Πρότυπο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Στα Ανοιχτά Της Ελληνικής Ροκ

YOU5 Άννα Παλαιολόγου Μάγδα Ρούσσου Κωνσταντίνα Λιάκου Ευγενία Ρεΐση Βύρων Μιχαλάκης YOU5

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΡΟΚ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Ο όρος ροκ στη μουσική, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα είδη που προέκυψαν από την εξέλιξη του είδους του rock and roll. Η μουσική ροκ (rock)  στο σύνολό της, αποτελεί ένα είδος δημοφιλούς μουσικής που χαρακτηρίζεται συνήθως από έντονο ρυθμό και από ευδιάκριτη, χαρακτηριστική μελωδία φωνητικών η οποία συνοδεύεται συνήθως από ηλεκτρικές κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο και ντραμς. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται και πληκτροφόρα όργανα, όπως πιάνο ή συνθεσάιζερ.

Η ΡΟΚ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ελληνική ροκ ξεκίνησε στις αρχές του 1960 με τη δημιουργία των διαφόρων αγγλόφωνων συγκροτημάτων pop-rock, όπως οι The Forminx, The Idols και oι The Olympians. Στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα σχηματίστηκαν οι Aphrodite's Child, μία από τις πιο σημαντικές και επιτυχημένες ελληνικές ροκ μπάντες: με το άλμπουμ τους It's Five O'Clock (1969) πέτυχαν παγκόσμια φήμη. Μια άλλη πτυχή της ελληνικής ροκ στα τέλη της δεκαετίας του 1960, κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ του Διονύση Σαββόπουλου, ο οποίος συνδύασε την ελληνική λαϊκή μουσική με ροκ στοιχεία.

ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ‘70 Η ελληνική ροκ πρώτα κορυφώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα, ενώ η Ελλάδα εξακολουθούσε να κυβερνάται από στρατιωτική δικτατορία  Ο Κώστας Τουρνάς είναι ένας από τους πρωτοπόρους της ελληνικής ροκ.   Η ελληνική ροκ αναβίωσε στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα, με το πρώτο punk και new wave συγκροτήματα, καθώς και ορισμένοι παλαιότεροι καλλιτέχνες.

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, υπάρχει ένας μουσικός εμπλουτισμός στην σκηνή καθώς ανθούσαν όλο και περισσότερα συγκροτήματα, παρά την εκτεταμένη λογοκρισία σχετικά με τις μορφές της τέχνης που τα επόμενα χρόνια σταδιακά σταμάτησε. Ένα παράδειγμα αυτής της εποχής είναι οι Μουσικές Ταξιαρχίες , με τραγουδιστή τον Τζίμη Πανούση. Το στιχουργικό περιεχόμενο της μπάντας για το χρονικό διάστημα θεωρήθηκε ότι ποικίλει από τη χιουμοριστική και ελαφρά σατιρική σε κριτηκή για την πολιτική ζωή της Ελλάδα, ωστόσο, η μπάντα έπαιξε μουσική με πλούσιο μουσικό περιεχόμενο,ένα μείγμα πολλών επιρροών, εκτός από ροκ, όπως η reggae και funk. Στις αρχές του 1981, ένα νέο συγκρότημα οι «Φατμέ» σχηματίστηκε που συνδυάζε πολύ δημιουργικά στοιχεία από την ελληνική λαϊκή μουσική και ροκ για πρώτη φορά.Ο τραγουδιστής τους ήταν ο Νίκος Πορτοκάλογλου. Αν και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξεκίνησε την καριέρα του στη δεκαετία του '70, δεν ήταν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80 που αποκτήσε τεράστια δημοτικότητα και έγινε ένας από τους πιο επιτυχημένους Έλληνες τραγουδιστές της ροκ.  Το 1985 ήταν η μεγάλη γέννηση της σύγχρονης ελληνικής ροκ όπως είναι γνωστή σήμερα, και αυτό χάρη σε ένα συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη: οι «Τρύπες» 

Η δεκαετία του 1990 είναι όταν η ελληνική ροκ κουλτούρα ήταν στο υψηλότερο σημείο της. Κυριαρχούσαν από τα συγκροτήματα «Ξύλινα Σπαθιά», «Τρύπες» και «Στέρεο Νόβα. Για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία υπήρχαν ροκ επιτυχίες που παίζονταν στο ραδιόφωνο. Άλλα συγκροτήματα ακολούθησαν συμπεριλαμβανομένων των «Διάφανα Κρίνα», «Ενδελέχεια», «The Flowers Of Romance», «Nama», «Πυξ Λαξ»,τους αδερφούς Κατσιμίχα, «Γιώργος Δημητριάδης και οι Μικροί Ήρωες», «Μανώλης Φάμελλος και οι Ποδηλάτες», «Υπόγεια Ρεύματα»,οι «Τρύπες» διαλύθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 όπως και τα «Ξύλινα Σπαθιά». Οι Heavy metal μπάντες συνέχισαν να αναδύονται στη δεκαετία του '90, με το συμφωνικό metal συγκρότημα Death Septic Flesh όντας ένα από τα σημαντικότερα.

Το 2000 είδε λιγότερο ενδιαφέρον στην ελληνική ροκ μουσική Το 2000 είδε λιγότερο ενδιαφέρον στην ελληνική ροκ μουσική. Ωστόσο, καθιερωμένοι ροκ καλλιτέχνες των τελευταίων δεκαετιών παρέμειναν δημοφιλής. Κατά τη διάρκεια του 2000 μια μικρή μουσική σκηνή απο metal μπάντες metalcore / hardcore punk / screamo / deathcore αναδήθηκαν. Τα δημοφιλεστερα Ελληνικά ροκ συγκροτήματα ηταν τα: Ξύλινα Σπαθιά Πυξ Λαξ Τρύπες Magic de spell The Last Drive κ.α

Ξύλινα Σπαθιά Τα Ξύλινα Σπαθιά ήταν ένα από τα δημοφιλέστερα μουσικά συγκροτήματα της Ελλάδας, προερχόμενο από τη Θεσσαλονίκη, που τη δεκαετία του 1990 ξεχώρισε για τον ιδιαίτερο ήχο του, ο οποίος ήταν πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα της εποχής. Μαζί με τις Τρύπες και τους Πυξ Λαξ αποτελούν τα τρία κορυφαία συγκροτήματα στην Ελλάδα. Η μουσική τους συνδυάζει στοιχεία από την pop, τη rock, και την electronica, διατηρώντας ταυτόχρονα ένα ελληνικό μελωδικό "χρώμα“. Γενικότερα, στα τραγούδια των Ξύλινων Σπαθιών κυριαρχεί μια ατμόσφαιρα συναισθηματικής φόρτισης, που εκφράζεται άλλοτε με εξωστρέφεια και έντονους ρυθμούς και άλλοτε με μια ήρεμη εσωτερικότητα. Από το 1993 και μέχρι τη διάλυση τους, το 2003, κυκλοφόρησαν 5 album (4 studio, 1 live) και 1 cd single. Αν και σημείωσαν από νωρίς μεγάλη εμπορική επιτυχία, απέφυγαν να εκτεθούν στα media και διατήρησαν την καλλιτεχνική αυτονομία τους, επιδιώκοντας να εξελίσσουν τον ήχο τους από δίσκο σε δίσκο, αλλά και στις ζωντανές εμφανίσεις, κατά τις οποίες αυτοσχεδίαζαν και "πείραζαν" δημιουργικά τα τραγούδια τους, διατηρώντας το μουσικό τους ένστικτο σε εγρήγορση. Το αυθεντικό line up των Ξύλινων Σπαθιών αποτέλεσαν οι: Παύλος Παυλίδης (φωνή, κιθάρα), Βασίλης Γκουνταρούλης (πλήκτρα, samplers), Χρήστος Τσαπράζης (μπάσο) και Πάνος Τόλιος (τύμπανα, κρουστά 1993-1997). 

Πυξ Λαξ Οι Πυξ Λαξ ήταν ελληνικό εναλλακτικό μουσικό συγκρότημα, που είχε αξιοσημείωτη επιτυχία κατά τη δεκαπενταετή δισκογραφική πορεία του, έχοντας στο ενεργητικό του δώδεκα χρυσούς και πλατινένιους δίσκους [1]. Η ονομασία τους προέρχεται από την αρχαιοελληνική γλώσσα και σημαίνει "Με γροθιές και κλωτσιές". Δημιουργήθηκαν το 1989 και εμφανίστηκαν στη δισκογραφία το 1990με το δίσκο "Τι άλλο να πεις πιο απλά". Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2004.[2] Επανασυνδέθηκε το 2011 με μια πανελλαδική περιοδεία, ως φόρο τιμής στον Μάνο Ξυδούς. Τα βασικά μέλη του συγκροτήματος ήταν οι Φίλιππος Πλιάτσικας, ο Μπάμπης Στόκας και ο Μάνος Ξυδούς.

Στις αρχές της δεκαετίας του 90, ο Φίλιππος Πλιάτσικας και ο Μπάμπης Στόκας, δυο παιδικοί φίλοι προερχόμενοι από τις δυτικές συνοικίες γύρω από την Αθήνα, παρέδωσαν κάποια ηχογραφημένα τραγούδια στον Μάνο Ξυδού, ο οποίος εκείνη την περίοδο εργαζόταν σε δισκογραφική εταιρεία και με τη βοήθεια του τρίτου άρχισε να διαφαίνεται δισκογραφικά η ύπαρξη των Πυξ Λαξ. Το όνομα του συγκροτήματος δόθηκε από έναν υπάλληλο της δισκογραφικής, τον Δημήτρη Φεργάδη. Ένα χρόνο αργότερα πραγματώθηκε ο πρώτος δίσκος του συγκροτήματος. Ο πρώτος τους δίσκος ονομαζόταν Τι άλλο να πεις πιο απλά και κυκλοφόρησε το 1990. Ένα χρόνο μετά εκδόθηκαν οι Ζόρικοι Καιροί, και 2 χρόνια αργότερα Ο ήλιος του χειμώνα με μελαγχολεί, στον οποίο τους βοήθησε συμμετέχοντας ο Βασίλης Καρράς. Από το δίσκο αυτό και ύστερα, το συγκρότημα άρχισε να καθιερώνεται και να γίνεται όλο και γνωστότερο στο κοινό. Ακολουθούν δύο Για τους πρίγκιπες της δυτικής όχθης (1994) που γίνεται χρυσό, και το 1996 το Ο μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις νύχτες όπου είναι το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος που γίνεται πλατινένιο.

Το 1997 εκδίδονται δυο άλμπουμ (single + LP) σε συνεργασία με το Γιώργο Νταλάρα, το Νυχτερινός περίπατος στην Ιερά Οδό και η Ζωντανή ηχογράφηση στην Ιερά Οδό που έγιναν και αυτά πλατινένια. Το δεύτερο μάλιστα έγινε τεράστια εμπορική επιτυχία, καθώς πούλησε περισσότερα από 100.000 αντίτυπα, πράγμα πρωτόγνωρο έως τότε για το συγκρότημα. Ακολουθεί η κυκλοφορία του δίσκου Παίξε παλιάτσο, τα τραγούδια σου τελειώνουν (1997) που περιέχει ζωντανές ηχογραφήσεις της περιόδου 1993-1997. Το επόμενο άλμπουμ, ηΣτίλβη, κυκλοφόρησε το 1998, έγινε πλατινένιο και περιέχει τραγούδια που ακούγονται μέχρι σήμερα όπως τα Μοναξιά μου όλα, Μια συνουσία μυστική, Έπαψες αγάπη να θυμίζεις,Senor (διασκευή του ομώνυμου τραγουδιού του Μπομπ Ντίλαν). Στη Στίλβη, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνονται τραγούδια γραμμένα για τις ταινίες "Μοναξιά μου όλα" και "Ο έρωτας κοιμήθηκε νωρίς". Το 1998 επίσης, το συγκρότημα πραγματοποίησε περιοδεία στη Βρετανία και αποτέλεσμα αυτής ήταν τέσσερις sold- out εμφανίσεις, φαινόμενο πρωτόγνωρο για ελληνικό συγκρότημα σε προσπάθεια εκτός συνόρων

Ακολουθεί ο διπλός δίσκος με τίτλο Υπάρχουν Χρυσόψαρα εδώ; (1999), όπου στο πρώτο μέρος περιέχονται καινούργια κυρίως κομμάτια ("Μέλυδρον", "You get in love", "Ένα γέλιο κρεμασμένο στο μπαλκόνι", "Πίνακας", "Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ;") αλλά και κάποιες διασκευές παλιότερων κομματιών τους. Στο δεύτερο μέρος συμπεριλαμβάνονται ηχογραφήσεις παλιότερων επιτυχιών του συγκροτήματος από ζωντανές εμφανίσεις. Ο δίσκος ήταν και η μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία, καθώς έγινε τριπλά πλατινένιος. Λίγο μετά ακολουθούν δυο cd singles - συνεργασίες με το Λάκη Παπαδόπουλο ( Νετρίνο ) και με τους I. Muvrini &  Sting . Ύστερα από κάποια προσωρινή (τουλάχιστον συναυλιακά) αποχή ως συγκρότημα, επανέρχονται στη δισκογραφία το 2001 με Τα δοκάρια στο γρασίδι περιμένουν τα παιδιά, ένα ακόμα διπλό άλμπουμ που γίνεται πλατινένιο. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορούν cd με τις περισσότερες συνεργασίες τους κατά το παρελθόν, που ονομάζουν Από εδώ κι από κει.... Το 2003 κυκλοφορεί το νέο τους άλμπουμ Χαρούμενοι στην πόλη των τρελών στο οποίο συμμετέχουν γνωστά ονόματα της ξένης μουσικής σκηνής όπως ο Έρικ Μπάρτον, οι Marc Almond και Steve Wynn . Το 2004 οι Πυξ Λαξ ανακοινώνουν πως θα διαλυθούν αφού προηγηθούν συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και ένας ακόμη ζωντανός δίσκος. Ο δίσκος ονομάστηκε Τέλος, και περιέχει πολλά από τα γνωστά τραγούδια τους με συμμετοχές καλλιτεχνών που παραβρέθηκαν στις εμφανίσεις του Λυκαβηττού στις 18 Σεπτεμβρίου του 2004, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Χάρις Αλεξίου, ο Βασίλης Καρράς κλπ. Αυτό ήταν το τέλος των Πυξ Λαξ, που χαρακτηρίστηκαν ως ένα από τα πιο αξιόλογα ελληνικά συγκροτήματα των τελευταίων δεκαετιών. Με την ολοκλήρωση του κύκλου αυτού τα μέλη του συγκροτήματος ακολούθησαν αυτόνομη δισκογραφικά πορεία.

Τι άλλο να πεις πιο απλά (1990) Ζόρικοι καιροί (1991) Ο ήλιος του χειμώνα με μελαγχολεί (1993) Για τους πρίγκιπας της δυτικής όχθης (1994) Ο μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις νύχτες (1996) Νυχτερινός περίπατος στην ιερά οδό (1997) {Με το Γιώργο Νταλάρα} Ζωντανή ηχογράφηση στην ιερά οδό (1997) {Με το Γιώργο Νταλάρα} Παίξε παλιάτσο τα τραγούδια σου τελειώνουν (1997) Ο έρωτας κοιμήθηκε νωρίς (1998) Στίλβη (1998) Άσε την εικόνα να μιλάει (Με τους I Muvrini / Συμμετέχει ο Sting) (1999) Νετρίνο (1999) {Με το Λάκη Παπαδόπουλο} Υπάρχουν Χρυσόψαρα Εδώ; (1999) Τα δοκάρια στο γρασίδι περιμένουν τα παιδιά (2001) Από εδώ κι από κει... (2002) Χαρούμενοι στην πόλη των τρελών (2003) Τέλος - Live στο Λυκαβηττό (2004) Έι μαν κοίτα μπροστά - Live (2011)

Τρύπες Οι Τρύπες ήταν ένα δημοφιλές ελληνικό ροκ συγκρότημα από την Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Ο ιδιαίτερος ήχος τους, προερχόμενος από τα βασικά χαρακτηριστικά του πυρήνα της μπάντας, δηλαδή από τα αναγνωρίσιμα φωνητικά και στίχους του τραγουδιστή Γιάννη Αγγελάκα καθώς και από τις ιδιόμορφες συνθέσεις του μπασίστα Γιώργου Καρρά, ενέπνευσε πολλά σχήματα της εποχής και τους χάρισε μια θέση στο πάνθεον των πιο ποιοτικών και εμπορικά επιτυχημένων ελληνόφωνων ροκ σχημάτων Ιδρυτικά μέλη Γιάννης Αγγελάκας - Φωνητικά Γιώργος Καρράς - Μπάσο Μιχάλης Κανατίδης - Κιθάρα Κώστας Φλωροσκούφης - Τύμπανα Τελικό σχήμα Γιάννης Αγγελάκας - Φωνητικά Γιώργος Καρράς - Μπάσο Μπάμπης Παπαδόπουλος - Κιθάρα Γιώργος Τόλιος - Τύμπανα Ασκληπιός Ζαμπέτας - Κιθάρα Σέσσιον μουσικοί Φλώρος Φλωρίδης - ΣαξόφωνοΓιώργος Χριστιανάκης - Πλήκτρα

Ξεκίνησε το 1983 με τον Γιώργο Καρρά και τον Γιάννη Αγγελάκα να γράφουν μουσική με ελληνικό στίχο και επιρροές από punk και εναλλακτικό ροκ. Το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο στούντιο Αγροτικόν με μηχανικό ήχου τον Νίκο Παπάζογλου. Κυκλοφόρησε το 1985 και το κομμάτι Ταξιδιάρα Ψυχή έγινε επιτυχία στους θαυμαστές του ελληνικού ροκ. Το 1987 αφού διαταράχθηκαν οι σχέσεις με την δισκογραφική τους εταιρία ηχογραφούν το δεύτερο τους άλμπουμ Πάρτυ στο 13ο Όροφο με δανεικά λεφτά από τον φίλο τους Σπύρο Βεδουρά. Τότε γίνεται η συνάντηση με τον Γιάννη Πετρίδη και το συμβόλαιο με την εταιρία Virgin. Οι συχνές ζωντανές εμφανίσεις στην Θεσσαλονίκη πρώτα και αργότερα στην Αθήνα τους καθιέρωσαν σαν μια δυναμική ανερχόμενη μπάντα με καλή σκηνική παρουσία και ένα κοινό που τους ακολουθούσε παντού.

Το συγκρότημα απέκτησε πανελλήνια φήμη στην δεκαετία του '90 μετά την κυκλοφορία του τρίτου δίσκου Τρύπες στον Παράδεισο. Κατά την ίδια δεκαετία ακολούθησαν οι πρώτες εμφανίσεις στο εξωτερικό, παίζουν στο διεθνές festival του Belfort της Γαλλίας, στο Λονδίνο και στο Μάντσεστερ. Το καθοριστικό τέταρτο άλμπουμ Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια έκανε την μουσική τους γνωστή στο ευρύτερο κοινό. Έως τότε ο στίχος είχε γίνει πιο προσωπικός και η μουσική παραγωγή τελειοποιήθηκε. Το συγκρότημα είχε γίνει γνωστό σε όλη την Ελλάδα παρά την συστηματική αποχή από ΜΜΕ όπως τηλεόραση, ραδιόφωνο και περιοδικά, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Τον Απρίλιο του 1993 ηχογραφήθηκε επίσης το άλμπουμ Υπέροχο τίποτα και είναι πειραματική μουσική του Γιώργου Καρρά σε στίχους του Γιάννη Αγγελάκα. Σε αυτό το άλμπουμ ο Γιώργος Καρράς που είναι ο βασικός συνθέτης του συγκροτήματος εκδηλώνει τις αναζητήσεις του και σε άλλα είδη μουσικής εκτός από την ροκ και δεν φοβάται να χρησιμοποιήσει όργανα όπως το ακορντεόν, τσέλο, κοντραμπάσο, βιολί και τα συνθεσάιζερ για να πετύχει ένα μουσικό αποτέλεσμα που σε παραπέμπει σε εικόνα. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από λίγο καιρό από την κυκλοφορία του το άλμπουμ αυτό χρησιμοποιείται για την μουσική επένδυση ταινίας του Ελληνικού Κινηματογράφου. Κυκλοφόρησε σε βινύλιο και αργότερα όταν κυκλοφόρησε σε CD προστέθηκαν τέσσερα μουσικά κομμάτια από την μουσική που έγραψαν οι Τρύπες για την ταινία Η εποχή των δολοφόνων του σκηνοθέτη Νίκου Γραμματικού. Το 1994 ηχογραφούν στο Club ΡΟΔΟΝ το live άλμπουμ Κράτα το Σώου Μαϊμού με αυτό το άλμπουμ τους που έχει και κάποια τραγούδια τους σε εκτέλεση με ακουστικά όργανα κλείνει η πρώτη δημιουργική περίοδος του συγκροτήματος. Το 1996 ηχογραφούν το Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι τότε ανοίγει ένας νέος κύκλος και μια νέα δημιουργική περίοδος. Η πορεία τους σταματά μετά την τελευταία δισκογραφική δουλειά που κυκλοφορεί το 1999 Μέσα στη Νύχτα των Άλλων. Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2001 μετά την απόφαση του τραγουδιστή Γιάννη Αγγελάκα να ακολουθήσει σόλο καριέρα.

Oι Magic De Spell δημιουργήθηκαν το 1980 από τους Θοδωρή Βλαχάκη (drums), Γιώργο Σκαρλάτο (μπάσο) και Αλέξη Κυριακάκη (φωνή). Το1981 κυκλοφόρησαν το EP "Nighmare" στην εταιρεία “Happening”. Ακολούθησε η συλλογή ελληνικών συγκροτημάτων “Happening ΄82” όπου συμμετείχαν με δύο τραγούδια (“End Of Nirvana” και “City Is Burning”). Στην συνέχεια κυκλοφόρησαν τρία album (“A Body In A Snare” , “Kiss The Mirror” και “Cpt Blind”). Το 1991 κυκλοφορεί το διπλό album “A Story (The Best And The Rest)” που αποτελεί και το κλείσιμο της αγγλόφωνης περιόδου ενώ το 1992 συμμετέχουν στο album – συλλογή “ΡΟΔΟΝ Live”. Η ελληνόφωνη περίοδος του γκρουπ άρχισε το 1993με το album “Διακοπές Στο Sarajevo” (έχουν αποχωρήσει οι Γ. Σκαρλάτος, Α. Κυριακάκης, στα φωνητικά είναι πια ο Ηλίας Ασλάνογλου, ενώ έχει προστεθεί στο group και ο Νίκος Μαϊντάς). Τότε έγιναν ευρύτερα γνωστοί με τη διασκευή τους στο τραγούδι του Ζαμπέτα “Ο Μαθητής” και στη συνέχεια, την εποχή του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία, χάρη στο αντιπολεμικό τραγούδι τους “Sarajevo (Φώναξε)”. Σ ’αυτό και στο επόμενο LP είναι μαζί τους ο κιθαρίστας Νίκος Γεωργούλης. Στο τέλος του 1995 κυκλοφόρησαν το δίσκο “ Νιψον Ανομήματα Μη Μόναν Όψιν”. Το 1997 κυκλοφορεί το mini album “Ο Φόβος Έχει Όνομα” με νέο κιθαρίστα τον Άρη Ζαρακά, όπου περιέχεται η διασκευή της “Mπαταρίας” του Νικόλα Άσιμου. Το 1997 αποχωρεί ο Ηλίας Ασλάνογλου, τραγουδιστής του συγκροτήματος από το 1983.

1998 κυκλοφορεί το “Τραμπάλα Στις Ταράτσες Ετοιμόρροπων Σπιτιών” που περιέχει το “Εμένα Οι Φίλοι Μου” σε ποίηση της Κατερίνας Γώγου από το βιβλίο της ”3 κλικ αριστερά”, με τραγουδιστή πλέον του συγροτήματος τον Κώστα Βούλγαρη. Το Μάρτιο του 2000 κυκλοφορούν νέο δίσκο με τίτλο “Κόκκινο”. Μελοποιούν το ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη ”Gala” και διασκευάζουν το “Βιετνάμ γιε γιε” του Διονύση Σαββόπουλου. Το 2001 περιοδεύουν σε Ελλάδα και Κύπρο. Την ίδια χρονιά αποχωρεί ο Άρης Ζαρακάς που προσχωρεί στους Active Member. Το 2002 η περιοδεία συνεχίζεται περιλαμβάνοντας και τη Γερμανία. Το 2004 αποχωρεί ο Νίκος Μαϊντάς και στο συγκρότημα προσχωρεί ο Αντρέας Λυγερός. Τον Μάρτιο του 2005 φεύγει από την ζωή ο Τάσος Νισσόπουλος, κιθαρίστας του γκρουπ. Στις 29 Ιουνίου 2005 γίνεται μεγάλη συναυλία στο θέατρο Λυκαβηττού για τα 25 χρόνια του συγκροτήματος ενώ μέσα στο 2005 κυκλοφορεί ο δίσκος του συγκροτήματος "Ο Τελευταίος Επιζών". Το 2006 συνεχίζουν τις συναυλίες στην Ελλάδα μαζί με τους Tsopana Rave σε ένα πρωτόγνωρο σχήμα "δύο γκρουπ επί σκηνής". Το 2007 οριστικοποιείται η σημερινή σύνθεση του συγκροτήματος και συνεχίζονται οι συναυλίες σε Ελλάδα και Κύπρο. Το 2009 κυκλοφορεί ο νέος δίσκος του συγκροτήματος με τίτλο "ΟΚ Πατέρα" και η συλλογή "Τέρμα το διάλειμμα", που περιλαμβάνει δίσκους από την αγγλόφωνη και της ελληνόφωνη περίοδο του γκρουπ.

Δισκογραφία «Nighmare» EP, Happening, 1981 «Happening ΄82» «A Body In A Snare», 1982 «Kiss The Mirror», 1984 «Cpt Blind», 1985 «A Story (The Best And The Rest)», 1991 «Διακοπές Στο Sarajevo», 1993 «Sarajevo (Φώναξε)» «Νίψον Ανομήματα Μη Μόναν Όψιν», 1995 «Ο Φόβος Έχει Όνομα», mini album , 1997 «Τραμπάλα Στις Ταράτσες Ετοιμόρροπων Σπιτιών», 1998 «Κόκκινο», 2000 «Ο Τελευταίος Επιζών», 2005 «ΟΚ Πατέρα», 2009 "Τέρμα το διάλειμμα" (2009)

The last drive Οι Last Drive είναι ελληνικό μουσικό συγκρότημα απ' την Αθήνα. Σχηματίστηκαν στην Αθήνα το 1983 σαν γκαράζ πανκ μπάντα και στη δεκαετία του '90 στράφηκαν σε έναν πιο σκληρό ήχο. Θεωρούνται το σημαντικότερο ελληνικό ροκ συγκρότημα τηςδεκαετίας του '80 κι ένα απ' τα σημαντικότερα της ελληνικής ροκ ιστορίας Τα μέλη είναι: Αλέξης Καλοφωλιάς (Alex K.) - Μπάσο, φωνή Γιώργος Καρανικόλας (B.George Bop) - Κιθάρα, φωνή Χρήστος Μιχαλάτος (Chris B.I.) - Τύμπανα Θάνος Αμοργινός (T.H. Lime) - Κιθάρα (1991-2013) Πάνος Κασιάρης (P.PEP) - Κιθάρα (1981-1983 και 1987-1991) Νίκος Καπετανόπουλος (Nick "Pop Mind") - Κιθάρα (1981- 1987) Στέφανος Φλώτσιος - Κιθάρα (2013)

Το 1983-1986 Ξεκίνησαν να παίζουν σαν Last Drive στα τέλη του 1983 κι εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο κλαμπ "Ροντέο" στις 27 Δεκέμβρη1983. Τις πρώτες τους εμφανίσεις τις πραγματοποίησαν ως τρίο - Alex K. (τραγούδι, μπάσο) Nick (κιθάρα) Chris B.I. (ντραμς)., με εξαίρεση την πρώτη συναυλία όπου το σχήμα περιλάμβανε και τον P.PEP. Ένα χρόνο μετά το σχήμα συμπληρώθηκε με το Γιώργο "B. George Bop" Καρανικόλα (ο οποίος έπαιζε μέχρι τότε στους Be Bop Jungle) στην κιθάρα. Το γκρουπ έπαιζε κατά βάση γκαράζ με ροκαμπίλλυ και σερφ επιρροές. Τη μουσική τους την ονόμαζαν οι ίδιοι Trash Rockabilly. Οι πρώτες τους διασκευές ήταν από fifties, ενώ αργότερα από τα sixties και seventies. Σύμφωνα με τους ίδιους, αυτό έγινε επειδή οι επιρροές τους δεν ήταν τόσο από συγκεκριμένα συγκροτήματα, όσο από ένα συγκεκριμένο πνεύμα μουσικής, που διέκρινε και το rockabilly και το garage punk και το seventies punk. Άρχισαν εμφανίσεις στα undergound στέκια της εποχής, ενώ κάποια από τα μέλη έπαιξαν με τους Blue Light στο πρώτο τους live στον "Πήγασο". Το 1985 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους επτάιντσο σιγνκλ, Midnite Hop, ενώ είχαν ένα κομμάτι και στην κασέτα της Δικαίωμα Διάβασης "Live στο Κύτταρο". Το ΕΡ περιείχε δύο συνθέσεις του Alex - "Poison", "Right by my Side" και μια του George - " Midnight Hop".

1986-1990 Το 1986 κυκλοφόρησε το πρώτο τους LP Underworld Shakedown, κάνοντας αρκετή αίσθηση τόσο για το περιεχόμενό του όσο και για την παραγωγή (των ίδιων των Drive) που ήταν σε ασυνήθιστα ψηλό επίπεδο για τα δεδομένα της ανεξάρτητης σκηνής της εποχής. Συνέχισαν με πολλά live στην Αθήνα και άλλες πόλεις. Άνοιξαν την συναυλία των Watermelon Men (Αθήνα, φθινόπωρο 1987) με τη συμμετοχή του Mike Blood, τραγουδιστή των αυστραλών Lime Spiders  Την Άνοιξη του 1987 κάνουν την πρώτη περιοδεία στο εξωτερικό, σε Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία και Γαλλία. Παίζουν μαζί με τους Fuzztones, τους Creeps, τους Stomachmouths, τους Dizzy Satellites και άλλους. Μετά τη τουρνέ ο Καπετανόπουλος αποχώρησε και επανήλθε ο Πάνος Κασιάρης. Το 1988, κυκλοφόρησε το Heatwave, δίσκος που τους καθιέρωσε και στη γκαράζ σκηνή της Ευρώπης, επανακυκλοφορώντας (με διαφορετικό εξώφυλλο) από τη γερμανική εταιρία Music Maniac. Η επιτυχία τους αυτή τους έφερε στη Γερμανία όπου συμμετείχαν στο φεστιβάλ "Berlin Independence Days", ηχογραφώντας παράλληλα και το EP Time . Παράλληλα ο ήχος του γκρουπ αρχίζει και γίνεται πιο σκληρός. Ο Πωλ Κάτλερ των Dream Syndicate έγινε ο παραγωγός για τα δυο επόμενα albums.

1990-1995 Το Blood Nirvana, που κυκλοφόρησε το 1990, σηματοδότησε την αλλαγή στον ήχο τους, απογοητεύοντας όμως και τους σκληροπυρηνικούς γκαραζάδες και τελειώνοντας τη συνεργασία τους με τη Music Maniac. Αρχίζουν να γνωρίζουν πλατύτερη επιτυχία και τον ίδιο χρόνο ανακηρύσσονται μπάντα της χρονιάς από τους αναγνώστες του περιοδικούΠοπ & Ροκ. Παίζουν με τους Wipers, τους Jesus & Mary Chain, τους Gun Club και περιοδεύουν τη Γερμανία μαζί με τους Dead Moon. Μετά την περιοδεία, ο Κασιάρης αποχωρεί οριστικά (συνεργάστηκε αργότερα στο artwork του Subliminal) και στη θέση του έρχεται ο Θάνος Αμοργινός που παρέμεινε έως τις αρχές του 2013. Το 1992 κυκλοφορεί το F*head Entropy. Είναι η πιο ώριμη δουλειά τους και με το νέο τους ήχο παίρνουν μέρος στην τότε έκρηξη της ελληνικής σκηνής. Ακολουθεί περιοδεία στην Ισπανία. Στις 23/12/93 οι Last Drive γιορτάζουν τα δέκα χρόνια τους με ένα Live στο West Club. Το 1994 τελειώνει η συνεργασία τους με τη Hitch Hyke, υπογράφουν με την BMG και κυκλοφορούν το Subliminal, άλμπουμ που ήταν και το τελευταίο τους. Τον επόμενο χρόνο ο Καρανικόλας αφήνει το συγκρότημα μετακινούμενος στις ΗΠΑ και σε μερικούς μήνες οι Last Drive διαλύονται μετά από δώδεκα χρόνια στο δρόμο, έχοντας κάνει φανατικούς φίλους στην Ελλάδα και το εξωτερικό και αφήνοντας τις αναμνήσεις των πολυάριθμων ζωντανών τους εμφανίσεων.

ΤΕΛΟΣ!!