Μεσογειακή Βλάστηση ΝΙΚΟΛΑΣ ΔΑΓΑΛΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΧΑΚΗΣ Σχολικό Έτος , τάξη Α’, ΓΥΜΝΑΣΙΙΟ ΑΡΧΑΝΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΤΣΟΠΡΙΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ΔΑΓΑΛΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΧΑΚΗΣ Σχολικό Έτος , τάξη Α’, ΓΥΜΝΑΣΙΙΟ ΑΡΧΑΝΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΤΣΟΠΡΙΝΑΚΗΣ

Μεσογειακό κλίμα εννοούμε τις κλιματολογικές συνθήκες γύρω από τη Μεσόγειο και σε άλλες περιοχές όπως η Καλιφόρνια, οι περιοχές του Μεξικού, της Αυστραλίας, της Νότιας Αφρικής, της Χιλής και της Αργεντινής.

Το κλίμα αυτό περιέχει ζεστά και ξηρά καλοκαίρια και κρύους και υγρούς χειμώνες.

ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΜΑΚΙ: –ψηλοί (μέχρι δύο μέτρα) και πυκνοί θάμνοι (αγριελιά, πουρνάρι, σκίνος, μυρτιά, δάφνη, χαρουπιά, κουμαριά, φιλίκι, πικροδάφνη κ.ά.) με βαθιές ρίζες και δερματώδη φύλλα –Σε υγρά μέρη με κρύους χειμώνες ΦΡΥΓΑΝΙΚΑ : –η βλάστηση αποτελείται από χαμηλούς, αραιά διευθετημένους, αρωματικούς θάμνους –Τυπικά ξυλώδη φυτά των φρυγάνων είναι η λαδανιά, το θυμάρι, η ασφάκα, η αφάνα, η ρίγανη, η σκυλοκρεμμύδα, ο ασφόδελος, η λεβάντα, η γαλατσίδα –εξαπλώνονται από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι υψόμετρο 700μ. –Εμφανίζουν εποχιακό διμορφισμό: το καλοκαίρι ρίχνουν τα φύλλα είναι αραιά και μικρά ενώ το χειμώνα μεγαλύτερα και περισσότερα ΔΑΣΗ: –Μικτά Δάση: σε μεγαλύτερα υψόμετρα κυριαρχούν οι φυλλοβόλες βελανιδιές, τα σφενδάμια, οι φλαμουριές, η καστανιά, η καρυδιά (Juglans spp) –Χαμηλότερα δάση κωνοφόρων : πεύκα

ΜΑΚΙ Pistacia lentiscus (σχίνος) Myrtus communis (μυρτιά) Laurus nobilis (δάφνη) Olea europaea sylvestris (αγριελιά) Quercus coccifera (πουρνάρι) Ceratonia siliqua (χαρουπιά) Nerium oleander (πικροδάφνη) Arbutus unedo (κουμαριά)

ΦΡΥΓΑΝΑ ΛΑΔΑΝΙΑ ΘΥΜΑΡΙ ΑΣΦΑΚΑ ΚΡΕΜΜΥΔΑ ΛΕΒΑΝΤΑ

Προσαρμοστικοί μηχανισμοί στο κλίμα Αειφυλλία : εξυπηρετεί στην εξοικονόμηση νερού που θα χρειάζονταν για την ανάπτυξη νέων φύλλων την άνοιξη (εξασφαλίζεται μέχρι και 5πλασια ποσότητα νερού). Βαθιές ρίζες, για να απορροφούν το νερό από τα βαθύτερα στρώµατα του εδάφους

Προσαρμοστικοί μηχανισμοί στο κλίμα Μικρά και δερµατώδη φύλλα περιορίζουν τη διαπνοή (απώλεια νερού µέσω των στοµάτων των φύλλων). Κλείσιμο στομάτων φύλλων σε περιόδους ξηρασίας σταματώντας τη διαπνοή, αναστέλλοντας τη βιολογική τους δραστηριότητα. Εποχιακό διµορφισµό : Το χειµώνα έχουν µεγάλα φύλλα, που πέφτουν στα τέλη της άνοιξης, ενώ το καλοκαίρι εμφανίζουν µικρότερα. Με αυτό τον τρόπο περιορίζουν τη διαπνοή και εξοικονοµούν νερό.

ΦΥΤΑ

ΖΩΑ ΦΑΛΑΙΝΑΧΕΛΩΝΑΦΩΚΙΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ ΡΟΦΟΣ

ΖΩΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΙΑ ΕΛΑΦΙ ΚΑΦΕ ΑΡΚΟΥΔΑ ΛΑΓΟΣ ΚΟΤΣΥΦΙ ΜΠΕΚΑΤΣΑΓΥΠΑΣ