ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΥΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ 2007

Κυριακή, 23 Δεκεμβρίου 2007 Ο δοξασμός

Ορισμός Δοξασμός είναι το τελευταίο στάδιο στην εφαρμογή της σωτηρίας. Θα πραγματοποιηθεί όταν επιστρέψει ο Χριστός και δώσει σε όλους τους πιστούς, νεκρούς και ζώντες, νέα άφθαρτα σώματα, όπως το δικό Του.

Α. Οι αναφορές της Καινής Διαθήκης

Δηλώσεις του Κυρίου «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ' ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού, και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως». Ιωάν. ε’ 28-29

Δηλώσεις του Κυρίου «Τούτο δε είναι το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός, παν ό,τι μοι έδωκε να μη απολέσω ουδέν εξ αυτού, αλλά να αναστήσω αυτό εν τη εσχάτη ημέρα. Και τούτο είναι το θέλημα του πέμψαντός με, πας όστις βλέπει τον Υιόν και πιστεύει εις αυτόν να έχη ζωήν αιώνιον, και εγώ θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα». Ιωάν. ς’ 39-40

Δηλώσεις του απ. Παύλου «Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή». Α’ Κορ. ιε’ 51-52

Δηλώσεις του απ. Παύλου «επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου». Α’ Θεσ. δ’ 16-17

Δηλώσεις του απ. Παύλου «Διότι το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν». Φιλιπ. γ’΄20-21

Β. Οι αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης

Οι Φαρισαίοι πίστευαν στην ανάσταση «Ομολογώ δε τούτο εις σε, ότι κατά την οδόν, την οποίαν ούτοι λέγουσιν αίρεσιν, ούτω λατρεύω τον Θεόν των πατέρων μου, πιστεύων εις πάντα τα γεγραμμένα εν τω νόμω και εν τοις προφήταις, ελπίδα έχων εις τον Θεόν, την οποίαν και αυτοί ούτοι προσμένουσιν, ότι μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων·». Πράξεις κδ’ 15

Ο Αβραάμ και οι πατριάρχες « Εν πίστει απέθανον ούτοι πάντες, μη λαβόντες τας επαγγελίας, αλλά μακρόθεν ιδόντες αυτάς και πεισθέντες και εγκολπωθέντες και ομολογήσαντες ότι είναι ξένοι και παρεπίδημοι επί της γης. Διότι οι λέγοντες τοιαύτα δεικνύουσιν ότι ζητούσι πατρίδα. Και εάν μεν ενεθυμούντο εκείνην, εξ ης εξήλθον, ήθελον ευρεί καιρόν να επιστρέψωσι· τώρα όμως επιθυμούσι καλητέραν, τουτέστιν επουράνιον. Διά τούτο ο Θεός δεν επαισχύνεται αυτούς να λέγηται Θεός αυτών, διότι ητοίμασε δι' αυτούς πόλιν». Εβρ. ια’ 13-16

Ο Ησαΐας και ο Δανιήλ «Οι νεκροί σου θέλουσι ζήσει, μετά του νεκρού σώματός μου θέλουσιν αναστηθή. Εξεγέρθητε και ψάλλετε, σεις οι κατοικούντες εν τω χώματι· διότι η δρόσος σου είναι ως η δρόσος των χόρτων, και η γη θέλει εκρίψει τους νεκρούς». Ησ. κς’ 19 «Και πολλοί εκ των κοιμωμένων εν τω χώματι της γης θέλουσιν εξεγερθή, οι μεν εις αιώνιον ζωήν, οι δε εις ονειδισμόν και εις καταισχύνην αιώνιον». Δαν. ιβ’ 2

Γ. Πώς θα μοιάζουν τα αναστάσιμα σώματα;

Θα είναι όπως το αναστημένο σώμα του Χριστού «εξεύρομεν όμως ότι όταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν, διότι θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς είναι». Α’ Ιωάν. γ’ 2 «ίδετε τας χείρας μου και τους πόδας μου, ότι αυτός εγώ είμαι· ψηλαφήσατέ με και ίδετε, διότι πνεύμα σάρκα και οστέα δεν έχει, καθώς εμέ θεωρείτε έχοντα». Λουκ. κδ’ 39

Πώς θα μοιάζουν τα αναστάσιμα σώματα; «Ούτω και η ανάστασις των νεκρών. Σπείρεται εν φθορά, ανίσταται εν αφθαρσία· σπείρεται εν ατιμία, ανίσταται εν δόξη· σπείρεται εν ασθενεία, ανίσταται εν δυνάμει· σπείρεται σώμα ζωϊκόν, ανίσταται σώμα πνευματικόν. Είναι σώμα ζωϊκόν, και είναι σώμα πνευματικόν […] και καθώς εφορέσαμεν την εικόνα του χοϊκού, θέλομεν φορέσει και την εικόνα του επουρανίου». Α’ Κορ. ιε’ 42-44, 49

Εν αφθαρσία Συμπεραίνουμε πως τα σώματα αυτά θα είναι: Υγιή και δυνατά, χωρίς ασθένεια και αδυναμία, σε νεανική, όμως ώριμη ηλικία, χωρίς γήρας και νηπιότητα.

Εν δόξη Συμπεραίνουμε πως τα σώματα αυτά θα ακτινοβολούν, θα είναι όμορφα και λαμπρά, απαλλαγμένα από κάθε ασχήμια και ατιμία. «Και είδον οι υιοί Ισραήλ το πρόσωπον του Μωϋσέως, ότι το δέρμα του προσώπου του Μωϋσέως έλαμπε· και έβαλλε πάλιν ο Μωϋσής το κάλυμμα επί το πρόσωπον αυτού, εωσού εισέλθη διά να λαλήση μετ' αυτού». Έξ. λδ’ 35. «και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού έγειναν λευκά ως το φως». Ματθ. ιζ’ 2

Εν δυνάμει Συμπεραίνουμε πως τα σώματα αυτά θα είναι δυνατά, απαλλαγμένα από κάθε αδυναμία, έτσι όπως ο Θεός τα ήθελε αρχικά, προκειμένου να πραγματοποιούμε το θέλημά Του.

Σώματα πνευματικά Πνευματικά δεν σημαίνει άυλα, αλλά σε συμφωνία με τον χαρακτήρα και το έργο του Αγίου Πνεύματος. Πρόκειται για το αντίθετο της σάρκας, που ακολουθεί τους νόμους της αμαρτίας. –Πρβλ.: «Και εγώ, αδελφοί, δεν ηδυνήθην να λαλήσω προς εσάς ως προς πνευματικούς, αλλ' ως προς σαρκικούς, ως προς νήπια εν Χριστώ». Α’ Κορ. γ’ 1

Αντιρρήσεις Παρ’ όλα αυτά κάποιοι διδάσκουν ότι δεν πρόκειται να έχουμε υλικά σώματα. Αυτό το στηρίζουν στο ακόλουθο εδάφιο: «Τούτο δε λέγω, αδελφοί, ότι σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν, ουδέ η φθορά κληρονομεί την αφθαρσίαν». Α’ Κορ. ιε’ 50

Τι εννοεί αυτό το εδάφιο; Το εδάφιο αυτό διδάσκει ότι δεν μπορούμε να μπούμε στη βασιλεία του Θεού στην παρούσα μας κατάσταση, με το φθαρτό, θνητό σώμα του Αδάμ μετά την πτώση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα είμαστε άυλα όντα. Τα νέα σώματα θα είναι υλικά αλλά άφθαρτα. Εξάλλου, ο Χριστός με το αναστημένο σώμα Του έφαγε και ήπιε, και οι μαθητές μπορούσαν να τον ψηλαφήσουν.

Θα υπάρχει κάποια σχέση με τα παλιά σώματα «Εάν δε κατοική εν υμίν το Πνεύμα του αναστήσαντος τον Ιησούν εκ νεκρών, ο αναστήσας τον Χριστόν εκ νεκρών θέλει ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών διά του Πνεύματος αυτού του κατοικούντος εν υμίν». Ρωμ. η’ 11 όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν». Φιλιπ. γ’΄20-21

Σχέση όπως ανάμεσα στον σπόρο και στο σώμα του «Αλλά θέλει τις ειπεί· Πως ανασταίνονται οι νεκροί; και με ποίον σώμα έρχονται; […] και εκείνο το οποίον σπείρεις, δεν σπείρεις το σώμα το οποίον μέλλει να γείνη, αλλά γυμνόν κόκκον, σίτου τυχόν ή τινός των λοιπών. Ο δε Θεός δίδει εις αυτό σώμα καθώς ηθέλησε, και εις έκαστον των σπερμάτων το ιδιαίτερον αυτού σώμα. Είναι και σώματα επουράνια και σώματα επίγεια· πλην άλλη μεν η δόξα των επουρανίων, άλλη δε η των επιγείων». Α’ Κορ. ιε’ 35-40

Θα υπάρχει κάποια σχέση με τα παλιά σώματα Τα σώματα των ζωντανών πιστών δεν θα αντικατασταθούν· θα μεταμορφωθούν: «Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή» Α’ Κορ. ιε’ 51

Θα υπάρχει κάποια σχέση με τα παλιά σώματα Το σώμα του Χριστού μετά την ανάσταση είχε μεταμορφωθεί. Όμως ήταν αναγνωρίσιμο και ακόμη διατηρούσε τις πληγές από τα καρφιά (Ιωάν. κ’ 20, 27). Ο Ηλίας, που αρπάχθηκε στον ουρανό με το σώμα του, στο όρος της Μεταμορφώσεως μαζί με τον Μωυσή, ήταν αναγνωρίσιμος (Ματθ. κζ’ 52-53).

Δ. Όλη η δημιουργία θα ανανεωθεί

Ο Θεός καταράστηκε τη γη μετά την πτώση του Αδάμ «κατηραμένη να ήναι η γη εξ αιτίας σου· με λύπας θέλεις τρώγει τους καρπούς αυτής πάσας τας ημέρας της ζωής σου· και ακάνθας και τριβόλους θέλει βλαστάνει εις σέ· και θέλεις τρώγει τον χόρτον του αγρού· εν τω ιδρώτι του προσώπου σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου, εωσού επιστρέψης εις την γην, εκ της οποίας ελήφθης· επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει.» Γένεσις γ’ 17-19

Η λύτρωση συμπεριλαμβάνει και τη γη «επ' ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού. Επειδή εξεύρομεν ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νύν». Ρωμ. η’ 21-22

Η νέα άφθαρτη γη Στη νέα, άφθαρτη γη δεν θα υπάρχουν αγκάθια και τριβόλια, κατακλυσμοί και ξηρασίες, έρημοι και ζούγκλες, σεισμοί και κυκλώνες, δηλητηριώδη φίδια και φυτά. «Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, καθ' ην οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή. Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί». Β’ Πέτρ. γ’ 10-13

Ε. Οι μη πιστοί θα αναστηθούν για να κριθούν την Ημέρα της τελικής κρίσης

Ανάσταση κρίσεως Θα υπάρχει ανάσταση και για τους μη πιστούς. Θα είναι όμως ανάσταση κρίσεως. «και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως». Ιωάν. ε’ 29 «ελπίδα έχων εις τον Θεόν, την οποίαν και αυτοί ούτοι προσμένουσιν, ότι μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων·». Πράξεις κδ’ 15

Βιβλιογραφία Wayne Grudem, Systematic Theology, κεφ. 42.