Γραμματική της αρχαίας ελληνικής Γλώσσης ΛΎΩ

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ λύω λύεις λύει λύομεν λύετε λύουσι / λύουσιν ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ ἔλυον ἔλυες ἔλυε / ἔλυεν ἐλύομεν ἐλύετε ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ λύσω λύσεις λύσει λύσομεν λύσετε λύσουσι / λύσουσιν ΑΟΡΙΣΤΟΣ ἔλυσα ἔλυσας ἔλυσε / ἔλυσεν ἐλύσαμεν ἐλύσατε ἔλυσαν ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ λέλυκα λέλυκας λέλυκε / λέλυκεν λελύκαμεν λελύκατε λελύκασι / λελύκασιν ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ ἐλελύκειν ἐλελύκεις ἐλελύκει ἐλελύκεμεν ἐλελύκετε ἐλελύκεσαν

ΜΕΤΟΧΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑ ὁ λύων τοῦ λύοντος τῷ λύοντι τὸν λύοντα (ὦ) λύων οἱ λύοντες τῶν λυόντων τοῖς λύουσι / λύουσιν τοὺς λύοντας (ὦ) λύοντες ἡ λύουσα τῆς λυούσης τῇ λυούσῃ τὴν λύουσαν (ὦ) λύουσα αἱ λύουσαι τῶν λυουσῶν ταῖς λυούσαις τὰς λυούσας (ὦ) λύουσαι τὸ λῦον τοῦ λύοντος τῷ λύοντι (ὦ) λῦον τὰ λύοντα τῶν λυόντων τοῖς λύουσι / λύουσιν (ὦ) λύοντα

ΜΕΤΟΧΗ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ὁ λύσων τοῦ λύσοντος τῷ λύσοντι τὸν λύσοντα (ὦ) λύσων οἱ λύσοντες τῶν λυσόντων τοῖς λύσουσι / λύσουσιν τοὺς λύσοντας (ὦ) λύσοντες ἡ λύσουσα τῆς λυσούσης τῇ λυσούσῃ τὴν λύσουσαν (ὦ) λύσουσα αἱ λύσουσαι τῶν λυσουσῶν ταῖς λυσούσαις τὰς λυσούσας (ὦ) λύσουσαι τὸ λῦσον τοῦ λύσοντος τῷ λύσοντι (ὦ) λῦσον τὰ λύσοντα τῶν λυσόντων τοῖς λύσουσι / λύσουσιν (ὦ) λύσοντα

ΜΕΤΟΧΗ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ὁ λύσας τοῦ λύσαντος τῷ λύσαντι τὸν λύσαντα (ὦ) λύσας οἱ λύσαντες τῶν λυσάντων τοῖς λύσασι / λύσασιν τοὺς λύσαντας (ὦ) λύσαντες ἡ λύσασα τῆς λυσάσης τῇ λυσάσῃ τὴν λύσασαν (ὦ) λύσασα αἱ λύσασαι τῶν λυσασῶν ταῖς λυσάσαις τὰς λυσάσας (ὦ) λύσασαι τὸ λῦσαν τοῦ λύσαντος τῷ λύσαντι (ὦ) λῦσαν τὰ λύσαντα τῶν λυσάντων τοῖς λύσασι / λύσασιν (ὦ) λύσαντα

ΜΕΤΟΧΗ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ ὁ λελυκώς τοῦ λελυκότος τῷ λελυκότι τὸν λελυκότα (ὦ) λελυκώς οἱ λελυκότες τῶν λελυκότων τοῖς λελυκόσι / λελυκόσιν τοὺς λελυκότας (ὦ) λελυκότες ἡ λελυκυῖα τῆς λελυκυίας τῇ λελυκυίᾳ τὴν λελυκυῖαν (ὦ) λελυκυῖα αἱ λελυκυῖαι τῶν λελυκυιῶν ταῖς λελυκυίαις τὰς λελυκυίας (ὦ) λελυκυῖαι τὸ λελυκός τοῦ λελυκότος τῷ λελυκότι (ὦ) λελυκός τὰ λελυκότα τῶν λελυκότων τοῖς λελυκόσι / λελυκόσιν (ὦ) λελυκότα

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ λύω λύῃς λύῃ λύωμεν λύητε λύωσι / λύωσιν λύσω λύσῃς λύσῃ λύσωμεν λύσητε λύσωσι / λύσωσιν λελυκώς ὦ λελυκώς ᾖς λελυκώς ᾖ λελυκότες ὦμεν λελυκότες ἦτε λελυκότες ὦσι / λελυκότες ὦσιν

ΕΥΚΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ λύοιμι λύοις λύοι λύοιμεν λύοιτε λύοιεν λύσοιμι λύσοις λύσοι λύσοιμεν λύσοιτε λύσοιεν λύσαιμι λύσαις / λύσειας λύσαι / λύσειε / λύσειεν λύσαιμεν λύσαιτε λύσαιεν / λύσειαν ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ λελυκώς εἴην λελυκώς εἴης λελυκώς εἴη λελυκότες εἴημεν / λελυκότες εἶμεν λελυκότες εἴητε / λελυκότες εἶτε λελυκότες εἴησαν / λελυκότες εἶεν

ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ___ λῦε λυέτω λύετε λυέτωσαν / λυόντων ___ λῦσον λυσάτω λύσατε λυσάντων / λυσάτωσαν ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ ___ λελυκώς ἴσθι λελυκώς ἔστω λελυκότες ἔστε λελυκότες ἔστων / λελυκότες ἔστωσαν / λελυκότες ὄντων

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ λύειν ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ λύσειν ΑΟΡΙΣΤΟΣ λῦσαι λελυκέναι ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ λελυκέναι