Πως εξετάζει η ιατρική και οι νόμοι τις παραισθησιογόνες ουσίες

Ναρκωτικά στην Ιατρική Ο όρος ναρκωτικό πιστεύεται ότι προτάθηκε από τον Γαληνό για να περιγράψει δραστικές ουσίες που μουδιάζουν ή νεκρώνουν προκαλώντας απώλεια αισθήσεων ή παράλυση. Ο όρος νάρκωση χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Ιπποκράτη για τη διαδικασία ή την κατάσταση της έλλειψης αισθήσεων. Ο Γαληνός ανέφερε τη ρίζα μανδραγόρα, τους σπόρους του φυτού altercus και το χυμό παπαρούνας (όπιο) ως βασικά παραδείγματα.

Μορφές ιατρικής χρήσης  Στοματικά Επιδερμικά (τσιρότα) Σε ενέσιμη μορφή Ως υπόθετα

Η διάδοση των Ναρκωτικών και χρήση αυτών στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο έγινε τον 18ο και 19ο αιώνα. Τα ναρκωτικά τα χορηγούσαν κατά κανόνα σε εποχές πολέμου. Κατά τους Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο τα ναρκωτικά προωθούνταν στα θύματα που είχαν υποστει κάποιο σοβαρό τραυματισμο (όπως κομμένο πόδι, χέρι κ.λπ.) με σκοπό να συνεχίσουν τον πόλεμο χωρίς να αισθάνονται τίποτε . Ωστόσο όμως δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά κάτι τετοιο . Είναι δηλαδή πολλές οι ιστορίες που έχουν καταγραφεί έως σήμερα, αλλά καμία ως τώρα δεν είναι επιστημονικά ορθή.

Αντιμετώπιση της ‘‘Νόσου του Μεγάλου Υψομέτρου’’. Τo μάσημα των φύλλων κοκας συνεχίζεται ακόμα και σήμερα στην Κολομβία, στο Περού, στον Ισημερινό και στη Βολιβία ακόμη και από  τουρίστες, καθώς βοηθά στην αντιμετώπιση της ‘‘Νόσου του Μεγάλου Υψο μέτρου’’. Ωστόσο, η συγκεκριμένη ενέργεια δε σχετίζεται με τη χρήση της κοκαΐνης ως ναρκωτική ουσία, αφού τα φύλλα περιέχουν μόνο 0,5-1% κοκαΐνη, που απορροφάται αργά από τον οργανισμό χωρίς να επιφέρει καμία παρενέργεια. 

Αναισθησία στο βλεννογόνο της γλώσσας Ο πρώτος που απομόνωσε την κοκαΐνη στην κρυσταλλική μορφή της από τα φύλλα του Erythroxylon coca ήταν ο Γερμανός χημικός Wohler το 1858, ο οποίος και διαπίστωσε  ότι προκαλεί αναισθησία στη βλεννογόνο της γλώσσας. Αναισθητική λειτουργία στο μάτι Οι μελέτες που πραγματοποίησε  ο Freud σχετικά με την κλινική χρήση της κοκαΐνης χαρακτηρίζουν την αποκαλούμενη «περίοδο της κοκαΐνης» (1884-1887). Η μελέτη του Freud έστρεψε την προσοχή των ιατρών στην κοκαΐνη και ο οφθαλμολόγος Karl Kohler επέκτεινε τη χρήση της ανακαλύπτοντας πως λειτουργεί αναισθητικά και στο μάτι.

Προσωπική ευχαρίστηση Πριν το 1906 εταιρίες παρασκευής αναψυκτικών τύπου cola χρησιμοποιούσαν την κοκαΐνη με πρόφαση κάποιες αρωματικές ιδιότητες, τις οποίες υποτίθεται πως είχε . Η χρήση της για προσωπική ευχαρίστηση παρατηρήθηκε αργότερα.    Παυσίπονο Από το 1914 η κατανάλωση κοκαΐνης απαγορεύτηκε στα περισσότερα κράτη του κόσμου, ενώ στη σύγχρονη ιατρική η κοκαΐνη χρησιμοποιείται ως τοπικό αναισθητικό για τις βλεννογόνους και ως ισχυρό παυσίπονο σε ορισμένες περιπτώσεις.

Μια ανασκόπηση του 2002 από τον Franjo Grotenhermen πάνω σε ιατρική βιβλιογραφία αναφέρει ότι η ιατρική χρήση της κάνναβης έχει δείξει θετικά αποτελέσματα στη θεραπεία κατά της ναυτίας, της έμεσης, του προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, της μη-σκόπιμης απώλειας βάρους, της αϋπνίας και της απώλειας της όρεξης από χημειοθεραπείες. Άλλα σχετικά καλώς επιβεβαιωμένα στοιχεία κάνουν λόγο για θεραπεία της σπαστικότητας σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας, του πόνου και ειδικότερα του νευρογενούς πόνου, των κινητικών δυσκολιών, του άσθματος, και του γλαυκώματος.

Προκαταρκτικές ενδείξεις δείχνουν ότι φάρμακα με βάση την κάνναβη μπορεί να είναι χρήσιμα στη θεραπεία δυσλειτουργίας των επινεφριδίων, του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου, των ημικρανιών, της ινομυαλγίας και σχετικών παθήσεων.  Η ιατρική χρήση της κάνναβης επίσης φαίνεται ότι θεραπεύει συγκεκριμένα συμπτώματα παθήσεων, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας και οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού παρουσιάζοντας αντισπασμωδική και μυοχαλαρωτική δράση, καθώς και αυξάνοντας την όρεξη σε αυτούς τους ασθενείς.

Άλλες ιατρικές έρευνες αναφέρουν ότι η κάνναβη ή συγκεκριμένα κανναβινοειδή πιθανόν να χρησιμεύσουν στη θεραπεία της κατάχρησης του αλκοόλ ,της αρθρίτιδας, που προκαλείται από περίσσια κολλαγόνου, του άσθματος , της αθηροσκλήρωσης, της διπολικής διαταραχής, του μετατραυματικού συνδρόμου, του καρκίνου του παχέος εντέρου, της αισθητηριακής νευροπάθειας σχετιζόμενης με τον HIV, της δυστονίας ,της επιληψίας, συγκεκριμένων παθήσεων του πεπτικού συστήματος, των γλοιωμάτων (τύπος όγκου στον εγκέφαλο) ,της ηπατίτιδας C ,τη νόσο του Huntigton, της λευχαιμίας ,των όγκων του δέρματος, τα στελέχη του βακτηρίου Staphylococcus aureus που είναι ανθεκτικά στη μεθισιλλίνη ,τη νόσο του Parkinson ,του κνησμού, της ψωρίασης ,της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας ,της υπνικής άπνοιας καθώς και της νευρικής ανορεξίας.

Ελεγχόμενη έρευνα στη θεραπεία του συνδρόμου Tourette με ένα φάρμακο (Dronabinol) που περιέχει δραστική ουσία η οποία είναι συνθετικά ομόλογη με την δ9-τετραϋδροκανναβινόλη,την κύρια ψυχοδραστικη ουσία της κάνναβης, έδειξε ότι οι ασθενείς είχαν μείωση των συμπτωμάτων του τους χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες, άλλες έρευνες όμως ισχυρίζονται ότι δεν είχε αποτελέσματα στην μείωση των τικ . Οι αναφορές των ίδιων των ασθενών δείχνουν μείωση των τικ με την ιατρική χρήση της κάνναβης ,όμως χρειάζονται μακροπρόθεσμες, ελεγχόμενες έρευνες για να το αποδείξουν σε μεγαλύτερο αριθμό ασθενών.

Νομοθεσία Πολλές χώρες στην Ευρώπη κινήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στη νομιμοποίηση υπό όρους κάποιων ουσιών. Στην Ελβετία, η φιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική περί ναρκωτικών, που περιλαμβάνει και διανομή ηρωίνης από το κράτος, συνάντησε τη στήριξη των ψηφοφόρων σε διπλό δημοψήφισμα που έγινε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1997. Περίπου το 71% των ψηφοφόρων απέρριψαν την πρόταση «Nεολαία χωρίς ναρκωτικά», που θα περιόριζε τη χρήση ναρκωτικών στη χώρα.

Στο νομικό πλαίσιο των ΗΠΑ, η λέξη ναρκωτικό αναφέρεται στο όπιο, τα παράγωγά του και τα ημισυνθετικά ή πλήρως συνθετικά υποκατάστατά τους, καθώς και στην κοκαΐνη και τα φύλλα κόκας, τα οποία αν και έχουν κατηγοριοποιηθεί ως ναρκωτικά σε σχετικό νόμο των ΗΠΑ από χημικής άποψης δεν είναι ναρκωτικά. Πολλοί εκπρόσωποι του νόμου στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν ανακριβώς τη λέξη "ναρκωτικό" (drug) για να αναφερθούν σε οποιοδήποτε παράνομο φάρμακο ή παράνομα αποκτημένο φάρμακο.

Επειδή ο όρος χρησιμοποιείται συχνά με ευρύτερη έννοια, ανακριβώς και εκτός ιατρικού περιεχομένου, κάτι που είναι λογικό να συμβαίνει στον τελικό χρήστη, οι περισσότεροι επαγγελματίες του ιατρικού χώρου προτιμούν τον πιο ακριβή όρο "οπιοειδή" (opioids), ο οποίος αναφέρεται σε φυσικές, ημι-συνθετικές και συνθετικές ουσίες, οι οποίες συμπεριφέρονται φαρμακολογικά όπως η μορφίνη, το κύριο ενεργό συστατικό του φυσικού οπίου

Νόμοι στην Ελλάδα Αυστηροποιούνται οι ποινές και για τους μεγαλέμπορους ναρκωτικών και οι ιδιαίτερα διακεκριμένες περιπτώσεις διακίνησης (όπου δράστης κάνει χρήση όπλων ή έχει σκοπό να προκαλέσει τη χρήση ναρκωτικών από ανήλικο ή να μεταχειριστεί ανήλικο για την τέλεση του εγκλήματος ή προκαλεί βαριά σωματική βλάβη ή θάνατο ή ενεργεί κατ' επάγγελμα), τιμωρούνται με ισόβια κάθειρξη ή με πρόσκαιρη κάθειρξη 10-20 ετών και χρηματική ποινή μπορεί να φτάσει τις 600.000 ευρώ.

Νομοθεσία για τη χρήση κάνναβης

ΔΙΚΤΥΟΓΡΑΦΙA http://www.prolipsis.gr