Vert = nominatif Vocatif Bleu = acc Gris = génitif Orange = datif

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Interro.
Advertisements

A. Fillon Mars Laoriste sigmatique Laoriste thématique Laoriste athématique Laoriste actif Le temple de Poséidon, Cap Sounion A. Fillon Mars 2006.
A. Fillon Mars Laoriste sigmatique Laoriste actif Le temple de Poséidon, Cap Sounion A. Fillon Mars 2006.
La formation de lOPTATIF! D.Augé. Loptatif est un mode grec: il semploie pour exprimer un souhait, une possibilité, une affirmation adoucie; dans les.
A. Fillon Mars 2006 Le futur actif et moyen Le temple dApollon, Delphes Formation Incidents phonétiques A. Fillon Mars 2006.
Αρχαία Ελληνικά Θέατρα
ΕΛΙΕΣ.
LES MAISONS DE LA MODE ΟΙΚΟΙ ΜΟΔΑΣ ΟΙ
IMAGINE Φαντάσου John LENNON Του Τζων Λένον
Δημοτικό Σχολείο Διαβατού – Μέσης Ε’ Τάξη Μάθημα Γαλλικά
Αφαλάτωση Dessalement 1Αφαλάτωση - Desselement • Η παρατεταμένη ανομβρία που παρατηρήθηκε στον τόπο μας κατά την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα, που.
- Ανοίξτε τα μεγάφωνα του Η.Υ σας Η παρουσίαση τρέχει αυτόματα ! LA ÓPERA DE PARÍS Γ.Ε.Γ.
Robert Doisneau est probablement le photographe français le plus connu dans le monde entier notamment grâce à des photos comme « le Baiser de l'hôtel de.
«Les saveurs de l’ Europe» Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Comenius Partenariat scolaire multilatéral Année scolaire Συμμετέχουν: Ισπανία, Γερμανία, Ουγγαρία.
Déclinaisons grecques De la première à la troisième! D.Augé.
Έρρικα και Χριστίνα Sites importants de France Errika et Christine.
Platon, Le Timée Aide à la traduction Dominique Augé.
Ιωάννης Χρυσόστομος Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Οικουμενικός διδάσκαλος Άγιος της Εκκλησίας Ικανός ρήτορας, γι’ αυτό Χρυσόστομος Προσπάθησε να καταπολεμήσει.
SEQUENCE GREC LES NOMBRES. RAPPEL LES NOMBRES 1 = ε ἶ ς 6 = ἕ ξ 11 = ἕ νδεκα 2 = δ ύ ο 7 = ἐ π τ ά 12 = δ ώ δεκα 3 = τρε ῖ ς 8 = ὀ κτ ώ 20 = ε ἴ κοσι.
Γ΄ Γυμνασίου σχ. Έτος Ελένη Αγγελιδάκη Σταύρος Αναγνωστόπουλος Έλενα Λέβεντου Χρυσάνθη Οικονόμου Έλενα Πανοποὐλου Γιώργος Πρίφτης.
LE SUBJONCTIF actif et moyen A. FILLON avril 2006 Epidaure, le théâtre.
Oι ιδιωτισμοί στη διδασκαλία της γαλλικής ως ξένης γλώσσας και στη μετάφραση Κωδικός μαθήματος: 1025 Μικελάτου Μαρία-Ελένη Κωδικός Φοιτητή:
 Σ ί μου Έ μιλη-Μαρ ί α-Αλ ί ς  Α.Μ
Μάθημα επιλογής : Oι ιδιωτισμοί στη διδασκαλία της γαλλικής ως ξένης γλώσσας και στη μετάφραση (κωδ. 1025) Étudiante : Tsatsi Aikaterini
ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ LES JEUX OLYMPIQUES DE LA GRECE ANTIQUE.
21 SEPTEMBRE JOURNÉE INTERNATIONALE DE LA PAIX. L’ amour universel Est supérieur à l’ égoisme. TOLÉRANCE SOLIDARITÉ FRATERNITÉ ÉGALITÉ RÉCONCILIATION.
Pourquoi apprendre le français ? Γιατί να μάθω γαλλικά;
Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Γ΄ Γυμνασίου Συντακτική ανάλυση Ενότητα 2η Θυσία για την πατρίδα Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Γ΄ Γυμνασίου Συντακτική ανάλυση Ενότητα.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ Grigóris Lambrákis. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΑΚΗ Quelques mots sur lui  Ο Γρηγόριος Λαμπράκης γεννήθηκε στην Κερασίτσα Αρκαδίας στις.
HOW DID EARLY CHRISTIANS READ THE BIBLE? DR. DAVID TROBISCH
Κουλτούρες, κοινωνικοποίηση και ταυτότητα
Les expressions idiomatiques
Jean Racine (Ρακίνας), τεχνίτης της «ψυχολογικής τραγωδίας»
Dans le café de la jeunesse perdue
ETONNEZ-VOUS, EMERVEILLEZ-VOUS !
IMAGINE Φαντάσου John LENNON Του Τζων Λένον
Vert = nominatif Vocatif
1 Ἐν Λέσϐῳ θηρῶν, ἐν ἄλσει Νυμφῶν θέαμα εἶδον κάλλιστον ὧν εἶδον· εἰκόνα γραπτήν, ἱστορίαν ἔρωτος. Καλὸν μὲν καὶ τὸ ἄλσος, πολύδενδρον, ἀνθηρόν, κατάρρυτον·
En moins de 5’ Les examens de langues auxquels nous préparons nos élèves évaluent souvent « autre chose » Fani KARAGIANNI (Université Aristote de Thessaloniki,
Enseignante Αργυρώ Μουστάκη Μαντζακίδη Μαρία Α.Μ
Texte 1 : Aristophane - Les Nuées - v
Texte 1 : Aristophane - Les Nuées - v
Texte 1 : Achille aux enfers, L'odyssée, Homère, XI,
Commentaire texte 1 Ajoutez un titre avec une idée à défendre sur cette partie de texte et mettez en couleur les mots concernés. Il y a 2 diapositives.
Texte 1 : Aristophane - Les Nuées - v
Ο Οδυσσέας Ελύτης και η Γαλλία
Exo 3 :Résoudre cos x < - (√3)/2 dans [ 12π ; 15π ].
Texte 1 : Platon - Hippias majeur - 290d-291a
Vert = nominatif Bleu = acc Gris = génitif Orange = datif
Alouette bouquette, Cochevieux, Alouette à crête, Alouette de moulin
La tragédie grecque au 4ième siècle : PREMIER SéMINAIRE
Αύριο γίνομαι είκοσι χρονών Αλαίν Μαμπανκού
ETONNEZ-VOUS, EMERVEILLEZ-VOUS !
IMAGINE Φαντάσου John LENNON Του Τζων Λένον
IMAGINE Φαντάσου John LENNON Του Τζων Λένον
IMAGINE Φαντάσου John LENNON Του Τζων Λένον
Pan dresse le portrait à charge d'un solitaire bourru et sournois qui a pris une femme malheureuse qu'il tyrannise et qui le quitte pour vivre une vie.
Croy 7 - Exercises 1. λέγετε λόγον κατὰ τοῦ κυρίου τοῦ οὐρανοῦ;
Croy 14 - Exercises 1. ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἡμεις ἐπίομεν οἶνον
Croy 11 - Exercises 1. Οἱ οφθαλμοὶ τοῦ τέκνου ἐθεραπεύοντο
νομίζετ᾽ εἶναι τὸν τόπον...
IMAGINE Φαντάσου John LENNON Του Τζων Λένον
Croy 5 - Exercises 1. δίκαιος καὶ ἅγιος ὁ κύριος τοῦ οὐρανοῦ.
Oι ιδιωτισμοί στη διδασκαλία της γαλλικής ως ξένης γλώσσας και στη μετάφραση (641025) Enseignante: Moustaki Argyro Étudiante: Xylogianni Artemis ( )
Οι ιδιωτισμοί στη διδασκαλία της Γαλλικής ως ξένης γλώσσας και στη μετάφραση (1025)
3°) Fonctions cos et sin :
Mycènes, la Porte des Lionnes
Μάθημα επιλογής (1025) Oι ιδιωτισμοί στη διδασκαλία της γαλλικής ως ξένης γλώσσας και στη μετάφραση Enseignante: Moustaki Argyro Étudiante : Takorou Panagiota.
Exo : Résoudre cos x < - (√3)/2 dans [ 12π ; 15π ].
Des expressions figées avec des animaux
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Vert = nominatif Vocatif Bleu = acc Gris = génitif Orange = datif Rouge = verbe conjugué Rouge foncé = verbe à l'infinitif Rose = radical du verbe au participe/terminaison de la couleur du cas du participe

Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον. ἐπεὶ πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσθήσει · στέρησις δέ ἐστιν αἰσθήσεως ὁ θάνατος. Habitue-toi donc

Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον. ἐπεὶ πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσθήσει · στέρησις δέ ἐστιν αἰσθήσεως ὁ θάνατος. Habitue-toi à penser (litt. prends l’habitude dans le fait de penser)

Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον. ἐπεὶ πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσθήσει · στέρησις δέ ἐστιν αἰσθήσεως ὁ θάνατος. Habitue-toi à penser (litt. prends l’habitude dans le fait de penser) que la mort n'est rien

Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον. ἐπεὶ πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσθήσει · στέρησις δέ ἐστιν αἰσθήσεως ὁ θάνατος. Habitue-toi à penser (litt. prends l’habitude dans le fait de penser) que la mort n'est rien pour nous

Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον. ἐπεὶ πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσθήσει · στέρησις δέ ἐστιν αἰσθήσεως ὁ θάνατος. Habitue-toi à penser (litt. prends l’habitude dans le fait de penser) que la mort n'est rien pour nous. Puisque tout bien et tout mal

Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον. ἐπεὶ πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσθήσει · στέρησις δέ ἐστιν αἰσθήσεως ὁ θάνατος. Habitue-toi à penser (litt. prends l’habitude dans le fait de penser) que la mort n'est rien pour nous. Puisque tout bien et tout mal (réside) dans la sensation ; or la mort

Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηδὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι τὸν θάνατον. ἐπεὶ πᾶν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ἐν αἰσθήσει · στέρησις δέ ἐστιν αἰσθήσεως ὁ θάνατος. Habitue-toi à penser (litt. prends l’habitude dans le fait de penser) que la mort n'est rien pour nous. Puisque tout bien et tout mal (réside) dans la sensation ; or la mort est la privation de la sensation.

ὅθεν γνῶσις ὀρθὴ τοῦ μηθὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς τὸν θανατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ τῆς ζωῆς θνητόν, οὺκ ἄπορον προστιθεῖσα χρόνον ἀλλὰ τὸν τῆς ἀθανασίας ἀφελομένη πόθον. Par suite

ὅθεν γνῶσις ὀρθὴ τοῦ μηθὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς τὸν θανατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ τῆς ζωῆς θνητόν, οὺκ ἄπορον προστιθεῖσα χρόνον ἀλλὰ τὸν τῆς ἀθανασίας ἀφελομένη πόθον. Par suite la juste connaissance

ὅθεν γνῶσις ὀρθὴ τοῦ μηθὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς τὸν θανατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ τῆς ζωῆς θνητόν, οὺκ ἄπορον προστιθεῖσα χρόνον ἀλλὰ τὸν τῆς ἀθανασίας ἀφελομένη πόθον. Par suite la juste connaissance de ce que

ὅθεν γνῶσις ὀρθὴ τοῦ μηθὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς τὸν θανατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ τῆς ζωῆς θνητόν, οὺκ ἄπορον προστιθεῖσα χρόνον ἀλλὰ τὸν τῆς ἀθανασίας ἀφελομένη πόθον. Par suite la juste connaissance de ce que la mort n'est rien pour nous

ὅθεν γνῶσις ὀρθὴ τοῦ μηθὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς τὸν θανατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ τῆς ζωῆς θνητόν, οὺκ ἄπορον προστιθεῖσα χρόνον ἀλλὰ τὸν τῆς ἀθανασίας ἀφελομένη πόθον. Par suite la juste connaissance de ce que la mort n'est rien pour nous rend joyeux

ὅθεν γνῶσις ὀρθὴ τοῦ μηθὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς τὸν θανατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ τῆς ζωῆς θνητόν, οὺκ ἄπορον προστιθεῖσα χρόνον ἀλλὰ τὸν τῆς ἀθανασίας ἀφελομένη πόθον. Par suite la juste connaissance de ce que la mort n'est rien pour nous rend joyeux l'aspect mortel de la vie, no

ὅθεν γνῶσις ὀρθὴ τοῦ μηθὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς τὸν θανατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ τῆς ζωῆς θνητόν, οὺκ ἄπορον προστιθεῖσα χρόνον ἀλλὰ τὸν τῆς ἀθανασίας ἀφελομένη πόθον. Par suite la juste connaissance de ce que la mort n'est rien pour nous rend joyeux l'aspect mortel de la vie, non pas en offrant en plus

ὅθεν γνῶσις ὀρθὴ τοῦ μηθὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς τὸν θανατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ τῆς ζωῆς θνητόν, οὺκ ἄπορον προστιθεῖσα χρόνον ἀλλὰ τὸν τῆς ἀθανασίας ἀφελομένη πόθον. Par suite la juste connaissance de ce que la mort n'est rien pour nous rend joyeux l'aspect mortel de la vie, non pas en offrant en plus un temps infini

ὅθεν γνῶσις ὀρθὴ τοῦ μηθὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς τὸν θανατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ τῆς ζωῆς θνητόν, οὺκ ἄπορον προστιθεῖσα χρόνον ἀλλὰ τὸν τῆς ἀθανασίας ἀφελομένη πόθον. Par suite la juste connaissance de ce que la mort n'est rien pour nous rend joyeux l'aspect mortel de la vie, non pas en offrant en plus un temps infini mais en ôtant le désir de l'immortalité

Il n'est rien en effet de terrible Oὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν δεινόν ὥστε μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών ἀλλ'ὅτι λυπεῖ μέλλων· ὅ γὰρ παρὼν οὐκ ἐνοχλεῖ, προσδοκώμενον κενῶς λυπεῖ. Il n'est rien en effet de terrible

Oὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν δεινόν ὥστε μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών ἀλλ'ὅτι λυπεῖ μέλλων· ὅ γὰρ παρὼν οὐκ ἐνοχλεῖ, προσδοκώμενον κενῶς λυπεῖ. Il n'est rien en effet de terrible pour celui qui a compris en conscience que

Oὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν δεινόν ὥστε μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών ἀλλ'ὅτι λυπεῖ μέλλων· ὅ γὰρ παρὼν οὐκ ἐνοχλεῖ, προσδοκώμενον κενῶς λυπεῖ. Il n'est rien en effet de terrible pour celui qui a compris en conscience qu'il n'est rien de terrible

Oὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν δεινόν ὥστε μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών ἀλλ'ὅτι λυπεῖ μέλλων· ὅ γὰρ παρὼν οὐκ ἐνοχλεῖ, προσδοκώμενον κενῶς λυπεῖ. Il n'est rien en effet de terrible pour celui qui a compris en conscience qu'il n'est rien de terrible dans le fait de ne pas vivre

Oὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν δεινόν ὥστε μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών ἀλλ'ὅτι λυπεῖ μέλλων· ὅ γὰρ παρὼν οὐκ ἐνοχλεῖ, προσδοκώμενον κενῶς λυπεῖ. Il n'est rien en effet de terrible pour celui qui a compris en conscience qu'il n'est rien de terrible dans le fait de ne pas vivre si bien que sot (est) celui qui dit craindre la mort

Oὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν δεινόν ὥστε μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών ἀλλ'ὅτι λυπεῖ μέλλων· ὅ γὰρ παρὼν οὐκ ἐνοχλεῖ, προσδοκώμενον κενῶς λυπεῖ. Il n'est rien en effet de terrible pour celui qui a compris en conscience qu'il n'est rien de terrible dans le fait de ne pas vivre si bien que sot (est) celui qui dit craindre la mort non pas parce qu'elle fera souffrir une fois là (en étant présente) mais parce qu'elle fait souffrir quand on l'attend (en s'apprêtant à venir).

Oὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν δεινόν ὥστε μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών ἀλλ'ὅτι λυπεῖ μέλλων· ὅ γὰρ παρὼν οὐκ ἐνοχλεῖ, προσδοκώμενον κενῶς λυπεῖ. Il n'est rien en effet de terrible pour celui qui a compris en conscience qu'il n'est rien de terrible dans le fait de ne pas vivre si bien que sot (est) celui qui dit craindre la mort non pas parce qu'elle fera souffrir une fois là (en étant présente) mais parce qu'elle fait souffrir quand on l'attend (en s'apprêtant à venir). Car ce qui étant présent ne trouble pas

Oὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηδὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν δεινόν ὥστε μάταιος ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών ἀλλ'ὅτι λυπεῖ μέλλων· ὅ γὰρ παρὼν οὐκ ἐνοχλεῖ, προσδοκώμενον κενῶς λυπεῖ. Il n'est rien en effet de terrible pour celui qui a compris en conscience qu'il n'est rien de terrible dans le fait de ne pas vivre si bien que sot (est) celui qui dit craindre la mort non pas parce qu'elle fera souffrir une fois là (en étant présente) mais parce qu'elle fait souffrir quand on l'attend (en s'apprêtant à venir). Car ce qui étant présent ne trouble pas, lorsqu'on l'attend étant attendu) chagrine en vain.

Ainsi le plus terrifiant des maux τὸ φρικωδέστατον οὗν τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν · ὅταν δ'ὁ θάνατος παρῇ, τόθ'ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. Ainsi le plus terrifiant des maux

Ainsi le plus terrifiant des maux la mort τὸ φρικωδέστατον οὗν τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν · ὅταν δ'ὁ θάνατος παρῇ, τόθ'ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. Ainsi le plus terrifiant des maux la mort

Ainsi le plus terrifiant des maux la mort n'est rien pour nous, τὸ φρικωδέστατον οὗν τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν · ὅταν δ'ὁ θάνατος παρῇ, τόθ'ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. Ainsi le plus terrifiant des maux la mort n'est rien pour nous,

τὸ φρικωδέστατον οὗν τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν · ὅταν δ'ὁ θάνατος παρῇ, τόθ'ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. Ainsi le plus terrifiant des maux la mort n'est rien pour nous, puisque quand nous existons (quand nous sommes), la mort n'est pas là,

τὸ φρικωδέστατον οὗν τῶν κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν · ὅταν δ'ὁ θάνατος παρῇ, τόθ'ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. Ainsi le plus terrifiant des maux la mort n'est rien pour nous, puisque quand nous existons (quand nous sommes), la mort n'est pas là, mais quand la mort est là, nous ne sommes plus.

Elle n'est donc en rapport ni avec les vivants (ceux qui vivent) οὔτε οὗν πρὸς τοὺς ζῶντάς ἐστιν οὔτε πρὸς τοὺς τετελευτηκότας, ἐπειδήπερ περὶ οὕς μὲν οὐκ ἔστιν, οἵ δ'οὐκέτι εἰσίν. Elle n'est donc en rapport ni avec les vivants (ceux qui vivent)

οὔτε οὗν πρὸς τοὺς ζῶντάς ἐστιν οὔτε πρὸς τοὺς τετελευτηκότας, ἐπειδήπερ περὶ οὕς μὲν οὐκ ἔστιν, οἵ δ'οὐκέτι εἰσίν. Elle n'est donc en rapport ni avec les vivants (ceux qui vivent) ni avec ceux qui sont morts puisque pour les uns

οὔτε οὗν πρὸς τοὺς ζῶντάς ἐστιν οὔτε πρὸς τοὺς τετελευτηκότας, ἐπειδήπερ περὶ οὕς μὲν οὐκ ἔστιν, οἵ δ'οὐκέτι εἰσίν. Elle n'est donc en rapport ni avec les vivants (ceux qui vivent) ni avec ceux qui sont morts puisque pour les uns elle n'est pas, et que les autres ne sont plus.