ΗΜΕΡΙΔΑ 49ης Περιφέρειας Δ. Ε ΗΜΕΡΙΔΑ 49ης Περιφέρειας Δ.Ε.Αττικής Σχολεία: 26ο, 27ο, 29ο, 30ο Ολυμπιακού Χωριού Εισήγηση με θέμα: “Η αναγκαιότητα διαφοροποίησης της διδασκαλίας”
Η σημερινή εκπαιδευτική πραγματικότητα… Είναι πολύ συνηθισμένη πρακτική σήμερα στην εκπαίδευση και σε επίπεδο σχολείου, οι μαθητές να αντιμετωπίζονται ως ένα ενιαίο και αδιαφοροποίητο σύνολο με κοινές ιδιότητες και χαρακτηριστικά. Αγνοούνται δηλαδή συστηματικά και παραγνωρίζονται, πάρα πολλές φορές, στην εκπαίδευση οι ατομικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στο μαθητικό πληθυσμό. Τόσο τα αναλυτικά προγράμματα όσο και η εφαρμοσμένη διδασκαλία μέσα στη σχολική τάξη, προσανατολίζονται με βάση τα γενικά χαρακτηριστικά του μαθητικού πληθυσμού και διαμορφώνονται με τη λογική του μέσου όρου.
Το 1999 το θέμα της διαφοροποιημένης διδασκαλίας και μάθησης μέσα στη σχολική τάξη, ορίστηκε ως ο Νο1 στόχος της σχολικής χρονιάς για ολόκληρη την Πρωτοβάθμια όσο και για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην Κύπρο, ύστερα από προτροπή της Unesco.
Πως μαθαίνουν τα παιδιά Τα παιδιά μέσα σε μια σχολική τάξη βιώνουν με διαφορετικό τρόπο το καθένα τις ίδιες εμπειρίες μάθησης. Μαθαίνουν με βάση τις ανάγκες τους, τις προηγούμενες εμπειρίες τους, τις προσδοκίες τους από την εκπαίδευση και το συγκεκριμένο μάθημα, τις ικανότητες, τις κλίσεις και τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά τους, τη συναισθηματική τους φόρτιση πριν και κατά τη στιγμή του μαθήματος, κλπ.
Τι είναι η διαφοροποίηση στη διδακτική πράξη; Διαφοροποίηση είναι η διδασκαλία δια της οποίας διδάσκουμε διαφορετικούς μαθητές με ποικίλους και ιεραρχημένους βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων τρόπους, μέσα, διαδικασίες και περιβάλλον, ούτως ώστε ν’ ανταποκριθούμε στις διαφορετικές ανάγκες μαθητών που συνυπάρχουν σε τάξεις μεικτής ικανότητας (Κανάκης, 1991). Πρόκειται , δηλαδή, τόσο για οργανωτική όσο και για παιδαγωγική στρατηγική (Κουτσελίνη, 2001).
Η διαφοροποίηση είναι… … ένας οργανωμένος και ταυτόχρονα ευέλικτος τρόπος προληπτικής προσαρμογής της διδασκαλίας και της μάθησης, ώστε η διδασκαλία να ανταποκρίνεται στο επίπεδο των μαθητών και να επιτρέπει σ’ αυτούς να αναπτυχθούν ως μανθάνοντες στο μέγιστο δυνατό βαθμό (Tomlinson, 2003).
Ίσες ευκαιρίες για όλους… Η διαφοροποίηση της διδασκαλίας είναι τελικά άμεσα και στενά συνυφασμένη με τη δημοκρατική εκπαίδευση, η οποία μπορεί να αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες και να δώσει πραγματικά ίσες ευκαιρίες σε όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές μέσα στην τάξη και το σχολείο.
Ίσες ευκαιρίες σε άνισους μαθητές…