«ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ: ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

1789 Condorcet αναφορά στην Γενική Οργάνωση της Δημόσιας Παιδεία Γαλλική Επανάσταση 1789 Condorcet αναφορά στην Γενική Οργάνωση της Δημόσιας Παιδεία 1792 Νέα Ιδέα Λαϊκής Παιδείας (ο όρος λαϊκή σε αυτή την περίπτωση σημαίνει την παιδεία που έχει αναλάβει την ευθύνη της το κράτος και όχι οι αντιπρόσωποι τη θρησκείας, τα λεγόμενα écoles confessionnelles et éécoles laïques) Δεν είναι υποχρεωτική Διαφοροποιεί τις έννοιες εκπαίδευση και παιδεία. Κάθε άτομο να είναι ανεξάρτητο και να απολαμβάνει πλήρως των δικαιωμάτων του. (Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789 αναγνωρίζει το δικαίωμα στην εκπαίδευση). Το δευτεροβάθμιο επίπεδο αφορά αυτούς που προσδοκούν να εργασθούν.

Σχέδιο Le Peletier Τα παιδιά από 5 έως 12 ετών ανήκουν στην Πατρίδα (11 ετών για τα κορίτσια) και οφείλουν να φοιτούν σε κρατικά σχολεία τα οποία αποκαλεί Maisons d’ Éducation Ο Danton θα πει ότι μετά το ψωμί, η παιδεία είναι η πρώτη ανάγκη του λαού. Δημιουργία του Πολίτη. Ένα σχολείο ανά τομέα και πόλη : 4000 ώρες Μαθήματα : μαθηματικά, φυσική ιστορία, χημεία απαραίτητη για τα τεχνικά επαγγέλματα, αρχές ηθικής και κοινωνικών επιστημών, στοιχεία εμπορίου 110 εκπαιδευτικά ιδρύματα προβλέπονται για τις ανάγκες της Δημόσιας Εκπαίδευσης και τους δασκάλους. Τα Λύκεια (4ος Βαθμός) 9 τον αριθμό θα αναλάβουν την εκπαίδευση των καθηγητών και των επιστημόνων Ένας Οργανισμός Επιστημών και Γραμμάτων εξασφαλίζει τον έλεγχο και την τελειοποίηση

1806 Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο (l’Université impériale) Από τον Ναπολέοντα Ι στον Ναπολέοντα ΙΙΙ 1806 Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο (l’Université impériale) 1808 Λύκεια Mονοπώλιο της Εκπαίδευσης. Ο συγκεντρωτισμός είναι στα χέρια του κράτους. Mονοπώλιο της Εκπαίδευσης Όλοι εξαρτώνται από έναν Grand Maître ( τον Υπουργό). Οι διδάσκοντες οφείλουν να ασκούν την θρησκεία και να υπακούουν στον Αυτοκράτορα. Καθορίζονται οι βαθμίδες των διδασκόντων : Απολυτήριο Λυκείου, Πανεπιστημίου, Διδακτορικό. 1826 εμφανίζεται ο πρόγονος του Νηπιαγωγείου. Δεν υπάρχει Δημόσια Παιδεία για τα κορίτσια. 1833 ο νόμος Guizot οργανώνει το Δημοτικό Σχολείο. Είναι υποχρεωτικό ένα Δημοτικό σχολείο ανά κοινότητα (χωρίς να είναι υποχρεωτική η φοίτηση). 1850 ο νόμος Falloux δίνει ανεξαρτησία στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Επίσης δημιουργείται ένα σχολείο θηλέων και 1867 δημιουργείται δημοτικό σχολείο για τα κορίτσια (Victor Duruy).

1875 ανεξαρτητοποιείται η Ανώτατη Εκπαίδευση Η ΙΙΙη Δημοκρατία 1875 ανεξαρτητοποιείται η Ανώτατη Εκπαίδευση 1880 Νόμος Camille Sée δημιουργούνται Λύκεια για τα κορίτσια 1881 Μία École Νormale θηλέων ανά διαμέρισμα (Paul Bert).

Νόμοι Jules Ferry 1881Νόμος Jules Ferry Το σχολείο γίνεται δημόσιο και δωρεάν 1882 Το σχολείο γίνεται υποχρεωτικό και εξαρτάται από το κράτος και όχι από την Εκκλησία Εκδημοκρατισμός της πρόσβαση όλων σε μία πρωτοβάθμια εκπαίδευση Γνώση του σωστού χειρισμού της γλώσσας Ενωτικός παράγων για το Έθνος, Φροντίδα της δημιουργίας του πολίτη στα πλαίσια του νέου δημοκρατικού πολιτεύματος Υποτροφίες Αριστείας για την Δευτεροβάθμια Η Δευτεροβάθμια παραμένει σκαλοπάτι Διακρίσεων 1896 Ομαδοποίηση των σχολών σε ένα πανεπιστήμιο ανά ακαδημία 1902 Μεταρρύθμιση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης 1909 Τάξεις Τελειοποίησης για τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. 1918 Μανιφέστο του Νέου Πανεπιστημίου 1919 Νόμος Astier για τη τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση. 1920 Ενιαίο Σχολείο 1922 δημιουργείται ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός 1930 η Μέση Εκπαίδευση γίνεται δωρεάν

1939-1945 Η κυβέρνηση του Vichy έκλεισε τις Εcoles Normales και γενικά ακολούθησε μία συντηρητική πολιτική, εκτός από την δημιουργία της δέσμης των πειραματικών τεχνών στο Βac.

IVη Δημοκρατία 1933 η Παιδεία γίνεται Εθνική. Δημιουργούνται τρεις κατευθύνσεις στο απολυτήριο Λυκείου (Bac) της φιλοσοφίας, των στοιχειωδών μαθηματικών και των πειραματικών επιστημών. Ο Gustave Monod διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης θέτει σε λειτουργία Το πείραμα των « Νέων Τάξεων », Η ιδέα είναι να ευνοηθούν, σε σύνδεση με το ρεύμα της Νέας Εκπαίδευσης, δραστηριότητες, ένα άνοιγμα προς την εξωτερική κουλτούρα, οι επισκέψεις και οι έξοδοι έξω από το σχολείο 1946 -1947 Είναι η περίοδος της επεξεργασίας του Plan Langevin- Wallon της μεταρρύθμισης του Paul Langevin στόχοι του Σχολείου :  « να διαμορφώσουμε τον άνθρωπο, τον εργαζόμενο, τον πολίτη » και προτείνει μία δευτεροβάθμια εκπαίδευση οργανωμένη σε τρείς κύκλους: Δια βίου εκπαίδευση.

ΜΑΖΙΚΗ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ Κατά την δεκαετία του ΄50 μετά την μεγάλη δημογραφική έκρηξη, που άρχισε με την αύξηση της γεννησιμότητας από το 1942- 1943, ακολουθούμενη από το «baby boum » μετά το 1945, το Κράτος με αξιοσημείωτες προσπάθειες ανασυγκρότησης και κατασκευών, αναγκασμένο να υποδεχθεί αυξημένο αριθμό παιδιών αρχικά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (ευθύνη των κοινοτήτων αλλά έπρεπε να προβλεφθούν προσλήψεις διδασκόντων) και έπειτα στο επίπεδο της δευτεροβάθμιας (μεταξύ 1965- 1975 τα Γυμνάσια θα είναι ανοικτά, έστω και ένα ανά εργάσιμη ημέρα !)  Αυτή ήταν μία ποσοτική προσπάθεια που ξεχνούν να καταλογίσουν σε μία δημοκρατία που αποδοκιμάσθηκε για την πολιτική της αστάθεια αλλά που έπρεπε να αντιμετωπίσει οικονομικά τις υπέρογκες δαπάνες της ανασυγκρότησης, αλλά και τις ανατροπές από την αποχώρηση από τις αποικίες της Ινδοκίνας και της Αλγερίας. Η προσπάθεια αυτή ακολουθείται από την πετρελαϊκή κρίση με οικονομικούς περιορισμούς και με ανεργία, ενώ οι θέσεις των διαγωνισμών πρόσληψης του εκπαιδευτικού προσωπικού μειώνονται. Η πρόσληψη ξεκινά πάλι από το 1981.

Vη Δημοκρατία 1958 –1981 Αφιξη του De Gaulle Κύμα μεταρρυθμίσεων Η Δημιουργία της Βαθμίδας του Γυμνασίου 1959 Μεταρρύθμιση Berthoin Επιμήκυνση της φοίτησης έως τα 16 χρόνια. Δημιουργία των 3 κύκλων: Στοιχειώδης κύκλος 6 – 11 ετών Κύκλος Παρατήρησης 11- 13 ετών Τρίτος κύκλος 15 – 18 ετών Διακρίνονται δύο κατευθύνσεις : Η Γενική και η Επαγγελματική

Μεταρρύθμιση Fouchet Δημιουργείται ο κύκλος προσανατολισμού 4 παράλληλες κατευθύνσεις - Κλασσική διδασκαλία (Λύκεια με Λατινικά) - Μακράς Διάρκειας Μοντέρνα Διδασκαλία (Λύκεια χωρίς Λατινικά με δεύτερη γλώσσα) - Σύντομη Μοντέρνα Διδασκαλία (Συμπληρωματικές Τάξεις και Γυμνάσια Γενικής Εκπαίδευσης) - Τάξεις Μετάβασης (Τάξεις Προεπαγγελματικού Επιπέδου) και (Τάξεις προπαρασκευαστικές για τη μάθηση) που υποδέχονται μαθητές που έχουν σχολική αποτυχία στο τέλος του Δημοτικού ή μετά την Α΄ Γυμνασίου. 1965 Δημιουργία των Βac γενικής κατεύθυνσης A,B,C,D,E και των Βac τεχνικής κατεύθυνσης F,G και H. Άνοιγμα συλλόγων Γονέων και συμβουλίων οικονομικών χορηγών. 1966 Μεταρρύθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. 1968 Συνέδριο της Amiens για την Μεταρρύθμιση στο σχολείο.

Νόμος Edgar FAURE  Μετά το Μάη του 1968 το Πανεπιστήμιο αναδομείται (Δημιουργία του DEUG)  Κατάργηση των Λατινικών στην 6η Δημοτικού και 1η Γυμνασίου. Συγχωνεύονται η κλασική και μοντέρνα δέσμη Δημιουργία Τρίτης Παιδαγωγικής Ζώνης και Παραμονής στο Δημοτικό Άνοιγμα της Δευτεροβάθμιας προς τα έξω : έξοδοι… 1970 Δημιουργία του ONISEP 1971 Μεταρρύθμιση των Συλλόγων στην Δευτεροβάθμια Νόμος Delors : Δημιουργία της Δημόσιας Συνεχούς Επιμόρφωσης των Ενηλίκων (των Ακαδημαϊκών κέντρων Συνεχούς Επιμόρφωσης GRETA CAFOC) 

1972-1974 Υπουργία FONTANET Επιτροπή «Σοφών » ή επιτροπή « Joxe » για την Μεταρρύθμιση της κατάστασης των Εκπαιδευτικών. 1973 Δημιουργία του 10% προορισμένου να αφιερώσει το 10% του παιδαγωγικού χρόνου σε δραστηριότητες που δεν εντάσσονται αυστηρά στα σχολικά προγράμματα ή στα πολιτιστικά προγράμματα, καινοτομία που προηγήθηκε της διαδικασίας των projetς που λαμβάνει χώραν την δεκαετία του 80 (PACTE έπειτα PAE σχέδια εκπαιδευτικής δράσης από 1983) . 1974- 1979 Υπουργία HABY 1975 Μεταρρύθμιση του Ενιαίου Γυμνασίου ονομαζόμενη « Μεταρρύθμιση HABY » Αυτή η μεταρρύθμιση που εφαρμόσθηκε το 1977 αμφισβητήθηκε έντονα από τους εκπαιδευτικούς, και βάζει τέλος στις δέσμες, προωθώντας το «Ενιαίο Γυμνάσιο ». Οι τάξεις γίνονται επισήμως ετερογενείς, με στόχο οι « αδύνατοι » μαθητές να μπορούν να επωφεληθούν από την υποστήριξη των «καλών», με την ενίσχυση στην διδασκαλία της γλώσσας, των μαθηματικών, και των ξένων γλωσσών. Στην πραγματικότητα, η ενίσχυση σχεδόν εγκαταλείπεται και η υποστήριξη έχει ένα περιορισμένο αποτέλεσμα. Το « Ενιαίο Γυμνάσιο » θα εισάγει την διαφοροποιημένη παιδαγωγική σαν ενδιάμεση βαθμίδα της ετερογένειας των τάξεων που διαρκώς αυξάνεται και υποχρεώνει τις διάφορες κατηγορίες των διδασκόντων να διδάσκουν σε κάθε είδους κοινό. Περιστασιακά δημιουργούνται τάξεις με μαθητές σε μεγάλη μαθησιακή δυσκολία με μειωμένο αριθμό μαθητών. Η ετερογένεια των τάξεων που παραμένει ακόμα και σήμερα και αποτελεί γενικό κανόνα των τάξεων υποστηρίζεται από εναλλακτικές επιλογές.

1979-1981 Υπουργία Beullac I Εισαγωγή των Επιλογών στην Τεχνική Εκπαίδευση Η Vη Δημοκρατία από το 1981/ Πρώτη Επταετία MITTERRAND 1981 –1988 Υπουργεία SAVARY 1981-1984 Ο υποψήφιος Mitterrand φέρνει 110 προτάσεις Κυβέρνηση Mauroy Δημιουργούνται πολλές θέσεις για τους εκπαιδευτικούς 1981 Αναφορά Soubré για την αποκέντρωση και την αυτονομία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ακολουθούμενο από ένα Εθνικό Σεμινάριο στο Souillac 1983 Θεσμοθέτηση μία πραγματικής συνεχούς επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών που μέχρι τότε περιοριζόταν σε ημερίδες εκπαίδευσης με Παιδαγωγική Επιθεώρηση, πάνω σε νέες θεματικές ενότητες, συνδεδεμένες με την παιδαγωγική καινοτομία και οργανωμένες με την εκκίνηση 6 εθνικών θεματικών ενοτήτων (modules) που εμπλουτίζονται από ενδοακαδημαϊκά σεμινάρια.

1982 Εκκίνηση της Λειτουργίας των ZEP (Zone d’éducation prioritaire) Αναφορά Legrand (καθηγητής των Επιστημών της Παιδείας) Για ένα Δημοκρατικό Σχολείο. Ο Legrand προτείνει στην αναφορά του μία μεταρρύθμιση για το Γυμνάσιο σε μία διαβούλευση με όλους τους παράγοντες των Γυμνασίων, και μεταξύ άλλων μέτρων, μία διαφοροποιημένη παιδαγωγική, νέες μορφές αξιολόγησης, την διαβούλευση και την ομαδική εργασία, την διαδικασία του projet, την ενισχυτική διδασκαλία, και επίσης την διαδικασία της « κηδεμονίας», όπου ένας καθηγητής παρακολουθεί την εργασία των μαθητών για να τους δώσει συμβουλές για την οργάνωση μεθόδων εργασίας που ζητούνται από τους καθηγητές, ουσιαστικά όμως υποβαθμίζοντας και εξαφανίζοντας τον καθηγητή της τάξης. Αυτό το τελευταίο μέτρο ξεσήκωσε αντιδράσεις από πολλούς εκπαιδευτικούς το οποίο υποκαθιστά την έννοια της σχέσης βοήθειας με έναν ισχυρισμό « κατεύθυνσης της συνείδησης  » ή ψυχολογικής καθοδήγησης. Η Μεταρρύθμιση βρήκε δυσκολίες να τεθεί σε λειτουργία. Ξεκινά η λειτουργία Πειραματικών Γυμνασίων με μερικά μέσα ή πλεονεκτήματα στα ωράρια για μερικούς εκπαιδευτικούς. Σχέδιο του εκπαιδευτικού ιδρύματος.

1984 Αναφορά Prost για τους Μαθητές Λυκείου στο κατώφλι του ΧΧΙου αιώνα. Παραίτηση του Alain Savary. Εγκατάλειψη του Σχεδίου. Στοιχεία της θα ληφθούν υπόψη κατά την Μεταρρύθμιση των Λυκείων που θα λάβει χώραν το 1989. 1984  Ο Ιδιωτικός Τομέας μπαίνει κάτω από τον έλεγχο του κράτους και με την ένταξη των εκπαιδευτικών του Ιδιωτικού Τομέα στο statut του Δημοσίου . Εν τούτοις, το 1984, η διαπραγμάτευση για τον ιδιωτικό τομέα δημιούργησε ρήξη που οδήγησε σε μία μεγάλη διαδήλωση Ενός εκατομμυρίου προσώπων στις Βερσαλλίες που είχε σαν συνέπεια την παραίτηση της κυβέρνησης Mauroy και στον διορισμό του Laurent Fabius σαν πρωθυπουργού.

Υπουργία CHEVENEMENT 1985 Δημιουργία των Επαγγελματικών Bacs 1986 Σε Ισχύ η αποκέντρωση της Εθνικής Εκπαίδευσης. Τα Γυμνάσια εξαρτώνται από την χρηματοδότηση των Διαμερισμάτων και τα Λύκεια από τα τοπικά συμβούλια. Τα πανεπιστήμια χρηματοδοτούνται από το κράτος αλλά επιτρέπεται στις περιοχές σύμφωνα με σχέδια συμβόλαια να χρηματοδοτούν τις επενδύσεις. Η Εναλλαγή με την Δεξιά 1986-1988 Η αποτυχία της νομοθεσίας του Μαρτίου 1986 επαναφέρει την Δεξιά στην εξουσία. Ο René Monory έρχεται στην Εθνική Παιδεία. Καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση Εμφάνιση της Αναφοράς Lesourne για την Εκπαίδευση και την κοινωνία του ΧΧΙ ου αιώνα που προβλέπει την θέση των Νέων Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση.

Δεύτερη Επταετία MITTERRAND 1988-1995 Υπουργός Εθνικής Παιδείας ο Lionel Jospin 6.3.1 Ministère JOSPIN 1988-1992 1988 – 1989 Συνεπεία μαζικών απεργιών των εκπαιδευτικών ο Lionel Jospin δεσμεύεται για την επαναξιολόγηση για την κατάσταση του εκπαιδευτικού (μισθοί, ωράρια) Νόμος για τον Προσανατολισμό αποτελούν το πλαίσιο δράσης για το εκπαιδευτικό σύστημα. Μερικά στοιχεία Το δικαίωμα στην εκπαίδευση επικυρωμένο από το νόμο. Αποστολή: « η δημιουργία του ανθρώπου, του εργαζόμενου, του πολίτη», φροντίδα να μπει στο επίκεντρο η εκπαιδευτική διαδικασία για τον μαθητή, να προωθηθούν οι ίσες ευκαιρίες, η μείωση των γεωγραφικών ανισοτήτων, να βελτιωθεί το επίπεδο της βασικής εκπαίδευσης με στόχο την δυνατότητα πρόσβασης του 80% στο επίπεδο του baccalauréat, φιλοδοξία του Chevènement, που στην σύγχρονη εποχή είναι εφικτή. Υποχρεωτική φοίτηση διάρκειας 6 ετών Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος

Θεσμοθέτηση του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνική Παιδείας Εθνικό Συμβούλιο Προγραμμάτων Οι γονείς θεωρούνται συνεργάτες της εκπαιδευτική κοινότητας Διευκρίνιση δικαιωμάτων και καθηκόντων των μαθητών (Συμβούλια αντιπροσώπων των μαθητών) Μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Δημιουργία 3 κύκλων το 1991από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό. Νέα Προγράμματα Σχολικό Συμβούλιο. Το Σχέδιο του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος το οποίο εφαρμοζόταν πειραματικά από το 1986, γίνεται υποχρεωτικό (Γυμνάσιο, Λύκειο ). Ο μαθητής οφείλει να οργανώνει το προσωπικό του σχέδιο και τον προσανατολισμό του. Η αναφορά προσαρτάται στον νόμο που αναπτύσσει τα άρθρα και κυρίως προβλέπει μία ανάπτυξη ανάγνωσης των Νέων Τεχνολογιών μέτρα για τις Σχολικές Βιβλιοθήκες, και τις επισκέψεις πχ σε μουσεία κλπ. Αναγγελία του Διπλώματος για την Οργάνωση Σχολικού Υλικού (Capes de Documentation).

Αναφορά Bourdieu – Gros για τα Περιεχόμενα της Εκπαίδευσης 1989- 1990 Κίνημα των μαθητών του Λυκείου  (+ 320,000 μαθητές, + 25% δυναμικό στην Δευτέρα, αρχή της μαζικοποίησης στο Λύκειο). Δημιουργία θέσεων στο σχολικό τομέα  ( νοσοκόμοι, δημιουργοί σχολικού υλικού στην LP), Εγκύκλιος για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μαθητών. 1992 αρχή της Μεταρρύθμισης στο Λύκειο. Νέες Δέσμες L, ES, S και τεχνολογικές STT, STL,SMS, STI προσφέρονται. Οι δέσμες επιλογής προσφέρουν εξειδίκευση. 1992 – 1993 Υπουργεία Jacques Lang (Συγχώνευση με το Υπουργείο Πολιτισμού )  Συμφωνίες Lang- Cloupet για την επιμόρφωση των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Εθνικές Συναντήσεις για την ανάγνωση και την γραφή 1993 - 1995 Κυβέρνηση Balladur Εναλλαγή με την Δεξιά Μάρτιος 1993 – Ιούνιος 1995 Πρώτη Περίοδος Υπουργίας François Bayrou Τέλος 1993 Υπό αμφισβήτηση και πάλι ο νόμος Falloux για τις επιχορηγήσεις στα Ιδιωτικά. Ιανουάριος 1994 Απόσυρση του σχεδίου μετά από λαϊκή διαδήλωση της 16ης Ιανουαρίου που συγκέντρωσε ένα εκατομμύριο άτομα στο Παρίσι. Άνοιξη 1994 Εθνική Διαβούλευση για το σχολείο (158 προτάσεις). Νέα Προγράμματα από το 1996 .  

1995 - 2002 Πρώτη Εντολή Jacques Chirac 1995 - 1997 Δεύτερη Υπουργία Bayrou Συνέχιση της Μεταρρύθμισης Γυμνασίου Λυκείου 1997 – 2002 Κυβέρνηση Jospin 1997 – 2001 Claude Allègre υπουργός και Segolène Royale αντιπρόσωπος της Δημοτικής Εκπαίδευσης 1997 Πρώτες Εγκύκλιοι, οι ονομαζόμενες «  Dijambourg» για την εισαγωγή των Νέων Τεχνολογιών στην Σχολική Εκπαίδευση. 1998 Διαβούλευση, η λεγόμενη « Meirieu», για την διδασκαλία στο Λύκειο. «Ποιες Γνώσεις θα διδάξουμε στο Λύκειο; » + Στρογγυλά Τραπέζια που διευθύνονται από τον Edgar Morin για τη γνώση. 2000 Δεύτερη Μεταρρύθμιση του Λυκείου Ανανέωση των ZEP  (Ζώνες κατά προτεραιότητα για την διδασκαλία, που αφορούν τις υποβαθμισμένες περιοχές).Δημιουργία REP (Δικτύων)  Ο Claude Allègre παραιτείται κάτω από πιέσεις των υποστηρικτών της SE 2001 –2002 Δεύτερη περίοδος υπουργίας του Jacques Lang 2001 Διαφοροποιήσεις στην 5η 2002 Διασταυρούμενες Εργασίες στην 4η – Πλάνο για τις τέχνες στο σχολείο

Δεύτερη Εντολή Jacques Chirac 2002 Υπουργία Luc Ferry Συνέχιση των Μεταρρυθμίσεων. Εισαγωγή Εναλλακτικών για τις Τεχνολογίες στο Γυμνάσιο, Τάξεις Προπαρασκευής στην Επαγγελματική Ζωή. Απεργία μαθητών και καθηγητών. Αντικατάσταση του Ferry από τον François Fillon 2003- 2004 Μεγάλη Συζήτηση για το Σχολείο με την καθοδήγηση της επιτροπής Thélot. Δημοσίευση των προτάσεων στο Miroir du Débat. Πολλαπλά περιστατικά για τις θρησκευτικές ενδείξεις, σύσταση επιτροπής Stasi (15 Μαρτίου) Νόμος για την απαγόρευση της χρήσης θρησκευτικών χαρακτηριστικών. Δημοκρατικός Οδηγός στα Γυμνάσια και Λύκεια. Ψήφιση του νόμου Fillon για τον Προσανατολισμό στο σχολείο. Ιούνιος Υπουργία Gilles de Robien Τίθενται σε λειτουργία το Σχολικό Συμβούλιο, τροποποίηση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, για τη σχολική ζωή, οι τάξεις επαγγελματικής ανακάλυψης, εξατομικευμένη διαδρομή επιτυχίας, ο νέος χάρτης ZEP, το κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Γνώσεων. Γενικότερα Το Γαλλικό Εκπαιδευτικό Σύστημα χαρακτηρίζεται για τον συγκεντρωτισμό. Όλα εξαρτώνται από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας.