Περιεχόμενα Μουσεία…………………………………………………………..σελ4 Παραλίες………………………………………………………….σελ22 Λίμνες…………………………………………………………………σελ82 Αξιοθέατα………………………………………….σελ96 Η ιστορία μας……………………………………………....σελ154 Η Κεφαλονιά και τα αρχαία της ………………σελ 164 Οι θησαυροί των ωκεανών ………………….σελ181 Μοναστήρια……………………………………σελ200 Ξενοδοχεία………………………………………σελ220
Mουσεία
Κ οργιαλένειο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο
Το Κοργιαλένειο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο στο Αργοστόλι, (δωρεά Ευαγγέλου Τυπάλδου-Μπασιά) αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Σκοπός του μουσείου είναι η συγκέντρωση, καταγραφή, ταξινόμηση, μελέτη και προβολή της ιστορίας, της λαογραφίας και του πολιτισμού της Κεφαλονιάς, αστικού και αγροτικού, από την περίοδο της Ενετοκρατίας ως τους καταστροφικούς σεισμούς του O σκοπός του Κοργιαλενείου Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου στο Αργοστόλι είναι η έρευνα, καταγραφή, μελέτη, ανάδειξη και προβολή της Ιστορίας της Κεφαλονιάς, από τον 16ο αιώνα και κατά τη διάρκεια όλων των ξένων κατοχών, αλλά και μετά την ένωση με την Ελλάδα, ως τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1953, που εξαφάνισαν σχεδόν ολοκληρωτικά τα ιδιαίτερα στοιχεία του υλικού πολιτισμού του. Επίσης, η μελέτη και προβολή της Λαογραφίας του τόπου και της καθημερινής ζωής των ανθρώπων, όπως αυτή διαμορφώνεται είτε στις πόλεις είτε στην περιφέρεια. Επίσης, η μελέτη της εκκλησιαστικής τέχνης και των λατρευτικών συνηθειών των κατοίκων της Κεφαλονιάς.
Το μουσειακό υλικό, η καταγραφή, καταλογογράφηση, τεκμηρίωση και ανάδειξη του οποίου πραγματοποιείται στο Μουσείο, εντάσσεται στις ακόλουθες κατηγορίες:
-Ιστορικά έγγραφα σε φωτοτυπίες από τα αρχεία Αγγλίας - Γαλλίας - Ιταλίας, που αφορούν τη Κεφαλονιά. -Προσωπογραφίες, ελαιογραφίες, συλλογές προσωπικών αντικειμένων ιστορικών προσώπων της Κεφαλονιά. - Σκεύη, πορσελάνες, ασημικά, χαλκώματα. - Κεντήματα, σκεύη της καθημερινής ζωής της υπαίθρου. - Αναπαράσταση υπνοδωματίου. - Υδατογραφίες, λιθογραφίες, χάρτες, αποτυπώσεις, σχέδια εκκλησιών και ιστορικών φρουρίων. - Φωτογραφικά αρχεία, αποτελούμενα από περίπου φωτογραφίες προσεισμικής Κεφαλονιάς, σεισμών του 1953, επιφανών Κεφαλλήνιων της διασποράς, ιστορικών προσώπων, η δράση των οποίων σχετίζεται με την Κεφαλονιά, αρχιτεκτονικού υλικού, πολύτιμων εκκλησιαστικών εικόνων και ναών. - Έργα τέχνης. Ξυλόγλυπτα τέμπλα. Εκκλησιαστικά σκεύη, εικόνες. - Νομίσματα.
Το Μουσείο διαθέτει πληροφοριακή Βιβλιοθήκη καθώς και οργανωμένο αρχείο στη διάθεση των ερευνητών και πραγματοποιεί εκδόσεις που σχετίζονται με το αντικείμενό του. Το Μουσείο προσανατολίζεται στην περαιτέρω αξιοποίηση του υλικού του με το σχεδιασμό και την ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Το μουσείο υπάγεται: στη Διεύθυνση Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του υπουργείου πολιτισμού. Κοργιαλένειο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο - Ηλία Ζερβού 12, Τηλέφωνο: , 26846, Φαξ:
Αρχαιολογικό Μουσείο
Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Αργοστολίου στη Κεφαλονιά θεμελιώθηκε το 1957 και ολοκληρώθηκε το 1960, σε αντικατάσταση του παλιού μουσείου που καταστράφηκε από το μεγάλο σεισμό που έγινε στο νησί το Το 2000 ολοκληρώθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού η αποκατάσταση της στατικής επάρκειας του κτηρίου, που είχε ταλαιπωρηθεί από διάφορους σεισμούς, καθώς και η αναμόρφωση της έκθεσής του.Το Μουσείο διαθέτει τρεις αίθουσες, όπου αναπτύσσεται η έκθεση των ευρημάτων από τη Κεφαλονιά, που χρονολογούνται από την Παλαιολιθική έως την υστερορρωμαϊκή περίοδο.
Αίθουσα 1 Στην αίθουσα Ι εκτίθενται πυριτολιθικά εργαλεία της παλαιολιθικής περιόδου, που βρέθηκαν σε αφθονία στη Σάμη, το Φισκάρδο και τη Σκάλα, και διάφορα αντικείμενα των νεολιθικών χρόνων, που βρέθηκαν κατά καιρούς στο νησί - το μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από τη σπηλιά της "Δράκαινας" στον Πόρο. Παρουσιάζονται, ακόμη, αντιπροσωπευτικά πήλινα σκεύη της Μεσοελλαδικής περιόδου, κυρίως από τους κιβωτιόσχημους τάφους των Κοκκολάτων, αλλά και πολύτιμη μικροτεχνία και κεραμική από τους λακκοειδείς και τους δύο θολωτούς τάφους στα Κοκκολάτα, που ανήκουν στην τελευταία μυκηναϊκή περίοδο
Αίθουσα 2 Η σημαντικότερη περίοδος για την Κεφαλονιά είναι η μυκηναϊκή, στην οποία έχει αφιερωθεί ολόκληρη η αίθουσα ΙΙ. Σε εννέα προθήκες παρουσιάζονται τα αντιπροσωπευτικότερα αντικείμενα από την ογκώδη, σε σχέση με την έκταση του νησιού, μυκηναϊκή συλλογή του Μουσείου, που καταδεικνύουν όλες τις εκφάνσεις αυτού του πολιτισμού. Στη συντριπτική τους πλειονότητα προέρχονται από τάφους.
Αίθουσα 3 Τα εκθέματα της αίθουσας ΙΙΙ σχετίζονται με την Κεφαλληνιακή τετράπολη του 5ου αιώνα π.χ., που αποτελούσαν τέσσερις πόλεις- κράτη, η Πάλη, η Κράνη, οι Πρόννοι και η Σάμη. Εκτίθενται ευρήματα από την περιοχή της Παλικής, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν υδρία του 8ου αιώνα π.χ. και μαρμάρινη κεφαλή γενειοφόρου Σιληνού και πλαστικό αγγείο σε μορφή κεφαλής δούλου, ρωμαικών χρόνων. Παρουσιάζονται, ακόμη, αντικείμενα από το πλούσιο ρωμαϊκό νεκροταφείο στο Φισκάρδο, από το νεκροταφείο των Κοκκολάτων και των Μεταξάτων, από τις περιοχές της Κράνης και των Πρόννων, και από το λατρευτικό σπήλαιο των Διακάτων, από τη Σάμη και την ευρύτερη περιοχή της, για την οποία γνωρίζουμε περισσότερα στοιχεία με αφορμή τις ανασκαφές σωστικού χαρακτήρα που διεξάγονται εκεί.
Γ. Βεργωτή, Τ.Κ , Αργοστόλι Τηλέφωνο: ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ - ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ - ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ
Μουσείο Φυσικής ιστορίας
Το μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κεφαλονιάς και Ιθάκης είναι τόπος όπου ο επισκέπτης μπορεί να γνωρίσει το φυσικό πλούτο, τη χλωρίδα και τη πανίδα των δύο νησιών, τα γεωλογικά τους φαινόμενα, τον εθνικό δρυμό Αίνου και τον πλούτο της θάλασσας που τα περιβάλλει. Το μουσείο βρίσκεται στα Δαυγάτα πολύ κοντά στο Αργοστόλι. Μια επίσκεψη σε αυτό το μουσείο και είναι ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει κανείς την περιήγηση του στο νησί της Κεφαλονιάς.
Το μουσείο ιδρύθηκε το 1996 από τη εταιρεία προστασίας της φύσεως Κεφαλονιάς και Ιθάκης και ήταν ο λόγος για τον οποίο βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Το μουσείο περιλαμβάνει εργαστήριο, κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και συλλογή δειγμάτων από την τοπική χλωρίδα και πανίδα. Οι στόχοι του είναι προφανείς, να λειτουργήσει ως τόπος προβολής του φυσικού περιβάλλοντος των δυο νησιών και να ενημερώσει αλλά και να ευαισθητοποιήσει του κοινό σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. Είναι μια προσπάθεια με πολύ μεγάλη αξία, καθώς ζούμε σε εποχές συνεχούς υποβάθμισης του περιβάλλοντος και χρειάζεται μεγάλος αγώνας για την προστασία του.
Μη ξεχνάμε ότι ο Εθνικός Δρυμός του Αίνου είναι ένας από τους 1Ο προστατευμένους εθνικούς δρυμούς ήδη από το 1962, παρόλα αυτά έχει υποστεί υποβάθμιση και καταστροφές και από φυσικά φαινόμενα αλλά και από την ανθρώπινη παρέμβαση. Τηλέφωνο Φαξ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΗΛΑΠΙΔΙΑΣ
Ένα μουσείο στη Κεφαλονιά που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε είναι το εκκλησιαστικό-βυζαντινό μουσείο που έχει ιδρύσει η Μητρόπολη Κεφαλονιάς με πρωτοβουλία του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κ.κ Σπυρίδωνα το Το μουσείο το 2002 στεγάστηκε σε δικό του κτίριο που χτίστηκε για αυτό το σκοπό στη Μονή του Αγίου Ανδρέα.
Η συλλογή του μουσείου συντηρήθηκε από την 6η Εφορεία Βυζαντινών αρχαιοτήτων, η οποία διαμόρφωσε και την έκθεση του μουσείου. Το εκκλησιαστικό-βυζαντινό μουσείο της Κεφαλονιάς περιλαμβάνει ξυλόγλυπτα, φορητές εικόνες και θρησκευτικά κειμήλια, τα περισσότερα από τα οποία είναι από ναούς και μονές του νησιού που καταστράφηκαν στους σεισμούς του Αυτό το υλικό, μαζί με τα κειμήλια της Μονής του Αγίου Ανδρέα αλλά και δωρεές που προστέθηκαν στη συνέχεια, είναι το πλούσιο περιεχόμενο του μουσείου. Τα εκθέματα του εκκλησιαστικού-βυζαντινού μουσείου της Κεφαλονιάς αντιπροσωπεύουν 4 αιώνες θρησκευτικής και καλλιτεχνικής έκφρασης των επώνυμων και ανώνυμων δημιουργών του νησιού. Το μουσείο είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 8 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι, εκτός από τις Κυριακές που είναι κλειστό. Τηλέφωνο
Φανταστικές παράλιες… Αντίσαμος
Η Αντίσαμος βρίσκεται κοντά στο λιμάνι της Σάμης, όπου η διαδρομή από το λιμάνι μέχρι την παραλία, μαγεύει τον επισκέπτη, αφού διασχίζει ένα από τα πιο πράσινα μέρη του νησιού με πανύψηλα πεύκα και δέντρα. Η παραλία θεωρείται από τις ωραιότερες του νησιού, είναι βοτσαλωτή, αλλά σε κάποια σημεία της διαθέτει και ψιλή, άσπρη άμμο. Τα νερά της κρυστάλλινα και γαλάζια μαγεύουν και τον πιο απαιτητικό παραθεριστή.
Βάτσα
Θα χρειαστείτε μόλις 15 λεπτά από το Ληξούρι για να φτάσετε στην παραλία Βάτσα. Η παραλία διαθέτει μία κατακόκκινη αμμουδιά, πεντακάθαρα νερά και ένα ποταμάκι που διασχίζει την ακτή και καταλήγει στην θάλασσα, δημιουργώντας ένα όμορφο φυσικό αξιοθέατο. Η ακριβώς απέναντι πλευρά της παραλίας Βάτσα δεν έχει υποστεί καμία παρέμβαση διατηρώντας έτσι την άγρια φυσική της ομορφιά, κι είναι ένα τόσο γαλήνιο μέρος που αντικρύζει το Ιόνιο πέλαγος, ώστε κάποιοι το επιλέγουν για να κάνουν το γάμο τους στο κοντινό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Η παραλία Βάτσα διαθέτει και μια αυθεντική κεφαλλονίτικη ταβέρνα, που μαζί με το φάρο του Γέρου Γόμπου, συμπληρώνουν το σκηνικό για ν’ απολαύσετε ένα αξέχαστο ηλιοβασίλεμα.
Αγία Π αρασκευή
Η παραλία της Αγίας Παρασκευής θα την συναντήσετε ανάμεσα από την Αγία Ευφυμία και την Σάμη. Μία βοτσαλωτή παραλία που η φυσική σκιά από τα δέντρα που φτάνουν μέχρι την παραλία, η θέα προς το νησί της Ιθάκης και τα μαγευτικά νερά, κάνουν την παραλία της Αγίας Παρασκευής μία επιλογή για το μπάνιο πολλών τουριστών της Κεφαλονιάς.
Αι Χέλης
Αν είστε από εκείνους που λατρεύουν τα θαλάσσια σπορ, τότε δεν νοείται να μην περάσετε και από τον Άι Χέλη. Είναι οργανωμένη παραλία στα νότια της Κεφαλονιάς, κοντά στο χωριό Σβορωνάτα της Λειβαθούς, αμμώδης, μεγάλη σε έκταση και διαθέτει για τους επισκέπτες πλήθος από ομπρέλες και ξαπλώστρες. Η άμμος έχει το χαρακτηριστικό γκριζωπό χρώμα, ενώ τα νερά της είναι ρηχά, πεντακάθαρα και καταγάλανα. Ο Άι Χέλης είναι κατάλληλος και
για μικρά παιδιά, καθώς τα ρηχά νερά του είναι συνήθως ήρεμα, ενώ και η κοντινή απόσταση από τα Σβορωνάτα, αλλά ακόμα και το Αργοστόλι (περίπου 10 χιλιόμετρα) τον κάνουν ιδανικό προορισμό. Στην παραλία θα βρείτε ακόμα ένα beachbar που θα σας προσφέρει από καφέ και σνακ, μέχρι ποτό αργότερα, ενώ διοργανώνονται και beach party συχνά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η πρόσβαση στον Άι Χέλη είναι εύκολη, καθώς ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος φτάνει ως τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο πάρκινγκ πίσω από την παραλία.
Τραπεζάκι
Η παραλία Τραπεζάκι βρίσκεται κοντά στο χωριό Μουσσάτα. Πρόκειται για αμμώδη, μη οργανωμένη παραλία στην οποία η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη. Ιδανική για όσους επιζητούν ήσυχες διακοπές, κάτω από το ζεστό ήλιο της Κεφαλονιάς. Σε κοντινή απόσταση από την παραλία, λειτουργεί ταβέρνα που μπορεί κανείς να δοκιμάσει σπιτικές συνταγές.
Μηνιές
Η παραλία Μηνιές απέχει μόλις 4χμ από την πρωτεύουσα του νησιού, το Αργοστόλι. Είναι μια παραλία με άμμο και καταγάλανα νερά, οργανωμένη με ξαπλώστρες και ομπρέλες, την οποία επισκέπτονται κάθε χρόνο πολλοί παραθεριστές για να απολαύσουν τα ήρεμα και καθαρά νερά της παραλίας.
Πόρος
Η υπέροχη παραλία Πόρος βρίσκεται στην ομώνυμη παραθαλάσσια κωμόπολη της Κεφαλονιάς και θεωρείται μια από τις καλύτερες παραλίες του νησιού, που προσελκύει τους λάτρεις της κολύμβησης. Είναι μια από τις πιο κοσμικές παραλίες του νησιού, ντυμένη με ψιλό, λευκό βότσαλο και κρυστάλλινα, διάφανα νερά.
Μύρτος
Η παραλία Μύρτος αποτελεί το σήμα κατατεθέν για το νησί. Το όνομα Κεφαλονιά είναι συνυφασμένο με την παραλία του Μύρτου. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει επιλέξει το νησί για διακοπές και να μην έχει δει ή κολυμπήσει στην υπέροχη αυτή παραλία. Έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις ωραιότερες της Ευρώπης και για αυτό κατέχει και τη Γαλάζια Σημαία. Πρώτα από όλα μαγεύει τον επισκέπτη η υπέροχη, καταπράσινη διαδρομή μέχρι να φτάσει στη μαγευτική πλαζ. Το θέαμα που αντικρίζει δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις, πανύψηλα βράχια κυκλώνουν τον κόλπο,για την προστασία της παραλίας από τους ανέμους, η κάτασπρη αμμουδιά στο βάθος της θάλασσας και τα βαθυγάλαζα νερά της προκαλούν και τους πιο απαιτητικούς κολυμβητές να τα εξερευνήσουν, απαιτείται όμως ιδιαίτερη προσοχή καθώς βαθαίνουν απότομα.
Αγία Ι ερουσαλήμ
Η παραλία Αγία Ιεροσαλήμ βρίσκεται στο βόρειο και δυτικό μέρος της Κεφαλονιάς. Ένας κολπίσκος με βοτσαλάκι στην παραλία του και με καταγάλανα νερά. Μία οργανωμένη παραλία διαθέτει ξαπλώστρες και ομπρέλες, όπως και μια ταβέρνα για το φαγητό σας με θέα το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας. Από την παραλία της Αγίας Ιερουσαλήμ.
Αγία Κ υριακή
Ανάμεσα από τα χωριά Ζολά και Αγκώνα βρίσκεται η αμμώδης παραλία της Αγίας Κυριακής. Γαλαζοπράσινα πεντακάθαρα νερά και ένα τοπίο που το συνθέτουν βραχώδη ακτές. Αν επιλέξετε την παραλία της Αγίας Κυριακής θα πρέπει να διανύσετε ένα μέρος μέχρι την παραλία με βατό χωματόδρομο και ότι τα νερά είναι βαθιά. Επίσης στην αρχή της παράλιας θα βρείτε μια παραδοσιακή ψαροταβέρνα με φρέσκο ψαρί και θαλασσινά… καθώς και στο τέλος της παράλιας θα μπορείτε να δροσιστείτε με καφέ, μπίρα η ότι άλλο προτιμάτε!!
Αλατιές
Αν δεν σας αρέσει η πολυκοσμία στις παραλίες της Κεφαλονιάς, τότε η παραλία Αλατίες είναι αυτό που ψάχνετε. Λευκά βότσαλα, καταπράσινο τοπίο και αρκετές βουτιές από τα βράχια που την περικλείουν. Βρίσκεται στη Βορειοδυτική Κεφαλονιά και είναι ένας μικρός κολπίσκος που περιτριγυρίζεται από βράχια.
Ξι
Η παραλία Ξι είναι από τις γνωστότερες του νησιού, βρίσκεται πολύ κοντά στο Ληξούρι, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νησιού, μετά την πρωτεύουσα. Πρόκειται για μια εκτεταμένη αμμουδιά, που εντυπωσιάζει τους επισκέπτες της το κοκκινωπό χρώμα της παραλίας και τα ρηχά, ασφαλή νερά της. Έχει βραβευτεί με τη Γαλάζια Σημαία, είναι άρτια οργανωμένη και παρέχει στους λουόμενους όλες τις ανέσεις για μια απολαυστική ημέρα στην παραλία και τη δυνατότητα ενοικίασης εξοπλισμού για θαλάσσια σπορ στους λάτρεις του είδους. Επίσης στην παραλία λειτουργούν δύο beach bar και σε απόσταση αναπνοής εστιατόριο.
Λέπεδα
Η παραλία Λέπεδα βρίσκεται νότια από το Ληξούρι, ένα θαυμάσιο κέντρο παραθερισμού με καταπληκτική αμμουδιά και καθαρά νερά. Είναι οργανωμένη παραλία με ομπρέλες και ξαπλώστρες και ιδανική για οικογένειες με παιδιά. Σε κοντινή απόσταση από την παραλία συναντάμε ένα γραφικό ταβερνάκι όπου μπορεί κανείς να απολαύσει φρέσκο ψάρι και παραδοσιακές, τοπικές συνταγές.
Λουρδάς
Η παραλία Λουρδάς βρίσκεται στο χωρίο Λουρδάτα, το οποίο είναι κτισμένο σε μια προνομιακή τοποθεσία με πυκνή βλάστηση και εύφορες εκτάσεις. Η εκτεταμένη αμμουδιά της παραλίας προσελκύει πλήθος παραθεριστών αλλά και των ντόπιων κατοίκων του νησιού, λόγω της εξαιρετικής τοποθεσίας της και των πεντακάθαρων νερών της.
Σκάλα
Η παραλία Σκάλα, βρίσκεται στον ομώνυμο οικισμό και συγκεντρώνει ετησίως μεγάλο αριθμό λουόμενων, μια και η περι ο χή αποτελεί ένα από τα πιο καλά οργανωμένα τουριστικά θέρετρα του νησιού. Η εκτεταμένη αμμουδιά της και τα ήρεμα, γαλανά νερά της είναι τα δύο σημαντικότερα χαρακτηριστικά της πλαζ. Υπάρχει και η δυνατότητα για θαλάσσια σπορ και για αυτούς που επιζητούν πιο ήσυχα μέρη για μπάνιο, υπάρχουν μικρές, πιο απομονωμένες παραλίες στη γύρω περιοχή.
Φισκάρδο
Στο βορειότερο άκρο του νησιού, σώζεται το γραφικό χωριό Φισκάρδο, το μοναδικό μέρος του νησιού που διατηρεί γνωρίσματα από την παλιά Κεφαλονιά πριν τους καταστροφικούς σεισμούς του Οι παραλίες Έμπλυση και Φώκι, είναι από τις πιο γνωστές της περιοχής, το ψιλό βότσαλο και τα γαλαζοπράσινα νερά τους, έλκουν κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες κάθε ηλικίας. Κοντά στις παραλίες λειτουργούν παραδοσιακές ταβέρνες που σερβίρουν μοναδική κρεατόπιτα, κατεξοχήν κεφαλλονίτικη συνταγή.
Έμπλυση
Είναι η πιο δημοφιλής παραλία της Ερίσου, ένας κόλπος με κλειστό σχήμα, κάτασπρα βότσαλα και γαλαζοπράσινα νερά, καταπράσινα δέντρα που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα, ένα τοπίο μαγευτικό… Αν και η παραλία είναι βοτσαλωτή, ο βυθός της είναι αμμώδης και χαρίζει στα νερά ένα γαλαζοπράσινο χρώμα, που αντικατοπτρίζει την φύση γύρω. Βράχια με επίπεδη σχεδόν επιφάνεια, που μοιάζουν με λίθινες πλάκες βρίσκονται στα πλάγια της και σας δίνουν τη δυνατότητα να απλώσετε και εκεί την πετσέτα και τα πράγματα σας και να απολαύσετε την ηλιοθεραπεία σας. Πάνω στην παραλία λειτουργεί καντίνα που προσφέρει
τα απαραίτητα, ενώ κοντά στην Έμπλυση θα βρείτε ταβέρνες και εστιατόρια με παραδοσιακή κεφαλλονίτικη κουζίνα – μην παραλείψετε να δοκιμάσετε κεφαλλονίτικη κρεατόπιτα μετά τις βουτιές! Κατά τα άλλα, η παραλία είναι ανοργάνωτη, δεν διατίθενται ομπρέλες και ξαπλώστρες και θα πρέπει να φροντίσετε μόνοι σας για ό,τι χρειαστείτε. Απέχει από το χωριό Γερμενάτα ένα χιλιόμετρο και από το Φισκάρδο μόλις ενάμιση.
Φώκι
Σε πολύ μικρή απόσταση από το Φισκάρδο της Κεφαλονιάς, έτσι που την προσεγγίζει κανείς ακόμα και με τα πόδια, το Φώκι θεωρείται μία από τις ομορφότερες παραλίες της Ερίσου. Ο κατάφυτος από κυπαρίσσια και ελιές μικρός κολπίσκος προσφέρει προστασία από ανέμους και κύματα, ενώ σε συνδυασμό με τα αρκετά ρηχά νερά αποτελεί ιδανική επιλογή για οικογένειες με μικρά παιδιά. Το ιδανικότερο σημείο για βουτιές και ηλιοθεραπεία είναι το δεξί μέρος του κόλπου, όπου βρίσκεται ένα μονοπάτι που οδηγεί σε διαδοχικούς επίπεδους βράχους. Η παραλία πήρε το όνομα Φώκι από τις φώκιες Μονάχους- Μονάχους (Monachus-Monachus), που συχνά επιλέγουν τα γαλαζοπράσινα νερά του κόλπου για μια σύντομη «επίσκεψη».
Άγιος Θ ωμάς
Είναι η παραλία του πανέμορφου χωριού Καραβάδος, στη Λειβαθώ, στα νότια της Κεφαλονιάς. Φτάνει κανείς ως εκεί με αυτοκίνητο, αλλά και με τα πόδια από το χωριό. Πήρε το όνομά της από το ομώνυμο εκκλησάκι, που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου, και το οποίο επίσης μπορείτε να επισκεφθείτε. Λίγο πριν την παραλία, πανύψηλα πλατάνια και μια βρύση με τρεχούμενο νερό θα σας δροσίσουν στην μικρή πλατεία. Πρόκειται ουσιαστικά για δυο γειτονικές αμμουδιές: η πρώτη, η μικρότερη, βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ταβέρνα, εκεί που καταλήγει ο δρόμος. Η δεύτερη παραλία του Αγίου Θωμά βρίσκεται μετά τα βράχια, στην άκρη της πρώτης, και μπορείτε να την προσεγγίσετε εύκολα περπατώντας. Οι γεωλογικοί σχηματισμοί που «στολίζουν» την ακτή του Αγίου Θωμά, οι μεγάλοι λάκκοι με θαλασσινό νερό, που το καλοκαίρι λειτουργούν σαν «τζακούζι», και ο βράχος που κυριαρχεί στο τοπίο και λέγεται Γερονητσιά συνθέτουν ένα εντυπωσιακό τοπίο.
Μέγας Λάκκος
H παραλία Μέγας Λύκος είναι πιο γαλήνια από το Ξι, αλλά εξίσου οργανωμένη. Έχει πολύ εύκολη πρόσβαση και άνετο πάρκινκ. Εκτείνεται σε μεγάλο μήκος και φημίζεται για το κόκκινο χρώμα της άμμου της. Τα νερά είναι πολύ ρηχά σε απόσταση πολλών μέτρων (ιδανική για μικρά παιδιά) και ο βυθός είναι καλυμμένος με ψιλή άμμο. Διαθέτει ταβέρνα, καντίνα, καφετέρια και ομπρέλες.
Πετανοί
Η περίφημη παραλία Πετανοί με το άσπρο ψιλό βοτσαλάκι και τα κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της Παλικής. Κατηφορίζοντας προς την παραλία θα αγναντέψετε από ψηλά μια εικόνα ασύλληπτης ομορφιάς. Έχει βραβευτεί με τη Γαλάζια Σημαία, είναι άρτια οργανωμένη (διαθέτει ταβέρνες μπροστά στη θάλασσα αλλά και πιο ψηλά με υπέροχη θέα, καντίνα, καφετέρια και ομπρέλες) για ευχάριστη διαμονή και διατροφή.
Μακρύς/Πλατύς Γιαλός
Ο Μακρύς και ο Πλατύς Γιαλός είναι δύο από τις ωραιότερες και πολυσύχναστες παραλίες της Κεφαλονιάς γνωστές για τη χρυσή τους άμμο με καταγάλανα και πεντακάθαρα νερά. Αποτελούν εδώ και χρόνια ένα από τα κυριότερα σημεία έλξης ντόπιου και ξένου τουρισμού. Κατά την περίοδο του καλοκαιριού οι δύο παραλίες γίνονται χώρος συνάντησης επισκεπτών από κάθε γωνιά του πλανήτη αφού βρίσκοναι στην περιοχή Λάσσης με πλούσια τουριστική κίνηση, κοντά στην πρωτεύουσα του νησιού το Αργοστόλι, αλλά και στο δρόμο προς το αεροδρόμιο. Έχουν βραβευτεί με τη Γαλάζια Σημαία, και οι λουόμενοι μπορούν να απολαύσουν τις ανέσεις που προσφέρει η άριστη οργάνωση των παραλιών έχοντας μπροστά τους το απέραντο γαλάζιο του Ιονίου και στα νώτα τους τη δροσερή ομορφιά ενός πλούσιου και καταπράσινου πευκοδάσους.
Άβυθος
Στο τέρμα του χωριού των Καλλιγάτων της Λειβαθούς, μία παραλία με κόκκινη άμμο που χωρίζεται στα δύο από έναν εντυπωσιακό βράχο. Συναρπαστική και παράξενη, συμπληρώνεται από το νησάκι Δίας που βρίσκεται απέναντί της, στο μισό μίλι. Όπως μαρτυρά το όνομα της, τα νερά της είναι σχετικά ρηχά και είναι ιδανική για παιδιά. Διαθέτει ταβέρνα, καντίνα, καφετέρια και ομπρέλες.
Αθέρας
Η παραλία του Αθέρα Βρίσκεται στα βόρεια του Ληξουρίου, στο μικρό και ήσυχο χωριό με το ίδιο όνομα. Είναι μια ήσυχη πεντακάθαρη παραλία με άμμο και καταπληκτική θέα. Εδώ θα βρείτε την μικρή μαρίνα του Πόρτο Αθέρα, με παραδοσιακές ψαροταβέρνες και το εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα.
Λαγκαδάκια
Μικρή προστατευμένη παραλία με όμορφα βότσαλα και νερά που έχουν όλες τις αποχρώσεις του μπλε. Για να πάτε θα ακολουθήσετε τον ίδιο δρόμο που κατευθύνεται στον Γέρο-Γόμπο, στρίβοντας από τον κεντρικό άξονα, ανάμεσα στα Χαβριάτα και τα Χαβδάτα.
Πλατιά Άμμος
Λίγο μετά τη Μονή Κηπουραίων της χερσονήσου της Παλικής, μία από τις πιο εντυπωσιακές αμμουδιές της Κεφαλονιάς απλώνεται στα πόδια σας. Αν και πλέον δεν είναι άγνωστη, τα περίπου 400 σκαλιά που πρέπει να κατέβει κανείς για να την απολαύσει μετατρέπουν την πρόσβαση σ' αυτήν την παρθένα παραλία σε μικρή περιπέτεια. Πάρτε μαζί σας προμήθειες και απολαύστε την.
Δαφνούδι
Μια μικρή κρυμμένη παραλία στο βορειότερο άκρο της Κεφαλονιάς. Υπέροχη παραλία, ιδανική για ξέγνοιαστες και χαλαρές στιγμές. Η πρόσβαση γίνεται από τα Αντιπάτα της Ερίσσου (υπάρχουν πινακίδες). Προσοχή, ο δρόμος δε φτάνει μέχρι τη θάλασσα, υπάρχει όμως ένα μονοπάτι (600m) μέσα στο δάσος που οδηγεί σε ένα μαγικό λιμανάκι.Η παραλία έχει χοντρό βότσαλο, και τα ήρεμα νερά έχουν έντονες εναλλαγές χρώματος από το πράσινο στο γαλάζιο, και η σκιά των δέντρων, φτάνει σχεδόν μέχρι τη θάλασσα
Κατελειός
Τη παραλία του χωριού Κατελειός θα την βρείτε στο δρόμο σας πηγαίνοντας από το Αργοστόλι για τη Σκάλα. Στρίψτε στο χωρίο και συνεχίστε μέχρι την παραλία που θα σας αποζημιώσει για τη μικρή παράκαμψη. Μεγάλη παραλία με αμμουδιά, καντίνα, ομπρέλες, και ταβέρνες με φρέσκο ψάρι σας περιμένουν.
Καμίνια
Τεράστια αμμουδιά τα Καμίνια, είναι από τις ωραιότερες παραλίες στη νότια Κεφαλονιά. Την παραλία θα την δείτε από ψηλά στο δρόμο για τη Σκάλα. Πρίν από το καταπράσινο χωριό Ρατζακλί θα στρίψετε δεξιά. Η παραλία είναι προσβάσιμη, αλλά στα πιο ωραία της σημεία θα φτάσετε με τα πόδια. Διαθέτει ταβέρνα, καντίνα, καφετέρια και ομπρέλες.
Λίμνες…. ΛΙΜΝΗ ΜΕΛΙΣΣΑΝΗΣ Από τα πιό σπάνια και ωραιότερα αξιοθέατα που πρέπει να δείτε είναι και η λίμνη Μελισσάνης, αρκεί να έχετε όρεξη και φυσικά τον απαραίτητο χρόνο. Σίγουρα κατά την επίσκεψή σας στο νησί μια βόλτα στη λίμνη θα σας μείνει αξέχαστη. Βρίσκεται στον Καραβόμυλο σε απόσταση μόλις 2 χλμ. από τη πόλη της Σάμης. Είναι το μοναδικό βαραθρώδες λιμνοσπήλαιο μήκους 160 μ. και πλάτους 40 μ. Το βάθος των νερών του φθάνει τα 39 μ. Οι σταλακτίτες έχουν ηλικία απο έως χρόνων.
Στο κέντρο της λίμνης όπου αρχίζει το σκεπασμένο τμήμα της, υπάρχει νησάκι μήκους 30 μ., στην επιφάνεια του οποίου υπάρχουν δύο βουναλάκια ύψους 8 και 9 μ. Ένας στενός υδάτινος δρόμος ανάμεσα στο νησάκι και στα βραχώδη τοιχώματα που έχει η λίμνη οδηγεί προς το υπόλοιπο λιμνοσπήλαιο. Στο χώρο της Μελισσάνης έχουν γίνει ανασκαφές όπου έφεραν στο φως σημαντικά ευρήματα κυρίως του 3 ου και 4 ου π.χ αιώνα, που πιστοποιούσαν τη λατρεία του θεού Πάνα και την παρουσία γυναικείων μορφών, των γνωστών Νυμφών. Ο επισκέπτης επιβιβάζεται σε βάρκες που κάνουν τον γύρο της λίμνης και μπορεί να θαυμάσει τους υπέροχους χρωματισμούς των νερών που αλλάζουν καθώς ο ήλιος τρυπώνει απο την οροφή, δημιουργώντας μια επιβλητική ατμόσφαιρα.
Η ΛΙΜΝΗ ΜΕΛΙΣΣΑΝΗΣ είναι ανοικτή για τους επισκέπτες της από τις 9 το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα όλες τις ημέρες. Η πρόσβαση και η περιήγηση στο χώρο είναι απολύτως ασφαλής και πραγματοποιείται από έμπειρο και πρόθυμο προσωπικό. Για να απολαύσετε καλύτερα τη διαδρομή - βαρκάδα, φροντίστε να την επισκεφθείτε σε όχι τουριστική περίοδο.
Λ ιμνοθάλασσα Κ ουτάβου
Πρόκειται για την μεγάλη λιμνοθάλασσα που εκτείνεται βορειοανατολικά της πόλης του Αργοστολίου. Έχει σχήμα ελλειψοειδές, μήκος 6,5 χλμ και έκταση 1300 στρέμματα. Η Λιμνοθάλασσα Κουτάβου οριοθετείται από την πέτρινη Γέφυρ α Δεβοσσέτου και το βάθος της δεν ξεπερνάει την μία οργιά.
Πήρε το όνομά της από την αρχαία λέξη «κότταβος» που σημαίνει λεκάνη. Αποτελεί υδροβιότοπο και πολλά είδη πουλιών βρίσκουν εκεί καταφύγιο. Είναι σχεδόν βέβαιο πως κατά την βόλτα σας στην καταπράσινη ακτή της Λιμνοθάλασσας του Κουτάβου θα συναντήσετε κύκνους, αγριόπαπιες, γλάρους και άλλα μικρά και μεγάλα πουλιά. Εδώ ζουν ακόμη πολλά είδη ψαριών, όπως θα καταλάβετε και από το πλήθος των ψαράδων που σίγουρα θα δείτε στην Γέφυρα να ρίχνουν την πετονιά τους στα νερά του Κουτάβου.
Παλαιότερα, το μικρό βάθος των νερών ουσιαστικά είχε μετατρέψει την Λιμνοθάλασσα Κουτάβου σε έλος, καθιστώντας το πέρασμά της επικίνδυνο για την δημόσια υγεία: κουνούπια μετέφεραν ελονοσία και οι κάτοικοι των γύρω χωριών που έπρεπε να μεταβούν στην πρωτεύουσα του νησιού, το Αργοστόλι, ουσιαστικά διακινδύνευαν ακόμα και την ζωή τους.
Με την κατασκευή της Γέφυρας το 1813, που τον οριοθετεί, ο Κούταβος άλλαξε μορφή: δεντροφυτεμένες όχθες, ευχάριστη ατμόσφαιρα, το μικρό νησάκι, η πλούσια βλάστηση και το πλήθος της ορνιθοπανίδας που θα βρείτε εδώ, καθιστούν την λιμνοθάλασσα Κουτάβου ιδανικό μέρος για περιπάτους στην φύση και ένα από τα αξιοθέατα της Κεφαλονιάς.
Η λ ίμνη του Λ αραβόμυλου.
Γραφικό χωριουδάκι 385 κατοίκων, δίπλα στην θάλασσα, ο Καραβόμυλος βρίσκεται ένα μόλις χιλιόμετρο μακριά από την Σάμη. Ο παραδοσιακός νερόμυλος στην άκρη της παραλίας του Καραβόμυλου, είναι από τις χαρακτηριστικότερες εικόνες της περιοχής. Ακριβώς από πίσω, μια τεχνητή «λίμνη» που περιβάλλεται από πλούσια, καταπράσινη βλάστηση, συμπληρώνει το μοναδικό τοπίο. Είναι σίγουρο πως στα ήρεμα νερά θα βρείτε πάπιες και κύκνους, που πολύ πρόθυμα θα τσιμπήσουν ό, τι τους προσφέρετε!
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο Κ αραβόμυλος είναι μέρος των γεωλογικών περίεργων φαινομένων που παρατηρούνται στην Κεφαλονιά: οι ερευνητές έχουν εντοπίσει πως εδώ καταλήγουν τα νερά από τις Καταβόθρε ς του Αργοστολί ου, στην δυτική πλευρά του νησιού, αφού διασχίσουν υπογείως την Κεφαλονιά και αναμειχθούν με τα γλυκά νερά του υπεδάφους.
Πολύ κοντά στον Καραβόμυλο βρίσκεται το πανέμορφο Λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης, όπου οι βαρκάρηδες θα σας βοηθήσουν να περιηγηθείτε στα μυστικά του. Λίγο έξω από τον Καραβόμυλο, βρίσκεται το ερειπωμένο μετά τους σεισμούς του Αυγούστου του 1953, χωριό των Παλιών Βλαχάτων. Τα τελευταία χρόνια φιλοξενεί ένα από τα σημαντικότερα φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής, το “saristra festival”, που διοργανώνεται στην πλατεία του παλιού χωριού, τη σαρίστρα.
Αξιοθέατα
Ως το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου Πελάγους, με πλούσια ιστορία και ενδιαφέρουσα γεωμορφολογία, υπάρχουν σίγουρα πολλά να δείτε στην Κεφαλονιά. Η φύση έκανε το θαύμα της για άλλη μια φορά, σχηματίζοντας μοναδικά σπήλαια, λίμνες και λιμνοθάλασσες σε συνδυασμό με μια εντυπωσιακή ακτογραμμή και χερσονήσους. Παρόλο που το νησί επλήγη από τον καταστροφικό σεισμό του 1953, ο οποίος κατέστρεψε πολλές από τις σημαντικές τοποθεσίες όπως και τις περισσότερες πόλεις, στέκουν ακόμα αρχαία ερείπια, ενώ τα περισσότερα ευρήματα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου.
Η Κεφαλονιά είναι γνωστή για τα μυστήριά της, όπως το θαλασσινό νερό που εξαφανίζεται στις Καταβόθρες και το μυστικιστικό σπήλαιο της Μελισσάνης. Οι Καταβόθρες είναι ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα στο νησί, αφού το νερό εξαφανίζεται από τις ρωγμές κοντά στην ακτή. Για χρόνια οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το φαινόμενο και δεν ήξεραν πού πήγαινε το νερό. Τελικά, έκαναν ένα πείραμα χρησιμοποιώντας μια χρωματιστή χημική ουσία την οποία έβαλαν στο νερό από τις Καταβόθρες. Ανακάλυψαν ότι το νερό διέσχισε υπογείως ολόκληρο το νότιο τμήμα του νησιού, σχηματίζοντας τρύπες στα ασβεστολιθικά πετρώματα του εδάφους, και κατέληξε στο σπήλαιο της Μελισσάνης.
σπήλαιο της Μελισσάνης.
Το σπήλαιο αυτό βρίσκεται στη Σάμη, στην ανατολική ακτή του νησιού και στο εσωτερικό του βρίσκεται μια γαλάζια λίμνη. Από τότε που η οροφή του σπηλαίου κατέρρευσε και οι αχτίδες του ήλιου άγγιξαν την επιφάνεια της λίμνης, η αντανάκλαση του νερού στα τοιχώματα του σπηλαίου δημιουργεί μια μυστικιστική ατμόσφαιρα, ειδικότερα τις μεσημεριανές ώρες. Τα αρχαία ερείπια που ανακαλύφθηκαν απέδειξαν ότι το σπήλαιο ήταν ιερός τόπος αφιερωμένος στο θεό Πάνα και απλώς ενίσχυσαν το μυστήριο.
Σύμφωνα με το μύθο, η Μελισσάνθη ήταν νύμφη η οποία αυτοκτόνησε στη λίμνη επειδή ο θεός Πάνας απέρριψε τον έρωτά της. Άλλοι λένε ότι η Μελισσάνθη ήταν μια κοπέλα από την περιοχή που πνίγηκε όταν έχασε ένα από τα πρόβατά της και καταλάθος έπεσε στη λίμνη προσπαθώντας να το βρει.
Ένα άλλο σπήλαιο κοντά στη Σάμη και το σπήλαιο της Μελισσάνης είναι το σπήλαιο της Δρογαράτης. Ανακαλύφθηκε πριν από 300 χρόνια, όταν ένας σεισμός αποκάλυψε την κύρια είσοδό του. Έχει βάθος 60 μέτρα, η θερμοκρασία είναι 18 βαθμοί και η υγρασία 90%! Η ηλικία του σπηλαίου εκτιμάται ότι είναι χρόνια και μόνο ένα μέρος αυτού είναι προσβάλαμε. Πιθανόν συνδέεται και με άλλα σπήλαια στην περιοχή και λόγω της σπουδαίας ακουστικής του, έχει φιλοξενήσει πολλά πολιτιστικά δρώμενα.
Σ πήλαιο Δρογαράτης
Άλλα αξιοσημείωτα αξιοθέατα στην Κεφαλονιά είναι το κάστρο του Αγίου Γεωργίου,
Το κάστρο χτίστηκε τον 13ο αιώνα με σκοπό να προστατεύσει την τότε πρωτεύουσα η οποία βρισκόταν εκεί. Επειδή στόχος του ήταν να εμποδίζει πιθανές επιθέσεις, η θέα από εδώ κόβει φυσικά την ανάσα! Είναι καλά συντηρημένο με πολεμίστρες, παρατηρητήρια, πύργους και τμήματα των τειχών να στέκουν ακόμα. Εδώ ήταν σημείο ταφής των Κεφαλλήνιων ευγενών και σύμφωνα με μια θεωρία συνδέεται με το Αργοστόλι με υπόγεια σήραγγα.
Η μονή Κηπουραίων
Αν και η μονή Κηπουραίων δεν είναι το μοναδικό όμορφο και ιστορικό μοναστήρι στο νησί, αξίζει να την αναφέρουμε εδώ καθώς σήμερα υπάρχει μόνο ένας μοναχός εκεί. Έχτισε τα περισσότερα τμήματα της μονής μόνος του αφού είχε καταστραφεί όταν οι Γάλλοι τη βομβάρδισαν εκ παραδρομής το 1915 και ο σεισμός του 1953 αποτελείωσε ότι είχε απομείνει. Η θέα από τη μονή είναι επίσης εκπληκτική αφού είναι χτισμένη στην άκρη του γκρεμού, δίπλα στην ακτή.
Σ πήλαιο Δ ράκαινας
Στην περιοχή του Πόρου βρίσκεται το σπήλαιο της Δράκαινας με έκταση 200 τ.μ. κατά τους ιστορικούς χρόνους αποτέλεσε χώρο ιερό, πιθανώς συνδεδεμένο με την λατρεία τον νυμφών. Τα πλούσια ευρήματα που πιστοποιούν την εντατική χρήση του σπηλαίου σαν χώρο λατρείας συνίσταται σε κεραμικά (λατρευτικά σκευή και αναθήματα), ειδώλια κύριος γυναικών θεοτήτων, λίγα λυχνάρια καθώς και συγκεντρώσεις οστών ζωών, κατάλοιπα δηλαδή σφαγίων από θυσίες σε λατρεμένη θεότητα.
Σ πήλαιο Α γίου Ι ωάννη
Μέσα σ΄ αυτήν την θαλασσοσπηλιά βρίσκεται στα βράχια που αποτελούν προέκταση της όμορφης παράλιας της άγιας Κυριακής στα Ζολά, πολύ παλιά κάποιος από το χωριό βρήκε το εικόνισμα του Αι-Γιάννη. Θεωρήθηκε ευλογία απ΄ολούς τους χωριανούς και με σεβασμό έχρησαν πιο πάνω ένα μικρό εκκλησάκι και τοποθέτησαν την εικόνα εκεί. Με έκπληξη είδαν ότι το εικόνισμα επέστρεψε στην θαλασσοσπηλιά. Ως τα τελευταία χρόνια διατηρούσαν την συνήθειας να τιμούν τον Άγιο στις 24 Ιουνίου (Γεννεσιον) προσερχόμενοι στη σπήλια με βάρκες. Μετά το τέλος της ιερής ακολουθίας γλέντι ατελείωτο ολοκλήρωνε το τιμητικό πανήγυρη.
Σπήλαιο Άγιας Βαρβάρας Το μικρό εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας βρίσκεται έξω από το Αργοστόλι, σε μια σπηλιά κάτω από τον κεντρικό δρόμο.
Η περιοχή αρχικά λεγόταν Άγιος Βάρβαρος. Σύμφωνα με την παράδοση, το 1912 ένα μικρό προσφυγόπουλο έπεσε από το δρόμο κάτω στη χαράδρα, όμως προσγειώθηκε στο έδαφος χωρίς να πάθει το παραμικρό! Το ίδιο το παιδί λέγεται πως διηγήθηκε ότι το βοήθησε να κατέβει μια λευκοντυμένη γυναίκα. Οι χωριανοί από τότε στο σημείο εκείνο έβλεπαν να καίει χειμώνα – καλοκαίρι μια άσβεστη φλόγα. Όταν, λίγα χρόνια αργότερα, βρήκαν το κουράγιο να εξερευνήσουν το μυστήριο της φλόγας, μπήκαν στο σπήλαιο και ανακάλυψαν μια εικόνα της Αγίας Βαρβάρας. Απέδωσαν σ’ εκείνη το θαύμα και την πήραν στο Αργοστόλι, όπου, σύμφωνα πάντα με την παράδοση, σταμάτησε μια μεγάλη επιδημία που είχε ξεσπάσει και θέριζε κόσμο…
Στο σπήλαιο χτίστηκε εκκλησάκι προς τιμήν της Αγίας Βαρβάρας, που μπορείτε να δείτε και από τον δρόμο, καθώς στο σημείο υπάρχει γεφυράκι. Από το 1953 και μετά, η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Βαρβάρας εξαφανίστηκε – πιθανότατα κλάπηκε. Το εκκλησάκι γιορτάζει στις 4 Δεκέμβρη, και σύμφωνα με το έθιμο, οι πιστοί βράζουν στάρι και το προσφέρουν στο εκκλησίασμα, εις ανάμνηση της σωτηρίας του νησιού από την επιδημία, χάριν στην Αγία Βαρβάρα.
Κ αι η γέφυρα De Bosset στη λιμνοθάλασσα του Κούταβου.
Η γέφυρα De Bosset πήρε το όνομά της από τον κυβερνήτη του νησιού κατά την βρετανική κατοχή, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την κατασκευή της. Ενώνει τη λιμνοθάλασσα του Κούταβου με την άλλη πλευρά του κόλπου και χτίστηκε για να κάνει ευκολότερη την πρόσβαση στην πρωτεύουσα. Σήμερα είναι πεζόδρομος.
Αίνος το μεγαλύτερο βουνό
Το βουνό Αίνος (κατά τους βένετους MonteNero)είναι το μεγαλύτερο της Κεφαλονιάς. Έχει υψόμετρο μετρά. Ο Αίνος είναι πολύ γνωστός για το πυκνό δασός του από την κεφαλληνιακή ελατή(Abies cephalonica). Αυτό το είδος είναι ελληνικό ενδημικό και περιγράφηκε για πρώτη φορά στην περιοχή αυτή, γι΄αυτο έχει χαρακτηρίσθει ως Εθνικός Δρόμος. Ως οικοσύστημα και ως φυσική κληρονομία το δασός ελατής του Αίνου είναι ιδιαίτερης οξείας, αφού είναι το μοναδικό στην περιοχή του Ιονίου. Στις παγετού ζουν αγρία άλογα.
Ο Αίνος ανήκει σε όλη την Κεφαλονιά, ένα μεγάλο όμως τμήμα ανήκει στο Δήμο Σάμης. Έτσι από το Πυργί και από την θέση Γυροστάτη (χωριό Τσεκαρισμένο) μπορεί κάνεις να αφήσει το αυτοκίνητο του και να περπατήσει το δασός του Αίνου με την βοήθεια του ειδικά σχεδιασμένου μονοπατιού στην διαδρομή μπορείτε να φάτε τους καρπούς του κουμάρια, τα υπέροχα κούμαρα. Η εμπειρία είναι μοναδική.
Η Χλωρίδα του Αίνου Από την περιοχή του Εθνικού Δρυμού έχουν καταγράφει περισσότερα από 400 ειδή φυτών. Μερικά από αυτά είναι ενδημικά της Κεφαλονιάς, του ιονίου ή της Ελλάδας ή σπάνια φυτά, που χρήζουν προστασίας. Η μεγαλύτερη έκταση του Δρόμου καλύπτεται από το δασός Abies cephalonica (κεφαλληνιακή Ελατή), η οποία αποτελεί ελληνικό ενδημικό είδος. Επίσης, εμφανίζονται μια σειρά από άλλων δενδρωδών ειδών όπως τα: Pyrus amygdaliformis(Γκόρτσα),Crataegus monogyna subsp. Monogyna(Κράταιγος),Quercuw ilex(Αριά)
Arbutus andrachne (Γλιστοκουμαρα) και Α (κουμάρια) κ.α. στα σημαντικότερα ποώδη ειδή του Εθνικού Δρυμού ανήκουν τα στενότ οπ α ενδημικά των υψηλών κορυφών του Αίνου, όπως η Viola cephalonica (κεφαλλονίτικη βιόλα) και η (Scutellaria rupestris subsp. Cephalanica(Σκουτ ελλάρια της Κεφαλονιάς), τα ενδημικά της Κεφαλονιάς Saponaria aenesia(Σαπωνάρια Αίνου) και Ajuga orientalis subsp.aenesia (Αγιούγκα του Αίνου) και τα ενδημικά του ιονίου :Campanula garganica subap. cephallenica(Καμπανούλα), Centaurea subciliaris subsp. Subciliaris (Κεντούρια), Cerastium ilirycum
Subsp. Ilirycum. Αλλά σημαντικότερα ειδή είναι τα Fritillaria mutabilis(Φτιρτιλλάρια), Paeonia mascula sybsp. Russoi (Παιώνια), πολλά ειδή ορχεοειδών και αρωματικών φυτών, όπως Thymus holosericeus, Coridothymus capitatus (θυμάρι) and Origanum vulgare subsp.hirtum ( Ρίγανη).
Το στενότοπο ενδημικό είδος Viola cephalonica απαντά μόνο στις υψηλότερες κορυφές του Εθνικού Δρυμού Αίνου.
Το ενδημικό είδος Abies cephalonica στον Εθνικό Δρυμό Αίνου.
Το σπάνιο μεσογειακό είδος Paeonia mascula subsp. russi
Δάσος κεφαλληνιακής Ελάτης στην περιοχή Μελανίτσας του Εθνικού Δρυμού.
Χαρακτηριστική βλάστηση στο Όρος Ρούδι με μίξη κεφαλληνιακής Ελάτης και υψηλής μακκίας βλάστησης με αείφυλλα πλατύφυλλα ημιδενδρώδη είδη.
Η πανίδα του Αίνου Περισσότερα από 100 είδη πτηνών έχουν καταγραφεί, εκ των οποίων το 1/3 αποτελούν μόνιμους κατοίκους του Δρυμού. Τα σημαντικότερα αυτών, ως είδη προτεραιότητας, είναι τα αρπακτικά Circaetus gallicus (Φιδαετός), Falco biarmicus (Χρυσογέρακο) και Pernis apivorus (Σφηκιάρης), καθώς και τα είδη Alectoris graeca (Πετροπέρδικα) και Emberiza caesia (Φρυγανοτσίχλονο). Άλλα πτηνά που θα απαντήσει κανείς στο Δρυμό είναι τα εξής: Buteo buteo (Γερακίνα), Falco tinnunculus (Βραχοκιρκίνεζο), Athene noctua (Κουκουβάγια), Garullus glandarius (Κίσσα), Caprimulgus europaeus(Γιδοβύζι), Upupa epops (Τσαλαπετεινός), Turdus sp. (είδη Τσιχλών), Periparus ater(Ελατοπαπαδίτσα) κ.ά. Aμφίβολη είναι σήμερα η παρουσία στον Δρυμό ειδών, όπως τα Gyps fulvus (Όρνιο) και Dryocopus martius (Μαύρος Δρυοκολάπτης).
Αμφίβια δεν παρατηρούνται στον Εθνικό Δρυμό, λόγω των οικολογικών τους απαιτήσεων με εξαίρεση το Bufo bufo (Φρύνος). Αντιθέτως, συχνή είναι η παρουσία ερπετών, όπως τα: Algyroides nigropunctatus subsp. kephallithacius, ενδημικό Κεφαλονιάς - Ιθάκης, Algyroides moreoticus (Μωραϊτόσαυρα), ενδημικό του Ιονίου και της Πελοποννήσου, Podarcis taurica subsp. ionica (Βαλκανόσαυρα), Βαλκανικό ενδημικό, Vipera ammodytes (Οχιά) κ.ά.
Τα είδη θηλαστικών που διαβιούν στον Εθνικό Δρυμό είναι χαρακτηριστικά των δασικών οικοσυστημάτων: Erinaceus roumanicus (Σκαντζόχοιρος), Apodemus sp. (αγροδίαιτοι ποντικοί), Myoxus glis (Μυωξός), Rhinolophus sp. (Νυχτερίδες - Εικ. 3), Martes foina(Πετροκούναβο) κ.ά. Eπίσης, είναι πιθανό να συναντήσει κανείς άτομα Lepus europaeus (Λαγός). Ένα από τα πιο ιδιαίτερα θηλαστικά του όρους Αίνος είναι το εντομοφάγο Talpa stankovici (Ασπάλακας ), το οποίο ζει κάτω από τη γη, σχηματίζοντας πολύπλοκες στοές. Η παρουσία του αναγνωρίζεται από τους επιφανειακούς χωματοσωρούς που σχηματίζει.
Αριστερά η πετροπέρδικα (Alectoris graeca), δεξιά το διπλοσάϊνο (Accipiter gentilis).
Σαύρα (Algyroides moreoticus) του Εθνικού Δρυμού.
εντομοφάγο θηλαστικο Talpa stankovici (αριστερά) και είδος νυχτερίδας (Rhinolophus sp.) (δεξιά).
Τα Άλογα του Αίνου Ο Εθνικός Δρυμός στερείται μεγαλόσωμων θηλαστικών. Σημαντική εξαίρεση αποτελεί μια ολιγομελής ομάδα σχετικά μικρόσωμων αλόγων, Equus caballus, που διαβιώνει ελεύθερα σε ημιάγρια κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή του μοναστηριού της Ζωοδόχου Πηγής, στις ΝΑ πλευρές του όρους Αίνος.
Τα άλογα αυτά κατάγονται από τα αντίστοιχα της φυλής της Πίνδου. Η ύπαρξη τους οφείλεται στην συνήθεια των ντόπιων κατοίκων να διατηρούν ελεύθερα κοπάδια αλόγων στο βουνό, για να μη τα συντηρούν. Εγκαταλήφθηκαν μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο στην άγρια φύση και τη φυσική επιλογή και διατηρήθηκαν μέχρι και σήμερα σε ολιγάριθμες αγέλες. Η διαβίωσή τους στις σκληρές συνθήκες της περιοχής τα βοήθησαν να δημιουργήσουν ιδιαίτερα μορφολογικά χαρακτηριστικά: ύψος 1,15-2,25 m, χαίτη και ουρά πυκνή, στήθος στενό και βαθύ. Τα συνήθη χρώματα των αλόγων είναι σκούρο καφέ, μαύρο, ανοιχτό καφέ και άσπρο. Τα άλογα σχηματίζουν τους καλοκαιρινούς μήνες αγέλη των ατόμων, ενώ έχουν παρατηρηθεί και σε
ομάδα 2-3 ατόμων, καθώς και κάποια μονήρη άτομα. Ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια. Ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου δείχνει έντονο ενδιαφέρον για την προστασία και τη διατήρηση αυτού του ιδιαίτερου πληθυσμού αλόγων της Κεφαλονιάς. Τα άλογα παρατηρούνται διακριτικά από το επιστημονικό προσωπικό και το προσωπικό φύλαξης του Φορέα, καταγράφεται ο πληθυσμός τους και έχει προβλεφθεί η αγωγή ειδικού σιτιρέσιου για τους δύσκολους χειμερινούς μήνες. Τέλος, στα πλαίσια των δράσεων του Φορέα και ειδικότερα κατά τη μελέτη παρακολούθησης των ειδών πανίδας του Εθνικού Δρυμού Αίνου, τα άλογα του Αίνου θα μελετηθούν επιστημονικά και θα προταθούν μέτρα προστασίας και διατήρησης.
Ο φάρος των Αγίων Θεοδώρων
Ο Φάρος Αργοστολίου, το περίφημο Φανάρι των Αγίων Θεοδώρων αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα και μνημεία της Κεφαλονιάς. Πρόκειται για ένα κυκλικό κτίσμα, δωρικού ρυθμού, με είκοσι κολόνες, που στεγάζεται από μικρό πύργο. Ονομάστηκε Φανάρι των Αγίων Θεοδώρων λόγω της μικρής εκκλησίας των Αγίων Θεοδώρων που υπάρχει κοντά σε αυτό.
Χτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα (1828), από τονJ.P.Kennedy, όταν το νησί βρισκόταν υπό τη διοίκηση του Άγγλου Καρόλου Νάπιερ, και εγκαινιάστηκε το Μάιο του Έφερε πυργίσκο ύψους 8 μέτρων και αποτελούσε οικία του φαροφύλακα. Καταστράφηκε από τους σεισμούς το 1953 και ξαναχτίστηκε το 1964, σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια, χάρη στη δωρεάν μελέτη του αρχιτέκτονα Τάκη Παυλάτου που είχε και τη γενική επίβλεψη του έργου.
Το 1999 έγιναν επισκευές συντήρησης και στήριξης, λόγω της διάβρωσης που δημιουργούσε το θαλασσινό νερό, χωρίς όμως να αλλάξουν τα χαρακτηριστικά του. Βρίσκεται στον περιφερειακό δρόμο Αργοστολίου - Λάσσης, σε απόσταση 2,5 χιλιομέτρων από το Αργοστόλι και προσφέρει μαγευτική θέα, ιδιαίτερα κατά το ηλιοβασίλεμα προς την Παλική και το φωτισμένο Ληξούρι.
Η Κουνόπετρα
Η παραλία της Κουνόπετρας βρίσκεται στο Ακρωτήρι της Παλλικής, νότια του χωριού Μαντζαβινάτα. Η παραλία είναι αμμώδης και ιδανική για μικρά παιδιά. Είναι ουσιαστικά ένας μικρός κολπίσκος, δίπλα στο γραφικό λιμανάκι της παραλία; της Κουνόπετρας, ένα από τα πιο παραδοσιακά αγκυροβόλια της Κεφαλονιάς. Η παραλία της Κουνόπετρας έχει ρηχά νερά και κόκκινη άμμο, όπως οι περισσότερες παραλίες της Παλλικής, το Ξι, κά. Στην παραλία της Κουνόπετρας θα βρείτε ακόμα υπολείμματα αργίλου, που θα σας δώσουν τη δυνατότητα να απολαύσετε ένα φυσικό σπα!
Η περιοχή πήρε το όνομά της από ένα από τα περίεργα γεωλογικά φαινόμενα που συναντώνται στην Κεφαλονιά. Ένας μεγάλος βράχος μέσα στην θάλασσα ήταν η Κουνόπετρα, που όπως λέει και το όνομα, κουνιόταν ασταμάτητα. Ένας τεράστιος βράχος σε πολύ αργή, ασταμάτητη όμως κίνηση, φαινόμενο που παρατηρούταν διά γυμνού οφθαλμού ως τον Αύγουστο του 1953, τότε που ο Εγκέλαδος έπληξε την Κεφαλονιά.
Οι γεωλόγοι και οι ειδικοί επιστήμονες που εξέτασαν την Κουνόπετρα κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η αέναη κίνηση οφείλεται στο «ακατάστατο» των πετρωμάτων στον πυθμένα και την βάση του βράχου, αλλά και στον αέρα και τη θάλασσα που τον περιβάλλουν. Σε κάθε περίπτωση, ένας βράχος που κινείται αποτελεί ένα παράδοξο της φύσης – μια σειρά από τα οποία μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει στην Κεφαλονιά, και ειδικά εάν βρεθεί για κολύμπι στην παραλία της Κουνόπετρας!
Οι νήσοι Βαρδιάνοι βρίσκονται στην είσοδο του κόλπου Αργοστολίου Ληξουρίου. Εκεί υπήρχε ο φάρος που κατασκευάστηκε το 1824 από τον Aγγλο τοποτηρητή, Κάρολο Τζέιμς Νάπιερ (Charles James Napier) για λογαριασμό του Ιονίου κράτους. Είχε ύψος πύργου 25 μέτρα και το εστιακό του ύψος ήταν 28 μέτρα. Αποτελείτo από κυλινδρικό πύργο και κατοικία φαροφυλάκων. Λειτούργησε με πετρέλαιο από το 1890 ως το 1950, οπότε αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου με αυτόματο πυρσό ασετιλίνης. Εδειχνε στους ναυτικούς την τεσσάρων χιλιομέτρων είσοδο του κόλπου Αργοστολίου Ληξουρίου.
Ο Φάρος αυτός γκρεμίστηκε με το μεγάλο σεισμό του 1953 και σήμερα σώζονται μόνο κάποια ερείπια. Στη θέση του βρίσκεται ένας άλλος κατά πολύ μικρότερος φάρος ύψους 8,5 μέτρων για την εξυπηρέτηση των πλοίων.
Ο φάρος Γερόγομπος χτίστηκε το 1907 από τους Άγγλους. Το ύψος του πύργου του είναι 13 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 58 μέτρα. Βρίσκεται στην άκρη του ομώνυμου ακρωτηρίου στην Κεφαλονιά. Ο φάρος καταστράφηκε από τα Γερμανικά στρατεύματα κατά την αποχώρησή τους από το νησί και ξαναχτίστηκε το Ο φάρος Γερόγομπος βρίσκεται στο Ληξούρι έξω από το χωριό Χαβριάτα.
Καταβόθρες
Οι Καταβόθρες στην Κεφαλονιά ανήκουν στα πολλά γεωλογικά αξιοθέατά της. Βρίσκονται σε μια απόσταση 2km περίπου από το Αργοστόλι, στο ακρωτήριο των Αγίων Θεοδώρων.Οι Καταβόθρες είναι ρωγμές – ανοίγματα δίπλα στη θάλασσα, όπου μπαίνει το νερό και ακολουθεί μια μεγάλη διαδρομή διασχίζοντας υπόγεια σχεδόν ολόκληρο το νησί.
Το γεγονός αυτό αποκαλύφθηκε το 1963 όταν οι γεωλόγοι Βίκτορ Μάουριν (Viktor Maurin) και Γιόζεφ Τσέτλ (Josef Zötl) από το Πολυτεχνείο του Γκρατς, έριξαν 160 κιλά βαφής σε μία από τις καταβόθρες. Δύο βδομάδες αργότερα ίχνη χρώματος βρέθηκαν σε πηγές στην άλλη πλευρά του νησιού, 14 χλμ. μακριά, όπως επίσης και στο λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης. Παλαιότερα η δύναμη της ροής των νερών χρησιμοποιήθηκε για να κινεί νερόμυλους, οι οποίοι όμως σήμερα παραμένουν αχρησιμοποίητοι. Οι μύλοι τοποθετήθηκαν από τον Άγγλο Stewens, ο οποίος ήταν ο πρώτος που παρατήρησε το φαινόμενο.
Κ άστρο της Ά σσου
Το Κάστρο της Άσσου ή Φρούριο της Άσσου στην Κεφαλονιά κατασκευάστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα κάτα την περίοδο της Βενετική ς διοίκησης του νησιού, και παραμένει ακόμα και σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση δίπλα στο γραφικό ψαροχώρι της Άσσου. Ο Κωνσταντίνος Γεράκης, Έλληνας τυχοδιώκτης του 17ου αιώνα ο οποίος αργότερα έγινε ο πρωθυπουργός του Σιάμ, γεννήθηκε στο κάστρο της Άσσου.
Οι Βενετοί αποφάσισαν πως η χερσόνησος αυτή, που ενώνεται με το υπόλοιπο νησί με μια στενή λωρίδα γης μόνο, θα αποτελούσε την ιδανική περιοχή για να κατασκευαστεί ένα κάστρο-φρούριο που θα προστάτευε το νησί από κάθε επίδοξο εισβολέα. Οι εργασίες ξεκίνησαν με την δουλειά χιλιάδων Κεφαλονιτών το 1593 και ολοκληρώθηκαν δυο χρόνια αργότερα. Τα σχέδια των Βενετών για την δημιουργία μιας μεγάλης καστροπολιτείας δεν ευδοκίμησαν όμως, και από τότε έως και το 1968 που έφυγε και ο τελευταίος κάτοικος, το Κάστρο της Άσσου παρέμεινε ένας συμπληρωματικός προς τον εξωτερικό οικισμός. Η θολωτή πύλη του Κάστρου της Άσσου σώζεται ως σήμερα, ενώ τα τείχη φτάνουν περίπου τα 3 χιλιόμετρα περίμετρο και σώζονται επίσης σε μεγάλο βαθμό. Επίσης διατηρείται και η κατοικία του Ενετού άρχοντα, και οι στρατώνες, που κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα λειτούργησαν ως φυλακές, αλλά και την μοναδική ορθόδοξη εκκλησία του Κάστρου της Άσσου, τον Προφήτη Ηλία, που κατασκευάστηκε τον 18ο αιώνα, στην θέση ενός μικρότερου, πολύ αρχαιότερου ναού.
Η ι στορία μας Η μυθολογία της Κεφαλονιάς ξεκινά από τη Μεσολιθική περίοδο (10000 – 6000 π.χ.), όπου υπήρχαν στο χώρο του νησιού εγκαταστάσεις που συνεχίστηκαν στη Νεολιθική περίοδο καθώς επίσης στη Πρωτοελλαδική (2600 – 2000 π.χ.) και Μεσοελλαδική (2000 – 1600 π.χ.). Στη περιοχή της Σκάλας αλλά και της Σάμης έχουν βρεθεί αρκετά λίθινα εργαλεία από πυριτόλιθο ή οψιανό. Ελάχιστα αρχαιολογικά ίχνη έχουν αφήσει οι δύο πρώτες περίοδοι του χαλκού. Έντονη δραστηριότητα παρατηρήθηκε στη Μυκηναϊκή περίοδο, την οποία στο νησί μαρτυρά μια σειρά από θολωτούς ή λαξευτούς τάφους που οι σπουδαιότεροι βρέθηκαν στα Μαζαρακάτα, στα Μεταξάτα, στη Λακήθρα
στα Διακάτα Κρανιάς και στην Κοντογενάδα Παλικής. Η Κεφαλονιά και τα άλλα νησιά της περιοχής συνδιάστηκαν - εξαιτίας της ύπαρξης μυκηναϊκών ευρημάτων - με ένα μεγάλο μυκηναϊκό βασίλειο θαλάσσιου χαρακτήρα, του οποίου το όνομά του μέχρι και σήμερα παραμένει άγνωστο. Ίσως λένε οι αρχαιολόγοι, μια περιοχή του να ανομάζοταν ''Τάφος'' (στη Παλική υπάρχει η ονομασία Ταφιός). Οι άρχοντες αυτού του βασιλείου ανήγαν τη καταγωγή τους στον Περσέα, τον θρυλικό βασιλιά των Μυκηνών. Όπως μας λέει ο μύθος οι βασιλιάδες της μυκηναϊκής Κεφαλονιάς διεκδίκησαν τη βασιλεία των Μυκηνών και γι αυτό το σκοπό επιχειρήθηκε εκστρατεία εναντίον των νησιών με τον Αμφιτρύωνα, στην οποία έλαβε μέρος ο Κέφαλος από το Θορικό της Αττικής και ο Έλειος από το Έλος της Μεσσηνίας.
Στόχος ήταν οι περιοχές των Ταφίων και των Τηλεβόων. κεφαλονιά μυθολογία Ο Αμφιτρύων κατόρθωσε να νικήσει και όπως λέει ο μύθος δώρισε το νησί στους δύο ήρωες που τον συνόδευαν. Ο ένας από αυτούς ήταν ο Κέφαλος, οποίος λέγεται ότι χάρισε το όνομά του στο νησί (αυτή είναι η μία εκδοχή). Βέβαια κάτι τέτοιο αμφισβητείται πολύ καθώς στις πήλινες πινακίδες της Πύλου αναφέρεται λαός ''Κεφαλλήνες'' ή ''Κεφαλλάνες'', που κατοικούσαν στη δυτική Ελλάδα. Στη Λειβαθώ όπου και βρέθηκαν σπουδαία ευρήματα μυκηναϊκών νεκροπόλεων, λένε ότι είχε εγκατασταθεί ο Κέφαλος. Το νησί αναφέρεται και ως Τετράπολις από τα ονόματα των 4 γιών του Κέφαλου. Η Πάλη περιλάμβανε ολόκληρη τη δυτική χερσόνησο του νησιού (τη σημερινή Παλλική) και ήταν χτισμένη στο λόφο Ντούρι ή Παλιόκαστρο. Η Κράνη ήταν χτισμένη επάνω στον μυχό της λιμνοθάλασσας του Κουτάβου (μέχρι και σήμερα διατηρούνται
ίχνη από τα κυκλώπεια τείχη) και περιλάμβανε το νότιο τμήμα του νησιού στα δυτικά του Αίνου. Οι Πρόννοι που ήταν στα νοτιοανατολικά της Κεφαλονιάς και τη Σάμη που ήταν χτισμένη σε δύο λόφους, πάνω ακριβώς από τη σημερινή κωμόπολη και περιλάμβανε όλη τη πρώην επαρχία της Σάμης. Αυτές οι τέσσερις πόλεις ήταν μικρές ανεξάρτητες δημοκρατίες και έκοβαν τα δικά τους νομίσματα. κεφαλονιά ιστορία, κεφαλονια ιστορια, κεφαλονια μυθολογία, κάστρο αγίου Γεωργίου Το όνομα του Ηλείου διατηρείται μέχρι και σήμερα στη νότια Κεφαλονιά, εκεί η περιοχή λέγεται Ηλείος. Στα Μαυράδα βρέθηκε ένας θολωτός τάφος μαζί με άλλες αρχαιότητες της ίδιας περιόδου. Το σχήμα το λαξευτών τάφων είναι παρόμοιο με άλλους τάφους που ανακαλύφθηκαν στη περιοχή της Μεσσηνίας, στη Τριφυλία, απ’ όπου φαίνεται να εισήχθη ο μυκηναϊκός πολιτισμός στη Κεφαλονιά, στη Ζάκυνθο και στην Ιθάκη. Όπως μας λέει και ο ειδικός Σπύρος Μαρινάτος, η ακμή της Σάμης χρονολογείται κατά τη μυκηναϊκή περίοδο.
Εκεί κατοίκησε ο άγγλος, περίφημος ήρωας στην προομηρική περίοδο, που μετοίκησε στη Κεφαλονιά από τη Πελοπόνησσο. Είναι τόσες πολλές οι μαρτυρίες εκείνης της περιόδου για το νησί, σε αντίθεση με την Ιθάκη, που έχει οδηγήσει πάρα πολλού ειδικούς να ταυτίσουν την Ομηρική Ιθάκη με τη σημερινή Κεφαλονιά. Λένε μάλιστα ότι ο βασιλιάς Οδυσσέας και η σύντροφός του Πηνελόπη, να αποτελούν παλιές θεότητες της Αρκαδίας. Έτσι πιθανολογείται ότι στη Κεφαλονιά πήγαν Αχαιοί από την Αρκαδία και μετέφεραν εκεί τους θεούς και τους ήρωες τους. Εξάλλου ο λαός του Οδυσσέα ονομαζόταν ''Κεφαλλήνες'' και κατείχε την Ιθάκη, τη Ζάκυνθο,
την ακτή της Ακαρνανίας και της Σάμης. Η ονομασία όμως ''Κεφαλληνία'' αναφέρεται από αρχαίους συγγραφείς (Ηρόδοτος) μόνο το 450 π.Χ. Οι Κεφαλλήνες λοιπόν έδωσαν το όνομά τους στη Κεφαλονιά (η δεύτερη εκδοχή της ονομασίας του νησιού). Η Κεφαλονια με τη πλούσια μυθολογια της, γίνεται αντικείμενο έρευνας και συζητήσεων μέχρι τις μέρες μας.
Στο αρχαιολογικό μουσείο Αργοστολίου μπορείτε να θαυμάσετε όλα τα σπουδαία αυτά ευρήματα, ιδίως από τους Μυκηναϊκούς τάφους των Μαζαρακάτων, των Κοκολάτων και της Λακύθρας. Τελευταίο εύρημα το μικρό αρχαίο θέατρο στο Φισκάρδο, που βρέθηκε τυχαία κατά τη διάρκεια εσκαφών για την ανέγερση κατοικίας.
Η αρχαία Κεφαλονιά και τα νομίσματά της
Ο Θουκυδίδης μας πληροφορεί πως «κείται η Κεφαλληνία κατά Ακαρνανίαν και Λευκάδα, τετράπολις ούσα, Πάλης, Κράνιοι, Σαμαίοι και Προνναίοι». Στην άποψη αυτή συμφωνεί και ο Στράβων και τα ευρήματα των αρχαιολόγων. Άρα, το νησί ήταν χωρισμένο σε τέσσερις πόλεις - κράτη. Ο χωρισμός αυτός είχε γίνει, βάσει της γεωμορφολογίας και απ ʼ ότι φαίνεται, αφ ʼ ενός μεν ο Αίνος έπαιξε καθοριστικό ρόλο με τον όγκο του, αφ ʼ ετέρου δε η αυτονομία της Πάλης οφείλεται στο ότι ήταν και είναι χερσόνησος. Έτσι, έχουμε την Πάλη να δεσπόζει στα δυτικά, τη Σάμη στα βόρεια και βορειοανατολικά, τους Πρόννους στα νοτιοανατολικά και την Κράνη να εξαπλώνεται στο νοτιοανατολικό μέρος του Κουτάβου και να ορίζει τη γύρω μεγαλύτερη περιοχή.
Τα νομίσματα των τεσσάρων πόλεων της Κεφαλληνίας απεικονίζουν με καλλιτεχνικές εκφράσεις, στοιχεία της καθημερινότητας, της ιστορίας, της θρησκευτικότητας και της πολιτικής ζωής του Κεφαλονίτικου λαού.
Κάθε πόλη είχε χαράξει τα δικά της νομίσματα, με το βασικό της σύμβολο και ιδίως με το σύμβολο της θεότητας που την προστάτευε. Επίσης, οι τότε χαράκτες δανείζονταν θέματα από την ελληνική μυθολογία, αλλά και σκηνές από τη λατρεία της θρησκείας. Ομαδοποιώντας τις πηγές έμπνευσης όλων των απεικονίσεων των έως σήμερα ευρεθέντων νομισμάτων της Τετράπολις, καταλήγουμε στις εξής τρεις κατηγορίες:
α) Σε όλες τις πόλεις υπάρχει η εγχάρακτη γραμμική παράσταση του ονόματος της πόλης, καλλιτεχνικά δοσμένη, σε σχέση με το βασικό προϊόν της περιοχής της (δηλαδή το πρώτο γράμμα του ονόματος της πόλης). β) Η απεικόνιση και χάραξη τοπικών προϊόντων, που έδειχνε την ταυτότητα της πόλης και την οικονομική βάση της. γ) Η απεικόνιση ιερών συμβόλων, ιδίως θεών και θεοποιημένων ηρώων, αλλά και άλλων προσώπων, που ήταν σημαντικές μορφές για την πόλη. Αυτές τις παραστάσεις συνήθως τις πλαισίωναν, γράφοντας την ονομασία της πόλης, με το όνομά της ή το όνομα της μορφής που απεικονιζόταν.
δ) Πολλά νομίσματα έφεραν -εκτός από τις κύριες παραστάσεις τους- μικρά σύμβολα ή αντικείμενα, πάντα σε συνάρτηση με την ιστορία της πόλης. Τα περισσότερα σύμβολα υποδηλώνουν τον κτηνοτροφικό και γεωργικό βίο των κατοίκων. Επίσης, η κυριαρχία στη θάλασσα πιστοποιείται από την απεικόνιση του δελφινιού και του κύματος. Αυτά ήταν τα «λαλούντα σύμβολα». Σημαντική διαπίστωση έως σήμερα είναι πως στα νομίσματα των τεσσάρων πόλεων της Κεφαλληνίας, δεν εικονίζεται καμία μορφή ηγεμόνα ή δυνάστη, γιατί διαφορετικά θα υπήρχαν τα πρόσωπα αυτών, λόγω που οι βασιλείς και οι δυνάστες προέβαιναν στη διαδικασία κοπής νομισμάτων, με την απεικόνιση της μορφής τους. Έτσι, βεβαιώνεται πως στο νησί μας, τα πολιτεύματα των τεσσάρων πόλεων ήταν δημοκρατικά και ελεύθερα. Αυτό διαπιστώνεται και από ενεπίγραφες στήλες, που κατά καιρούς έχουν βρεθεί, αλλά και μνημονεύονται από τους ιστορικούς και περιηγητές.
Αντιθέτως μάλιστα, εικονίζονται αρχαίοι θεοί. Η Δήμητρα, η θεά της γης, η Αθηνά της σοφίας, και ο Δίας, ο πατέρας όλων των θεών, που απ ʼ ότι φαίνεται λατρευόταν στον Αίνο –όπου εκεί υπήρχε το θυσιαστήριό του- λατρευόταν ως Αίνειος ή Αινήσιος Δίας. Ιδιαίτερη λατρεία υπήρχε για το Διόνυσο, μια που η γη έδινε άφθονα τα γλυκόπιοτα κρασιά. Έντονη ήταν και η λατρεία του Ηρακλή, στην περιοχή των Πρόννων και αυτό βεβαιώνεται, όχι μόνο από τα τοπωνύμια που μαρτυρούν το όνομά του, αλλά και από την απεικόνιση του προσώπου του πάνω στα νομίσματα της περιοχής αυτής. Σε πολλά νομίσματα απεικονίζονται μορφές αγωνιστών ή μορφών, που διακρίθηκαν για τα κατορθώματά τους και σημάδευσαν την ιστορία της πόλης.
Οι πόλεις, εκτός από το ελεύθερο πολίτευμά τους, είχαν την αυτονομία τους και ήταν ανεξάρτητες. Ωστόσο, καθεμία είχε αναπτύξει ξεχωριστή σχέση συμμαχίας με δυνάμεις της εποχής. Έτσι, η Πάλη είχε αναπτύξει συμμαχία με την Κόρινθο και η Κράνη ήταν φίλη πόλη με την Αθήνα. Κυρίως κατά τον 4ο και 3ο αι. π.Χ., αναπτύχθηκαν αντιθέσεις μεταξύ των τεσσάρων πόλεων, με αποτέλεσμα να οχυρωθούν τουλάχιστον στις ακροπόλεις τους, ορίζοντας έτσι το χώρο τους και τη δύναμή τους, καθώς και να είναι έτοιμες σε κάθε εχθρική περίσταση.
Η Πάλη: Βρισκόταν οχυρωμένη πάνω σε φυσικό ύψωμα, ένα χιλιόμετρο προς τα βόρεια της σημερινής πόλης του Ληξουρίου. Συγκεκριμένα, για το θέμα αυτό, ο Πολύβιος γράφει: «τα μεν θαλλάττης, τα δε κρημνοίς περιεχόμενα» (5.3.4.). Μάλιστα, τα αρχαία τείχη της σώζονταν μέχρι τα τέλη του 16ου αι., μέχρι που οι γύρω κάτοικοι τα χρησιμοποίησαν για κατασκευές. Εξυπηρετείτο από το ευρύχωρο και ασφαλές λιμάνι, που βρισκόταν στα ανατολικά της. Οι Παλείς είχαν αναπτύξει φιλία, εμπορικές και κοινωνικές σχέσεις με την Κόρινθο, καθώς οι Κορίνθιοι περνούσαν από την Πάλη, ως τελευταίο σταθμό για την πορεία τους προς την Ιταλική χερσόνησο.
Οι Παλείς πολέμησαν γενναία, δίπλα στο πλευρό των άλλων Ελλήνων, στη μάχη των Πλαταιών, το 479 π.Χ. Το όνομά τους γράφτηκε μαζί με των άλλων πόλεων, στον αφιερωματικό τρίποδα της νίκης, που δόθηκε στους Δελφούς. Ακόμη, στον Πολύβιο διαβάζουμε, πως η Πάλη, στηριζόμενη μόνο σε δικές της δυνάμεις, αναχαίτισε τις δυνάμεις του Φιλίππου του Ε΄ (218 π.Χ.). Η ήττα του Μακεδόνα βασιλιά ήταν μεγάλη και οφειλόταν στην ανδρεία, την τόλμη και τον θαυμαστό ηρωισμό των Παλέων.
Πρόννοι. Η πόλη των Πρόννων βρισκόταν στη νοτιοανατολική πλευρά της Κεφαλονιάς, στην περιοχή των Κορωνών. Ήταν η πιο άσημη πόλη - κράτος του νησιού. Η πόλη βρισκόταν πάνω σε μεγάλο λόφο κι έτσι η οχύρωση ήταν φυσική, λόγω των ιδιαιτεροτήτων του εδάφους. Αυτός ήταν και ο λόγος, που ο Μακεδόνας βασιλιάς, Φίλιππος ο Ε΄, γρήγορα εγκατέλειψε την ιδέα της πολιορκίας της πόλης των Πρόννων. Το λιμάνι δε της πόλης αυτής ήταν στο Πόρο. Πρόννοι. Η πόλη των Πρόννων βρισκόταν στη νοτιοανατολική πλευρά της Κεφαλονιάς, στην περιοχή των Κορωνών. Ήταν η πιο άσημη πόλη - κράτος του νησιού. Η πόλη βρισκόταν πάνω σε μεγάλο λόφο κι έτσι η οχύρωση ήταν φυσική, λόγω των ιδιαιτεροτήτων του εδάφους. Αυτός ήταν και ο λόγος, που ο Μακεδόνας βασιλιάς, Φίλιππος ο Ε΄, γρήγορα εγκατέλειψε την ιδέα της πολιορκίας της πόλης των Πρόννων. Το λιμάνι δε της πόλης αυτής ήταν στο Πόρο. Βέβαια, η παρουσία ανθρώπινης ζωής στην περιοχή, μαρτυρείται και πιστοποιείται από τα πρόσφατα ευρήματα στη Σπηλιά της Δράκαινας, στο στενό του Πόρου και ανάγεται στην Ύστερη και Τελική Νεολιθική Περίοδο, δηλαδή μεταξύ των ετών 5600/ 5500 και 3700 π.Χ. Οι Προνναίοι ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, θέσεις οι οποίες εξάγονται από τις απεικονίσεις των νομισμάτων. Επίσης, πρέπει να ήταν ναυτικοί και έμποροι, γεγονός που προέρχεται από τη γεωγραφική θέση των Πρόννων και τα πολλά λιμάνια και όρμους που έχει η ευρύτερη περιοχή.
Σάμη: Η Σάμη ήταν μια σπουδαία και μεγάλη πόλη - κράτος του νησιού μας. Η περιοχή και η κυριαρχία της ξεκινούσε από το βόρειο ακρωτήρι της Κεφαλονιάς, το σημερινό Φισκάρδο και κατέληγε στην κοιλάδα του Ηρακλείου (Αράκλι). Η πόλη της Σάμης ήταν απλωμένη πάνω σε δυο λόφους, που χωρίζονταν με βαθύ φαράγγι. Επάνω και στα πλαϊνά των λόφων αυτών, υπήρχαν δυο οχυρές ακροπόλεις και στους πρόποδές τους ήταν το λιμάνι τους. Η μικρότερη από τις δύο, ονομαζόταν Κυατίς και η άλλη Σάμη.
Η πόλη της Σάμης αναφέρεται από τον Όμηρο, ο οποίος μας λέει ότι από τους 50 μνηστήρες της Πηνελόπης, οι 25 ήταν από τη Σάμη! Ο Μάρκος Φούλβιος Νοβιλίωρ -μετά την παράδοση της Αμβρακίας, και γνωρίζοντας τη λυσσώδη αντίσταση των Παλέων ενάντια στον Φίλιππο- έστειλε πρέσβεις στις τέσσερις πόλεις - κράτη της Κεφαλονιάς και τους ζήτησε να παραδοθούν ή να δοκιμάσουν την τύχη τους, πολεμώντας. Προς έκπληξή του, οι τρεις πόλεις (Κράνη, Πάλη και Πρόννοι) αποφάσισαν να παραδοθούν. Μάλιστα, ο Λίβιος μάς διασώζει: «ανέλπιστος ειρήνη της Κεφαλληνίας επέλαμψεν» (T. Livii, βιβλ. XXXVIII, ξ, 28, 29). Οι Σαμαίοι όμως, αποφάσισαν να αντισταθούν και να υπερασπίσουν την πόλη τους, πολεμώντας.
Οχυρώθηκαν στην ακρόπολή τους και αμύνθηκαν σθεναρά, με θαυμαστή τόλμη, ανδρεία και πείσμα. Τόσο μεγάλη ήταν η αντίστασή τους, ώστε οι Ρωμαίοι είχαν απογοητευθεί. Βλέποντας πως έχαναν την πολιορκία, έφεραν ικανούς Αχαιούς σφενδονιστές (από τη Δύμη, την Πάτρα και το Αίγιο), οι οποίοι έβαλαν ενάντια στους Σαμαίους. Τελικά, μετά από αιματηρή και ασφυκτική πολιορκία τεσσάρων μηνών, οι Ρωμαίοι εκπόρθησαν τη Σάμη, κατέλαβαν την πλούσια πόλη της και έκαμαν λεηλασίες και σφαγές. Η πτώση της οχυρής Σάμης το 188 π.Χ., σήμανε την αρχή της Ρωμαϊκής κυριαρχίας σε ολόκληρη την Κεφαλονιά.
Η Κράνη: Η πόλη Κράνη βρισκόταν στο μυχό και στο ανατολικό μέρος του κόλπου του Αργοστολίου. Βρεχόταν από τη λιμνοθάλασσα του Κουτάβου. Η ακρόπολις της Κράνης περιζωνόταν με περίτεχνο τείχος, που κάλυπτε ένα λόφο, ο οποίος βρισκόταν κοντά στην λιμνοθάλασσα του Κουτάβου. Η θάλασσα τότε, έμπαινε αρκετά μέσα στη σημερινή πεδιάδα της Κρανιάς και αποτελούσε φυσικό λιμάνι για το στόλο της πόλης. Εκτός από την οχυρά ακρόπολη, οχυρώσεις κυκλώπειας κατασκευής υπήρχαν και στην ευρύτερη περιοχή. Υπάρχουν τμήματα αυτών των κυκλώπειων τειχών, ακόμη και σήμερα, που έχουν περίμετρο 2 με 3 μίλια, βορειο-ανατολικά των ακροπόλεων (στην περιοχή «Ραζάτα»), και η κατασκευή τους φαίνεται πως είναι πολύ παλαιά.
Κύριες ασχολίες των κατοίκων της Κράνης ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στα νομίσματά της, που έχουν παραστάσεις κεφαλιού ή πόδι βοδιού. Πιθανολογείται δε από κάποιους μελετητές, ότι στην περιοχή του Κουτάβου υπήρχε αρχαίο ναυπηγείο, καθώς την εποχή εκείνη οι Κράνιοι είχαν αναπτύξει με τα πλοία τους εμπορικές συναλλαγές με άλλες παραθαλάσσιες πόλεις και λόγω που το κοντινό τους μεγάλο βουνό (ο Αίνος) προσέφερε αρκετή ξυλεία.
Ο Θουκυδίδης μάς αναφέρει (βιβλ. Β΄33) πως το 430 π.Χ., ισχυρή δύναμη των Κορινθίων, με σαράντα πλοία και πάνω από χιλίους πεντακοσίους οπλίτες -αφού υπέταξαν την Άστακον, εκτιμώντας τη στρατηγική σημασία του νησιού- αποφάσισαν να υποτάξουν την Κράνη. Οι Κράνιοι επειδή δεν ήθελαν να υποταχθούν στους Κορινθίους, αλλά δε διέθεταν μεγάλη και ισχυρή δύναμη, αναγκάστηκαν να μεταχειριστούν τέχνασμα… προσποιήθηκαν στους στρατηγούς των Κορινθίων, ότι δέχονται τις προτάσεις τους. Έτσι, οι Κορίνθιοι ήταν πια σίγουροι, ότι με τη συμφωνία όλα θα πήγαιναν όπως τα είχαν προβλέψει και η παράδοση θα ήταν βέβαιη. Οι Κράνιοι όμως, αθέτησαν τη συμφωνία και αιφνιδιαστικά επιτέθηκαν στους Κορινθίους και σκότωσαν εκατοντάδες οπλίτες από αυτούς. Πολλοί Κορίνθιοι που μπόρεσαν να γλυτώσουν, μπήκαν στα πλοία και έφυγαν κακήν κακώς από την Κεφαλονιά.
ΚΡΑΝΗ:
ΠΡΟΝΝΟΙ:
ΣΑΜΗ:
Και για τους λάτρεις της θάλασσας και των ναυαγίων…
“ΑΡΝΤΕΝΑ”28 Σεπτεμβρίου 1943
Το πλοίο “ΑΡΝΤΕΝΑ” ναυπηγήθηκε το 1915 στα βρετανικά ναυπηγεία «A. Mc Millan and Son» του Dumbarton. Είχε μήκος 185 ποδών και πλάτος 25,1 ποδών. Το 1934 αγοράστηκε από τον εφοπλιστή Ευάγγελο Κ. Τόγια και εξυπηρετούσε τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες στη γραμμή Χίου – Μυτιλήνης και Κυκλάδων. Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου επιστρατεύθηκε και αξιοποιήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση στον τομέα των εθνικών και στρατιωτικών μεταφορών, προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες.
Στην φάση αυτή του πολέμου, αναφέρονται δυο γεγονότα, στα οποία εμπλέκεται το πλοίο. Ευρισκόμενο στο λιμάνι της Μυτιλήνης δέχθηκε βομβαρδισμό από ιταλικά αεροπλάνα, αλλά αναπτύσσοντας ταχύτητα και εκτελώντας ελιγμούς δεν χτυπήθηκε και το δεύτερο είναι ένα ατυχές περιστατικό, όταν κατά την διάρκεια νηοπομπής, συγκρούστηκε με το αντιτορπιλικό «Λέων». Τον Απρίλιο του 1941 βομβαρδίστηκε από τη γερμανική αεροπορία στον Πειραιά και εν μέρει, βυθίστηκε.
Αυτό όμως δεν ήταν το τέλος του ιστορικού πλοίου, αφού οι Γερμανοί το ανέλκυσαν, το επισκεύασαν και αφού το μετονόμασαν σε “RETTA”, το επάνδρωσαν με γερμανικό πλήρωμα και από τότε χρησιμοποιείτο από τις Γερμανικές Αρχές κατοχής. Στο τέλος Σεπτεμβρίου 1943, μετά τα γεγονότα της μεραρχίας Acqui και την παράδοση των Ιταλών, οι γερμανοί είχαν συγκεντρώσει πολλούς αιχμαλώτους σε στρατόπεδα στο Αργοστόλι και πήραν την απόφαση για μεταφορά τους στην ενδοχώρα με τελικό προορισμό, στρατόπεδα στην Γερμανία και την Πολωνία. Το πρώτο πλοίο που επιλέχθηκε για τον σκοπό αυτό ήταν το "AΡΝΤΕΝΑ”. Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1943, 840 αιχμάλωτοι Ιταλοί επιβιβάστηκαν στο ατμόπλοιο και μαζί με πλήρωμα και συνοδεία 60 Γερμανών αναχώρησαν από το Αργοστόλι με προορισμό την Πάτρα.
Πλησιάζοντας όμως στην έξοδο του κόλπου του Αργοστολίου και ενώ βρισκόταν στο μέσο της απόστασης Ξι Παλικής – Φανάρι Αργοστολίου, μια φοβερή έκρηξη συγκλόνισε το πλοίο, που λίγα λεπτά αργότερα άρχισε να βυθίζεται. Σύμφωνα με μαρτυρίες Ιταλών διασωθέντων, επικράτησε πανικός, καθώς οι αιχμάλωτοι ήταν στοιβαγμένοι στο αμπάρι του πλοίου και σωσίβια υπήρχαν μόνο για τους Γερμανούς.
Όσοι από τους κρατούμενους κατάφεραν να πέσουν στη θάλασσα, δεν τολμούσαν να πλησιάσουν τις σωστικές λέμβους γιατί οι Γερμανοί που ήταν μέσα σε αυτές, τους πυροβολούσαν. Από τους 840 επιβαίνοντες Ιταλούς, σώθηκαν μόνο οι 120 που κατάφεραν να φθάσουν κολυμπώντας στην ακτή. Οι υπόλοιποι 720 αιχμάλωτοι βρήκαν τραγικό θάνατο. Οι 60 Γερμανοί που επέβαιναν στο πλοίο σώθηκαν όλοι. Για τα αίτια της βύθισης επικράτησαν δύο εκδοχές: α) οι Γερμανοί σκόπιμα και προμελετημένα, βύθισαν το πλοίο τοποθετώντας στο αμπάρι του, ωρολογιακή βόμβα ρυθμισμένη να εκραγεί, μόλις το “ΑΡΝΤΕΝΑ” βγει από τον κόλπο του Αργοστολίου, ως αντεκδίκηση για την επίθεση στις 15 Σεπτέμβρη του 1943, στην ίδια θαλάσσια περιοχή, κατά 2 φορτηγίδων που μετέφεραν Γερμανούς από το Ληξούρι στο Αργοστόλι. β) σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή το πλοίο έπεσε σε ιταλικό ναρκοπέδιο.
To ναυάγιο εντοπίστηκε στην θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Λάσσης στην Κεφαλονιά, προς την Παλική. Στην περιοχή που βρέθηκε το ναυάγιο, προκύπτει από την ιστορική έρευνα που έγινε σε συνεργασία με την Διοίκηση Ναρκαλιείας του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, ότι υπήρχε ιταλικό ναρκοπέδιο το οποίο τοποθετήθηκε στις 4 Ιουνίου 1943 από το ιταλικό motorship “Berletta” Μεταπολεμικά, το “ΑΡΝΤΕΝΑ” είχε την τύχη που είχαν και πολλά άλλα ναυάγια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
Περσέας 6 Δεκεμβρίου 1941
Το βρετανικό υποβρύχιο PERSEUS περιπολεί στην επιφάνεια, νότια της Κεφαλονιάς. Ξαφνικά μία τρομερή έκρηξη συγκλονίζει το υποβρύχιο. Πριν προλάβει το πλήρωμά του να συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί το PERSEUS παίρνει κλίση, με αποτέλεσμα να εισρέουν νερά. Μέσα σε δευτερόλεπτα το υποβρύχιο PERSEUS βυθίζεται παρασύροντας μαζί του στα παγωμένα νερά του Ιονίου, 60 αξιωματικούς και ναύτες, εκ των οποίων διεσώθη μόνο ένας.
Ναυάγιο Christine στα Ζόλα…
στα Ζόλα και σε κοντινή απόσταση από την παραλία της Αγίας Κυριακής το 2010 είχε βυθιστεί φορτηγό-οχηματαγωγό πλοίο που είχε αποπλεύσει από το Δυρράχιο Αλβανίας με προορισμό το Μπουργκάς της Βουλγαρίας. Το ναυάγιο εντόπισε ιδιώτης ο οποίος αντιλήφθηκε σωσίβια ναυαγοσωστική λέμβο η οποία ήταν προσδεδεμένη με σχοινί σε αντικείμενο εντός του βυθού, σε βάθος περίπου 14 μέτρων και σε απόσταση 1ν.μ. από την ακτή. Πρόκειται για βυθισμένο Φ/Γ-Ο/Γ πλοίο με το όνομα “CHRISTINE”, σημαίας Τόγκο, ανοικτού τύπου και μήκους περίπου 45 μέτρων.
Οι Χονδροκέφαλες θαλάσσιες χελώνες (Καρέτα Καρέτα)
Εκτός από τις πανέμορφες αμμώδεις παραλίες με τα κρυστάλλινα βαθιά νερά και τοπία που θα σας αφήσουν με κομμένη την ανάσα, υπάρχει ένας άλλος λόγος για να επισκεφθείτε την Κεφαλονιά, ειδικά αν είστε λάτρης της φύσης. Και αυτός ο λόγος είναι η πανίδα του νησιού και κυρίως τα απειλούμενα με εξαφάνιση είδη της.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα είδη είναι η Χονδροκέφαλη θαλάσσια χελώνα Καρέτα Καρέτα που περιφέρεται γύρω από τις παραλίες του νησιού και το λιμάνι του Αργοστολίου. Οι χονδροκέφαλες θαλάσσιες χελώνες (επίσης γνωστές ως Καρέτα Καρέτα) είναι οι μοναδικές θαλάσσιες χελώνες που φωλιάζουν στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Μπορούν να διακριθούν από άλλες θαλάσσιες χελώνες από τα μεγάλα κεφάλια τους, τα κοκκινοκαφέ κελύφη και κιτρινοκαφέ δέρμα, ενώ θεωρούνται ότι είναι ένα από τα παλαιότερα είδη στον κόσμο. Μια ενήλικας Καρέτα φτάνει σε μήκος 1,0 – 1,2 μ, βάρος μεταξύ κιλά και μπορεί να ζήσει για περίπου 65 χρόνια.
Τα θηλυκά φαίνεται να γεννούν σε φωλιές κατά μέσο όρο τρεις έως πέντε φορές σε μία περίοδο αναπαραγωγής, ενώ η διαδικασία της ωοτοκίας εμφανίζεται κυρίως τη νύχτα όλο το καλοκαίρι, καθώς σύρονται έξω σε παραλίες πέρα από το σημάδι της υψηλής παλίρροιας και σκάβουν φωλιές, στις οποίες γεννιούνται περίπου 100 αβγά. Μετά από περίπου ημέρες τα αβγά εκκολάπτονται και οι νεογέννητες χελώνες αναδύονται, κυρίως τη νύχτα, όταν ο κίνδυνος από τα αρπακτικά ζώα είναι μικρότερος. Στη συνέχεια προσελκύονται από το φως του φεγγαριού, και τη βαρύτητα, προς τη θάλασσα.
Στο νησί της Κεφαλονιάς, υπάρχουν αρκετές παραλίες όπου κάποιος θα μπορούσε να εντοπίσει και τις Καρέτα Καρέτα και τις φωλιές τους. Το νησί είναι ένας από τους βορειότερους τόπους ωοτοκίας των θαλάσσιων χελωνών στον κόσμο. Η κύρια περιοχή για φωλιές είναι κάτω από το Ρατζακλί στον κόλπο Μούντα, ανάμεσα στη Σκάλα και τον Κατελειό, ενώ πολλές άλλες βρίσκονται διάσπαρτες σε όλες τις παραλίες του νησιού, όπως στη Μεγάλη Άμμο και την παραλία Άμμες στις Μηνιές, στο Μακρύ Γιαλό στη Λάσση ή στο Μέγα Λάκκο στο Ληξούρι.
Αλλά εάν θέλετε πραγματικά να δείτε μια ζωντανή ενήλικη χελώνα Καρέτα Καρέτα στην Κεφαλονιά μπορείτε να πάτε στη Λιμνοθάλασσα του Κουτάβου στο Αργοστόλι. Μπορείτε να τις εντοπίσετε κοντά στη γέφυρα Δεβοσέτου και κατά μήκος της προκυμαίας, όπου μερικές φορές ακολουθούν τις ψαρόβαρκες και να κολυμπήσετε τριγύρω σε αναζήτηση τροφής.
Αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχει ένα άλλο είδος υπό εξαφάνιση που μπορεί να εντοπιστεί στην Κεφαλονιά, η μεσογειακή φώκια μοναχός (ή επίσης γνωστή ως Μονάχους-Μονάχους). Θεωρείται ότι είναι το πιο απειλούμενα ζώα στην Ευρώπη και κατοικεί κυρίως στη Μεσόγειο Θάλασσα. Είναι καταπληκτικό ακόμη και να δείτε στιγμιαία αυτά τα πλάσματα! Ωστόσο, είναι επίσης ευθύνη μας ως ανθρώπινα όντα να τα σεβόμαστε και να φροντίζουμε για την προστασία τους. Αναζητήστε τα και εκπλαγείτε από αυτά, αλλά αφήστε τα να ζήσουν ειρηνικά και να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Και για τους θρησκευτικούς τουρίστες !!!!
ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΗΛΑΠΙΔΙΑΣ
Ο Άγιος Ανδρέας Μηλαπιδιάς βρίσκεται στα Περατάτα της Κεφαλονιάς και είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια του νησιού. Πήρε το όνομά του από το χαρακτηριστικό δέντρο «Μηλαπιδιά», διασταύρωση μηλιάς και αχλαδιάς (απιδιάς) που φυτρώνει εδώ. Οι πιστοί μπορούν να προσκυνήσουν το ιερό λείψανο του πέλματος του Αποστόλου Ανδρέα, που δώρισε στην Μονή η Πριγκίπισσα Ρωξάνη της Ρουμανίας όταν ήρθε στο μοναστήρι για να μονάσει.
Η ίδρυση του Μοναστηριού χάνεται στην Βυζαντινή περίοδο. Ήδη το 1264 αναφέρεται ως Μονή στο Πρακτικό της Λατινικής Επισκοπής Κεφαλονιάς. Το 1639 φθάνει στον Άγιο Ανδρέα Μηλαπιδιάς η πριγκίπισσα Ρωξάνη Τζιγαρά, μετονομάζεται σε Ρωμυλία μοναχή και δωρίζει στην Μονή όλη της την μεγάλη περιουσία. Μεταξύ αυτών το ανεκτίμητης αξίας τμήμα του λειψάνου του Αποστόλου Ανδρέα: «το πέλμα, απεξαρθρωμένο από τον αστράγαλο, φέρει κανονικά επάνω του τη σάρκα του Αγίου, το αίμα του αποξηραμένο, καθώς επίσης είναι εμφανής η οπή από το καρφί της σταύρωσης του Αγίου. Η δε ευωδία του είναι χαρακτηριστική και εξαιρετικά έντονη», όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητρόπολης της Κεφαλονιάς.
Ο Άγιος Ανδρέας Μηλαπιδιάς λειτουργεί σήμερα ως γυναικεία κοινοβιακή μονή. Οι μοναχές ασχολούνται με την υφαντουργία, την ιερορραπτική, την αγιογραφία, τη χειροτεχνία και τη φιλοξενία, καθώς επίσης και τις αγροτικές καλλιέργειες και τους κήπους. Επίσης λειτουργεί εδώ εργαστήριο συντήρησης φορητών εικόνων.
Το παλαιό Καθολικό της Μονής του Αγίου Ανδρέα Μηλαπιδιάς διασώθηκε από τους σεισμούς του 1953 και σήμερα φιλοξενεί το εκκλησιαστικό μουσείο της Κεφαλονιάς. Το τέμπλο του ναού είναι των αρχών του 17ου αιώνα. Οι τοιχογραφίες του ναού μέχρι τους σεισμούς του 1953 ήταν καλυμμένες με ασβέστη καθώς κατά την Αγγλοκρατία επιχειρήθηκε να μετατραπεί το μοναστήρι σε προτεσταντικό σχολείο.
Στις 30 Νοεμβρίου γίνεται το μεγάλο πανηγύρι της Μονής, στην μνήμη του Αγίου Ανδρέα. Επίσης μεγάλο πανηγύρι γίνεται την Παρασκευή της Διακαινησίμου (του Πάσχα) την ημέρα της γιορτής της Ζωοδόχου Πηγής, που είναι και η «Δευτέρα Προστάτις της Μονής». Στον Άγιο Ανδρέα Μηλαπιδιάς βρίσκονται ακόμα τα παρεκκλήσια Αρχαγγέλων, Αγίου Νικολάου Σκαρδαμπέλη, Αγίων Αικατερίνης και Παρασκεύης και Παναγίας Ελεούσας. Ο Άγιος Ανδρέας Μηλαπιδιάς δέχεται καθημερινά επισκέψεις από 07.00π.μ μ.μ. και 17.00μ.μ. – 20.00μ.μ.
Άγιος Γεράσιμος
Ο Άγιος Γεράσιμος είναι ο προστάτης της Κεφαλονιάς. Ήταν απόγονος της αριστοκρατικής οικογένειας των Νοταράδων και ο προπάππους του ήταν ο τελευταίος Πρωθυπουργός του Βυζαντίου. Μετά τις σπουδές του στα πιο ονομαστά ιδρύματα της εποχής, ο Άγιος Γεράσιμος έγινε μοναχός στο Άγιο Όρος και στη συνέχεια ταξίδεψε στα Ιεροσόλυμα όπου έμεινε για δώδεκα χρόνια. Το 1555 μ.Χ έφτασε την Κεφαλονιά και πέρασε πέντε χρόνια σε μια σπηλιά στη Λάσση ως ερημίτης. Το 1560, μετακόμισε στο οροπέδιο των ομαλών, όπου επισκεύασε το παρεκκλήσι που υπήρχε εκεί και ίδρυσε μια μονή που την ονόμασε 'Νέα Ιερουσαλήμ'.
Σήμερα η μονή είναι καλύτερα γνωστή ως η μονή του Άγιου Γεράσιμου και είναι το ιερότερο μέρος στην Κεφαλονιά. Η διαδρομή από το Αργοστόλι μέχρι τη μονή είναι 11 χιλιόμετρα. Για να φτάσετε στη μονή περνάτε από το χωριό Ροζάτα, όπου μπορείτε να κάνετε στάση και να απολαύσετε τη θέα του Ληξουρίου και του Αργοστολίου. Στη συνέχεια, περνάτε μέσα από τη ζώνη της Ρομπόλας και τα χωριά Φραγκάτα και Βαλσαμάτα. Μετά την πεδιάδα των 40 πηγαδιών, φτάνετε στη μονή. Η μονή είναι χτισμένη σε μια εκπληκτική τοποθεσία που περιβάλλεται από αμπέλια.
Η καινούργια εκκλησία χτίστηκε μετά το σεισμό του Στο εσωτερικό της φυλάσσονται τα λείψανα του αγίου σε ασημένια σαρκοφάγο. Απεβίωσε στις 15 Αυγούστου 1579, αλλά η ονομαστική εορτή γιορτάζεται στις 16 Αυγούστου. Επιπλέον γιορτάζεται και στις 20 Οκτωβρίου επειδή όταν ο τάφος του ανοίχτηκε τον Οκτώβριο του 1851, το σκήνωμά του ήταν άθικτο. Θάφτηκε και πάλι και ο τάφος ανοίχτηκε για δεύτερη φορά στις 20 Αυγούστου 1852, αλλά το σκήνωμά του ήταν ακόμα ανέπαφο. Στο εσωτερικό της παλιάς εκκλησίας, βρίσκεται η είσοδος στο ερμητήριο του αγίου. Έχει πρόσβαση μέσω ενός μεσαίου μεγέθους ανοίγματος, αλλά παραδόξως όλοι μπορούν να περάσουν ανεξαρτήτως μεγέθους. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι παρόλο που οι επισκέπτες χρειάζεται να γονατίσουν όσο βρίσκονται στο ερμητήριο, υπάρχει η θεωρία ότι δεν λερώνονται από το λασπωμένο δάπεδο.
Λόγω της δημοφιλίας του αγίου, η εκκλησία αυτή είναι πακόσμιος χώρος προσκυνήματος και πολλοί άνθρωποι συγκεντρώνονται κάθε χρόνο για να τιμήσουν τη μνήμη του αγίου. Το σκήνωμά του είναι ανοικτό για το κοινό πέντε φορές το χρόνο. Στις 16 Αυγούστου και στις 20 Οκτωβρίου γίνονται δύο λιτανείες για να μεταφερθεί το λείψανο του αγίου στον γέρικο πλάτανο που φύτεψε ο ίδιος ο άγιος και βρίσκεται κοντά στην εκκλησία. Ανεξάρτητα από τα πιστεύω σας, η επίσκεψη στη μονή έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μπορείτε να θαυμάσετε τους θησαυρούς της και την πολιτισμική κληρονομιά του όμορφου νησιού της Κεφαλονιάς!
ΜΟΝΗ ΚΗΠΟΥΡΑΙΩΝ
Στις δυτικές ακτές του Ληξουρίου και σε απόσταση 15 χλμ. από την πόλη βρίσκεται η ιστορική Μονή των Κηπουραίων. Η Μονή είναι χτισμένη σε ένα από τα επιβλητικότερα τοπία της Κεφαλονιάς πάνω σε ένα ψηλό βράχο περίπου 90 μ. από τη θάλασσα. Χτίστηκε τον 17ο αιώνα και η ονομασία της οφείλεται στους πολλούς κήπους που διατηρούσαν οι πατέρες για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία προς το ζην.
Το 1759 κτίζεται αρχικά η εκκλησία της Μονής από τον Αρχιμανδρίτη Χρύσανθο Πετρόπουλο όπου και την αφιέρωσε στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και στην Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Σε λίγο καιρό δημιουργήθηκε ανδρικό κοινόβιο, που στα χρόνια της ακμής του, το προσωπικό του ανέρχεται σε 80 μέλη. Στη Μονή μπορείτε να προσκυνήσετε τη θαυματουργή εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου καθώς και τις κάρες των Οσίων κτητόρων της Μονής Χρυσάνθου, Κωνστάντιου και Εφροσύνου. Επίσης τεμάχιο Τιμίου Ξύλου έχει δωρίσει στη Μονή ο Ρώσος Πρίγκηπας Βλαδίμηρος Δολγορούκης το έτος 1862.
Σε κομψή γυάλινη φιάλη βρίσκεται μύρο του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου από τον 7ο αιώνα. Μπορείτε ακόμη να προσκυνήσετε λείψανα διαφόρων Αγίων καθώς και τη θαυματουργή εικόνα της Αγίας Παρασκευής, μοναδικό κειμήλιο της κατεστραμμένης Μονής του Ταφιού. Η θέα από τη Μονή είναι μοναδική και αξίζει να θαυμάσετε και να φωτογραφίσετε το ξακουστό ηλιοβασίλεμα.
Η Π αναγία η Φ ίδουσα
Βρίσκεται στο Μαρκόπουλο της Κεφαλονιάς και είναι επίσης γνωστή ως Παναγία Λαγκουβάρδα. Η Παναγία η Φιδούσα της Κεφαλονιάς είναι από τους πιο διάσημους ναούς του νησιού καθώς δέχεται κάθε χρόνο, εκτός από χιλιάδες προσκυνητές, και κάποιους άλλους, πιο… ‘‘περίεργους’’ επισκέπτες! Πρόκειται για φιδάκια μικρού μεγέθους, ακίνδυνα, που φέρουν στο κεφάλι τέσσερις μαύρες μικρές κοκκίδες σε σχήμα σταυρού! Εμφανίζονται από τις 6 έως τις 16 Αυγούστου στα βράχια πίσω από το φράγκικο καμπαναριό της εκκλησίας της Παναγίας Φιδούσας και έρπουν άφοβα ανάμεσα στον κόσμο και μέσα στην εκκλησία.
Ο θρύλος της Παναγίας Φιδούσας λέει πως όλα ξεκίνησαν από έναν σχίνο (θάμνο) που είδαν κάποιοι να καίγεται μέσα στο λόγγο. Πλησιάζοντας για να σβήσουν την φωτιά, είδαν πως είχε καεί ένα και μόνο δέντρο και πως στην ρίζα του υπήρχε η εικόνα της Παναγίας. Την μετέφεραν στην εκκλησία του χωριού τους, όμως την επόμενη μέρα η εικόνα έλειπε! Την βρήκαν και πάλι στο ίδιο σημείο, κι αφού αυτό συνέβη κάμποσες ακόμα φορές, αντελήφθησαν πως επρόκειτο για θεϊκό σημάδι και αποφάσισαν να χτίσουν την Παναγία που την ονόμασαν Λαγκουβάρδα στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, στο βάθος της ρεματιάς. Με τα χρόνια εκεί δημιουργήθηκε γυναικείο μοναστήρι, αφιερωμένο στην Παναγία.
Σύμφωνα πάντα με το θρύλο, κάποτε πειρατές απείλησαν την μονή. Μετά τις προσευχές των μοναχών, φίδια κύκλωσαν το μοναστήρι, απομακρύνοντας τον κίνδυνο! Αυτή ήταν η αρχή των θαυμάτων της Παναγίας Φιδούσας. Το θαύμα επαναλαμβάνεται από τότε κάθε χρόνο και είναι η εξήγηση που δίνει η λαϊκή παράδοση στην εμφάνιση των φιδιών. Θεωρείται μάλιστα κακό σημάδι να μην εμφανιστούν τα φιδάκια κάποια χρονιά, κάτι που, σύμφωνα πάντα με τον θρύλο, δεν συνέβη το 1940 και το 1953, την χρονιά των καταστροφικών σεισμών για την Κεφαλονιά. Η λαϊκή μουσική παράδοση της Κεφαλονιάς έχει μάλιστα ένα πασίγνωστο δίστιχο για την Παναγία Φιδούσα:
Ύστερα από όλα αυτά σειρά έχει η ξεκούραση
Tourist Hotel Λεωφόρος Τρίτση Αντώνη 109
Ξενοδοχείο Άγγελος Μεταξά Ιωάννη 11, Παραλιακή Λεωφ. Αργοστολίου
Mirabel Hotel Λαυράγκα Δ. 1
Mouikis Hotel Βύρωνος 3,Αργοστόλι
Ionian Plaza Hotel Πλατεία Βαλλιάνου, Αργοστόλι
Galaxy Hotel Αργοστόλι - Φανάρι
Pessada Bay Studios and ApartmentsPessada Bay Studios and Apartments λιμάνι Πεσσάδας
Καλές διακοπές Και καλή διασκέδαση