Ιωάννα Βορβή Σχολική Σύμβουλος Δ.Ε. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Ιωάννα Βορβή Σχολική Σύμβουλος Δ.Ε.

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ χαρακτηριστικά ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ χαρακτηριστικά νέα προγράμματα σπουδών μαθητοκεντρικό δημοκρατικό ενθαρρύνει τη συνεργασία κλίμα αποδοχής στην τάξη ανάπτυξη της προσωπικότητας των μαθητών κριτική σκέψη, δημιουργικότητα, δεξιότητες δια βίου μάθησης ανοιχτό στην κοινωνία, συμμετέχει και καινοτομεί ίσες ευκαιρίες μάθησης περιβάλλον ευχάριστο, παιδαγωγικό σύγχρονη και ολοκληρωμένη υποδομή

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ο εκπαιδευτικός ο μαθητής η προς μάθηση ύλη

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟΣ Ορισμός: Ο όρος ως θετική έννοια, σημαίνει την αποτελεσματική άσκηση του έργου με αίσθημα ευθύνης και κοινωνικής προσφοράς

ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ επιστημονική παιδαγωγική ψυχολογική διδακτική

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟΣ ευκαιρίες εξέλιξης ευκαιρίες επιμόρφωσης κοινωνική καταξίωση

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΙΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΥΘΥΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ υπηρεσιακές επαγγελματικές κοινωνικές ηθικές

ΠΗΓΕΣ ΕΚΠ. ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΡΟΥΣ: ΚΥΡΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ Στη μαθητική κοινότητα Στην κοινωνία ΠΗΓΕΣ ΕΚΠ. ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΡΟΥΣ: αγάπη και αφοσίωση εξειδικευμένη γνώση θέση αμοιβές - ποινές

ΤΥΠΟΙ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ αυταρχικός συμμετοχικός ή συλλογικός επιτρεπτικός ή ελευθεριάζων μονολογικός - διαλογικός - διαλεκτικός λογοτρόπος – παιδοτρόπος κατευθυντικός – μη κατευθυντικός χαμηλής – υψηλής πρωτοβουλίας

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: ΕΠΙΣΤΗΜΗ-ΤΕΧΝΗ-ΤΕΧΝΙΚΗ είναι προσανατολισμένος στο διδακτικό έργο έχει σαφήνεια χρησιμοποιεί ποικιλία ενθαρρύνει την εμπλοκή των μαθητών στη μαθησιακή διαδικασία

ΕΡΕΥΝΑ ΣΕ ΤΕΛΕΙΟΦΟΙΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΛΥΚΕΙΟΥ (1987) οι μαθητές διατηρούν το : 10% αυτών που διάβασαν 20% αυτών που άκουσαν 30% αυτών που είδαν 50% αυτών που είδαν και άκουσαν 70% αυτών που παρουσίασαν οι ίδιοι 90% αυτών που εκτέλεσαν οι ίδιοι (Πηγή: Ε. Νημά – Α. Καψάλη, Σύγχρονη Διδακτική, 2002)

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ «Εξουσία»: νομοθετική δικαστική εκτελεστική

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ Αιτίες προβλημάτων-Θεωρίες (ελλειμματικότητας, ικανοποίησης αναγκών) Παράγοντες που συμβάλλουν στη διατήρηση της τάξης και στην πρόληψη των προβλημάτων συμπεριφοράς Κυρώσεις αμοιβαιότητας (φυσικών και λογικών συνεπειών) Κυρώσεις παιδαγωγικά αποδεκτές

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ Στόχοι: ανατροφοδότηση εκπαιδευτικής διαδικασίας - εντοπισμός μαθησιακών ελλείψεων→ βελτίωση προσφερόμενης εκπαίδευσης → πρόοδος μαθητή Αξιολόγηση: με συγκεκριμένα κριτήρια, εκ των προτέρων γνωστά σύμφωνα με τα σχετικά Π.Δ.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ αρχές αξιολόγησης (διαφάνεια, αξιοπιστία, αντικειμενικότητα, εγκυρότητα) κριτήρια και αντικείμενα αξιολόγησης ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μαθητών διαγνωστική, διαμορφωτική, τελική αξιολόγηση ατομική αξιολόγηση αυτοαξιολόγηση

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ κοινωνική αλληλεπίδραση εκπαιδευτικού-μαθητών ο εκπαιδευτικός ως πρότυπο επιδίωξη μαθητών: αποδοχή, ένταξη στην ομάδα ενέργειες εκπαιδευτικού: μείωση αντικοινωνικών τάσεων, ευκολότερη ένταξη στην τάξη, προετοιμασία για κοινωνία αποδοχής της διαφορετικότητας

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ ΟΡΙΣΜΟΣ Η ανάγκη για συνεχιζόμενη εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση, για διεύρυνση της μαθησιακής διαδικασίας και παροχή εκπαιδευτικών ευκαιριών στη διάρκεια της ζωής των ατόμων ώστε να είναι ικανοί να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ επικαιροποίηση αναβάθμιση ΑΝΑΓΚΗ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΓΙΑ: επικαιροποίηση αναβάθμιση συμπλήρωση και ενίσχυση γνώσεων και δεξιοτήτων (νεότερες εξελίξεις της επιστήμης του, θέματα Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας και Διδακτικής Μεθοδολογίας – θεωρία και πράξη)

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ ΛΟΓΟΙ εξελίξεις στον επιστημονικό, τεχνολογικό, κοινωνικό και πολιτιστικό τομέα, σε όλους τους τομείς που σχετίζονται με τη γνώση και την πληροφορία νέες εκπαιδευτικές ανάγκες (π.χ.διαπολιτισμική εκπαίδευση, νέες τεχνολογίες) αλλαγές στην εφηβική ηλικία αυξημένες κοινωνικές απαιτήσεις αυτοαξιολόγηση

Επιδίωξη ανάπτυξης δεξιοτήτων Δια Βίου Μάθησης και στους μαθητές ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ Σχολές κατάρτισης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, όπως είναι τα ΑΕΙ, ΑΤΕΙ, ΑΣΠΑΙΤΕ (Ανωτάτη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης) ΟΕΠΕΚ (Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών) ΠΕΚ (Περιφερειακά Επιμορφωτικά Κέντρα) Στελέχη της εκπαίδευσης κτλ. Ενδοσχολική επιμόρφωση Ινστιτούτα Επιμόρφωσης αυτοεπιμόρφωση, δραστηριοποίηση Επιδίωξη ανάπτυξης δεξιοτήτων Δια Βίου Μάθησης και στους μαθητές

ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ επικεντρώνονται από θεματική άποψη κυρίως: στα προβλήματα συμπεριφοράς των μαθητών στα προβλήματα μάθησης στα θέματα διδακτικής μεθοδολογίας στις νέες τεχνολογίες

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ: Μαθητές ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ: Μαθητές επιπτώσεις δασκαλομαθητικών σχέσεων: στη μαθησιακή και κοινωνική συμπεριφορά στην αυτοαντίληψη και αυτοεκτίμηση στη διαχείριση προβλημάτων

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ: Μαθητές ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ: Μαθητές προσεκτική ακρόαση και εμπαθητική κατανόηση (ενσυναίσθηση) στάση αποδοχής και ενθάρρυνσης αύξηση θετικών λεκτικών και μη λεκτικών μηνυμάτων διάθεση χρόνου στους μαθητές – συζητήσεις συλλογική οργάνωση της τάξης συνεργασία με τις μαθητικές κοινότητες για: οργάνωση εκδηλώσεων-δραστηριοτήτων διευθέτηση προβλημάτων της μαθητικής κοινότητας και ατομικών προβλημάτων των μαθητών

Ιεραρχία σχολικής διοίκησης. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ: ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ, ΣΥΛΛΟΓΟ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ – ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ – ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Ιεραρχία σχολικής διοίκησης. Συλλογικά όργανα για διαχείριση σχολικών θεμάτων: Σχολικό Συμβούλιο, Σχολική Επιτροπή, Σύλλογος Διδασκόντων, Συμβούλιο Τμήματος, Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, Μαθητικές Κοινότητες,

αμφίδρομη επικοινωνία αμοιβαία κατανόηση εμπιστοσύνη ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ: ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ, ΣΥΛΛΟΓΟ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ – ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ – ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ διάλογος ανταλλαγή απόψεων αμφίδρομη επικοινωνία αμοιβαία κατανόηση εμπιστοσύνη σεβασμός στην προσωπικότητα του άλλου συνεργασία για την αντιμετώπισή των προβλημάτων

ΕΠΙΠΛΕΟΝ: Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ: Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ συνεργάζεται για την κατανομή μαθημάτων και καθηκόντων για το ωρολόγιο πρόγραμμα τα θέματα εξετάσεων θέματα πειθαρχίας οργάνωση εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων οι εκπαιδευτικοί της ίδιας τάξης συνεργάζονται στενά μεταξύ τους με στόχο τη βελτιστοποίηση της διδασκαλίας, διορθωτικές παρεμβάσεις συντονισμό διδακτέας ύλης καλές και αρμονικές σχέσεις ▬► ομαλή λειτουργία σχολείου

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ: ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΕΤΑΙΡΟΥΣ προαγωγή της συνεργασίας σχολείου-οικογένειας συνεργασία με γονείς και σύλλογό τους ατομικά σε συγκεντρώσεις γονέων στο σχολείο θετικό κλίμα υπεύθυνη ενημέρωση από κοινού αντιμετώπιση προβλημάτων

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΥΠΕΠΘ Του νομού: ΣΣΝ, Συμβουλευτικοί Σταθμοί Νέων ΚΕΣΥΠ, Κέντρα Συμβ/κής, Προγραμματισμού ΕΚΦΕ, Εργ/κά Κέντρα Φυσικών Επιστημών ΠΛΗΝΕΤ, Κέντρα Πλ/κής & Νέων Τεχνολογιών Περιφερειακά: ΚΔΑΥ, Κ. Διάγνωσης, Αξιολόγησης & Υποστήριξης ΚΠΕ, Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Της Διεύθυνσης: Γραφείο Αγωγής Υγείας Γραφείο Πολιτιστικών Θεμάτων

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ συνεργασία με: άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης συλλόγους γονέων, πολιτιστικούς και επιστημονικούς συλλόγους άλλους φορείς

ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Δράσεις, πρωτοβουλίες. Καινοτόμα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων σχετικά με περιβαλλοντική εκπαίδευση, αγωγή υγείας, αγωγή σταδιοδρομίας, πολιτιστικά, καλλιτεχνικά και άλλα θέματα. Ευρωπαϊκά προγράμματα. Αδελφοποιήσεις σχολείων. Εκπαιδευτικές ανταλλαγές. Οργάνωση επισκέψεων και εκδηλώσεων που ανοίγουν το σχολείο στην κοινωνία, τοπική και παγκόσμια.

ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΩΝ Εναλλακτικές μέθοδοι μάθησης και έρευνας. Βιωματική, ανοιχτή, διαπολιτισμική εκπαίδευση Ευαισθητοποίηση και προβληματισμός μαθητών. Διαμόρφωση θετικών στάσεων και συμπεριφορών. Επαφή με την πολιτιστική κληρονομιά, με την πορεία ανάπτυξης του τόπου και με το περιβάλλον γενικότερα. Επαφή με άλλους φορείς και με την κοινωνία. Δυναμική και ποιότητα. Διεύρυνση ορίζοντα πολιτών του καθημερινά μεταβαλλόμενου κόσμου. Σχολείο, χώρος ζωής και χαράς και όχι στερεότυπης διδασκαλίας και απομνημόνευσης.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ Κατοχή γνώσεων (επιστημονική – παιδαγωγική – ψυχολογική – διδακτική). Επιστημονική και παιδευτική εντιμότητα. Υπηρεσιακή συνέπεια και υπευθυνότητα. Ανάπτυξη πρωτοβουλιών. Φροντίδα για επικράτηση ομαδικού πνεύματος, συνεργατικού και δημοκρατικού κλίματος. Απουσία διακρίσεων. Ίσες ευκαιρίες στη μάθηση. Προγραμματισμός – προετοιμασία. Επιλογή κατάλληλης μεθόδου – ευελιξία. Καλή οργάνωση διδασκαλίας – σωστή διαχείριση του διαθέσιμου χρόνου. Χρήση εποπτικών μέσων και νέων τεχνολογιών. Ποικιλία – σαφήνεια. Καλλιέργεια κριτικής και δημιουργικής σκέψης, μεταγνωστικών δεξιοτήτων. Συσχετισμός διδακτικού αντικειμένου με πραγματικό κόσμο, ενδιαφέροντα και βιώματα μαθητών.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ Εξασφάλιση συμμετοχής μαθητών. Ενθάρρυνση μαθητών. Ορθή χρήση επαίνου. Εφαρμογή εξατομικευμένης διδασκαλίας, όπου χρειάζεται. Αξιοποίηση των λαθών στη μαθησιακή διαδικασία και όχι επικρίσεις. Διάθεση χρόνου στους μαθητές, κατανόηση. Περιθώρια ελευθερίας στους μαθητές και ανάπτυξης πρωτοβουλιών. Προσεκτική αξιολόγηση των μαθητών. Δικαιοσύνη, αμεροληψία, διαφάνεια. Αναγνώριση προσπάθειας και κόπου μαθητών. Ευγένεια. Ενθουσιασμός. Χιούμορ, αλλά όχι ειρωνεία. Μέτρο ευπρέπειας και σοβαρότητας σε λόγους και κινήσεις. Αυτοαξιολόγηση. Αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση προβλημάτων.

Καταλήγοντας… Το επάγγελμά του εκπαιδευτικού δεν έχει μόνο δυσκολίες, έχει και μοναδικές ομορφιές Ο εκπαιδευτικός που έχει ελάχιστες πιθανότητες να αντιμετωπίσει προβλήματα στην τάξη του είναι εκείνος που έχει γνωστική και παιδαγωγική επάρκεια και ήθος Όταν δίνεις αγάπη, εισπράττεις αγάπη!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Αθανασούλα Α. – Ρέππα , Σ. Ανθοπούλου, Σ. Κατσουλάκης, Γ. Μαυρογιώργος, Διοίκηση εκπαιδευτικών μονάδων, 1999, Τόμος Β., Πάτρα Γεωργίου Σ. Ν., Σχέση σχολείου – οικογένειας και ανάπτυξη του παιδιού, Αθήνα 2000, εκδ. Ελληνικά Γράμματα  Ιωαννίδης Ι. Δ., Παιδαγωγική Ψυχολογία, προσαρμογή – προσωπικότητα, τ. Α, Αθήνα 1996, εκδ. Κορφή  Καψάλης Αχιλλ. Γ., Παιδαγωγική ψυχολογία, γ έκδοση, εκδ. Κυριακίδη  Ματσαγγούρας Ηλίας Γ., Θεωρία και πράξη της διδασκαλίας, τ. Α, Θεωρία της διδασκαλίας, 2η έκδοση, Αθήνα 2005, εκδ. Gutenberg 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Ματσαγγούρας Ηλίας Γ., Θεωρία και πράξη της διδασκαλίας, τ. Β, στρατηγικές διδασκαλίας, 5η έκδοση, Αθήνα 2006, εκδ. Gutenberg  Ματσαγγούρας Ηλίας Γ., Θεωρία και πράξη της διδασκαλίας, Η σχολική τάξη, Αθήνα 2004, εκδ. Γρηγόρη Ξωχέλλης Παναγιώτης, Ο εκπαιδευτικός στο σύγχρονο κόσμο, Αθήνα 2006, εκδ. Τυπωθήτω – ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΔΑΝΟΣ Τριλιανός Θαν., Σύγχρονη αντίληψη για το ρόλο του εκπαιδευτικού κατά τη διδασκαλία, Λόγος και Πράξη τ. 47  Fontana David, Ο εκπαιδευτικός στην τάξη 2η έκδοση, Αθήνα 1996, εκδ. Σαββάλας  Salzberger-Wittenberg Iska, Η συναισθηματική εμπειρία της μάθησης και της διδασκαλίας, εκδ. Καστανιώτη