1η Απριλίου 1955 Αρχίζει ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ 1η Απριλίου 1955 Αρχίζει ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ

Γρηγόρης Αυξεντίου Ο Γρηγόρης Πιερή Αυξεντίου (1928-1957) ήταν Κύπριος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, κατά τον Απελευθερωτικό Αγώνα του 1955-59 εναντίον της Αγγλικής κατοχής. Ήταν δεύτερος στην ιεραρχία της οργάνωσης, και σκοτώθηκε από τους Άγγλους σε μάχη που δόθηκε κοντά στο Μοναστήρι Μαχαιρά. Κατά τη διάρκεια του αγώνα ήταν κυρίως γνωστός με το ψευδώνυμο Ζήδρος, ενώ εκ των υστέρων ονομάστηκε «Σταυραετός του Μαχαιρά». Ο Αυξεντίου γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1928 στο χωριό Λύση που βρίσκεται ανάμεσα στη Λευκωσία και στην Αμμόχωστο. Στις 3 Μαρτίου του 1957 οι Άγγλοι, ύστερα από προδοσία πληροφορήθηκαν το κρησφύγετό του κοντά στο Μαχαιρά. Το περικύκλωσαν με αυτοκίνητα και ελικόπτερα, μετά από πολύωρη μάχη και αρκετούς νεκρούς Άγγλους έριξαν βενζίνη στο κρησφύγετο και τον έκαψαν ζωντανό. Το καμένο σώμα του θάφτηκε στις 4 Μαρτίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στο χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως «Τα φυλακισμένα μνήματα» από τους Άγγλους στρατιώτες από φόβο λαϊκών εκδηλώσεων.

Μάρκος Δράκος Ο Μάρκος Δράκος ήταν αγωνιστής και μέλος της ΕΟΚΑ κατά την περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας. Γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1932 στη Λεύκα Λευκωσίας και ήταν το ένα από τα τρία τέκνα της οικογένειας του Κυριάκου και της Δέσποινας Δράκου, ενώ το επάγγελμά του ήταν λογιστής. Εντάχθηκε από πολύ νωρίς στην ΟΧΕΝ Λευκωσίαs η οποία ήταν το φυτώριο των αγωνιστών τηs ΕΟΚΑ. Ανέλαβε αρχηγός ομάδας με το ψευδώνυμο Λυκούργος η και Μαβίλλης, η οποία πέτυχε αξιόλογες και επιτυχημένες επιθέσεις εναντίον των Βρετανών. Στις 15 Ιανουαρίου 1957 ο Μάρκος Δράκος και τέσσερις αντάρτες είχαν υποχρεωθεί να εγκαταλείψουν το κρησφύγετό τους στην περιοχή Τρουλινός του χωριού Καλοπαναγιώτης, κατόπιν εκτεταμένων ερευνών που άρχισαν εκεί οι Βρετανοί, την νύχτα τηs 18 Ιανουαρίου 1957 στην περιοχή τηs Ευρύχου ο Μάρκοs και η ομάδα του. Εκεί έχοντας βοήθεια από έναν τροφοδότη από την Τεμβριά (Μιχαήλ Δημητριάδη) έκαναν προσπάθειες για δημιουργία ενος νέου κρησφύγετου. Όμως ενώ κινούνταν μέσα στο σκοτάδι υπό σφοδρή θύελλα , ήλθαν ξαφνικά σε επαφή με τον εχθρό ο οποίοs άνοιξε αμέσωs πυρ. Ο Μάρκος Δράκος δέχθηκε ξαφνικές ριπές και έπεσε νεκρός σε ηλικία 25 ετών, τραυματίας της συμπλοκής ήταν ο Κώστας Λοϊζου.

Στυλιανός Λένας Ο Στυλιανός Λένας ήταν αγωνιστής και ήρωας της ΕΟΚΑ κατά την περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας στην Κύπρο. Γεννήθηκε το 1932 στα Χανδριά στους πρόποδες της Μαδαρής. Ήταν τέκνο του Χριστοφή και της Αθηνάς Λένα. Εντάχθηκε στην Ορθόδοξη Χριστιανική Ένωση Νέων (ΟΧΕΝ) το 1947. Η εν λόγω οργάνωση αργότερα ήταν φυτώριο της ΕΟΚΑ. Μαθήτευσε στις Τεχνικές Σχολές Λέρου από όπου και αποφοίτησε. Συνδέθηκε με την ΕΟΚΑ από πολύ νωρίς και συγκεκριμένα με την ομάδα Αυξεντίου, ειδικεύτηκε στην κατασκευή βομβών γι΄αυτό και οι Βρετανοί του είχαν προσδώσει το παρατσούκλι ο Κρούπ της Κύπρου, το ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε όμως ως μέλος της ΕΟΚΑ ήταν το Γίγαντας. Τα ξημερώματα της 18 Φεβρουαρίου του 1957 στο Πελένδρι Λεμεσού δόθηκε μάχη με πολυάριθμο στρατό κατοχής όπου και τραυματίστηκε, δύο ακόμη μέλη της ΕΟΚΑ σκοτώθηκαν ο Σωτήρης Τσαγκάρης και ο Δημητράκης Χριστοδούλου. Έμεινε σε νοσοκομείο 39 ημέρες όπου περισσότερο βασανίστηκε παρά νοσηλεύτηκε. Απεβίωσε το απόγευμα της 28ης Μαρτίου του 1957 στα χέρια του πατέρα του σε ηλικία 24 ετών. Οι Βρετανοί αρνήθηκαν να δώσουν την σωρό στην οικογένειά του να κηδευτεί για να μην ξεσπάσουν ταραχές. Κηδεύτηκε στα Φυλακισμένα Μνήματα δίπλα από το μνήμα του Ανδρέα Δημητρίου.

Φώτης Πίττας Ο Φώτης Σταύρου Πίττας ( 1935 - 1958 ) ήταν Κύπριος δάσκαλος και αγωνιστής της ΕΟΚΑ. Σκοτώθηκε μαζί με άλλα τρία μέλη της οργάνωσης, στις 2 Σεπτεμβρίου 1958 μετά από μάχη με τις βρετανικές δυνάμεις στο Λιοπέτρι. Φώτης Πίττας γεννήθηκε την 28η Φεβρουαρίου του 1935 στο Φρέναρο της επαρχίας Αμμοχώστου και ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά του αγρότη Σταύρου Πίττα και της Μαρίας Νικόλα Στις 30 Αυγούστου, ο Φώτης Πίττας και οι συναγωνιστές του Ανδρέας Κάρυος, Ηλίας Παπακυριακού και Χρήστος Σαμάρας κατόπιν εντολής μετέβησαν στο Λιοπέτρι για να εκπαιδεύσουν τα εκεί μέλη της ΕΟΚΑ. Κατά τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας απέκλεισαν την περιοχή ισχυρές βρετανικές δυνάμεις. Στην προσπάθειά τους να σπάσουν τον κλοιό και να διαφύγουν με αυτοκίνητο, τα μέλη της ΕΟΚΑ ενεπλάκησαν σε ανταλλαγή πυροβολισμών με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να καταφύγουν σε έναν αχυρώνα του χωριού. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958, έπειτα από προδοσία. οι Βρετανοί στρατιώτες κινήθηκαν προς τον αχυρώνα, δέχτηκαν όμως πυρά με αποτέλεσμα να ξεσπάσει μάχη. Μετά από πολύωρη μάχη και ενώ οι άνδρες της ΕΟΚΑ αρνήθηκαν να παραδοθούν, οι στρατιώτες έβαλαν φωτιά στον αχυρώνα με αποτέλεσμα ο Πίττας και οι συμμαχητές του να σκοτωθούν στην προσπάθειά τους να πραγματοποιήσουν έξοδο. Κατά τη σύγκρουση, πέραν των μελών της ΕΟΚΑ, σκοτώθηκε ένας Βρετανός στρατιώτης και τραυματίστηκαν άλλοι πέντε. Η κηδεία του Πίττα πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα στο κοιμητήριο του Φρέναρου.