Δικαίωση ενώπιον του Θεού Δικαίωση ενώπιον του Θεού Ρωμαίους 4

Μόνο η Αγία Γραφή Μόνο ο Χριστός σώζει Μόνο η χάρη Μόνο η πίστη Μόνο στον Θεό ανήκει η δόξα

Τι σημαίνει δικαίωση; Πώς δικαιώνεται κάποιος; Πώς ζει αυτός που δικαιώθηκε;

…λογαριάστηκε σ' αυτόν για δικαιοσύνη …λογαριάστηκε σ' αυτόν για δικαιοσύνη. Και δεν γράφτηκε μονάχα γι' αυτόν, ότι λογαριάστηκε σ' αυτόν, αλλά και για μας, στους οποίους πρόκειται να λογαριαστεί, αυτούς που πιστεύουν σ' αυτόν που ανέστησε από τους νεκρούς τον Ιησού τον Κύριό μας· ο οποίος παραδόθηκε εξαιτίας των παραπτωμάτων μας, και αναστήθηκε για τη δικαίωσή μας (Ρωμ. 4:24-26).

Ο Θεός παρέβλεψε τα χρόνια της άγνοιας· τώρα όμως απαιτεί απ’ όλους τους ανθρώπους σε κάθε τόπο να μετανοήσουν, γιατί έχει καθορίσει μια μέρα που θα κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, μέσω ενός ανδρός που τον έχει ορίσει γι’ αυτό το σκοπό. Κι έδωσε βέβαιη απόδειξη σε όλους, ότι αυτός θα είναι ο κριτής, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς. (Πράξεις 17:30-31, ΝΜΒ)

Hσασταν αποξενωμένοι απ' αυτόν και είχατε φρόνημα εχθρικό απέναντί του - γι' αυτό άλλωστε και κάνατε έργα πονηρά. (Κολοσσαείς 1:23, ΛΟΓΟΣ)

Μέσα από την καρδιά των ανθρώπων πηγάζουν οι κακές σκέψεις, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηριές, δόλος, ακολασία, φθόνος, βλασφημία, αλαζονεία, αφροσύνη. Όλα αυτά τα κακά πηγάζουν μέσα από τον άνθρωπο και τον κάνουν ακάθαρτο. (Μάρκος 7:21-23, ΝΜΒ)

όλοι έχουν αμαρτήσει και βρίσκονται μακριά από τη δόξα του Θεού. (Ρωμ όλοι έχουν αμαρτήσει και βρίσκονται μακριά από τη δόξα του Θεού. (Ρωμ. 3:23)

Θεέ μου, σ' ευχαριστώ που εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους άρπαγας, άδικος, μοιχός, ή και σαν αυτόν εδώ τον τελώνη. (Λουκάς 18:11, ΝΜΒ)

Όλοι μας μολυνθήκαμε, κι όλη η δικαιοσύνη μας είναι σαν ρούχο ρυπαρό Όλοι μας μολυνθήκαμε, κι όλη η δικαιοσύνη μας είναι σαν ρούχο ρυπαρό. Όλοι μας σαν το φύλλο μαραινόμαστε, κι η ανομία μας καθώς ο άνεμος μας διασκορπίζει. (Ησαΐας 64:6, ΝΜΒ)

Ξέρεις εσύ πότε είμαι καθιστός Κύριε, με διερεύνησες και με γνωρίζεις. Ξέρεις εσύ πότε είμαι καθιστός και πότε όρθιος· από μακριά τις διαθέσεις μου διακρίνεις. Βλέπεις εσύ αν ενεργώ ή αν είμαι άπραγος· το κάθε βήμα μου που κάνω το κατέχεις. Και πριν μια λέξη ακόμα έρθει στη γλώσσα μου, να κιόλας που εσύ, Κύριε, πολύ καλά την ξέρεις. (Ψαλμός 139:1-4, ΝΜΒ)

Ποιος θα ανέβει στο βουνό τού Κυρίου; Και ποιος θα σταθεί στον άγιο τόπο του; Ο αθώος στα χέρια, και ο καθαρός στην καρδιά· εκείνος που δεν έδωσε την ψυχή του σε ματαιότητα, και δεν ορκίστηκε με δολιότητα. (Ψαλμός 24:3-4, ΠΕΡΓΑΜΟΣ)

Δεν υπάρχει δίκαιος άνθρωπος, ούτε ένας. Δεν υπάρχει κανένας με σύνεση Δεν υπάρχει δίκαιος άνθρωπος, ούτε ένας. Δεν υπάρχει κανένας με σύνεση. Δεν υπάρχει κανένας που να αναζητεί το Θεό. Όλοι απομακρύνθηκαν από το Θεό, όλοι εξαχρειώθηκαν. Κανένας, μα κανένας δεν κάνει το καλό. (Ρωμ. 3:10-12)

Μακάριοι είναι εκείνοι, των οποίων συγχωρήθηκαν οι ανομίες, και των οποίων σκεπάστηκαν οι αμαρτίες. Μακάριος ο άνθρωπος στον οποίο ο Κύριος δεν θα του λογαριάσει αμαρτία. (Ρωμαίους 4:7-8, ΝΜΒ)

Μάλιστα δε και θεωρώ ότι τα πάντα είναι ζημία απέναντι στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου· για τον οποίο ζημιώθηκα τα πάντα, και θεωρώ ότι είναι σκύβαλα, για να κερδίσω τον Χριστό, και να βρεθώ σ' αυτόν, μη έχοντας δική μου δικαιοσύνη, αυτή από τον νόμο, αλλά εκείνη διαμέσου τής πίστης τού Χριστού, τη δικαιοσύνη αυτή από τον Θεό διαμέσου τής πίστης. (Φιλιππησίους 3:8-9)

ο Θεός με συγχωρεί και με θέλει Δικαίωση σημαίνει ο Θεός με συγχωρεί και με θέλει κοντά Του!

Ο άνθρωπος δικαιώνεται ενώπιον του Θεού δια πίστεως!

Επειδή, τι λέει η γραφή: «Και πίστεψε ο Αβραάμ στον Θεό, και λογαριάστηκε σ' αυτόν για δικαιοσύνη». (Ρωμ. 4:3) Η πίστη λογαριάστηκε στον Αβραάμ για δικαιοσύνη. (Ρωμ. 4:9) Η υπόσχεση δεν δόθηκε επειδή ο Αβραάμ τηρούσε το νόμο, αλλά επειδή πίστεψε στο Θεό και ο Θεός τον δικαίωσε. (Ρωμ. 4:13)

Γιατί αν ο Αβραάμ δικαιώθηκε χάρη στα έργα, τότε έχει λόγο να καυχιέται, αυτό όμως δεν ισχύει για το Θεό. (Ρωμ. 4:2) Σ' εκείνον, όμως, που δεν εργάζεται, αλλά πιστεύει σ' αυτόν που δικαιώνει τον ασεβή, η πίστη του λογαριάζεται για δικαιοσύνη. (Ρωμ. 4:5) Η υπόσχεση δεν δόθηκε επειδή ο Αβραάμ τηρούσε το νόμο, αλλά επειδή πίστεψε στο Θεό και ο Θεός τον δικαίωσε.(Ρωμ. 4:13)

Έτσι κι ο Δαβίδ μακαρίζει τον άνθρωπο που ο Θεός τον δικαιώνει χωρίς να έχει έργα: Μακάριοι αυτοί που τους συγχωρήθηκαν οι αδικίες, που τους σκεπάστηκαν οι αμαρτίες! Μακάριος ο άνθρωπος που δεν του λογαριάζει ο Κύριος την αμαρτία του! (Ρωμ. 4:6-8)

Και δεν γράφτηκε μονάχα γι' αυτόν, ότι λογαριάστηκε σ' αυτόν, αλλά και για μας… (Ρωμ. 4:23-24, ΝΜΒ)

«Ούτε εγώ σε καταδικάζω», της είπε ο Ιησούς· «πήγαινε, κι από ΄δω και πέρα μην αμαρτάνεις πια». (Ιωάν. 8:11β, ΝΜΒ)

Ο τελώνης, αντίθετα, στεκόταν πολύ πίσω και δεν τολμούσε ούτε τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό. Χτυπούσε το στήθος του και έλεγε: “Θεέ μου, σπλαχνίσου με τον αμαρτωλό”. Σας βεβαιώνω πως αυτός έφυγε για το σπίτι του αθώος και συμφιλιωμένος με το Θεό, ενώ ο άλλος όχι· γιατί όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, κι όποιος τον ταπεινώνει θα υψωθεί. (Λουκ. 18:13-14, ΝΜΒ)

Σε βεβαιώνω πως σήμερα κιόλας θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο. (Λουκ Σε βεβαιώνω πως σήμερα κιόλας θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο. (Λουκ. 23:43, ΝΜΒ)

…συγχωρήθηκαν οι ανομίες… σκεπάστηκαν οι αμαρτίες… ο Κύριος δεν θα λογαριάσει αμαρτία. (Ρωμαίους 4:7-8, ΝΜΒ)

Είναι δυνατόν να είναι η πίστη το μέσον για τη δικαίωση, επειδή ο Σταυρός είναι η βάση για τη δικαίωση του αμαρτωλού.

Αυτός, όμως, φορτώθηκε τις θλίψεις μας κι υπέφερε τους πόνους τους δικούς μας. Εμείς νομίζαμε πως όλα όσα τον βρήκαν ήταν τραύματα, πληγές και ταπεινώσεις από το Θεό. Μα ήταν αιτία οι αμαρτίες μας που αυτός πληγώθηκε, οι ανομίες μας που αυτός εξουθενώθηκε.

Για χάρη της δικής μας σωτηρίας εκείνος τιμωρήθηκε και στις πληγές του βρήκαμε εμείς τη γιατρειά. Όλοι εμείς πλανιόμασταν σαν πρόβατα· είχε πάρει καθένας μας το δικό του δρόμο. Μα ο Κύριος έκανε να πέσει πάνω του όλων μας η ανομία. (Ησαΐας 53:4-6, ΝΜΒ)

Κι εσάς, που ήσασταν νεκροί εξαιτίας των αμαρτιών και της ειδωλολατρίας σας, ο Θεός σάς ζωοποίησε μαζί με το Χριστό. Μας συγχώρησε όλα τα παραπτώματα. Κατήργησε το χρεόγραφο με τις διατάξεις του, που ήταν εναντίον μας, και το έβγαλε από τη μέση καρφώνοντάς το στο σταυρό. (Κολ. 2:13-14, ΝΜΒ)

(α) Τι σημαίνει δικαίωση; Δικαίωση εκ πίστεως σημαίνει πως παρόλο που είμαι αμαρτωλός, ο Θεός με διακηρύττει δίκαιο, δηλαδή με συγχωρεί και με θέλει κοντά Του, επειδή καταλογίζει ως δική μου μια δικαιοσύνη που δεν την έχω: του Χριστού!!

(β) Πώς δικαιώνεται κάποιος; Δικαιώνεται εκ πίστεως, επειδή ο Χριστός πλήρωσε όλες μου τις αμαρτίες.

Τι είδους πίστη, είναι η πίστη που δικαιώνει; (γ) Πώς ζει αυτός που δικαιώθηκε; Τι είδους πίστη, είναι η πίστη που δικαιώνει; «Και πίστεψε ο Αβραάμ στον Θεό, και λογαριάστηκε σ' αυτόν για δικαιοσύνη». (Ρωμ. 4:3)

Και χωρίς να εξασθενήσει στην πίστη, δεν συλλογίστηκε το σώμα του ότι ήταν ήδη νεκρωμένο, παρόλο που ήταν περίπου 100 χρόνων, και τη νέκρωση της μήτρας τής Σάρρας· ούτε δίστασε στην υπόσχεση του Θεού με την απιστία, αλλά ενδυναμώθηκε στην πίστη, δοξάζοντας τον Θεό. (Ρωμ. 4:19-20)

Είναι, λοιπόν, πατέρας όλων μας ο Αβραάμ, ενώπιον του Θεού στον οποίο πίστεψε - του Θεού που ζωοποιεί τους νεκρούς. (Ρωμ. 4:16β-17α)

Η αξία της πίστης δεν βρίσκεται στον εαυτό της, αλλά αποκλειστικά κι ολοκληρωτικά στο αντικείμενό της, δηλαδή στον Ιησού Χριστό!

Δικαίωση δια της πίστεως… …σημαίνει δικαίωση μόνο δια του Ιησού Χριστού.

Η πηγή της δικαίωσης είναι ο Θεός και η χάρη Του. Η βάση της δικαίωσης είναι ο Χριστός κι ο Σταυρός Του. Το μέσον της δικαίωσης είναι η πίστη στον Ιησού Χριστό κι όχι τα έργα.

Ο Αβραάμ, ο πατέρας σας, είχε αγαλλίαση να δει τη δική μου ημέρα· και είδε, και χάρηκε. (Ιωάν. 8:56)