Μάθημα 9ο Συρία – Λίβανος www. facebook Μάθημα 9ο Συρία – Λίβανος www.facebook.com/groups/ioannissakkasistorikoi

Επίσημη Ονομασία: Αραβική Δημοκρατία της Συρίας Περιγραφή χώρας Επίσημη Ονομασία: Αραβική Δημοκρατία της Συρίας Έτος Ανεξαρτησίας: 1946 Έκταση: 185.000 τ.χ. Πληθυσμός: 16.100.000 Πρωτεύουσα: Δαμασκός

Δαμασκός

H Συρία βρίσκεται στην καρδιά της Εύφορης Ημισελήνου

Η πλειονότητα των Σύριων είναι σουνίτες μουσουλμάνοι (75%) Η πλειονότητα των Σύριων είναι σουνίτες μουσουλμάνοι (75%). Υπάρχουν επίσης αρκετοί που ανήκουν σε μουσουλμανικές αιρέσεις (αλαουίτες, δρούζοι, ισμαηλίτες) και χριστιανοί (8%), οι οποίοι επηρεάζουν σημαντικά την οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας. Στις εθνικές μειονότητες (περίπου 15% του πληθυσμού) εντάσσονται οι Κούρδοι (5%), οι Αρμένιοι (3%), οι Τουρκομάνοι, οι Κιρκάσσιοι, οι Ασσύριοι και οι Εβραίοι.

Οι περιοχές που καταλαμβάνει σήμερα το συριακό κράτος κατοικήθηκαν κατά τους αρχαιότατους χρόνους από διάφορους λαούς (Αραμαίους, Ασσύριους, Βαβυλώνιους κ.ά). Τον 4ο αι. π.Χ. τις κατέκτησε ο Μ. Αλεξάνδρος και στη συνέχεια αποτέλεσαν το κέντρο του ελληνιστικού κράτους των Σελευκιδών με πρωτεύουσα την Αντιόχεια. Το 64 π.Χ. περιήλθαν στην εξουσία των Ρωμαίων. Ακολούθησαν οι Βυζαντινοί, οι Πέρσες, οι Άραβες (η Δαμασκός έγινε το κέντρο του χαλιφάτου των Ομεϋαδών), οι Σελτζούκοι (11ος και 12ος αι.), οι Αιγύπτιοι Φατιμίδες (13ος-15ος αι.) και οι Οθωμανοί.

Η Συρία Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950 μια νέα πολιτική δύναμη αναδύθηκε, το κόμμα Μπάαθ, που επιδίωκε την επίτευξη της παναραβικής ένωσης με βάση τις σοσιαλιστικές αρχές. Το 1958 οι άριστες σχέσεις μεταξύ του Μπάαθ και του Νάσερ της Αιγύπτου επισφραγίστηκαν με την ένωση Συρίας-Αιγύπτου και την ίδρυση της Ηνωμένης Αραβικής Δημοκρατίας (ΗΑΔ). 1961 διάλυση της ΗΑΔ.

Πραξικοπήματα του 1963 και 1966 (Χαφέζ αλ-Άσαντ, Σαλάχ Τζεντίντ και Σαλίμ Χατούμ) Εξωτερική πολιτική: αντιαμερικανική και φιλοσοβιετική, υπέρ του παλαιστινιακού αγώνα. Το 1970 επικράτησε ο Άσαντ, ο οποίος παρέμεινε στην εξουσία ως το θάνατό του το 2000. Σήμερα κυβερνά ο γιος του. Το καθεστώς παραμένει αυταρχικό, αν και έχουν γίνει κάποια ανοίγματα ιδιαίτερα στον οικονομικό τομέα.

Σύριος στρατιώτης

Ο Λίβανος Επίσημη Ονομασία: Δημοκρατία του Λιβάνου Έτος Ανεξαρτησίας: 1943 Έκταση: 10.400 τ.χ. Πληθυσμός: 3.600.000 Πρωτεύουσα: Βηρυτός Ο Λίβανος ορίζεται βόρεια και ανατολικά με τη Συρία και νότια με το Ισραήλ, ενώ οι δυτικές ακτές του βρέχονται από τη Μεσόγειο. Δυο παράλληλες οροσειρές, ο Λίβανος δυτικά (μέγιστο υψόμετρο 3.088μ.) και ο Αντιλίβανος ανατολικά (μέγιστο υψόμετρο 2.814μ.) καλύπτουν το μεγαλύτερο τμήμα του. Ανάμεσά τους εκτείνεται η εύφορη κοιλάδα Μπεκάα. Εκτός από τη Βηρυτό υπάρχουν άλλα τρία λιμάνια: η Τρίπολη στο βορρά και η Σιδώνα και η Τύρος στο νότο.

O Λίβανος

Κατά το 19ο αι. ο Λίβανος έγινε εστία έντονων θρησκευτικών αντιπαραθέσεων κυρίως μεταξύ μαρωνιτών και δρούζων. Οι αντιπαραθέσεις αυτές, oι οποίες συνεχίστηκαν και τον επόμενο αιώνα, επηρέασαν έντονα τις πολιτικές σχέσεις και διεργασίες στη χώρα και στην ευρύτερη περιοχή και επέφεραν τον πρόσφατο μακροχρόνιο εμφύλιο πόλεμο (1975-89).

Η αναλογία του πληθυσμού στο Λίβανο

Ο Λίβανος Το 1842 ο Λίβανος διαιρέθηκε σε δυο διοικητικές περιφέρειες, η μια με μαρωνίτη και η άλλη με δρούζο κυβερνήτη στα πλαίσια της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το 1860 ξέσπασε εμφύλιος ανάμεσα στις δύο κοινότητες και ο Λίβανος μεταβλήθηκε σε αυτόνομη επαρχία της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η έκτασή του περιορίστηκε μόνο στην περιφέρεια εκείνη όπου κυριαρχούσε το χριστιανικό στοιχείο (Όρος του Λιβάνου).

Την περίοδο της αυτονομίας συσφίχτηκαν οι σχέσεις των Λιβανέζων χριστιανών με τη Δύση. Οι μαρωνίτες χρειάζονταν τη δυτική υποστήριξη, για να αντιμετωπίσουν την πρόκληση των παναραβιστών, που επιθυμούσαν την ίδρυση μιας Μείζονος Συρίας υπό αραβική κυριαρχία· από την άλλη πλευρά η Δύση και ιδιαίτερα η Γαλλία θεωρούσαν το Λίβανο, με το χριστιανικό στοιχείο του, προπύργιο απ’ όπου θα μπορούσαν να προωθήσουν την πολιτική τους στη Συρία. Ο ρόλος των ιεραποστολών και των αραβόφωνων χριστιανών

Μετά το τέλος του α’ παγκοσμίου πολέμου ιδρύθηκε ο Μεγάλος Λίβανος (περιέλαβε την άλλοτε αυτόνομη οθωμανική επαρχία μαζί με τη Βηρυτό, την κοιλάδα Μπεκάα και τις παράκτιες πόλεις (Τρίπολη, Σιδώνα και Τύρο), όπου όμως ο αριθμός των μουσουλμάνων ήταν διπλάσιος των χριστιανών. Το αποτέλεσμα ήταν να επέλθει πληθυσμιακή ισορροπία και η χώρα να χάσει την ομοιογένεια που είχε ως τότε. Τη δεκαετία του 1960 η χώρα ήκμασε και η Βηρυτός έγινε το Παρίσι της Ανατολής. Όμως το 1974/5 ξέσπασε εμφύλιος ο οποίος κράτησε 15 χρόνια και διέλυσε τη χώρα. Αιτίες του εμφυλίου.

Τα κράτη της γαλλικής εντολής

Το λιβανικό κοινοβούλιο