Solvency II To μέλλον στην ασφαλιστική πραγματικότητα Μυρτώ Χαμπάκη ΒΑ,ΜΑ Υπεύθυνη Οικονομικών Θεμάτων & Κλάδου Ζωής Ε.Α.Ε.Ε 19/01/2007

Γιατί το «Solvency II» ; H παρούσα κατάσταση - « One size fits all» Solvency II To μέλλον στην ασφαλιστική πραγματικότητα! Η τρέχουσα ασφαλιστική νομοθεσία όπως αυτή ρυθμίστηκε για τελευταία φορά το 2004 προέρχεται από μια σειρά κοινοτικών οδηγιών που τέθηκαν σε εφαρμογή από το 1973 και εφεξής. Με την φιλελευθεροποίηση των τιμών αλλά και με την κατάργηση των προϊοντικών ελέγχων , η ενιαία αγορά δημιούργησε την ανάγκη αναθεώρησης των αρχικών οδηγιών που ρύθμιζαν την ασφαλιστική αγορά δεδομένου ότι η ανάγκη επίβλεψης της φερεγγυότητας τους ήταν συνεχώς αυξανόμενη λόγω της δημιουργίας νέων και πολύπλοκων προϊόντων αλλά και λόγω της δυνατότητας των εταιριών να πωλούν τα προϊόντα τους εντός της κοινότητας. Υπό αυτό το πρίσμα , αρχικά δημιουργήθηκε η επιτροπή των Ευρωπαϊκών Εποπτικών αρχών η οποία κατέληξε στην δημιουργία της οδηγίας Solvency I ( όπως μετέπειτα ονομάστηκε) η που τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή στα τέλη του 2004 και είναι εν ισχύ έως σήμερα. Με την πάροδο των ετών διαπιστώθηκε ότι το Solvency I δεν εξυπηρετούσε επαρκώς τις ανάγκες εναρμόνισης της Ευρωπαϊκής ασφαλιστικής αγοράς. Το Solvency I χαρακτηρίστηκε ως η εύκολη λύση ή «one size fits all» - δηλαδή ένα μέγεθος για όλους -και κρίθηκε αναγκαία η αντικατάσταση του με ένα καθεστώς υπολογισμού της φερεγγυότητας πιο σύγχρονου και άμεσα προσαρμοσμένου στην πολυπλοκότητα των σύγχρονων ασφαλιστικών αγορών. Ανά τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής κοινότητας, υπάρχουν σημαντικές διαφορές στις μεθόδους αποτίμησης των στοιχείων του Ενεργητικού και του Παθητικού ,στον τρόπο υπολογισμού τεχνικών προβλέψεων και στον υπολογισμό των μαθηματικών αποθεμάτων. Παράλληλα είναι έκδηλη (αν κρίνουμε και από την πρόσφατη οικονομική κρίση) η ανάγκη της ενσωμάτωσης και άλλων κινδύνων στον υπολογισμό του περιθωρίου φερεγγυότητας – όπως (κίνδυνος ρευστότητας , underwriting,αγοράς , πιστωτικός , επιχειρηματικός) - προκειμένου να διασφαλιστεί στο μέγιστο ο Ευρωπαίος καταναλωτής και κατ επέκταση και οι ίδιες οι ασφαλιστικές εταιρίες. Έτσι , οι προετοιμασίες για την πραγματοποίηση του solvency II άρχισαν τον Μάιο του 2001.Στη παρούσα φάση βρισκόμαστε στο στάδιο μια ανάσα πριν από την ολοκλήρωση του και την οριστική εφαρμογή του γεγονός που θα φέρει μια επανάσταση στην ασφαλιστική αγορά και θα αναθεωρήσει τις εταιρικές πρακτικές όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Το Solvency II υπόσχεται μια σύγχρονη και αποδοτική ασφαλιστική αγορά. Για να γίνει όμως αυτό , θα πρέπει πρώτα να υπάρξουν τεράστιες αλλαγές σε αρκετούς τομείς των ασφαλιστικών εργασιών. Και κάθε εταιρία θα πρέπει TΩΡΑ να αναρωτηθεί αν είναι προετοιμασμένη να αφομοιώσει τις αλλαγές αυτές.***

Χρονοδιάγραμμα Ολοκλήρωσης 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Σχέδιο οδηγίας- QIS 3 QIS 4 ECOFIN QIS 5 ? Ευρωβουλή Level 2 Final Level 3 Final Εφαρμογή 31/10/2012 Όπως μπορούμε να δούμε στο σχεδιάγραμμα τον Ιούλιο του 2007 εκδόθηκε το πρώτο σχέδιο οδηγίας Solvency II το οποίο αναδιατυπώθηκε μερικώς τον Σεπτέμβριο του ιδίου χρόνου. Τον Σεπτέμβριο του 2007 εξεδόθηκαν τα αποτελέσματα της τρίτης μελέτης ποσοτικών επιπτώσεων (το QIS 3) που οδήγησαν σε νέα μελέτη ποσοτικών επιπτώσεων τα(το QIS4) μέσα στο 2008 τα αποτελέσματα της οποίας εξεδόθηκαν στα τέλη του 2008 και αυτά με τη σειρά τους οδηγούν σε ένα πιθανό QIS5 μέσα στο 2009. Να τονίσουμε εδώ ότι οι μελέτες Ποσοτικών Επιπτώσεων διενεργούνται προκειμένου να σχεδιαστούν οι ποσοτικές απαιτήσεις του πρώτου Πυλώνα του Solvency II - δηλαδή ο τρόπος υπολογισμού των απαραίτητων κεφαλαίων MCR και SCR τα οποία θα αναλύσουμε αργότερα.Την 2η Δεκεμβρίου του 2008 το Σχέδιο Οδηγίας παρουσιάστηκε στο Συμβούλιο Υπουργών (ECOFIN) όπου μετά από ενέργειες της Γαλλικής Προεδρίας αφαιρέθηκε και έγινε το σχετικό άρθρο που αφορά την στήριξη των Ομίλων. Η Κομισσιόν αντιτίθεται στην συγκεκριμένη ενέργεια. Το σχέδιο έγινε αποδεκτό από το Συμβούλιο Υπουργών αλλά προκειμένου να οριστικοποιηθεί η απόφαση αυτή θα πρέπει το σχέδιο να γίνει αποδεκτό και από την Ευρωβουλή στις αρχές του 2009. Προς το παρόν οι ενδείξεις υποδηλώνουν ότι το θέμα στήριξης ομίλων είναι υπό συζήτηση. Τον Οκτώβριο του 2009 αναμένεται και η τελικής γνωμοδότηση του CEIOPS (δηλαδή….) πάνω στα μέτρα εφαρμογής για τον Πυλώνα ΙΙ & τον Πυλώνα ΙΙΙ της οδηγίας.Ως τελική ημερομηνία εφαρμογής της Οδηγίας έχει τεθεί η 31η Οκτωβρίου του 2012. *******

Οι τρεις πυλώνες του Solvency II Ποσοτικές Απαιτήσεις Ελάχιστο κεφάλαιο φερεγγυότητας (MCR) Κεφάλαιο φερεγγυότητας (SCR) Τεχνικές Προβλέψεις Επενδύσεις Περιουσιακά στοιχεία Ποιοτικές Απαιτήσεις - Εποπτεία Εταιρική Διακυβέρνηση ORSA Εποπτική διαδικασία Προσαρμογή Απαιτήσεις δημοσίευσης & διαφάνειας IFRS Ομαλή μετάβαση Πυλώνας Ι Πυλώνας ΙΙ Πυλώνας ΙΙΙ Το γράφημα αυτό είναι πλέον γνωστό σε όλους μας. Επιγραμματικά θα αναφερθώ σε αυτό προκειμένου να γίνει κατανοητή η διαδικασία που ακολουθείται και των καθορισμό των κεφαλαίων φερεγγυότητας. Η φερεγγυότητα των ασφαλιστικών επιχειρήσεων στο εξής θα βασίζεται σε 3 πυλώνες. Ο πρώτος πυλώνας καθορίζει τις ποσοτικές απαιτήσεις της φερεγγυότητας , ο δεύτερος τις ποιοτικές απαιτήσεις ενώ παράλληλα θέτει τις νέες εποπτικές δυνατότητες και λειτουργίες και ο τρίτος αφορά την εφαρμογή της οδηγίας την διαφάνεια και την δημοσιοποίηση των στοιχείων. Στον πρώτο πυλώνα το βασικό στοιχείο ενδιαφέροντος είναι η υιοθέτηση του MCR (Μinimum capital requirement ή Ελάχιστου Κεφαλαίου Φερεγγυότητας) κάτω του οποίου θα οδηγούμαστε σε εποπτική παρέμβαση και πιθανή ανάκληση αδείας και του SCR ( Solvency Capital Requirement ή Κεφαλαίου Φερεγγυότητας ) το οποίο είναι το επιθυμητό – optimum – κεφάλαιο που θα πρέπει να κατέχει μια ασφαλιστική εταιρία σύμφωνα με την οδηγία. Το SCR και το MCR θα υπολογίζεται είτε με την τυποποιημένη μέθοδο της οδηγίας (standard approach) είτε με την χρήση εσωτερικών μοντέλων διαχείρισης κινδύνων που θα καθορίζονται από την εταιρία και θα λαμβάνουν έγκριση από την εποπτεία. Για τον υπολογισμό του SCR λαμβάνονται υπόψη και όλοι οι πιθανοί κίνδυνοι – ρευστότητας , underwriting , αγοράς, πιστωτικός , συστηματικός και επιχειρηματικός που στηρίζονται από τις διαδικασίες του δεύτερου πυλώνα. Στον πρώτο πυλώνα περιλαμβάνονται οι κανόνες πάνω στους οποίους σχηματίζονται τα τεχνικά αποθέματα, ρυθμίζονται οι επενδύσεις , καθορίζονται τα περιουσιακά στοιχεία καθώς και τα κεφάλαια που θα εξασφαλίζουν την επιθυμητή φερεγγυότητα τις ασφαλιστικές εταιρίες. Να τονίσουμε ότι πλέον μιλούμε για Ισολογισμούς οι οποίοι θα παρουσιάζονται στην εύλογη τους αξία - market value. Ο δεύτερος πυλώνας καθορίζει τις ποιοτικές προδιαγραφές της φερεγγυότητας δηλαδή :τις αρχές εσωτερικού ελέγχου πάνω στις οποίες θα βασίζεται η αξιολόγηση του Ασφαλιστικού κινδύνου ( governance - εταιρική διακυβέρνηση) και προχωρά στην ανασκόπηση της μέχρι σήμερα εποπτικής διαδικασίας και στην αναθεώρηση της. Τέλος ο τρίτος πυλώνας καθορίζει τον τρόπο εφαρμογής της νέας οδηγίας δηλαδή τις απαιτήσεις δημοσίευσης και διαφάνειας των στοιχείων , τη χρήση IFRS , και τον τρόπο ομαλής μετάβασης της αγοράς από το τρέχων νομοθετικό πλαίσιο Solvency I στο Solvency II.***

Το ασφαλιστικό περιβάλλον αλλάζει παγκοσμίως Τάσεις: Xρήση πολύπλοκων και εξελιγμένων μοντέλων για την διαχείριση κινδύνων και την λήψη αποφάσεων Επιπτώσεις: Ανάγκη ριζικών αλλαγών στην κεφαλαιακή επάρκεια. Όλα αυτά τα αναφέρω για να τονίσω ότι το ..παγκόσμιο ασφαλιστικό περιβάλλον αλλάζει. Το παγκόσμιο ασφαλιστικό περιβάλλον αλλάζει δεδομένου ότι υπάρχει μια παγκόσμια τάση η εποπτεία να συνδέει τις κεφαλαιακές απαιτήσεις των ασφαλιστικών εταιριών με τους κινδύνους που οι ασφαλιστές αντιμετωπίζουν σε όλο το φάσμα των εργασιών τους , με τον υπολογισμό αυτών των κινδύνων βάση συγκεκριμένων μοντέλων και με το υψηλό επίπεδο διαφάνειας στις μεθόδους που χρησιμοποιούν. Παράλληλα , οι επόπτες πλέον απαιτούν από τους ασφαλιστές να βασίζουν όλες τους τις διοικητικές αποφάσεις λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους που πιθανό οι αποφάσεις αυτές θα επιφέρουν στην εταιρία τους. Τι επιπτώσεις θα έχει αυτή η τάση στις ασφαλιστικές εταιρίες ; Οι εταιρίες θα πρέπει να κατανοήσουν , να προβλέψουν και να καταμετρήσουν την φύση των κινδύνων που αντιμετωπίζουν και να σταθμίσουν την σύνδεση των κινδύνων αυτών με τα αναγκαία κεφάλαια τους. Οι εταιρίες που θα αποτύχουν να αξιολογήσουν τα αναγκαία τους κεφάλαια εγκαίρως πιθανό να βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων αφού οι εποπτικές αρχές πιθανό να τους επιβάλουν προσθήκες κεφαλαίων προκειμένου να συνεχίσουν τις εργασίες τους. Οι τάσεις στην ασφαλιστική αγορά θα χτυπήσουν την "καρδιά" των ασφαλιστικών εταιριών - το Solvency II δεν είναι απλά μια ακόμα νομοθετική ρύθμιση! Eίναι μια ριζική αναθεώρηση των μέχρι τώρα εταιρικών πρακτικών! ****

Επιπτώσεις στην Ασφαλιστική Εταιρεία Διαχείριση Κινδύνων Διαχείριση Κεφαλαίων Διαχείριση στοιχείων Ενεργητικού & Παθητικού Σχεδιασμός Προϊόντων & Τιμολόγηση Προϋπολογισμοί & Προβλέψεις Ασφαλιστική Εταιρεία Oι επιπτώσεις σε μια ασφαλιστική εταιρία θα είναι αναγκαίες και ορατές στα….. Συστήματα & Δεδομένα Χρηματο- Οικονομικές αναφορές Αναφορές Εποπτείας

Αναγκαία στρατηγική Συσχετισμός κινδύνων με τις στρατηγικές αποφάσεις Άμεση ανταπόκριση σε νέους κινδύνους Διάρθρωση επενδυτικού χαρτοφυλακίου Μείωση κινδύνων – Risk Mitigation Διασπορά κινδύνων -Risk Diversification Μείωση λειτουργικών «εκπλήξεων» και ζημιών Με το Solvency II συνεχώς αναφερόμαστε στον όρο "διαχείριση κινδύνων". Τι σημαίνει αυτό στην πράξη ; Πως μπορεί μια εταιρία να θωρακιστεί απέναντι στους κινδύνους που αντιμετωπίζει αλλά και να προετοιμαστεί επαρκώς για το Solvency II; Κάθε στρατηγική απόφαση έχει επιπτώσεις. Αν δηλαδή η εταιρία αποφασίσει να προωθήσει προϊόντα υψηλού κινδύνου , τότε πρέπει να είναι προετοιμασμένη ότι τα κεφάλαια που θα διατηρεί θα είναι υψηλότερα. Άρα η επιλογή των προϊόντων που οι εταιρίες σχεδιάζουν και προωθούν θα πρέπει να γίνεται λαμβάνοντας πάντα υπόψη το αντίκτυπο που θα έχει η απόφαση τους αυτή στα αναγκαία τους κεφάλαια. Ζούμε σε μια εποχή συνεχών αλλαγών και οι εταιρίες που μπορούν προβλέψουν και να προσαρμοστούν στις αλλαγές αυτές μπορούν να προβλέψουν και να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους που οι αλλαγές αυτές πιθανό να επιφέρουν και να τροποποιήσουν έτσι τις κεφαλαιακές τους ανάγκες. Για παράδειγμα - Μια αναταραχή στις χρηματαγορές , έχει άμεση επίπτωση στα επενδυμένα κεφάλαια μιας εταιρίας. Εάν η διάρθρωση του επενδυτικού της χαρτοφυλακίου έγινε χωρίς σχεδιασμό και βασίστηκε σε μετοχές ή ομόλογα υψηλού ρίσκου τότε τα απαιτούμενα κεφάλαια φερεγγυότητας της θα είναι υψηλότερα! Σε μια δεδομένη στιγμή "χρηματοοικονομικής χρήσης " εάν δεν έχει προβλέψει τον κίνδυνο αυτό , θα βρεθεί σε επίφοβη θέση. Άρα, μια εταιρία που μπορεί να προβλέψει επερχόμενους κινδύνους και μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα σε αυτούς διενεργεί σωστή πρακτική διαχείρισης κινδύνων. Μια εταιρία που κάνει σωστές επενδυτικές επιλογές τότε δεν χρειάζεται να διατηρεί επιπλέον κεφάλαια που θα διασφαλίζουν την φερεγγυότητα της. Η μείωση των κινδύνων είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας στον σχεδιασμό στρατηγικής για την διαχείριση τους. Το βασικότερο εργαλείο μείωσης κινδύνων είναι η αντασφάλιση. Ύπαρξη αντασφάλισης σηματοδοτεί και μείωση στα απαιτούμενα κεφάλαια φερεγγυότητας. Η διασπορά κινδύνων σε διαφορετικές γραμμές προϊόντων ή σε διαφορετικές αγορές έχει επίσης άμεση επίπτωση μείωσης στα αναγκαία κεφάλαια. Με την ύπαρξη ενός καλά σχεδιασμένου μοντέλου εταιρικής διακυβέρνησης , όπου όλες οι διαδικασίες είναι λεπτομερώς καταγεγραμμένες , όπου υπάρχει σαφής καθορισμός και καταγραφή αναλογιστικών μεθόδων και στατιστικών τεχνικών για τις τεχνικές προβλέψεις,όπου τα επίπεδα ευθύνης καθώς και τα καθήκοντα των εργαζομένων είναι σαφή , όπου υπάρχει εσωτερικός έλεγχος και όπου τα πληροφορικά συστήματα είναι αξιόπιστα - ο λειτουργικός κίνδυνος μειώνεται σημαντικά.Μείωση του λειτουργικού κινδύνου σηματοδοτεί επίσης μείωση στα απαραίτητα κεφάλαια φερεγγυότητας Συνεπώς :Σωστό Risk Management σημαίνει ύπαρξη αναγκαίου κεφαλαίου για την αντιμετώπιση όλων των κινδύνων. Μη ύπαρξη σωστού Risk Management : υπεραποθεματοποίηση -και δέσμευση κεφαλαίων τα οποία θα μπορούσαν είτε να αποφευχθούν είτε θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη των εργασιών!

H αποτελεσματική διαχείριση κινδύνων δεν είναι η ανεύρεση ενός τέλειου μοντέλου υπολογισμού τους, αλλά η ύπαρξη δυνατής διοικητικής παιδείας η οποία προϋποθέτει την κατανόηση, τον έλεγχο, τις στρατηγικές αντιμετώπισης και την επικοινωνία της ύπαρξης των κινδύνων αυτών σε όλα τα επίπεδα των εργασιών. H διαχείριση κινδύνων δεν είναι η ανεύρεση ενός τέλειου μοντέλου υπολογισμού των κινδύνων αλλά είναι η ύπαρξη μιας δυνατής διοικητικής παιδείας η οποία προϋποθέτει την κατανόηση, τον έλεγχο, τις στρατηγικές αντιμετώπισης και την επικοινωνία της ύπαρξης των κινδύνων αυτών σε όλα τα επίπεδα των εργασιών.

Τα μηνύματα που λαμβάνουμε QIS 4: H πρόσφατη αξιολόγηση του ασφαλιστικού τοπίου To 98.8% των συμμετεχόντων καλύπτει το MCR και τo 11% των συμμετεχόντων αδυνατεί να καλύψει το SCR ΜΜ επιχειρήσεις - Έλλειψη δεδομένων H χρήση εσωτερικών μοντέλων μειώνει τις κεφαλαιακές ανάγκες κατά 20% Ο CEIOPS προκειμένου να αξιολογήσει τις ποσοτικές επιπτώσεις των νέων νομοθετικών μέτρων διοργάνωσε μέχρι σήμερα 4 μελέτες ποσοτικών επιπτώσεων τα λεγόμενα QIS στα οποία συμμετείχαν ασφαλιστικές εταιρίες από όλη την Ευρώπη. Η πιο πρόσφατη μελέτη έλαβε χώρα από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο του 2008 και έδωσε αρκετά χρήσιμα αποτελέσματα σε διάφορους τομείς ενδιαφέροντος της οδηγίας. Τα αποτελέσματα αυτά δημοσιεύτηκα τον Νοέμβριο του 2008. To 98.8% των συμμετεχόντων καλύπτει το MCR ενώ To 11% των συμμετεχόντων αδυνατεί να καλύψει το SCR Με αυτό το εύρημα συμπεραίνουμε ότι στην πλειοψηφία τους , οι περισσότερες εταιρίες στην Ευρώπη έχουν αρκετά αποθέματα για να καλύψουν την απαίτηση του MCR - του Ελάχιστου Κεφαλαίου Φερεγγυότητας αλλά παράλληλα διαφαίνεται από το QIS4 ότι οι εταιρίες διοχετεύουν τα κεφάλαια τους σε εντελώς διαφορετικούς κινδύνους. Από τα αποτελέσματα είναι φανερή η ανάγκη ακόμα πιο αποτελεσματικής αναδιοργάνωσης του τρόπου διαχείρισης κινδύνων μέσω της ORSA (Own Risk Solvency Assesment) που απαιτείται από τον ΙΙ πυλώνα. ΜΜ επιχειρήσεις Ενας μεγάλος αριθμός ΜΜΕ δεν έχει τα απαραίτητα στοιχεία και τα απαραίτητα ιστορικά δεδομένα προκειμένου να προχωρήσει στους αναλογιστικούς υπολογισμούς. Η έλλειψη επαρκών στοιχείων θεωρείται το μεγαλύτερο πρόβλημα των ΜΜΕ. Ο CEIOPS αναμένεται να εκδόσει σχετικές πρακτικές καθοδήγησης το θέμα αυτό. H χρήση εσωτερικών μοντέλων μειώνει τις κεφαλαιακές ανάγκες κατά 20% Οι εταιρίες που επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν εσωτερικά μοντέλα φαίνεται να επωφελούνται όσον αφορά τα απαιτούμενα κεφάλαια αλλά στην παρούσα φάση τα μοντέλα τους αυτά δεν μπορούν να θεωρηθούν ως "έγκυρα" δεδομένου ότι δεν έχουν λάβει ακόμα εποπτική έγκριση.

Τι απασχολεί τους Ευρωπαίους Ασφαλιστές Αύξηση των αφερέγγυων εταιριών ; Aύξηση των εταιρικών εξαγορών ; Οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των μικρομεσαίων ; Πως επηρεάζονται οι καταναλωτές; Αύξηση αφερέγγυων εταιριών : Η πιθανότητα να αυξηθούν οι περιπτώσεις των εταιριών που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του νέου πλαισίου είναι ορατή δεδομένου ότι η μετάβαση από το Solvency I στο Solvency II απαιτεί μεγάλη προετοιμασία από τις εταιρίες , όπως ήδη έχει αναφερθεί , αλλά και δεδομένου ότι οι εταιρίες που δεν θα μπορέσουν να καλύψουν άμεσα το επιθυμητό MCR θα πρέπει να προχωρήσουν σε άμεση εξεύρεση κεφαλαίων. Σε γενικές γραμμές , οι εταιρίες που προετοιμάζονται για την μετάβαση δεν αντιμετωπίζουν αυτό τον κίνδυνο , αλλά ακόμα και αυτές που δεν προνόησαν έγκαιρα μπορούν από σήμερα κιόλας να προγραμματίσουν την στρατηγική τους και να ελιχθούν ανάλογα προκειμένου ανταπεξέλθουν στις νέες προκλήσεις. Aύξηση των εξαγορών; Η ισχύς εν τι ένωση ! Μεσοπρόθεσμα , το Solvency II πιθανώς να ωθήσει στην αύξηση των εξαγορών μικρών εταιριών ή και στην συγχώνευση τους , ιδιαίτερα στις χώρες της Νοτίου Ευρώπης και στην Γερμανία , όπου εδρεύουν και δραστηριοποιούνται πολλές μικρό-μεσαίες επιχειρήσεις που είναι πολλές φορές εξειδικευμένες στην παροχή συγκεκριμένων προϊόντων με ειδικούς αποδέκτες. Οι εταιρίες αυτές αισθάνονται ότι απειλούνται σημαντικά. Δυστυχώς , οι εταιρίες αυτές δεν έχουν συμμετάσχει στα μέχρι τώρα QIS γεγονός που μειώνει την πληροφόρηση της Κομισιόν για αυτές και που κάνει την φωνή τους να μην ακούγεται στην πορεία λήψης των αποφάσεων. Επιτακτική είναι λοιπόν η ανάγκη για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να δώσουν το στίγμα τους και να διασφαλίσουν το μέλλον και την βιωσιμότητα τους συμμετέχοντας στο επόμενο QIS. Οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των μικρομεσαίων ; Oπως αναφέρθηκε και προηγουμένως , η απειλή έναντι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν περιορίζεται στην πιθανότητα ανάγκης ύπαρξης υψηλότερων κεφαλαίων φερεγγυότητας αλλά και στην δυσκολία των εταιριών αυτών να λάβουν κεφαλαιακές ελαφρύνσεις από τις τεχνικές μείωσης και διασποράς των κινδύνων τους. Σε αντίθεση οι μεγάλες - πολυεθνικές εταιρίες έχουν άμεσα αυτή την δυνατότητα ενώ παράλληλα είναι σε θέση να κατασκευάσουν εσωτερικά μοντέλα υπολογισμού της φερεγγυότητας - ειδικά διαμορφωμένα για τις ανάγκες τους - που μειώνουν τα αναγκαία κεφάλαια. Η εφαρμογή του Solvency II και η πλήρης αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρέχει , προυποθέτει την ύπαρξη εξιδικευμένων στελεχών που πιθανώς να μην είναι διαθέσιμα στην παρούσα φάση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Σημαντικό να αναφερθεί είναι το γεγονός ότι και ο αριθμός τέτοιων στελεχών είναι περιορισμένος. Αρκετά κονδύλια πρέπει επίσης να δαπανηθούν προκειμένου να ενδυναμωθούν τα πληροφοριακά συστήματα των εταιριών. Οι εποπτικές αρχές , σε αρκετές χώρες επίσης πρέπει να μεταμορφώσουν τον τρόπο λειτουργίας τους και να τον προσαρμόσουν άμεσα στις νέες ανάγκες , προκειμένου να στηρίξουν με τη σειρά τους τις ΜΜΕ. Η ασφαλιστική αγορά τα τελευταία χρόνια έχει ήδη υποστεί αρκετές συγχωνεύσεις. Ασχέτως του Solvency II , το παγκόσμιο μήνυμα που λαμβάνουμε είναι ότι η επιβίωση μιας ασφαλιστικής εταιρίας εξαρτάται από το κατά πόσο παρέχει σωστές , αξιοπιστές και συμφέρουσες υπηρεσίες στον τομέα που δραστηριοποιείται. Πως επιρεάζονται οι καταναλωτές ; Με το Solvency II τα ασφάλιστρα θα υπολογίζονται με έναν ιδιαίτερα επιστημονικό τρόπο και θα είναι επίσης ευαίσθητα στο μέγεθος του κινδύνου που αναλαμβάνεται. Κάποια ήδη κινδύνων μπορεί να έχουν τρομερά αυξημένα ασφάλιστρα και κάποια ήδη κινδύνων μπορεί να σταματήσουν να ασφαλίζονται από τις εταιρίες - ως μη συμφέροντα. Συνεπώς το Solvency II θα επηρεάσει άμεσα τους καταναλωτές.

Tι απασχολεί τους Ευρωπαίους Ασφαλιστές; Στήριξη Ομίλων & Εποπτεία Ομίλων Proportionality – Αρχή της αναλογικότητας Πυλώνες ΙΙ & ΙΙΙ Solvency II & IFRS Στήριξη Ομίλων και εποπτεία Ομίλων : To θέμα της στήριξης αλλά και την εποπτείας των Ομίλων αποτελεί ένα τεράστιο θέμα συζήτησης από τα εμπλεκόμενα μέρη. Το θέμα της στήριξης των πολυεθνικών ομίλων ( Group Support) αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στις διαπραγματεύσεις για την ολοκλήρωση του Solvency II και αυτό γιατί δίδει το δικαίωμα στους ομίλους να μεταφέρουν ίδια κεφάλαια προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες για SCR (Solvency Capital Requirement) δηλαδή του κεφαλαίου φερεγγυότητας , των θυγατρικών τους εταιριών ανά την Ευρώπη. Η δυνατότητα αυτή δίνει συγκριτικό πλεονέκτημα στις θυγατρικές ομίλων σε σχέση με τις εταιρίες που δραστηριοποιούνται μόνο σε μια χώρα και αυτό γιατί οι τοπικές εταιρίες θα πρέπει από μόνες τους να προχωρήσουν σε εξεύρεση των αναγκαίων κεφαλαίων άμεσα για να καλύψουν το αναγκαίο κεφάλαιο φερεγγυότητας ενώ οι θυγατρικές ομίλων μπορούν να φτάσουν το κεφάλαιο φερεγγυότητας με τη βεβαίωση - δήλωση της μητρικής εταιρίας για την κάλυψη του. Επίσης η δήλωση στήριξης της μητρικής εταιρίας προς την θυγατρική θα είναι δεσμευτική και αμετάκλητη άρα θα αποτελεί πραγματική δέσμευση για την άμεση κάλυψη υποχρεώσεων που θα προκύψουν στην θυγατρική εταιρία. Με αυτό τον τρόπο δεν επηρεάζεται η εξασφάλιση των κατόχων ασφαλιστηρίων συμβολαίων. Η εφαρμογή της στήριξης των ομίλων επηρεάζει άμεσα και τον τρόπο διεξαγωγής της εποπτείας αφού στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να υπάρχει συμφωνία όλων των αρμόδιων εποπτών για την κατάσταση της φερεγγυότητας ενός ομίλου ενώ έχει τεθεί επί τάπητος και η ύπαρξη του Υπεύθυνου Επόπτη (Lead Supervisor) o οποίος θα έχει τον τελικό λόγο αλλά και την ευθύνη για την εποπτεία του Ομίλου. Ο καθορισμός Υπεύθυνου επόπτη στην χώρα που εδρεύει ο όμιλος αποδυναμώνει τον ρόλο του τοπικού επόπτη της θυγατρικής εταιρίας ενός ομίλου - πράγμα το οποίο δεν είναι αποδεκτό από αρκετά κράτη μέλη. Στην περίπτωση δηλαδή που ο τοπικός επόπτης της θυγατρικής εταιρίας κρίνει ότι η θυγατρικής χρήζει άμεσης προσθήκης κεφαλαίων δεν θα έχει την δυνατότητα να επιβάλει την προσθήκη αυτή αλλά θα πρέπει να αποταθεί στον υπεύθυνο επόπτη του Ομίλου και ο υπεύθυνος επόπτης θα αποφασίσει εάν είναι απαραίτητη η προσθήκη αυτή, γεγονός που εγείρει πολλές αντιρρήσεις από τις εποπτικές αρχές . Σε περίπτωση διαφωνίας ο τοπικός επόπτης μπορεί να καταφύγει στον CEIOPS για να λάβει μια ανεξάρτητη αξιολόγηση της κατάστασης αλλά αυτό είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που πιθανώς να έχει δυσάρεστες επιπτώσεις. Ένα άλλο θέμα που απασχολεί σοβαρά τις εταιρίες αλλά και τους επόπτες είναι ο καθορισμός ενός μέγιστου ύψους κεφαλαίων που θα μπορούν να μεταφερθούν στις θυγατρικές εταιρίες των ομίλων προκειμένου έτσι να αποφευχθεί η δημιουργία μιας «μαύρης τρύπας» κεφαλαίων στον ισολογισμό του Ομίλου. Τείθονται επίσης αρκετά ερωτήματα για το τι θα γίνει στην περίπτωση αφερεγγυότητας της μητρικής εταιρίας του ομίλου ή άρνησης της να καλύψει τα αναγκαία κεφάλαια φερεγγυότητας κάποιας θυγατρικής εταιρίας. Το θέμα αυτό είναι υπό συζήτηση και ενδέχεται να γίνουν αλλαγές πριν την τελική ψήφιση της οδηγίας. Proportionality – Αρχή της αναλογικότητας: Η αρχή της αναλογικότητας που εμπεριέχεται στο σχέδιο της οδηγίας αποτελεί δικλείδα ασφαλείας για τις Μικρο – μεσαίες επιχειρήσεις και προϋποθέτει απλοποιήσεις στις μεθόδους υπολογισμού της φερεγγυότητας για τις εταιρίες αυτές απλλάσοντας τις σε μεγάλο βαθμό από το διαχειριστικό βάρος που αναλογεί στις μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου. Ο CEA υποστηρίζει θερμά την αρχή της αναλογικότητας και πιστεύει πως αποτελεί το κλειδί της επιτυχούς εφαρμογής του Solvency II γι αυτό και μέσα στο 2009 θα διεκδικήσει την σαφή υιοθέτηση της στα μέτρα εφαρμογής της οδηγίας. Πυλώνες ΙΙ & ΙΙ : Εντός του 2009 αναμένεται να διευκρινισθούν και τα μέτρα εφαρμογής που αφορούν τον δεύτερο και τρίτο Πυλώνα από τον CEIOPS. Παράλληλα , ο CEA σε συνεργασία με τα άλλα εμπλεκόμενα μέρη , θα ασχοληθεί λεπτομερώς με ζητήματα του συστήματος διακυβέρνησης , του εσωτερικού ελέγχου , των πληροφοριών των οποίων θα παρέχονται από τις ασφαλιστικές εταιρίες στην εποπτεία και τέλος με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα επιβάλλεται η προσθήκη κεφαλαίων από την εποπτεία

Θέματα σε εκκρεμότητα Τελικός Καθορισμός MCR πιθανώς μέσα από ένα επερχόμενο QIS5 Θέματα Στήριξης Ομίλων και Εποπτείας Ομίλων Εσωτερικά Μοντέλα – Εποπτική έγκριση Ενιαία αποτίμηση ρευστών αξιών

Οικονομική κρίση και το Solvency II H Ευρωπαϊκή Ασφαλιστική έχει επηρεαστεί από την οικονομική κρίση. Το Solvency II θα βοηθήσει τις ασφαλιστικές εταιρίες να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση. Πλεονεκτήματα της σωστής διαχείρισης κινδύνων και της διαφάνειας στα ασφαλιστικά προϊόντα. Το θέμα της παγκόσμιας Οικονομικής κρίσης που απασχολεί όλους μας το τελευταίο διάστημα απασχόλησε δυστυχώς και την Ευρωπαϊκή ασφαλιστική αγορά. Η οικονομική κρίση αρχικά έφερε προβληματισμό για την πορεία του Solvency II. Ποσοτικά , η Ευρωπαϊκή ασφαλιστική αγορά επηρεάζεται έμμεσα λόγω της πτώσης της χρηματιστηριακής αγοράς αλλά επιρεάζεται και άμεσα λόγω της μείωσης τιυ κύκλου εργασιων των εταιριπων. Δεδομένου ότι η ασφαλιστική αγορά αποτελεί ένα από τους μεγαλύτερους θεσμικούς επενδυτές – ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στον τομέα διαχείρισης των επενδύσεων. Σύμφωνα με μελέτη της Standard & Poor ασχέτως εάν η χρηματαγορές κινούνται νευρικά ο Ευρωπαϊκός Ασφαλιστικός τομέας παραμένει στην παρούσα φάση δυνατός. Σύμφωνα και με την επίσημη θέση του CEA , η Ευρωπαική Ασφαλιστική Αγορά μπήκε στην περίοδο κρίσης έχοντας γερά θεμέλεια και έχει δίξει αντοχή στις μέχρι τώρα διακυμάνσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Δεδομένων των συνθηκών – η γενική αντίληψη της αγοράς είναι ότι Το Solvency II κινείται προς ένα καθεστώς καθορισμού της φερεγγυότητας που βασίζεται σε ολοκληρωμένη αξιολόγηση κινδύνων – άρα και του χρηματοπιστωτικού κινδύνου. Το Solvency II υιοθετεί μια ολιστική προσέγγιση στον καθορισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων άρα προβλέπει τους κινδύνους που ελλοχεύει μια παγκόσμια οικονομική κρίση σε όλους τους τομείς. Το Solvency II δίνει στην εποπτεία τα κατάλληλα εργαλεία για να αντιμετωπιστεί η κρίση και ειδικά σε επίπεδο εποπτείας των ασφαλιστικών ομίλων. Το Solvency II με την εισαγωγή της εύλογης αξίας αποτίμησης των στοιχείων του ισολογισμού διασφαλίζει την βιωσιμότητα των εταιριών και αυξάνει την διαφάνεια και την πειθαρχία στην αγορά. Σύμφωνα με πρόσφατη συνέντευξη του ο επίτροπος Charlie Mc Greevy , δήλωσε ότι η Κομισσιον σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύει να αναβάλει ή να μεταθέσει την επερχόμενη αλλαγή στην ασφαλιστική αγορά. Από την πλευρά τους οι CEIOPS προειδοποιούν ότι ο αυξημένος ανταγωνισμός στο ασφαλιστικό κλάδο – λόγω του Solvency II – πιθανό να επιφέρει ανεπιθύμητες επιπτώσεις στον κλάδο δεδομένου ότι εταιρίες πιθανό να επιλέξουν πρακτικές υψηλού κινδύνου που θα οδηγήσουν σε χρεωκοπίες. Η Κομισσιόν υποστηρίζει ότι Το Solvency II θα προστατεύσει τις εταιρίες και τους καταναλωτές από αφερεγγυότητα απρόβλεπτων παραγόντων και προχωρά σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση του πλαισίου.

Στρατηγικές Αποφάσεις Σχεδιασμός Διαδικασιών Συμπεράσματα Στρατηγικές Αποφάσεις Δομή Ετ.Διακυβέρνησης Ανοχή στους Κινδύνους Κεφάλαιο Κίνδυνοι Σχεδιασμός Διαδικασιών Εταιρικές Διεργασίες Κλείνοντας … Η εφαρμογή του Solvency II απαιτεί αναθεώρηση των συστημάτων των εταιριών , αναθεώρηση του τρόπου διοίκησης και διαχείρισης των κεφαλαίων και των επενδύσεων, απαιτεί επίσης την ύπαρξη εξειδικευμένων στελεχών σε διάφορες σημαντικές θέσεις των εταιριών (αναλογιστές , οικονομολόγους , εσωτερικούς ελεγκτές κλπ) και την διατήρηση στοιχείων τα οποία δεν ήταν απαραίτητα μέχρι σήμερα για την ομαλή λειτουργία των εταιριών. Το νέο πλαίσιο εισαγάγει στην αγορά μας νέες έννοιες όπως το Risk Management - προκειμένου να διασφαλίσει την επαρκή ύπαρξη κεφαλαίων και την εταιρική διακυβέρνηση - προκειμένου να διασφαλίσει την ύπαρξη διαδικασιών οι οποίες μειώνουν τους κινδύνους λαθών και παραλήψεων στην λειτουργίας των εταιριών. Όλα αυτά προυποθέτουν την εξεύρεση της χρυσής τομής μεταξύ κινδύνων – και απόδοσης! Μια ξεκάθαρη και διορατική εταιρική στρατηγική – οι σωστές και μελετημένες αντασφαλιστικές επιλογές – μια σωστά δόμημένη και ενσωματωμένη στις εργασίες εταιρική διακυβέρνηση – μιααποτελεσματική χρήση των διαθέσιμων κεφαλαίων – ο άρτιος σχεδιασμός διαδικασιών –ο άμεσος συσχετισμός κινδύνων με τα κεφάλαια – η σωστή τιμολόγηση των προιόντων – και οι καλά μελετημένες διοικητικές αποφάσεις .. Θα οδηγήσουν τις ασφαλιστικές εταιρίες στην ομαλή προσαρμογή τους στο Solvency II. Απόδοση Αναφορές Αναλογιστικά Μοντέλα