ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΔΙΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ Π.Μ.Σ ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (Α.Μ.:12025) - ΜΟΥΣΑ ΓΑΒΡΙΕΛΑ (Α.Μ.:12030) ΄΄Developing a Science Base for Enterprise Interoperability΄΄ 1. Yannis Charalabidis, University of the Aegean, Greece 2. Ricardo Jardim Gonçalves, New University of Lisbon, Portugal 3. Keith Popplewell, Coventry University, UK

.  Η διαλειτουργικότητα είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των πληροφοριακών συστημάτων, των οργανισμών, των διαδικασιών και των δεδομένων τους  Οδηγεί σε αύξηση της παραγωγικότητας και αποτελεσματικότητας των επιχειρήσεων  Προμηθευτές software, hardware and services αναπτύσσουν στρατηγικές για την επίτευξη αυτού του στόχου  Από τη συνεργασία συστημάτων, ανθρώπων και πληροφοριών οδηγούμαστε στη θεώρηση της διαλειτουργικοτητας ως επιστημονικό τομέα, με τη χρήση κατάλληλων εργαλείων και μεθόδων

...  Η διαλειτουργικότητα : Μειώνει τα κόστη, τους κινδύνους και την πολυπλοκότητα των πληροφοριακών συστημάτων Σημαντικό χαρακτηριστικό των οργανισμών και των υποδομών ICT Συμβάλλει στην ψηφιακή παροχή δημοσίων υπηρεσιών σύμφωνα με την Gartner Group  Yankee Group συμβουλεύει τα ΙΤ τμήματα να επενδύσουν στις τεχνολογίες διαλειτουργικότητας για εξοικονόμηση χρημάτων

.  4 προκλήσεις για έρευνα στην επιχειρηματική διαλειτουργικότητα : ISU παρέχει την διαλειτουργικότητα σαν τεχνική, εμπορευματοποιημένη λειτουργία δοσμένη σαν υπηρεσία Λύση προβλημάτων επιχειρηματικής διαλειτουργικότητας και δημιουργία επόμενης γενιάς επιχειρηματικών μοντέλων από μελλοντικά συστήματα Συνεργασία προσανατολισμένη γύρω από τη γνώση Επιστημονική βάση για την επιχειρηματική διαλειτουργικότητα στηριζόμενη σε άλλες επιστήμες  EI μελετά τα προβλήματα έλλειψης διαλειτουργικότητας ανάμεσα στους οργανισμούς και προτείνει λύσεις – η ΕΙ υστερεί των επιστημονικών θεμελίων Συμβολή :system complexity, network science, information and web science  Αντί για τη χρήση προτύπων με περιορισμένη διάρκεια ζωής, στατική φύση και διαφορετικές ερμηνείες πρέπει να μελετήσουμε τη διαλειτουργικότητα σαν μαθηματικό φαινόμενο ακολουθώντας πρακτικές όμοιες με γειτονικούς τομείς

Πολιτική και προσπάθειες έρευνας για τη διαλειτουργικότητα...  Κατά τη διάρκεια του 20 ου αιώνα ανάπτυξη εργαλείων και εφαρμογή δραστηριοτήτων για την παροχή κατάλληλης πολιτικής στις επιχειρήσεις  Κύρια σημεία αναφοράς - δραστηριότητες: Δημιουργία πανευρωπαϊκού συνόλου προτύπων Ανάπτυξη EIRR ως μέσο ρύθμισης των προκλήσεων για τις εταιρείες και για την ερευνητική κοινότητα Δημοσίευση προγράμματος MODINIS Δημοσίευση οδηγιών για την εφαρμογή της διαλειτουργικότητας  Προσπάθειες ερευνών : The ATHENA integrated project The GENESIS research project Τhe INTEROP network of Excellence The COIN integrated project The SYNERGY research project

Τα στοιχεία του νέου επιστημονικού τομέα...  Για την ολοκλήρωση των επιπέδων της διαλειτουργικότητας προτείνονται οι παρακάτω όψεις : Τεχνική διαλειτουργικότητα Σημασιολογική διαλειτουργικότητα Οργανωσιακή διαλειτουργικότητα Επιχειρησιακή διαλειτουργικότητα  Τα επιστημονικά στοιχεία της διαλειτουργικότητας : the foundational semantics level the models level the tools level the orchestration Level

The Scientific Elements of Interoperability

Γειτονικά επιστημονικά πεδία και προσεγγίσεις...  Διαλειτουργικότητα: διεπιστημονικός τομέας συσχέτιση με γειτονικές επιστήμες (κοινωνικές, εφαρμοσμένες, τυπικές)  3 επιστήμες + 4 επίπεδα με επιστημονικά στοιχεία διαλειτουργικότητας επιστημονικούς τομείς : Σημασιολογικό επίπεδο μαθηματική λογική, θεωρία των συνόλων, θεωρία γραφημάτων και θεωρία της πληροφορίας Επίπεδο μοντέλων και εργαλείων θεωρία συστημάτων, μηχανικών συστημάτων, αλγόριθμοι υπολογιστή ή επιχειρησιακή έρευνα Orchestration επίπεδο οι κοινωνικές επιστήμες δίνουν ένα στέρεο επιστημονικό σώμα, στο πρόσωπο της οικονομίας, νομικής επιστήμης ή ακόμα και τη δημόσια διοίκηση και τη διαχείριση.

Τα βήματα προς μια επιστημονική βάση για τη διαλειτουργικότητα  Στηριζόμενοι στην προσέγγιση της software engineering science η έρευνα προς μια επιστημονική βάση της διαλειτουργικότητας αναπτύσσεται σε 6 άξονες : Άξονες Θεμελιώδεις αρχέςΔιερεύνηση ιδεώνΠεριγραφή προβλημάτων - λύσεων Κρίσιμα ερωτήματα Διατύπωση αντίληψης ΛύσειςΈρευναΒελτίωση δομών προβλημάτων Ανάπτυξη και επέκταση Εξερεύνηση αρχών, τεχνολογικών και επιστημονικών ΠεριγραφέςΓενίκευση προσεγγίσεων Εσωτερική ενίσχυση και εξερεύνηση Εφαρμογή τεχνολογίας Σταθεροποίηση τεχνολογικών μέσων Εκτίμηση επίδρασης- ανάπτυξης Εξωτερική ενίσχυση και εξερεύνηση Ευρύτερη επικοινωνία Ολοκληρωμένες λύσεις συστημάτων Προγράμματα εκπαίδευσης ΕκλαΐκευσηΜέθοδοι ποιότητας παραγωγής Εμπορευματοποίησ η Μarketing

Συμπεράσματα...  Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων της διαλειτουργικότητας χρειάζεται μια επιστημονική άποψη  Έλλειψη μεθόδων και μέσων οδηγεί σε κατακερματισμό περισσότερη οργάνωση και διευκρινήσεις  Προσπάθεια υιοθέτησης αυτής της προσέγγισης και από γειτονικές επιστήμες εσωτερική και εξωτερική επέκταση (cloud,internet of services, internet of things)  Ενσωμάτωση της επιστήμης της διαλειτουργικότητας στα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά προγράμματα  Ωστόσο υπάρχουν κίνδυνοι –Λόγω της πολυπλοκότητας του τομέα και του κατακερματισμού αντίφαση των προσεγγίσεων περαιτέρω κατακερματισμό των επιστημονικών προσπαθειών – αργός ρυθμός επιστημονικής προόδου + τεχνολογικές εξελίξεις loop επιστημονικών προσπαθειών

Ευχαριστούμε…