Μαρία Μπαλωμένου Γ’3
Πότε: 525 π.Χ Πού: Ελευσίνα Έζησε: Αθήνα Πέθανε: 456 π.Χ Πού: Γέλα της Σικελίας
Όταν πέθανε, ο Αισχύλος, ζήτησε να στηθεί στο τάφο του ένα επίγραμμα που έγραφε: Α ἰ σχύλον Ε ὐ φορίωνος Ἀ θηνα ῖ ον τόδε κε ῦ θει μν ῆ μα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας· ἀ λκ ὴ ν δ' ε ὐ δόκιμον Mαραθώνιον ἄ λσος ἄ ν ε ἴ πο κα ὶ βαθυχαιτήεις Μ ῆ δος ἐ πιστάμενος. Στα νεότερα ελληνικά: Τον γιο του Ευφορίωνα τον Αθηναίο Αισχύλο κρύβει νεκρόν το μνήμα αυτό της Γέλας με τα στάρια· την άξια νιότη του θα ειπεί του Μαραθώνα το άλσος κι ο Μήδος ο ακούρευτος οπού καλά την ξέρει.
Πρώτη νίκη: Μεγάλα Διονύσια το 484 π.Χ και την ακολούθησαν άλλες 12. Πέρσες: Το 472 π.Χ πήρε την νίκη στην Αθήνα. Δεύτερη θέση: Το 468 π.Χ διαγωνίστηκε με τον Σοφοκλή. 467 π.Χ: νίκησε με τη Θηβαϊκή τριλογία. 458 π.Χ: νίκησε με την Ορέστεια.
Η αισχυλική δραματουργία εξελίσσεται από τα πρώιμα στα ωριμότερα σωζόμενα έργα του. Οι καινοτομίες που εφάρμοσε θα μπορούσαν να συνοψισθούν ως εξής: προσθήκη του δεύτερου υποκριτή (δευτεραγωνιστή), μείωση των χορικών έξαρση του λόγου σύσταση της τριλογίας ενιαίου περιεχόμενου, Όλες αυτές οι διαφοροποιήσεις από την πρώιμη γραφή του οδήγησαν στην τελική ποιητική του περίοδο, η οποία αποτυπώνεται στη μνημειώδη Ορέστεια.
Πέρσαι (472 π.Χ) (πρωτ. κείμενο) Επτά επί Θήβας (467 π.Χ) (πρωτ. κείμενο) Ικέτιδες (463 ; π.X.) (πρωτ. κείμενο) Προμηθεύς Δεσμώτης (;) (πρωτ. κείμενο) Ορέστεια (458 π.Χ) Αγαμέμνων (πρωτ. κείμενο) Χοηφόροι (πρωτ. κείμενο) Ευμενίδες (πρωτ. κείμενο) Το έργο Προμηθεύς Δεσμώτης αμφισβητείται ότι είναι του Αισχύλου.