Αντιφάσεις στην αξιοποίηση του τεχνικού επιστημονικού δυναμικού στην ελληνική βιομηχανία Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης, TEE 3-5 Ιουλίου 2006 Σύλλογος Τεχνικών Επιστημόνων Βιομηχανίας Κτίριο ΕΚΑ (Γραφείο 521), Γ’ Σεπτεμβρίου 48Β & Μάρνη, TK 10433, Αθήνα Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: - Ιστοσελίδα: Γ. Συμεωνίδης, Δρ Αεροναυπηγός Μηχ. Γ. Φρέσκος, Δρ. Μηχανολόγος Μηχ. Ρ. Μαρίνη, Δρ. Μεταλλουργός Μηχ.

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Δομή της παρουσίασης  Το Ευρωπαϊκό περιβάλλον-Οι μηχανισμοί ανάπτυξης  Οι προοπτικές της Ελληνικής Βιομηχανίας  Το ανθρώπινο δυναμικό  Η θέση των Τεχνικών Επιστημόνων  Βασικές αντιφάσεις  Συμπεράσματα

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Το Ευρωπαϊκό περιβάλλον – Οι μηχανισμοί ανάπτυξης (1)  Η ανάδυση νέων οικονομιών (Κίνα, Ινδία, κλπ)  Η διεύρυνση της Ε.Ε.  Το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον παραγωγής και εμπορίου.  Η διεκδίκηση μιας ανταγωνιστικής θέσης μέσω της συνεχούς επένδυσης στην κοινωνία της γνώσης και στην καινοτομία καθίσταται πλέον η μόνη ρεαλιστική επιλογή, η οποία βάσει και των στόχων της Λισσαβόνας αποτελεί τη μοναδική βιώσιμη στρατηγική ανάπτυξης της Ευρώπης.  Στην πραγματικότητα, οι στόχοι μιας υγιούς οικονομίας βάλλονται από πιέσεις για μονοσήμαντη συρρίκνωση του κόστους και από τις εθνικές προτεραιότητες που υπερισχύουν των ευρωπαϊκών.

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Το Ευρωπαϊκό περιβάλλον – Οι μηχανισμοί ανάπτυξης (2)  Οι πολιτικές ανάπτυξης της Ε.Ε. διαμορφώνονται πλέον προς την κατεύθυνση υποστήριξης μεγάλων πανευρωπαϊκών «συνασπισμών» εταιρειών (European Technology Platforms) : κέντρα παραγωγής και προώθησης προϊόντων υψηλού τεχνολογικού περιεχομένου υποστηριζόμενα από δίκτυα «κέντρων αριστείας».  Απαραίτητη προϋπόθεση συμμετοχής: η διαπιστωμένη ίδια προστιθέμενη αξία των εταίρων.  Παρατηρείται μια έντονη «στροφή» σε ευρωπαϊκό επίπεδο από την όποια προηγούμενη κοινωνική πολιτική με στοιχεία στήριξης και προστασίας των πιο αδυνάτων εταίρων προς την εμφατική στήριξη των ισχυρών:  Στόχος: η διαχρονική βιωσιμότητα των καταξιωμένων παραγωγικών φορέων υψηλής προστιθέμενης αξίας και ανταγωνιστικότητας.

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Οι προοπτικές της ελληνικής βιομηχανίας  Είναι απαραίτητη η διαμόρφωση και η εφαρμογή μιας ενιαίας στρατηγικής που να προωθεί τους τομείς με ουσιαστικό ανταγωνιστικό προβάδισμα και με προοπτικές αριστείας.  Η επίτευξη αριστείας (και άρα ανταγωνιστικότητας) είναι πολυδιάστατη διαδικασία: που στηρίζεται στη συνεπή & επίμονη επένδυση στη γνώση, την καινοτομία, την ποιότητα, την τεχνολογία, την παραγωγικότητα, την οργάνωση & διαχείριση, τη δικτύωση, κ.ά., και απαιτεί κατά κύριο λόγο την αξιοποίηση, τη συνεχή προαγωγή και την ικανοποίηση του ανθρώπινου παράγοντα.  Η βιώσιμη ανάπτυξη σε μια εντεταγμένη στην ΕΕ χώρα δεν μπορεί να στηριχθεί σε μονοσήμαντη μείωση του κόστους, ειδικά μάλιστα του κόστους εργασίας!

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Το ανθρώπινο δυναμικό  Η διαδικασία εισαγωγής νέων γνώσεων στις παραγωγικές μονάδες, απαιτεί την ύπαρξη ανθρώπινου δυναμικού ικανού να απορροφήσει τη γνώση, την τεχνολογία και τις καινοτομίες. Ανάγκη για:  τόνωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης  προαγωγή της δια βίου μάθησης  υποχρέωση των επιχειρήσεων να συμπληρώνουν και να ανανεώνουν τις γνώσεις των εργαζομένων.  Η αύξηση της απασχόλησης που μπορεί να επιτευχθεί με τη δημιουργία νέων καινοτόμων ή υψηλής προστιθέμενης αξίας δραστηριοτήτων, θα δικαιώσει την αναβάθμιση και προστασία του ανθρώπινου δυναμικού μειώνοντας τις πιέσεις της ανεργίας.  Το ανθρώπινο δυναμικό και η καλή κατάρτισή του αποτελούν ένα μεγάλο πλεονέκτημα των ελληνικών επιχειρήσεων, ειδικά όσον αφορά στο υψηλό επίπεδο γνώσεων γενικής παιδείας και τη γνώση ξένων γλωσσών! ( 1η Ενιαία Έκθεση για την Ανταγωνιστικότητα του Εθνικού Συμβουλίου για την Ανταγωνιστικότητα και την Ανάπτυξη )

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Η θέση των τεχνικών επιστημόνων (1)  Οι ΤΕΒ δραστηριοποιούνται σε ένα αντίξοο περιβάλλον:  Χαμηλή κατάταξη ελληνικής ανταγωνιστικότητας, καινοτομίας, κλπ.  Βασικές ελλείψεις εθνικής στρατηγικής βιομηχανικής ανάπτυξης, παραδοσιακές επιχειρηματικές πρακτικές εύκολου κέρδους κλπ.  Πλήρης αντιφάσεων πραγματικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων: η διαχείριση των επιχειρήσεων γίνεται συχνά με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα 1-2 ισολογισμών η στελέχωση με τεχνικό επιστημονικό προσωπικό είναι η ελάχιστη απαιτητή, το ίδιο το τεχνικό προσωπικό καλύπτει πολλά, παράλληλα καθήκοντα (πολυδιάσπαση: μηχανικοί – προϊστάμενοι 2-3 τμημάτων), σημαντική έλλειψη συνεχιζόμενης κατάρτισης η «τεχνοκρατική» συμμετοχή στα κέντρα διαμόρφωσης επιχειρηματικής στρατηγικής και αποφάσεων είναι πολλές φορές ανύπαρκτη ελάχιστη ίδια συμμετοχή σε έρευνα και ανάπτυξη σχεδόν ανύπαρκτη η σχέση μεταξύ επιχειρήσεων και ερευνητικών κέντρων

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Η θέση των τεχνικών επιστημόνων (2)  Η επιχείρηση-μοντέλο όμως: οφείλει να δίδει ιδιαίτερη σημασία στην Ε&Α στελεχώνοντας εσωτερικά αντίστοιχο τμήμα και επενδύοντας ίδια κεφάλαια στην τεχνολογική ανάπτυξη χρειάζεται να παρακολουθεί στενά και να εκσυγχρονίζει συνεχώς τις μεθόδους παραγωγής, ώστε να εξασφαλίζεται η βέλτιστη (οικονομικά, ποιοτικά και χρονοδιαγραμματικά) παραγωγή προϊόντων χρειάζεται να διαθέτει γνώση και μεθοδολογία ώστε να επιτυγχάνει τη βέλτιστη προσέγγιση αγορών και η προσαρμογή των προϊόντων και των παρεχομένων υπηρεσιών. φροντίζει για τη βέλτιστη αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού της (συνεχιζόμενη κατάρτιση, αφομοίωση των τεχνολογιών και της τεχνογνωσίας κλπ). πρέπει να αφιερώνει πόρους στη διασφάλιση της ποιότητας, της υγιεινής και ασφάλειας, της προστασίας του περιβάλλοντος και γενικότερα του κοινωνικού οφέλους.  Για όλους τους παραπάνω τομείς, απαιτείται στελεχιακό δυναμικό με ευρύτατες γνώσεις, αλλά και βαθιά εξειδίκευση σε μεθόδους και τεχνολογίες αιχμής.

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Βασικές Αντιφάσεις  Μηχανικοί / Τεχνικοί Επιστήμονες - στελέχη της βιομηχανίας  Άρνηση αναγνώρισης και συζήτησης με τα συνδικαλιστικά όργανα των Μηχανικών  Βιώσιμη ανάπτυξη βασισμένη στην κοινωνία της γνώσης  Ιδιαίτερη επιμονή στη συγκράτηση του κόστους εργασίας σε χαμηλά επίπεδα ως προς το ΑΕΠ  Χαμηλές επενδύσεις σε Ε & Α  Άνω του μέσου όρου καταρτισμένο ανθρώπινο, και μάλιστα τεχνικό / επιστημονικό, δυναμικό  Έλλειψη συστηματικής αξιοποίησής του λόγω έλλειψης αναπτυξιακού οράματος και στόχων  Τα σύγχρονα συστήματα διαχείρισης (Ποιότητα, Περιβάλλον, Υγιεινή & Ασφάλεια) – στοιχεία ανταγωνιστικότητας (και επιβίωσης)  Οι απαιτήσεις τους καλύπτονται στοιχειωδώς & εξακολουθούν να θεωρούνται ως απλά εργαλεία προώθησης πωλήσεων!

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Συμπεράσματα (1)  Απαραίτητο να διαμορφωθεί μια εθνική στρατηγική ανάπτυξης, η οποία θα μπορεί να υποστηρίξει συστηματικά τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες που διαθέτουν προοπτικές αριστείας με στόχο: την τεχνολογική ανάπτυξη της χώρας, τη διασφάλιση μακροπρόθεσμης και ουσιαστικής ανταγωνιστικότητας στηριζόμενης στην εγχώρια προστιθέμενη αξία, τη βιώσιμη ανάπτυξη των παραγωγικών κλάδων και της οικονομίας, και, το ευρύτερο κοινωνικό όφελος.  Κεντρικοί άξονες της στρατηγικής αυτής πρέπει να είναι η βέλτιστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, η αποτελεσματική τοποθέτηση αναπτυξιακών επενδύσεων και η παραγωγή καινοτόμων προϊόντων.

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Συμπεράσματα (2) Οι τεχνικοί επιστήμονες της χώρας διαθέτουν τη γνώση και τα προσόντα για να υποστηρίξουν αποτελεσματικά εθνικές και επιχειρηματικές στρατηγικές ανάπτυξης αν αντιμετωπισθούν οι αντιξοότητες και οι αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν τη σημερινή πραγματικότητα και επιτευχθεί ο εξορθολογισμός του μοντέλου διοίκησης και διαχείρισης της Ελληνικής Βιομηχανίας.

ΤΕΕ 3-5 Ιουλίου 2006 Ελληνική Βιομηχανία: Προς την Οικονομία της Γνώσης Εν κατακλείδι Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΟΦΕΙΛΕΙ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΜΕΝΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΟΤΙ: Η ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΗΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ: Η ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΩΡΙΜΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ