Πολιτική κολεκτιβοποίησης – Γκούλαγκ Ιωσήφ Στάλιν: ΕΣΣΔ

Ιωσήφ Στάλιν: Ο Ιωσήφ Στάλιν(18 Δεκεμβρίου 1878 – 5 Μαρτίου 1953) ήταν ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Στάλιν έγινε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης (Κ.Κ.Σ.Ε) το 1922 Στη δεκαετία του '30 ο Στάλιν εξάλειψε την ενεργό πολιτική αντιπολίτευση μέσω ενός συστήματος εσωτερικής εξορίας και παγίωσε την εξουσία του, την εποχή της Μεγάλης Εκκαθάρισης(1936-1938). Μία περίοδος σκληρής καταστολής (με διαγραφές, φυλακίσεις, εξορίες, εκτελέσεις, δολοφονίες) απέναντι τόσο σε αυτούς που διαφωνούσαν με τις επιλογές και τη νοοτροπία της κυρίαρχης τάσης (σταλινισμός), όσο και σε χιλιάδες άλλους πολίτες που κατηγορούνταν για πολιτικά εγκλήματα.

Η πολιτική της κολεκτιβοποίησης

Ο Στάλιν εισήγαγε την αναγκαστική αγροτική κολεκτιβοποίηση Ο Στάλιν εισήγαγε την αναγκαστική αγροτική κολεκτιβοποίηση. Η αρχή της κολεκτιβοποίησης ήταν η αντικατάσταση των μικρής κλίμακας μη μηχανοποιημένων και ελάχιστα παραγωγικών αγροκτημάτων με μεγάλης κλίμακας μηχανοποιημένα αγροκτήματα που θα παρήγαγαν πιο αποδοτικά τα προϊόντα.

Γκούλαγκ:

Η ονομασία Γκουλάγκ είναι το αρκτικόλεξο της σοβιετικής υπηρεσίας που επόπτευε τα «στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στην πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., όπου εξορίζονταν οι πάσης φύσεως αντιφρονούντες πολιτικοί κρατούμενοι, ύποπτοι κ.λπ». Στην κυριολεξία γκούλαγκ δεν λέγονταν τα στρατόπεδα, αλλά η κρατική υπηρεσία που ήταν υπεύθυνη για τη διαχείρισή τους

Τα στρατόπεδα της Γκουλάγκ έγιναν διαβόητα καθώς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που κρατούνταν στις φυλακές αυτές εξαφανίζονταν και έχαναν κάθε επαφή με τις οικογένειες τους, βασανίζονταν και έμεναν φυλακισμένοι σε φρικτές συνθήκες διαβίωσης για χρόνια, συχνά χωρίς καν νόμιμες δικαστικές διαδικασίες. Επί Στάλιν συνωστίζονταν σε γκουλάγκ αντικαθεστωτικοί διαφόρων εθνικοτήτων οι οποίοι κατηγορούνταν για αντισοβιετική δράση. Τα περισσότερα έκλεισαν κατά την αποσταλινοποίηση.

Στάλιν και Έλληνες: Πάνω από 38.000 Ελληνες εξοντώθηκαν στα γκούλαγκ της Σιβηρίας την εποχή του Στάλιν. Ελάχιστοι βγήκαν ζωντανοί. Τρία κύματα διωγμών «σάρωσαν» τους Έλληνες της Σοβιετικής Ενωσης, από το 1930 έως το 1949.

Κινήσεις Στάλιν για τους Έλληνες: Αιτία: Κινήσεις Στάλιν για τους Έλληνες: Αιτία: Ο Στάλιν μαζί με τους εσωκομματικούς αντιπάλους και τους αντικαθεστωτικούς αποδείχθηκε ότι είχε θέσει στο στόχαστρό του και τις μικρότερες εθνότητες που ζούσαν στην αχανή σοβιετική επικράτεια. Πίστευε, πιθανότατα, ότι σε μια ενδεχόμενη σύγκρουση με τη Γερμανία ή τις άλλες «ιμπεριαλιστικές δυνάμεις», (Πολωνοί, Κορεάτες, Ιάπωνες, Γερμανοί, Ελληνες, Φινλανδοί, Ρουμάνοι κ.ά. )θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως «πέμπτη φάλαγγα» συστρατευόμενοι με τον εχθρό. Η απαλλαγή, λοιπόν, από τους εν δυνάμει «υπονομευτές» ήταν ζήτημα εθνικής ασφάλειας.

Ελληνική επιχείρηση εκκαθάρισης: Η «ελληνική επιχείρηση εκκαθάρισης» ξεκίνησε τη νύχτα της 15ης Δεκεμβρίου του 1937 και εξελίχθηκε σε Γεωργία, Κριμαία, Σταυρούπολη και όπου αλλού ζούσαν Ελληνες. Συνολικά περίπου 300.000 ‘Ελληνες ζούσαν στη ρωσική και αργότερα σοβιετική επικράτεια.

38.000 ελληνικής καταγωγής σοβιετικοί πολίτες εξαφανίστηκαν στη «μαύρη τρύπα» των γκούλαγκ του Στάλιν. Η ελληνική επιχείρηση ήταν η υπ’ αριθμόν 13 και το 50% των ομογενών συνελήφθησαν τις πρώτες τρεις μέρες με την κατηγορία της κατασκοπείας υπέρ της Ελλάδας. Πολλοί από τους συλληφθέντες εκτελέστηκαν αμέσως. Οι άλλοι μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, γνωστά ως γκούλαγκ της Σιβηρίας και κυρίως στην περιοχή Κολιμά, όπου κατά τη σταλινική παντοδυναμία εξορίστηκαν 2.500.000 σοβιετικοί πολίτες, από τους οποίους λίγοι επέζησαν.

Πηγές: www.wikipedia.com http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2010/04/38000-1930-1949.html#.U1-K284qTUY Εικόνες Google