ΔΑΣΙΚΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΒΕΡΜΙΟΥ Δρ ΔΑΣΙΚΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΒΕΡΜΙΟΥ Δρ. Ανδρέα Πασχαλίδη Δασολόγου Δασαρχείου Νάουσας

Φυτοκοινότητες είναι φυτοσυνδυασμοί, οι οποίοι προκύπτουν από τον ανταγωνισμού μεταξύ τους και εξαρτώνται στενά από το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσονται. Φυτοκοινωνική Ένωση είναι φυτοκοινωνία ορισμένης χλωριστικής συνθέσεως και ενιαίας φυσιογνωμίας και οικολογίας διακρινόμενη από τις άλλες φυτοκοινωνίες με τη βοήθεια χαρακτηριστικών ειδών, τα οποία απαντώνται αποκλειστικά σε μια φυτοκοινωνία.

Όταν λέμε δάσος εννοούμε: τα δένδρα και τους θάμνους που συζούν πάνω σε μια μεγάλη επιφάνεια σε στενή σχέση μεταξύ τους και σε τόση απόσταση, ώστε με τη συγκόμωση τους να δημιουργούν ένα ξεχωριστό περιβάλλον – το δασογενές περιβάλλον – και όταν μαζί με άλλα είδη από το φυτικό και ζωικό βασίλειο δημιουργούν μια ξεχωριστή βιοκοινότητα την ονομάζουμε δασοβιοκοινότητα και αν λάβουμε υπόψη μας το βιότοπο την ονομάζουμε βιογεωκοινότητα ή δασικό οικοσύστημα.

ΔΑΣΙΚΗ ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ Η δασική βλάστηση αποτελείται κατά σειρά συμμετοχής από τα δασοπονικά είδη Οξυά, Μαύρη Πεύκη, Δρυς, Καστανιά, Γαύρος, Ελάτη, Οστρυά, Φράξος, Φιλύκι, Λεύκη, Φλαμουριά, ακόμα έχουμε τα είδη με μικρότερη συμμετοχή όπως Καραγάτσι, Κρανιά, Προυνιά, Ίταμος, Κοκορεβυθιά, Πλάτανος, Κέδρος, Ιτιά, Αρκουδοπούρναρο, Φουντουκιά, Πυξάρι και άλλα. Η πλούσια ποώδης βλάστηση αποτελείται από είδη των οικογενειών Αγροστώδη, Ψυχανθή, Ιριοειδή, Σταυρανθή, πολλά από τα οποία έχουν αξία κτηνοτροφική και φαρμακευτική όπως το χαμομήλι, το τσάι κίτρινο και άσπρο, το σαλέπι, ο φλώμος, η μέντα και άλλα.

Παραμεσογειακή ζώνη βλάστησης (QUERCETALIA PUBESCENTIS) Υποζώνη Οστρυάς - Γαύρου (OSTRYO - CARPINION), Υποζώνη ξηροφίλων φυλλοβόλων δασών (QUERCION CONFERTAE) Αυξητικός χώρος πλατύφυλλου δρυός (QUERCETUM CONFERTAE). Αυξητικός χώρος φλαμουριάς - καστανιάς (TILIO - CASTANETUM), Αυξητικός χώρος υψηλής δρυοζώνης (QUERCETUM MONTANUM).

Την ζώνη δασών οξυάς - ελάτης και ορεινών παραμεσόγειων κωνοφόρων (FAGETALIA). Ζώνη ψυχρόβιων κωνοφόρων (VACCINO-PICETALIA) Αλπική ζώνη βλαστήσεως (ASTCAGALO – ACENTHO – LINETALIA)

ΠΑΝΙΔΑ Τα ζώα και τα πουλιά τα οποία αποτελούν την πανίδα της περιοχής είναι αρκετά. Επισημαίνουμε τα γνωστότερα: Λύκος Αλεπού Κουνάβι Ζαρκάδι Λαγός Ασβός Ελάφι Βερβερίτσα Αγριογούρουνο Αγριόγατα και άλλα.

Από τα πουλιά έχουμε: Τσίχλες Μπεκάτσες Ορτύκια Φασιανούς Τρυγόνια Πέρδικες Γεράκια Όρνια Αετούς Αγριοπερίστερα Κοτσύφια Τσαλαπετεινούς και άλλα.

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ - ΥΔΡΟΛΟΓΙΑ Γνωστές κορυφές είναι: Τσανακτσή (2052 μ.) Μ. Πεύκη (2027 μ.) Αγ. Πνεύμα (2014 μ.) Αρσούμπαση (1874 μ.) Ντούρλια (1770 μ.) Γκιώνα (1733 μ.) Πάτωμα (1510 μ.) Πέτρα Μπέϊκου (1450 μ.) Σημαία (1250 μ.) Κρανιές (1084 μ.) κ.λ.π.

Γνωστές λεκάνες που σχηματίσθηκαν είναι: της Υπαπαντής, του Σελιώτικου λάκκου, της φυτεμένης στο δάσος Αρκοχωρίου και του Μεγάλου Ρεύματος Τα βουνά μας έχουν αρκετά νερά που προέρχονται από πηγές με κυριότερες απ΄ όλες τις πηγές του Αγίου Νικολάου. Άλλες πηγές γνωστές είναι αυτές του Καρά Μπoυρνάρ που σχηματίζουν το ποτάμι Μέγα Ρεύμα, το οποίο συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη της περιοχής Ροδοχωρίου - Γιαννακοχωρίου και Μαρίνας.

Πηγές που έχουν κυρίως αισθητικό χαρακτήρα (χώροι αναψυχής) και είναι γνωστοί στους κατοίκους της περιοχής είναι Τρία Πηγάδια, Πέντε Πηγάδια, Κουτσούφλιανη, Μιχάλη Βρύση, Σταυρός, Κεραμίδα, Προυνιά, Γιοβάνα, Καρούτια, Βρωμόβρυση, Γραμμένη, Αλλη Χότζα, Άνω Σέλι, Στανίσια, Μαρούτια, Σέτα, Υπαπαντή, Ίσβόρος, Σιδεράκι κ.λ.π.

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ α. Από τη Βοσκή β. Από τις Πυρκαγιές γ. Από Λαθροϋλοτομίες δ. Από Εκχερσώσεις ε. Από Λοιπές Αιτίες