Η ψυχοθεραπεία παιδιών και εφήβων στην κινητή μονάδα Δάφνη Πιπιτσούλη Παιδοψυχίατρος Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Δυτικών Κυκλάδων, ΕΠΑΨΥ Μέτσοβο, Οκτώβρης 2011

Πλαίσιο Απαραίτητη η ικανότητα του ψυχοθεραπευτή για Σταθερότητα Αξιοπιστία Holding (Winnicott) Οι ρήξεις του πλαισίου μπορούν να μην είναι τραυματικές?

Συχνότητα συνεδριών Target and Fonagy, Anna Freud Centre, 1994, (763 παιδιά): η υψηλή συχνότητα ψυχοθεραπείας οδήγησε σε καλύτερα αποτελέσματα ειδικά για τα μικρότερα παιδιά και για τα περισσότερο διαταραγμένα. Με ένα μικρό παιδί είμαστε σε εγρήγορση και ελέγχουμε πάντα την πρόοδο ώστε να μπορούμε να αναπροσαρμόσουμε το θεραπευτικό πλάνο. Alex Holder, 1996: Τα μικρά παιδιά ζουν ακόμα με τον πρώτο τους έρωτα. Η παλινδρόμηση του μικρού παιδιού προϋποθέτει τον θεραπευτή παρών, πραγματικό πρόσωπο στη ζωή του. Η μικρή συχνότητα συνεδριών ωφελεί παιδιά που είναι αρκετά ώριμα, διευκολύνοντας το επόμενο βήμα της φυσιολογικής ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης. Διαφορετική συχνότητα συνεδριών σημαίνει διαφορετικός σχεδιασμός και διαφορετικοί στόχοι. Αρχική εκτίμηση του παιδιού και της οικογένειάς του, αναπροσαρμογή ανάλογα με τη συχνότητα

Η φυσιολογική αναπτυξιακή διαδικασία της εφηβείας εμποδίζει την ανάπτυξη της παλινδρόμησης που απαιτείται στις εντατικές θεραπείες. «Ποσότητα θεραπευτικού χρόνου». Βραχείες αποτελεσματικές επεμβάσεις για τους εφήβους (21 συνεδρίες, 6 πρώτοι μήνες θεραπείας). Οι περισσότερο διαταρακτικοί έφηβοι χρειάζονται μεγαλύτερη συχνότητα συνεδριών.   Baruch, Fearon and Gerber, Brandon Centre, London 1998: “the case of psychotherapy services in NHS”, Evaluating the outcome of a community based psychoanalytic psychotherapy service,,

Θεραπευτική σχέση Θεραπευτική ουδετερότητα και απόρρητο. Εναλλακτικές δυνατότητες επικοινωνίας λόγω της απόστασης. Αξιοπιστία θεραπευτή (δυσκολίες στην πρόσβαση). Προκλήσεις και ιδιαιτερότητες στη μεταβίβαση/αντιμεταβίβαση λόγω των συναντήσεων εκτός πλαισίου.

Τοπικές ιδιαιτερότητες που επιδρούν στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη μεγάλου αριθμού ατόμων με τον ίδιο τρόπο (επάγγελμα γονιών, τρόπος ζωής και ανατροφής). Στίγμα εντονότερο από ό,τι στις αστικές περιοχές, επηρεάζει τη συνέχιση της θεραπείας αλλά έρχεται και μέσα στο υλικό της συνεδρίας.

Κλινική εμπειρία διεπιστημονικών ομάδων πρώτης γραμμής Peter Fonagy, “evidence based psychodynamic psychotherapies”, 2005: Τεκμηρίωση + Κλινική εμπειρία διεπιστημονικών ομάδων πρώτης γραμμής εφαρμόσιμες κλινικές οδηγίες που σέβονται τους περιορισμούς της καθημερινής κλινικής Αναγκαιότητα επικοινωνίας μεταξύ των μονάδων, ανταλλαγής κλινικών εμπειριών και συζητήσεων σε ομάδες

Κλινική παιδοψυχιατρική: παιδοψυχιατρική διάγνωση, διαχείριση και παρακολούθηση, συμβουλευτική γονέων, συνεργασία με το σχολείο, ατομική ψυχοθεραπεία, αποκατάσταση Έλλειψη ερευνητικών δεδομένων: η ατομική θεραπεία του παιδιού είναι μόνο ένα μέρος της συνολικής παρέμβασης, είναι δύσκολος ο διαχωρισμός της για να μελετηθεί ως ανεξάρτητος παράγοντας.

Fonagy, 2005: Σωστή εφαρμογή των κλινικών οδηγιών είναι δυνατή μόνο όταν μεταφράζονται σε τοπικό επίπεδο. Η εκπαίδευση του ψυχοθεραπευτή εξασφαλίζει τη σωστή εφαρμογή συγκεκριμένης θεραπείας και την καλή κλινική πρακτική. Ιδιαίτερα απαιτητικό για τον ψυχοθεραπευτή είναι να «μεταφράσει», τροποποιώντας στοιχεία της τεχνικής του προκειμένου να την εφαρμόσει, χωρίς να απολέσει τις βασικές αρχές της. Ευχαριστώ…