Ένα κατεχόμενο χωριό Το χωριό Ζώδια χωριζόταν σε πάνω και κάτω Ζώδια. Αποτελείται από δυο κοινότητες . Το όνομα της σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση το πήρε από ένα φάντασμα .Αυτό ζούσε εκεί και έτρωγε τους ανθρώπους που περνούσαν Το φάντασμα είχε την μορφή δράκου και έπινε πολύ κρασί .Δέκα άνδρες του χωρίου πήγαν τάχα να γλεντήσουν μαζί του .Οι εννέα από τους δέκα πήραν κρασί μαζί τους και ο ένας πετρέλαιο. Εκκλησία του τιμίου Σταυρού.

Όταν μέθυσε ο δρακός ,τον περιέλουσαν με πετρέλαιο και τον έκαψαν Όταν μέθυσε ο δρακός ,τον περιέλουσαν με πετρέλαιο και τον έκαψαν .Στην πάνω Ζώδια ήταν το μοναστήρι του Αρχάγγελου Μιχαήλ .Στην κάτω Ζώδια υπάρχει η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού και το ξωκλήσι του Αι-Γιώρκη .Η Ζώδια ήταν φημισμένη για τα πορτοκάλια της αλλά και την γλυκιά γεύση των πεπονιών και των καρπουζιών της. Το 1974 είχε 8000 κατοίκους. Ξωκλήσι Αι-Γιώρκη

ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Ε΄2

Κατεχόμενο χωριό Κυρά Ελένη Κουννή Ε’2

Η μητέρα μου κατάγεται από το κατεχόμενο χωριό Κυρά της Μητροπολιτικής περιφέρειας Μόρφου. Βρίσκεται 29,05 χιλιόμετρα δυτικά της Λευκωσίας. Η Κυρά είναι χτισμένη σε πεδινή περιοχή. Το χωριό έχει δύο ποταμούς τον Οβγό και το Σερράχη. Η Κυρά συνορεύει με τα χωριά Μάσσαρι, Ζώδια, Καλό Χωρίο και Μόρφου. Οι κάτοικοι του χωριού καλλιεργούσαν εσπεριδοειδή, λαχανικά και σιτηρά. Επίσης έκτρεφαν αιγοπρόβατα και πουλερικά. Κατά τη Φραγκοκρατία το χωριό ήταν φέουδο, ιδιοκτησία των Ιπποτών του Τέμπλου, ενώ μετά το 1571 μεγάλο μέρος περιήλθε στην κατοχή του Εβκάφ. Το χωριό πήρε το όνομα του σύμφωνα με την παράδοση από μια βασίλισσα την Κυρά Ρήγαινα που διέμενε στο χωριό. Η βασίλισσα λουζόταν και έκανε βαρκάδα στην μεγάλων διαστάσεων δεξαμενή που υπήρχε στο χωριό. Η δεξαμενή ετροφοδοτείτο με νερό από πηγή που ήταν κτισμένη κάτω από την εκκλησία της Παναγίας της Χρυσελεούσας. Η δεξαμενή σώζετε μέχρι σήμερα. Στα ανατολικά του χωριού στην κορφή του λόφου βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεώργιου του Ρηγάτη. Η εκκλησία πήρε το επώνυμο Ρηγάτης επειδή σ΄ αυτή πήγαινε να προσευχηθεί η Ρήγαινα. Βόρεια του χωριού βρίσκεται μια τοποθεσία που συνδέεται

με τον Άγιο Γεώργιο και ονομάζεται ‘’Λαξιά τ’ Αη Γιώρκη’’ και εκεί έχουν βρεθεί αρχαία. Στην περιοχή υπάρχουν επίσης δύο προϊστορικοί οικισμοί. Μετά την τουρκική εισβολή του 1973 οι κάτοικοι του χωριού προσφυγοποιήθηκαν. Οι Τούρκοι το 1975 μετονόμασαν το χωριό σε Mevlevi.

Κυρά

ΤΕΛΟΣ

Γιάννης Κατσαρός ΜΟΡΦΟΥ

ΜΟΡΦΟΥ Η εκκλησία του Άγιου Μάμα Εικόνα του Άγιου Μάμα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΟΥ Η Μόρφου ιδρύθηκε από τους Σπαρτιάτες που έφεραν και τη λατρεία της Αφροδίτης, όπως ο Αγαπήνωρ στην Πάφο. Κατά τον μεσαίωνα λόγω των αραβικών επιδρομών στην περιοχή εγκαταστάθηκαν ακρίτες οι οποίοι εισήγαγαν στο νησί και την λατρεία του Αγίου Μάμα, ο οποίος ήταν προστάτης τους. Στη Φραγκοκρατία αποτέλεσε φέουδο και στη Μόρφου το 1426 καταγράφηκε η πρώτη εξέγερση των Κυπρίων κατά των Φράγκων. Στην Τουρκοκρατία αποτέλεσε πρωτεύουσα και ανήκε διοικητικά στην επαρχία Κερύνειας. Κατά την Αγγλοκρατία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητος δήμος , το 1883, με δημάρχους Ελληνοκύπριους αλλά και Τουρκοκύπριους. Στις 14 Αυγούστου του 1974 κατά τον δεύτερο Αττίλα η Μόρφου καταλήφθηκε από τον Τούρκικο στρατό.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΟΥ Το 1852 ιδρύθηκε το πρώτο σχολείο και το 1917 νηπιαγωγείο στη Μόρφου. Το 1973 δημιουργήθηκε η Επισκοπή Μόρφου με πρώτο μητροπολίτη τον Χρύσανθο Σαρρηγιάννη. Η ετυμολογία του ονόματος Μόρφου είναι αμφιλεγόμενη. Κατά την κυρίαρχη εκδοχή, το όνομα προέρχεται από τη λέξη Μορφώ, προσωνύμιο της θεάς Αφροδίτης. Κατά τα βυζαντινά χρόνια, επεκράτησε ο τύπος Θεομόρφου. Μετά την κατάληψη της Κύπρου από τους Φράγκους αυτοί, λόγω ιδιώματος, πρόφεραν Τεμόρφου και εξέλαβαν το τε ως το γαλλικό κτητικό μόριο ντε (de). Από αυτή την εκδοχή προέρχεται και το γεγονός ότι η Μόρφου συνήθως αναφέρεται στη γενική, π.χ. πάω στου Μόρφου

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 4 εκκλησίες ( Άγιος Μάμας, Αγία Παρασκευή, Άγιος Γεώργιος και Παναγία του Μνασή) Μητρόπολη Μόρφου Δημοτική Αγορά Νηπιαγωγείο, Δημοτικό και Γυμνάσιο Εμπορική Σχολή Αγροτική Σχολή Ελληνική Σχολή που ιδρύθηκε το 1917  Αναγνωστήριο με το όνομα «Ομόνοια» ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 1905   Αναγνωστήριο που δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο του 1885  Αναγνωστήριο Ισότης που λειτούργησε τον Μάϊο του 1913  Αναγνωστήριο η «Αναγέννηση» το 1913 Αναγνωστήριο η «Ένωσις» το 1929

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ Πανηγύρι Αγίου Μάμα στις 2/9 (διαρκούσε 3 μέρες) Πανηγύρι της Ελιάς πριν το Πάσχα Ανθεστήρια με πολύχρωμες κατασκευές με λουλούδια από τους πανέμορφους κήπους Γιορτή του Πορτοκαλιού (όταν τελείωνε η συγκομιδή των πορτοκαλιών, άρχιζε η όμορφη γιορτή που κρατούσε μια βδομάδα με χορευτικά συγκροτήματα, χορωδίες, θιάσους και ποιητάρηδες Πανηγυρικές Δοξολογίες για τις Εθνικές γιορτές που συνοδεύονταν με παρελάσεις και είχαν ως αφετηρία τους τον ιερό ναό του Αγίου Μάμα. Στις εκδηλώσεις αυτές, αλλά και άλλες πολλές συμμετείχαν ανελλιπώς τα δύο αθλητικά σωματεία της Μόρφου, Διγενής και ΑΕΜ, αλλά και όλα τα σχολεία και κολέγια της περιοχής.

ΔΗΜΟΣ ΜΟΡΦΟΥ Η Μόρφου είναι κτισμένη στη δυτική κεντρική πεδιάδα της Κύπρου κοντά στον ποταμό Σερράχη, σε μέσο υψόμετρο 65 μέτρων και η διοικητική της έκταση ανέρχεται στα 5.636 εκτάρια περίπου. Η πεδιάδα της Μόρφου ορίζεται στα βόρεια από τον Πενταδάκτυλο, στα νότια από το πυριγενές σύμπλεγμα Τροόδους, στα δυτικά από τον κόλπο της Μόρφου και στα ανατολικά από τη διαχωριστική γραμμή των λεκανών απορροής των ποταμών Πηδιά και Σερράχη - Οβγού.

Η ΜΟΡΦΟΥ ΣΗΜΕΡΑ Η Μόρφου (Τουρκικά: Omorfo (πριν από το 1974), Güzelyurt (σήμερα) είναι κωμόπολη της επαρχίας Λευκωσίας και δήμος της Κύπρου από το 1883. Βρίσκεται στα δυτικά του νησιού σε υψόμετρο 65 μέτρα και έχει έκταση 5.636 εκτάρια. Τον Αύγουστο του 1974, η πόλη καταλήφθηκε από τους Τούρκους και σήμερα είναι κατεχόμενη. Προσωρινή έδρα του δήμου είναι η Λευκωσία. Η πόλη ήταν γνωστή για τα εσπεριδοειδή της και κυρίως τους πορτοκαλεώνες της, αλλά και για τα εύφορα εδάφη της. Κάθε χρόνο μάλιστα γινόταν , όπως και στην Αμμόχωστο, η γιορτή πορτοκαλιού που διαρκούσε δύο εβδομάδες.

ΦΙΛΙΑ Το χωριό Φιλιά βρίσκεται στα βόρεια του χωριού Περιστερώνα, εννέα χιλιόμετρα περίπου ανατολικά της Μόρφου και είκοσι πέντε χιλιόμετρα περίπου δυτικά της Λευκωσίας. Είναι κτισμένη σε μέσο υψόμετρο 130 μέτρων και το καμπίσιο τοπίο της χωρίζεται από τον ποταμό Οβγό, που ρέει στα βόρεια του χωριού. Το χωριό αυτό είναι κατεχόμενο από τον καιρό της Τούρκικης Κατοχής στην Κύπρο.

Στο χωριό υπήρχαν οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, της Παναγίας και του Προφήτη Ηλία. Αλλά λειτουργούσαν μόνο οι δύο από αυτές, του Αγίου Γεωργίου που μετά την Τούρκικη Κατοχή μεταμορφώθηκε σε τζαμί και του Προφήτη Ηλία

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΙΛΙΑ Μαρίνα Πασιουλή