Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων   Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ» «ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ – ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ – ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ» Παπαδήμας Ανδριανός ΠΕ11 Φυσικής Αγωγής Φιλιππιάδα 2014

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Γενικά για τον Τουρισμό Έννοια: Ο τουρισμός ορίζεται ως οι δραστηριότητες ατόμων που ταξιδεύουν και παραμένουν σε ένα μέρος διαφορετικό από το σύνηθες περιβάλλον τους για διάστημα όχι μεγαλύτερο από ένα συνεχόμενο έτος για ψυχαγωγικούς, επαγγελματικούς και άλλους λόγους. Ο τουρισμός είναι υποσύνολο των ταξιδιών, όπου τα ταξίδια νοούνται με την ευρεία έννοια που σημαίνει μετακίνηση από έναν τόπο σε άλλον. Ο τουρισμός καλύπτει την παγκόσμια αγορά ταξιδιών στο γενικό πλαίσιο της κινητικότητας του πληθυσμού και την παροχή υπηρεσιών σε επισκέπτες. Τουρισμός σημαίνει την πράξη του ταξιδιού σε τόπο διαφορετικό από το σύνηθες περιβάλλον ενός ατόμου για οποιοδήποτε σκοπό.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Γενικά για τον Τουρισμό Σε σχέση με μια δεδομένη χώρα, διακρίνονται τρεις μορφές τουρισμού: Ο εγχώριος τουρισμός περιλαμβάνει τις δραστηριότητες των κατοίκων μιας δεδομένης χώρας που ταξιδεύουν και διαμένουν σε τόπους στο εσωτερικό της χώρας αλλά έξω από το σύνηθες περιβάλλον τους Ο εισερχόμενος τουρισμός περιλαμβάνει τις δραστηριότητες μη μονίμων κατοίκων μιας δεδομένης χώρας που ταξιδεύουν και διαμένουν σε τόπους στο εσωτερικό της χώρας αλλά έξω από το σύνηθες περιβάλλον του Ο εξερχόμενος τουρισμός περιλαμβάνει τις δραστηριότητες μονίμων κατοίκων μιας δεδομένης χώρας που ταξιδεύουν και διαμένουν σε τόπους στο εξωτερικό της χώρας και έξω από το σύνηθες περιβάλλον τους.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Γενικά για τον Τουρισμό Παρόμοιοι ορισμοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άλλες περιοχές, περιφέρειες ή ομάδες χωρών αντικαθιστώντας τη «χώρα» με την περιοχή αναφοράς. Οι τρεις βασικές μορφές τουρισμού μπορούν να συνδυαστούν με τρεις τρόπους έτσι ώστε να προκύψουν οι ακόλουθες κατηγορίες τουρισμού: εσωτερικός τουρισμός, που περιλαμβάνει τον «εγχώριο τουρισμό» και τον «εισερχόμενο» τουρισμό εθνικός τουρισμός, που περιλαμβάνει τον «εγχώριο τουρισμό» και τον «εξερχόμενο» τουρισμό διεθνής τουρισμός, που περιλαμβάνει τον «εισερχόμενο τουρισμό» και τον «εξερχόμενο» τουρισμό.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ελληνικός τουρισμός Η σημασία του τουρισμού για την ελληνική οικονομία και κοινωνία είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η συμβολή της τουριστικής οικονομίας το 2007 στο ΑΕΠ της χώρας φτάνει το 18%, ενώ η συνολική απασχόληση στην τουριστική οικονομία (940.000 θέσεις εργασίας) αντιστοιχεί στο 20% των απασχολουμένων. Μέχρι το 2018 η απασχόληση στην τουριστική οικονομία μπορεί να αυξηθεί τουλάχιστον κατά 360.000 άτομα, καλύπτοντας το 100% των ανέργων κατά το 2008.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ελληνικός τουρισμός Συγκρινόμενος σε παγκόσμιο επίπεδο, ο ελληνικός τουρισμός καταγράφει ικανοποιητικές επιδόσεις. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού (WTO), η Ελλάδα το 2007 ήταν 16η σε επίπεδο διεθνών αφίξεων και 12η σε επίπεδο εσόδων. Επίσης, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) το 2008, η χώρα μας καταλαμβάνει την 22η θέση μεταξύ 130 χωρών στο Δείκτη Ταξιδιωτικής και Τουριστικής Ανταγωνιστικότητας, ενώ στο Γενικό Δείκτη Ανταγωνιστικότητας καταλαμβάνει μόλις την 65η.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Γενική Έννοια του Εναλλακτικού Τουρισμού Οι ειδικές μορφές τουρισμού προϋπήρχαν χρονικά τόσο του μαζικού τουρισμού όσο και των νέων μορφών τουρισμού. Λειτουργούσαν όμως στις περισσότερες περιπτώσεις ως συμπληρωματική μορφή του μαζικού τουρισμού, ενώ οι νέες μορφές παρουσιάστηκαν κυρίως τα τελευταία χρόνια ως απάντηση στην αλλαγή κινήτρων των τουριστών με έμφαση σε αυτά που συνδέονται με την οικολογία και το περιβάλλον. Οι ειδικές μορφές τουρισμού χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη ενός ειδικού και κυρίαρχου κινήτρου στη ζήτηση και από την ανάπτυξη μιας αντίστοιχης ειδικής υποδομής στις τουριστικές περιοχές, που αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση των τουριστών της κάθε ειδικής μορφής (Βελισσαρίου, 2000).

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Γενική Έννοια του Εναλλακτικού Τουρισμού Κοινωνικός Τουρισμός: Ο κοινωνικός τουρισμός, σαν ιδιαίτερη μορφή τουρισμού, ορίζεται το σύνολο των σχέσεων και φαινομένων τουριστικού χαρακτήρα που διευκολύνουν τη συμμετοχή στον τουρισμό των ασθενέστερων οικονομικών τάξεων. Θεραπευτικός – Ιαματικός Τουρισμός: . Αφορά την επίσκεψη σε περιοχές που διαθέτουν ιαματικά λουτρά, πηγές, κέντρα θαλασσοθεραπείας, Spa, υδροθεραπευτήρια κτλ. Θρησκευτικός Τουρισμός: Σύμφωνα με τον ΕΟΤ είναι ένα είδος τουρισμού που αφορά μια κατηγορία ατόμων που επισκέπτονται θρησκευτικούς τόπους που περιλαμβάνουν εκκλησίες, μοναστήρια, πανηγύρεις είτε στη χώρα της διαμονής τους ή σε κάποια άλλη για λόγους λατρείας.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Γενική Έννοια του Εναλλακτικού Τουρισμού Επαγγελματικός – Συνεδριακός – Εκθεσιακός Τουρισμός: Η μορφή αυτή περιλαμβάνει ταξίδια διαφόρων μορφών, που πραγματοποιούνται για επαγγελματικούς λόγους καθώς και την οργάνωση συνεδρίων, διεθνών εκθέσεων. Μορφωτικός Τουρισμός: Ο μορφωτικός τουρισμός αποτελεί μια μορφή τουρισμού στην οποία τα άτομα έχουν σαν σκοπό την συμμετοχή τους σε πολιτιστικές γενικά εκδηλώσεις. Αγροτουρισμός: Ο αγροτουρισμός είναι μια ήπια μορφή βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης και πολυδραστηριότητας στον αγροτικό χώρο, με την οποία ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τις αγροτικές περιοχές.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Γενική Έννοια του Εναλλακτικού Τουρισμού Θαλάσσιος Τουρισμός: Σύμφωνα με τον Ηγουμενάκη, θαλάσσιος τουρισμός «είναι το σύνολο των τουριστικών δραστηριοτήτων που διεξάγονται στο θαλάσσιο χώρο μιας χώρας, ενώ κατά τον Σωτηριάδη ο θαλάσσιος τουρισμός περιλαμβάνει δύο ειδικότερες μορφές τις κρουαζιέρες και το yachting » (Βελισσαρίου, 2000). Πολιτιστικός Τουρισμός: Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού ( WTO) θεωρεί πως πολιτιστικός τουρισμός είναι το ταξίδι που γίνεται με κίνητρο βασικά πολιτιστικό – περιλαμβάνοντας εκπαιδευτικές περιηγήσεις, θεατρικές παραστάσεις, φεστιβάλ, προσκυνήματα, επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους, μνημεία και μουσεία, καθώς και τη μελέτη του φυσικού περιβάλλοντος, του λαϊκού πολιτισμού και της τέχνης.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Εισαγωγή Από το 1960 ως σήμερα σημειώθηκαν σημαντικές τάσεις εξειδίκευσης και ανάπτυξης στο χώρο του τουρισμού και παράλληλα του αθλητισμού. Οι δυο αυτοί τομείς εξελίχθηκαν σε ιδιαίτερα κερδοφόρες βιομηχανίες του παγκόσμιου οικονομικού στερεώματος. Περίπου την ίδια χρονική περίοδο και συγκεκριμένα μετά το 1970 άρχισε να γίνεται χρήση του όρου αθλητικός τουρισμός με σκοπό να περιγραφεί η ειδική μορφή τουρισμού που συνδύαζε και την αθλητική δραστηριότητα. Ο αθλητικός τουρισμός θεωρείται σύγχρονο φαινόμενο σε αντίφαση με τη διαχρονικά στενή σχέση μεταξύ αθλητισμού και τουρισμού. Ο λόγος είναι ότι μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να αντιμετωπίζεται ως αυτόφωτο κομμάτι της τουριστικής και της αθλητικής βιομηχανίας αλλά και να αποκτά ακαδημαϊκή οντότητα.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Εισαγωγή Στην ραγδαία ανάπτυξη του αθλητικού τουρισμού συνεπικουρούν κατά τους Gammon and Robinson οι παρακάτω λόγοι: Η δημοτικότητα των εθνικών και διεθνών αθλητικών γεγονότων και εκδηλώσεων αυξήθηκε κατακόρυφα. Κατανοήθηκε διεθνώς η αξία της ενασχόλησης με την αθλητική δραστηριότητα ως μέσο προαγωγής της υγείας. Οι κρατικές αρχές κάθε χώρας αρχίζουν και αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα του αθλητισμού ως μέσου σύσφιξης των σχέσεων των λαών αλλά και της άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Υπάρχει μεγάλη και καλά οργανωμένη προσφορά αθλητικών εκδηλώσεων παγκοσμίως. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον αθλητισμό είναι πλέον πιο ευέλικτοι στις μετακινήσεις και την επικοινωνία τους εξαιτίας της τεχνολογικής εξέλιξης.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Ορισμοί και Διακρίσεις του Αθλητικού Τουρισμού Οι Standeven and DeKnop (1999) ορίζουν ως τουρισμό την προσωρινή μετακίνηση ανθρώπων πέρα από τον τόπο μόνιμης διαμονής τους η οποία συνεπάγεται εμπειρίες διαφορετικές από τις καθημερινές. Ο τουρισμός έχει αρκετές επιμέρους διακρίσεις, όμως για τις ανάγκες του αντικειμένου υπό συζήτηση είναι αρκετή η διάκριση μεταξύ επαγγελματικού τουρισμού και τουρισμού διακοπών. Οι ίδιοι συγγραφείς ορίζουν την έννοια του αθλητικού τουρισμού ως όλες τις μορφές ενεργητικής και παθητικής ανάμιξης σε αθλητικές δραστηριότητες όπου η συμμετοχή είναι τυχαία ή οργανωμένη και γίνεται για επαγγελματικούς ή μη λόγους με προϋπόθεση τη μετακίνηση μακριά από τον τόπο διαμονής και εργασίας.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Ορισμοί και Διακρίσεις του Αθλητικού Τουρισμού Για την καλύτερη μελέτη του φαινομένου έχουν προταθεί κατά καιρούς κάποια μοντέλα που βοηθούν στην κατηγοριοποίηση και συστηματοποίησή του. Οι Gammon and Robinson (1999) διακρίνουν δυο κυρίως άξονες διαχωρισμού της σχέσης αθλητισμού – τουρισμού και τους εκφράζουν με τις έννοιες «αθλητικός τουρισμός» και «τουριστικός αθλητισμός». Παράλληλα δίνουν έναν «στενό» και έναν «ευρύ» ορισμό για κάθε κατηγορία.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Ορισμοί και Διακρίσεις του Αθλητικού Τουρισμού Α. Αθλητικός τουρισμός: Περιλαμβάνει άτομα ή ομάδες συμμετέχουν ενεργητικά ή παθητικά σε ανταγωνιστικές ή μη, αθλητικές δραστηριότητες κατά τη διάρκεια μετακίνησής τους έξω από το συνηθισμένο τους περιβάλλον. Β. Τουριστικός αθλητισμός: Περιλαμβάνει άτομα που ταξιδεύουν και συμμετέχουν ενεργά ή παθητικά σε κάποια αθλητική δραστηριότητα. Το ταξίδι σε αυτή την περίπτωση είναι το κύριο κίνητρο μετακίνησης. Ο τουριστικός αθλητισμός αγνοείται από τη διεθνή βιβλιογραφία, όμως αποτελεί σημαντικό κομμάτι της σχέσης τουρισμού – αθλητισμού.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Ορισμοί και Διακρίσεις του Αθλητικού Τουρισμού Οι Standeven and De Knop (1999) αποδέχονται το διαχωρισμό των Gammon and Robinson (1999) στο θεωρητικό τους μοντέλο κάνοντας όμως τη διάκριση του αθλητικού τουρισμού σε επαγγελματικό και διακοπών και παράλληλα σε ενεργητικό και παθητικό. Οι συγγραφείς αυτοί προτείνουν τις παρακάτω κατηγορίες μελέτης: Α. Επαγγελματικός αθλητικός τουρισμός Ενεργητική συμμετοχή, π.χ. αθλητές που συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς αγώνες. Παθητική συμμετοχή, π.χ. δημοσιογράφοι που καλύπτουν τους Ολυμπιακούς αγώνες.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Β. Αθλητικός τουρισμός διακοπών. Ορισμοί και Διακρίσεις του Αθλητικού Τουρισμού Β. Αθλητικός τουρισμός διακοπών. Η κατηγορία αυτή ταυτίζεται με το προηγούμενο θεωρητικό μοντέλο που αναπτύχθηκε από τους Gammon and Robinson (1999). Περιληπτικά, οι Standeven and De Knop (1999) διαχωρίζουν τις παρακάτω κατηγορίες: Παθητική μορφή. Ενεργητική μορφή.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Επιπτώσεις Αθλητικού Τουρισμού Οι επιπτώσεις του αθλητικού τουρισμού μπορούν να διακριθούν στις παρακάτω: 1. Οικονομικές επιπτώσεις. Ο αθλητικός τουρισμός υπολογίζεται ότι καταλαμβάνει ένα μερίδιο της τάξης του 10-20% επί του συνολικού τουριστικού προϊόντος μιας χώρας. Άλλες πηγές αναφέρουν το 5% ως ποσοστό του αθλητικού τουρισμού με την αυστηρή έννοια όπως δόθηκε σε προηγούμενη παράγραφο.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Επιπτώσεις Αθλητικού Τουρισμού 2. Κοινωνικές και πολιτισμικές επιπτώσεις. Ο αθλητικός τουρισμός μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις: Ενίσχυση της τοπικής οικονομίας Ενδυνάμωση των τοπικών παραδόσεων και της ταυτότητας των κατοίκων μιας περιοχής. Διευκόλυνση των σχέσεων των κατοίκων μιας περιοχής με τον υπόλοιπο κόσμο. Ερέθισμα για την κατασκευή υποδομών. Μπορεί όμως να έχει και αρνητικές επιπτώσεις: Διαταραχή της τοπικής οικονομίας. Επίπτωση στην τοπική παράδοση και ταυτότητα. Εμφάνιση βίας σχετικής με την διεξαγωγή των εκδηλώσεων. Μπορεί να ενισχύσει τις τριβές μεταξύ κοινωνιών.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Επιπτώσεις Αθλητικού Τουρισμού 3. Ο αθλητικός τουρισμός είναι αρκετά απαιτητικός στη χρήση εκτάσεων γης και κατά συνέπεια είναι ιδιαίτερα σημαντικό να λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ομαλή του ανάπτυξη με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον ενός τόπου. Για παράδειγμα η αλόγιστη ανάπτυξη γηπέδων γκολφ σε μια περιοχή χωρίς τις απαραίτητες μελέτες και προφυλάξεις μπορεί να σημαίνει την επιβάρυνση του υδροφόρου ορίζοντα με λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Επίσης την αλλοίωση του φυσικού τοπίου μιας περιοχής ασύμβατης με τη μορφολογία των γηπέδων του συγκεκριμένου αθλήματος.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Προϋποθέσεις ανάπτυξης και εφαρμογής αθλητικού τουρισμού Πόροι, Υποδομές και Υπηρεσίες Η εδραίωση μιας τουριστικής περιοχής στον εθνικό ή τον διεθνή χώρο εξαρτάται άμεσα από την δημιουργία και τη λειτουργία ενός ή ορισμένων προτύπων τουριστικής ανάπτυξης. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη δυναμική διαδικασία διαδραματίζουν η ανάπτυξη, η οργάνωση και η διαχείριση πόρων, των υποδομών και των υπηρεσιών, της προσφοράς καθώς και των τουριστικών ρευμάτων που συνθέτουν και συγκροτούν τη ζήτηση της κάθε περιοχής (Τσάρτας, 1999).

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Προϋποθέσεις ανάπτυξης και εφαρμογής αθλητικού τουρισμού Για την ανάπτυξη των ειδικών και εναλλακτικών μορφών τουρισμού απαιτούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις, άξονες και προγράμματα που αφορούν το φυσικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον των τουριστικών περιοχών και τα οποία είτε θα εντάσσονται στην υπάρχουσα δομή, είτε θα βελτιώνουν την προϋπάρχουσα κατάσταση, είτε θα διαμορφώνουν μια νέα παραγωγική δομή όπου θα κυριαρχούν οι υποδομές και οι υπηρεσίες αυτών των μορφών τουρισμού. Ωστόσο απαραίτητες είναι και οι παρεμβάσεις από την πολιτεία τόσο σε τοπικό, όσο και σε περιφερειακό, εθνικό επίπεδο ώστε να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο στήριξης και εφαρμογής των μορφών αυτών του τουρισμού (Τσάρτας, 1999).

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Προϋποθέσεις ανάπτυξης και εφαρμογής αθλητικού τουρισμού Δραστηριότητες ειδικών ενδιαφερόντων καλή συγκοινωνιακή πρόσβαση στη περιοχή. Η έννοια της πρόσβασης σύμφωνα με τον Middleton περιλαμβάνει: • Υποδομές: δρόμους, εθνικούς οδούς, αεροδρόμια, λιμάνια, παρκινγκ αυτοκινήτων. • Εξοπλισμός: το σύνολο των δημόσιων μεταφορικών μέσων. Διάφορες διευκολύνσεις και υπηρεσίες. • Λειτουργικούς παράγοντες: δρομολόγια, διόδια, συχνότητα υπηρεσιών, χρεώσεις τιμών. • Κυβερνητικούς κανονισμούς: οι ρυθμιστικοί έλεγχοι της λειτουργίας μεταφορών.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Προϋποθέσεις ανάπτυξης και εφαρμογής αθλητικού τουρισμού Οι περισσότεροι επισκέπτες εναλλακτικών μορφών τουρισμού χρησιμοποιούν δικά τους οχήματα για τη μετάβαση, οπότε η καλή συγκοινωνιακή υποδομή συμβάλλει στην ευκολότερη προσέγγιση περιοχών. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, η χρησιμοποίηση οχημάτων εκτός δρόμου ή οχημάτων 4Χ4, έχει βοηθήσει πολύ στην ανάπτυξη του ορεινού και εναλλακτικού τουρισμού γενικότερα (Βελισσαρίου 2000).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Οι δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου αποτελούν πηγή δημιουργίας απασχόλησης. Τα οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά των ατόμων των Δυτικών Κοινωνιών επηρεάζουν τις αποφάσεις τους και τον βαθμό ενασχόλησή τους με τις δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου. Η χώρα μας στερείται βασικής καταγραφής της απασχόλησης σχετικά με τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Υφίστανται ποσοτικοί και ποιοτικοί μέθοδοι πρόβλεψης αναγκών ζήτησης απασχόλησης στις υπηρεσίες ψυχαγωγίας. Οι μέθοδοι χρησιμοποιούνται για μακροπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες, βραχυπρόθεσμες προβλέψεις απασχόλησης στις εν λόγω δραστηριότητες. Η χώρα μας διαθέτει τα απαραίτητα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τις προοπτικές για την περαιτέρω ανάπτυξη του αθλητικού τουρισμού.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ο αθλητικός τουρισμός μπορεί να αναπτυχθεί συνδυαστικά με άλλες ήπιες μορφές τουρισμού όπως ο αγροτουρισμός, ο συνεδριακός τουρισμός, ο πολιτιστικός τουρισμός, κ.ά. Για την ανάπτυξη και ένταξη του αθλητικού τουρισμού , στο ευρύτερο φάσμα της τουριστικής πολιτικής, χρειάζεται κατάλληλος σχεδιασμός, προβολή και διαφήμιση, καθώς και παραγωγικές επενδύσεις, τόσο από πλευράς πολιτείας, όσο και από πλευράς ιδιωτών. Ο αθλητικός τουρισμός συμβάλλει στην ανάπτυξη των τουριστικών καταλυμάτων, στην δημιουργία νέων, καθώς και στην αύξηση της απασχόλησης. Η εκπαίδευση σε θέματα αθλητικού τουρισμού πρέπει να εδραιωθεί και να προσαρμοσθεί στις εξελίξεις της εποχής, έτσι ώστε να έχουμε εξειδικευμένα άτομα και στελέχη τα οποία θα μπορούν να προσφέρουν αντίστοιχες ποιοτικές υπηρεσίες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Οι τουριστικές επιχειρήσεις οφείλουν να προσαρμόσουν το προϊόν τους ανάλογα με τις απαιτήσεις της ζήτησης. Οι τουριστικοί πράκτορες και οι tour operators θα μπορέσουν να δραστηριοποιηθούν στην προσφορά τουριστικών πακέτων αθλητικού τουρισμού, διευρύνοντας έτσι την γκάμα προσφοράς των τουριστικών τους προϊόντων. Η διεκδίκηση μόνιμης διεξαγωγής από την χώρα μας διεθνών αθλητικών αγώνων, όπως π.χ το τουρνουά του τένις ή οι αγώνες της Φόρμουλα 1, εκτός του ότι θα έφερναν κάθε χρόνο τη χώρα μας στο διεθνές προσκήνιο, θα ενίσχυαν την ανάπτυξη του αθλητικού τουρισμού με όλες του τις θετικές επιπτώσεις.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η Ολυμπιάδα, οι Ολυμπιακοί και Παρά-ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 αποτέλεσαν σπουδαίες ευκαιρίες για την ανάπτυξη του αθλητικού τουρισμού στη χώρα μας, τόσο στη ζώνη του Λεκανοπεδίου, όσο και στην Περιφέρεια. Η αξιοποίηση του αθλητικού τουρισμού τα επόμενα χρόνια θα ενισχυθεί από την ζήτηση έλευσης στη χώρα μας διαφόρων ξένων αθλητικών αποστολών για λόγους προετοιμασίας και εγκλιματισμού. Όλες αυτές οι μετακινήσεις αθλητών, συνοδών , φιλάθλων μπορούν να αποτελέσουν μια πάρα πολύ σημαντική εν δυνάμει τουριστική αγορά προς όφελος των τουριστικών επιχειρήσεων, των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ενισχύοντας παράλληλα την αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ο τουρισμός και ο αθλητισμός μπορούν να αναδειχθούν σε εργαστήρια για την ανάπτυξη, τις ανταλλαγές και το μοίρασμα των θετικών αξιών, εμπνευσμένα από τον σεβασμό για τους άλλους και κατευθυνόμενα προς μια αμοιβαία κατανόηση, ανοχή και αποδοχή. Το έργο και ο ρόλος αυτών των δραστηριοτήτων αποκτά ιδιαίτερη σημασία, στα πλαίσια της ευρωπαϊκής κοινωνίας, της οποίας η δυναμική έχει αυξητική τάση και χαρακτηρίζεται από βαθιές κοινωνικό-πολιτιστικές, γεωπολιτικές και τεχνολογικές αλλαγές.

Σας ευχαριστούμε!!!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Ελληνόγλωσση Γλύνια, Ε., Λύτρας, Π., Μάρας, Δ.(2004). Ψυχαγωγία και άθληση στον τουρισμό. Αθήνα, Εκδόσεις: Interbooks. Καρλής, Γ.(2000). Ελεύθερος Χρόνος, Αναψυχή και Αθλητισμός: έννοιες και Διοίκηση. Αθήνα. Λύτρας, Π.(1991). Η Κοινωνία της Αναψυχής.O συγκερασμός τουρισμού και αθλητισμού μπροστά στο 2000. Αθήνα, Εκδόσεις: Interbooks. Λύτρας, Π. (2002). Η Κοινωνία της Αναψυχής. Η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου στις διακοπές. Αθήνα, Εκδόσεις: Interbooks. Ντούβας, Λ.(2000). Χορηγίες, Τουρισμός και Αθλητισμός. Αθήνα Παπανίκος, Γρ.(1999). Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 και οι επιπτώσεις στον Ελληνικό Τουρισμό. Μελέτη ΙΤΕΠ, Αθήνα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Περιοδικά Σε τροχιά αθλητικού τουρισμού - Τουριστικό περιοδικό «ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ»- τεύχος 49- Απρίλιος 2000 Περιοδικό ΞΕΝΙΑ, έκδοση του ΞΕΕ, τεύχος Ιουνίου/ Ιουλίου 2002