Παρουσίαση: Ευτυχία Γιαννάκη Δραστηριότητα και Οπτική Επικοινωνία στο νέο Σημειωτικό Πεδίο των Πολυχρηστικών Δυνητικών Περιβαλλόντων (ΠΔΠ) στο πλαίσιο των συστημάτων επικοινωνίας ανθρώπου - υπολογιστή Παρουσίαση: Ευτυχία Γιαννάκη

Η επέκταση του πεδίου των σημείων semiotic engineering Η επέκταση του πεδίου των σημείων Ανάγκη για μελέτη της νέας ψηφιακής οπτικής γλώσσας και των αρχών σχεδιασμού συστημάτων διεπαφής: το πίξελ ως αλφάβητο το σημείο ως λεξιλόγιο την αλγοριθμική ως γραμματική την αλληλεπίδραση ως τρόπο επικοινωνίας τα στοιχεία της οπτικής μας επικοινωνίας αποκτούν νέα μορφή σε ένα δυναμικό χωρο-χρονικά περιβάλλον, το δυνητικό περιβάλλον. Το ενδιαφέρον της έρευνας εστιάζεται σε εφαρμογές της δυνητικής πραγματικότητας (virtual reality) και στη δυνητικοποίηση (virtualization).

Περιεχόμενα 1 2 3 4 5 6 Εισαγωγή Σκοπός – επιμέρους στόχοι semiotic engineering Περιεχόμενα 1 Εισαγωγή Σκοπός – επιμέρους στόχοι 2 Πεδίο της έρευνας 3 4 Θεωρία Δραστηριότητας και ΠΔΠ Σημειωτική Μηχανική και ΠΔΠ 5 Μεθοδολογία έρευνας και συμπεράσματα 6

semiotic engineering Εισαγωγή Στα ΠΔΠ ο χώρος του οπτικού νοήματος δεν προϋπάρχει της ανάγνωσής του, αλλά την στιγμή που ο χρήστης τον διατρέχει, τον χαρτογραφεί, ταυτόχρονα τον κατασκευάζει και τον καθιστά εν ενεργεία υπαρκτό. Η οπτική απεικόνιση προκύπτει ως δυνητική οντότητα και ενεργοποιείται σε πολλαπλές εκδοχές σύμφωνα με τη δραστηριότητα του χρήστη. Η έρευνα εστιάζει στη μελέτη της δυνητικής δραστηριότητας ανατρέχοντας σε κοινωνικές θεωρίες, στη σημειωτική, καθώς και στον οπτικό σχεδιασμό αλληλεπιδραστικών συστημάτων επικοινωνίας ανθρώπου-υπολογιστή προκειμένου να προκύψει θεωρητικό μοντέλο – υπόθεση για την υποστήριξη του σχεδιασμού και της υλοποίησης δραστηριοτήτων και εφαρμογών σε ΠΔΠ.

Σκοπός – Επιμέρους στόχοι semiotic engineering Σκοπός – Επιμέρους στόχοι Σκοπός της έρευνας είναι η μελέτη της δραστηριότητας και της οπτικής επικοινωνίας όπως διαμορφώνονται στο νέο σημειωτικό πεδίο των Πολυχρηστικών Δυνητικών Περιβαλλόντων (ΠΔΠ) Επιμέρους στόχοι της μελέτης: Θεωρητική διερεύνηση ερευνών και εφαρμογών δυνητικής πραγματικότητας, θεωριών της επικοινωνίας (σημειωτική), κοινωνικών θεωριών (θεωρία δραστηριότητας) Θεωρητική έρευνα και οργάνωση της πολυπλοκότητας που προκύπτει σε σχέση με το σχεδιασμό και την υλοποίηση αλληλεπιδραστικών συστημάτων ΠΔΠ Διατύπωση θεωρητικής υπόθεσης – μοντέλου για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση δραστηριοτήτων και εφαρμογών σε ΠΔΠ. Στόχος είναι το θεωρητικό αυτό μοντέλο να αποτελέσει βάση για το σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση δραστηριοτήτων και εφαρμογών σε ΠΔΠ. Πειραματική επαλήθευση συμπερασμάτων έρευνας Εξαγωγή συμπερασμάτων για μελλοντική αξιοποίηση.

Πεδίο Έρευνας Η μελέτη της υπάρχουσας βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας σχετικά με τα Πολυχρηστικά Δυνητικά Περιβάλλοντα (ΠΔΠ) καθιστά σαφές ότι η έρευνα επικεντρώνεται κυρίως σε τεχνικά – τεχνολογικά ζητήματα. Στο πλαίσιο της μελέτης επιχειρείται μια ευρύτερη προσέγγιση του θέματος δίνοντας έμφαση στους ακόλουθους θεωρητικούς άξονες: Κοινωνικές Θεωρίες και ειδικότερα Θεωρία Δραστηριότητας Θεωρίες Επικοινωνίας και ειδικότερα Σημειωτική Δυνητική Πραγματικότητα και ειδικότερα δραστηριότητες και εφαρμογές σε Πολυχρηστικά Δυνητικά Περιβάλλοντα (ΠΔΠ) Οπτικός και αλληλεπιδραστικός σχεδιασμός συστημάτων επικοινωνίας ανθρώπου – υπολογιστή (HCI)

Οπτικός Σχεδιασμός στα ΠΔΠ εφαρμογές VR οπτικός σχεδιασμός σημειωτική μηχανική θεωρία δραστηριότητας

Θεωρία Δραστηριότητας και ΠΔΠ semiotic engineering Θεωρία Δραστηριότητας και ΠΔΠ Αλληλεπίδραση χρήστη-συστήματος (1η γενιά HCI) υποκειμένου-αντικειμένου (2η γενιά HCI) Πλαίσιο Χρήστες και συστήματα Υποκείμενα στην κοινωνία Επίπεδο Ανάλυσης Συγκεκριμένες εργασίες συστήματος Νοηματοδοτημένες σκοπούμενες δραστηριότητες Μέθοδοι Τυπικά μοντέλα, εργαστηριακές μελέτες Μελέτες χρήσης τεχνολογίας στην καθημερινότητα Χρόνος εκτέλεσης Περιορισμένος χρόνος εκτέλεσης Μεταλλαγές σύμφωνα με την ανάπτυξη του συστήματος Η δραστηριότητα λοιπόν, σε μια ευρύτερη προσέγγισή της θεωρείται ως η αλληλεπίδραση μεταξύ υποκειμένου-αντικειμένου.

Θεωρία Δραστηριότητας και ΠΔΠ Το «τριγωνικό» μοντέλο του συστήματος δραστηριότητας που αναπτύχθηκε από τον Engeström Δραστηριο-κεντρικός σχεδιασμός

Θεωρία Δραστηριότητας και ΠΔΠ Η δομή της δραστηριότητας στην επικοινωνία σε δυνητικό περιβάλλον Η δομή της δραστηριότητας στην επικοινωνία σε ΠΔΠ

Σημειωτική μηχανική και ΠΔΠ Η σημειωτική μηχανική έχει ως στόχο της την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η επικοινωνία ανθρώπου-υπολογιστή (HCI) μπορεί να σχεδιαστεί ώστε όχι μόνο να βοηθάει τους χρήστες-υποκείμενα να κατανοούν τους υπολογιστές-αντικείμενα, αλλά και να κατανοούν τις εφαρμογές πληροφορικής που στην ουσία διαμορφώνουν ένα νέο σημειωτικό πλαίσιο. Τόσο στους σχεδιαστές, όσο και στους χρήστες αποδίδεται ο ίδιος ρόλος στην επικοινωνία ανθρώπου-υπολογιστή (HCI). Για πολλά χρόνια η κρατούσα άποψη στον χώρο της επικοινωνίας ανθρώπου-υπολογιστή ήταν η χρηστο-κεντρική (user-centered) προσέγγιση των Norman και Draper. Στη σημειωτική μηχανική παρόλο που σχεδιαστές ξεκινούν να εργάζονται προσπαθώντας να καταλάβουν τι θέλουν ή τι χρειάζονται οι χρήστες, δεν προσπαθούν απλώς να χτίσουν την εικόνα του συστήματος, αλλά να επικοινωνήσουν το σχεδιαστικό τους όραμα.

Σημειωτική μηχανική και ΠΔΠ Σχεδιαστής (τι χρειάζεται ο χρήστης;) Ανάλυση έργου χρηστών Μελέτη Δραστηριοτήτων Σχεδιαστικό Μοντέλο Σχεδιαστής (τι νομίζει ο σχεδιαστής ότι θα ικανοποιήσει τις ανάγκες και τις επιθυμίες του χρήστη;) Σχεδιαστικό όραμα (επικοινωνείται με τη βοήθεια της διεπαφής) Χρήστης (αποκρίνεται στο σχεδιαστικό όραμα) Εικόνα Συστήματος (μέσω διεπαφής) Χρήστης Μοντέλο Χρήστη Χρηστο-κεντρικό πλαίσιο σχεδιασμού Πλαίσιο Σημειωτικής Μηχανικής

Σημειωτική μηχανική και ΠΔΠ Το σημειωτικό χάσμα μεταξύ χρηστών και συστημάτων μπορεί να γεφυρωθεί αν τα υπολογιστικά συστήματα αρχίσουν να ενσωματώνουν επεκτάσεις στη σημασιολογία των κωδικοποιημένων συστημάτων σημασιοδότησης στα οποία εκτίθενται οι χρήστες. Τότε μόνο οι χρήστες μπορούν να έχουν την εμπειρία μιας αλληλεπίδρασης που προσομοιάζει στην ανθρώπινη σημείωση. Οι επεκτάσεις νοήματος είναι απαραίτητες για την επιτυχή ανθρώπινη επικοινωνία, τόσο από την πλευρά του αποστολέα του μηνύματος, όσο και από την πλευρά του δέκτη. Η οπτική ψηφιακή διεπαφή ως αλληλεπιδραστικό μεταεπικοινωνιακό τεχνούργημα θέλει τους σχεδιαστές να προσπαθούν να επιτύχουν έναν μεταεπικοινωνιακό διάλογο με τους χρήστες.

Συμπεράσματα σε σχέση με το πεδίο της έρευνας Η δραστηριότητα και η επικοινωνία (κυρίως η οπτική) θα μελετηθούν σε ένα ευρύτερο κοινωνικό – πολιτισμικό πλαίσιο, έτσι όπως αυτό προκύπτει από την ανάπτυξη των εφαρμογών δυνητικής πραγματικότητας και ειδικά των ΠΔΠ. Η μελέτη δύο βασικών θεωρητικών αξόνων - της Θεωρίας Δραστηριότητας και της Σημειωτικής - θα επιτρέψει μια νέα προσέγγιση του φαινομένου της δραστηριότητας και της οπτικής επικοινωνίας στα δυνητικά περιβάλλοντα με συστηματικότερο τρόπο απ’ ότι έχει γίνει μέχρι τώρα. Η σύνθεση η οποία θα έπεται της θεωρητικής μελέτης και ανάλυσης, θα οδηγήσει τελικά, στην παραγωγή θεωρητικού μοντέλου – υπόθεσης σε σχέση με τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση δραστηριοτήτων και εφαρμογών σε σύγχρονα ΠΔΠ.

Δραστηριότητα και Οπτική Επικοινωνία στο νέο Σημειωτικό Πεδίο των Πολυχρηστικών Δυνητικών Περιβαλλόντων (ΠΔΠ) ευχαριστώ για την προσοχή σας