Φάσεις της Διοίκησης Αμοιβών Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης

Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης Μέθοδοι αξιολόγησης Μέθοδος διαβάθμισης ή απλής κατάταξης Συγκρίσεις έργων ως προς τη δυσκολία εκτελεσής τους. π.χ. Εργασία Α πιο δύσκολη απο τη Β (περισσότερη υπευθυνότητα), εργασία Γ πιο δύσκολη από τη Β (μορφωτικά προσόντα). Αμοιβή: έργα ιδίου βαθμού δυσκολίας ίδια αμοιβή. Μέθοδος ταξινόμησης κατά κλάσεις: Σύγκριση με τυποποιημένη κλάση εργασιών Καθορίζεται ο αριθμός των ομάδων εργασιών Συντάσσεται η περιγραφή κάθε ομάδας εργασιών: π.χ. Ομάδα 1η: απλή εργασία, δεν απαιτεί εποπτική υπευθυνότητα, δεν απαιτεί επαφή με το κοινό .... Ομάδα 5η: πολύπλοκη εργασία, απαιτεί εποπτική υπευθυνότητα, απαιτεί επαφή με το κοινό Ένταξη των έργων που εκτελούνται στην επιχείρηση στις διάφορες ομάδες Καθορισμός κλιμακίων αμοιβής Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης

3. Μέθοδος αξιολόγησης με σημεία Κάθε εργασία για να εκτελεσθεί απαιτεί ορισμένες ικανότητες από το άτομο. Οι απαιτήσεις ομαδοποιούνται διότι είναι ίδιες οι παρεμφερείς, κατά βάθος, για τις περισσότερες εργασίες, διαφέρουν όμως ως προς το βαθμό στον οποίο απαιτούνται για την εκτέλεση τους. Αξιολογούμε τους παράγοντες που συνθέτουν τις απαιτήσεις μιας εργασίας βαθμολογώντας τους, βασιζόμενοι στην περιγραφή των καθηκόντων τους. Καθορισμός παραγόντων: Επιλογή κοινών παραγόντων π.χ.: Εκπαίδευση, εμπειρία, πολυπλοκότητα εργασίας (πνευματική προσπάθεια, είδος αποφάσεων), υπευθυνότητα (επίβλεψη, αφάλεια υγιεινή, χρήμα, ποιότητα διαχείριση πληροφορίας), προσπάθεια, συνθήκες εργασίας Επιλογή παραγόντων που είναι μετρήσιμοι για την μείωση της υποκειμενικότητας. Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης

Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης 2. Καθορισμός βαρύτητας κάθε παράγοντα Οι παράγοντες που επιλέξαμε είναι κοινοί αλλά έχουν διαφορετική βαρύτητα σε κάθε εργο. 3. Προσδιορισμός (1ον) του ανώτατου βαθμού με τον οποίο μπορεί να αξιολογηθεί μια εργασία και (2ον) του ανώτατου αριθμού των βαθμίδων που θα πάρει κάθε παράγοντας 4. Δημιουργία μήτρας με βαθμούς και βαθμίδες 5. Δημιουργία εγχειριδίου 6. Βαθμολογία εργασιών 7. Δημιουργία κλάσεων 8. Καθορισμός ορίων αμοιβής για κάθε κλάση Από βήμα 1εως 7 δημιουργήθηκε μια εσωτερική ισορροπία. Το βήμα 8 δημιουργεί την εξωτερική ισορροπία: α) έρευνα αγοράς, β) απόφαση Ύπαρξη διαστήματος: μισθολογική προαγωγή, προαγωγή χωρίς αύξηση προσόντων. Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης

Σχεδιασμός Δομής Αμοιβών Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης

Πολιτική ατομικών αμοιβών & αμοιβή βασισμένη στις ικανότητες Παράγοντες διαμόρφωσης: Επίδοση: Αξιολόγηση προσωπικού Εμπειρία: Επηρεάζει την παραγωγικότητα και επαυξάνει την ατομική αμοιβή Αρχαιότητα: Μακροχρόνια παραμονή και αφοσίωση Ικανότητες & Δυνατότητες: Ικανότητα ηγεσίας, επικοινωνίας, γνώσεις προηγμένης τεχνολογίας κλπ. «Αμοιβή με βάση τις γνώσεις» Πλεονεκτήματα: Ενθάρυνση αλλαγής εργασιών Επίλυση προβλήματος απουσιών Υποκίνηση για διεύρυνση των γνώσεων Αύξηση αποδοχών Ευελιξία αυτοαπασχολούμενου προσωπικού Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης

Σύνδεση αμοιβής με απόδοση Ο εργαζόμενος παίρνει μια χρηματική ανταμοιβή η οποία συνδέεται άμεσα από την ατομική του απόδοση, ή την απόδοση της ομάδας του, ή την αποδοτικότητα του οργανισμού. Σκοπός της είναι η υποκίνηση και η επίτευξη αφοσίωσης. Γίνεται με δύο τρόπους: Συστήματα κινήτρων. Συστήματα αμοιβής που συνδέονται με την απόδοση και δεν επηρεάζουν τη βασική αμοιβή Ατομικά συστήματα κινήτρων. π.χ. Αμοιβή με το κομμάτι Ομαδικά συστήματα. π.χ. Αύξηση απόδοσης Ανάλογα με την αξία του. Δίνονται στον εργαζόμενο σαν αποτέλεσμα της απόδοσης του. Ενσωματώνεται στο βασικό μισθό και δίνεται ανεξάρτητα από τη διαμόρφωση της απόδοσης στο μέλλον. Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης

Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης Πρόσθετες παροχές Άμεση αμοιβή: μισθός, ημερομίσσθιο, επιδόματα, πριμ παραγωγικότητας. Έμεση αμοιβή: κοινωνική ασφάλιση, πρόσθετες παροχές (στόχος η αφοσίωση). π.χ. Αυτοκίνητο, συνταξιοδοτικά προγράμματα, πακέτο διακοπών, χρηματοδότηση μεταπτυχιακών σπουδών. Οι πρόσθετες παροχές λειτουργούν σαν κίνητρο: Προσδιορισμός προγράμματος πρόσθετων παροχών. Όσο περισσότερο είναι προσαρμοσμένες στις προσωπικές ανάγκες τόσο πιο θετική η επίδραση τους. Δυνατότητα ευελιξίας. Μπορούν να σχεδιάσουν ή να επιλέξουν τις παροχές Γνωστοποίηση του προγράμματος στους εργαζόμενους. Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος Άγνοια κόστους Το κόστος για τον εργοδότη είναι πολυ μικρότερο Η πρόσθετη ασφάλιση δεν κοστίζει τίποτε στον εργοδότη Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Παραγωγής & Διοίκησης