5

4

3

2

1

ROCK

Ροκ μουσική Ο όρος ροκ στη μουσική, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα είδη που προέκυψαν από την εξέλιξη του είδους του rock and roll. Η μουσική ροκ (rock) στο σύνολό της, αποτελεί ένα είδος δημοφιλούς μουσικής που χαρακτηρίζεται συνήθως από έντονο ρυθμό και από ευδιάκριτη, χαρακτηριστική μελωδία φωνητικών η οποία συνοδεύεται συνήθως από ηλεκτρικές κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο και ντραμς. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται και πληκτροφόρα όργανα, όπως πιάνο ή συνθεσάιζερ. Εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στην Αμερική και είχε ως βάση την τεχνοτροπία του Rhythm and Blues και το ρυθμό του rock and roll των αφροαμερικάνικων κοινοτήτων των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και το rockabilly που στην ουσία ήταν η έκφραση των λευκών μέσω των προαναφερθέντων ειδών αφροαμερικανικής προέλευσης. Συνεισφορά στον ήχο που πρωτοχαρακτηρίστηκε ροκ, θεωρείται ότι είχε και η country μουσική. Αυτή, είχε στοιχεία μπλουζ και βασιζόταν στα παραδοσιακά είδη μουσικής των κατοίκων των ΗΠΑ και ήταν πολύ δημοφιλής, κυρίως μεταξύ των λευκών και στο Νότο.

Η μουσική ροκ επηρεάστηκε και επηρεάζεται ακόμη και σήμερα από τα άλλα είδη μουσικής που είναι δημοφιλή ανά περίοδο. Στη δεκαετία του 1960, η παραδοσιακή (folk) μουσική των λευκών κοινοτήτων των ΗΠΑ επηρέασε το υβρίδιο που ήταν γνωστό ως ροκ εκείνη την περίοδο, αλλά και επηρεάστηκε από αυτό με αποτέλεσμα τη δημιουργία του folk ροκ. Παράλληλα, γίνεται γνωστό το μπλουζ ροκ που αποτελεί την έκφανση του ροκ που δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στην ηλεκτρική κιθάρα και στις μπλουζ ρίζες της μουσικής αυτής. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, εμφανίζεται το ψυχεδελικό ροκ, που φέρει στοιχεία από μουσικές της ανατολής. Λίγα χρόνια αργότερα, οι μουσικοί της ροκ που είχαν τζαζ παιδεία και μουσικοί τζαζ, δημιούργησαν το μίγμα που έγινε γνωστό ως τζαζ-ροκ fusion, ή απλά fusion. Στη δεκαετία του 1970, το ροκ υποσκελίστηκε από την επικράτηση της disco που αποτελούσε ένα μίγμα soul, funk και Latin μουσικής και δέχτηκε επιρροές από τα είδη αυτά. Παράλληλα, δημιουργούνται τα υποείδη soft ροκ, progressive ροκ, punk ροκ και heavy metal. Τη δεκαετία του 1980, γίνεται δημοφιλές το hard ροκ και το εναλλακτικό ροκ (alternative rock) κάνει τα πρώτα του βήματα. Στην επόμενη δεκαετία, τα υποείδη της ροκ που εισάγονται είναι το grunge, το Britpop και το ανεξάρτητο ροκ (indie).

Είδη της rock

Grunge Γκραντζ (Grunge) Καταγωγή: Εναλλακτική ροκ, Πανκ, Heavy metal, Indie rock Τόπος γέννησης: ΗΠΑ-Ουάσινγκτον-Σιάτλ Μουσικά όργανα: Ηλεκτρική κιθάρα, Μπάσο, Ντραμς, μερικές φορές Πλήκτρα H Γκραντζ (αγγλ. Grunge) είναι είδος της εναλλακτικής ροκ, το οποίο αναπτύχθηκε στα μέσα του 1980 στην πολιτεία της Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, και κυρίως στο Σιάτλ. Η περιοχή του Σιάτλ ήταν μουσικά απομονωμένη από την υπόλοιπη Αμερική, κάτι που έκανε δυνατή την ανάπτυξη ενός καινούριου είδους ροκ, που δεν θα επηρεαζόταν από τα ΜΜΕ που πρόβαλαν τη μουσική βιομηχανία του Λος Άντζελες και της Νέα Υόρκη. Εμπνευσμένη από την σκληροπυρηνική πανκ, την heavy metal και την indie rock, η γκραντζ χαρακτηρίζεται από ηλεκτρικές κιθάρες με έντονη ηχητική παραμόρφωση, με αρκετό θόρυβο και ηχητικά εφέ. Οι στίχοι είναι απαθείς ή γεμάτοι από θλίψη, και έχει την ίδια θεματολογία με την πανκ. Έχει όμως, πολύ πιο αργό τέμπο και πιο περίπλοκη ενορχήστρωση με έντονες διαφορές ανάμεσα στην δυναμική των διαφόρων κομματιών και απαθές ή γεμάτο από θλίψη στίχο.

Η γκραντζ είναι αισθητικά απογυμνωμένη, σε σχέση με άλλα είδη μουσικής, και πολλοί καλλιτέχνες της γκραντζ είναι γνωστοί για την απάθειά τους προς την εξωτερική τους εμφάνιση. Γενικά, η γκραντζ είναι γνωστή για τον δυναμισμό της και την απουσία ακριβών σκηνικών ή εφέ με φώτα τα οποία χρησιμοποιούνται από συγκροτήματα άλλων ειδών μουσικής. Τα συγκροτήματα παρουσιάζονταν χωρίς καμία διαφορά από ένα τοπικό συγκρότημα, και με στόχο όχι να ψυχαγωγήσουν, αλλά να ροκάρουν. Οι ενδυματολογικές επιλογές είναι πολύ απλές, γιατί δεν έδιναν σημασία σε αυτό τα συγκροτήματα. Η γκραντζ θα γίνει επιτυχημένη στις αρχές του 1990, κυρίως λόγω την κυκλοφορία του Nevermind από τους Nirvana και το Ten από τους Pearl Jam. Η επιτυχία τέτοιων album έδωσε ώθηση στην εναλλακτική μουσική, και έκανε την γκραντζ το πιο δημοφιλές είδος ροκ της εποχής. Αυτή η φήμη όμως δεν ήταν πολύ ευχάριστη για τα συγκροτήματα της γκραντζ, και έτσι πολλά από αυτά θα διαλυθούν μέχρι τα τέλη του 1990.

Μπριτ ποπ Μπριτ Ποπ (Britpop) Η Μπριτ ποπ (αγγλ.: Britpop) είναι είδος της εναλλακτικής rock. Εμφανίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, προερχόμενη από την ανεξάρτητη μουσική των αρχών της δεκαετίας του 1990, έχοντας ως βάση τα συγκροτήματα που επηρεάστηκαν από την Βρετανική ποπ μουσική της δεκαετίας του 1960 και του 1970, στην οποία ήταν έντονη η χρήση κιθάρας. Η Μπριτ ποπ εμφανίστηκε κυρίως ως μια αντίδραση σε άλλα ανερχόμενα κινήματα μουσικής του τέλους της δεκαετίας του 1980, και κυρίως αυτού της γκραντζ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στο κίνημα της Μπριτ ποπ έδωσαν ώθηση Βρετανικά συγκροτήματα όπως οι Suede και οι Blur , τα οποία είχαν αναφορές στην κιθαριστική Βρετανική μουσική του παρελθόντος, με στίχους αναφερόμενους σε καθαρά Βρετανικά θέματα και ανησυχίες. Σε αυτά τα συγκροτήματα σύντομα θα προστεθούν και άλλα όπως οι Blur , Oasis , Suede ,Elastica , Pulp,Sleeper και Supergrass. Η Μπριτ ποπ ήταν το μουσικό είδος που έφερε την εναλλακτική ροκ της Βρετανίας στο προσκήνιο, ενώ παράλληλα έγινε και η βάση για ένα ευρύτερο Βρετανικό πολιτιστικό κίνημα, το λεγόμενο Cool Britannia. Αν και τα πιο δημοφιλή συγκροτήματα κατάφεραν να κάνουν παγκόσμια επιτυχία, ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, το κίνημα υποχώρησε μέχρι το πέρας της δεκαετίας. Συγκροτήματα που επηρεάστηκαν από την μουσική της Μπριτ ποπ, όπως οι Travis, οι Stereophonics και οι Coldplay, ήταν μερικά από τα πιο επιτυχημένα των τελών της δεκαετίας του 1990 και των αρχών της δεκαετίας του 2000. Μπριτ Ποπ (Britpop) Καταγωγή: εναλλακτική rock,σκηνή του Mangester , Pop Τόπος γέννησης: Ηνωμένο Βασίλειο, αρχές 1990 Μουσικά όργανα: Κιθάρα ,Μπάσο , Μπάσο, Ντραμς Μουσικοί: Blur – Oasis – Suede –Elastica - Pulp-Sleeper - Supergrass

Πανκ Το πανκ είναι μουσικό είδος που ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τη δεκαετία του '60, αρχικά από τη Νέα Υόρκη, και έγινε γνωστό στα μέσα της δεκαετίας του '70. Οι ρίζες του βρίσκονται στο garage rock αλλά και σε συγκροτήματα όπως οι MC5, Stooges, Ramons, Patty Smith και New York Dolls, μετά τα μέσα της δεκαετίας του '70 όμως εισήχθη στην Αγγλία και έγινε δημοφιλές από συγκροτήματα όπως οι Sex Pistols,οιClash, οι Crass κ.α. σαν μουσική του λευκού απορριπτόμενου νεολαίου και μέρος ενός κινήματος πολιτικής και κοινωνικής καταγγελίας και αμφισβήτησης του κατεστημένου. Παίζεται συνήθως με κιθάρα, μπάσο & ντραμς σπάνια και πλήκτρα ή άλλα όργανα, και οργισμένα φωνητικά. Είναι υποκατηγορία του ροκ, προερχόμενο από το garage rock και είναι μουσική απλή, με έμφαση στις απλές ρυθμικές δομές (τυπικά 4/4 και δομή chorus -verse), την ταχύτητα και την ενέργεια, με στίχους που συνήθως θίγουν κοινωνικά, πολιτικά ή προσωπικά θέματα, συχνά οργισμένοι ή χλευαστικοί. Οι συνθέσεις ήταν συνήθως σύντομες (αρκετές φορές κάτω από δυο λεπτά) σαν αντίθεση στις επικές συνθέσεις του progressive και του κλασσικού rock, ενώ ο ρυθμός κοφτός και νευρικός, σε αντίθεση με την μελωδική και χορευτική disco που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή. Πολλοί από τους πανκ μουσικούς ήταν επαγγελματίες, αρχικά αρνούνταν όμως να παίξουν κάτι παραπάνω από μερικές κοφτές συγχορδίες, επίσης

θέλοντας να αντιτεθούν στο τεχνικό παίξιμο που αποθεώθηκε από τους μουσικούς του κλασικού ροκ, ενώ άλλοτε οι μουσικοί ήταν ερασιτέχνες, με ελάχιστη ή λίγη τεχνική, που όμως ταίριαξαν με τη φιλοσοφία και την απλότητα της πανκ μουσικής. Αναβίωση γνώρισε το πανκ τα τελευταία χρόνια, με ποπ-πανκ συγκροτήματα όπως οι Offspring ,Blink-182,Sum 41 ή οι Greenday που ηχητικά προσεγγίζουν μεν το πανκ της δεκαετίας του '70, δεν αντιπροσωπεύουν όμως κοινωνικά το κλίμα της πρώτης σκηνής της εποχής εκείνης. Από τις σύγχρονες mainstream πανκ (ποπ-πανκ) μπάντες συχνά λείπει το πολιτικό και κοινωνικό μήνυμα. Συνήθως αποτελούν εμπορικά μουσικά σχήματα και η στάση τους θεωρείται από πολλούς ξένη ως προς το αυθεντικό ύφος και την αντιεμπορική στάση του πανκ. Άγγλοι Πανκ

Progressive rock Το progressive rock (γνωστό και ως "προοδευτικό ροκ" στα ελληνικά), εμφανίστηκε λίγο αργότερα από το ψυχεδελικό ροκ στην Αγγλία. Οι μπάντες του είδους αυτού πειραματίστηκαν με διάφορα όργανα εκτός του καθιερωμένου σετ κιθάρας - μπάσου - ντραμς και εισήγαγαν νέες μορφές στα τραγούδια ως προς τα μουσικά μέρη που απάρτιζαν τα κομμάτια. Συγκροτήματα όπως οι Beatles, οι Pink Floyd, οι Moody Blues, οι Deep Purple και οι Golden Earring πειραματίστηκαν με όργανα όπως έγχορδα ορχήστρας, πνευστά, αλλά και πλήρεις ορχήστρες. Τα ροκ συγκροτήματα του είδους, ξεπέρασαν κατά πολύ το ως τότε καθιερωμένο τρίλεπτο διάρκειας ενός ροκ τραγουδιού και ηχογράφησαν πιο περίπλοκα στη δομή τραγούδια χρησιμοποιώντας ενίοτε συγχορδίες που είχαν τη βάση τους στην τζαζ και άλλα υποείδη που ξεκίνησαν από αυτήν όπως η φιούζιον. Οι επιρροές των συγκροτημάτων του προοδευτικού ροκ έρχονταν από πολλά είδη, συμπεριλαμβανομένων της κλασσικής, της τζαζ και της ηλεκτρονικής μουσικής. Τα τραγούδια στο σύνολό τους δε, είχαν μεγαλύτερη ποικιλία από τα άλλα ροκ τραγούδια. Κυμαίνονταν από ήρεμα και πλούσια σε μελωδία, έως ατονικά, παράφωνα και περίπλοκα κομμάτια. Γνωστά συγκροτήματα προοδευτικού ροκ ήταν τα εξής: Barclay James Harvest, Camel, Caravan, Van Der Graaf Generator, Pink Floyd, Emerson, Lake & Palmer, Faust, Genesis, Gentle Giant, Gong, Jethro Tull, King Crimson, Magma, The Nice, Pavlov's Dog, Rush, Eloy, Soft Machine και Yes.

Ψυχεδελικό ροκ Ο συναυλιακός χώρος με το όνομα The Fillmore, αποτελούσε σημείο αναφοράς για τα συγκροτήματα του ψυχεδελικού ροκ στη δεκαετία του 1960, όπως οι Country Joe and the Fish και οι Jefferson Airplane. Οι Birds το 1966 έκαναν επιτυχία το τραγούδι τους Eight Miles High το σινγκλ του οποίου έφτασε στο νούμερο 14 στο Billboard Hot 100 των ΗΠΑ. Το ίδιο κομμάτι διασκεύασαν και οι Ολλανδοί Golden Earring, το 1970 και έτσι έγιναν γνωστοί στις Ηνωμένες Πολιτείες με το ομώνυμο άλμπουμ τους. Η διασκευή τους στο εν λόγω τραγούδι διαρκούσε 19 λεπτά, ενώ η αυθεντική εκδοχή του ήταν τρεισήμισι λεπτά, στις συναυλίες τους στο Fillmore δε, όπου έπαιζαν τακτικά, διαρκούσε έως και 40 λεπτά με αλλεπάλληλα σόλο και τζαμαρίσματα (προσθήκες αυτοσχεδιασμού). Στη Βρετανία οι Pink Floyd, είχαν ξεκινήσει να αναπτύσσουν τις ιδέες τους πάνω στο ψυχεδελικό ροκ από το 1965 στην "underground" σκηνή. To 1966, δημιουργήθηκαν οι Soft Machine και ο Βρετανός Donovan κάνει επιτυχία το ψυχεδελικό με επιρροές φολκ τραγούδι του, Sunshine Superman. Τον Αύγουστο του 1966 οι Beatles με το άλμπουμ τους Revolver, χρησιμοποίησαν την ψυχεδέλεια σε τραγούδια τους όπως το Yellow Submarine και το Tomorrow Never Knows. Οι Beach Boys του Brian Wilson, κυκλοφορούν την ίδια χρονιά το Pet Sounds, με έντονα στοιχεία ψυχεδέλειας, γεγονός που αποδίδεται στη χρήση LSD από τον Wilson που ήταν ο κυρίως συνθέτης του άλμπουμ. Την ίδια χρονιά εμφανίζονται οι Βρετανοί Cream με τους Ginger Baker, Jack Bruce και Eric Clapton και συνδυάζουν το μπλουζ ροκ με την ψυχεδέλεια. Το 1967, ο Jimi Hendrix, γίνεται παγκοσμίως γνωστός με την εμφάνιση του στο Monterey Pop Festival στην Καλιφόρνια, αφού την προηγούμενη χρονιά είχε κάνει επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο με το σινγκλ του Stone Free. Με την παγκόσμια φήμη που έχει πλέον εδραιώνεται σαν κιθαρίστας, που πέρα από τις καινοτόμες τεχνικές του, χρησιμοποιεί στοιχεία ψυχεδέλειας τόσο στην εκτέλεση, όσο και στην παραγωγή των τραγουδιών του, γεγονός που αλλάζει και τη θεώρηση της παραγωγής δίσκων. Το Furthur το λεωφορείο των Merry Pranksters. Παράλληλα με το δημοφιλές φολκ ροκ και λίγο αργότερα εμφανίστηκε και το ψυχεδελικό ροκ το οποίο προσέλκυσε έντονα το ενδιαφέρον από τα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Η ψυχεδέλεια εμφανίστηκε αρχικά στη φολκ σκηνή με τους Holy Modal Rounders που εισήγαγαν τον όρο το 1964. Με μουσικό υπόβαθρο που περιλάμβανε στοιχεία φολκ αλλά και jug band (μπάντας παραδοσιακών και αυτοσχέδιων οργάνων), οι Grateful Dead μπήκαν στην ίδια γραμμή με τους Merry Pranksters των οποίων η μουσική δημιουργία τροφοδοτούνταν από τη χρήση LSD.

Εναλλακτική ροκ (Alternative rock) Καταγωγή: Πανκ ροκ, Ποστ -πανκ, Χάρντροκ πανκ, Νιου Γουέιβ Τόπος γέννησης: Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες Μουσικά όργανα: Ηλεκτρική κιθάρα, Μπάσο, Ντραμς, μερικές φορές Πλήκτρα Μουσικοί: Blur - Coldplay - The Cranberries - The Cure - Kaiser Chiefs - Keane - Madrugada - Mogwai - Muse - Nine Inch Nails - Oasis - Portishead - Red Hot Chilli Peppers - R.E.M. - Sigur Rós - Travis - The Verve - Weezer Η Εναλλακτική ροκ (αγγλ.: Alternative rock) ή alt-rock είναι είδος της ροκ μουσικής που εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1980 και έγινε ευρέως δημοφιλές στη δεκαετία του 1990. Η Εναλλακτική ροκ αποτελείται από διάφορες υποκατηγορίες και είδη που ξεκίνησαν να προκύπτουν από την ανεξάρτητη μουσική σκηνή, απ' τη δεκαετία του 1980, όπως η Γκραντζ, η Μπριτ ποπ, η Γκόθικ, η Ίντι ποπ και άλλα. Αυτά τα είδη συνδέονται με το ύφος του Πανκ ροκ, το οποίο έθεσε τα θεμέλια για την Εναλλακτική ροκ, τη δεκαετία του 1970.

Βιογραφία Οι Muse είναι μια αγγλική ροκ εναλλακτική μπάντα από το Teignmouth, Devon της Αγγλίας. Το συγκρότημα αποτελούν οι Matthew Bellamy (φωνή, κιθάρα, πιάνο), Christopher Wolstenholme (μπάσο, φωνητικά) και Dominic Howard (ντραμς και κρουστά). Έχουν κυκλοφορήσει πέντε στούντιο άλμπουμ - Showbiz (1999), Origin of Symmetry (2001), Absolution (2003), Black Holes and Revelations (2006) και The Resistance (2009) - ένα live album, το HAARP (2008), και μία συλλογή, το Hullabaloo Soundtrack (2002). Οι Muse έχουν κερδίσει πολλά βραβεία μουσικής σε όλη τη σταδιοδρομία τους, μεταξύ των οποίων πέντε MTV Europe Music Awards, πέντε Q Βραβεία , οκτώ NME Awards , δύο Brit Awards και τέσσερα Kerrang! Awards. Ο σχηματισμός και τα πρώτα χρόνια (1992-1998) Τα μέλη των Muse έπαιξαν σε ξεχωριστές μπάντες κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο Teignmouth Community College στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αλλά σύντομα ο σχηματισμός των Muse άρχισε όταν ο Bellamy πέρασε την οντισιόν για τη θέση του κιθαρίστα στο συγκρότημα του Howard Dominic. Ζήτησαν από τον Chris Wolstenholme, ο οποίος έπαιζε drums, να μάθει να παίζει μπάσο για το συγκρότημα. Ο Wolstenholme συμφώνησε και ξεκίνησε τα μαθήματα. Το 1994 το συγκρότημα χρησιμοποίησε το όνομα Rocket Baby Dolls, με ένα goth/ glam στυλ και πήρε μέρος σε έναν τοπικό μουσικό διαγωνισμό συγκροτημάτων. Το συγκρότημα κέρδισε το διαγωνισμό και δήλωσαν ότι μετά από αυτό άρχισαν να παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά! Λίγο μετά το διαγωνισμό, οι τρεις τους αποφάσισαν να ξεχάσουν το πανεπιστήμιο, να εγκαταλείψουν τις δουλειές τους, να αλλάξουν το όνομα της μπάντας σε MUSE, και να απομακρυνθούν από το Teignmouth. Επέλεξαν το όνομα MUSE (Μούσα), επειδή κάποιος στο Teignmouth είπε ότι ο λόγος που κάποιοι αποφασίζουν να γίνουν μέλη μουσικών συγκροτημάτων ήταν κάποια μούσα που πλανάται πάνω από την πόλη. Επίσης, επειδή ήταν σύντομο και φαινόταν καλό σε μια αφίσα. Τα πρώτα EPs και το Showbiz (1998–2000) Μετά από κάποια χρόνια και αφού είχαν ήδη αποκτήσει θαυμαστές, έπαιξαν στο Λονδίνο και το Μάντσεστερ. Είχαν μια πολύ σημαντική συνάντηση με τον Dennis Smith, ιδιοκτήτης του Sawmills Studio. Η συνάντηση οδήγησε στις πρώτες επαγγελματικές ηχογραφήσεις τους και στην κυκλοφορία του MUSE EP ενώ λίγο μετά ακολούθησαν άλλα δύο EP. Στη συνέχεια κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Showbiz, οι στίχοι του οποίου αναφερόταν στις δυσκολίες της μπάντας να καθιερωθεί στο Teignmouth. Origin of Symmetry, Absolution, Black Holes and Revelations και HAARP (2001-2008) Ακολούθησαν τα άλμπουμ Origin of Symmetry, Absolution, Black Holes and Revelations and HAARP ενώ κυκλοφόρησαν και δύο Live DVD τα Hullabaloo και Absolution Tour. Έκαναν παγκόσμιες περιοδείες (Showbiz Tour, Origin of Symmetry Tour, Absolution Tour, US Campus Invasion Tour 2005, Black Holes and Revelations Tour, A Seaside Rendezvous) και παράλληλα συμμετείχαν σε πολλά φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο! The Resistance (2009-τώρα) Το 2009 κυκλοφόρησε το πέμπτο άλμπουμ των MUSE και ταυτόχρονα ξεκίνησε και η παγκόσμια περιοδεία τους The Resistance Tour. Η περιοδεία ξεκίνησε από το Hartwall Arena στη Φινλανδία τον Οκτώβριο του 2009 και συνεχίζεται!

muse 1999: Showbiz 2003: Absolution 2001: Origin of Symmetry 2008: H.A.A.R.P 2006: Black Holes And Revelations 2009: The Resistance 2002: Hullabaloo

KONSTANTINA OLYMPIA ARVANITI presented by KONSTANTINA OLYMPIA ARVANITI 2011