Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΡΑΛΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ 3ο ΓΥΜΝ. ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΡΑΛΛΗΣ ΧΑΡ. 3 ο ΓΥΜΝ. ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ Tiepolo Ο Χριστός είναι η αιώνια αγάπη. Πρόσωπο μοναδικό και εξαίρετο στην Ιστορία όλου του κόσμου. Η υπέροχη και απαράμιλλη διδασκαλία Του είναι ηθική επανάσταση. Προκαλεί ηθικές μεταμορφώσεις και θαυμάσιες επιστροφές.

Εξημερώνει τους αγρίους και εκπολιτίζει τους λαούς. Καταργεί τη δουλεία και φέρνει την ισότητα και την αδελφότητα στους ανθρώπους. Αλλοιώνει και κλονίζει συστήματα και θεσμούς. Πηγή και ξεκίνημα μιας νέας δημιουργίας

Σταύρωση είναι η μέθοδος εκτέλεσης επί σταυρού μέσω κρεμάσματος ή καθήλωσης.σταυρού

Μονή Μεγάλου Μετεώρου 1483 Με κεφαλαίο Σ (Σταύρωση) αναφέρεται στην εκτέλεση του Ιησού Χριστού μέσω καθήλωσης σε σταυρόΙησού Χριστού σταυρό πάνω στον λόφο του Γολγοθά στην ΙερουσαλήμΓολγοθά Ιερουσαλήμ

Η ζωή εν τάφω κατετέθεις Χριστέ και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουν σε την σην Ω, γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατον μου τέκνο, που έδυ σου το κάλλος Έρραναν τον τάφο αι μυροφόροι μύρα λίαν πρωίν ελθούσαι Ο Κίτρινος Χριστός είναι ζωγραφικός πίνακας που δημιούργησε ο Πωλ Γκωγκέν το φθινόπωρο του 1889 στην Ποντ-Αβέν.Πωλ Γκωγκέν1889Ποντ-Αβέν

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος Έλληνας ζωγράφος και γλύπτης (Ηράκλειο Κρήτης Τολέδο 1614). Ήταν γνωστός κυρίως με το παρωνύμιο Ελ Γκρέκο.

Eργο του Ελ Γκρέκο. Πρόκειται για το «Expolio» ή «Ο Διαμελισμός των Ιματίων» ζωγραφισμένο το 1577.

Χρονολόγηση: 9ος - 13ος αιώνας Περιοχή: Θήβα Η σκηνή της Σταύρωσης εικονίζεται με μεγάλη λιτότητα πάνω σε χρυσό βάθος.

Σταύρωση Λούβρο, Παρίσι Λούβρο Παρίσι

Έξοχη εικόνα του 14ου αιώνα « Ο θάνατος του Χριστού στον Σταυρό είναι: 1. Για τους Ιουδαίους σκάνδαλο, αφού ο Νόμος ορίζει: επικατάρατος πας ο κρεμάμενος επί ξύλου

Για τους λογοκράτες έλληνες μωρία. Οι λογοκράτες λένε: Πώς είναι δυνατό εκείνος που δεν μπόρεσε να περιφρούρηση τον Εαυτό Του και να Τον προφυλάξη από τέτοιο θάνατο, να είναι σωτήρας άλλων;

Για τους σωζομένους, είναι Θεού δύναμις και Θεού σοφία»

Η Αποκαθήλωση του Χριστού Μνημείο Μονή Οσίου Λουκά

πίσω από το μαρτύριο και το πάθος της Σταύρωσης, ο αληθινός Χριστιανός, που χαλυβδώνει την πίστη του μέσα από τις δοκιμασίες, διακρίνει πάντα το γλυκό φως της Ανάστασης, το ανέσπερο, που ξεπροβάλει πίσω από τον λόφο του Γολγοθά και πηγάζει μέσα από το ξύλο του Σταυρού.

. Ανάσταση του Χριστού, χαρακτηρίζεται η μετά την τριήμερη ταφή, θριαμβική ανάσταση εκ νεκρώνανάσταση εκ νεκρών

Αν ο θάνατος είναι «το συγκλονιστικότερο γεγονός της ζωής», τότε η Ανάσταση του Χριστού είναι πράγματι «η εορτή των εορτών".

Κατέβηκες από τον ουρανό και ήρθες στη γη για να βρεις και να σώσεις τον Αδάμ…

Το πρωί της Κυριακής οι μυροφόρες ξεκίνησαν να πάνε στο μνήμα και να αλείψουν το Σώμα του Χριστού με μύρα Ο Άγγελος τους είπε: Ξέρω ότι ζητάτε τον Ιησού τον εσταυρωμένο. Δεν είναι εδώ. Αναστήθηκε, όπως το είχε πει.

Καθώς οι μυροφόρες έτρεχαν να πουν το μήνυμα στους μαθητές βλέπουν μπροστά τους τον αναστημένο Χριστό Χαίρετε. Μη φοβάστε. Πείτε το στ’ αδέλφια μου ότι θα συναντηθούμε στη Γαλιλαία.

Μετά την Ανάσταση επί σαράντα μέρες ο Χριστός φανερωνότανε στους μαθητές του και την τεσσαρακοστή ημέρα ανελήφθη στον ουρανό.

Η 14η Νισάν, κατά την περίοδο που ο Πιλάτος ήταν έπαρχος της Ιουδαίας (26-36 μ.Χ.) έπεσε ημέρα Παρασκευή τρεις φορές: 14 Απριλίου του 27, 7 Απριλίου του 30 και 3 Απριλίου του έτους 33. Από αυτές, κατ ᾿ εκτίμηση, μάλλον πρέπει να επιλέξουμε την 7η Απριλίου του 30. Συνεπώς η Ανάσταση έγινε κατά τη νύχτα 8ης προς 9η Απριλίου του έτους 30.

Η Ανάσταση του Κυρίου είναι η εορτή των εορτών της Εκκλησίας μας και το ακράδαντο θεμέλιο, πάνω στο οποίο στηρίζεται το οικοδόμημα της Πίστεώς μας.

οι Ιουδαίοι υπολόγιζαν το χρόνο μετρώντας και τμήματα του χρόνου ακόμη και αν αυτά δεν είχαν ολοκληρωθεί.

Στην περίπτωση του Χριστού η Παρασκευή μετράται ως μία ημέρα, παρά το γεγονός ότι έμεινε στον τάφο μόνο ένα μέρος της, το Σάββατο είναι ούτως ή άλλως ολόκληρο και η Κυριακή, παρα τό ότι η Ανάσταση έγινε λίγες ώρες μετά την έναρξή της, και μετριέται ως η τρίτη ημέρα.

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος Οι μαθητές του δώσανε την ζωή τους, κηρύττοντας την Ανάσταση του Χριστού. Στερήθηκαν τις απολαύσεις της ζωής και στο τέλος πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο, βέβαιοι γι' αυτό που κηρύττανε.

Είναι αυτό το γλυκό και ανέσπερο φως που, ειδικά στους σκληρούς, στους απάνθρωπους και ταραγμένους καιρούς μας, χρειάζεται τόσο απαραίτητα να φωτίζει τις ψυχές των σύγχρονων και «πολιτισμένων» ανθρώπων, που παραπαίουν στην υλιστική εποχή μας και πνίγονται στην αλόγιστη δίψα του κέρδους με κάθε μέσο, θεμιτό και αθέμιτο.

Είναι αυτό το ανέσπερο φως της Ανάστασης του Χριστού μας που θα πρέπει να ζεσταίνει, να γλυκαίνει και να μαλακώνει τις σκληρές και παγωμένες καρδιές των ισχυρών του κόσμου τούτου για ένα ειρηνικότερο και ανθρωπινότερο αύριο της ανθρωπότητας.