Θέμα: «Καταχρήσεις και Υγεία» 2o ΓΕΛ Αγίας Παρασκευής Σχολικό Έτος 2014 - 2015  Ερευνητική Εργασία B’ Τετράμηνου Θέμα: «Καταχρήσεις και Υγεία» Τμήμα: Β2  Υπεύθυνος Καθηγητής: Μπαλάσκας Αθανάσιος – Φυσικός Ραδιοηλεκτρολόγος

Α. ΑλκοολισμΟΣ και ΥγεΙΑ

Ορισμός: Τι είναι ο αλκοολισμός. της Αφροδίτης Ζορμπά Ορισμός: Τι είναι ο αλκοολισμός. της Αφροδίτης Ζορμπά Ο όρος αναφέρθηκε για πρώτη φορά από έναν Ολλανδό γιατρό στα τέλη της δεκαετίας του 1840, ενώ αναλύθηκε σε νόσο το 1972 από το γιατρό JohnCoakleyLettson. Αλκοολισμός σημαίνει δηλητηρίαση από αλκοόλ από την υπερβολική χρήση οινοπνεύματος, την εξάρτηση από το οινόπνευμα αλλά και τις βλάβες που αυτό προκαλεί. Παρουσιάζεται σε δύο μορφές, την οξεία και την χρόνια μέθη: Στην οξεία μέθη, ανάλογα με την ποσότητα του οινοπνεύματος που έχει καταναλωθεί, υπάρχουν διαταραχές συνειδήσεως, αναστολή φραγμών, μειωμένη αντίληψη και θάνατος. Στην χρόνια μέθη παρουσιάζονται διαταραχές του νευρικού συστήματος, του ήπατος, του κυκλοφορικού συστήματος και διαταραχές της συμπεριφοράς.

Πως λειτουργεί το αλκοόλ στον οργανισμό Το αλκοόλ (αιθυλική αλκοόλη ή αιθανόλη) είναι φάρμακο, που απορροφάται από το στομάχι και διανέμεται γρήγορα στα υγρά του σώματος. Το 90-95% διασπάται από τα ένζυμα του ήπατος, ενώ το υπόλοιπο αποβάλλεται από τους πνεύμονες, τα ούρα και τον ιδρώτα. Η γεύση και η οσμή των αλκοολούχων ποτών, προσφέρουν χαλάρωση. Ένα βαρύ οινοπνευματώδες ποτό έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Σε περίπτωση κατάχρησης αλκοόλ, το άτομο παρουσιάζει σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα: επιθετικότητα, αδυναμία συγκέντρωσης, ευφορία ή κατάθλιψη, κ.α. Σωματικές ενδείξεις είναι το κόκκινο πρόσωπο, η μπερδεμένη ομιλία, η αστάθεια στις κινήσεις κ.α. Ένα από τα σοβαρά προβλήματα που σχετίζονται μα την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ είναι τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, τα ατυχήματα στο σπίτι ή στην εργασία, εγκλήματα ακόμα και θάνατο του χρήστη, κυρίως από καταστολή των αναπνευστικών κέντρων ή από αναρρόφηση εμετού. Οι Ιάπωνες λένε ότι το άτομο παίρνει ένα ποτό, μετά το ποτό παίρνει ένα ποτό και μετά το ποτό παίρνει το άτομο.

Διάγνωση Ο αλκοολισμός χαρακτηρίζεται από: Ψυχική εξάρτηση: (έντονη επιθυμία για κατανάλωση αλκοόλ, λόγω της ευφορίας και της ευχαρίστησης που αυτή προσφέρει). Σωματική εξάρτηση: (ανάγκη για λήψη αλκοόλ λόγω του γεγονότος ότι ο οργανισμός το χρειάζεται σαν βασίκοδιατροφίκο στοιχείο, ύστερα από χρόνια κατανάλωση). παρατηρούνται οργανικές και λειτουργικές διαταραχές αν δεν καταναλωθεί αλκοόλ. Αντοχή: Ο αλκοολικός αναζητά μεγαλύτερη ποσότητα ποτού. Απώλεια οποιουδήποτε ενδιαφέροντος και αδιαφορία για τις κοινωνικές δραστηριότητες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ορίσει τα παρακάτω κριτήρια για τη διάγνωση της εξάρτησης από το οινόπνευμα: Ανοχή. Καθορίζεται ως ανάγκη συνεχούς κατανάλωσης αλκοόλ.

Διάγνωση Στέρηση. Εκδηλώνεται με συμπτώματα όπως τρόμος, ναυτία, εμετός, κεφαλαλγία κ.τ.λ, όταν δεν έχει γίνει λήψη αλκοόλ, Κατανάλωση μεγάλης ποσότητας οινοπνεύματος για μεγάλες περιόδους. Ανεπιτυχείς προσπάθειες διακοπής. Συνεχή προσπάθεια για προμήθεια οινοπνεύματος. Περιορισμός κοινωνικών και επαγγελματικών δραστηριοτήτων που οφείλονται στη λήψη αλκοόλ. Συνεχιζόμενη χρήση παρά τα προβλήματα υγείας από το αλκοόλ. Ο συνδυασμός τριών από τα παραπάνω κριτήρια σε 12 μήνες αποτελεί την επιβεβαίωση για εξάρτηση από την αιθανόλη.

Αιτιολογία και θεωρίες της Κάσσης Κονγκίνη Τα αίτια του αλκοολισμού είναι τα εξής: Το οικογενειακό περιβάλλον (έλλειψη στοργής τρυφερότητας, ενδιαφέροντος και συμπαράστασης, ύπαρξης διαταραγμένης συμβίωσης,ορφάνια). Το κοινωνικό περιβάλλον (αδιαφορία, έλλειψη φίλων καταπίεση) Το οικονομικό περιβάλλον (οικονομική δυσχέρεια ανεπάρκεια αγαθών), Το χαμηλό διανοητικό και μορφωτικό επίπεδο μοναξιά, απογοήτευση, προσωπικό αδιέξοδο, μειωμένη αυτοεκτίμηση.

Πώς γίνεται κανείς αλκοολικός; Αίτια του αλκοολισμού Πώς δημιουργείται ο αλκοολισμός; Πώς γίνεται κανείς αλκοολικός; Γεννιέται με την προδιάθεση ή τον σπρώχνουν στο ποτό τα βάσανα της ζωής; Η ψυχιατρική έχει πολλά να πει σχετικά με την εξάρτηση από το αλκοόλ. Πολλοί παράγοντες έχουν επιπτώσεις στην απόφαση να αρχίσει κάποιος να πίνει, στην ανάπτυξη των προσωρινών προβλημάτων με το αλκοόλ στα εφηβικά χρόνια και στη δεκαετία των 20 ετών, και στην ανάπτυξη τελικά της εξάρτησης από το αλκοόλ. Η έναρξη της κατανάλωσης οινοπνεύματος εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος από κοινωνικούς, θρησκευτικούς και ψυχολογικούς παράγοντες, αν και τα γενετικά χαρακτηριστικά φαίνεται επίσης ότι συμβάλουν.

Αίτια αλκοολισμού Αλλά οι παράγοντες που επηρεάζουν την απόφαση να συνεχίσει κανείς να πίνει μέχρι το στάδιο της εξάρτησης από το αλκοόλ είναι μάλλον διαφορετικοί. Μία παρόμοια αλληλεπίδραση μεταξύ των γενετικών και περιβαλλοντικών επιρροών συμβάλει σε πολλές άλλες ιατρικές και ψυχιατρικές παθήσεις, επομένως , μία ανασκόπηση αυτών των παραγόντων στον αλκοολισμό, προσφέρει κάποιες πληροφορίες για τις σύνθετες γενετικές διαταραχές συνολικά. Τα κυρίαρχα ή υπολειπόμενα γονίδια, αν και σημαντικά, εξηγούν μόνο σχετικά σπάνιες καταστάσεις. Οι περισσότερες διαταραχές έχουν κάποιο επίπεδο γενετικής προδιάθεσης που αφορά συνήθως μια σειρά διαφορετικών γενετικά επηρεασμένων χαρακτηριστικών, κάθε ένα από τα οποία αυξάνει ή μειώνει τον κίνδυνο για κάποια διαταραχή.

Αίτια αλκοολισμού Είναι πιθανό, ότι μία σειρά γενετικών επιρροών εξηγεί περίπου το 60% του ποσοστού του κινδύνου για τον αλκοολισμό, μα το περιβάλλον υπεύθυνο για το υπόλοιπο 40% της διαφοράς. Η κατηγοριοποίηση που ακολουθεί παρακάτω , είναι επομένως, περισσότερο για ερευνητικούς λόγους παρά για πραγματικούς, επειδή ακριβώς είναι ο συνδυασμός μιας σειράς ψυχολογικών, βιολογικών, πολιτιστικών και άλλων παραγόντων, που είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη των σοβαρών επαναλαμβανόμενων προβλημάτων του αλκοολισμού.

Ηλικία

Ψυχολογικές θεωρίες εξάρτησης από το αλκοόλ Ποικίλες θεωρίες συσχετίζουν τη χρήση του αλκοόλ, σαν αντίμετρο για να μειώσει την ένταση και το άγχος, να αυξήσει τα υποκειμενικά συναισθήματα δύναμης και να μειώσει τον ψυχολογικό πόνο. Ίσως το μέγιστο ενδιαφέρον έχει αποδοθεί στην παρατήρηση ότι οι αλκοολικοί συχνά αναφέρουν ότι το οινόπνευμα μειώνει τα συναισθήματα νευρικότητας τους, ότι τους βοηθά να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές πιέσεις της ζωής και να χαλαρώσουν. Οι ψυχολογικές θεωρίες στηρίζονται εν μέρει, στην παρατήρηση μεταξύ των μη αλκοολικών ανθρώπων, ότι η χρήση χαμηλών δόσεων αλκοόλ σε μια τεταμένη κοινωνική κατάσταση ή μετά από μια δύσκολη μέρα, μπορεί να συνδεθεί με ένα ενισχυμένο συναίσθημα ευημερίας και μια βελτιωμένη ευκολία των κοινωνικών σχέσεων.

Ψυχολογικές θεωρίες εξάρτησης από το αλκοόλ Σε υψηλές δόσεις εντούτοις, ειδικά όταν πέφτει το επίπεδο του αλκοόλ στο αίμα, η ένταση των μυών, τα ψυχολογικά συναισθήματα της νευρικότητας και της ταραχής αυξάνονται. Κατά συνέπεια, τα χαλαρωτικά αποτελέσματα του αλκοόλ μπορεί να επιδρούν σε μικρές ή το πολύ μέτριες δόσεις στους περιστασιακούς πότες, ή να ανακουφίζουν από τα συμπτώματα στέρησης τους εξαρτημένους αλκοολικούς, αλλά πάντως διαδραματίζουν ένα δευτερεύοντα ρόλο στην πρόκληση, στην αιτιολογία δηλαδή του αλκοολισμού. Οι θεωρίες ότι η δυνατότητα του αλκοόλ να ενισχύει τα συναισθήματα της ύπαρξης ισχυρής και σεξουαλικά ελκυστικής εικόνας του εαυτού και να μειώνονται τα αποτελέσματα του ψυχολογικού πόνου, είναι δύσκολο να αξιολογηθούν οριστικά.

Πόσο συχνά

Ψυχοδυναμικές θεωρίες Ίσως σχετική με την άρση των αναστολών ή τη μείωση του άγχους που προκαλούν οι χαμηλότερες δόσεις του αλκοόλ, να είναι η υπόθεση ότι μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν το αλκοόλ σαν φάρμακο για να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν το αυτό-τιμωρούμενο σκληρό υπερεγώ τους και για να μειώσουν τα ασυνείδητα (υπό την ψυχαναλυτική έννοια) επίπεδα εσωτερικής σύγκρουσης τους. Επίσης, η κλασική ψυχαναλυτική θεωρία υποθέτει ότι τουλάχιστον μερικοί αλκοολικοί χρησιμοποιούν το αλκοόλ για να ανακουφίσουν τις απογοητεύσεις τους, παίρνοντας την ουσία από το στόμα. Οι υποθέσεις σχετικά με φάσεις ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης είχαν μικρό αποτέλεσμα στις συνηθισμένες θεραπευτικές προσεγγίσεις απεξάρτησης του αλκοολισμού.

Ψυχοδυναμικές θεωρίες Ομοίως οι περισσότερες μελέτες δεν ήταν σε θέση να τεκμηριώσουν μια «εθιστική προσωπικότητα» παρούσα στους περισσότερους αλκοολικούς και δεν έχουν συνδέσει κάποια ροπή στην έλλειψη ελέγχου της λήψης ενός ευρέως φάσματος ουσιών και τροφίμων. Αν και παθολογικά αποτελέσματα στις δοκιμές προσωπικότητας ευρίσκονται συχνά κατά τη διάρκεια της μέθης, της απεξάρτησης από το αλκοόλ και της πρώιμης αποκατάστασης, πολλά από αυτά τα παθολογικά χαρακτηριστικά δεν βρίσκονται να προηγούνται χρονικά του αλκοολισμού, και τα περισσότερα δεν εξαφανίζονται μα την αποχή. Ομοίως, μελέτες των παιδιών των αλκοολικών που οι ίδιοι δεν έχουν καμία άλλη συνυπάρχουσα διαταραχή, τεκμηριώνουν συνήθως τους υψηλούς κινδύνους των τέκνων κυρίως για αλκοολισμό.

Κατανάλωση

Αλκοόλ και Υγεία της Γεωργία Κουτσούγερα Αλκοόλ και Υγεία της Γεωργία Κουτσούγερα Οι βραχυπρόθεσμες οργανικές συνέπειες Σε ένα επίπεδο αλκοόλ 0-0,5 (περίπου ένα ποτήρι για τις γυναίκες, δύο για τους άντρες): τα αιμοφόρα αγγεία κάτω από το δέρμα διαστέλλονται, γεγονός το οποίο προκαλεί ένα δυσάρεστο αίσθημα. Η γεύση, η όσφρηση και η όραση περιορίζονται λίγο όπως περιορισμένο επίσης είναι το αίσθημα του πόνου. Σε ένα επίπεδο αλκοόλ 0,5-1,5 (περίπου 1-5 ποτήρια για τις γυναίκες και 2-7 για τους άντρες): υπάρχει μια αλλαγή στη διάθεση και τη συμπεριφορά. Η μνήμη εξασθενίζει, η κριτική ικανότητα γίνεται πιο δύσκολη, η ταχύτητα αντίδρασης είναι περιορισμένη. Επηρεάζεται ο συντονισμός των μυών και η όραση αλλάζει.

Οι βραχυπρόθεσμες οργανικές συνέπειες Σε ένα επίπεδο αλκοόλ 1,5-3 (περίπου 5-9 ποτήρια για τις γυναίκες και 7-14 για τους άντρες): οι προαναφερθείσες συνέπειες αυξάνονται. Η συμπεριφορά γίνεται εξαιρετικά συναισθηματική. Οι αυτοκριτικές εξαφανίζονται. Το πρόσωπο γίνεται κόκκινο και πρησμένο, και οι κόρες των οφθαλμών διαστέλλονται. Η πιθανότητα της ναυτία και του εμετού είναι υψηλή. Σε ένα επίπεδο αλκοόλ 3-4(περίπου 9-13 ποτήρια για τις γυναίκες και 14-19 για τους άντρες): οι αισθήσεις υπολειτουργούν. Αυτός που έχει πιει βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση. Με δυσκολία παρατηρεί αυτά που ακούει ή βλέπει. Σε επίπεδο αλκοόλ 4: ο κίνδυνος της αναισθησίας είναι πολύ υψηλός. Υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή. Μπορεί να πέσει σε κώμα και τελικά πεθαίνει από μια καρδιακή κρίση ή διακοπή της αναπνοής.

Συχνότητα κατανάλωσης

Ποτά

Βραχυπρόθεσμες οργανικές συνέπειες Η αφυδάτωση του οργανισμού μας από την κατανάλωση αλκοόλ είναι ένα επίσης πολύ σοβαρό θέμα, αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς δεν δίνουμε τη δέουσα σημασία. Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι όταν συνοδεύουν το ποτό τους με νερό ο οργανισμός τους δεν θα αφυδατωθεί όπως το να πίνουν σκέτο αλκοόλ. Η κατανάλωση αρκετού νερού δεν μπορεί να εξισορροπήσει την κατάσταση και να κρατήσει τον οργανισμό ενυδατωμένο, όταν πίνουμε αλκοόλ, καθώς ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα απορρόφησης μόνο του 30%-50% της περίσσειας νερού. Μάλιστα, το αλκοόλ παρεμβαίνει στην όλη διαδικασία και επηρεάζει τα ποσοστά ενυδάτωσης που απαιτούνται από τον οργανισμό για την παραγωγή των ούρων, καθώς ο εγκέφαλος και τα νεφρά συνεργάζονται πολύ στενά για να διατηρήσουν τη ροή των σωματικών υγρών. Ο εγκέφαλος παράγει την αντιδιουρητική ορμόνη ADH, «σταματώντας» την ανάγκη για ούρηση, ωστόσο όταν κανείς καταναλώνει αλκοόλ ο εγκέφαλος δεν παράγει όση ADH χρειάζεται ο οργανισμός. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι ο οργανισμός μας αντέχει μόνο 3 ποτά την ημέρα, ότι παραπάνω κουράζει τα νεφρά και τα αναγκάζει να παράγουν πολλά ούρα.

Λόγοι κατανάλωσης

Λόγοι κατανάλωσης

Λόγοι Κατανάλωσης

Οι μακροπρόθεσμες οργανικές συνέπειες Εκείνοι που συνήθως πίνουν πολύ διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να παρουσιάσουν κάποια οργανική βλάβη. Ο βαθμός της ζημιάς εξαρτάται από τη δόση. Τα όργανα που συμβάλουν στην απορρόφηση και την αφομοίωση του αλκοόλ, όπως το στομάχι, το ήπαρ και το πάγκρεας είναι ευπαθή. Επίσης ο εγκέφαλος υποφέρει από την συνεχή κατάχρηση. Το ήπαρ είναι ένα σημαντικό όργανο για τον μεταβολισμό του αλκοόλ. Η υπερβολική χρήση αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει εκφυλισμό του ήπατος. Έρευνα που διενεργήθηκε έχει δείξει ότι πιθανώς περισσότεροι από τους μισούς εξαρτημένους από το αλκοόλ έχουν πρόβλημα στο ήπαρ. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ναυτία, εμετό, έλλειψη όρεξης, μείωση βάρους και πυρετό. Μετά την διακοπή της λήψης αλκοόλ, το ήπαρ μπορεί να επανέλθει. Η πιο γνωστή ανίατη διαταραχή του ήπατος που προκαλείται από κατάχρηση αλκοόλ είναι η κίρρωση του ήπατος που θα εξηγήσουμε πιο κάτω.

Οι μακροπρόθεσμες οργανικές συνέπειες Άλλες συχνές οργανικές παθήσεις είναι γαστρίτιδα (μόλυνση της βλεννώδους μεμβράνης του στομάχου) και παγκρεατίτιδα (φλεγμονή στο πάγκρεας). Η γαστρίτιδα μπορεί να προκαλέσει στομαχική αιμορραγία. Η παγκρεατίτιδα επιτρέπει σε λιγότερες θρεπτικές ουσίες να αφομοιωθούν, προκαλώντας μεταξύ άλλων μείωση βάρους. Διάφορες έρευνες έχουν εντοπίσει μια σχέση μεταξύ υπερβολικής κατάχρησης αλκοόλ και καρκίνου στο στόμα, το λαρύγγι και τον οισοφάγο, ειδικά με ανθρώπους που πίνουν και επίσης καπνίζουν. Αυτοί που πίνουν πολύ επίσης διατρέχουν τον κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος και του παχέος εντέρου. Οι γυναίκες που πίνουν πολύ έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του στήθους. Μπορεί επίσης να προκληθεί βλάβη στον εγκέφαλο, όπως το σύνδρομο Wernicke-Korsakoff (συνδυασμός δύο διαφορετικών συνδρόμων, της εγκεφαλοπάθειας του Wernicke και της ψύχωσης του Korsakoff). Ο κατάλογος των διαταραχών που προκαλούνται από την κατάχρηση αλκοόλ είναι μακρύς αλλά δεν μπορούμε να τις αναφέρουμε όλες.

Οι μακροπρόθεσμες οργανικές συνέπειες Κίρρωση του ήπατος. Η κίρρωση του ύπατος είναι ένας χρόνιος ερεθισμός και μόλυνση του ήπατος. Το αλκοόλ είναι γεγονός ότι φθείρει το ήπαρ. Όταν το συγκεκριμένο όργανο του σώματος είναι ερεθισμένο μπορεί να μολυνθεί. Τα μολυσμένα κύτταρα πεθαίνουν και αντικαθίστανται από συνδετικούς ιστούς. Αυτοί είναι στην πραγματικότητα μικρές πληγές. Εξαιτίας του συνδετικού ιστού το ήπαρ υπολειτουργεί και δεν μπορεί να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση πια. Δεν αναπτύσσουν κίρρωση του ήπατος όλοι όσοι πίνουν υπερβολικά, αλλά ανωμαλίες στο ήπαρ παραμένουν άγνωστες στον πάσχοντα ή ανακαλύπτονται μετά από πολλά χρόνια. Έρευνες που διεξήχθησαν σε αποθανόντες που ήταν γνωστό ότι έπιναν περισσότερα από 5 αλκοολούχα ποτά την ημέρα έδειξαν ότι το 20% υπέφεραν από κίρρωση του ήπατος.

Οι μακροπρόθεσμες οργανικές συνέπειες Ας σημειωθεί ακόμη ότι, μια έρευνα που διεξήχθη στην Αμερική και την Ολλανδία έδειξε ότι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το αλκοόλ πάσχουν και από κάποια ψυχιατρική διαταραχή σε διπλάσιο ποσοστό σε σχέση με τους ανθρώπους που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το αλκοόλ. Άνθρωποι με πρόβλημα αλκοολισμού σαφώς καταλήγουν να έχουν μια σχιζοφρενική, συναισθηματική ή αγχώδη διαταραχή. Περισσότερο από το 40% των αλκοολικών που πήραν μέρος στην έρευνα βρέθηκε να έχουν εκδηλώσει μία ή περισσότερες διαταραχές προσωπικότητας. Από την άλλη, η έρευνα δείχνει ότι από την ομάδα των ανθρώπων που παρουσιάζουν μια ψυχιατρική διαταραχή, το 28% υποφέρει από εξάρτηση από το αλκοόλ. Έτσι το ερώτημα που συχνά τίθεται είναι το τι εκδηλώθηκε πρώτα, το ψυχολογικό πρόβλημα ή το πρόβλημα αλκοολισμού. Οι απαντήσεις που δίνονται στο ερώτημα αυτό ποικίλουν.

Συνέπειες

Ως προς την οδήγηση

Ως προς την οδήγηση

Εγκυμοσύνη και αλκοόλ Είναι ευρύτατα εδραιωμένη η άποψη ότι το να πίνει αλκοόλ η μέλλουσα μητέρα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το μωρό, όμως πολλοί παίρνουν την οδηγία αυτή αψήφιστα. Στην πραγματικότητα τα αποτελέσματα μπορεί να αποδειχθούν τρομακτικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έφηβη Jade η οποία μίλησε στο ITV για την περίπτωση της αποκαλύπτοντας πόσο έχει επηρεάσει την υγεία της το γεγονός ότι η μητέρα της κατανάλωνε αλκοόλ κατά την κύηση. Η Jade είναι υιοθετημένη και πάσχει από εμβρυακό αλκοολικό σύνδρομο και όπως περιγράφει η ίδια έχει ακριβώς τα ίδια συμπτώματα με τη γεροντική άνοια: «Φαίνομαι καλά, αλλά δεν μπορώ να κάνω απλά πράγματα, όπως να θυμηθώ να πάρω τα κλειδιά μου, ή να κλείσω την πόρτα». Νέα έρευνα διαπίστωσε ότι οι επιπτώσεις ακόμη και ελάχιστου αλκοόλ μπορεί να σταματήσει την κίνηση και αναπνοή του εμβρύου για έως και δύο ώρες. «Το αλκοόλ μπορεί να είναι χειρότερο για το μωρό σας από τη λήψη ηρωίνης ή κοκαΐνης. Από όλες τις ουσίες - κάνναβη, ηρωίνη ή κάπνισμα – το αλκοόλ είναι το πιο επικίνδυνο.

Εγκυμοσύνη και αλκοόλ Ο αντίκτυπος είναι χειρότερος με το αλκοόλ από οτιδήποτε άλλο, τόσο για το μωρό όσο και για την επακόλουθη ικανότητα του παιδιού να μάθει. Δημιουργεί μεγαλύτερη ζημιά στην ανάπτυξη, τη νοητική ικανότητα και τη μάθηση απ' ότι τα χειρότερα ναρκωτικά.» (http://www.dailymail.co.uk/femail/article-2966785/Teenager- reveals-horror-living-foetal-alcohol-syndrome.html) Συμπληρωματικά με το παραπάνω σχόλιο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ερευνητές αξιολόγησαν τον κίνδυνο θνησιμότητας από ουσίες συγκρίνοντας θανατηφόρες δόσεις με την ποσότητα που συνήθως καταναλώνουν οι άνθρωποι. Δήλωσαν ότι το πιο θανατηφόρο είναι το αλκοόλ και ακολουθούν η ηρωίνη, η κοκαΐνη, ο καπνός, η ‘’έκσταση’’ και η μεθαμφεταμίνη.

Θεραπεία αλκοολισμού και αποτοξίνωση της Αντιγόνης Ευαγγελάτου Η θεραπεία ξεκινάει από τον ίδιο τον ασθενή με την αποδοχή του προβλήματος. Οι αλκοολικοί συνήθως αρνούνται ότι έχουν πρόβλημα εθισμού στο αλκοόλ. Οι άνθρωποι αυτοί χρήζουν βοήθειας εξειδικευμένου ιατρικού προσωπικού. Υπάρχουν κρατικά και δημόσια ιδρύματα όπου άτομα που πάσχουν από αλκοολισμό μπορούν να μιλήσουν για το προβλήματα τους. Οι βασικές παράμετροι που θα μπορούσαν να ληφθούν υπ’ όψιν είναι οι εξής: Αναγνώριση και αξιολόγηση του προβλήματος. Χρειάζεται προσπάθεια για τη αξιολόγηση της γενικότερης υγείας του ατόμου. Κατάρτιση θεραπευτικού προγράμματος. Με βάση το γεγονός ότι όλοι οι αλκοολικοί ΔΕΝ παρουσιάζουν την ίδια κλινική εικόνα, τα πρώτα στάδια ενός θεραπευτικού προγράμματος μπορεί να απαιτήσουν: Αποτοξίνωση. Η αποτοξίνωση είναι μια περίοδος αποχής από το αλκοόλ με στόχο την προετοιμασία του ατόμου για απεξάρτηση και ανάρρωση.

Θεραπεία αλκοολισμού και αποτοξίνωση Αντιμετώπιση οργανικών ή και ψυχιατρικών διαταραχών. Η εισαγωγή σε νοσοκομείο ή ψυχιατρείο για την αντιμετώπιση πιθανών διαταραχών από τα προβλήματα που παρουσιάζουν οι ακλοολικοί. Θεραπευτικό πρόγραμμα. Η σχέση του θεράποντος και του θεραπευμένου θα πρέπει να είναι ειλικρινής και να υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ τους. Κάθε θεραπευτική παρέμβαση πρέπει να εμπεριέχει κατάρτιση εφικτών θεραπευτικών στόχων και την υποστήριξη της οικογενείας του αλκοολικού. Διαχρονική παρακολούθηση. Η παρακολούθηση και η συνεχής υποστήριξη του αλκοολικού επιβάλλεται για διάστημα τουλάχιστον ενός έτους.

Β. Ναρκωτικα: Ορισμος Ειδη Μεσα προωθησης Αιτια Συνέπειες

ορισμος Τα ναρκωτικά είναι ουσίες που επιδρούν στον εγκέφαλο και γι' αυτό προκαλούν εθισμό. Ορισμένα φάρμακα επίσης επιδρούν στον εγκέφαλο, όπως για παράδειγμα φάρμακα για την επιληψία, αλλά δεν λαμβάνονται από τους χρήστες γι' αυτό το λόγο, για την θεραπευτική τους δηλαδή λειτουργία. Τα ναρκωτικά μπορούν να διακριθούν σε ομάδες με διάφορους τρόπους: για παράδειγμα νόμιμες (νομικά αποδεκτές) και παράνομες (απαγορευμένες) ουσίες. Το αλκοόλ και ο καπνός είναι νόμιμα. Το χασίς, η κοκαΐνη, οι αμφεταμίνες, το XTC και η ηρωίνη είναι παράνομα.

ειδη 01. Ινδική κάνναβις Η μαριχουάνα/χασίς επηρεάζει τη μνήμη, την κρίση και την αντίληψη. 02. 'Εκσταση 'Εκσταση είναι η ονομασία που χρησιμοποιείται για τη μεθιλενοδιοσιμεταμφεταμίνη. Κυκλοφορεί συνήθως σε μορφή χρωματιστών χαπιών με διάφορα σχέδια, όπως καρδιές, αστέρια, κ.α. 03. Κοκαΐνη H κοκαΐνη είναι μια ουσία με βραχεία διεγερτική επίδραση στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και με ιδιότητες τοπικού αναισθητικού. 04. Κράκ Το κρακ είναι μια μορφή free-base κοκαΐνης που η διαδικασία παραγωγής του είναι σχετικά εύκολη. Αυτό κάνει την ουσία αρκετά φθηνή στην παράνομη αγορά, άρα και πιο προσιτή. 05. Παραισθησιογόνα Τα παραισθησιογόνα είναι μια σειρά από ουσίες που έχουν την ιδιότητα να διαταράσσουν τον ψυχικό κόσμο του ατόμου και να προκαλούν αντιληπτικές διαταραχές, όπως οπτικές και ακουστικές παραισθήσεις. 06. Μεθαμφεταμίνη (speed) Το speed είναι διεγερτικό που συχνά κατασκευάζεται από το ανακάτεμα διάφορων διεγερτικών φαρμάκων. 

07. Ηρωίνη Η ηρωίνη προέρχεται από την οπιούχο παπαρούνα που χρησιμοποιείται και για τη δημιουργία της κατηγορίας αναλγητικών-ναρκωτικών φαρμάκων όπως η κωδείνη και η μορφίνη. 08. Rohypnol Το Rohypnol ανήκει στην κατηγορία των βενζοδιαζεπινών (όπως το Stedon και το Xanax) και στην Ελλάδα κυκλοφορεί με τα ονόματα Hypnocedon και Vulbegal (λεξιλόγιο πιάτσας: ύπνος, βούλμπε, κουμπιά, βενζίνες κ.ά.). 09. GHB To GHB κυκλοφορεί συνήθως σε μορφή σκόνης ή διαλυμένο σε κάποιο υγρό. Στην υγρή μορφή του ο χρήστης δεν μπορεί να γνωρίζει την περιεκτικότητα του GHB στο υγρό και για αυτό το λόγο πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός. 10. Κεταμίνη Η Κεταμίνη κυκλοφορεί σε υγρή μορφή ή σε λευκή σκόνη και η χρήση της ποικίλει. Μπορεί να καπνιστεί, να χορηγηθεί ενδοφλεβίως, ή να ληφθεί από το στόμα ή τη μύτη. 11. Εισπνεόμενα - πτητικά Τα εισπνεόμενα είναι ουσίες που περιέχονται σε προϊόντα καθημερινής χρήσης και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αλλαγή της ψυχικής διάθεσης του ατόμου. 12. Ηρεμιστικά Τα ηρεμιστικά είναι χημικές φαρμακευτικές ουσίες που χορηγούνται με ιατρική συνταγή σε άτομα που έχουν προβλήματα άγχους και αϋπνίας.

Μεσα προωθησησ mεταφορά μέσα στο σώμα Εκτός από τους διπλούς πάτους στις αποσκευές, κοκαΐνη μπορεί να κρύβεται στα πιο πιθανά και απίθανα σημεία. Εχει τύχει να βρεθούν δέκα κουτάκια ταλκ που είχαν πούδρα στην επιφάνεια ενός φαινομενικά αθώου φορτίου και τα υπόλοιπα ήταν γεμισμένα με σακουλάκια κοκαΐνης. Ή ένα φαινομενικά αθώο αγαλματίδιο από το Μάτσου Πίτσου μπορεί μέσα του να κρύβει άλλου είδους σουβενίρ από το Περού. Υπάρχουν και αρκετές χαρακτηριστικές περιπτώσεις ενδοσωματικής μεταφοράς. Η χωρητικότητα ενός τυπικού στομαχιού σε ειδικά συσκευασμένη κοκαΐνη που καταπίνεις είναι 500-800 γραμμάρια, αλλά το ρεκόρ της Δίωξης ήταν 1.200 γραμμάρια που εντόπισε στην κοιλιά ενός εύσωμου Αφρικανού. Σε τέτοιες περιπτώσεις βοηθάει το μηχάνημα με ακτίνες Χ που διαθέτουν κάποια αεροδρόμια, στην Ελλάδα όμως δεν υπάρχει. Οπότε, αν υπάρχει υποψία, μπορεί να επιβεβαιωθεί με ακτινογραφία σε νοσοκομείο. Υπάρχουν, πάντως, και άλλα στοιχεία που σε προδίδουν. Ενας τελωνειακός εξηγεί: «Θα κρατήσουμε τον ύποπτο για λίγο και θα του δώσουμε να φάει. Δεν πρόκειται να φάει, γιατί δεν έχει άλλον χώρο στο στομάχι του».

Με μια ψεύτικη κοιλιά εγκυμοσύνης γεμάτη κοκαΐνη, αποπειράθηκε να περάσει τον έλεγχο του αεροδρομίου της Μπογκοτά η γυναίκα που συνελήφθη λίγο πριν την επιβίβασή της σε πτήση για το Τορόντο. 

aitia ►H περιέργεια ►Κάποιο ποσοστό των νέων που νιώθει απομονωμένο από την κοινωνία, θέλει να απαλύνει τον πόνο της ►Αντίδραση προς την οικογένεια ► Παιδιά διαλυμένων οικογενειών (χωρισμένοι γονείς) ► Αντίδραση στο κοινωνικό σύστημα που υπάρχει ή προς την εξουσία ► Ευάλωτες προσωπικότητες ►Μια εξάρτηση δεν είναι μια κλινική εικόνα με ξεκάθαρη αιτιολογία όπως στην περίπτωση ενός κατάγματος ή μιας ίωσης. Ο ισχυρισμός ότι ένας συγκεκριμένος τύπος χαρακτήρα ή μια συγκεκριμένη κατάσταση οδηγεί σε μια εξάρτηση δεν αληθεύει ► Αυτό που έχει επιβεβαιωθεί είναι ότι η πιθανότητα της εκδήλωσης κάποιας εξάρτησης είναι μεγαλύτερη κάτω από συγκεκριμένες κοινωνικές & προσωρινές καταστάσεις. Αυτές οι καταστάσεις περιγράφονται στη συνέχεια… ►Κοινωνίες: η οικογένεια προέλευσης, η τάξη στο σχολείο και οι φίλοι επηρεάζουν το άτομο και θεωρείται φυσιολογικό να κάνει κάποιος χρήση συγκεκριμένων ουσιών.

Συνεπειεσ ΣΤΟ ΆΤΟΜO: Οι συνέπειες από τη χρήση των ναρκωτικών ποικίλουν και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό απ' τους παράγοντες( π.χ. το περιεχόμενο της ναρκωτικής ουσίας, ο τρόπος λήψης, η διάρκεια της χρήσης κτλ. ). Οι βασικότερες από αυτές είναι : α)Η οξεία δηλητηρίαση απ' τα ναρκωτικά είναι μια απ' τις συνηθισμένες αιτίες θανάτου των τοξικομανών. Η ανάγκη που δημιουργούν πολλά απ' αυτά ( κύρια τα οπιούχα, οι αμφεταμίνες, η κοκαΐνη, τα βαρβιτουρικά ) για λήψη μεγαλύτερης δόσης, λόγω εθισμού, μπορεί να σταθεί μοιραία για τη ζωή του χρήστη. Επειδή σ' αυτές τις περιπτώσεις ο τοξικομανής έχει ανάγκη να αυξάνει συνεχώς τη δόση του, φτάνει κάποτε στην υπερδόση ( overdose ), που, ενώ είναι απαραίτητη για τις επιθυμητές εκδηλώσεις, εντούτοις είναι τοξική πια δόση για τον οργανισμό. 'Έτσι μπορεί να προκύψει δηλητηρίαση, με ποικίλα συμπτώματα, που τελικά οδηγεί σε παράλυση της αναπνοής και της κυκλοφορίας και στο θάνατο. b)Οι γενικές λοιμώξεις, όπως η ηπατίτιδα, ο τέτανος, οι πνευμονικές επιπλοκές, η σηψαιμία, η ενδοκαρδίτιδα κτλ., προκαλούνται από άγνοια ή αδυναμία τήρησης των συνθηκών ασηψίας, όταν γίνεται χρήση με ενέσεις. Σε έρευνα γιατρών του Νοσοκομείου Λοιμωδών Νόσων της Αθήνας (Κοντογιάννης, Μουσούλης, Γιαλούρης) αποδείχθηκε πως, ενώ το 1976 και 1977 κανείς τοξικομανής δε νοσηλεύτηκε για ηπατίτιδα, μετά το 1978 άρχισαν να νοσηλεύονται αρκετοί, κι έτσι το 1982, ένας στους δέκα αρρώστους από ηπατίτιδα ήταν τοξικομανής. 'Ήταν άνθρωποι που ανήκαν στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και ο μέσος όρος ηλικίας τους ήταν τα 24 χρόνια. Γ)Η λήψη ναρκωτικών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ολέθρια για το παιδί Τα ναρκωτικά διαπερνούν τον πλακούντα. Αυτό σημαίνει ότι, αν μια γυναίκα ναρκομανής μείνει έγκυος, το έμβρυο θα δεχτεί την επίδραση του ναρκωτικού και θ' αναπτύξει σωματική εξάρτηση. Επομένως, σύντομα μετά τη γέννησή του, το βρέφος θα παρουσιάζει το φοβερό πόνο της εξάρτησης από το ναρκωτικό. Οι στατιστικές δείχνουν ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1970, από τους 20.000-30.000 ηρωινομανείς από τη Φιλαδέλφεια (Η.Π.Α.)η 1 στους 5 ήταν γυναίκα, και ότι περισσότερες από 8 στις 1 0 βρίσκονταν στις αναπαραγωγικές ηλικίες. Πράγμα που σημαίνει ότι το 1973, για παράδειγμα, 1 νεογέννητο στα 14 απ' όσα είδαν τον κόσμο στο Γενικό Νοσοκομείο της Φιλαδέλφειας γεννήθηκε από μητέρα που ήταν τοξικομανής.

Στην κοινωνία: Οι γενικές κοινωνικές συνέπειες είναι τεράστιες και μόνο απλή μνεία τους θα γίνει εδώ. Μολονότι γνωρίζουμε πολλά σχετικά με τις ειδικές συνέπειες απ' τη χρήση των ναρκωτικών, δεν είναι εύκολο να προσδιορίσουμε και να αναφέρουμε τις άπειρες κοινωνικές προεκτάσεις τους. Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω επίσημη διαπίστωση:“Το κοινωνικό και οικονομικό κόστος από την κατάχρηση τοξικών ουσιών είναι υπερβολικό, κυρίως όταν υπολογίσει κανείς τα εγκλήματα και τη βία, όπως επίσης και τη διάβρωση των ηθικών αξιών που προκαλούν”. Ακόμα, ένα μικρό μόνο δείγμα μπορούμε να έχουμε κι απ' τις δύο παρακάτω αφηγήσεις, που τις παραθέτουμε όπως δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο τύπο :Αυτός εδώ ο νέος έσκαβε τις φλέβες του με μανία, κοντά τέσσερα χρόνια. “Έφτασα να τρυπιέμαι και 9 φορές τη μέρα”. Γνώρισε τη φυλακή. Μετράει αγαπητούς φίλους του, που δεν υπάρχουν πια, βρέθηκαν νεκροί πλάι σε μια σύριγγα. “Πέντε φορές κινδύνεψα κι εγώ, τη μια απ' αυτές οι γιατροί με είχαν ξεγράψει”. Έκλεβε το σπίτι του, πουλούσε ηρωίνη, γνώρισε εξευτελισμούς για το βάρεμά του. “Πόσες και πόσες φορές δεν έφτυσα τον εαυτό μου στον καθρέφτη για όσα έκανα προκειμένου να βγάλω τη δόση μου”. Οι δρόμοι, όπως μου λέει, που ανοίγονται σ ' αυτές τις περιπτώσεις, είναι να γίνει κανείς ληστής ή λαθρέμπορος, για να εξοικονομήσει τη δόση του. Όσοι Δε γίνουν κλέφτες ή λαθρέμποροι, θα γίνουν μαστροποί ή μικροέμποροι ηρωίνης. Είναι αυτοί που τη νοθεύουν και τη μία δόση την κάνουν δύο! για να μπορούν να εξοικονομήσουν την επόμενη δόση τους. Αντίστοιχα, οι γυναίκες οδηγούνται στην πορνεία,

Δείτε το βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=IMG0MgzNkac

Γ. ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ

Τι είναι αναβολικά? Τα αναβολικά είναι οργανικές χημικές ενώσεις που προάγουν τον αναβολισμό δηλαδή τις βιοχημικές εκείνες διεργασίες του οργανισμού που οδηγούν σε σύνθεση μεγαλύτερων χημικών μορίων. Το φαινόμενο της χρήσεις των αναβολικών είναι πιο έντονο στους body-builder για να αυξήσουνε το μέγεθος των μυών τους και γιατί ως παράγωγα της αρσενικής ορμόνης τεστοστερόνης.

Αίτια Χρήσης Αύξηση μεγέθους και ισχύς μυών Μπορούν (οι αθλητές) να προπονούνται σκληρότερα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα Αύξηση επιθετικότητας και ανταγωνιστικότητας Πρόκληση ήπιου βαθμού ευφορίας

ΣΥΝΕΠΙΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ Στους άνδρες: 1)Μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων 2)Πρόωρη φαλάκρα 3)Γυναικομαστία 4)Μείωση του όγκου των όρχεων

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ Στις γυναίκες: 1)Φύτρωμα μαλλιών στο πρόσωπο 2)Αλλαγές ή διακοπή των κύκλων της έμμηνου ρύσης 3)Η φωνή γίνεται πιο βαθιά 4)Μείωση των μαστών

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΨΥΧΙΚΕΣ Ευερεθιστικότητα Ψευδαισθήσεις Παρανοϊκή ζήλια Αύξηση αυτοπεποίθησης και αισθήματος οτι κάποιος είναι αήττητος

ΕΜΠΟΡΙΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ Κύριος χώρος διακίνησης αναβολικών είναι: 1)Γυμναστήρια 2)Καταστήματα που πωλούνται συμπληρώματα διατροφής 3)Αθληρικοί σύλλογοι 4)Διαδίκτυο ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΧΩΡΕΣ ΌΠΩΣ Η ΜΑΛΑΙΣΙΑ,Η ΚΙΝΑ,Η ΙΝΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΣΤΑΘΜΟΙ 1922:Παρασκευάζεται για πρώτη φορά κρυσταλλική μορφή ινσουλίνης από παγκρεατικό αδένα μοσχαριού 1928: Η Διεθνής Ερασιτεχνική Αθλητική Ομοσπονδία είναι η πρώτη που απαγορεύει τη χρήση ουσιών doping Περίοδος Β’ Παγκοσμίου πολέμου πραγματοποιούνται τα μεγαλύτερα έκτροπα πειράματα των Γερμανών γιατρών στα στρατόπεδα συγκεντρώσεων 1944:Συντίθεται για πρώτη φορά η αυξητική ορμόνη σωματοτροπίνη από ζώα 1946:Κατασκευάζεται το πρώτο αναβολικό στεροειδές 1967:Η παγκόσμια Ολυμπιακή Επιτροπή απαγορεέι τη χρήση των τότε γνωστών αναβολικών ουσιών

Ομάδα Γ: Καρτσάκη Άννα Κουρούνη Εύα Κουτσοδήμου Πένη Ζερβού Δήμητρα Κάππου Αθηνά Κοτσικόρις Μιχαήλ

Δ. ΚΑΠΝΙΣΜΑ