ΜΕΡΗ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

ΖΑΚΥΝΘΟΣ Η Ζάκυνθος είναι ένα πολύ ωραίο νησί για διακοπές ειδικά το καλοκαίρι!!! Έχει ωραίες παραλίες, ταβέρνες, μαγαζιά κ.λ.π

ΠΩΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ Η Ζάκυνθος όπως και οι περισσότερες περιοχές στην Ελλάδα, έχει ένα πλούσιο μυθολογικό υπόβαθρο. Ο Ζάκυνθος, γιός του Δάρδανου βασιλιά της Τροίας και της βασιλοπούλας Βάτειας, είναι ο πρώτος οικιστής της κατά την μυθολογία και αυτός που έδωσε το όνομα του στο νησί. Κατά τον Θουκυδίδη οι συνοδοί του Ζάκυνθου ήταν Αχαιοί από την πόλη Ψωφίδα.

ναυγιο Η παραλία ναυάγιο, η πιο γνωστή παραλία της Ζακύνθου, είναι δημιούργημα μιας ιδιοτροποίας της φύσης και ενός ναυτικού ατυχήματος υπό μυθιστορηματικές συνθήκες. Η ιδιοτροπία της φύσης είναι οι σεισμογενείς δυτικές ακτές της Ζακύνθου και τα βαθιά νερά του Ιόνιου πελάγους που τις σμιλεύουν αιώνες τώρα. Το ναυτικό ατύχημα είναι το ναυάγιο του εμπορικού πλοίου Παναγιώτης, που το 1982 με παράνομο φορτίο κούτες με αφορολόγητα τσιγάρα, προσάραξε στην συγκεκριμένη παραλία. Ο μοναδικός αυτός συνδυασμός της ανέγγιχτης από το ανθρώπινο χέρι παραλίας με το σκουριασμένο σκαρί στο μέσον της δημιούργησε το πιο πολυφωτογραφημένο θέμα στην Ζάκυνθο.

Φωτογραφια ναυγιου

γαλάζιες σπηλιες Οι Γαλάζιες Σπηλιές είναι το πιο πολυφωτογραφημένο φυσικό αξιοθέατο της Ζακύνθου, μετά την παραλία Ναυάγιο. Ανακαλύφθηκαν το 1897 και κάθε χρόνο προσελκύουν κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες. Βρίσκονται στο βορειότερο σημείο του νησιού και συγκεκριμένα στην βορειανατολική ακτή του ακρωτηρίου Σκινάρι. Αποτελούνται από διαδοχικούς θαλάμους που καταλήγουν στην Μεγάλη και τη Μικρή Σπηλιά. Το όνομά τους το χρωστάνε στο έντονο γαλάζιο χρώμα των νερών τους. Η μεγαλύτερη από τις σπηλιές είναι το λεγόμενο Κυανούν Σπήλαιο.  Η ξενάγηση στις Σπηλιές γίνεται και από τα καραβάκια που κάνουν το γύρο του νησιού και ξεκινούν από το λιμάνι της πόλης, ή με τα καΐκια που ξεκινούν από το λιμανάκι του Αγίου Νικολάου Βολιμών.  Η καλύτερη ώρα για να επισκεφθεί κανείς τις σπηλιές είναι το πρωί. Τότε οι αντανακλάσεις που δημιουργούνται στα τοιχώματα των σπηλαίων από τις ηλιαχτίδες δημιουργούν διάφορες αποχρώσεις στα νερά.

Φωτογραφια γαλαζιων σπιλιων

αγιος διονυσιος Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1547, όταν το νησί είχε περάσει ήδη στα χέρια των Βενετών. Γονείς του ήταν ο Μώκιος και η Παυλίνα, αριστοκράτες από την οικογένεια των Σιγούρων. Ο Άγιος Διονύσιος είχε την τύχη στο αριστοκρατικό περιβάλλον που μεγάλωσε να αποκτήσει μόρφωση και χριστιανική ανατροφή, που λίγα παιδιά είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν στην εποχή του.

Θεσσαλονίκη Η Θεσσαλονίκη είναι μια ζωντανή πόλη που μαρτυρεί με έργα τη δημιουργία, την έκφραση και την πίστη σε ιδέες, σε οράματα και θεούς όλων των εποχών της μακραίωνης ιστορίας της. Όλες οι ιστορικοί περίοδοι της πόλης έχουν τη σημασία τους και προσεκύουν το ενδιαφέρον των ιστορικών ερευνητών, αρχαιολόγων και εθνολόγων. Η Θεσσαλονίκη πήρε το όνομά της από την ετεροθαλή αδερφή του Μ. Αλεξάνδρου και γυναίκα του ιδρυτή της πόλης Κασσάνδρου, Θεσσαλονίκη. Η πόλη ιδρύθηκε το 315 π.Χ. από τον τότε βασιλιά της μακεδονίας Κάσσανδρο, ο οποίος συγχώνευσε τα 26 μικρά «πολίσματα» που υπήρχαν τότε στον κόλπο του Θερμαϊκού στην πόλη Θεσσαλονίκη (Θεσσαλών Νίκη).

Θεσσαλονίκη από την ίδρυσή της και μέχρι το 168 π. Χ  Θεσσαλονίκη από την ίδρυσή της και μέχρι το 168 π.Χ. δεν έπαιζε σημαντικό ρόλο, λόγω της πόλης της Πέλλας που ήταν τότε πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Όμως μετά από την ήττα του Περσέα στην Πύδνα η Μακεδονία διαιρέθηκε σε 4 επαρχίες από τους Ρωμαίους, με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη στη δεύτερη από αυτές. Η κατάλυση του Βασιλείου τω Αντιγονιδών από τα Ρωμαϊκά στρατεύματα του ύπατου Λεύκιου Αιμίλιου Παύλου το 168 πχ. Έφερε τη Θεσσαλονίκη στα όρια της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Λίγο αργότερα οι Ρωμαίοι κατασκεύασαν την Εγνατία στη Θεσσαλονίκη η οποία περνούσε μέσα από την πόλη και τη συνέδεε με την Κωνσταντινούπολη και τη Ρώμη.

λευκος πύργος Στην αρχή ονομαζόταν Πύργος του Λέοντος, όπως αναφέρει τουρκική επιγραφή του 1535-1536, η οποία υπήρχε στην είσοδό του εξωτερικού περιβόλου (τώρα κατεδαφισμένος) και η οποία μάλλον αναφερόταν στη χρονολογία κατασκευής του περιβόλου.[7] Από τον 17ο αιώνα και μετά ονομαζόταν ανεπίσημα Φρούριο της Καλαμαριάς/Kelemeriye Kal’asi και Πύργος των Γενιτσάρων. Μετά την διάλυση του τάγματος των Γενίτσαρων το 1826 αποκτά το όνομα Kanli-Kule, δηλαδή Πύργος του Αίματος λόγω των σφαγών των Γενιτσάρων. Το όνομα διατηρείται και μετά το 1826 λόγω της λειτουργίας του ως φυλακή μελλοθανάτων και τόπο βασανιστηρίων, τα οποία συχνά εκτελούνταν από τουςΓενιτσάρους γεμίζοντας με αίμα τους τοίχους.[7] 

Βέροια Η Βέροια είναι πόλη της Κεντρικής Μακεδονίας και πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας. Είναι κτισμένη στους πρόποδες του Βερμίου. Βάσει της απογραφής του 2011 η πόλη είχε πληθυσμό 44.877 νομίμων κατοίκων, ενώ ο νέος Καλλικρατικός Δήμος έχει μόνιμο πληθυσμό 66.547. Είναι γνωστή για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική στις παλαιές γειτονιές της και τις πολυάριθμες βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες της. Παραδοσιακό γλυκό της έδεσμα το ρεβανί.

.Γνωστή από την κλασική εποχή (ο Θουκυδίδης έγραψε για την πόλη), η Βέροια μεγάλωσε στις ελληνιστικές και ρωμαϊκές εποχές. Στις αρχές της ελληνιστικής εποχής οι Βεροιαίοι κατά διαταγή του Σελεύκου επανίδρυσαν την συριακή πόλη Χαλυβώνα σε Βέροια. Από τη Βέροια σώζεται ο μόνος εκ Ελλάδος νόμος περί γυμνασίων (167 π.Χ.). Μαζί με την Έδεσσα και την Πέλλα ήταν πρωτεύουσα της Τρίτης Μακεδονίας (Liv. 45,30,5 "Macedonia Tertia"). Ο Απόστολος Παύλος και ο Σίλας κήρυξαν στη Βέροια (σώζεται μέχρι και σήμερα το "Βήμα του Αποστόλου Παύλου"). Ο Λουκιανός το 145 περίπου μ.Χ. αναφέρει την Βέρροιαν ως πόλιν της Μακεδονίας μεγάλην και πολυάνθρωπον.

βήμα απόστολου παυλου Το 54 μ.Χ. επισκέφθηκε τη Βέροια ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος κήρυξε σε δημόσιο βήμα το λόγο του Θεού. Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος δύο φορές κήρυξε στη Βέροια τη νέα χριστιανική πίστη. Σώζεται ο τόπος στον οποίο μίλησε, το «Βήμα» του Αποστόλου Παύλου.   Βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες μαρτυρούν την ακμή της πόλης κατά τους μεσαιωνικούς και μετέπειτα χρόνους. Στις αρχές του αιώνα μας η Βέροια αριθμούσε 72 χριστιανικούς ναούς. Σώζονται επίσης πολυάριθμα δείγματα της μακεδονικής λαϊκής αρχιτεκτονικής, ιδιαίτερα στις περιοχές Μπαρμπούτα και Κυριώτισσα.

Έδεσσα Η Έδεσσα (παλαιότερα ονομάζονταν παράλληλα και Βοδενά),βρίσκεται σε υψόμετρο 320 μέτρων. Είναι πόλη της κεντρικής Μακεδονίας της Ελλάδας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και του Νομού Πέλλας. Ο πληθυσμός της πόλης της Έδεσσας είναι 18.253, ενώ αυτός του διευρυμένου Δήμου Έδεσσας ανέρχεται στους 28.814 κατοίκους (απογραφή 2011). Στην πόλη είναι έντονο το υγρό στοιχείο (ποτάμια και καταρράκτες), γι' αυτό και οι ονομασίες της: Έδεσσα (wεδες στα φρυγικά ήταν το νερό ήπύργος στο νερό) και Βοδενά (voda στα σλάβικα είναι το νερό) έχουν την ίδια ρίζα. Το όνομα της πόλης έχει φρυγική προέλευση και σημαίνει "πύργος/πόλη μες στο νερό"

καταρράκτες Οι καταρράκτες της Έδεσσας δεν υπήρχαν πάντα, όπως είναι σήμερα. Έως τα τέλη του 14ου αι ο κυρίως όγκος νερού συγκρατιόταν σε μία μικρή λεκάνη στα δυτικά της πόλης. Τότε τα νερά (έπειτα πιθανώς από κάποιο γεωλογικό ή καιρικό φαινόμενο) αποφασίζουν να διέλθουν την πόλη και να χυθούν, θεαματικά από τον βράχο της με συνέπεια να δημιουργηθούν   πολλά μικρά ποτάμια και παράλληλα να καταργηθεί η λίμνη απ' όπου προήλθαν. Πολλοί περιηγητές του 17ου & 18ου αι περιγράφουν την εικόνα της πόλης με έναν βράχο από όπου πέφτουν τα νερά από πολλούς καταρράκτες.

ΤΕΛΟΣ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΓΕΚΙΛΗ Ε’2