ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Με τον όρο δικαιοσύνη χαρακτηρίζεται γενικά η ιδιότητα ή το γνώρισμα του δικαίου. Με τον ίδιο όρο επίσης χαρακτηρίζεται και η απονομή του ως και το σύνολο της δικαστικής εξουσίας, ή ακόμα και η εποπτεύουσα Αρχή αυτής π.χ. το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Επί το πλείστον όμως με τον όρο δικαιοσύνη νοείται από τους μυθικούς χρόνους μέχρι σήμερα η ικανοποίηση του, αποκαλούμενου γενικά, περί δικαίου αισθήματος.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Ηθική δικαιοσύνη Διεθνής δικαιοσύνη Δικονομική δικαιοσύνη Δογματική ή Θεία δικαιοσύνη Φιλοσοφική δικαιοσύνη Αρχέγονος δικαιοσύνη Εκκλησιαστική δικαιοσύνη (Μεσαίωνας) Φεουδαρχική δικαιοσύνη (Μεσαίωνας) Ναυτική δικαιοσύνη Στρατιωτική δικαιοσύνη

ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Οι στωικοί φιλόσοφοι θεώρησαν τη δικαιοσύνη, μαζί με τη φρόνηση, την σωφροσύνη και την ανδρεία, ως τις τέσσερις αρετές της ανθρωπότητας. Ο νομοδιδάσκαλος Ουλπιανός είπε ότι «Δικαιοσύνη είναι η σταθερά και διηνεκής θέλησις του αποδίδειν εκάστω το προσήκον». Ο Ηράκλειτος είπε ότι «Πρέπει οι πολίτες να μάχονται για τους νόμους, όπως για τα τείχη της πόλης τους». Ο Γκαίτε είπε ότι «Ο νόμος είναι ισχυρός, αλλά η εξουσία της ανάγκης είναι πιο ισχυρή». Ο Πλάτωνας είπε «Ακόμα και οι ληστές και οι κλέφτες συμπεριφέρονται δίκαια μεταξύ τους γιατί αλλιώς δεν μπορούν να κάνουν τίποτε».

ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ Το δίκαιο είναι μία έννοια στενά συνδεδεμένη με τη δικαιοσύνη. Δίκαιο ονομάζεται το σύνολο των υποχρεωτικών και εξαναγκαστικών κανόνων οι οποίοι και ρυθμίζουν τις σχέσεις των δια-βιούντων προσώπων σε μία κοινωνία. Το δίκαιο, ανάλογα με τις σχέσεις που ρυθμίζει χωρίζεται σε: Εσωτερικό δίκαιο είναι το σύνολο των κανόνων που ρυθμίζουν τις εντός της επικράτειας σχέσεις (Πολιτείας – πολιτών και μεταξύ πολιτών). Διεθνές δίκαιο είναι το σύνολο των κανόνων που διέπουν τις μεταξύ χωρών σχέσεις (Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο). Η ζυγαριά και το ξύλινο σφυρί: δύο από τα πιο χαρακτηριστικά σύμβολα της δικαιοσύνης.

ΡΩΜΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Οι ρίζες των νομικών αρχών και πρακτικών των αρχαίων Ρωμαίων μπορούν να ανιχνευθούν στο νόμο των Δώδεκα Πινάκων (449 π.Χ.). Η αναζήτηση αυτή φτάνει μέχρι το 530, οπότε και ο Αυτοκράτορας Ιουστιανιανός εξέδωσε τον περίφημο Ιουστινιανό Κώδικα. Ο ρωμαϊκός νόμος όπως διαφυλάχθηκε στον Κώδικα αυτό συνέχισε να υφίσταται και τη βυζαντινή εποχή, αποτελώντας τη βάση άλλων νομοθετικών συστημάτων στην ηπειρωτική Δυτική Ευρώπη. Ο ρωμαϊκός νόμος συνέχισε να εφαρμόζεται, με μια ευρύτερη έννοια, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μέχρι το πέρας του 17ου αιώνα.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΔΙΚΑΙΟ Ενδεικτικά νομοθετικά έργα του Βυζαντίου: Εισηγήσεις: Μια αναμόρφωση των εισηγήσεων του Γάιου, του 2ου αι. Πανδέκτης: Οι απόψεις περίπου 39 δικηγόρων, οι οποίοι έζησαν στη χρονική περίοδο που καλύπτει η μετάβαση από τον Αύγουστο ως τον Ιουστινιανό. Μερικοί ξαναγράφτηκαν για να συμφωνούν με το σύγχρονο νόμο, ενώ περικόπηκαν οι αντιφάσεις και οι διαφοροποιημένες απόψεις. Το τελικό αποτέλεσμα υποτίθεται ότι αντιπροσώπευσε το νόμο με τον οποίο κυβέρνησε ο Ιουστινιανός. Κώδικας: Όλα τα διατάγματα που εκδόθηκαν από τους προηγούμενους αυτοκράτορες και ήταν ακόμα σε ισχύ. Νεαραί: Νέοι νόμοι. Η πρόθεση του Ιουστινιανού ήταν να κρατήσουν στην αιωνιότητα, αλλά όπως φαίνεται το όνειρο δε διήρκεσε πολύ περισσότερο από τον ίδιο τον Ιουστινιανό. Από τον 16ο αι. το έργο αποκαλείται Cοrpus Juris Civilis.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ «ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ» - ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ Το δικαστήριο είναι «δημόσια λειτουργία» που έχει ως σκοπό την απονομή της Δικαιοσύνης, αποτελεί δε εξουσία ανεξάρτητη της νομοθετικής και της εκτελεστικής. Η αρχική έννοια σύστασης δικαστηρίου για την απονομή δικαιοσύνης βρίσκεται στην Ελληνική Μυθολογία και μάλιστα από τους ίδιους Ολύμπιους θεούς, από τους οποίους προ-ιστορικά πέρασε τόσο στην Αρχαία Ελλάδα όσο και στη Ρώμη να απονέμεται από τους Βασιλείς. Αργότερα ανατέθηκε αυτή σε δικαστήρια. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το ανώτερο δικαστήριο στον κόσμο.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Ελληνική Δικαιοσύνη Πολιτικά Δικαστήρια Διοικητικά Δικαστήρια Εισαγγελίες Ποινικά Δικαστήρια Τα τρία ανώτερα δικαστήρια της Ελλάδας είναι ο Άρειος Πάγος, το Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ελεγκτικό Συνέδριο.

ΒΙΝΤΕΟ: ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ Ο Αριστείδης (540-468 π.Χ.) υπήρξε επιφανής πολιτικός και στρατηγός των Αθηναίων. Όταν τέθηκε σε ψηφοφορία η πρόταση των Αρχόντων για να εξοριστεί ο Αριστείδης, ένας αγράμματος πολίτης, που δεν τον γνώριζε ούτε στην όψη του, συναντώντας τον Αριστείδη καθοδόν, του ζήτησε να γράψει πάνω στο όστρακο το όνομα `Αριστείδης`. Οπότε, χωρίς καν να του φανερωθεί εκείνος, τον ρώτησε τι κακό είχε κάνει ο Αριστείδης και ζητούσε να τον εξορίσουν. Τότε ο πολίτης του απάντησε πως τίποτε μεν δεν είχε κάνει το κακό, αλλά κουράστηκε να ακούει συνέχεια να τον λένε όλοι `δίκαιο – δίκαιο`. Και ο Αριστείδης, μετά από αυτό, χωρίς καθόλου να διστάσει, έγραψε επάνω στο όστρακο το όνομά του.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ο Σωκράτης (470 π.Χ.-399 π.Χ.) ήταν κορυφαίος Αθηναίος φιλόσοφος. Το 399 π.Χ. διατυπώθηκε εναντίον του κατηγορία για ασέβεια προς τους θεούς και για διαφθορά των νέων και καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο Σωκράτης, αν και μπορούσε να αποδράσει δεν το έκανε και, ως νομοταγής πολίτης και αληθινός φιλόσοφος, περίμενε τον θάνατο ειρηνικά και γαλήνια, και ήπιε το κώνειο, όπως πρόσταζε ο νόμος.

ΣΟΛΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ Ο Σόλων (περ. 639 – 559 π.Χ.) ήταν σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Ως νομοθέτης στήριξε τα νομοθετικά του σχέδια στην «ανισότητα» των πολιτών, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά των κοινωνικών τάξεων. Παρόλα αυτά, η μέθοδός του δημιούργησε ένα από τα πιο δίκαια νομικά συστήματα της εποχής. Κύριο επίτευγμα του Σόλωνα ήταν το μέτρο της σεισάχθειας που απελευθέρωσε τους Αθηναίους από τα χρέη.

Νόμισμα της εποχής με τον Μένανδρο. ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ O Mέναδρος ήταν Έλληνας Βασιλιάς της Βακτρίας από το 163 π.Χ. έως το 145 π.Χ.. Ο Μένανδρος ήταν υποστηρικτής της ισότητας όλων των λαών της αυτοκρατορίας του. Διέδωσε την ανάπτυξη των τεχνών και των γραμμάτων τόσο στους Έλληνες, όσο και στους Ινδούς. Παράλληλα, βασίστηκε στην αρχή της ανεξιθρησκείας, επιτρέποντας σε κάθε υπήκοο του βασιλείου του να ακολουθήσει οποιαδήποτε θρησκεία επιθυμούσε και ανοίγιντας έτσι τον δρόμο για την εξάπλωση του Βουδισμού. Για το λόγο αυτό, αποκαλούνταν από τους Ινδούς «Μαχαράντζα Νταρμικάσα Μεναντράσα», δηλαδή «Δίκαιος Βασιλεύς Μένανδρος». Νόμισμα της εποχής με τον Μένανδρο.

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος. Ο Θεόφιλος ήταν Αυτοκράτορας του Βυζαντίου από το 829 ως το 842. Σύμφωνα με την παράδοση, κάποτε ο Θεόφιλος είχε βγάλει διαταγή να του βρουν το γρηγορότερο άλογο της αυτοκρατορίας που το χρειαζόταν για τους πολέμους, ένας στρατηγός του αφαίρεσε από έναν στρατιώτη του το άλογό του για να το δώσει στον αυτοκράτορα και να κερδίσει την εύνοιά του. Σε μία μάχη κατά των Αράβων, ο στρατιώτης δεν είχε χρήματα να αγοράσει ένα γρήγορο άλογο και αγόρασε ένα πολύ αργό, αφού το γρήγορο άλογο το είχε δώσει ο στρατηγός στο Θεόφιλο, ο οποίος αγνοούσε το γεγονός. Οι Άραβες πρόλαβαν τον στρατιώτη που δεν μπορούσε να τρέξει γρήγορα και τον σκότωσαν. Η χήρα του στρατιώτη που είχε δυο παιδιά γονάτισε στον αυτοκράτορα και του είπε τι είχε συμβεί. Τότε ο Θεόφιλος απέλησε τον στρατηγό, τον έστειλε εξορία και έκανε τη χήρα και τα δύο παιδιά της κληρονόμους της περιουσίας του. Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος.

ΜΕΛΗ ΟΜΑΔΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!! Αθανάσιος Μάνος Θάλεια Βόρρη Αμαλία Κόμνου ΜΕΛΗ ΟΜΑΔΑΣ Αθανάσιος Μάνος Θάλεια Βόρρη Αμαλία Κόμνου Πέγκυ Παπαδοπούλου Αλεξάνδρα Μαγγίτα ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!