ΙΒΑΝ ΓΚΕΣΩΦ Ο Γκέσωφ σχημάτισε κυβέρνηση στη Βουλγαρία μετά τις εκλογές του 1911. Αρχίζοντας από τη Σερβία, επεδίωξε να συσφίξει τις σχέσεις με τα άλλα χριστιανικά κράτη και την Ελλάδα. Μαζί με τον Βενιζέλο και τον πρωθυπουργό της Σερβίας Πάσιτς υπήρξαν οι ιδρυτές της Βαλκανικής συμμαχίας. Ο Γκέσωφ ήταν οικονομολόγος, πολιτικός και συγγραφέας, διετέλεσε μάλιστα και πρόεδρος της Βουλγαρικής Φιλολογικής Εταιρείας.

ΙΒΑΝ ΓΚΕΣΩΦ Φοίτησε στο Ελληνικό γυμνάσιο της Φιλιππούπολης και ύστερα σπούδασε οικονομικά και νομικά στο Μάντσεστερ της Αγγλίας. Παρέμεινε πρωθυπουργός σε όλη τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού πολέμου και προσπάθησε για την ειρηνική διευθέτηση των προβλημάτων που προέκυψαν με τη διανομή των εδαφών. Συγκρούστηκε γι' αυτό με το βασιλιά Φερδινάνδο Α΄ και το Γενικό Επιτελείο και παραιτήθηκε το Μάιο του 1913. Στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο διεφώνησε με τη συμμετοχή της Βουλγαρίας στο Άξονα και έφυγε στο εξωτερικό. Πέθανε το 1924.

ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ Γεννήθηκε στην Ύδρατο 1855. Καταγόταν από αρχοντική ναυτική οικογένεια και ακολουθώντας την ναυτική της παράδοση, το 1873 κατετάγη στο Βασιλικό Ναυτικό, στο Ναυτικό Σχολειό. Απεβίωσε στις 22 Αυγούστου1935στο Παλαιό Φάληρο και ενταφιάστηκε, κατόπιν επιθυμίας του, στον οικογενειακό τους τάφο στην Ύδρα. Το όνομά του έχει δοθεί μέχρι σήμερα σε 4 πλοία του Πολεμικού Ναυτικού: Στο τελευταίο από αυτά, τη φρεγάτα «Κουντουριώτης» ο θυρεός της, φέρει το Σταυρό και από κάτω την ημισέληνο με τη φράση «ΠΛΕΩ ΜΕΘ' ΟΡΜΗΣ ΑΚΑΘΕΚΤΟΥ»,η οποία αναγραφόταν στο σήμα που έστειλε ο ΝαύαρχοςΚουντουριώτης, κατά την καταδίωξη του Τουρκικού Στόλου στη Ναυμαχία της Έλλης. Ο Σταυρός επί της ημισελήνου συμβολίζει την νίκη του ορθοδόξου Ελληνικού έθνους επί του Τουρκικού.

ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ Με την έκρηξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου (5-10-1912), ο Ελληνικός Στόλος επιθεωρείται στο Φάληρο από τον Βασιλέα Γεώργιο Α και τον Πρωθυπουργό Ελ. Βενιζέλο. Εκεί, διαβάζεται η διαταγή προαγωγής του Παύλου Κουντουριώτη σε Υποναύαρχο και ορισμού του ως Αρχηγού του Στόλου του Αιγαίου. Αυτός πρωτοστάτησε στην απελευθέρωση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, και με τις δύο αποφασιστικές ναυμαχίες της Έλλης(3 Δεκεμβρίου1912) και της Λήμνου(5 Ιανουαρίου1913), έτρεψε τον Οθωμανικό Στόλο σε φυγή εξαναγκάζοντάς τον να επιστρέψει και να κλειστεί στα Στενά. Έτσι εξασφαλίστηκε η ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α’(1845-1913) Βασιλιάς της Ελλάδας από 1863 έως 1913. Γιος του Χριστιανού Θ΄ της Δανίας του οίκου Γλύξμπουργκ. Διαδέχτηκε τον βασιλιά Όθωνα του Βίτελσμπάχ. Παντρεύτηκε την Όλγα Κωνσταντίνοβνα, ανιψιά του τσάρου Αλεξάνδρου Β΄ με την οποία απέκτησε επτά παιδιά. Ταξίδευε συχνά, επιδιώκοντας να εκμεταλλευτεί τις εκτεταμένες του διασυνδέσεις με τις άρχουσες οικογένειες της Ευρώπης, για να διευρύνει τους διπλωματικούς στόχους της Ελλάδας. Μετά από μία διαφωνία με τον Χαρίλαο Τρικούπη ο οποίος επέρριπτε την ευθύνη για την πολιτική αστάθεια στην πρακτική του Γεωργίου να σχηματίζει κυβερνήσεις μειοψηφίας, Ο Γεώργιος αποδέχθηκε το 1875 την 'Αρχή της Δεδηλωμένης', σύμφωνα με την οποία θα εμπιστευόταν τον σχηματισμό κυβέρνησης μόνο στους πολιτικούς που απολάμβαναν τη δεδηλωμένη υποστήριξη της πλειοψηφίας των βουλευτών.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α’(1845-1913) Το μέτρο αυτό εξασφάλισε μεγαλύτερη σταθερότητα στη πολιτική ζωή. Ο Γεώργιος υπερνίκησε το αντιδυναστικό αίσθημα που επικράτησε την εποχή της ήττας της Ελλάδας στον πόλεμο του 1897 με την Τουρκία, και ανταποκρίθηκε με ευαισθησία στα αιτήματα που διατυπώθηκαν την εποχή του κινήματος στο Γουδί, το 1909, για απομάκρυνση των βασιλοπαίδων από τις διοικητικές θέσεις που είχαν στο στρατό. Στις 5 Μαρτίου του 1913, ο Γεώργιος ο οποίος βρισκόταν ήδη στη Θεσσαλονίκη από τις 29 Οκτωβρίου του προηγούμενου χρόνου, δολοφονήθηκε από τον Σερραίο Αλέξανδρο Σχινά σε κεντρικό δρόμο της πόλης. Τα κίνητρα της δολοφονίας ποτέ δεν διαλευκάνθηκαν.

ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (1868-1923) Πρωτότοκος γιος του βασιλιά Γεώργιου Α΄ και της βασίλισσας Όλγας. Διοικητής του ελληνικού στρατού της Θεσσαλίας κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος εξ αιτίας της ήττας. Διορίστηκε σε ανώτατο στρατιωτικό αξίωμα το 1900, αλλά μετά το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί το 1909, ζητήθηκε από αυτόν και τους άλλους βασιλικούς πρίγκιπες μα παραιτηθούν. Το 1911 διορίστηκε αρχιστράτηγος από τον τότε πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο και διοίκησε τις ελληνικές δυνάμεις στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, γεγονός που σημαίνει ότι, όταν ανέβηκε στο θρόνο το 1913 μετά τη δολοφονία του πατέρα του, είχε ήδη αποκτήσει αξιόλογη δημοτικότητα. Όταν ξέσπασε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, διαφώνησε με τον Βενιζέλο σχετικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας, καθώς ο Βενιζέλος ήταν υπέρ της Αντάντ και ο Κωνσταντίνος υπέρ του Άξονα.

ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (1868-1923) Πρωτότοκος γιος του βασιλιά Γεώργιου Α΄ και της βασίλισσας Όλγας. Διοικητής του ελληνικού στρατού της Θεσσαλίας κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος εξ αιτίας της ήττας. Διορίστηκε σε ανώτατο στρατιωτικό αξίωμα το 1900, αλλά μετά το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί το 1909, ζητήθηκε από αυτόν και τους άλλους βασιλικούς πρίγκιπες μα παραιτηθούν. Το 1911 διορίστηκε αρχιστράτηγος από τον τότε πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο και διοίκησε τις ελληνικές δυνάμεις στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, γεγονός που σημαίνει ότι, όταν ανέβηκε στο θρόνο το 1913 μετά τη δολοφονία του πατέρα του, είχε ήδη αποκτήσει αξιόλογη δημοτικότητα. Όταν ξέσπασε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, διαφώνησε με τον Βενιζέλο σχετικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας, καθώς ο Βενιζέλος ήταν υπέρ της Αντάντ και ο Κωνσταντίνος υπέρ του Άξονα.

ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (1868-1923) Αυτές οι διαφωνίες είχαν ως αποτέλεσμα τον Εθνικό Διχασμό και τη εγκαθίδρυση μιας ανταγωνιστικής Προσωρινής κυβέρνησης από τον Βενιζέλο στη Θεσσαλονίκη, το 1916. Ο Κωνσταντίνος αναγκάστηκε να φύγει από την Ελλάδα μετά από Βρετανική και Γαλλική πίεση τον Ιούνιο του 1917. Δεν παραιτήθηκε επίσημα και αντικαταστάθηκε από τον δευτερότοκο γιο του Αλέξανδρο. Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου τον Οκτώβριο του 1920 και την απροσδόκητη ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές του επόμενου μήνα ο Κωνσταντίνος επέστρεψε στον θρόνο τον Δεκέμβριο του 1920 μετά από ένα αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα. Μετά την ήττα των ελληνικών στρατευμάτων το 22, ανατράπηκε από ένα πραξικόπημα με αρχηγό τον συνταγματάρχη Νικόλαο πλαστήρα. Τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του Γεώργιος ο οποίος βασίλευσε ως Γεώργιος Β'. Τρεις μήνες αργότερα ο Κωνσταντίνος πέθανε σε εξορία στο Παλέρμο.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ(1860) O Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1860 στην Ιθάκη και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Κέρκυρα.Ο πατέρας του ήταν ισπανικής καταγωγής και υπηρετούσε ως δικαστικός στην Ιθάκη και η μητέρα του ήταν ανιψιά του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδιστρία. Το 1896 η Ελλάδα αγωνίζεται για την απελευθέρωση της Ηπείρου, Μακεδονίας και Κρήτης. Ο Μαβίλης πολεμάει εθελοντής στην Κρήτη. Το 1897 αγωνίζεται στην Ήπειρο, πάλι εθελοντής, όπου και τραυματίζεται. Το 1910 εξελέγη βουλευτής του κόμματος των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου στην αναθεωρητική Βουλή. Ιστορική θα μείνει η αγόρευσή του για την υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας όταν συζητιόταν το άρθρο 107 του συντάγματος.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΒΙΛΗ Σε μια στιγμή της μάχης μια σφαίρα του διατρυπά τα δύο μάγουλα χαλώντας και πολλά δόντια του. Ενώ μεταφέρεται αιμόφυρτος στο προσωρινό νοσοκομείο ένα δεύτερο βόλι τον βρήκε στο στόμα. Εκείνη τη στιγμή έφτανε στο χειρουργείο και ο αρχηγός, Αλέξανδρος Ρώμας . Είδε τον Μαβίλη και κατάλαβε. «Σε συγχαίρω απ' την καρδιά μου!» λέει δίνοντάς του το χέρι. Ο Μαβίλης μάζεψε τις στερνές του δυνάμεις, στάθηκε προσοχή και πήρε το χέρι του αρχηγού. Το αίμα που έτρεχε σ' όλο το δρόμο απ' τις πληγές των παρειών του πάγωνε το λαιμό του και του δυσκόλευε την αναπνοή. Δεν μπορούσε να μιλήσει. Τους κάνει νοήματα να του δώσουν χαρτί, να γράψει. Τα αίματα στάζουν απ' όλες τις μεριές και οι βολές του πυροβολικού ακούγονται τώρα κοντύτερα. Αλλά δεν προφταίνει ούτε να γράψει. Ο Μαβίλης είναι πλέον νεκρός, ξαπλωμένος στο πεζούλι της Αγίας Παρασκευής. Τον έχουν σκεπάσει με τον ματωμένο μανδύα του. Έχει περάσει πλέον στην αιωνιότητα κερδίζοντας «δώρα άγια τρία: ΘΑΝΑΤΟ, ΑΘΑΝΑΣΙΑ Κ' ΕΛΕΥΤΕΡΙΑ» όπως το ήθελε.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ(1874-1941) Η Πηνελόπη Δέλτα γεννήθηκε το 1874 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.Η Δέλτα μετακόμισε στη Φρανκφούρτη το 1906 και το πρώτο της μυθιστόρημα, με τίτλο «Για την Πατρίδα», εκδόθηκε το 1909. Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και σύντομα ακολουθεί και το δεύτερο μυθιστόρημά της, «Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου». Το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί το 1909 την εμπνέει να γράψει το «Παραμύθι χωρίς όνομα» (1911). Ανέπτυξαν στενή φιλία με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Η φρίκη που αντίκρισε και ο κίνδυνος που αντιμετώπισε ο βενιζελικός και δήμαρχος τότε της Αθήνας πατέρας της συνέβαλαν στην πολιτική μεταστροφή της Δέλτα από την βασιλική στη βενιζελική παράταξη.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ(1874-1941) Ο Βενιζέλος υπήρξε πρότυπο της Δέλτα και διατήρησε αλληλογραφία μαζί του, καθώς επίσης με τον Νικόλαο Πλαστήρα. Οι πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν ως τη Μικρασιατική καταστροφή επηρέασαν και τραυμάτισαν την ψυχοσύνθεση της Δέλτα, που αντιμετώπιζε περισσότερο συναισθηματικά παρά εγκεφαλικά τα γεγονότα. Παρά την άσχημη κατάσταση της υγείας της (προϊούσα παράλυση των άκρων), ήδη από το 1925 ανέλαβε σημαντικές πρωτοβουλίες για περίθαλψη και οικονομική ενίσχυση των προσφύγων από τη Βουλγαρία και τη Μικρασία.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ(1874-1941) Ανάλογη πρωτοβουλία ανέλαβε και κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, η είδηση ωστόσο της εισόδου των Γερμανών στην Αθήνα την οδήγησε στην αυτοκτονία. Η Πηνελόπη Δέλτα υπήρξε μια από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες στην Ελλάδα των αρχών του αιώνα. Στο πεζογραφικό έργο της προσπάθησε να επιτύχει τόσο την ψυχαγωγία των μικρών αναγνωστών της όσο και την διαπαιδαγώγησή τους, ιστορική και ηθική. Εξίσου σημαντικό είναι το ιστορικό ερευνητικό της έργο, που οδήγησε στη συγκέντρωση πολύτιμου αρχειακού υλικού για την ελληνική ιστορία του αιώνα μας, ενώ ένα σημαντικό μέρος του συνόλου του έργου της καλύπτει η αλληλογραφία της με εξέχουσες προσωπικότητες της πολιτικής και των γραμμάτων.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ(1874-1941) Στις 27 Απριλίου 1941, ημέρα κατά την οποία τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Αθήνα, η Πηνελόπη Δέλτα προσπαθεί να αυτοκτονήσει παίρνοντας δηλητήριο και τελικά φέυγει από τη ζωή πέντε ημέρες αργότερα, στις 2 Μαΐου 1941, ενώ είχαν ήδη προηγηθεί άλλες δύο απόπειρες αυτοκτονίας στο παρελθόν. Στον τάφο της, στον κήπο του σπιτιού της, χαράχτηκε η λέξη ΣIΩΠH.

ΔΙΚΤΥΟΓΡΑΦΙΑ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ( http://el.wikipedia) ΔΑΣΚΑΛΟΣ Κ (http://spirit16.blogspot.gr ) Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ (www.parliament.gr ) ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (www.ime.gr ) ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ (www.patridamou.gr ) Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ (www.parliament.gr/1912/html/biblio )

ΟΜΑΔΑ ΕΥΓΕΝΙΑ ΣΙΣΣΥ ΝΙΚΗ ΣΤΕΛΛΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΓ1 ΜΟΥΣΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ