Κλιμακεσ Μερκαλι-ριχτερ
Κλίμακα Μερκάλι Κλίμακα Μερκάλι είναι μία κλίμακα που χρησιμοποιείται για την μέτρηση της έντασης των σεισμών. Πήρε το όνομά της από το δημιουργό της, Τζουζέπε Μερκάλι, Ιταλό ηφαιστειολόγο, που την επινόησε. Η κλίμακα Μερκάλι δεν μετράει την ενέργεια που απελευθερώνεται από έναν σεισμό, όπως η κλίμακα Ρίχτερ. Αντίθετα ασχολείται με τις επιπτώσεις ενός σεισμού σε μια δεδομένη περιοχή. Συνεπώς ενδείκνυται για την μέτρηση σεισμών σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, ενώ δεν είναι αποτελεσματική για αραιοκατοικημένες ή ακατοίκητες.
Κλίμακα Μερκάλι Φωτογραφία εποχής των καταστροφών του σεισμού που έπληξε το Tangshan της ανατολικής Κίνας, στις 28 Ιουλίου 1976. Το μέγεθός του εκτιμήθηκε σε 7,8 - 8,2 Ρίχτερ και ήταν ο πλέον πολύνεκρος σεισμός της σύγχρονης ιστορίας, ενώ ταξινομήθηκε στο επίπεδο XI (11) της κλίμακας Μερκάλι.
Κλίμακα Ρίχτερ Η Κλίμακα Ρίχτερ είναι διαδεδομένη λογαριθμική κλίμακα μέτρησης της ενέργειας που εκλύεται κατά τη διάρκεια ενός σεισμού. Η κλίμακα Ρίχτερ αναπτύχθηκε το 1935, στην Νότια Καλιφόρνια των Ηνωμένες Πολιτείες από τον Αμερικανό φυσικό και σεισμολόγο Τσαρλς Ρίχτερ (Charles Francis Richter)[1] και τον Γερμανό Μπένο Γκούτενμπεργκ (Beno Gutenberg). Η κλίμακα αυτή, που φέρει προς τιμήν το όνομα του ενός των δημιουργών της, επινοήθηκε αρχικά για μέτρηση τοπικών σεισμών. Λόγω όμως της πρωτοτυπίας της, ορίσθηκε διεθνώς ως κλίμακα αναφοράς του μεγέθους όλων των σεισμών. Μετά την διεθνή καθιέρωση της κλίμακας, οι ίδιοι οι δημιουργοί της την βελτίωσαν, ώστε να εξαλειφθούν οι περιορισμοί τόσο της απόστασης όσο και των τύπων των εν χρήσει σεισμογράφων. Δημιουργήθηκαν επίσης και νομογράμματα, με βάση τα οποία μπορεί να εξαχθεί απευθείας το μέγεθος ενός σεισμού με βάση ορισμένα χαρακτηριστικά του, όπως η χρονική διάρκεια και το πλάτος των δευτερευόντων σεισμικών κυμάτων.
Κλίμακα Ρίχτερ Διάγραμμα μέτρησης σεισμού σε ρίχτερ