ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Ιστορια των ναρκωτικων Ειδη ναρκωτικων Ναρκωτικα και νεοι Νομικα πλαισια και επιπτωσεις Ανακεφαλαιωση και συνεπειες

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

Πορεια των ναρκωτικων Οι πιο σημαντικοι σταθμοι Πολεμοι οπίου Α’ πόλεμος οπίου Β’ πόλεμος οπίου Ιστορία καπνίσματος Κουλτούρα ναρκωτικών

Κοκαινη Ηρωίνη Φάυλος κύκλος LSD Ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών απέτυχε

Η χρήσηψυχοτρόπων ουσιών χάνεται στα βάθη των αιώνων, σε πρωτόγονες και αρχαίες κοινωνίες, όταν αποτελούσε μέρος μιας συλλογικής διαδικασίας, με τελετουργικό χαρακτήρα, ενταγμένη στο τότε γενικότερο πολιτιστικό πλαίσιο. Θεωρητικά στόχος ήταν η ενδυνάμωση των δεσμών του κοινωνικού ιστού της συγκεκριμένης κοινωνίας. Όμως, ακόμη και σε αυτές τις τελείως διαφορετικές συνθήκες, η χρήση ναρκωτικών ήταν απόδειξη αδυναμίας του ανθρώπινου πολιτισμού να κατανοήσει την αντικειμενική πραγματικότητα. οι προϋποθέσεις εξάπλωσης του φαινομένου, το οποίο παίρνει πλέονΌμως η «τοξικομανία» - δηλαδή η χρήση των ουσιών ως τρόπου ζωής - εμφανίζεται πρώτη φορά τον 19ο αιώνα. Δηλαδή, η εγκατάσταση της εξάρτησης ως κοινωνικού φαινομένου γίνεται στη φάση του περάσματος στον καπιταλισμό. Αρχικά έπληττε κυρίως τμήματα της νεοδημιουργηθείσας τότε εργατικής τάξης και σχετιζόταν με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας. Με την ανάπτυξη του καπιταλισμού διαμορφώνονται και επιδημικές διαστάσεις και αρχίζει να εκδηλώνεται με τα χαρακτηριστικά της πολυτοξικομανίας.

 Οι πιο σημαντικοί σταθμοί στην εξάπλωση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών αποδεικνύουν ότι είναι συνδεδεμένοι άρρηκτα με το καπιταλιστικό σύστημα, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τα μεγαλύτερα μονοπώλια της φαρμακοβιομηχανίας:  1805: Παράγεται η μορφίνη για τη φαρμακευτική αντιμετώπιση των οπιομανών, με αποτέλεσμα χιλιάδες εξαρτημένους από τη μορφίνη.  : Ο πόλεμος του οπίου. Η Μεγάλη Βρετανία κηρύσσει τον πόλεμο στην Κίνα με βασικό στόχο το ελεύθερο εμπόριο του οπίου, που διεξαγόταν βασικά από Βρετανούς κεφαλαιοκράτες και η κινέζικη κυβέρνηση το είχε κηρύξει παράνομο, κατάσχοντας και καταστρέφοντας το φορτίο αρκετών βρετανικών πλοίων. Το αποτέλεσμα της βρετανικής νίκης ήταν, από τη μια με τη συνθήκη της Nanking το 1842 η Κίνα να μετατραπεί σε βρετανική ημιαποικία, το Χονγκ Κονγκ να προσαρτηθεί στη Βρετανία και από την άλλη εκατομμύρια Κινέζοι να ριχτούν στην εξαθλίωση της τοξικομανίας.  1856: Παράγεται η κοκαΐνη για τη φαρμακευτική αντιμετώπιση των μορφινομανών, με αποτέλεσμα χιλιάδες εξαρτημένους.  1898: Η φαρμακοβιομηχανία BAYER παράγει την ηρωίνη για τη φαρμακευτική αντιμετώπιση των μορφινομανών. Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε μέχρι σήμερα.  1943: Με προεδρικό διάταγμα της χιτλερικής Γερμανίας, η γερμανική φαρμακοβιομηχανία HOECHT παράγει τη μεθαδόνη για την αντιμετώπιση των ηρωινομανών.  : Ιμπεριαλιστικός πόλεμος των ΗΠΑ στο Βιετνάμ. Το φαινόμενο της τοξικομανίας στον αμερικανικό στρατό παίρνει μαζικές διαστάσεις, για να μπορέσουν οι Αμερικανοί στρατιώτες να αντέξουν τις φρικαλεότητες που οι ίδιοι προξενούν.  2001: Τα αμερικάνικα στρατεύματα εισβάλλουν στο Αφγανιστάν, οι μόνες εκτάσεις που δε βομβαρδίζουν είναι οι φυτείες κάνναβης και οπίου. Ένα χρόνο πριν την ιμπεριαλιστική εισβολή το Αφγανιστάν παρήγαγε 180 τόνους οπίου. Επτά χρόνια μετά την αμερικανική εισβολή η παραγωγή του οπίου στη συγκεκριμένη χώρα φτάνει τους τόνους, αύξηση 4.511%(!) και μόνο το 2007 καλλιεργούνται στρέμματα κάνναβης. Η παραγωγή οπίου στο Αφγανιστάν καλύπτει το 93% της παγκόσμιας παραγωγής

«Χορός» δισεκατομμυρίων Το εμπόριο των ναρκωτικών είναι απ' τις πιο επικερδείς επιχειρήσεις και οι τζίροι είναι απίστευτοι. Σύμφωνα, λοιπόν, με στοιχεία - κυρίως προέρχονται απ' τον ΟΗΕ - το 80% του οπίου «ξεπλένεται», για να χρησιμοποιηθεί νόμιμα στις διεθνείς κεφαλαιαγορές και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, που αποτελούν τους σύγχρονους ναούς του κεφαλαίου. Ο τζίρος απ' τη διακίνηση των ναρκωτικών είναι 500 δισ. δολάρια το χρόνο. Η Ολλανδία έχει αναδειχτεί σε πραγματικό χρυσωρυχείο συναλλάγματος, με τιςπωλήσεις μαριχουάνας και χασίς να αποφέρουν ετησίως περίπου 3 δισ. δολάρια. Στην Ελλάδα, ο τζίρος της αγοράς των ναρκωτικών ξεπερνά κάθε χρόνο τα δέκα δισ. ευρώ. Μόνο ο κύκλος εργασιών του παράνομου εμπορίου ηρωίνης στη χώρα μας, αγγίζει τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ.

. Με την ονομασία αυτή έμειναν στην ιστορία οι δύο πόλεμοι που εξαπέλυσε η Αγγλία κατά της Κίνας ( και ), τον δεύτερο με τη συνδρομή της Γαλλίας. Εντάσσονται στην επεκτατική πολιτική προς Ανατολάς των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Ευρώπης για την ανακάλυψη νέων αγορών.  Στα μέσα του 18ου αιώνα το εμπορικό ισοζύγιο της Βρετανίας με την Κίνα ήταν ελλειμματικό. Οι Βρετανοί εισήγαγαν τσάι, μετάξι και πορσελάνες και πλήρωναν με πολύτιμο ασήμι τους Κινέζους, που αδιαφορούσαν για τα προϊόντα τους. Έτσι, μέσω της Βρετανικής Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών που είχε το μονοπώλιο και με τη βοήθεια ντόπιων εμπόρων αποφάσισαν να πλημμυρίσουν την Κίνα με όπιο, με στόχο να ισοσκελίσουν το εμπορικό τους έλλειμμα. Εκείνη την εποχή το κάπνισμα οπίου ήταν αρκετά διαδεδομένο στην Άπω Ανατολή. Οι Κινέζοι καταναλωτές ανταποκρίθηκαν θετικά και από τους 15 τόνους του 1730, οι Βρετανοί έφθασαν να διαθέτουν στις παραμονές του πολέμου τόνους οπίου στην Κίνα.

 Ο εθισμός μεγάλου αριθμού υπηκόων του ανησύχησε τον αυτοκράτορα Τζιατζίνγκ, ο οποίος το 1810 απαγόρευσε τη διάθεση του οπίου στην επικράτειά του, με το αιτιολογικό ότι «έκανε κακό στην υγεία και υπονόμευε τα ήθη και τους καλούς τρόπους του λαού του». Οι Άγγλοι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους αγνόησαν το διάταγμα και συνέχισαν το εμπόριο οπίου, αφού είχαν ανάγκη το πολύτιμο ασήμι των Κινέζων. Με τον τρόπο αυτό έδειχναν να μην υπολογίζουν τη δυναστεία των Τσινγκ, που κυβερνούσε την αχανή χώρα από το 1644 και βρισκόταν σε προφανή παρακμή. Η δυναστεία αυτή είχε οδηγήσει την Κίνα σε απομόνωση στην προσπάθειά της ν' αποφύγει την αλλοίωση του πολιτισμού της από την εισαγωγή του ευρωπαϊκού.  Το 1838, οι Κινέζοι πήραν ακόμη πιο δραστικά μέτρα. Αποφάσισαν να απαγορεύσουν με κάθε τρόπο τις εισαγωγές οπίου από τα μεγάλα λιμάνια της χώρας και να καταδικάζουν σε θάνατο τους ντόπιους εμπόρους. Την υλοποίηση των μέτρων ανέλαβε ο μανδαρίνος Λιν Τσε Χσου, ένας αυστηρός κομφουκιανιστής, που από τότε θεωρείται εθνικός ήρωας. Οι Άγγλοι μάλλον υποτίμησαν τις προθέσεις του και αρνήθηκαν να συμμορφωθούν. Όταν αυτός επέβαλε εμπάργκο σε όλα τα βρετανικά προϊόντα, η βασίλισσα Ελισάβετ το θεώρησε αιτία πολέμου. Η κατάσταση επιδεινώθηκε, όταν οι άνδρες του Σετσίου κατάσχεσαν ένα μεγάλο φορτίο οπίου στην Καντώνα, που ισοδυναμούσε με τις εισαγωγές ενός χρόνου. ΠΗΓΗ:

Η αφορμή για την πολεμική αναμέτρηση Κινέζων και Άγγλων δόθηκε τον Ιούλιο του 1839, όταν κάποιοι μεθυσμένοι άγγλοι ναύτες σκότωσαν έναν κινέζο χωρικό. Η Βρετανία, που δεν εμπιστευόταν το νομικό σύστημα της Κίνας, αρνήθηκε να παραδώσει τους κατηγορουμένους στις αρχές. Σύντομα ξέσπασαν εχθροπραξίες( 4 Σεπτεμβριου 1839), που κατέληξαν στην κατάληψη της Σαγκάης το Το βρετανικό ναυτικό προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στις παράκτιες πόλεις της Κίνας και ο αριθμητικά μικρότερος, αλλά καλύτερα εξοπλισμένος στρατός των Βρετανών κατενίκησε τις δυνάμεις του αυτοκράτορα. Ο Α' Πόλεμος του Οπίου έληξε και τυπικά με τη Συνθήκη του Νανκίνγκ στις 29 Αυγούστου 1842, η οποία προέβλεπε: Η  Την παραχώρηση του Χονγκ-Κονγκ στη Βρετανία.  Την παραχώρηση πέντε λιμανιών της νοτιοανατολικής Κίνας για το εμπόριο και τη διαμονή των Βρετανών (Καντώνα, Αμόι, Φουτσόου, Νίγκμπο και Σαγκάη).  Ετεροδικία για τους βρετανούς υπηκόους.  Καταβολή μεγάλης αποζημίωσης από την Κίνα.  Παρόμοια προνόμια απέκτησαν το 1844 οι ΗΠΑ και η Γαλλία, με ανάλογες συμφωνίες.  Η ταπεινωτική ήττα κηλίδωσε την εικόνα του Αυτοκράτορα Γκουάνγκ Ντάο. Ο στρατός και η γραφειοκρατία ξεσηκώθηκαν και ανακήρυξαν χωριστό κράτος με την επωνυμία Ουράνιο Βασίλειο της Αιώνιας Ειρήνης (Taipíng Tian Guo), με πρωτεύουσα το Νανκίνγκ ( ). Οι Ευρωπαίοι έπρεπε τώρα να διαλέξουν στρατόπεδο

 Στις 8 Οκτωβρίου 1856, κινέζοι αυτοκρατορικοί αξιωματούχοι συνέλαβαν το πλήρωμα του πλοίου Βέλος για πειρατεία και λαθρεμπόριο. Το πλοίο ήταν κινέζικης ιδιοκτησίας, αλλά έφερε τη βρετανική σημαία. Οι Άγγλοι παραπονέθηκαν ότι οι τελωνειακοί έσχισαν τη βρετανική σημαία και κήρυξαν τον πόλεμο στον αυτοκράτορα. Μαζί τους συντάχθηκαν και οι Γάλλοι, με το πρόσχημα της δολοφονίας ενός συμπατριώτη τους ιεραποστόλου στις αρχές του χρόνου. Τη συμπαράστασή τους στους Αγγλογάλλους εξέφρασαν ΗΠΑ και Ρωσία.  Οι δύο σύμμαχου γρήγορα κυριάρχησαν στο πεδίο των μαχών και κατέλαβαν την Καντώνα, αναγκάζοντας τους Κινέζους να συνθηκολογήσουν και να υπογράψουν τον Ιούνιο του 1858 τη Συνθήκη του Τιεντσίν, η οποία προέβλεπε:

 Εγκατάσταση διπλωματικών αποστολών από Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ και Ρωσία στο Πεκίνο, που εκείνη την εποχή ήταν Απαγορευμένη Πόλη.  Άνοιγμα δέκα νέων λιμανιών για εμπορική δραστηριότητα.  Ελευθερία κινήσεων για τους ξένους στο εσωτερικό της χώρας.  Ελευθερία κινήσεων για τους χριστιανούς ιεραποστόλους.  Νομιμοποίηση των εισαγωγών οπίου.  Καταβολή μεγάλης αποζημίωσης από την Κίνα σε Βρετανία και Γαλλία. ΠΗΓΗ:

 Ο Αυτοκράτορας Φενγκ Ξιάν αρνήθηκε να επικυρώσει τη συμφωνία και οι Αγγλογάλλοι επανέλαβαν τις εχθροπραξίες το Με επικεφαλής τον Τζέιμς Μπρους, 8ο Κόμη του Έλγιν (γιο του γνωστού μας Λόρδου ‘Ελγιν οι Αγγλογάλλοι προήλασαν και εισήλθαν χωρίς να συναντήσουν μεγάλη αντίσταση στο Πεκίνο. Έβαλαν φωτιά στα θερινά Ανάκτορα, προέβησαν σε λεηλασίες και ανάγκασαν τον αυτοκράτορα να υπογράψει στις 18 Οκτωβρίου 1860 τη Σύμβαση του Πεκίνου, με την οποία επικυρωνόταν η Συνθήκη του Τιεντσίν. Στη συνέχεια, οι Αγγλογάλλοι βοήθησαν τον αυτοκράτορα Τζι Τονγκ να καταστείλει την Εξέγερση του Ταϊπίγκ και να αποκαταστήσει την ενότητα της Κίνας το  Οι ταπεινωτικές ήττες των Κινέζων στους δύο Πολέμους του Οπίου, προκάλεσαν την εθνική τους αφύπνιση και συνέβαλαν μακροπρόθεσμα στην πτώση της δυναστεία των Τσινγκ το 1911 και την κατάργηση της βασιλείας. Από την εποχή εκείνη μεγάλωσε η καχυποψία των Κινέζων για τη Δύση. Αυτή η ψυχολογική κατάσταση διατηρείται άσβεστη και σήμερα στην Άπω Ανατολή.  ΠΗΓΗ:

 Οι πρώτοι που ανακάλυψαν τις χαλαρωτικές ιδιότητες του καπνού ήταν οι Ινδιάνοι. Συνήθιζαν να καπνίζουν πίπα ή πούρο. Με την άφιξη των πρώτων ευρωπαίων στην αμερικανική ήπειρο τον 15ο αιώνα, η συνήθεια αυτή πέρασε στην Ευρώπη και κατόπιν εξαπλώθηκε βαθμιαία σ' όλο τον κόσμο.  Από τότε ακόμα υπήρξαν και οι πρώτες αντιδράσεις. Το 1604 ο βασιλιάς της Αγγλίας Ιάκωβος Α' κατήγγειλε τη χρήση του καπνού ως απαίσια για τα μάτια, μισητή για τη μύτη, καταστροφική για το μυαλό κι επικίνδυνη για τα πνευμόνια.

 Το πέρασμα από το κάπνισμα ακατέργαστου καπνού στο τσιγάρο έγινε μόλις τον 20ο αιώνα, όταν με την πρόοδο της μηχανικής έγινε δυνατό να παραχθεί σε μεγάλες ποσότητες. Τότε δημιουργήθηκαν και οι πρώτες καπνοβιομηχανίες, που σημείωσαν μεγάλη άνοδο στην παραγωγή τους κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, όταν κάτω από το στρες της μάχης, οι στρατιώτες κάπνιζαν όλο και πιο πολύ, με συνέπεια να εθιστούν στη νικοτίνη.  Μετά τον πόλεμο και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '20 το τσιγάρο πέρασε στο χώρο της διαφήμισης κι έγινε το σύμβολο μιας λαμπρής ανέμελης ζωής. Αυτή η εικόνα συνεχίστηκε ως τη δεκαετία του '60, όταν η ιατρική κοινότητα και οι κυβερνήσεις, με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ, άρχισαν να συνειδητοποιούν τις βλαβερές συνέπειες του καπνού και να επιβάλουν σταδιακά απαγορεύσεις και μέτρα για τη δημόσια υγεία.

 Η πρώτη επιστημονική έρευνα επί του θέματος παρουσιάστηκε το 1962, από τον ιατρικό σύλλογο της Μ. Βρετανίας. Δύο χρόνια αργότερα, στις 31 Ιανουαρίου 1964, αμερικανική κυβερνητική έκθεση με τίτλο «Καπνός και Υγεία» συνέδεσε για πρώτη φορά το κάπνισμα με τον καρκίνο των πνευμόνων και τη χρόνια βρογχίτιδα. Τότε άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους και οι πρώτες αντικαπνιστικές καμπάνιες, που οδήγησαν το 1965 σε νόμο, ο οποίος προέβλεπε -μεταξύ άλλων- την αναγραφή σε όλα τα πακέτα των τσιγάρων ότι «το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία». Στις 6 Φεβρουαρίου 1987 τέθηκαν σε εφαρμογή τα πρώτα μέτρα κατά του καπνίσματος στις αμερικανικές δημόσιες υπηρεσίες.  Στην Ελλάδα, το κάπνισμα απαγορεύτηκε στους κλειστούς δημόσιους χώρους και τους χώρους εργασίας από την 1 η Σεπτεμβρίου Αντίστοιχος νόμος είχε τεθεί σε εφαρμογή και στην Κύπρο από την 1 η Ιανουαρίου  Περί Πηγών... Περί Πηγών...  ΠΗΓΗ:

 Τα ναρκωτικά αποτελούν μέρος της κουλτούρας μας από τα μέσα του περασμένου αιώνα. Διαδόθηκαν ευρέως τη δεκαετία του 1960 και μέσω της μουσικής και των μέσων μαζικής ενημέρωσης εισέβαλαν σε κάθε τομέα της ζωής.  Εκτιμάται ότι 208 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κάνουν χρήση απαγορευμένων ουσιών. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τα αποτελέσματα από την Εθνική Έρευνα που διεξήχθηκε το 2007 για τη χρήση ναρκωτικών ουσιών και την υγεία, έδειξε ότι 19,9 εκατομμύρια Αμερικανών (ή το 8% του πληθυσμού από 12 ετών και πάνω) έκανε χρήση παράνομων ναρκωτικών τον μήνα που προηγήθηκε της έρευνας.  Είναι πολύ πιθανό να γνωρίζεις κάποιον που έχει άμεση ή έμμεση σχέση με τα ναρκωτικά.  Το ευρύτερα διαδεδομένο ναρκωτικό στις ΗΠΑ είναι το αλκοόλ. Τα αυτοκινητικά ατυχήματα που έχουν σχέση με τη χρήση ή κατάχρηση αλκοόλ αποτελούν τη δεύτερη κατά σειρά αιτία θανάτου των εφήβων στις Ηνωμένες Πολιτείες.  Το ευρύτερα διαδεδομένο ναρκωτικό είναι η μαριχουάνα. Σύμφωνα με την Παγκόσμια αναφορά των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά του 2008, το 3,9% του παγκόσμιου πληθυσμού μεταξύ των 15 και 64 ετών κάνουν χρήση μαριχουάνας.  Οι νέοι σήμερα εκτίθενται στα ναρκωτικά νωρίτερα από ποτέ. Βάσει έρευνας του Κέντρου Ελέγχου Ασθενειών των ΗΠΑ για το 2007, το 45% των μαθητών λυκείου σε όλη τη χώρα έχουν πιει αλκοόλ και το 19,7% έχει καπνίσει μαριχουάνα κατά τη διάρκεια ενός μήνα.

Στην Ευρώπη, πρόσφατες μελέτες σε 15χρονα παιδιά έδειξαν ότι η χρήση μαριχουάνας κυμαίνεται από το 10% έως το 40%. Το υψηλότερο ποσοστό έχει αναφερθεί για τους εφήβους της Τσεχίας (44%), ακολουθεί η Ιρλανδία (39%), το Ηνωμένο Βασίλειο (38%) και η Γαλλία (38%) Στην Ισπανία και στη Μεγάλη Βρετανία η χρήση κοκαΐνης στα παιδιά µεταξύ 15 και 16 ετών είναι 4-6%. Η χρήση κοκαΐνης από τους νέους αυξήθηκε σε Δανία, Ιταλία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία και Γαλλία.  «Ο σκοπός μου στη ζωή δεν ήταν να ζω... ήταν να φτιάχνομαι. Μέσα σε αυτά τα χρόνια στράφηκα στην κοκαΐνη, τη μαριχουάνα και το αλκοόλ, έχοντας τη λανθασμένη εντύπωση ότι θα μου επέτρεπαν να δραπετεύσω από τα προβλήματά μου. Απλά έκανε τα πράγματα χειρότερα. Συνέχιζα να λέω στον εαυτό μου ότι θα σταματήσω οριστικά μετά από μια ακόμα τελευταία χρήση. Ποτέ δε συνέβη.» — Τζον

Αυτό που ξεκίνησε ως θρησκευτική παράδοση στις Άνδεις μετατράπηκε σε εθιστική χρήση σε όλο τον κόσμο.

 Η κόκα είναι ένα από τα παλαιότερα, ισχυρότερα και πιο επικίνδυνα διεγερτικά που προέρχονται από τη φύση. Τρεις χιλιάδες χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού, οι αρχαίοι Ίνκας στις Άνδεις μασούσαν τα φύλλα κόκας για να κάνουν τις καρδιές τους και την αναπνοή τους να λειτουργούν γρηγορότερα ώστε να μην έχουν πρόβλημα καθώς ζούσαν σε μεγάλα υψόμετρα, όπου το οξυγόνο είναι λιγότερο.  Οι ιθαγενείς του Περού μασούσαν φύλλα κόκας μόνο κατά τις θρησκευτικές τελετές τους. Αυτό το ταμπού έσπασε όταν εισέβαλαν οι Ισπανοί στο Περού το Ανάγκαζαν τους Ινδιάνους να εργάζονται στα Ισπανικά ορυχεία ασημιού και τους προμήθευαν φύλλα κόκας γιατί έκαναν ευκολότερο τον έλεγχο και την εκμετάλλευσή τους.  Η κοκαΐνη απομονώθηκε (παραγόμενη από τα φύλλα της κόκας) για πρώτη φορά το 1859 από το Γερμανό χημικό Άλμπερτ Νίμαν. Στη δεκαετία του 1880 άρχισε να γίνεται δημοφιλής στην ιατρική κοινότητα.  Ο Αυστριακός ψυχαναλυτής Σίγκμουντ Φρόιντ. (Photo credits: Freud Museum Photo Library)  Ο Αυστριακός ψυχαναλυτής Σίγκμουντ Φρόιντ, που έκανε ο ίδιος χρήση κοκαΐνης, ήταν ο πρώτος που έκανε ευρέως γνωστή την κοκαΐνη ως τονωτικό για τη θεραπεία της κατάθλιψης και της σεξουαλικής ανικανότητας

Το 1886, η δημοτικότητα του ναρκωτικού αυξήθηκε περισσότερο όταν ο Τζον Πέμπερτον περιέλαβε τα φύλλα κόκας ως συστατικό στο καινούριο αναψυκτικό, Κόκα Κόλα. Το αναψυκτικό αυτό δημιουργούσε ευφορία και έδινε ενέργεια σ’ αυτόν που το έπινε, οπότε η δημοτικότητα της Κόκα Κόλα έφτασε στα ύψη στα τέλη του προπερασμένου αιώνα. Από τη δεκαετία του 1850 έως τις αρχές του 20ού αιώνα τα ελιξίρια (μαγικά ή ιατρικά φίλτρα) που περιείχαν κοκαΐνη και όπιο, τα τονωτικά και το κρασί χρησιμοποιούνταν ευρέως από ανθρώπους όλων των κοινωνικών τάξεων. Διάσημα πρόσωπα προωθούσαν τα «θαυματουργά» αποτελέσματα των τονωτικών και των ελιξιρίων με κοκαΐνη, όπως ο εφευρέτης Τόμας Έντισον και η ηθοποιός Σάρα Μπερνάρ. Η κοκαΐνη έγινε δημοφιλής μεταξύ των συντελεστών της βιομηχανίας του βωβού κινηματογράφου ενώ τα μηνύματα υπέρ της κοκαΐνης που προέρχονταν από το Χόλιγουντ επηρέασαν εκατομμύρια ανθρώπους εκείνη την εποχή

 Το 1912, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανέφερε θανάτους σχετιζόμενους με την κοκαΐνη σε ένα χρόνο και μέχρι το 1922, το ναρκωτικό είχε επίσημα απαγορευτεί.  Στη δεκαετία του 1970, η κοκαΐνη εμφανίστηκε ως το νέο ναρκωτικό της μόδας για τους ανθρώπους του χώρου της ψυχαγωγίας και τους επιχειρηματίες. Η κοκαΐνη φαινόταν να είναι η τέλεια παρέα για ένα γρήγορο ταξίδι. Τους «έδινε ενέργεια», και τους βοηθούσε να παραμείνουν «στα πάνω τους».  Σε μερικά Αμερικανικά πανεπιστήμια, το ποσοστό των σπουδαστών που πειραματίζονταν με την κοκαΐνη δεκαπλασιάστηκε στις δεκαετίες του 1970 και του  Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι Κολομβιανοί λαθρέμποροι ναρκωτικών άρχισαν να στήνουν ένα πολύπλοκο δίκτυο για να περνάνε λαθραία την κοκαΐνη στις ΗΠΑ.  Κατά παράδοση, η κοκαΐνη ήταν το ναρκωτικό των πλουσίων λόγω του ότι η συνήθεια της κοκαΐνης κόστιζε ακριβά. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980, η κοκαΐνη δεν θεωρούνταν πλέον ως το ναρκωτικό των πλουσίων. Είχε αποκτήσει τη φήμη του πιο εθιστικού και επικίνδυνου ναρκωτικού στην Αμερική και είχε συνδεθεί με τη φτώχια, το έγκλημα και το θάνατο.

 H ηρωίνη παρασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1898 από τη φαρμακευτική εταιρεία Μπάγιερ, στη Γερμανία, και την πουλούσαν ως θεραπεία για τη φυματίωση και επίσης ως φαρμακευτική θεραπεία για τον εθισμό στη μορφίνη

 Στη δεκαετία του 1850, ο εθισμός στο όπιο αποτελούσε σοβαρό πρόβλημα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η «λύση» σε αυτό ήταν να δίνεται στους χρήστες οπίου ένα λιγότερο ισχυρό και υποθετικά «μη-εθιστικό» υποκατάστατο – η μορφίνη. Ο εθισμός στη μορφίνη σύντομα έγινε μεγαλύτερο πρόβλημα από τον εθισμό στο όπιο.  Όπως και με το όπιο, το πρόβλημα της μορφίνης λύθηκε με ένα άλλο «μη- εθιστικό» υποκατάστατο – την ηρωίνη, η οποία αποδεδειγμένα κατέληξε να είναι ακόμη περισσότερο εθιστική από τη μορφίνη. Μαζί με το πρόβλημα της ηρωίνης ήρθε ακόμη ένα «μη εθιστικό» υποκατάστατο – αυτό που είναι τώρα γνωστό ως μεθαδόνη. Το νέο ναρκωτικό παρασκευάστηκε το 1937 από Γερμανούς επιστήμονες που έψαχναν για ένα χειρουργικό παυσίπονο. Το 1947, εξάχθηκε στις ΗΠΑ με το εμπορικό όνομα «Ντολοφίν». Μετονομάστηκε σε μεθαδόνη και σύντομα χρησιμοποιήθηκε ευρέως ως θεραπεία για τον εθισμό στην ηρωίνη. Δυστυχώς, έχει αποδειχθεί ότι είναι ακόμη πιο εθιστική από την ηρωίνη.  Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1990, η θνησιμότητα των εθισμένων ατόμων στην ηρωίνη ήταν είκοσι φορές μεγαλύτερη από τη θνησιμότητα του υπόλοιπου πληθυσμού.

 ΟΆλμπερτ Χόφμαν, ένας χημικός που εργάζοταν για τη Φαρμακοβιομηχανία Σαντόζ, συνέθεσε 1 το LSD για πρώτη φορά το 1938 στη Βασιλεία της Ελβετίας, καθώς αναζητούσε ένα διεγερτικό του αίματος. Όμως οι παραισθησιογόνες παρενέργειές του ήταν άγνωστες μέχρι το 1943 όταν ο Χόφμαν κατανάλωσε κατά λάθος λίγο LSD. Αργότερα ανακαλύφθηκε ότι η χορήγηση από το στόμα μιας μικρής δόσης 25 μικρογραμμαρίων(ίσης με το βάρος μερικών κόκκων αλατιού)μπορεί να δημιουργεί έντονες παραισθήσεις. 1  Ο ψυχολόγος του Χάρβαρντ, Τίμοθι Λίρι, ο οποίος προώθησε το LSD και άλλα ψυχοτρόπα ναρκωτικά, συνελήφθη και φυλακίστηκε για εγκλήματα σχετιζόμενα με ναρκωτικά. Photo credit: DEA/Timothy Leary arrest  Λόγω της ομοιότητάς του με ένα χημικό συστατικό που βρίσκεται στον εγκέφαλο και της ομοιότητάς των παρενεργειών του με ορισμένα συμπτώματα της ψύχωσης, το LSD χρησιμοποιήθηκε από τους ψυχίατρους στις δεκαετίες του 1940, του 1950 και του Ενώ οι ερευνητές απέτυχαν να ανακαλύψουν κάποια ιατρική χρήση του ναρκωτικού, τα δωρεάν δείγματα που δόθηκαν από τη Φαρμακοβιομηχανία Σαντόζ για πειράματα διανεμήθηκαν ευρέως, οδηγώντας έτσι στην ευρεία χρήση αυτής της ουσίας.  Το LSD διαδόθηκε τη δεκαετία του 1960 από άτομα όπως ο ψυχολόγος Τίμοθι Λίρι, ο οποίος ενθάρρυνε τους Αμερικανούς φοιτητές «να πάρουν ναρκωτικά, να αποκτήσουν επίγνωση του κόσμου γύρω τους και να απορρίψουν την κοινωνική κατάσταση». Αυτό προκάλεσε τη δημιουργία μιας ολόκληρης αντι-κουλτούρας χρήσης ναρκωτικών και διέδωσε τα ναρκωτικά από την Αμερική μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο και την υπόλοιπη Ευρώπη. Ακόμη και σήμερα, η χρήση του LSD στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι σημαντικά μεγαλύτερη από άλλα μέρη του κόσμου.

 Τα προγράμματα της ψυχιατρικής για τη πλύση εγκεφάλου τα οποία εστιάστηκαν στο LSD και άλλα παραισθησιογόνα, δημιούργησαν μια γενιά εθισμένη στις παραισθήσεις.  Ενώ η αντι-κουλτούρα της δεκαετίας του 1960 χρησιμοποιούσε το ναρκωτικό για να ξεφεύγει από τα κοινωνικά προβλήματα, ο κόσμος της κατασκοπίας στη δύση καθώς και ο στρατός είδαν το ναρκωτικό σαν ένα ισχυρό χημικό όπλο. Το 1951, αυτές οι οργανώσεις άρχισαν μια σειρά πειραμάτων. Οι Αμερικανοί ερευνητές προειδοποίησαν ότι το LSD «είναι ικανό να καταστήσει ολόκληρες ομάδες ανθρώπων, περιλαμβανομένων των στρατιωτικών δυνάμεων, αδιάφορες προς το περιβάλλον τους και τις καταστάσεις, παρεμβαίνοντας στην αποτύπωση και την κρίση, δημιουργώντας ακόμη και φόβο, ανεξέλεγκτη σύγχυση και τρόμο».  Πειράματα πάνω στην πιθανή χρήση του LSD προκειμένου να μεταβληθούν οι προσωπικότητες των κατασκόπων και για τον έλεγχο ολόκληρων πληθυσμών συνεχίστηκαν μέχρις ότου απαγορεύτηκε επίσημα το ναρκωτικό στις Ηνωμένες Πολιτείες, το  Η χρήση του LSD μειώθηκε τη δεκαετία του 1980, αλλά αυξήθηκε πάλι τη δεκαετία του Από το 1998 και για μερικά χρόνια το LSD άρχισε να χρησιμοποιείται πιο πολύ από τους έφηβους και τη νεολαία στα κλαμπ και σε ολονύχτια πάρτυ. Η χρήση του μειώθηκε σημαντικά γύρω στο 2000

gr.drugfreeworld.org/drugfacts/lsd/a-short-history.html «Τις μέρες μετά τη χρήση του LSD, ήμουν γεμάτη με ανησυχία και ακραία κατάθλιψη. Μετά το πρώτο μου «ταξίδι» με το LSD, το έπαιρνα συχνά και κάποιες φορές μέχρι τέσσερις ή πέντε φορές την εβδομάδα για μια μακρά περίοδο. Κάθε φορά που έπαιρνα το ναρκωτικό, απομακρυνόμουν, διανοητικά, όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν να μη μπορώ να νιώθω φυσιολογική μέσα στο ίδιο μου το σώμα». – Άντρια

 Μισό αιώνα μετά την εφαρμογή της πρώτης σύμβασης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών κατά των ναρκωτικών ο μακροχρόνιος πόλεμος κατά των ουσιών αυτών φαίνεται να μην αποδίδει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μία έρευνα που έφερε στη δημοσιότητα η Βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση Health Poverty Action συμπεραίνει πως παρά τη δημιουργία και εφαρμογή τριών σημαντικών συμβάσεων των Ηνωμένων Εθνών κατά των ναρκωτικών (Ενιαία Σύμβαση για τις Ναρκωτικές Ουσίες 1961, Σύμβαση για τις Ψυχοτρόπες Ουσίες 1971, Διεθνής Σύμβαση κατά της Παράνομης Διακίνησης Ναρκωτικών και Ψυχοτρόπων Ουσιών 1988), δεν έχει υπάρξει ουσιαστική μείωση της παγκόσμιας χρήσης και της παράνομης διακίνησής τους

 «Από τα μέσα του 20ού αιώνα, η παγκόσμια πολιτική κατά των ναρκωτικών χαρακτηρίζεται από αυστηρή απαγόρευση, η οποία, με το να τα καταστήσει παράνομα, προσπαθεί να αναγκάσει τον κόσμο να σταματήσει την κατοχή, τη χρήση και την παραγωγή τους», υποστηρίζει η αναφορά με τίτλο "Casualties of War: How the War on Drugs is Harming the World’s Poorest". Συνεχίζοντας υπογραμμίζει πως «αυτή η προσέγγιση που έχει γίνει γνωστή ως 'Πόλεμος κατά των ναρκωτικών', όχι μόνο έχει αποτύχει, αλλά επιπλέον ενισχύει την φτώχεια, υπονομεύει την υγεία και καταστρέφει κάποιες από τις πιο φτωχές και περιθωριοποιημένες κοινότητες παγκοσμίως».  Ο πόλεμος κατά των Ναρκωτικών, που αρχικά αποτέλεσε ένα σχέδιο της κυβέρνησης Νίξον, είχε στόχο την εξάλειψη κυρίως του οπίου, του φυτού της κάνναβης και της κόκας. Στην Αμερική και σε άλλες πλούσιες χώρες, η καμπάνια κατά των ναρκωτικών μεταφράστηκε με αυστηρούς νόμους και σκληρές ποινές σε μικρο-διακινητές και χρήστες. Σε χώρες χαμηλότερου βιοτικού επιπέδου και ιδιαίτερα σε αυτές με ασταθή πολιτικά συστήματα, η εκπαίδευση και ο εξοπλισμός των δυνάμεων ασφαλείας αποτέλεσε βασική προτεραιότητα καθώς η λέξη 'πόλεμος' εκφράστηκε μέσω της καταστολής και της βίας.

 Σύμφωνα με στοιχεία του βρετανικού Guardian, μέσα σε 9 χρόνια, ο πόλεμος των ναρκωτικών που έχει κηρυχθεί από τις ΗΠΑ και το Μεξικό έχει δημιουργήσει ένα τεταμένο κλίμα. Η κατάχρηση της βίας από τις δυνάμεις ασφαλείας και η διαφθορά των αξιωματούχων έχουν προκαλέσει μια πρωτοφανή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ανεξέλεγκτη δράση τους, έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον ανθρώπους, νέους στην πλειοψηφία τους. «Η συνεργασία της κυβέρνησης και του οργανωμένου εγκλήματος είναι τόσο συχνή στο Μεξικό, που πλέον αποτελεί μέρος της δομής και του τρόπου λειτουργίας και των δύο σε πολλά σημεία της χώρας. Η αποτυχία απονομής δικαιοσύνης για εγκλήματα που προξενούνται από αυτήν την συμμαχία είναι πρωτοφανής», υπογραμμίζει η βρετανική εφημερίδα.

 Τρισεκατομμύρια δολάρια έχουν δαπανηθεί με στόχο την εξάλειψη τους, ωστόσο ακόμα και σήμερα τα παράνομα ναρκωτικά είναι πλέον πιο καθαρά, πιο φτηνά και η χρήση τους πιο διαδεδομένη από ποτέ. Όπως επισήμανε η Κάθριν Μάρτιν, υπεύθυνη πολιτικής της οργάνωσης Health Poverty Action στο πρακτορείο IPS, «υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, 100 δισ. δολάρια σπαταλώνται στην επιβολή του νόμου των διεθνών συμβάσεων του ΟΗΕ. Παρ΄ όλα αυτά, η προσέγγιση αυτή δεν έχει μειώσει τη χρήση ούτε έχει καταφέρει να ελέγξει την παράνομη διακίνησή τους. Αντιθέτως, κρατάει τα ναρκωτικά ως μια επικερδή επιχείρηση, και τροφοδοτεί τη διαφθορά ενισχύοντας τη δύναμη των καρτέλ. Παρακινεί βίαιες συγκρούσεις και καταπατήσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και δυσανάλογα τιμωρεί τους μικρο- παραγωγούς και όσους κάνουν χρήση ναρκωτικών».

 Σύμφωνα με την αναφορά του ΟΗΕ το 2008 για τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών, η πολιτική απαγόρευσης που υιοθετείται εδώ και δεκαετίες, έχει προκαλέσει κάποιες «ακούσιες συνέπειες». Η διακίνηση και χρήση των ναρκωτικών παραμένει ενεργή μιας και η ολική απαγόρευσή τους έχει δημιουργήσει μια τεράστια και τρομερά επικερδή αγορά που διαχειρίζονται κύκλοι οργανωμένου εγκλήματος, σε συνεργασία συχνά με κυβερνητικούς αξιωματούχους, κερδίζοντας όλο και περισσότερη επιρροή στην κοινωνική και οικονομική ζωή της περιοχής που δρουν.  Σύμφωνα με άρθρο του Economist, «η ολική απαγόρευση εξυπηρετεί εγκληματικές ομάδες που απολαμβάνουν τον απόλυτο έλεγχο μιας παγκόσμιας αγοράς που αξίζει 300 δισ. $ το χρόνο. Είναι επίσης βολική για διεφθαρμένους πολιτικούς και αξιωματούχους που μπορούν και εξασφαλίζουν χρήματα κάνοντας τα στραβά μάτια»

 Εν συνεχεία, η επιβολή των νόμων από τις διωκτικές αρχές σε μία γεωγραφική περιοχή, συνήθως μεταθέτει το πρόβλημα της εγκληματικής δραστηριότητας αλλού, δεν τον εξαλείφει. Επιπροσθέτως, τα δισεκατομμύρια που ξοδεύονται σε βίαιες καταστολές, εξοπλισμούς και εκπαιδεύσεις δυνάμεων ασφαλείας, αποτελούν πόρους που μετατοπίστηκαν από την υγεία. Η μέριμνα για τους εξαρτημένους ανθρώπους θα έπρεπε να αποτελούσε προτεραιότητα και οι χρήστες να βρίσκονται σε θεραπευτικά προγράμματα και όχι στις φυλακές. Η αναφορά του ΟΗΕ τονίζει πως η κατασταλτική αυτή πρακτική, έχει συμβάλλει στη συμφόρηση του σωφρονιστικού συστήματος.  Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των φυλακισμένων, δεν είναι μεγαλέμποροι διακίνησης, αλλά ως επί το πλείστον χρήστες ναρκωτικών που διακινούν μικροποσότητες. Σύμφωνα με τον βρετανικό Guardian τουλάχιστον άτομα το χρόνο λερώνουν το ποινικό τους μητρώο λόγω χρήσης ή μικρής κατοχής. Αυτό από μόνο του, ενισχύει την απομόνωση των χρηστών, που συχνά προέρχονται από πιο περιθωριοποιημένες ομάδες της κοινωνίας, δυσχεραίνοντας την παροχή θεραπευτικής αγωγής στους έχοντες ανάγκη.

 Η αναφορά της οργάνωσης Health Poverty Action υπογραμμίζει πως «η στρατιωτικοποίηση του πολέμου κατά των ναρκωτικών χρησιμοποιείται ουσιαστικά για να δικαιολογήσει φόνους, μαζικές φυλακίσεις και συστηματικές καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ποινικοποίηση των ναρκωτικών δεν μειώνει τη χρήση τους, αλλά εξαπλώνει ασθένειες, αποτρέπει ανθρώπους από την εφαρμογή αποτελεσματικής θεραπείας και στερεί από εκατομμύρια κόσμο ένα σημαντικό εργαλείο ανακούφισης πόνου».  Σύμφωνα με στοιχεία του πρακτορείου IPS, «λιγότερο από το 8% των χρηστών έχουν πρόσβαση σε πρόγραμμα καθαρής βελόνας, ή σε οπιούχες αγωγές αποτοξίνωσης. Στη Δυτική Αφρική άνθρωποι με καρκίνο ή AIDS αντιμετωπίζουν σκληρούς περιορισμούς στην πρόσβαση οπιούχων αναλγητικών, γεγονός που ενισχύει τις παράνομες αγορές».

 Οι κινήσεις της διεθνούς κοινότητας πρέπει να στοχεύσουν σε, αποδεδειγμένα, υπέρ των φτωχών πολιτικές που αντιμετωπίζουν τα ναρκωτικά ως θέμα υγείας και όχι ως ζήτημα ασφαλείας. Οι πολιτικές αυτές πρέπει να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να δώσουν ένα τέλος στα δεινά που προκαλούν οι τρέχουσες πολιτικές στις φτωχές και περιθωριοποιημένες ομάδες της κοινωνίας» τονίζει η Κάθριν Μάρτιν στο πρακτορείο IPS.  Στην αναφορά της, η φιλανθρωπική οργάνωση Health Poverty Action τονίζει πως «Η πολιτική των ναρκωτικών, όπως η κλιματική αλλαγή, είναι ένα θέμα που επηρεάζει κυρίως τομείς που χρήζουν αναπτυξιακής βοήθειας: φτώχεια, ανθρώπινα δικαιώματα, υγεία, δημοκρατία, περιβάλλον. Οι πολιτικές που ακολουθούνται τώρα, υποβαθμίζουν την οικονομική ανάπτυξη και κάνουν τα αναπτυξιακά έργα λιγότερο αποδοτικά».

 Τις τελευταίες δεκαετίες πολλές χώρες (Ολλανδία, Πορτογαλία, Τσεχία, Ουρουγουάη, Αργεντινή, Γουατεμάλα, Εκουαδόρ, Ονδούρα, Μεξικό, Βραζιλία) έχουν προχωρήσει στην αποποινικοποίηση ορισμένων ναρκωτικών ή έχουν υιοθετήσει πιο φιλελεύθερες πολιτικές. Ωστόσο, λίγοι πολιτικοί έχουν παραδεχτεί ότι ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών είναι μια αποτυχία. Ο πρώτος πόλεμος κατά των ναρκωτικών απέτυχε με καταστροφικές συνέπειες. Αν η ιστορία επαναληφθεί, τότε η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη.

 Τις τελευταίες δεκαετίες πολλές χώρες (Ολλανδία, Πορτογαλία, Τσεχία, Ουρουγουάη, Αργεντινή, Γουατεμάλα, Εκουαδόρ, Ονδούρα, Μεξικό, Βραζιλία) έχουν προχωρήσει στην αποποινικοποίηση ορισμένων ναρκωτικών ή έχουν υιοθετήσει πιο φιλελεύθερες πολιτικές. Ωστόσο, λίγοι πολιτικοί έχουν παραδεχτεί ότι ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών είναι μια αποτυχία. Ο πρώτος πόλεμος κατά των ναρκωτικών απέτυχε με καταστροφικές συνέπειες. Αν η ιστορία επαναληφθεί, τότε η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη.

ΕΙΔΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Γενικες γνωσεις για τα ειδη των ναρκωτικων Διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος Όπιο Ηρωίνη Μορφίνη Κοκαΐνη Κάνναβις Χασίς

Γενικες γνωσεις για τα ειδη των ναρκωτικων Ελαφρά ναρκωτικά (ψυχεδελικά). Μαριχουάνα- Χασίς: Παράγωγα της ινδικής κάνναβης. Καπνίζεται το άνθος (μαριχουάνα) ή η ρητίνη (χασίς) που παρασκευάζεται σε πλακίδια ή κυλίνδρους χρώματος σκούρου καφέ. Το χασίς έχει περιεκτικότητα σε καθαρό ναρκωτικό 40%, ενώ η μαριχουάνα δεν ξεπερνάει το 12%. Δίνουν ένα συναίσθημα ευεξίας, ηρεμίας και εσωτερικής ικανοποίησης. Οι έννοιες του χώρου και του χρόνου αλλοιώνονται. Αποτελούν κοινωνικό κίνδυνο γιατί ανοίγουν το δρόμο στη δοκιμή των σκληρών ναρκωτικών όπως η ηρωίνη και η μορφίνη. Είναι πολύ διαδεδομένα ειδικά στις ανατολικές χώρες.

Σκληρά ναρκωτικά (οπιώδη, αμφεταμίνες). Όπιο, Ηρωίνη, Μορφίνη: Ναρκωτικά που προκαλούν γρήγορη εξάρτηση και εθισμό. Οι χρήστες τους γίνονται σκλάβοι των ναρκωτικών αυτών, μέσα σε λίγες μέρες και κάνουν τα πάντα για να τα προμηθευτούν από τους εμπόρους ναρκωτικών. Η ευεξία και η υποτιθέμενη ευτυχία που προσφέρουν πληρώνονται με τρόπο φοβερό: με γρήγορη ψυχοσωματική καταστροφή και με απώλεια κάθε ηθικής αξίας.

Κοκαΐνη: Η κοκαΐνη παράγεται από τα φύλλα του φυτού κόκα. Είναι διεγερτικό και δημιουργεί μεγάλη ευφορία, ακόμη και παραισθήσεις. Στις επιδράσεις περιλαμβάνονται διαστολή των ματιών, τρεμούλα και αϋπνία. Η συχνή εισπνοή από τη μύτη μπορεί να τη βλάψει. LSD: (Λυσεργικό οξύ). Το πιο γνωστό παραισθησιογόνο. Το ναρκωτικό που διαστέλλει τη συνείδηση. Ενας μεγάλος κίνδυνος για τους νέους, που δεν είναι έτοιμοι να εντιμετωπίσουν τις επιδράσεις του. Η λήψη του προκαλεί τροποποίηση στην αντίληψη της πραγματικότητας.

Αμφεταμίνες: Από τις πιο επικίνδυνες κατηγορίες χημικών ουσιών που κυκλοφορούν. Διεγείρουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, δημιουργούν περιορισμό της πνευματικής και μυϊκής κόπωσης και βελτίωση της διάθεσης του ανθρώπου και διάθεση για εργασία. Ακόμη προκαλούν αύξηση των μυϊκών δυνάμεων. Χρησιμοποιούνται ευρύτατα από άτομα που θέλουν να μην κοιμηθούν τη νύχτα για να εργαστούν, από αθλητές για να αυξήσουν τις δυνάμεις και τις επιδόσεις τους (ντοπάρισμα), από γυναίκες για να μειώσουν την όρεξη του φαγητού και να μην παχαίνουν, από κακοποιούς για να έχουν θάρρος και ψυχραιμία κατά τη διάπραξη εγκλημάτων?. Βαρβιτουρικά: Επιδρούν ως καταπραϋντικά και υπνωτικά. Χρησιμοποιούνται για την καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος. Γίνονται εύκολα συνήθεια και απαιτούν όλο και μεγαλύτερες δόσεις. Έτσι μετατρέπονται σε ναρκωτικά και γίνονται επικίνδυνα. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος όταν η λήψη τους συνδυάζεται με οινοπνευματώδη ποτά ή άλλα ναρκωτικά. Χορηγούνται κατόπιν οδηγίας γιατρού και κυκλοφορούν σε ταμπλέτες, κάψουλες και ενέσεις. Από τη χρήση τους έχουν προκληθεί πολλοί θάνατοι

Διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος Επιστημονική ονοματολογία (IUPAC) (6aR,9R)-N,N-diethyl-7-methyl-4,6,6a,7,8,9- hexahydroindolo-[4,3-fg]quinoline-9-carboxamide Χημικά στοιχεία Χημικός τύποςC C 20 H 25 N 3 Ο H N Ο Μοριακό βάρος323,432 g/molgmol Συνώνυμα LSD, LSD-25, λυσερπίδιο, διαιθυλαμιδικό D-λυσεργικό οξύ, N, Ν- διαιθυλαμίδιο του D-λυσεργινικού οξέος, διαιθυλαμίδη του d- λυσεργικού οξέoς, λυσεργίδη. Ιδιότητες Σημείο τήξης80 °C (176 °F) Φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά Βιοδιαθεσιμότητα ; ΜεταβολισμόςΗπατικός Χρόνος ημιζωής3 ώρες ΑπέκκρισηΝεφρική

To διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (Lysergic acid diethylamide), γνωστό περισσότερο με το ακρωνύμιο LSD, ή LSD-25, ή λυσεργίδη, είναι συνθετική, δραστική, παραισθησιογόνος ουσία που παράγεται από το λυσεργικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του εξάγεται από το μύκητα ερυσίβη (Claviceps purpurea) που αναπτύσσεται συνήθως στη σίκαλη. Παρασκευάζεται χημικά και η βασική χημική δομή του είναι παρόμοια με αυτή των αλκαλοειδών της ερυσίβης, ενώ εμφανίζει επίσης ομοιότητες με άλλες ουσίες, όπως η ψιλοκυβίνη, με δυνατότητα δέσμευσης της δράσης της σεροτονίνης.

Παρασκευάστηκε για πρώτη φορά στις 16 Νοεμβρίου 1938 από τον Ελβετό χημικό Άλμπερτ Χόφμαν, στα εργαστήρια της φαρμακευτικής εταιρείας Sandoz, στη Βασιλεία, στα πλαίσια ενός γενικού ερευνητικού προγράμματος για τη μελέτη της ιατρικής χρήσης θεραπευτικών βοτάνων. Η παραισθησιογόνος δράση του διαπιστώθηκε πέντε χρόνια αργότερα, στις 16 Απριλίου Χρησιμοποιήθηκε πειραματικά στην ιατρική ως ένας ψυχωσιομιμητικός παράγοντας, προκειμένου να επιφέρει ψυχικές καταστάσεις παρόμοιες με αυτές που συνοδεύουν ψυχικές ασθένειες, όπως η σχιζοφρένεια, με σκοπό τη μελέτη τους. Στη δεκαετία του 1960, η χρήση του προτάθηκε για τη θεραπεία νευρώσεων, ειδικά σε ασθενείς που αρνούνταν να ακολουθήσουν άλλες θεραπευτικές μεθόδους, καθώς και για την αντιμετώπιση του αλκοολισμού.

Μελετήθηκε ακόμα η αποτελεσματικότητά της στην αντιμετώπιση του αυτισμού ή της εξάρτησης από άλλες ψυχοτρόπες ουσίες, ωστόσο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 δεν αποδείχθηκε πως διέθετε κλινική αξία. Στις αρχές του 21ου αιώνα, αναβίωσε η έρευνα της χρήσης του για τη θεραπεία του αλκοολισμού και ορισμένοι ερευνητές έχουν υποστηρίξει πως ενδέχεται να έχει θετικά οφέλη. Ορισμένοι οργανισμοί συνεχίζουν να υποστηρίζουν και να χρηματοδοτούν την έρευνα για τις πιθανές ιατρικές χρήσεις του LSD, ωστόσο η θεραπευτική χρήση του παραμένει σε πειραματικό επίπεδο, με δεδομένο πως αποτελεί απαγορευμένη ουσία. Κατά τη δεκαετία του 1960, η χρήση του LSD υπήρξε ιδιαίτερα διαδεδομένη και συνδέθηκε κυρίως με το κίνημα των χίπις στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη δυτική Ευρώπη, αποτελώντας σύμβολο της ψυχεδελικής κουλτούρας της εποχής.

Όπως όλες οι παραισθησιογόνες ουσίες, το LSD προκαλεί αποκλίσεις από τη συνήθη συμπεριφορά του χρήστη, αλλοιώνοντας την αντίληψη της πραγματικότητας, προκαλώντας οπτικές και ακουστικές αντιληπτικές διαταραχές. Εμφανίζει διαφορές σε σχέση με άλλες ψυχοτρόπες ουσίες, μεταξύ αυτών το γεγονός πως δεν προκαλεί εθισμό και το ενδεχόμενο αναβίωσης της εμπειρίας της χρήσης μετά τη διακοπή της. Αξιοσημείωτη είναι η υψηλή δραστικότητα της ουσίας, καθώς δόσεις της τάξης των 25 μικρογραμμαρίων είναι σε θέση να επενεργήσουν. Το LSD απορροφάται από το ανθρώπινο σώμα σε διάστημα περίπου μίας ώρας και η επίδρασή του διαρκεί περίπου οκτώ έως δώδεκα ώρες. Λαμβάνεται συνήθως από το στόμα, τυπικά σε χάπια, κάψουλες, κύβους ζάχαρης, στυπόχαρτο ή ειδικά αυτοκόλλητα. Σε υγρή μορφή χορηγείται με ενδομυϊκή ή ενδοφλέβια ένεση.

Όπιο

Όπιο, κοινώς αφιόνι, ονομάζεται ο αποξηραμένος γαλακτώδης χυμός που προέρχεται από ένα είδος παπαρούνας που ονομαζεται υπνοφόρος (Papaver Somniferum). Το όπιο περιέχει περίπου 25 αλκαλοειδή, ενώ μεταξύ αυτών έχει περιεκτικότητα περίπου 10~12% σε μορφίνη, από την οποία εξαρτάται η φαρμακολογική επενέργεια του. Η χημική επεξεργασία της μορφίνης παράγει την ηρωίνη που διακινείται στο παράνομο εμπόριο ναρκωτικών. Περιέχει επίσης κωδεΐνη και άλλα μη ναρκωτικά αλκαλοειδή όπωςπαπαβερίνη, θηβαΐνη και νοσκαπίνη. Το όπιο και τα παράγωγά του αποτελούν ναρκωτικές ουσίες που πάντα προκαλούν σωματική και ψυχολογική εξάρτηση. Σκευάσματα από όπιο (αφέψημα, σκόνη, εκχύλισμα) χρησιμοποιούνται ως αντιδιαρροϊκά και παυσίποναφάρμακα. Η παραγωγή του οπίου καθορίζεται ποσοτικά σύμφωνα με διεθνές σχέδιο.

Η ηρωίνη ή διακετυλομορφίνη (diacetylmorphine (INN)) είναι οπιοειδές ναρκωτικό, που ανήκει στην κατηγορία των σκληρών ναρκωτικών λόγω του εξαιρετικά υψηλού σημείου εθισμού που προκαλεί ενώ είναι και κατασταλτικό. Χρήση/Χορήγηση Λήψη της ηρωίνης γίνεται με διάφορους τρόπους: ενδοφλέβια, ρινικά και εισπνέοντας τους καπνούς της θερμαίνοντας ποσότητα σε φύλλο αλουμινίου. Η ηρωίνη είναι γνωστή στους δρόμους και σημεία διακίνησης ως και πρέζα, ζα,ζαπρέ,ζαμπόν, ζου, ζουζου, ρούχλα, "παραμύθα", "άσπρη". Η ενδοφλέβια χρήση αναφέρεται ως σουτ ή "σούτι", ή "σέο" ή "γκάνι" (από το αγγλικό )και η ρινική ως "μυτιά" ή "μύτος" ή "σνιφάρισμα" (από το αγγλικό "sniff") το κάπνισμα με αλουμινόχαρτο κυρίως λέγεται τσουλήθρα ή "τσούλα" ή "καραμέλα" (λόγω της μορφής που παίρνει η ηρωίνη όταν καίγεται) και πίτσκα ή "κιόρα".

Η μορφίνη (INN) (MS Contin, MSIR, Avinza, Kadian, Oramorph, Roxanol) είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό οπιούχο αναλγητικό ψυχοδραστικό φάρμακο και θεωρείται ότι είναι το πρωτοτυπικό οπιοειδές. Στην κλινική ιατρική, η μορφίνη θεωρείται ως ο χρυσός κανόνας, ή αναφορά, των αναλγητικών που χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση σοβαρού ή αγωνιώδους πόνου και ταλαιπωρίας. Όπως και άλλα οπιοειδή, π.χ. οξυκωδόνη (OxyContin, Percocet, Percodan), υδρομορφόνη (Dilaudid, Palladone), και διακετυλομορφίνη (ηρωίνη), η μορφίνη δρα άμεσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) για να ανακουφίσει τον πόνο. Η μορφίνη έχει υψηλό δυναμικό για εθισμό· η ανοχή και η φυσική και η ψυχολογική εξάρτηση σε αυτήν αναπτύσσεται γρήγορα.

Η κοκαΐνη (βενζοϋλομεθυλεκγονίνη) είναι ένα κρυσταλλικό τροπανιοειδές αλκαλοειδές που λαμβάνεται από τα φύλλα του φυτού κόκα. Το όνομα της προέρχεται από το όνομα του φυτού μαζί με την αλκαλοειδή κατάληξη -ίνη, σχηματίζοντας την κοκαΐνη. Είναι ένα τονωτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος και καταπιεστικό όρεξης. Συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα αναστολέα επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νορεπινεφρίνης-ντοπαμίνης, που μεσολαβεί στην λειτουργικότητα των εν λόγω ως εξωγενή πρόσδεμα- μεταφορέας κατεχολαμινών. Εξαιτίας του τρόπου που επηρεάζει την μεσομεταιχμιακή οδό ανταμοιβής, η κοκαΐνη είναι εθιστική. Η κατοχή της, η καλλιέργεια της και η διανομή της είναι παράνομες για μη φαρμακευτικούς και μη κυβερνητικά κυρωμένους σκοπούς σε όλα σχεδόν τα μέρη του κόσμου. Αν και η ελεύθερη εμπορευματοποίηση της είναι παράνομη και τιμωρείται σοβαρά σε όλες σχεδόν τις χώρες, σε όλο τον κόσμο η χρήση της εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη σε πολλά κοινωνικά, πολιτιστικά, και προσωπικά περιβάλλοντα.

Η κάνναβη, γνωστή και ως μαριχουάνα[1] και γκάντζα (από το Σανσκριτικό gañjā, που σημαίνει «κάνναβη»), μεταξύ πολλών άλλων ονομάτων, αναφέρεται σε οποιοδήποτε αριθμό παρασκευασμάτων του φυτού Κάνναβη που προορίζονται για χρήση ως ψυχοδραστικό φάρμακο. Η πιο κοινή μορφή της κάνναβης που χρησιμοποιείται ως φάρμακο είναι η αποξηραμένη φυτική μορφή. Η τυπική μορφή της φυτικής κάνναβης αποτελείται από τα λουλούδια και τα υποκείμενα φύλλα και μίσχους ώριμων έχοντα ύπερο ή θηλυκών φυτών. Το φάρμακο σε μορφή ρητίνης είναι γνωστό ως χασίς.

Τρόπος χρήσης και μορφές κάνναβης Η κάνναβη χρησιμοποιείται σε διάφορες μορφές: Ολόκληρο το λουλούδι και φύλλο Οι όροι χόρτο ή μαριχουάνα ή μαύρο ή (λανθασμένα) χασίς αναφέρονται στο εξατμισμένο μείγμα των φύλλων,των λουλουδιών και των κλαδιών,και στο κακής ποιότητας χόρτο και των σπόρων.Οι τύποι μαριχουάνας που χρησιμοποιούνται συνήθως περιέχουν από 3 ως 22% THC, ενώ οι τύποι μαριχουάνας (hemp) που χρησιμοποιούνται για παραγωγή υφασμάτων, σχοινιών, χαρτιού κλπ περιέχουν λιγότερο από 1% THC, οπότε δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ναρκωτικό.Μικρή περιεκτικότητα σε THC. Κιφ Το κιφ είναι μια σκόνη, πλούσια σε τρίχρωμα,που έχουν κοσκινιστεί από τα φύλλα και τα άνθη της Κάνναβης και είτε καπνίζονται, είτε χρησιμοποιούνται ως συστατικό σε τρόφιμα. Μεσαία περιεκτικότητα σε THC.

Χασίς Χασίς είναι είτε συμπιεσμένη ρητίνη του φυτού της κάνναβης είτε συμπιεσμένο κιφ. Μεγάλη περιεκτικότητα σε THC. Βάμμα Τα κανναβινοειδή μπορούν να αποσταχθούν σε ένα βάμμα από το φυτό της κάνναβης χρησιμοποιώντας αλκοόλες, όπως το Green dragon. Νόμιμα βάμματα για ιατρική χρήση είναι οι ναβιξιμολες. Αιθέριο έλαιο Το αιθέριο έλαιο κάνναβης είναι η απόσταξη των ελαίων από τα λουλούδια ή τα φύλλα της κάνναβης.Είναι πλούσιο σε κανναβινοειδή.

Σπόροι κάνναβης Οι σπόροι κάνναβης έχουν παρόμοια περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη,με όλα τα αμινοξέα, σχεδόν όσο το κρέας,το γάλα,τα αυγά και η σόγια.. Είναι επίσης πλούσια σε ωμέγα 3,βιταμίνες και μέταλλα.Κυκλοφορούν στην Αμερική,στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία ως νόμιμο συστατικό σε τρόφιμα και ως superfood. Δεν είναι ψυχοδραστικοί, αλλά έχουν κάποια ιατρική αξία. Έλαιο σπόρων κάνναβης τύπου hemp Το έλαιο αυτό είναι κατάλληλο για τηγάνισμα με μεγαλύτερο σημείο τήξης από το ελαιόλαδο,με την ιδανική ισορροπία ωμέγα 6 προς ωμέγα 3 λιπαρών οξέων που χρειάζεται ο οργανισμός. Δεν είναι ψυχοδραστικό.

Επίσης πίνεται και σε τσάι, άλλα χρειάζεται μεγάλη ποσότητα (1-1,5 γραμμάρια) και κάτι λιπαρό όπως γάλα ή βούτυρο για να αποστάξει τα κανναβινοειδή, ώστε να έχει σημαντική ιατρική ή ευφορική δράση. Η δια της πεπτική οδού προτιμάται από τους ασθενείς με αναπνευστικά προβλήματα ή καρκίνο, λόγω της απουσίας των καρκινογόνων ουσιών που δημιουργούνται κατά την καύση.Για ποικιλίες που προορίζονται για ευφορική χρήση, η δια της πεπτικής οδού κατανάλωση προκαλεί πολύ περισσότερη χαλάρωση και διαρκεί περισσότερη ώρα,ενώ οι επιδράσεις είναι λίγο διαφορετικές. Στις ευρωπαϊκές χώρες συνήθως η κάνναβη καπνίζεται αναμεμειγμένη με καπνό, ενώ στις ΗΠΑ και στον Καναδά συνήθως σκέτη, αλλά μπορεί επίσης να φαγωθεί, να γίνει ρόφημα,ή να εξατμιστεί σε vaporizer, μειώνοντας έτσι το ποσοστό των καρκινογόνων που δημιουργούνται λόγω της καύσης.

Χασίς

Με τον όρο Χασίς (χασίσι, μαύρο/μαύρη, νταμίρα, σοκολάτα) εννοείται το συμπυκνωμένο στερεό παρασκεύασμα που προέρχεται από το φυτό Ινδική Κάνναβις (cannabis indica). Πολλές φορές με το ίδιο όνομα χαρακτηρίζονται και τα προϊόντα του φυτού αυτού που είναι τριών ειδών: ο ανθός (κορυφές) μαζί με φύλλα του φυτού (κοινώς Φούντα), η ρητίνη του φυτού καθώς και διάφορα σύνθετα μίγματα των προηγουμένων, αν και συνήθως το φυτό αναφέρεται ως Χασισόδεντρο ή Χασισιά. Η χρήση των παρασκευασμάτων αυτών ονομάζεται χασισοποτία, ο δε χρήστης ή εξαρτημένος στη συνήθεια της μέθης με χασίσι ονομάζεται χασισοπότης, κοινώς χασικλης.

Παρασκευάζεται με διάφορους τρόπους, που σε γενικές γραμμές περιλαμβάνουν την αποξήρανση των ανθών, το τρίψιμο και κοσκίνισμά τους, και στη συνέχεια τη συμπύκνωσή τους σε "πλάκες". Το τελικό προϊόν έχει χρώμα που ποικίλλει από σκούρο πράσινο σε καφέ ή μαύρο, ανάλογα με τη συγκεκριμένη τεχνική παρασκευής του, τον τόπο προέλευσης και την ποιότητά του. Η σκληρότητά του κυμαίνεται μεταξύ πλαστελίνης και ξύλου, ενώ με ελαφρά θέρμανση, μαλακώνει και θρυμματίζεται εύκολα στο κονίαμα από το οποία προήλθε. Από τα παρασκευάσματα της ινδικής κάνναβης, το χασίς είναι το πιο εύκολο στη μεταφορά, καθώς δεν απαιτείται κάποιο στεγανό δοχείο (όπως για το Χασισέλαιο) ή κάποια χάρτινη ή νάυλον συσκευασία (όπως για τη Φούντα), ενώ η περιεκτικότητά του στη δραστική ουσία THC είναι αρκετά μεγαλύτερη από τον ακατέργαστο ανθό (Φούντα).

Χρήση Η χρήση του χασίς γίνεται καπνίζοντάς το σε ναργιλέ, τσιγάρο ή διάφορα είδη πίπας αλλά και με θέρμανσή του σε κάποιο κλειστό δοχείο (σπιρτόκουτο, ποτήρι κλπ.) και εισπνοή των ατμών. Επίσης το χασίς μπορεί να παρασκευαστεί και σε τσάι καθώς και να χρησιμοποιηθεί ως συστατικό σε διάφορα φαγητά και γλυκά

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΕΟΙ

ΠΕΡΙΕΧΩΜΕΝΑ 1 Εφηβοι και ναρκωτικαΕφηβοι και ναρκωτικα 2 Αιτια που οδηγουν στα ναρκωτικαΑιτια που οδηγουν στα ναρκωτικα 3 Ερευνες /Ευρωπαικη ερευναΕρευνεςΕυρωπαικη ερευνα 4 ΣυμπτωματαΣυμπτωματα 5 Πώς να διαπιστώσεις τι είδους ναρκωτικά παίρνει κάποιος;Πώς να διαπιστώσεις τι είδους ναρκωτικά παίρνει κάποιος; 6 Αποτροπη των εφηβων απο τα ναρκωτικαΑποτροπη των εφηβων απο τα ναρκωτικα 7 Αποποινικοποιηση ναρκωτικωνΑποποινικοποιηση ναρκωτικων 8 Ναρκωτικα στην ιατρικη/οπιοειδη/καναβη/LSDΝαρκωτικα στην ιατρικηοπιοειδηκαναβηLSD

Έφηβοι και ναρκωτικά Η εφηβεία είναι ευάλωτη και εύθραυστη ηλικία, γεμάτη σύγχυση, υπερβολή και αντίφαση και είναι επιρρεπής στις αυτοκαταστροφικές τάσεις. Η οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική κρίση, η πίεση από τις παρέες των συνομηλίκων, η κρίση στο θεσμό της οικογένειας, η απόρριψη και η εγκατάλειψη που συχνά βιώνουν από τους γονείς, τα εργασιακά προβλήματα, η έλλειψη στόχων, ιδεών, ιδανικών και αξιών, δημιουργούν αδιέξοδα στους εφήβους. Έτσι πέφτουν ευκολότερα στην παγίδα των ναρκωτικών. Μέσα από τα ναρκωτικά, οι έφηβοι αναζητούν τις λυτρωτικές λύσεις, επαναστατούν στις καταπιεστικές παραδοσιακές αξίες, αντιδρούν προς τους γονείς, διαμαρτύρονται για το κοινωνικό χάος, αναζητούν μια κοινωνική ταυτότητα, προσπαθούν να υποφέρουν λιγότερο και αποζητούν τεχνητούς παραδείσους.

Αιτια που οδηγουν στα ναρκωτικα Οι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν τους νέους στα ναρκωτικά είναι πολλοί και ποικίλλουν. Μερικοί εξ αυτών μπορεί να είναι οι εξής: περιέργεια, αίσθημα απομόνωσης από την κοινωνία, αντίδραση προς την οικογένεια, χωρισμένοι γονείς ή «διαλυμένες» οικογένειες, «επανάσταση» προς το κοινωνικό σύστημα ή την εξουσία καθώς και ευάλωτη προσωπικότητα του νέου. Μάλιστα, σε πρόσφατη έρευνα που αφορούσε τους λόγους που κάποιος καταφεύγει στα ναρκωτικά, το 25,4% ήταν από περιέργεια, το 12,4% από άγνοια, ενώ το 25% από ανάγκη να ξεχωρίσει και να «είναι στη μόδα». Μέσα από τα ναρκωτικά, οι νέοι θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο θα «λυθούν» τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν και θα αισθανθούν καλά. Όμως δεν κατανοούν ότι με το να παίρνουν ναρκωτικά, στην ουσία αυτοκαταστρέφονται.

Τι λενε οι ερευνες? Σύμφωνα με τελευταίες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν, όπως αυτή τουΕρευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής(ΕΠΙΨΥ), η πλειοψηφία των νέων, δηλαδή ένα ποσοστό κοντά στο 52% έχει δεχθεί πρόταση από φίλο ή γνωστό για δοκιμή ναρκωτικών, ενώ χρήση έκανε το 12,3% των νέων. Επιπλέον, ανησυχητική είναι και η διαπίστωση ότι το 32% δεν γνωρίζουν που πρέπει να απευθυνθούν ώστε να λάβουν βοήθεια ή ενημέρωση, ενώ το 79% των νέων θεωρεί ότι εύκολα κάποιος μπορεί να προμηθευτεί ναρκωτικά.

Σχετικά με το κάπνισμα θα πρέπει να προβληματίσει το γεγονός ότι το 8% των εφήβων αρχίζουν να καπνίζουν συστηματικά στην ηλικία των 13 ετών ενώ αναφορικά με το αλκοόλ, ένα στα τέσσερα αγόρια και ένα στα πέντε κορίτσια ηλικίας 15 ετών πίνουν σε κάθε συνηθισμένη τους έξοδο τουλάχιστον 3 ποτάστη σειρά. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι δύο στους 5 εφήβους ηλικίας 15 ετών έχουν μεθύσει τουλάχιστον μία φορά. Επιπρόσθετα προκύπτει, επίσης, ότι οι πιθανότητες να αρχίσει ένας έφηβος το κάπνισμα αυξάνονται κατά έντεκα φορές εάν καπνίζει το φιλικό του περιβάλλον, εάν καπνίζουν τα μεγαλύτερα αδέλφια του (2 φορές), εάν καταναλώνει παράνομες ουσίες (5,9 φορές), εάν καταναλώνει καφέ (4 φορές), αλκοόλ (2,4 φορές).

Συμπτωματα και «σημαδια» Τα συμπτώματα και τα «σημάδια» που συνήθως συνοδεύουν τη χρήση ναρκωτικών, χωρίζονται σε δύο (2) κύριες κατηγορίες: σωματικά και ψυχολογικά. Όσον αφορά τα σωματικά συμπτώματα μερικά από αυτά μπορεί να είναι τα εξής: Εμφάνιση ανορεξίας ή απότομη αύξηση της όρεξης, αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες, ανεξήγητη απώλεια ή απόκτηση σωματικού βάρους Αϋπνία ή περισσότερες ώρες ύπνου Τα μάτια είναι κόκκινα, υπερβολικά υγρά, απλανές βλέμμα Ακραία υπερδραστηριότητα, υπερβολική ομιλητικότητα Σημάδια στα χέρια, στους βραχίονες, στα πόδια ή στα πέλματα Υπερβολική εφίδρωση χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος Τρεμούλιασμα των χεριών, των ποδιών ή του σώματος

Τα ψυχολογικά «σημάδια» μπορεί να είναι τα εξής: Αλλαγή στη συμπεριφορά και προσωπικότητα του παιδιού χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος Αλλαγές δραστηριοτήτων ή των χόμπι Πτώση των βαθμών στο σχολείο, της απόδοσης αλλά και της απουσίας από αυτό Αλλαγές των συνηθειών στο σπίτι, απώλεια ενδιαφέροντος για την οικογένεια και τις οικογενειακές δραστηριότητες Δυσκολίες τόσο στη συγκέντρωση όσο και στο να θυμάται πράγματα Απώλεια ενέργειας και αυτοεκτίμησης, ενώ υπάρχει και αδιαφορία για όλα Ξαφνικές εξάρσεις υπερευαισθησίας και θυμού Κακοκεφιά, ευερεθιστικότητα ή νευρικότητα

Πώς να διαπιστώσεις τι είδους ναρκωτικά παίρνει κάποιος; – Αλκοόλ: η αναπνοή μυρίζει αλκοόλ, διασταλμένες κόρες οφθαλμού, ευθυμία, φασαρία, περισσότερο θάρρος, εξάλειψη της μελαγχολίας. – Χασίς/φούντα: κόκκινα μάτια, διασταλμένες κόρες, ευθυμία, νύστα, επιβράδυνση, νευρικά γέλια, πείνα, αίσθημα βάρους στα πόδια και τα χέρια. – XTC: διεσταλμένες κόρες οφθαλμού, ευθυμία, ενεργητικότητα και ομιλητικότητα. Τις επόμενες ημέρες: νιώθει εξασθενημένος, πεσμένος και αίσθημα κενού. – Αμφεταμίνες: διασταλμένες κόρες, ενεργητικός, ομιλητικός, χλωμός, και νευρικός. Τις επόμενες ημέρες: νιώθει εξασθενημένος, πεσμένος, οξύθυμος και αίσθημα κενού.

Κοκαΐνη: ευθυμία, διασταλμένες κόρες (όχι πάντα), συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα, είναι ενεργητικός, ομιλητικός, χλωμός, οξύθυμος, παράτολμος, ευέξαπτος. Τις επόμενες ημέρες: πεσμένος, εξασθενημένος, αίσθημα κενού. – LSD: διασταλμένες κόρες, αλλόκοτες ιδέες, παραισθήσεις. – Ηρωίνη: οι κόρες των ματιών είναι πολύ μικρές, σχεδόν κλειστά βλέφαρα, απλανές βλέμμα, επιβράδυνση, παθητικότητα, αργή αναπνοή. – Τζόγος: πλήρης συγκέντρωση στο παιχνίδι, ψευδαίσθηση ότι θα κερδίσει γρήγορα χρήματα, δανεισμός χρημάτων, συχνά παίζει μόνος του, προβλήματα ύπνου, μειωμένη συγκέντρωση.

Ευρωπαικη ερευνα Οι Ευρωπαίοι ερευνητές τονίζουν ότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες διαπιστώνεται ότι η αλόγιστη κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών έχουν πλέον γίνει συνήθη και συστηματικά στοιχεία της νυχτερινής ζωής στην Ευρώπη. Σήμερα εκατομμύρια νέοι Ευρωπαίοι παίρνουν ναρκωτικά και καταναλώνουν αλκοόλ με τρόπο τέτοιο που αλλοιώνει την κρίση και αποφάσεις τους σε θέματα σεξουαλικής συμπεριφοράς. Το γεγονός αυτό συνοδεύεται από τους σοβαρούς κινδύνους της ανεύθυνης σεξουαλικής συμπεριφοράς όπως η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, η έκτρωση, οι μολύνσεις που μεταδίδονται από το σεξ και οι ψυχολογικά τραυματικές εμπειρίες. Εξάλλου σημαντικό ποσοστό των νέων μετανιώνουν μετά από τέτοιες συμπεριφορές που γίνονται υπό την επήρεια αλκοόλ και ναρκωτικών.

Όμως, παρά τις αρνητικές αυτές συνέπειες πολλοί νέοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν αλκοόλ και ναρκωτικά με στόχο να πετύχουν αυτά που νομίζουν ότι τους προσφέρουν στο σεξουαλικό τομέα. Βλέπουμε λοιπόν ότι στην Ευρώπη μεταξύ των νέων υπάρχει ευρέως διαδεδομένη χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών που γίνεται με ειδικό στόχο να επιτυγχάνονται περισσότερες και εντονότερες σεξουαλικές επαφές. Οι νέοι βλέπουν το αλκοόλ, το σεξ και τα ναρκωτικά ως αλληλένδετα στοιχεία της ίδιας εμπειρίας.

Αποτροπή των εφήβων από τη χρήση των ναρκωτικών Ο σημαντικότερος παράγοντας για την αποτροπή των εφήβων από τη χρήση των ναρκωτικών είναι η ενεργή παρουσία των γονέων στη ζωή των παιδιών τους. Η καλλιέργεια ενός υγιούς οικογενειακού περιβάλλοντος για τα παιδιά παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο αφού είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα εκτεθούν στα ναρκωτικά είτε στο χώρο του σχολείου είτε από συνομηλίκους και γνωστούς. Βασική προϋπόθεση για να μειωθεί ο κίνδυνος εμπλοκής ενός παιδιού με τα ναρκωτικά είναι η επικοινωνία. Στην ηλικία των ετών είναι καλό να ξεκινήσει ένας πρώτος διάλογος σχετικά με τους κινδύνους και τις επιπτώσεις έτσι ώστε να προληφθεί η εμφάνιση του προβλήματα.

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα νεαρά άτομα που καπνίζουν έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να κάνουν χρήση αλκοόλ και απαγορευμένων ουσιών. Οι γονείς οφείλουν να αποθαρρύνουν το παιδί τους από το κάπνισμα. Σε αυτό το ζήτημα πρέπει να επιστήσουμε ιδιαίτερα την προσοχή διότι ο προφορικός αφορισμός δεν πρόκειται να φέρει αποτελέσματα αν οι γονείς είναι καπνιστές. Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι πράξεις έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στον μιμητισμό των παιδιών από ότι το ‘κήρυγμα’. Για αυτό τον λόγο οι γονείς πρέπει να φροντίζουν οι ίδιοι να γίνονται φωτεινά παραδείγματα αποφεύγοντας να κάνουν υπέρμετρη κατανάλωση αλκοόλ, να μην καπνίζουν και να μην κάνουν χρήση ναρκωτικών. Σε αντιδιαστολή με όλα τα ανωτέρω οι γονείς πρέπει να ωθήσουν τα παιδιά τους σε αθλητικές και κοινωνικές δραστηριότητες (όπως κολύμβηση, μπάσκετ, θέατρο, χορό, μουσική κλπ).

Εκτός από την εξασφάλιση ενός ήρεμου οικογενειακού περιβάλλοντος, οι γονείς πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση σχετικά με τις παρέες των παιδιών τους και τα μέρη που συχνάζουν. Η συνεχής ενημέρωση των γονέων για το πού βρίσκεται το παιδί τους, καθώς επίσης η γνωριμία με τους γονείς των φίλων του παιδιού, δεν αποτελούν συστάσεις ή υπερβολές αλλά κανόνες. Κανόνες, επίσης, πρέπει να επιβάλλονται και στη συμπεριφορά των παιδιών, οι οποίοι συν τοις άλλοις πρέπει να περιλαμβάνουν τη μη χρήση παράνομων ουσιών, ακόμη, και κυρίως τότε, όταν βρίσκονται σε πάρτυ, οποιεσδήποτε και αν είναι οι περιστάσεις. Αν παρατηρηθούν αλλαγές στη συμπεριφορά ενός παιδιού, οι γονείς δεν πρέπει να αδιαφορήσουν ή να το θεωρήσουν σημάδι εφηβείας. Μπορεί φυσικά και να είναι έτσι, αλλά ο συνδυασμός επιθετικότητας, διαρκούς και υπερβολικού θυμού, κατάθλιψης, επαναστατικής συμπεριφοράς και κακής απόδοσης στο σχολείο αποτελούν ενδείξεις χρήσης ναρκωτικών.

Αποποινικοποίηση ναρκωτικών ΔΗΛΩΣΕΙΣ: >. >

Θετικά υποδέχονται οι εμπλεκόμενοι φορείς και η κοινότητα των χρηστών εξαρτησιογόνων ουσιών τα όσα προβλέπει το σχέδιο νόμου για τα ναρκωτικά. Μεταξύ άλλων, το νομοσχέδιο προβλέπει την αποποινικοποίηση της ιδιωτικής χρήσης ναρκωτικών, τον εξορθολογισμό των ποινών, για διακίνηση ναρκωτικών ουσιών και την κατοχύρωση του δικαιώματος στη θεραπεία Σύμφωνα πάντως με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης, τα τελευταία εφτά χρόνια, περίπου το 40% των φυλακισμένων στην Ελλάδα βρίσκονται έγκλειστοι για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών. Το ποσοστό αυτό για το 2010 ανήλθε στο 38% του συνόλου των φυλακισμένων της χώρας, δηλαδή τρόφιμοι.

Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, με βάση τα στοιχεία της αρμόδιας Διεύθυνσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην ΕΕ των 27 κρατών- μελών οι χρήστες κάνναβης αγγίζουν τον εντυπωσιακό αριθμό των 70 εκατομμυρίων. Και ενώ η εθνική πολιτική αντιμετώπισης της μάστιγας των ναρκωτικών διαφέρει από κράτος σε κράτος, τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Εξάρτησης από Ναρκωτικές Ουσίες (EMCDDA) και του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι ενδεικτικά της κοινής ευρωπαϊκής κατεύθυνσης που φαίνεται να ακολουθείται. Η κυρίαρχη τάση στην Ευρώπη των 27 είναι η διάθεση εναλλακτικών θεραπειών και μέτρων, πέραν της ποινικής δίωξης, για περιπτώσεις χρήσης ή κατοχής μικρών ποσοτήτων κάνναβης για προσωπική χρήση και χωρίς επιβαρυντικές προεκτάσεις. Πρόστιμα, προειδοποιήσεις, εξαιρέσεις, δοκιμασίες και συμβουλευτική είναι μέθοδοι που προτιμώνται στιςπερισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. Σε αυτό το πλαίσιο, η κάνναβη συνήθως εμπίπτει σε ειδικό, ελαφρυντικό καθεστώς

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ Πέρα απο τις αρνητικές συνεπειες που εχουν τα ναρκωτικα ορισμενες φορες χρησιμοποιουνται στην ιατρικη. Ενα «κλασσικο» παραδειγμα ειναι η χρηση των οπιουχων (μορφινη) τα οποια εχουν ως στοχο την αντιμετωπιση του πονου σε ακραιες περιπτωσεις

Οπιοειδή Τα οπιοειδή δρουν μέσω ενδογενών οπιοειδών - ενδορφινών, εγκεφαλινών και δυνορφινών, τα οποία ρυθμίζουν την αντιδραστικότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος. Η ηρωίνη και η μορφίνη δεσμεύονται από τους ίδιους υποδοχείς όπως αυτοί των ενδογενών οπιοειδών που οδηγούν σε μειωμένη διεγερσιμότητα των νευρώνων. Αυτοί οι υποδοχείς διαφέρουν στις φαρμακολογικές ιδιότητες, στην εντόπιση και στην ειδική αντίδραση σε διαφορετικά πεπτιδικά οπιοειδή. Οι ενδορφίνες συνδέονται με τους μ-υποδοχείς που ασκούν αναλγητική δράση, αναπνευστική ύφεση, δυσκοιλιότητα και ευφορία. Η εκδήλωση ευφορίας μπορεί να αυξηθεί με τη συμμετοχή των GABA-ανασταλτικών νευρώνων της κοιλιακής καλυπτήριας περιοχής επηρεάζοντας την απελευθέρωση της ντοπαμίνης. Η αυξημένη ποσότητα ντοπαμίνης στο σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου, παρέχοντας αισθήματα ικανοποίησης και ευφορίας συνιστά πιθανώς τον υπεύθυνο μηχανισμό για τη λήψη των φαρμάκων και τον εθισμό. Οι εγκεφαλίνες δεσμεύονται από τους δ υποδοχείς με αναλγητική δράση. Οι δυνορφίνες, δρουν κυρίως μέσω των κ υποδοχέων, που διεγείρουν τη δυσφορία.

Τα φάρμακα που βασίζονται στο όπιο δρουν μόνο συμπτωματικά. Ο κύριος σκοπός ιατρικής χρήσης της μορφίνης είναι η μείωση του πόνου. Η μορφίνη δε συσσωρεύεται στον οργανισμό. Η κωδεΐνη, που ταξινομείται ως ένα σχετικά ήπιο αναλγητικό, χρησιμοποιείται ως αντιβηχικό και αναλγητικό φάρμακο. Η χρήση αναλγητικών είναι συχνή στον αθλητισμό, ιδιαίτερα μεταξύ των αθλητών που ασχολούνται με βίαια αγωνίσματα. Το αυξημένο κατώφλι ανοχής του πόνου, που προκαλείται από τα οπιοειδή, επιτρέπει την καλύτερη αθλητική απόδοση. Ως αποτέλεσμα της μειωμένης αίσθησης του πόνου, η μεγαλύτερη προσπάθεια που καταβάλλει ένας αθλητής θα μπορούσε να οδηγήσει σε τραυματισμούς και βλάβες στον οργανισμό του αθλητή. Επιπρόσθετα, τα ναρκωτικά αναλγητικά μπορούν να μειώσουν τη νευρικότητα και να βελτιώσουν την απόδοση σε αθλήματα στα οποία το υπερβολικό άγχος θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά λεπτούς κινητικούς χειρισμούς (σκοποβολή, τοξοβολία, κλπ)

Κάνναβη (φάρμακο) Η κάνναβη, γνωστή και ως μαριχουάνα και γκάντζα (από το Σανσκριτικό gañjā, που σημαίνει «κάνναβη»), μεταξύ πολλών άλλων ονομάτων, αναφέρεται σε οποιοδήποτε αριθμό παρασκευασμάτων του φυτού Κάνναβη που προορίζονται για χρήση ως ψυχοδραστικό φάρμακο. Η πιο κοινή μορφή της κάνναβης που χρησιμοποιείται ως φάρμακο είναι η αποξηραμένη φυτική μορφή. Η τυπική μορφή της φυτικής κάνναβης αποτελείται από τα λουλούδια και τα υποκείμενα φύλλα και μίσχους ώριμων έχοντα ύπερο ή θηλυκών φυτών. Το φάρμακο σε μορφή ρητίνης είναι γνωστό ως χασίς. Η μείζων ψυχοδραστική χημική ένωση στην κάνναβη είναι η Δ 9 - τετραϋδροκανναβινόλη (κοινώς συντομογραφημένη ως THC). Τουλάχιστον 66 άλλακανναβινοειδή είναι επίσης παρόντα στην κάνναβη, συμπεριλαμβανομένου της κανναβιδιόλης (CBD), της κανναβινόλης (CBN) και τηςτετραϋδροκανναβιβαρίνης (THCV), μεταξύ πολλών άλλων, οι οποίες πιστεύεται ότι οδηγούν σε διαφορετικά αποτελέσματα από εκείνα της THC και μόνο.

Ιατρική Χρήση Μια ανασκόπηση του 2002 από τον Franjo Grotenhermen πάνω σε ιατρική βιβλιογραφία αναφέρει ότι η ιατρική χρήση της κάνναβης έχει δείξει θετικά αποτελέσματα στη θεραπεία κατά της ναυτίας,της έμεσης,του προεμμηνορυσιακού συνδρόμου,της μη-σκόπιμης απώλειας βάρους,της αϋπνίας και της απώλειας της όρεξης από χημειοθεραπείες.Άλλα σχετικά καλώς επιβεβαιωμένα στοιχεία κάνουν λόγο για θεραπεία της σπαστικότητας σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας,του πόνου και ειδικότερα του νευρογενούς πόνου,των κινητικών δυσκολιών,του άσθματος και του γλαυκώματος. Προκαταρκτικές ενδείξεις δείχνουν ότι φάρμακα με βάση την κάνναβη μπορεί να είναι χρήσιμα στη θεραπεία δυσλειτουργίας των επινεφριδίων,του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου,των ημικρανιών,της ινομυαλγίας και σχετικών παθήσεων. Η ιατρική χρήση της κάνναβης επίσης φαίνεται ότι θεραπεύει συγκεκριμένα συμπτώματα παθήσεων όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας και οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού, παρουσιάζοντας αντισπασμωδική και μυοχαλαρωτική δράση, καθώς και αυξάνοντας την όρεξη σε αυτούς τους ασθενείς.

Aλλες ιατρικές έρευνες αναφέρουν ότι η κάνναβη ή συγκεκριμένα κανναβινοειδή πιθανόν να χρησιμεύσουν στη θεραπεία της κατάχρησης του αλκοόλ, της αρθρίτιδας που προκαλείται από περίσσια κολλαγόνου,του άσθματος, της αθηροσκλήρωσης,της διπολικής διαταραχής, του μετατραυματικού συνδρόμου, του καρκίνου του παχέος εντέρου, της αισθητηριακής νευροπάθειας σχετιζόμενης με τον HIV,της δυστονίας, της επιληψίας, συγκεκριμένων παθήσεων του πεπτικού συστήματος, των γλοιωμάτων (τύπος όγκου στον εγκέφαλο), της ηπατίτιδας C,τη νόσο του Huntigton, της λευχαιμίας, ων όγκων του δέρματος, τα στελέχη του βακτηρίουStaphylococcus aureus που είναι ανθεκτικά στη μεθισιλλίνη,τη νόσο του Parkinson, του κνησμού,της ψωρίασης, της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, της υπνικής άπνοιας καθώς και της νευρικής ανορεξίας.

Ελεγχόμενη έρευνα στη θεραπεία του συνδρόμου Tourette με ένα φάρμακο (Dronabinol) που περιέχει δραστική ουσία η οποία είναι συνθετικά ομόλογη με την δ9-τετραϋδροκανναβινόλη,την κύρια ψυχοδραστική ουσία της κάνναβης,έδειξε ότι οι ασθενείς είχαν μείωση των συμπτωμάτων του τους χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες,άλλες έρευνες όμως ισχυρίζονται ότι δεν είχε αποτελέσματα στην μείωση των τικ. Οι αναφορές των ίδιων των ασθενών δείχνουν μείωση των τικ με την ιατρική χρήση της κάνναβης, όμως χρειάζονται μακροπρόθεσμες, ελεγχόμενες έρευνες για να το αποδείξουν σε μεγαλύτερο αριθμό ασθενών.

Διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (LSD) To διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (Lysergic acid diethylamide), γνωστό περισσότερο με το ακρωνύμιο LSD, ήLSD-25, ή λυσεργίδη, είναι συνθετική, δραστική, παραισθησιογόνος ουσία που παράγεται από το λυσεργικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του εξάγεται από το μύκητα ερυσίβη (Claviceps purpurea) που αναπτύσσεται συνήθως στη σίκαλη. Παρασκευάζεται χημικά και η βασική χημική δομή του είναι παρόμοια με αυτή των αλκαλοειδών της ερυσίβης, ενώ εμφανίζει επίσης ομοιότητες με άλλες ουσίες, όπως η ψιλοκυβίνη, με δυνατότητα δέσμευσης της δράσης της σεροτονίνης.

LSD Στην ιατρικη Χρησιμοποιήθηκε πειραματικά στην ιατρική ως ένας ψυχωσιομιμητικός παράγοντας, προκειμένου να επιφέρει ψυχικές καταστάσεις παρόμοιες με αυτές που συνοδεύουν ψυχικές ασθένειες, όπως η σχιζοφρένεια, με σκοπό τη μελέτη τους. Στη δεκαετία του 1960, η χρήση του προτάθηκε για τη θεραπεία νευρώσεων, ειδικά σε ασθενείς που αρνούνταν να ακολουθήσουν άλλες θεραπευτικές μεθόδους, καθώς και για την αντιμετώπιση του αλκοολισμού. Μελετήθηκε ακόμα η αποτελεσματικότητά της στην αντιμετώπιση του αυτισμού ή της εξάρτησης από άλλες ψυχοτρόπες ουσίες, ωστόσο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 δεν αποδείχθηκε πως διέθετε κλινική αξία. Στις αρχές του 21ου αιώνα, αναβίωσε η έρευνα της χρήσης του για τη θεραπεία του αλκοολισμού και ορισμένοι ερευνητές έχουν υποστηρίξει πως ενδέχεται να έχει θετικά οφέλη. Ορισμένοι οργανισμοί συνεχίζουν να υποστηρίζουν και να χρηματοδοτούν την έρευνα για τις πιθανές ιατρικές χρήσεις του LSD, ωστόσο η θεραπευτική χρήση του παραμένει σε πειραματικό επίπεδο, με δεδομένο πως αποτελεί απαγορευμένη ουσία.

Ναρκωτικά Νομικά πλαίσια και επιπτώσεις

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται παγκόσμια κινητικότητα γύρω από την μερική αποποινικοποίηση των ναρκωτικών ( ή την χρήση τους σε περιορισμένες ποσότητες ) με κύριο σκοπό να σταματήσει το λαθρεμπόριο τους και να υπάρξουν ωφέλειες από την φορολογία

Μενού  Ελλάδα : Νομικά πλαίσια και κανόνες ( βασικά ) Ελλάδα : Νομικά πλαίσια και κανόνες ( βασικά )  Το πείραμα της Ολανδίας Το πείραμα της Ολανδίας  Ουρουγουάη: Νόμιμη πώληση κάνναβης στους ενήλικες κατοίκους Ουρουγουάη: Νόμιμη πώληση κάνναβης στους ενήλικες κατοίκους  Ουάσιγκτον Ουάσιγκτον  Βίαιη αντιμετώπιση των ναρκωτικών Βίαιη αντιμετώπιση των ναρκωτικών  Τζαμάικα : ανακοίνωση για τις πολιτικές αποινικοποίησης Τζαμάικα : ανακοίνωση για τις πολιτικές αποινικοποίησης  Βιβλιογραφία Βιβλιογραφία

 Άρθρο 29 Προμήθεια και κατοχή ναρκωτικών ουσιών για προσωπική χρήση  1.Δεν τιμωρείται όποιος για δική του αποκλειστική χρήση προμηθεύεται ή κατέχει με οποιονδήποτε τρόπο ναρκωτικά σε αριθμό ή έκταση που δικαιολογούνται μόνο για την ατομική του χρήση. 2. Όποιος για δική του αποκλειστική χρήση καλλιεργεί φυτά κάνναβης σε αριθμό ή έκταση που δικαιολογούνται μόνο για την ατομική του χρήση, τιμωρείται με κράτηση μέχρι τριών μηνών και με πρόστιμο μέχρι χιλίων (1.000) ευρώ. 3. Η διαπίστωση του σκοπού εξυπηρέτησης της ανάγκης για δική του αποκλειστικά χρήση της συγκεκριμένης ουσίας γίνεται με συνεκτίμηση του είδους, της καθαρότητας και της ποσότητας του συγκεκριμένου ναρκωτικού, σε συνδυασμό με τη συχνότητα χρήσης, τον χρόνο χρήσης, την ημερήσια δόση και τις ιδιαίτερες ανάγκες χρήσης του συγκεκριμένου δράστη. 4. Όποιος κάνει χρήση ναρκωτικών σε δημόσιο χώρο τιμωρείται με κράτηση μέχρι έξι μηνών και με πρόστιμο μέχρι δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ. 5. Με φυλάκιση μέχρι δύο ετών τιμωρείται όποιος καταρτίζει πλαστή, νοθεύει ή χρησιμοποιεί πλαστή ιατρική συνταγή χορήγησης ναρκωτικών με σκοπό τη χρήση τους από τον ίδιο. 6. Η διάταξη του άρθρου 20 παρ. 3 εδάφιο α΄ εφαρμόζεται αναλογικά και στις προηγούμενες παραγράφους.  Ελλάδα νομικά πλαίσια και κανόνες Ελλάδα νομικά πλαίσια και κανόνες

Ελλάδα : Νομικό πλαίσιο και κανόνες ( βασικά )  Το πιο σημαντικό είναι αν ο δράστης βλάπτει μόνο τον εαυτό του ή αν με τις πράξεις του κάνει κακό σε τρίτους  Παρέχεται μια εναλλακτική οδό για τον χρήστη αφού εκτίσει το ένα πέμπτο της ποινής του, μπορεί να αποφυλακιστεί, υπό τον όρο ότι θα παρακολουθήσει πρόγραμμα απεξάρτησης  Ο χρήστης μπορεί να κριθεί ατιμώρητος, εάν το δικαστήριο κρίνει ότι η αξιόποινη πράξη ήταν εντελώς περιστασιακή και δεν είναι πιθανόν να επαναληφθεί ενώ δεν καταγράφεται και στο ποινικό μητρώο.  Αναλυτικότερα κάτω : Άρθρο νόμου  Μενού Μενού

Το πείραμα της Ολανδίας 1)Μικροποσότητες κάνναβης δεν τιμωρούνται αν πρόκειται για προσωπική χρήση 2) Η κατοχή έως 30γρ τιμωρείται με πρόστιμο ή φυλάκιση έως 1 μήνα. Επιπτώσεις : 1)Η Ολλανδία κατέχει το υψηλότερο ποσοστό χρηστών κάνναβης σε καθημερινή βάση (80%). 2)Εξίσου ψηλά ποσοστά και για τους μαθητές. 3) Έχει παρουσιαστεί αύξηση στη χρήσης ηρωίνης και οπιοειδών στις νεαρότερες ηλικίες. 4)Το Άμστερνταμ έχει γίνει κέντρο διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών και από τις πρώτες πόλεις σε εγκληματικότητα στον κόσμο. 5)Μενού Μενού

Ουρουγουάη: Νόμιμη πώληση κάνναβης στους ενήλικες κατοίκους Η χρήση κάνναβης είναι νόμιμη και νομιμοποιήση πλήρως τη μαριχουάνας Οθέλουν να καπνίζουν μαριχουάνα νόμιμα μπορούν να επιλέξουν μεταξύ της αγοράς κρατικής μαριχουάνας από φαρμακεία, της καλλιέργειας στο σπίτι, ή της ένταξης σε μια λέσχη κάνναβης Εκείνοι που καλλιεργούν κάνναβη στο σπίτι μπορούν να έχουν έως και έξι φυτά, αλλά σύμφωνα με το νόμο πρέπει να περιορίσουν την παραγωγή τους σε 480 γραμμάρια ανά έτος Μενού

Ουάσιγκτον  Η Πολιτεία της Ουάσινγκτον έγινε η πρώτη στη χώρα που νομιμοποίησε τη μαριχουάνα για ψυχαγωγική χρήση ενηλίκων.  Νόμος της εν λόγω Πολιτείας επιτρέπει μεν την κατοχή μικρών πόσοτήτων της ουσίας, αλλά απαγορεύει στους χρήστες να ανάβουν τσιγάρο μαριχουάνας έξω από την ιδιωτικότητα του σπιτιού τους.  Στην Πολιτεία της Ουάσινγκτον είναι πλέον νόμιμο να κατέχει κανείς μέχρι 28 γραμμάρια (μια ουγγιά) κάνναβης εφόσον είναι 21 ετών και άνω  Μενού Μενού

Τζαμάικα : ανακοίνωση για τις πολιτικές αποινικοποίησης Αποποινικοποίηση για θρησκευτικούς, φαρμακευτικούς και επιστημονικούς σκοπούς. Η νέα νομοθεσία προβλέπει απαλλαγή όσων είχαν καταδικαστεί για κατανάλωση μικρών ποσοτήτων. Μενού Μενού

Συμβάν αντιμετώπισης των ναρκωτικών στην Σαουδική Αραβία Με ξίφος αποκεφαλίστηκε στην Ανατολική Επαρχία της Σαουδικής Αραβίας, ένας Πακιστανός υπήκοος ο οποίος είχε καταδικαστεί στην εσχάτη των ποινών για διακίνηση ναρκωτικών. Γενικά Ο βιασμός, ο φόνος, η αποστασία (η απάρνηση του Ισλάμ), η ένοπλη ληστεία και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών επισύρουν τη θανατική ποινή στο βασίλειο. Μενού

Βιβλιογραφία  narkotikon-stin-saoudiki-aravia  (2lyk-spart.lak.sch.gr/ergasies/.../ereuna.doc)  =%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%B A%CE%B1+%CF%83%CF%84%CE%B7+%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1&espv=2&biw=1517&bih=752&source=lnms&tbm =isch&sa=X&ved=0CAgQ_AUoA2oVChMIge686unvyAIVxZAPCh1rawb8&dpr=0.9#tbm=isch&q=%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%BA% CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1++%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B1%CE%B2%CE%B7&imgrc=_        Ναρκωτικά και εγκέφαλος - Νικοτίνη και Αλκοόλ.mp4 (Ντοκιμαντερ) Ναρκωτικά και εγκέφαλος - Νικοτίνη και Αλκοόλ.mp4  proseggisi%C2%BB-gia-ti-nomothesia-peri-narkotikon proseggisi%C2%BB-gia-ti-nomothesia-peri-narkotikon  Μενού Μενού

Κράτος ΜέλοςΑδικήματα και ποινές Βέλγιο Κατοχή (έως 3γρ) απαγορεύεται, αλλά αν δεν υπάρχει δημόσια ενόχληση, ο παραβάτης απλά λαμβάνει αστυνομική παρατήρηση. Άλλως τιμωρείται με 3-12 μήνες φυλάκιση. Τσεχία Διοικητικό πρόστιμο για κατοχή μικροποσότητας (10 δόσεις 30μιλιγρ) και επίσης αστυνομικό πρόστιμο και παρατήρηση. Δανία Αδικήματα σχετικά με κάνναβη λαμβάνουν πρόστιμο ή φυλάκιση έως 2 έτη. Σύνηθες το πρόστιμο. Για το πρώτο αδίκημα επιτρέπεται παρατήρηση για ποσότητα έως 50γρ μαριχουάνα ή 10γρ χασίς. Γερμανία Αδικήματα σχετικά με κάνναβη τιμωρούνται με φυλάκιση έως 5 έτη. Δυνατότητα για ατιμωρησία όταν είναι μικροποσότητα για προσωπική χρήση, δεν βλάπτει τρίτους και δεν συμμετέχουν ανήλικοι. Κάθε ομοσπονδιακό κρατίδιο έχει δυνατότητα ορισμού της μικροποσότητας (Μέσος Όρος: 7.5 γρ) Εσθονία Όπως για όλα τα ναρκωτικά, η κατοχή μικροποσότητας είναι πταίσμα που τιμωρείται με πρόστιμο ή 30 μέρες διοικητική κράτηση. Μικροποσότητα θεωρείται 20γρ μαριχουάνα ή 10γρ χασίς από το Ελλάδα Όπως για όλα τα ναρκωτικά, η κατοχή κάνναβης τιμωρείται με φυλάκιση έως 1 έτος, αν είναι για προσωπική χρήση. Ο καταδικασθείς μπορεί να επιλέξει θεραπεία αντί για φυλάκιση. Ισπανία Όπως για όλα τα ναρκωτικά, διοικητικό πρόστιμο για κατοχή και χρήση σε δημόσιο χώρο για ποσότητα άνω των 40γρ χασίς. Γαλλία Όπως για όλα τα ναρκωτικά, η χρήση τιμωρείται με πρόστιμο ή φυλάκιση έως 1 έτος. Η κατοχή έως 10 έτη. Δυνατότητα για παρατήρηση για πρώτους συλληφθέντες, που είναι περιστασιακοί χρήστες. Ιρλανδία Η κατοχή κάνναβης για προσωπική χρήση τιμωρείται με πρόστιμο για την πρώτη και τη δεύτερη καταδίκη. Για την τρίτη καταδίκη τιμωρείται με πρόστιμο ή φυλάκιση έως 3 έτη. Ιταλία Όπως για όλα τα ναρκωτικά, η κατοχή για προσωπική χρήση τιμωρείται με διοικητικό πρόστιμο από τη δεύτερη καταδίκη και μετά. Μόνο παρατήρηση κατά την πρώτη σύλληψη με την προϋπόθεση ότι ο συλληφθείς δεν θα επαναλάβει την πράξη του στο μέλλον. Κύπρος Για κατοχή ποινή έως 8 έτη φυλάκιση. Για χρήση έως ισόβια. Πάνω από 30γρ κάνναβη θεωρούνται ότι κατέχονται για διακίνηση. Παρατήρηση είναι το σύνηθες για πρωτοσυλλαμβανόμενο ανήλικο. επόμενη σελίδαεπόμενη σελίδα ΛιθουανίαΌπως για όλα τα ναρκωτικά, κατοχή μικροποσότητας (5γρ μαριχουάνα ή 0.25γρ χασισέλαιο) είναι πταίσμα και τιμωρείται με πρόστιμο ή κράτηση έως 45 μέρες ή φυλάκιση έως 2 έτη. ΛουξεμβούργοΕιδικά για αδικήματα σχετικά με την κάνναβη τιμωρούνται με πρόστιμο από €, εκτός αν χρήση γίνεται μπροστά σε ανήλικο, σχολείο ή με τη συμμετοχή ανηλίκου, οπότε τότε τιμωρείται με φυλάκιση έως 2 έτη και πρόστιμο €. ΟυγγαρίαΌπως για όλα τα ναρκωτικά, κατοχή μικροποσότητας (1γρ THC) είναι πταίσμα που τιμωρείται με φυλάκιση έως 2 έτη ή κοινωνική υπηρεσία ή πρόστιμο. ΟλλανδίαΜικροποσότητες κάνναβης δεν τιμωρούνται αν πρόκειται για προσωπική χρήση. Διαφορετικά η κατοχή έως 30γρ τιμωρείται με πρόστιμο ή φυλάκιση έως 1 μήνα. ΑυστρίαΌπως για όλα τα ναρκωτικά, η κατοχή κάνναβης για προσωπική χρήση τιμωρείται με φυλάκιση έως 6 μήνες, αλλά η κατοχή μικροποσότητας δεν τιμωρείται (2γρ THC), αν τηρηθούν κάποιες προϋποθέσεις (οι προϋποθέσεις για πρωτοσυλληφθέντες είναι ακόμη πιο εύκολες). ΠολωνίαΌπως για όλα τα ναρκωτικά, κατοχή τιμωρείται με φυλάκιση έως 3 έτη. Για μικροποσότητα και «αδίκημα μικρότερης βαρύτητας» η τιμωρία είναι έως 1 έτος, κράτηση ή ακόμη και πρόστιμο. ΠορτογαλίαΌπως για όλα τα ναρκωτικά, αδικήματα σχετιζόμενα με κάνναβη μπορεί να τιμωρηθούν με διοικητικές ποινές. Για επαναλαμβανόμενους συλληφθέντες, υπάρχει δυνατότητα θεραπείας. ΣλοβακίαΌπως για όλα τα ναρκωτικά, κατοχή είναι αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση έως 3 έτη ή κοινωνική υπηρεσία ώρες ή κατ’οίκον κράτηση. ΣλοβενίαΌπως για όλα τα ναρκωτικά, κατοχή είναι πταίσμα που τιμωρείται με πρόστιμο ή κράτηση έως 30 μέρες. Για μικροποσότητες το πρόστιμο είναι μικρότερο και η κράτηση έως 5 μέρες. Τα τελευταία 30 χρόνια δεν έχει φυλακιστεί κανείς. Με νέο νόμο η κράτηση για μικροποσότητες θα καταργηθεί τελείως. ΦινλανδίαΌπως για όλα τα ναρκωτικά, κατοχή και χρήση τιμωρούνται με πρόστιμο ή φυλάκιση έως 2 έτη. Για μικροποσότητες η φυλάκιση είναι έως 6 μήνες. ΣουηδίαΌπως για όλα τα ναρκωτικά, κατοχή και χρήση τιμωρούνται με φυλάκιση έως 3 έτη. Για μικροποσότητες υπάρχει δυνατότητα για φυλάκιση έως 6 μήνες ή πρόστιμο (το σύνηθες είναι το πρόστιμο για χρήστες). Ηνωμένο ΒασίλειοΑδικήματα σχετιζόμενα με κάνναβη τιμωρούνται με φυλάκιση έως 2 έτη ή αναστολή ή πρόστιμο ή κοινωνική υπηρεσία. Υπάρχει τεκμήριο κατά της σύλληψης (δίδεται απλά παρατήρηση από την αστυνομία), εκτός αν ο δράστης είναι κατ’ εξακολούθηση ή απειλεί τη δημόσια τάξη ή είναι επικίνδυνος για ανηλίκους. Από το 2004 η κάνναβη είναι στη μη διωκόμενη τρίτη κατηγορία ναρκωτικών, χωρίς όμως η αστυνομία να έχει χάσει το δικαίωμα να συλλαμβάνει χρήστες κατά τη δική της κρίση και βούληση. ΝορβηγίαΌπως για όλα τα ναρκωτικά, κατοχή, χρήση και καλλιέργεια είναι αδικήματα που τιμωρούνται με πρόστιμο για μικροποσότητες κάνναβης (5γρ) και φυλάκιση έως 3 μήνες για μεγαλύτερες ποσότητες. Μενού

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ (παθολογικές-κοινωνικές) Στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Νορβηγία, η οποία συντάχθηκε από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ), ο αριθμός των ανθρώπων που είναι εξαρτημένοι από τοξικές ουσίες, παραμένει ανεξέλεγκτος, ενώ έρευνες που έχουν διενεργηθεί αποκάλυψαν ότι έχει μειωθεί ο μέσος όρος ηλικίας των ατόμων που κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών.

ΑΙΤΙΕΣ Αρχικά οι αιτίες που οδηγούν στην εξάρτηση είναι πολλές και διαφορετικές (κοινωνικές, οικονομικοπολιτικές, ψυχολογικές κλπ.). Στην πραγματικότητα, η τοξικομανία είναι αποτέλεσμα της πλήρους αποξένωσης του ατόμου από τον εαυτό του, το συνάνθρωπο του και την κοινωνία. Ο τοξικομανής είναι ένα άτομο που δεν ενηλικιώθηκε ποτέ, ενώ ταυτόχρονα η εξάρτησή του δεν εξαντλείται στην ατομική του ψυχοπαθολογία, όποια και αν είναι αυτή.

 Ελαφρά ναρκωτικά Μαριχουάνα-Χασίς: Παράγωγα της ινδικής κάνναβης. Καπνίζεται το άνθος (μαριχουάνα) ή η ρητίνη (χασίς) που παρασκευάζεται σε πλακίδια ή κυλίνδρους χρώματος σκούρου καφέ. Το χασίς έχει περιεκτικότητα σε καθαρό ναρκωτικό 40%, ενώ η μαριχουάνα δεν ξεπερνάει το 12%. Δίνουν ένα συναίσθημα ευεξίας, ηρεμίας και εσωτερικής ικανοποίησης. Οι έννοιες του χώρου και του χρόνου αλλοιώνονται. Αποτελούν κοινωνικό κίνδυνο γιατί ανοίγουν το δρόμο στη δοκιμή των σκληρών ναρκωτικών όπως η ηρωίνη και η μορφίνη. Είναι πολύ διαδεδομένο στις ανατολικές χώρες.

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Τα ναρκωτικά είναι χημικές ουσίες που αλλάζουν τον τρόπο που δουλεύει το σώμα σου προς το χειρότερο. Τα παιδία μπορεί να παίρνουν ναρκωτικά για διάφορους λόγους: είτε από περιέργεια, είτε επειδή θεωρούν πως με αυτόν τον τρόπο μπορούν να ενταχθούν ευκολότερα σε παρέες, κοινώς να γίνουν αποδεχτά από το κοινωνικό σύνολο. Τα ναρκωτικά δεν μπορούν να λύσουν οποιοδήποτε είδος προβλήματος, αφού σε κάνουν απλώς να ξεχνάς. Δεν τα εξαφανίζουν!

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ Η οικογένεια επηρεάζει και διαμορφώνει την προσωπικότητα του ατόμου και το χαρακτήρα του. Τα παιδία που μεγαλώνουν σε οικογένειες με γερούς συναισθηματικούς δεσμούς σχεδόν κατά κανόνα δεν ξεστρατίζουν. Όταν όμως τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον όπου οι γονείς έχουν συχνούς διαπληκτισμούς και ξεσπούν σε αυτά, τους δημιουργούν ψυχολογικά τραύματα και έτσι η φυγή είναι η μόνη τους λύση.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΧΡΗΣΗΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ Η χρήση ναρκωτικών συνδέεται με ποικιλία παρενεργειών, οι οποίες περιλαμβάνουν ζάλη, κνησμό, αϋπνία, αδυναμία συγκέντρωσης, απάθεια, μειωμένη φυσική δραστηριότητα, συστολή και διαστολή της κόρης (αναλόγως της χορηγούμενης ουσίας), διαστολή των υποδόριων αιμοφόρων αγγείων με αποτέλεσμα κοκκίνισμα του προσώπου και του λαιμού, δυσκοιλιότητα, ναυτία, εμετό και κυρίως καταστολή της αναπνευστικής λειτουργίας. Έτσι τα αποτελέσματα της χρήσης ναρκωτικών εξαρτώνται κυρίως από τη δόση, τον τρόπο χορήγησης, προηγούμενη έκθεση στην ουσία και τις προσδοκίες του χρήστη. Τα ναρκωτικά προκαλούν μια γενική αίσθηση ευφορίας και μειώνουν την ένταση, το άγχος και την επιθετικότητα. Αυτά τα αποτελέσματα είναι χρήσιμα σε ένα θεραπευτικό πλαίσιο και συνεισφέρουν στη διάδοση τους ως ψυχαγωγικά φάρμακα.

ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗ (ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ) Η αποτοξίνωση είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη και επίπονη διαδικασία, καθώς συνοδεύεται από το σύνδρομο στέρησης, βασικά χαρακτηριστικά του οποίου αποτελούν οι έντονοι πόνοι, οι σπασμοί και η εφίδρωση. Μετά το 1983 δημιουργήθηκαν ορισμένες θεραπευτικές κοινότητες (ιδιαίτερα για εφήβους) στις οποίες επιχειρείται τόσο η αποτοξίνωση των χρηστών όσο και η επανένταξή τους στην κοινωνία.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1.1epal- prevez.pre.sch.gr/2003/Drugs1/eidh.html 2. η-μάστιγα-του-αιώνα/ η-μάστιγα-του-αιώνα/ 3.news247.gr/eidiseis/epistimi/pws_epidra_h_ kokainh_ston_anthrwpino_oraganismo html?servise=print.