Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΝ ΑΡΧΑΊΚΗ ΕΠΟΧΗ (750-480 π.Χ.) Ποίηση: αποκτά προσωπικό ύφος, εκφράζει βιώματα και συναισθήματα. Φιλοσοφία : φυσικοί ή Ίωνες φιλόσοφοι : επιχειρούν να εξηγήσουν τη δημιουργία του κόσμου : να αφηγηθούν ήθη, έθιμα λαών

ΤΕΧΝΗ στην αρχή ανατολίζουσα φάση (επιρροή από Ανατολή) Ανανεώνεται το κορεσμένο γεωμετρικό θεματολόγιο με μυολογικές, ζωικές και φυτικές σκηνές. Η μορφή αποδίδεται πλέον με περίγραμμα, καθώς κλονίζεται το μέτρο και η κυριαρχία της ευθείας γραμμής των γεωμετρικών χρόνων και αντικαθίσταται από την καμπύλη και την υπερβολή. στη συνέχεια Διαμόρφωσε χαρακτηριστικά που πρόβαλλαν τις ελληνικές αισθητικές αντιλήψεις μετατοπίζοντας την ελληνική σκέψη από τη θεοκεντρική στην ανθρωποκεντρική θέαση του κόσμου.

ΑΝΑΤΟΛΙΖΟΥΣΑ ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΑ

7ος αι.: εμφάνιση της υπερμεγέθους απόδοσης των μορφών -ανατολικές επιρροές- σε αντίθεση με τα μικρά αγαλματίδια της γεωμετρικής εποχής

ΚΟΥΡΟΣ Κούρος: η εικόνα του νέου άνδρα. Όρθιος, καταπρόσωπο, προβάλλοντας το ένα πόδι -συνήθως το αριστερό- με τα χέρια κατακόρυφα ή ελαφρώς λυγισμένα να ακουμπούν στους μηρούς με σφιγμένη την παλάμη σε γροθιά. Έτσι γυμνός, αντιπροσωπεύει την αιώνια νιότη, το αιώνιο κάλλος και δύναμη, την ελπίδα και τη χαρά της ζωής. Μερικοί κούροι, οι πρωιμότεροι, είναι υπερφυσικού μεγέθους. Το θέμα του κούρου έδωσε τη δυνατότητα στους γλύπτες να ασχοληθούν με την απόδοση της ανατομίας του ανδρικού κορμιού φτάνοντας σχεδόν σε φυσιοκρατικά χαρακτηριστικά. Η μορφή του κούρου θα κυριαρχήσει για 130 περίπου χρόνια και θα βρει την ύψιστη έκφρασή της τον 6ο αι. Οι κούροι που είχαν στηθεί σε ιερά αποτελούσαν προσφορά του αναθέτη και είτε παρίσταναν τον ίδιο είτε το θεό. Όσοι είχαν στηθεί πάνω σε τάφους αποτελούσαν μνήματα των νεκρών, τη νοητή εικόνα τους, αντιπροσωπεύοντας την προηγούμενη νιότη και δύναμή τους.

Προάγγελος της κλασικής εποχής (σύγκριση με τους προηγούμενους κούρους)

ΚΟΡΗ Κόρη: ο αντίστοιχος τύπος του κούρου. Συνήθως μεγέθους μικρότερου του φυσικού, αντιπροσωπεύει τη γυναικεία χάρη και σεμνότητα. Όρθια, καταπρόσωπο, ντυμένη -σε αντίθεση με τον κούρο- άλλοτε με το βαρύ δωρικό πέπλο και άλλοτε με λεπτό χιτώνα και ιμάτιο κατά τον ιωνικό τρόπο ένδυσης. Τα σκέλη παράλληλα με ελαφρά προβολή του ενός. Το ένα χέρι, συνήθως το αριστερό, κατεβασμένο πιάνοντας το ένδυμα έτοιμη να βαδίσει. Ενώ το δεξί προτεταμένο ή ακουμπισμένο στο στήθος, κρατά κάποια προσφορά ή άνθος. Στο κεφάλι φορά διάδημα ή στεφάνη, ενώ η κόμμωση παρουσιάζει μια μεγάλη ποικιλία απόδοσης των μαλλιών πάνω στο κεφάλι, στην πλάτη και μπροστά στο στήθος. Σε αντίθεση με τους κούρους, όπου ο καλλιτέχνης δείχνει την επιδεξιότητά του στην απόδοση της ανατομίας του σώματος, στις κόρες πειραματίζεται στην απόδοση του ενδύματος σε σχέση με το σώμα. Ο τύπος της κόρης είναι γνωστός από τη δαιδαλική εποχή, όπου παριστάνεται με ποδήρη χιτώνα διακοσμημένο με εγχάρακτα κοσμήματα συχνά χρωματισμένα. Στον 6ο αι. παρατηρείται ριζική αναμόρφωση στην απεικόνισή της, τόσο στη στάση όσο και στο ένδυμα, που παρουσιάζει μια μεγάλη ποικιλία και κυρίως πλούσια πτυχολογία.Οι κόρες ήταν κυρίως αναθήματα και σπάνια στημένες πάνω σε τάφους. Οι κόρες που βρέθηκαν στην Ακρόπολη αφιερώματα στην Αθηνά, αποτελούν σημαντικά έργα για τη μελέτη του θέματος αυτού στη γλυπτική. Τα τελευταία αγάλματα κορών χρονολογούνται γύρω στο 490 π.Χ. Η νέα περίοδος θα θέσει νέες βάσεις και προβληματισμούς στους γλύπτες και θα ανοίξει δρόμο για την κλασική τέχνη.

ΚΕΡΑΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ Μελανόμορφος ρυθμός

Ερυθρόμορφος ρυθμός

ΘΡΗΣΚΕΙΑ -κοινές θρησκευτικές δοξασίες -πανελλήνια ιερά ΘΡΗΣΚΕΙΑ -κοινές θρησκευτικές δοξασίες -πανελλήνια ιερά