Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΪΑΝΟΥ Άρτεμις Βεζυργιάννη Εύα Ζορμπά
Ο Τραϊανός διωγμός Διωγμός του Τραϊανού ( μ.Χ.). Τους χρόνους της αυτοκρατορίας του ο Τραϊανός όρισε με οδηγίες ειδικές τον τρόπο δίωξης των Χριστιανών. Όταν οι Χριστιανοί αρνούνταν να θυσιάσουν στους θεούς των Ρωμαίων, τους καταδίκαζαν σε θάνατο. Ο ειδωλολατρικός λαός, πολύ φανατισμένος, δεν τηρούσε τη διαταγή που έλεγε ότι χρειάζεται έγγραφη καταγγελία για να γίνει η δίωξη. Οι διωγμοί συνεχίσθηκαν και από τους διαδόχους τού Τραϊανού, τον Αδριανό και τον Αντώνιο Πίο, αλλά όχι τόσο άγριοι.
Αυτοκράτορας Τραϊανός Αυτοκράτορας Τραϊανός
Τα επιτεύγματα του Τραϊανού Ο τραϊανός (λατ. Marcus ulpius nerva traianus) ήταν ένας από τους ικανότερους ρωμαίους αυτοκράτορες. Γεννήθηκε στις 18 σεπτεμβρίου του 53 μ.Χ. Ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας που δεν ανήκε σε ευγενή οικογένεια της ρώμης. Πριν γίνει αυτοκράτορας διετέλεσε διοικητής του ρωμαϊκού στρατού στην περιοχή του ρήνου. Επί των ημερών του, η αυτοκρατορία επεκτάθηκε σε νέα και πλούσια εδάφη στην περιοχή της δακίας με τους δύο δακικούς πολέμους ( ), ενώ ξεκίνησε και εκστρατεία εναντίον των πάρθων. Στο οικονομικό πεδίο, ελάττωσε τους φόρους και ενίσχυσε το σύστημα δωρεάν παροχής σιτηρών (alimenta). Με τα χρήματα από τα πλούσια λάφυρα των δακικών πολέμων βελτίωσε τα οικονομικά των επαρχιακών πόλεων, ενώ αύξησε την κρατική παρέμβαση στη διοίκηση διορίζοντας λογιστές που επέβλεπαν τα οικονομικά των πόλεων. Το 104 του απονεμήθηκε ο τίτλος του «optimus princeps».
Ίσως ήταν η καλύτερη περίοδος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, αφού η ακμή της έφτασε στο απόγειό της. Οι αρχαίοι συγγραφείς εκφράζουν για το πρόσωπό του θαυμασμό που ξεπερνά οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο. Σημαντική ήταν η δημοτικότητά του, σε αντίθεση με τα αισθήματα απέχθειας για το Δομιτιανό, και η συμφιλιωτική και μετριοπαθής πολιτική του προς τη Σύγκλητο. Μοναδική ήταν και η γοητεία της προσωπικότητάς του. Οι στρατιώτες ήταν αφοσιωμένοι στον αυτοκράτορα που μοιραζόταν μαζί τους τα λάφυρα του πολέμου και έσχιζε τα ρούχα του για να δέσει τις πληγές τους. Προσέφερε άφθονα άρτο και θεάματα (panem et circenses) και ήξερε να ανεβάζει το ηθικό του λαού με τις νίκες του. Πέθανε στις 9 Αυγούστου του 117 κατά τη διάρκεια εκστρατείας κατά των Πάρθων. Στον Τραϊανό αποδίδονται δύο επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας.
Επί της βασιλείας του, πραγματοποιήθηκαν γιγάντια δημόσια έργα, ανοίχθηκαν δρόμοι και χτίστηκαν λιμάνια, χωρίς μάλιστα καμία φορολογική επιβάρυνση των κατοίκων.