατανόηση από το ευρύ κοινό, τις επιδράσεις στην ανταγωνιστικότητα των διαφορετικών βιομηχανιών, την εκπλήρωση των φορολογικών στόχων και τη μείωση των εκπομπών των ρύπων.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Διεθνής πολιτικές, μέτρα, και όργανα Το UNFCCC και το πρωτόκολλο του Κιότο περιλαμβάνουν: όλα τα συμβαλλόμενα μέρη είναι δεσμευμένα να συνεργαστούν για την ανάπτυξη, την εφαρμογή και τη μεταφορά των τεχνολογιών, των πρακτικών και των διαδικασιών εκείνων που ελέγχουν την μείωση ή απομάκρυνση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου που δεν ελέγχονται από το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ σε όλους τους σχετικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας, μεταφορά, βιομηχανία, γεωργία, δασονομία και διαχείριση των αποβλήτων. τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν να καθιερώσουν έναν οικονομικό μηχανισμό για την παροχή οικονομικών πόρων (επιχορήγηση) που περιλαμβάνει τη μεταφορά της τεχνολογίας. το CDM που προκύπτει από το πρωτόκολλο του Κιότο, αποτελεί κίνητρο για τις κυβερνήσεις για την ανάπτυξη και την εφαρμογή προγραμμάτων που συμβάλλουν στη βιώσιμη ανάπτυξη.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Οικονομικοί πόροι: Η βιώσιμη ανάπτυξη απαιτεί αυξανόμενη και συνεχή επένδυση, ιδιαίτερα για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Τα αναπτυγμένα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαίωσαν τις υποχρεώσεις τους για τους όρους που έχουν τεθεί στο πρωτόκολλο του Κιότο. Το ODA είναι μια κύρια πηγή εξωτερικής χρηματοδότησης για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Μεταφορά τεχνολογίας: Η μεταφορά των περιβαλλοντικά υγιών τεχνολογιών από αναπτυγμένες σε αναπτυσσόμενες χώρες θεωρείται ως ένα σημαντικό στοιχείο των παγκόσμιων στρατηγικών για να επιτευχθεί η βιώσιμη ανάπτυξη και ο μετριασμός αλλαγής κλίματος. Τρεις όροι πρέπει να τηρηθούν για μια αποτελεσματική μεταφορά τεχνολογιών. 1. η χώρα που κατέχει την τεχνολογία πρέπει να είναι πρόθυμη να μεταφέρει την τεχνολογία 2. η τεχνολογία πρέπει να είναι εφαρμόσιμη στη χώρα που αιτείται την τεχνολογία 3. η μεταφορά πρέπει να γίνετε με λογικό κόστος στον παραλήπτη.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Άλλες πολιτικές και όργανα Ρυθμιστικά όργανα: Υπάρχουν δύο τρόποι να εφαρμοστούν τα ρυθμιστικά όργανα διεθνώς: Να καθιερωθούν ομοιόμορφα διεθνή πρότυπα μείωσης GHGs για διάφορα προϊόντα και διαδικασίες και να υιοθετηθούν από τις συμμετέχουσες χώρες που συμμετέχουν στη διεθνή συμφωνία μείωσης εκπομπών. Να καθιερωθούν ομοιόμορφα διεθνή πρότυπα μείωσης GHGs για διάφορα προϊόντα και διαδικασίες και να υιοθετηθούν από τις συμμετέχουσες χώρες που συμμετέχουν στη διεθνή συμφωνία μείωσης εκπομπών. Να υιοθετηθούν σταθερά εθνικά επίπεδα εκπομπής για τις συμμετέχουσες χώρες. Αυτά τα εθνικά όρια εκπομπής μπορούν να θεωρηθούν πρότυπα απόδοσης όπου κάθε χώρα πρέπει να ανταποκριθεί μέσω της εσωτερικής δράσης. Να υιοθετηθούν σταθερά εθνικά επίπεδα εκπομπής για τις συμμετέχουσες χώρες. Αυτά τα εθνικά όρια εκπομπής μπορούν να θεωρηθούν πρότυπα απόδοσης όπου κάθε χώρα πρέπει να ανταποκριθεί μέσω της εσωτερικής δράσης.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Διεθνής και εναρμοσμένοι φόροι άνθρακα: Ένας διεθνής φόρος άνθρακα, πληρωτέος σε μια διεθνή αντιπροσωπεία, ή εσωτερικοί φόροι, είναι οικονομικά αποδοτικοί όσον αφορά τις μειώσεις του CO2. Αυτό μπορεί να εφαρμοστεί μόνο όταν οι μειώσεις κοστίζουν λιγότερο από το φόρο, υποθέτοντας ότι ο φόρος είναι εφαρμοσμένος τέλεια. Για να καθοριστεί μία κοινή τιμή σε όλες τις χώρες, ο νέος φόρος άνθρακα θα πρέπει να μπορεί να διαφοροποιηθεί στις χώρες, έτσι ώστε να μπορούν να υπολογιστούν οι υπάρχοντες εσωτερικοί φόροι καυσίμων και περιορισμοί εισοδήματος. Δύο σημαντικές ανησυχίες για τις διεθνείς πολιτικές που βασίζονται στην τιμή είναι: 1. τα επίπεδα εκπομπών, και 2. η δυνατότητα πραγματοποίησης διεθνούς συμφωνία.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Τυποποίηση των διαδικασιών μέτρησης: Διάφορες προσπάθειες είναι σε εξέλιξη για την τυποποίηση των διαδικασίες μέτρησης. πχ, στην αυτοκινητοβιομηχανία, κατασκευαστές από την Ευρώπη, την Ιαπωνία, και τις ΗΠΑ, μαζί με τις αντίστοιχες κυβερνήσεις, προσπαθούν να εναρμονίσουν μεθόδους μέτρησης των εκπομπών εξάτμισης για τα βαρέα πετρελαιοκίνητα οχήματα (όπως εξοπλισμός μέτρησης, και διαδικασίες) μέχρι το 2006.
18 Ιουνίου 2004«Φυσική Περιβάλλοντος» Άλλα διεθνή πρότυπα Από την Διεθνή Οργάνωση Τυποποίησης (ISO) έχει καθιερωθεί η σειρά ISO σχετική με τη διαχείριση περιβάλλοντος. Το πρώτο πρότυπο ISO 14001: Πρότυπο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης ή EMS, δημοσιεύθηκε το Τα περιβαλλοντικά πρότυπα είναι πρότυπα πλαισίου και όχι πρότυπα απόδοσης. Το 2000 το διοικητικό συμβούλιο του ISO ίδρυσε την «Ομάδα Αλλαγής Κλίματος» (AHGCC), με σκοπό την ανάπτυξη μιας ευρείας στρατηγικής για την αλλαγή του κλίματος. Η Ομάδα αυτή έχει προσδιορίσει περιοχές στις οποίες η ανάπτυξη και η χρήση του προτύπου ISO, μπορεί να βοηθήσει στην εφαρμογή του πρωτοκόλλου του Κιότο.