ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΠΙΛΥΣΗΣ

Στην τεχνολογική εκπαίδευση, η διδασκαλία μέσω επίλυσης προβλημάτων έχει γίνει το επίκεντρο των διδακτικών δραστηριοτήτων. Η επίλυση των προβλημάτων πρέπει να αποτελέσει βασικό περιγραφικό δείκτη για τον καθορισμό της τεχνολογίας και των προγραμμάτων. Επιπλέον, μια έρευνα τόνισε την ανάγκη για τους μαθητές να χρησιμοποιήσουν στην τεχνολογία στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων και να αποκτήσουν δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.

Μια δυσκολία στη διερεύνηση επίλυσης προβλημάτων είναι οι πολλές χρήσεις της φράσης «επίλυση προβλημάτων». Ανάλογα με το πλαίσιο, «επίλυση προβλημάτων» μπορεί να σημαίνει: (α) μια μέθοδος διδασκαλίας που ενθαρρύνει την ενεργό μάθηση, (β) μια γενική ικανότητα για την αντιμετώπιση καταστάσεων προβλήματος, (γ) μια μέθοδος που χρησιμοποιείται σε αυτές τις υποκείμενες στα μαθηματικά ή την επιστήμη, ή (δ) μια εμπειρική έρευνα. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε ο όρος επίλυσης προβλημάτων για να περιγράψει μια ανώτερης τάξης νοητική ικανότητα και τον τρόπο μάθησης.

Επίλυση προβλημάτων φαίνεται καθαρά ως μέθοδος διδασκαλίας με τις συνδέσεις πίσω στην βιωματική μάθηση. Επίλυση προβλημάτων μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως τρόπος μάθησης που δημιουργεί νέες ιδέες και χρήσιμες διαδικασίες σκέψης για το μαθητή Περαιτέρω, η επιστημονική μέθοδος δημιουργίας υπόθεσης και τις δοκιμές είναι σίγουρα στο επίκεντρο της τεχνολογικής επίλυσης προβλημάτων. Σε αυτή τη μελέτη, «επίλυση προβλημάτων» περιορίστηκε σε δύο χρήσεις. Πρώτον, «τεχνολογική επίλυση προβλημάτων» αναφέρεται στην συστηματικό τρόπο διερεύνησης μιας κατάστασης και την εφαρμογή λύσεων. Δεύτερον, η «προσέγγιση επίλυσης προβλημάτων» χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια μέθοδος διδασκαλίας που ενθαρρύνει την ανάπτυξη νέων ιδεών και χρήσιμες διαδικασίες σκέψης μέσα από την ενεργή ερευνητική μάθηση.

Τεχνολογική Επίλυση προβλημάτων Οι διαδικασίες τεχνολογικής επίλυσης προβλημάτων έχουν επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από το έργο του Dewey και Polya περιέγραψε μια πέντε βημάτων επαναληπτική διαδικασία επίλυσης του προβλήματος που περιλάμβανε: (α) δυσκολία κατανόησης, (β) αποσαφήνιση του προβλήματος, (γ) προσδιορισμός των πιθανών λύσεων, (δ) τον έλεγχο των προτεινόμενων λύσεων, και (ε) επαλήθευση των αποτελεσμάτων.

Πρότεινε μια διερευνητική διαδικασία για την επίλυση των προβλημάτων που παρείχε μια κατευθυντήρια γραμμή για δράση. Τα βήματα που περιλαμβάνονται: (α) την κατανόηση του προβλήματος, (β) την εκπόνηση ενός σχεδίου, (γ) την εκτέλεση του σχεδίου, και (δ) κοιτώντας πίσω - τον έλεγχο των αποτελεσμάτων και την αξιολόγηση της λύσης.

Δύο επιπλέον επιρροές στην τεχνολογική επίλυση προβλήματος ήταν η επιστημονική μέθοδος και η ιδέα της δημιουργικής επίλυσης προβλημάτων. Θεωρείται ότι η έννοια της «υπόθεσης», με τη δημιουργικότητα και τη φαντασία, ήταν «η» ιδέα που κινούνται ραγδαία επιστημονική και τεχνολογική αλλαγή. Ο WALLAS (1926) περιέγραψε τη δημιουργική διαδικασία επίλυσης προβλημάτων ως που περιλαμβάνει τέσσερα στάδια:WALLAS (1926) (α) προετοιμασία, (β) επώαση, (γ) επίλυση, και (δ) την επαλήθευση. Πιο πρόσφατα, DeVore, Horton, και Lawson (1989) βασισμένοι στο έργο του WALLAS πρόσθεσαν δύο επιπλέον φάσεις:DeVore, Horton, και Lawson (1989) τα κίνητρα και τις πράξεις χειραγώγησης. Δύο επιπλέον επιρροές στην τεχνολογική επίλυση προβλήματος ήταν η επιστημονική μέθοδος και η ιδέα της δημιουργικής επίλυσης προβλημάτων. Θεωρείται ότι η έννοια της «υπόθεσης», με τη δημιουργικότητα και τη φαντασία, ήταν «η» ιδέα που κινούνται ραγδαία επιστημονική και τεχνολογική αλλαγή. Ο WALLAS (1926) περιέγραψε τη δημιουργική διαδικασία επίλυσης προβλημάτων ως που περιλαμβάνει τέσσερα στάδια:WALLAS (1926) (α) προετοιμασία, (β) επώαση, (γ) επίλυση, και (δ) την επαλήθευση. Πιο πρόσφατα, DeVore, Horton, και Lawson (1989) βασισμένοι στο έργο του WALLAS πρόσθεσαν δύο επιπλέον φάσεις:DeVore, Horton, και Lawson (1989) τα κίνητρα και τις πράξεις χειραγώγησης.

Επίλυση προβλημάτων, προσέγγιση. Η προσέγγιση επίλυσης προβλημάτων κατευθύνει τους μαθητές στην ενεργό, διερευνητική μάθηση ( Sellwood, 1989 ). Μέσω της συμμετοχής σε μια σειρά από πρακτικές δραστηριότητες επίλυσης προβλημάτων που μπορεί να περιλαμβάνει το σχεδιασμό, τη μοντελοποίηση και τον έλεγχο των τεχνολογικών λύσεων, θεωρείται ότι ο μαθητής θα αποκτήσει τεχνικές γνώσεις και ανώτερης τάξης γνωστικές δεξιότητες.Sellwood, 1989 Ο Gagne (1985) τόνισε τη σημασία της βιωματικής μάθησης και σημείωσε ότι αφηρημένες έννοιες πρέπει να βασίζονται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, προκειμένου να είναι «λειτουργικές».Gagne (1985) Ο Andre (1986) τόνισε ότι η σημασία των μεθόδων επίλυσης προβλημάτων έγκειται στο βαθμό επεξεργασίας των πληροφοριών που απαιτούνται από το μαθητή. Κατά τον εντοπισμό των προβλημάτων, ψάχνοντας για λύσεις, και παρουσίαση των αποτελεσμάτων, ο μαθητής έχει πολλές ευκαιρίες να κωδικοποιήσει και να φιλοξενήσει τη νέα γνώση.Andre (1986) Επίλυση προβλημάτων, προσέγγιση. Η προσέγγιση επίλυσης προβλημάτων κατευθύνει τους μαθητές στην ενεργό, διερευνητική μάθηση ( Sellwood, 1989 ). Μέσω της συμμετοχής σε μια σειρά από πρακτικές δραστηριότητες επίλυσης προβλημάτων που μπορεί να περιλαμβάνει το σχεδιασμό, τη μοντελοποίηση και τον έλεγχο των τεχνολογικών λύσεων, θεωρείται ότι ο μαθητής θα αποκτήσει τεχνικές γνώσεις και ανώτερης τάξης γνωστικές δεξιότητες.Sellwood, 1989 Ο Gagne (1985) τόνισε τη σημασία της βιωματικής μάθησης και σημείωσε ότι αφηρημένες έννοιες πρέπει να βασίζονται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, προκειμένου να είναι «λειτουργικές».Gagne (1985) Ο Andre (1986) τόνισε ότι η σημασία των μεθόδων επίλυσης προβλημάτων έγκειται στο βαθμό επεξεργασίας των πληροφοριών που απαιτούνται από το μαθητή. Κατά τον εντοπισμό των προβλημάτων, ψάχνοντας για λύσεις, και παρουσίαση των αποτελεσμάτων, ο μαθητής έχει πολλές ευκαιρίες να κωδικοποιήσει και να φιλοξενήσει τη νέα γνώση.Andre (1986)