Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε

Vert = nominatif Vocatif

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Παρουσίαση με θέμα: "Vert = nominatif Vocatif"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Vert = nominatif Vocatif
Bleu = acc Gris = génitif violet = datif Rouge = verbe conjugué Rouge foncé = verbe à l'infinitif Rose = radical du verbe au participe/terminaison de la couleur du cas du participe

2 Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι
Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι. Καὶ ὁ παῖς ἐξελθὼν καὶ συχνὸν χρόνον διατρίψας ἧκεν ἄγων τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ φάρμακον, ἐν κύλικι φέροντα τετριμμένον.

3 Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι
Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι. Καὶ ὁ παῖς ἐξελθὼν καὶ συχνὸν χρόνον διατρίψας ἧκεν ἄγων τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ φάρμακον, ἐν κύλικι φέροντα τετριμμένον. Et Criton ayant entendu (cela)

4 Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι
Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι. Καὶ ὁ παῖς ἐξελθὼν καὶ συχνὸν χρόνον διατρίψας ἧκεν ἄγων τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ φάρμακον, ἐν κύλικι φέροντα τετριμμένον. Et Criton ayant entendu (cela) fit signe à l'esclave

5 Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι
Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι. Καὶ ὁ παῖς ἐξελθὼν καὶ συχνὸν χρόνον διατρίψας ἧκεν ἄγων τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ φάρμακον, ἐν κύλικι φέροντα τετριμμένον. Et Criton ayant entendu (cela) fit signe à l'esclave qui se tenait près (de lui)

6 Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι
Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι. Καὶ ὁ παῖς ἐξελθὼν καὶ συχνὸν χρόνον διατρίψας ἧκεν ἄγων τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ φάρμακον, ἐν κύλικι φέροντα τετριμμένον. Et Criton ayant entendu (cela) fit signe à l'esclave qui se tenait près (de lui)

7 Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι
Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι. Καὶ ὁ παῖς ἐξελθὼν καὶ συχνὸν χρόνον διατρίψας ἧκεν ἄγων τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ φάρμακον, ἐν κύλικι φέροντα τετριμμένον. Et Criton ayant entendu (cela) fit signe à l'esclave qui se tenait près (de lui). Et l'esclave étant sorti et ayant passé un long temps était venu

8 Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι
Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι. Καὶ ὁ παῖς ἐξελθὼν καὶ συχνὸν χρόνον διατρίψας ἧκεν ἄγων τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ φάρμακον, ἐν κύλικι φέροντα τετριμμένον. Et Criton ayant entendu (cela) fit signe à l'esclave qui se tenait près (de lui). Et l'esclave étant sorti et ayant passé un long temps était venu amenant (avec lui) celui qui devait donner le poison

9 Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι
Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι. Καὶ ὁ παῖς ἐξελθὼν καὶ συχνὸν χρόνον διατρίψας ἧκεν ἄγων τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ φάρμακον, ἐν κύλικι φέροντα τετριμμένον. Et Criton ayant entendu (cela) fit signe à l'esclave qui se tenait près (de lui). Et l'esclave étant sorti et ayant passé un long temps était venu amenant (avec lui) celui qui devait donner le poison (et) qui portait (portant) (ce poison) dans une coupe, broyé.

10 Ἰδὼν δὲ ὁ Σωκράτης τὸν ἄνθρωπον, « εἶεν », ἔφη, « Ὦ βέλτιστε, σὺ γὰρ τούτων ἐπιστήμων, τί χρὴ ποιεῖν ;

11 Ἰδὼν δὲ ὁ Σωκράτης τὸν ἄνθρωπον, « εἶεν », ἔφη, « Ὦ βέλτιστε, σὺ γὰρ τούτων ἐπιστήμων, τί χρὴ ποιεῖν ; Socrate ayant vu (cet) l'homme,

12 Ἰδὼν δὲ ὁ Σωκράτης τὸν ἄνθρωπον, « εἶεν », ἔφη, « Ὦ βέλτιστε, σὺ γὰρ τούτων ἐπιστήμων, τί χρὴ ποιεῖν ; Socrate ayant vu (cet) l'homme, « eh bien », dit-il,

13 Ἰδὼν δὲ ὁ Σωκράτης τὸν ἄνθρωπον, « εἶεν », ἔφη, « Ὦ βέλτιστε, σὺ γὰρ τούτων ἐπιστήμων, τί χρὴ ποιεῖν ; Socrate ayant vu (cet) l'homme, « eh bien », dit-il, « mon cher, (mot à mot, ô le plus beau), toi en effet qui t'y connais (mot à mot « sachant ces choses »),

14 Ἰδὼν δὲ ὁ Σωκράτης τὸν ἄνθρωπον, « εἶεν », ἔφη, « Ὦ βέλτιστε, σὺ γὰρ τούτων ἐπιστήμων, τί χρὴ ποιεῖν ; Socrate ayant vu (cet) l'homme, « eh bien », dit-il, « mon cher, (mot à mot, ô le plus beau), toi en effet qui t'y connais (mot à mot « sachant ces choses »), que faut-il faire ?

15 Pas autre chose, répondit-il, que de te promener, quand tu auras bu,
- Οὐδὲν ἄλλο, ἔφη, ἢ πιόντα περιιέναι, ἕως ἄν σου βάρος ἐν τοῖς σκέλεσι γένηται, ἔπειτα κατακεῖσθαι· καὶ οὕτως αὐτὸ ποιήσει. » Καὶ ἅμα ὤρεξε τὴν κύλικα τῷ Σωκράτει. Pas autre chose, répondit-il, que de te promener, quand tu auras bu,

16 - Οὐδὲν ἄλλο, ἔφη, ἢ πιόντα περιιέναι, ἕως ἄν σου βάρος ἐν τοῖς σκέλεσι γένηται, ἔπειτα κατακεῖσθαι· καὶ οὕτως αὐτὸ ποιήσει. » Καὶ ἅμα ὤρεξε τὴν κύλικα τῷ Σωκράτει. Pas autre chose, répondit-il, que de te promener, quand tu auras bu, jusqu’à ce que ton poids (le poids de toi) soit dans tes membres, (et) ensuite de s'étendre ;

17 - Οὐδὲν ἄλλο, ἔφη, ἢ πιόντα περιιέναι, ἕως ἄν σου βάρος ἐν τοῖς σκέλεσι γένηται, ἔπειτα κατακεῖσθαι· καὶ οὕτως αὐτὸ ποιήσει. » Καὶ ἅμα ὤρεξε τὴν κύλικα τῷ Σωκράτει. Pas autre chose, répondit-il, que de te promener, quand tu auras bu, jusqu’à ce que ton poids (le poids de toi) soit dans tes membres, (et) ensuite de s'étendre ; et ainsi (le poison) agira de lui- même.

18 - Οὐδὲν ἄλλο, ἔφη, ἢ πιόντα περιιέναι, ἕως ἄν σου βάρος ἐν τοῖς σκέλεσι γένηται, ἔπειτα κατακεῖσθαι· καὶ οὕτως αὐτὸ ποιήσει. » Καὶ ἅμα ὤρεξε τὴν κύλικα τῷ Σωκράτει. Pas autre chose, répondit-il, que de te promener, quand tu auras bu, jusqu’à ce que ton poids (le poids de toi) soit dans tes membres, (et) ensuite de s'étendre ; et ainsi (le poison) agira de lui- même. Et en même temps, il tendit la coupe à Socrate.

19 Καὶ ὃς λαβὼν καὶ μάλα ἵλεως, ὦ Ἐχέκρατες, οὐδὲν τρέσας οὐδὲ διαφθείρας οὔτε τοῦ χρώματος οὔτε τοῦ προσώπου, ἀλλ᾽ ὥσπερ εἰώθει ταυρηδὸν ὑποβλέψας πρὸς τὸν ἄνθρωπον, « Τί λέγεις, ἔφη, περὶ τοῦδε τοῦ πώματος πρὸς τὸ ἀποσπεῖσαί τινι ; ἔξεστιν ἢ οὔ ;

20 Et lui, l'ayant saisi, et tout à fait sereinement, ô Echécrate,
Καὶ ὃς λαβὼν καὶ μάλα ἵλεως, ὦ Ἐχέκρατες, οὐδὲν τρέσας οὐδὲ διαφθείρας οὔτε τοῦ χρώματος οὔτε τοῦ προσώπου, ἀλλ᾽ ὥσπερ εἰώθει ταυρηδὸν ὑποβλέψας πρὸς τὸν ἄνθρωπον, « Τί λέγεις, ἔφη, περὶ τοῦδε τοῦ πώματος πρὸς τὸ ἀποσπεῖσαί τινι ; ἔξεστιν ἢ οὔ ; Et lui, l'ayant saisi, et tout à fait sereinement, ô Echécrate,

21 Καὶ ὃς λαβὼν καὶ μάλα ἵλεως, ὦ Ἐχέκρατες, οὐδὲν τρέσας οὐδὲ διαφθείρας οὔτε τοῦ χρώματος οὔτε τοῦ προσώπου, ἀλλ᾽ ὥσπερ εἰώθει ταυρηδὸν ὑποβλέψας πρὸς τὸν ἄνθρωπον, « Τί λέγεις, ἔφη, περὶ τοῦδε τοῦ πώματος πρὸς τὸ ἀποσπεῖσαί τινι ; ἔξεστιν ἢ οὔ ; Et lui, l'ayant saisi, et tout à fait sereinement, ô Echécrate, n'ayant tremblé en rien, n'ayant changé ni de couleur ni de visage

22 Καὶ ὃς λαβὼν καὶ μάλα ἵλεως, ὦ Ἐχέκρατες, οὐδὲν τρέσας οὐδὲ διαφθείρας οὔτε τοῦ χρώματος οὔτε τοῦ προσώπου, ἀλλ᾽ ὥσπερ εἰώθει ταυρηδὸν ὑποβλέψας πρὸς τὸν ἄνθρωπον, « Τί λέγεις, ἔφη, περὶ τοῦδε τοῦ πώματος πρὸς τὸ ἀποσπεῖσαί τινι ; ἔξεστιν ἢ οὔ ; Et lui, l'ayant saisi, et tout à fait sereinement, ô Echécrate, n'ayant tremblé en rien, n'ayant changé ni de couleur ni de visage, mais, comme il en avait l'habitude, ayant regardé de son regard de taureau vers l'homme,

23 Καὶ ὃς λαβὼν καὶ μάλα ἵλεως, ὦ Ἐχέκρατες, οὐδὲν τρέσας οὐδὲ διαφθείρας οὔτε τοῦ χρώματος οὔτε τοῦ προσώπου, ἀλλ᾽ ὥσπερ εἰώθει ταυρηδὸν ὑποβλέψας πρὸς τὸν ἄνθρωπον, « Τί λέγεις, ἔφη, περὶ τοῦδε τοῦ πώματος πρὸς τὸ ἀποσπεῖσαί τινι ; ἔξεστιν ἢ οὔ ; Et lui, l'ayant saisi, et tout à fait sereinement, ô Echécrate, n'ayant tremblé en rien, n'ayant changé ni de couleur ni de visage, mais, comme il en avait l'habitude, ayant regardé de son regard de taureau vers l'homme,

24 Καὶ ὃς λαβὼν καὶ μάλα ἵλεως, ὦ Ἐχέκρατες, οὐδὲν τρέσας οὐδὲ διαφθείρας οὔτε τοῦ χρώματος οὔτε τοῦ προσώπου, ἀλλ᾽ ὥσπερ εἰώθει ταυρηδὸν ὑποβλέψας πρὸς τὸν ἄνθρωπον, « Τί λέγεις, ἔφη, περὶ τοῦδε τοῦ πώματος πρὸς τὸ ἀποσπεῖσαί τινι ; ἔξεστιν ἢ οὔ ; Et lui, l'ayant saisi, et tout à fait sereinement, ô Echécrate, n'ayant tremblé en rien, n'ayant changé ni de couleur ni de visage, mais, comme il en avait l'habitude, ayant regardé de son regard de taureau vers l'homme, que dis-tu, déclara-t-il, au sujet du fait de répandre un peu de cette boisson en libation pour quelque dieu ;

25 Καὶ ὃς λαβὼν καὶ μάλα ἵλεως, ὦ Ἐχέκρατες, οὐδὲν τρέσας οὐδὲ διαφθείρας οὔτε τοῦ χρώματος οὔτε τοῦ προσώπου, ἀλλ᾽ ὥσπερ εἰώθει ταυρηδὸν ὑποβλέψας πρὸς τὸν ἄνθρωπον, « Τί λέγεις, ἔφη, περὶ τοῦδε τοῦ πώματος πρὸς τὸ ἀποσπεῖσαί τινι ; ἔξεστιν ἢ οὔ ; Et lui, l'ayant saisi, et tout à fait sereinement, ô Echécrate, n'ayant tremblé en rien, n'ayant changé ni de couleur ni de visage, mais, comme il en avait l'habitude, ayant regardé de son regard de taureau vers l'homme, que dis-tu, déclara-t-il, au sujet du fait de répandre un peu de cette boisson en libation pour quelque dieu ; Est-ce permis ou non ?

26 - Τοσοῦτον, ἔφη, ὦ Σώκρατες, τρίβομεν ὅσον οἰόμεθα μέτριον εἶναι πιεῖν.
Nous (en) broyons autant, Socrate, que nous prévoyons être la mesure à boire.

27 - Μανθάνω, ἦ δ᾽ ὅς1· ἀλλ᾽ εὔχεσθαί γέ που τοῖς θεοῖς ἔξεστί τε καὶ χρή, τὴν μετοίκησιν τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ γενέσθαι· ἃ δὴ καὶ ἐγὼ εὔχομαί τε καὶ γένοιτο ταύτῃ. » Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν ταῦτα ἐπισχόμενος καὶ μάλα εὐχερῶς καὶ εὐκόλως ἐξέπιεν. Je comprends, dit-il.

28 Je comprends, dit-il. Mais il est permis de prier peut-être les dieux
- Μανθάνω, ἦ δ᾽ ὅς1· ἀλλ᾽ εὔχεσθαί γέ που τοῖς θεοῖς ἔξεστί τε καὶ χρή, τὴν μετοίκησιν τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ γενέσθαι· ἃ δὴ καὶ ἐγὼ εὔχομαί τε καὶ γένοιτο ταύτῃ. » Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν ταῦτα ἐπισχόμενος καὶ μάλα εὐχερῶς καὶ εὐκόλως ἐξέπιεν. Je comprends, dit-il. Mais il est permis de prier peut-être les dieux

29 - Μανθάνω, ἦ δ᾽ ὅς1· ἀλλ᾽ εὔχεσθαί γέ που τοῖς θεοῖς ἔξεστί τε καὶ χρή, τὴν μετοίκησιν τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ γενέσθαι· ἃ δὴ καὶ ἐγὼ εὔχομαί τε καὶ γένοιτο ταύτῃ. » Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν ταῦτα ἐπισχόμενος καὶ μάλα εὐχερῶς καὶ εὐκόλως ἐξέπιεν. Je comprends, dit-il. Mais il est permis de prier peut-être les dieux et il le faut (même)

30 - Μανθάνω, ἦ δ᾽ ὅς1· ἀλλ᾽ εὔχεσθαί γέ που τοῖς θεοῖς ἔξεστί τε καὶ χρή, τὴν μετοίκησιν τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ γενέσθαι· ἃ δὴ καὶ ἐγὼ εὔχομαί τε καὶ γένοιτο ταύτῃ. » Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν ταῦτα ἐπισχόμενος καὶ μάλα εὐχερῶς καὶ εὐκόλως ἐξέπιεν. Je comprends, dit-il. Mais il est permis de prier peut-être les dieux, et il le faut (même), pour que le passage d'ici vers l'au-delà soit favorable ;

31 - Μανθάνω, ἦ δ᾽ ὅς1· ἀλλ᾽ εὔχεσθαί γέ που τοῖς θεοῖς ἔξεστί τε καὶ χρή, τὴν μετοίκησιν τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ γενέσθαι· ἃ δὴ καὶ ἐγὼ εὔχομαί τε καὶ γένοιτο ταύτῃ. » Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν ταῦτα ἐπισχόμενος καὶ μάλα εὐχερῶς καὶ εὐκόλως ἐξέπιεν. Je comprends, dit-il. Mais il est permis de prier peut-être les dieux, et il le faut (même), pour que le passage d'ici vers l'au-delà soit favorable ; c'est ce pour quoi, certes, moi aussi je prie et puissent- ils m'exaucer.

32 - Μανθάνω, ἦ δ᾽ ὅς1· ἀλλ᾽ εὔχεσθαί γέ που τοῖς θεοῖς ἔξεστί τε καὶ χρή, τὴν μετοίκησιν τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ γενέσθαι· ἃ δὴ καὶ ἐγὼ εὔχομαί τε καὶ γένοιτο ταύτῃ. » Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν ταῦτα ἐπισχόμενος καὶ μάλα εὐχερῶς καὶ εὐκόλως ἐξέπιεν. Je comprends, dit-il. Mais il est permis de prier peut-être les dieux, et il le faut (même), pour que le passage d'ici vers l'au-delà soit favorable ; c'est ce pour quoi, certes, moi aussi je prie et puissent- ils m'exaucer. Et en même temps ayant dit ces choses portant la coupe à ses lèvres il la vida d'un trait à la fois tout à fait tranquillement et paisiblement.

33 Καὶ ἡμῶν οἱ πολλοὶ τέως μὲν ἐπιεικῶς οἷοί τε ἦσαν κατέχειν τὸ μὴ δακρύειν, ὡς δὲ εἴδομεν πίνοντά τε καὶ πεπωκότα, οὐκέτι, ἀλλ᾽ ἐμοῦ γε βίᾳ καὶ αὐτοῦ ἀστακτὶ ἐχώρει τὰ δάκρυα, ὥστε ἐγκαλυψάμενος ἀπέκλαον ἐμαυτόν Et la plupart d'entre nous jusque-là nous étions capables correctement de nous retenir de pleurer.

34 Καὶ ἡμῶν οἱ πολλοὶ τέως μὲν ἐπιεικῶς οἷοί τε ἦσαν κατέχειν τὸ μὴ δακρύειν, ὡς δὲ εἴδομεν πίνοντά τε καὶ πεπωκότα, οὐκέτι, ἀλλ᾽ ἐμοῦ γε βίᾳ καὶ αὐτοῦ ἀστακτὶ ἐχώρει τὰ δάκρυα, ὥστε ἐγκαλυψάμενος ἀπέκλαον ἐμαυτόν Et la plupart d'entre nous jusque-là nous étions capables correctement de nous retenir de pleurer. Mais quand nous l'avons vu en train de boire et avoir bu, (nous ne l'étions) plus

35 Καὶ ἡμῶν οἱ πολλοὶ τέως μὲν ἐπιεικῶς οἷοί τε ἦσαν κατέχειν τὸ μὴ δακρύειν, ὡς δὲ εἴδομεν πίνοντά τε καὶ πεπωκότα, οὐκέτι, ἀλλ᾽ ἐμοῦ γε βίᾳ καὶ αὐτοῦ ἀστακτὶ ἐχώρει τὰ δάκρυα, ὥστε ἐγκαλυψάμενος ἀπέκλαον ἐμαυτόν Et la plupart d'entre nous jusque-là nous étions capables correctement de nous retenir de pleurer. Mais quand nous l'avons vu en train de boire et avoir bu, (nous ne l'étions) plus, mais de moi avec violence et abondamment les larmes coulaient

36 Καὶ ἡμῶν οἱ πολλοὶ τέως μὲν ἐπιεικῶς οἷοί τε ἦσαν κατέχειν τὸ μὴ δακρύειν, ὡς δὲ εἴδομεν πίνοντά τε καὶ πεπωκότα, οὐκέτι, ἀλλ᾽ ἐμοῦ γε βίᾳ καὶ αὐτοῦ ἀστακτὶ ἐχώρει τὰ δάκρυα, ὥστε ἐγκαλυψάμενος ἀπέκλαον ἐμαυτόν Et la plupart d'entre nous jusque-là nous étions capables correctement de nous retenir de pleurer. Mais quand nous l'avons vu en train de boire et avoir bu, (nous ne l'étions) plus, mais de moi avec violence et abondamment les larmes coulaient, au point que m'étant voilé la tête, je pleurais abondamment sur moi-même.

37 En effet ce n’était lui (que je pleurais), mais mon malheur,
οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ τὴν ἐμαυτοῦ τύχην, οἵου ἀνδρὸς ἑταίρου ἐστερημένος εἴην. Ὁ δὲ Κρίτων ἔτι πρότερος ἐμοῦ, ἐπειδὴ οὐχ οἷός τ᾽ ἦν κατέχειν τὰ δάκρυα, ἐξανέστη. En effet ce n’était lui (que je pleurais), mais mon malheur,

38 οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ τὴν ἐμαυτοῦ τύχην, οἵου ἀνδρὸς ἑταίρου ἐστερημένος εἴην. Ὁ δὲ Κρίτων ἔτι πρότερος ἐμοῦ, ἐπειδὴ οὐχ οἷός τ᾽ ἦν κατέχειν τὰ δάκρυα, ἐξανέστη. En effet ce n’était lui (que je pleurais), mais mon malheur, (en songeant) de quel ami j'étais privé.

39 οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ τὴν ἐμαυτοῦ τύχην, οἵου ἀνδρὸς ἑταίρου ἐστερημένος εἴην. Ὁ δὲ Κρίτων ἔτι πρότερος ἐμοῦ, ἐπειδὴ οὐχ οἷός τ᾽ ἦν κατέχειν τὰ δάκρυα, ἐξανέστη. En effet ce n’était lui (que je pleurais), mais mon malheur, (en songeant) de quel ami j'étais privé. Et Criton encore avant moi,

40 οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ τὴν ἐμαυτοῦ τύχην, οἵου ἀνδρὸς ἑταίρου ἐστερημένος εἴην. Ὁ δὲ Κρίτων ἔτι πρότερος ἐμοῦ, ἐπειδὴ οὐχ οἷός τ᾽ ἦν κατέχειν τὰ δάκρυα, ἐξανέστη. En effet ce n’était lui (que je pleurais), mais mon malheur, (en songeant) de quel ami j'étais privé. Et Criton encore avant moi, comme il n'était pas capable de retenir ses larmes, était sorti.

41 Ἀπολλόδωρος δὲ καὶ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ οὐδὲν ἐπαύετο δακρύων, καὶ δὴ καὶ τότε ἀναβρυχησάμενος κλάων καὶ ἀγανακτῶν οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε τῶν παρόντων πλήν γε αὐτοῦ Σωκράτους. Et Apollodore, même dans le temps d'avant, ne cessait en rien de pleurer (pleurant),

42 Ἀπολλόδωρος δὲ καὶ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ οὐδὲν ἐπαύετο δακρύων, καὶ δὴ καὶ τότε ἀναβρυχησάμενος κλάων καὶ ἀγανακτῶν οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε τῶν παρόντων πλήν γε αὐτοῦ Σωκράτους. Et Apollodore, même dans le temps d'avant, ne cessait en rien de pleurer (pleurant), et assurément pleurant en hurlant en s'emportant, (il n'y eut) personne qu'il ne fit pleurer parmi ceux qui étaient présents, à part Socrate.

43


Κατέβασμα ppt "Vert = nominatif Vocatif"

Παρόμοιες παρουσιάσεις


Διαφημίσεις Google