ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚ.ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 1.Αρχή της παιδοκεντρικότητας. 2.Αρχή της βιωματικότητας 3. Αρχή της εποπτείας

Ο άγιος Δημήτριος καταγόταν από την Θεσσαλονίκη και ήταν αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού. Μαρτύρησε στα χρόνια που αυτοκράτορες ήταν ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός ( ). Φυλακίστηκε, όταν ομολόγησε ότι ήταν Χριστιανός. Την ίδια περίοδο βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη και ο Μαξιμιανός. Είχε μαζί του ένα παλαιστή, που τον έλεγαν Λυαίο. Ήταν πανύψηλος και είχε τέτοια σωματική δύναμη, ώστε κανείς δεν τολμούσε να συναγωνισθεί μαζί του. Παρουσιάστηκε τότε ο Νέστορας, ένας νεαρός Χριστιανός και ζήτησε να πάνε στην παλαίστρα για να μονομαχήσει με τον Λυαίο. Ο Μαξιμιανός προσπάθησε αρχικά να τον πείσει να μην αγωνιστεί και να λυπηθεί τα νιάτα του. Ο Νέστορας δεν άλλαξε γνώμη. Πήγε όμως πρώτα στη φυλακή και ζήτησε από τον Δημήτριο να προσευχηθεί στον Θεό ώστε να τον βοηθήσει στον αγώνα του, για να νικήσει τον ειδωλολάτρη παλαιστή. Ο Δημήτριος προσευχήθηκε στον Θεό και έτσι ο Νέστορας κατάφερε να βγει νικητής απ’ αυτόν τον αγώνα. Ο Μαξιμιανός μόλις έμαθε ότι ο Νέστορας ήταν Χριστιανός και ότι είχε επισκεφτεί τον Δημήτριο, σκοτώνει αμέσως τον Νέστορα και διατάζει την εκτέλεση του Δημητρίου με λόγχη μέσα στην φυλακή. Εκεί που μαρτύρησε ο Δημήτριος σήμερα βρίσκεται χτισμένος ο ναός που φέρει το όνομά του και λέγεται Μυροβλήτης γιατί αναβλύζει μύρο από το σημείο εκείνο που μαρτύρησε.

Μτθ. 8,23-27: Ο Ιησούς μπήκε στο πλοιάριο, και τον ακολούθησαν οι μαθητές του. Ξαφνικά έγινε μεγάλη τρικυμία στη λίμνη, έτσι που τα κύματα σκέπαζαν το πλοιάριο, αυτός όμως κοιμόταν. Πήγαν τότε και τον ξύπνησαν λέγοντας: «Κύριε, σώσε μας, χανόμαστε». Και τους λέει: «Ολιγόπιστοι, γιατί είστε δειλοί;» Τότε σηκώθηκε και επιτίμησε τους ανέμους και τη θάλασσα, κι έγινε απόλυτη γαλήνη. Και οι άνθρωποι είπαν γεμάτοι κατάπληξη: «Ποιος είναι αυτός που τον υπακούν οι άνεμοι και η θάλασσα» (Μκ. 4, 35-41/ Λκ.8,22-25) Αφόρμηση: Μια ημέρα κακοκαιρίας. Στόχος: Ο Ιησούς Χριστός παρέχει ασφάλεια στους Αποστόλους και στους ανθρώπους. Η γνώση της καταιγίδας και των ακραίων καιρικών φαινομένων. Διασκευή: Ο Χριστός με τους μαθητές του ανέβηκαν σε μια βάρκα. Διέσχιζαν τη λίμνη της Γενησαρέτ. Ξαφνικά μια μεγάλη καταιγίδα ξέσπασε και ο άνεμος έκανε τα κύματα πελώρια, έτσι ώστε σκέπαζαν την βάρκα και σε λίγο κινδύνευε να βουλιάξουν όλοι μαζί. Οι μαθητές του Χριστού άρχισαν να φοβούνται. Θα βουλιάξουμε στο νερό και θα πνιγούμε», έλεγαν. Ο Χριστός ήταν εκεί μαζί τους. Του ζήτησαν να τους βοηθήσει. «Γιατί δειλοί φοβάστε; Δεν είμαι εδώ μαζί σας;» τους είπε. Σηκώθηκε, άπλωσε τα χέρια του και διέταξε τον άνεμο να σταματήσει και τα κύματα να χαμηλώσουν, κάτι που έγινε αμέσως. Όλοι κατάλαβαν ότι ο Ιησούς Χριστός δίνει την ασφάλεια στους ανθρώπους, όταν κινδυνεύουν.