Εργασία Αναπτυξιακής Ψυχολογίας Γιάννης Θωμαΐδης. Γιάννης Κανάκης. Χρήστος Ραυτακόπουλος. Παναγιώτης Κορφιάτης.

Ο ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Ο ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Η τηλεόραση εχει αρνητική επίδραση στα μικρά παιδιά καθως τους μειώνει την δημιουργηκότητα και την ικανότητα της ανάγνωσης . Η έκθεση των παιδιών στην τηλεόραση όταν γίνεται με μέτρο δεν αποβλακώνει και δεν περιορίζει την δημιουργικότητά τους.

ΟΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΟΠΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ Τα παιδία και οι έφηβοι επιρεάζονται από την προβολή βίας στην τηλεόραση και για αυτό εχούν επιθετική συμπεριφορά. Η συχνή παρακολούθηση τηλεοπτικής βίας των παιδιών μπορεί να τους οδηγήσει στο συμπέρασμα της πεποίθησης του κακού κόσμου. H τηλεοπτική βία προκαλλεί την αναισθητοποίηση των παιδίων σε πραγματικά γεγονότα.

Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ Η θετική δράση των εκπαιδευτικών προγραμματών στα παιδιά για το κοινονικό καλό και στην μάθηση. Η βελτίωση των παιδιών στα σχολικά τεστ με την βοήθεια του Sesame Street.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ Επεξεργασία Λέξεων : Παρέχει την οργάνωση της σκέψης καθώς και την βελτίωση της γράφης του παιδίου. Προγραμματισμός Υπολογιστών - Γνωστική Ανάπτυξη: Καλλιέργεια της σκέψης και αυτοδυναμίας του παιδιού. Κοινωνικές Επιδράσεις : Προάγεται η συνεργασία μεταξύ των παιδιών με σκοπό την επίλυση του προβλήματος.

ΤΑ ΜΕΙΩΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ Ηλεκτονικά Παιχνιδια: Η ενασχόληση των παιδίων με βίαια παιχνίδια μπορεί να προκαλέσσει τις ίδιες συνέπειες όπως και η τηλεοπτική. Κοινωνικές Ανισότητες: Αναλογα με τις δεξιοτητες του κάθε παιδιου στους υπολογιστες αλλα και ενδιαφερον των αγοριών –κοριτσιών . Έκθεσης στο Διαδίκτυο: Τα παιδία μπορούν να πέσουν θύματα εκμετάλευσης καθώς και να χειραγώθουν σε θρησκευτικά θέματα .

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Ορισμένες Παρανοήσεις Σχετκά με την Αποτελεσματική Σχολική Εκπαίδευση: Σύμφωνα με τον Rutter, η ανεπαρκής χρηματοδότηση μπορεί να υποβαθμίσει την ποιότητα της εκπαίδευσης αν όμως έχει ικανούς δασκάλους δεν επηρεάζει πολύ. Το μέγεθος του σχολείου και των τάξεων σε συνάρτηση με τον αριθμό των παιδιών επηρεάζει τις σχολικές επιδόσεις κυριότερα στα πρώτα χρόνια του σχολείου. Η ανίχνευση ικανοτήτων μπορεί να βοηθήση και να εξελίξει τα παιδία με υψηλό IQ αλλά οι λιγότεροι ικανοί μαθητές δεν θα έχουν την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν προκλήσεις.

Παράγοντες που Συμβάλλουν στην Αποτελεσματικότητα της Σχολικής Εκπαίδευσης: Η αποτελεσματικότητα ενός σχολείου εξαρτάται και από τη σύνθεση του συνόλου των μαθητών σε ένα μικρό βαθμό αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ένα σχολείο είναι καλό όσο οι μαθητές τους οποίους έχει Η σχολική ατμόσφαιρα είναι σημαντική για να πετύχει ένα σχολείο και πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά: Έμφαση στα μαθήματα, Διεύθυνση της τάξης , Πειθαρχία και Ομαδική δουλεία Η καλή προσαρμογή των μαθητών στο σχολείο εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του μαθητή και του σχολικού περιβάλλοντος που επηρεάζουν την εξέλιξη του μαθητή που είναι αποτελεσματική σε ορισμένους και όχι σε όλους.

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ; Οι Εκπαιδευτικές Εμπειρίες των Εθνικών Μειονοτήτων: Τα παιδία έχουν περισσότερες πιθανότητες να τα πάνε καλύτερα στο σχολείο αν οι γονείς στους δίνουν βάση στη μόρφωση και συμμετέχουν στις δραστηριότητες Οι υψηλές επιδόσεις που έχουν τα παιδία στο σχολείο επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τους τύπους γονεϊκης φροντίδας που δέχονται αλλά και τις επιδράσεις από τους συνομήλικους Μια πιθανή αιτία των χαμηλών επιδόσεων μπορεί να είναι τα δυσδιάκριτα και κοινωνικά στερεότυπα που επηρεάζουν συνήθως τους δασκάλους με αποτέλεσμα να μην δίνουν πολύ ενδιαφέρον στα παιδία.

Σύμφωνα με τον Rosenthal οι δάσκαλοι έχουν τη τάση να επαληθεύονται οι προσδοκίες τους κάνοντας τους μαθητές να έχουν καλύτερες ή χειρότερες επιδόσεις ανάλογα με την εκτίμηση που έχει για τις δυνατότητες των μαθητών Το ιστορικό κάθε μαθητή επηρεάζει τις προσδοκίες που έχει ο δάσκαλος ακόμη και οι δύο μαθητές να έχουν τις ιδίες ικανότητες και έφεση, ο δάσκαλος θα περιμένει περισσότερα από αυτόν που έχει καλύτερες επιδόσεις.

Εκπαίδευση των Μαθητών με ειδικές ανάγκες: Αρκετά σχολεία επέλεξαν την εισαγωγή τους στο κύριο ρεύμα αλλά δυστυχώς δεν πήγε πολύ καλά παρά που υπήρχαν παιδία που είχαν καλές επιδόσεις στα μαθήματα και καλύτερη κοινωνική προσαρμογή ,όμως οι συμμαθητές τους φρόντισαν να τους γελοιοποιούν και να τους αποφεύγουν Εισαγωγή στο κύριο ρεύμα πέτυχε μια εκπαιδευτική πρακτική κατά την οποία παιδιά διαφορετικών ικανοτήτων εντάσσονται σε ομάδες κάθε μέλος της ομάδας με προβλήματα ανάλογα με το επίπεδο ικανοτήτων του. Δίνοντας σημασία στην ομαδική δουλεία οι δραστηριότητες συνεργατικής μάθησης δίνουν μια σημαντική εμπειρία στα παιδία.

Μια Διαπολιτισμική Σύγκριση: Οι δάσκαλοι των σχολείων στις ασιατικές χώρες αφιερώνουν πολύ χρόνο στα μαθηματικά διπλάσιο από τι στην Αμερική και οι Ασιάτες μαθητές περνούν περισσότερες ώρες και μέρες το χρόνο στο σχολείο Οι Ασιάτες γονείς ασχολούνται περισσότερο με τις εργασίες των παιδιών τους στο σπίτι με αποτέλεσμα να ενημερώνονται καλύτερα για την πρόοδο των παιδιών τους από σημειωματάρια που έχουν τα παιδία ενώ οι Αμερικάνοι περιορίζονται σε σπάνιες συναντήσεις για την πρόοδο των παιδιών τους Τα παιδία στην Ασία πιστεύουν για να πετύχουν πρέπει να δουλέψουν σκληρά αντίθετα οι Αμερικάνοι πιστεύουν ότι η επιτυχία εξαρτάται από τη ποιότητα διδασκαλία που δέχεται το παιδί.

ΟΙ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΙ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΟΙΝΟΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ Το σχολείο και οι συνομήλικοι αποτελούν σημαντικό παράγοντα κοινονικοποίσης του παιδιού. Οι συναναστροφές όμως, μεταξύ των συνομήλικων, μπορούν να επηρεάσουν θετικά αλλά και αρνητικά το παιδί. Θετικά: Φυσιολογικές συναναστροφές βοηθούν στην υγιή ανάπτυξη και καλή προσαρμογή του ανθρώπου στην κοινωνία. Αρνητικά: «Κακές» συναναστροφές ή «κακές επιρροές» οδηγούν σε αντικοινωνικές συμπεριφορές . Τα μοναχοπαίδια είναι αυτα τα οποία αντιμετωπίζουν πιο συχνά δυσκολία στην κοινωνικοποίηση

ΠΟΙΟΣ Ή ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΣ; ΠΟΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΝ ΑΥΤΟΙ; ΠΟΙΟΣ Ή ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΣ; ΠΟΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΝ ΑΥΤΟΙ; Συνομήλικοι: Οι «κοινωνικά ισότιμοι» ή τα άτομα τα οποία λειτουργούν στα ίδια επίπεδα όσον αφορά στην πολυπλοκότητα της συμπεριφοράς τους. ΕΠΑΦΕΣ ΙΔΙΑΣ ΗΛΙΚΙΑΣ Λιγότερο επικριτικοί και κατευθυντικοί σε σχέση με άλλους φορείς κοινωνικοποίσης οπως η οικογένεια, με αποτέλεσμα τα παιδιά να δοκιμάζουν νέους ρόλους και συμπεριφορές. ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ Τα μεγαλύτερα αδέρφια που έχουν συνιθήσει να κυριαρχούν μαθαίνουν να προσαρμόζονται και να σέβονται. Τα καταπιεσμένα μικρότερα αδέρφια μαθαίνουν να παίρνουν την αρχηγία. Τα μοναχοπαίδια αποκτούν και τις δύο παραπάνω ικανότητες.

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΠΑΦΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΥΣ Τα παιδιά, γενικά, έχουν την τάση να περνούν όλο και περισσότερο χρόνο με συνομήλικους τους, οι οποίοι ανήκουν συνήθως στο ίδιο φύλο, έχουν κατά προσέγγιση ίδια ηλικία και συνηθίζουν να ασχολούνται με δραστηριότητες που αρμόζουν στο φύλο τους. ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΟΙ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΩΝ; Εργασία του Χάρι Χάρλοου: Ο Χάρλοου και οι συνεργάτες του μεγάλωσαν ομάδες πιθήκων σε διαφορετικό κοινωνικό περιβάλλον την κάθε μια, ώστε να μελετήσουν τις συμπεριφορές τους με την πρόοδο της ηλικίας τους. Τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

Πίθηκοι που μεγάλωσαν μόνο με την μητέρα τους δεν απέκτησαν στην πορεία φυσιολογική κοινωνική συμπεριφορά. Ήταν απροσάρμοστοι και επιθετικοί απέναντι στους συνομήλικους. Πίθηκοι που μεγάλωσαν μόνο με συνομήλικους δεν απέκτησαν ούτε αυτοί φυσιολογική κοινωνική συμπεριφορά. Προσκολλήθηκαν έντονα ο ένας στον άλλον όμως στους «ξένους» ήταν αρκετά επιθετικοί. Συμπέρασμα: Γονείς και συνομήλικοι παίζουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού και είναι και οι δύο απαραίτητοι για την υγιή ανάπτυξη ενός ανθρώπου.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ Κοινωνικότητα: Προθυμία ενός ατόμου να συναναστρέφεται κοινωνικά με άλλους και να επιζητά την προσοχή τους. ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ: Πρώτους μήνες: Δεν αλληλεπιδρούν, χαμογελούν, βγάζουν φωνές και χειρονομούν. 12-18 μηνών: Αρχίζουν να αντιδρούν, μεταχειρίζονται τους συνομήλικους ως παιχνίδια και ανταποκρίνονται σε χειρονομίες. 18-24 μηνών: Εμφανίζουν συντονισμένες αλληλεπιδράσεις οι οποίες έχουν καθαρά κοινωνικό χαρακτήρα. Μιμούνται και χαμογελούν το ένα στο άλλο. 2-2⅟₂ ετών: Στοιχεία ομιλίας τα οποία τα διευκολύνει να αναλάβουν συμπληρωματικούς ρόλους και να παίξουν.

ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ: Μεταξύ 2 και 5 ετών. Είναι κοινωνικότερα και απευθύνονται σε ευρύτερο κοινο. Τα παιχνίδια τους χωρίζονται σε 4 κατηγορίες. Μη κοινωνικη δραστηριότητα: παίζουν μόνα τους Παράλληλο παιχνίδι: παίζουν δίπλα-δίπλα αλλα δεν αλληλεπιδρούν. Παιχνίδια συναναστροφής: μοιράζονται τα παιχνίδια αλλά δεν συνεργάζονται για κοινό στόχο. Συνεργατικό παιχνίδι: μοιράζονται τα παιχνίδια και συνεργάζονται για κοινό στόχο.

ΜΕΣΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΕΙΑ: Πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις των συνομηλίκων στη διάρκεια των σχολικών χρόνων. Σε ηλικια 6 έως 10 ετών συμμετέχουν με μεγάλο ενθουσιασμό σε παιχνίδια και δημιουργούν ομάδες συνομηλικων. Η ομάδα αυτή είναι μια συνομοσπονδία από συνομήλικους που βρίσκεται συχνα σε αλληλεπίδραση, δημιουργεί στα μέλη της αίσθηση οτι ανήκουν σε αυτή, έχει δικούς της κανόνες και αποκτά ιεραρχική οργάνωση. Συνεργάζονται τα μέλη για έναν κοινό σκοπό. Οι έφηβοι παιρνούν περισσότερο χρόνο με τους συνομήλικους παρα με την οικογένεια τους. Δημιουργούν ομάδες φίλων που συμπαθούν πραγματικά ο ένας τον άλλον και προτιμούν τις ίδιες δραστηριότητες. Έτσι, δημιουργούνται οι κλίκες ή «παρέες». Μέσα σε αυτές τα μέλη δοκιμάζουν νέους ρόλους, διαμορφώνουν χαρακτήρα και μπαίνουν στο δρόμο για την δημιουργία σχεσεων και με το άλλο φύλλο.

ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΩΝ: Οι γονείς μπορεί ειτε να καλλιεργήσουν ειτε να εμποδίσουν την ανάπτυξη της κοινονικότητας του παιδιού. Ο τόπος διαμονής και η εύκολη πρόσβαση σε συνομιλήκους, οι οργανωμένες δραστηριότητες για τα παιδιά, οι παιδικοί σταθμοί και τα νηπιαγωγία ειναι παράγοντες που θα επηρέασουν την ανάπτυξη της κοινονκότητας των παιδιών και συμβάλλουν καθοριστικά σε αυτό οι γονείς. Οι έρευνες των ψυχολόγων Ladd και Golter έδειξαν πως τα πιο κοινωνικά παιδιά ήταν αυτα τα οποία ειχαν υποστηρικτικούς και υπομονετικούς γονείς , οι οποιοι παρακολοθούσαν έμεσσα τις συναναστροφές των παιδιών τους δίνοντας τους την απαραίτητη ελευθερία. Αντίθετα τα παιδία με μεγάλη έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων είχαν αυταρχικούς γονείς που παρέμβαιναν συνεχώς στις συανανστροφές των παιδιών τους δίνοντας τους συνέχεια εντολές.

ΑΠΟΔΟΧΗ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΦΙΛΙΑ: Αποδοχή συνομηλίκων: Πόσο συμπαθές ή αντιπαθές είναι ένα άτομο στα μάτια των συνομηλίκων. Δημοφιλοί παιδιά: Παιδιά που γίνονται συμπαθή σε πολλά μέλη της ομάδας των συνομηλίκων τους και αντιπαθή σε λίγα. Παιδιά αντικείμενα απόρριψης: Παιδιά που τα αντιπαθούν πολλοί από τους συνομήλικους και τα συμπαθούν λίγοι. Παραμελημένα παιδιά: Παιδιά που χαρακτιρίζονται ελάχιστα ειτε συμπαθή ειτε αντιπαθή απο συνομήλικους. Αμφιλεγόμενα παιδιά: Παιδιά που χαρακτηρίζονται συμπαθή απο πολλούς και αντιπαθή απο εξίσου πολλούς. Παιδιά που βρίσκονται στο «μέσο όρο»: Παιδιά που χαρακτηρίζονται συμπαθή και/ ή αντιπαθή απο ένα μέτριο αριθμό συνομηλίκων τους.

ΑΠΟΔΟΧΗ, ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΥΣ Συμπεριφορά γονέων: ευαίσθητη – αυταρχικοί Γνωστικές ιδιότητες: τα δημοφιλή – παραμελημένα παιδία έχουν καλύτερη επίδοση απο οτι τα παιδια που έχουν γνωρισει την απορριψη. Εξωτερική εμφάνιση: τα «όμορφα» αποκτούν σταδιακά αυτοπεποίθηση, γίνονται φιλικότερα. Τα «άσχημα» αισθάνονται πίκρα, γίνονται επιθτικά. Συμπεριφοριστικοί παράγοντες: επιθετικά παιδια, συνεσταλμένα παιδια.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΙΛΟ Οι φίλοι παρέχουν ασφάλεια και κοιονωνική υποστήριξη. Συμβάλλουν στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων επίλυσης κοινωνικών προβλημάτων. Οι φιλίες προετοιμάζουν για τις ερωτικές σχέσεις των ενηλίκων.

ΤΡΟΠΟΙ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΜΗ ΔΗΜΟΦΙΛΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Θεραπείες ενίσχυσης και δημιουργίας προτύπων. Γνωστικές προσεγγίσης και εκπαίδευση κοινωνικών δεξιοτήτων. Εκπαίδευση στις σχολικές δεξιότητες.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥΣ Με τον όρο φιλία εννοούμε μια στενή και συχνά ανθεκτική στο χρόνο σχέση ανάμεσα σε δύο άτομα που μπορεί να χαρακτηρίζεται από αφοσίωση και αμοιβαία αγάπη. Ο Frederick Kanfer και οι συεργάτες του (1981) διαπίστωσαν ότι τα παιδία ηλικίας 3-6 ετών ήταν πρόθυμα να θυσιάσουν το χρόνο που αφιερωσαν στο παιχνίδι, για να κάνουν μια βαρετή δουλειά αρκεί αυτη η «θυσία» να ωφελούσε ένα φίλο.

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ Πολλές απο τις ενισχύσεις που παρεχουν οι συνομήλικοι ο ένας στον άλλον είναι ακούσιες. Κυρίως όμως οι συνομήλικοι είναι παράγοντες κοινωνικής ενίσχυσης. Επιρροές προτύπων: Οι συνομήλικοι επηρεάζουν ο ένας τον άλλον αποτελώντας αντικέιμενα κοινωνικής σύγκρισης.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ