«ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ και ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΟΥΣΙΩΝ» Κωστής Χαρδαλιάς Νοσηλευτής MSc Πληροφορική Υγείας Υποψήφιος Διδάκτορας Τμ. Νοσηλευτικής, Ε.Κ.Π.Α.

«Εισαγωγή(1/3)» Την σημερινή εποχή πλέον, περισσότερο από τις μισές (σ.σ. σε ποσοστό άνω του 50%) αιτίες θανάτου, οφείλονται και βασίζονται σε συμπεριφορές βάσει του τρόπου ζωής. Συνεπές θα είναι ένα «Ειδικό Κάλεσμα» για παρεμβάσεις, από όλους τους Παρόχους Υγειονομικής Περίθαλψης και των Ερευνητών που εστιάζονται στην παροχή υγιεινών περιβαλλόντων, για τα νεαρά άτομα (σ.σ. κυρίως για τα Παιδιά) που προωθούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής.

«Εισαγωγή(2/3)» Τέτοιου τύπου «πολυεπίπεδες προσεγγίσεις» περιλαμβάνουν κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, που συμβάλλουν στην κατάχρηση ουσιών και όχι μια προσέγγιση, που επιφέρει μειώσεις σε συγκεκριμένες ασθένειες που προσέρχονται από την κατάχρηση Τα επίπεδα κοινωνικής επιρροής συμπεριλαμβάνουν πτυχές του ατόμου, της οικογένειας, της κοινότητας, των οργανισμών (δηλαδή, σχολείο & παιδιά, εργασία & ενήλικες, κράτος & έθνος)

«Εισαγωγή(3/3)» Η «κατάχρηση ουσιών» αναφέρεται (κλασσικά) στο αλκοόλ, στα ναρκωτικά και στην κατάχρηση του καπνού. Η λέξη «ναρκωτικά» είναι ένας όρος (δυστυχώς), χωρίς αποκλεισμούς σε πολλές ουσίες όπως η μαριχουάνα, η κοκαΐνη, η ηρωίνη, τα εισπνεόμενα παράγωγα, τα στεροειδή, οι μεταμφεταμίνες και η έκσταση. Οι πολυάριθμες για την υγεία συνέπειες λόγω κατάχρησης ουσιών, αποτελούν πρόκληση για την συμμετοχή όλων των παρόχων υγειονομική περίθαλψης. Οι νοσηλευτές δημόσιας υγείας, ευρίσκοται σε κρίσιμη θέση να εντοπίσουν τις συμπεριφορές, που έχουν αντίκτυπο στην υγεία, λόγω κατάχρησης ουσιών. Μέσω της παροχής υγειονομικής περίθαλψης, δη των αλληλεπιδράσεων με τους πελάτες, οι νοσ/τες δημ. υγ. δύνανται να ενισχύσουν την προαγωγή της υγείας των συμπεριφορών, που είναι απαλλαγμένες από την κατάχρηση των επικινδύνων ουσιών.

«ΧΡΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛ(1/5)» Η χρήση του αλκοόλ, έχε επιπτώσεις σε πολλά από τα συστήματα οργάνων του ανθρωπίνου σώματος. Το καρδιαγγειακό σύστημα πάσχει από μακροχρόνια χρήση αλκοόλ, με αυξημένο κίνδυνο για υπέρταση. Ανάπτυξη των αρρυθμιών, μυοκαρδιοπάθειες καθώς και αυξημένες πιθανότητες για αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Η κύρωση του ήπατος είναι επίσης μία από τις κυριότερες αιτίες θανάτου, στις σημερινές ανθρώπινες κοινωνίες, συναντάται κυρίως έπειτα από την κατάχρηση αλκοόλ. Όσοι διαγνωσθεί με ηπατίτιδα C, υποφέρουν ακόμη πιο δυσμενείς συνέπειες, συνδυάζοντας την κατάχρηση του οινοπνεύματος. Ο καρκίνος του ήπατος συνδέεται με την κατάχρηση του αλκοόλ. Η κατανάλωση αλκοόλ, προκαλεί επιπλέον προβλήματα σωματικής υγείας

«ΧΡΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛ(2/5)» Το «αλκοολικό σύνδρομο των βρεφών» («FAS») είναι ένας όρος που «πλάθεται» για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ώστε να περιγράψει μια σειρά από γενετικές ανωμαλίες, που συμβαίνουν σε παιδιά, που γεννήθηκαν από μητέρες, οι οποίες κατανάλωσαν αλκοόλ, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. Οι επιπτώσεις του αλκοόλ είναι πολλές, όταν καταναλώνεται κατά την προγεννητική περίοδο, ενώ το «FAS» συνεχίζει να αποτελεί την νούμερο ένα αποτρέψιμη αιτία νοητικής καθυστέρησης και αύξηση του αριθμού των μητέρων, που πίνουν κατά την διάρκεια τη εγκυμοσύνης.

«ΧΡΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛ(3/5)» Τα παιδιά που έχουν εκτεθεί σε αλκοόλ, συχνά παρουσιάζουν καθυστέρηση ανάπτυξης, ανωμαλίες στο πρόσωπο και εγκεφαλικές βλάβες. Οι οποίες εκδηλώνονται ως νευρολογικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς, αργότερα στην ζωή τους, με επακόλουθες δυσκολίες για εκπαίδευση & απασχόληση

«ΧΡΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛ(4/5)» Πέραν των ζημιών στα συστήματα του σώματος, μεγάλο ποσοστό των τροχαίων ατυχημάτων, σχετίζεται με την κατανάλωση του αλκοόλ. Εκείνοι που καταναλώνουν υπερβολικές ποσότητες αλκοόλ, έχουν τα υψηλότερα ποσοστά θανάτου από τραυματισμούς, βία, αυτοκτονίες, δηλητηριάσεις, πυρκαγιές, πνιγμούς, εργατικά ατυχήματα καθώς και υψηλού κινδύνου σεξουαλική συμπεριφορά. Η χρήση αλκοόλ συνδέεται επίσης, με την διάγνωση της ψυχικής ασθένειας. Υπάρχει ένας υψηλότερος κίνδυνος διαταραχών της διάθεσης και άγχους, σε άτομα με κατάχρηση αλκοόλ και εξάρτιση αντίστοιχα.

«ΧΡΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛ(5/5)» Υπάρχουν επίσης σημαντικές σχέσεις, μεταξύ των διαταραχών λόγω χρήσης αλκοόλ και της από κοινού εμφάνισης μείζονος κατάθλιψης, δυσθυμίας, διαταραχής πανικού, μανίας, υπομανίας, φοβιών καθώς και γενικευμένου άγχους. Αυτά τα συμβάντα δεν έχουν επιπτώσεις μόνο στους χρήστες αλκοόλ αλλά, τα στοιχεία καταδεικνύουν επίσης την εν γένει μετάδοση από αυτές τις συμπεριφορές στον τρόπο ζωής και την κατάσταση της υγείας. Συγκεκριμένα, τα παιδιά με του γονείς που έχουν μια διαταραχή κατάχρησης ουσιών, διατρέχουν επίσης κίνδυνο για μετάδοση των ψυχικών διαταραχών της υγείας.

«ΧΡΗΣΗ ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑΣ(1/5)» Η μαριχουάνα είναι μια από τι πιο πολύ χρησιμοποιούμενες, και βέβαια, παράνομες ναρκωτικές ουσίες. Συνδέεται με επικίνδυνες συμπεριφορές, ειδικότερα στην νεολαία. Αυτές οι επικίνδυνες συμπεριφορές συμπεριλαμβάνουν την απρόσεκτη οδήγηση οχήματος, τις απουσίες από το σχολείο, την κακοποίηση, την κλοπή, την καταστροφή της περιουσίας και την υψηλού κινδύνου σεξουαλική δραστηριότητα.

«ΧΡΗΣΗ ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑΣ(2/5)» Οι φυσιολογικές επιπτώσεις στην υγεία από Μαριχουάνα είναι πολλές και επιδρούν στον εγκέφαλο, στην καρδιά, στους πνεύμονες, στο ανοσοποιητικό σύστημα και στο ανοσοποιητικό σύστημα. Όσον αφορά τον εγκέφαλο, οι βραχυπρόθεσμες συνέπειες από την χρήση μαριχουάνας, περιλαμβάνουν δυσκολίες στη μάθηση, στη μνήμη, στην επίλυση προβλημάτων, στις στρεβλές αντιλήψεις και στην απώλεια συντονισμού. Η μακροχρόνια χρήση μαριχουάνας, οδηγεί σε αλλαγές στα συστήματα που συμμετέχουν στην διαχείριση του «στρές» και στην δραστηριότητα των νευρικών κυττάρων που έχουν ντοπαμίνη και επηρεάζουν την ρύθμιση των κινήτρων και της ανταμοιβής.

«ΧΡΗΣΗ ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑΣ(3/5)» Η καρδιά επίσης, επηρεάζεται από την ρήση μαριχουάνας σε αυξημένο βαθμό. Ο κίνδυνος αυτός θεωρείται ότι προκύπτει, επειδή η χρήση μαριχουάνας αυξάνει την αρτηριακή πίεση και την καρδιακή συχνότητα και δη, μειώνει την ικανότητα μεταφοράς του οξυγόνου από του αίματος. Η χρήση μαριχουάνας προκαλεί ποικιλία προβλημάτων των πνευμόνων και της αναπνοής καθώς και άλλα, όπως αύξηση της εμφάνισης των αναπνευστικών νόσων, βήχας, παραγωγή βλέννας, λοιμώξεις των πνευμόνων και απόφραξη των αεραγωγών. Η χρήση της μαριχουάνας, διπλασιάζει και τριπλασιάζει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου της κεφαλής και του αυχένα, επίσης σχετίζεται με τον καρκίνο του πνεύμονα.

«ΧΡΗΣΗ ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑΣ(4/5)» Η «Δέλτα-9-tetrahydrocannabmol» (σ.σ. THC), εκπροσωπεί το κύριο ενεργό συστατικό της μαριχουάνας και εκτιμάται ότι είναι υπεύθυνη σε βλάβες του ανοσοποιητικού συστήματος, σε χρήστες ειδικής κάνναβης. Η χρήση της μαριχουάνας, συνδέεται επίσης με μυριάδα μαθησιακών και κοινωνικών προβλημάτων συμπεριφοράς και διαταραχών της ψυχικής υγείας. Η αυξημένη χρήση μαριχουάνας όχι μόνο μειώνει την ικανότητα των χρηστών να μαθαίνουν και να θυμούνται πληροφορίες. Αλλά μπορεί επίσης, να οδηγήσει σε πνευματική καθυστέρηση, προβλήματα εργασίας κοινωνικών δεξιοτήτων. Όσον αφορά την έκβαση της εγκυμοσύνης, τα μωρά που γεννήθηκαν από μητέρες που χρησιμοποίησαν μαριχουάνα, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο, αφύσικης νευρολογικής ανάπτυξης.

«ΧΡΗΣΗ ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑΣ(5/5)» Τα παιδιά των μητέρων (που χρησιμοποίησαν μαριχουάνα, κατά την διάρκεια της κύησης), φέρουν περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς και εμφανίζουν/παρουσιάζουν μια έλλειψη στην προσοχή, την μνήμη και την λήψη αποφάσεων των δεξιοτήτων κατά την προσχολική ηλικία και τα πρώτα χρόνια του σχολείου.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(1/17)» Η χρήση του καπνού είναι υπεύθυνη για πρόωρους θανάτους, σε όλο τον κόσμο και συνεχίζει να είναι η κύρια αιτία αποτρέψιμων θανάτων. Η κατανάλωση καπνού σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους απ’ ότι το «aids», το αλκοόλ, τα τροχαία ατυχήματα, τις πυρκαγιές, τα παράνομα ναρκωτικά, τις αυτοκτονίες και τις δολοφονίες μαζί. Η εξάρτιση στη νικοτίνη, είναι η πιο κοινή για την ζωή απειλητική, για την ζωή, διαταραχή που επηρεάζει τον παιδικό πληθυσμό. Ο εθισμός στον καπνό έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία, και ακόμη και μια φορά να συμβεί, είναι αρκετό για πολλά παιδιά να χάσουν γρήγορα την ικανότητα να σταματήσουν την συμπεριφορά αυτή λόγω του εθισμού στην νικοτίνη.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(2/17)» Μελέτες σε ζώα υποστηρίζουν ότι, ο έφηβος εγκέφαλος επηρεάζεται ιδιαίτερα από την εθιστική φύση της νικοτίνης. Είτε με την έκθεση σε νικοτίνη ή ακόμη κα με μία δόση νικοτίνης, με τις διαρθρωτικές αλλαγές που συμβαίνουν στους νευρώνες, να προκαλούν αλλαγές στην συμπεριφορά, που υφίστανται για την διάρκεια ζωής του ζώου. Παρόμοια ευρήματα είναι πλέον εμφανή σε ανθρώπους, με εξάρτιση νικοτίνης, που εμφανίστηκαν μετά μόνο μερικά τσιγάρα. Είναι αποδεδειγμένο ότι η νικοτίνη είναι συνήθως το πρώτο πειραματικό φάρμακο Οι εν λόγω μελέτες ζώων και ανθρώπων, τονίζουν την επείγουσα ανάγκη της της πρωτογενούς πρόληψης της χρήσεως του καπνού στους νέους.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(3/17)» Η ζημία από την χρήση του καπνού, πλήττει σχεδόν κάθε όργανο του ανθρωπίνου σώματος. Η χρήση καπνού σχετίζεται αιτιολογικά, με την στεφανιαία νόσο, τον καρκίνο (σ.σ. των πνευμόνων) και το εγκεφαλικό επεισόδιο αντίστοιχα. Η χρήση του καπνού, είναι σταθερά η νούμερο «ένα» αποτρέψιμη αιτία των καρδιακών παθήσεων. Το κάπνισμα σχετίζεται επίσης, με πολλές άλλες καρδιαγγειακές παθήσεις όπως, η αθηροσκλήρωση, η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, το κοιλιακό αορτικό ανεύρισμα, έμφραγμα του μυοκαρδίου (MIS) και αιφνίδιοι θάνατοι από ανακοπή. Οι καπνιστές φέρουν «23 φορές» μεγαλύτερη πιθανότητα, να αναπτύξουν καρκίνο του πνεύμονα από ότι οι μη καπνιστές.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(4/17)» Το κάπνισμα επίσης, με τους καρκίνους του στόματος, του φάρυγγα, του λάρυγγα, του στομάχου, των νεφρών, της ουροδόχου κύστης, του παγκρέατος καθώς και του τραχήλου της μήτρας. Προλαμβάνοντας την χρήση του καπνού, την εκδήλωση και την έκθεση σε αυτόν, είναι οι καλύτερες στρατηγικές κινήσεις για την του καρκίνου του πνεύμονα και πολλών άλλων μορφών καρκίνου. Άλλα συστήματα του σώματος που επηρεάζονται από την χρήση του καπνού, είναι η στοματική κοιλότητα, το αναπνευστικό & το πεπτικό σύστημα και οι οφθαλμοί.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(5/17)» Επι της στοματικής κοιλότητας, εκτός από τους καρκίνους, οι καπνιστές δύνανται να αναπτύξουν συχνά περιοδοντίτιδα και ασθένειες των ούλων, που απαιτούν εκτενή οδοντιατρική περίθαλψη Σε αυτούς που καπνίζουν, μπορούν να σημειωθούν συγκεκριμένες παθήσεις όπως, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), εμφύσημα, βρογχίτιδα, πνευμονία, άσθμα, απόφραξη των αεραγωγών καθώς και λοιμώξεις του αναπνευστικού είναι μερικές συχνές ανεπιθύμητες επιπτώσεις Για το πεπτικό σύστημα, τα πεπτικά έλκη αποτελούν συχνό φαινόμενο.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(6/17)» Οι οφθαλμοί, επηρεάζονται πολύ από το κάπνισμα και οι καπνιστές έχουν 2-3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο (από τους μη καπνιστές) να αναπτύξουν καταρράκτη. Επισημαίνοντας ότι, ο καταρράκτης είναι η κύρια αιτία τύφλωσης, σε όλο τον κόσμο, συνολικά. Εκτός των επιβλαβών συνεπειών για το σώμα και τον σχετιζόμενο ανθρώπινο πόνο, το οικονομικό κόστος για την χρήση/κατανάλωση του καπνού είναι υψηλό. Για την άμεση ιατρική φροντίδα των ενηλίκων, με ασθένεια που αποδίδεται στην κατανάλωση/κατάχρηση καπνού, απαιτείται ένα πολύ υψηλό οικονομικό κόστος το οποίο συνδέεται και οφείλεται στην απώλεια της παραγωγικότητας.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(7/17)» Το κάπνισμα, φέρει επίσης και σημαντικό αντίκτυπο στην εγκυμοσύνη Κατα την διάρκεια της περιόδου της εγκυμοσύνης, το κάπνισμα συνδέεται με μια μυριάδα δυσμενών επιπτώσεων όπως η έκτοπη κύηση, η πρόωση ρήξη υμένων, ο πρόωρος τοκετός, η καθυστέρηση της ανάπτυξης του μωρού, η αυξημένη περιγεννητική θνησιμότητα και το σύνδρομο αιφνιδίου θανάτου βρεφών. Η νικοτίνη επηρεάζει το αναπτυσσόμενο μωρό μειώνοντας την ροή του αίματος, μέσω του πλακούντα. Μπορεί δε να οδηγήσει στην καθυστέρηση της σωματικής ανάπτυξης και στην γέννηση ενός μωρού με χαμηλό σωματικό βάρος (LBW), το οποίο είναι μία από τις κύριες αιτίες νοσηρότητας & θνησιμότητας των βρεφών.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(8/17)» Το κάπνισμα (σ.σ. δυστυχώς) επιτυγχάνει πολλά από τα δυσμενή «υγειικά αποτελέσματα» της εγκυμοσύνης, μέσω διαφόρων άλλων μηχανισμών που περιλαμβάνουν: Νικοτίνη, η οποία δρα σαν μια τοξίνη σε κυτταρικό επίπεδο Πολλά άλλα συστατικά του καπνού των τσιγάρων (μονοξείδιο του άνθρακα, νικοτίνη, κάδμιο, κυάνιο, αμόλυβδο, μεθανόλη κ.α.), που ασκούν ποικίλες αρνητικές συνέπειες σε κυτταρικό επίπεδο Μεταβολές της θρεπτικής κατάστασης μητέρας-εμβρύου Μονοξείδιο του άνθρακα, ένα από τα σημαντικότερα υποπροϊόντα του καπνίσματος (δεσμεύει την αιμοσφαιρίνη προκαλώντας «μητρική αναιμία»), και Μονοξείδιο του άνθρακα, το οποίο επηρεάζει το σύστημα μεταφοράς οξυγόνου, μειώνοντας την ποσότητα του οξυγόνου που μεταφέρεται από το μητρικό αίμα του εμβρύου, με αποτέλεσμα την εμβρυϊκή υποξία των ιστών

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(8/17)» Η χρήση καπνού είναι διαφορετική, από άλλες διαταραχές κατάχρησης των ουσιών, λόγω της επιπτώσεως της έκθεσης στον καπνό αυτών που βρίσκονται στο περιβάλλον του καπνιστή. Αυτό αναφέρεται συχνά ως «καπνός του περιβάλλοντος (ETS)», παθητικό κάπνισμα, έκθεση σε παθητικό κάπνισμα (SHS). Ο Καπνός του Τσιγάρου περιέχει κατά προσέγγιση 4.000 χημικές ουσίες, των οποίων οι 200 είναι «γνωστά δηλητήρια» και 43 είναι γνωστές καρκινογόνες ουσίες. Η έκθεση σε καπνό στο περιβάλλον, περιλαμβάνει την εισπνοή καπνού που εκπνέεται από τον καπνιστή, και του καπνού που παράγεται από ένα αναμμένο τσιγάρο.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(9/17)» Μελέτες έχουνε δείξει ότι υπάρχει περισσότερη πίσσα και νικοτίνη σε καπνό από αναμμένο τσιγάρο από ότι στο κάπνισμα. Επιπλέον, το μονοξείδιο του άνθρακα, το οποίο και στερεί το οξυγόνο που απαιτείται από το αίμα, είναι 2-15 φορές υψηλότερο σε καπνό που παράγεται από ένα αναμμένο τσιγάρο. Η «κοτινίνη», η γενεσιουργός μεταβολίτης της νικοτίνης, είναι ένας ακριβής και αντικειμενικός βιοχημικός δείκτης της κατάστασης καπνίσματος και της έκθεσης σε παθητικό κάπνισμα. Οι μετρήσεις κοτινίνης μπορούν να ληφθούν σε διάφορα βιολογικά υγρά και μέσα, που συμπεριλαμβάνουν τα μαλλιά, το σάλιο, τα ούρα, τα νύχια, το πλάσμα.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(10/17)» Η «Κλινική Πρακτική Αντιμετώπισης της Χρήσης και Εξάρτισης του Καπνού της Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας» (PHS) σκιαγραφεί συγκεκριμένες συστάσεις που πρέπει να σκιαγραφούνται από τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης και τις ομάδες υγειονομικής περίθαλψης, για την αντιμετώπιση της χρήσης & εξάρτισης του καπνού. Η άνωθι κατευθυντήρια γραμμή, προσδιορίζει σημαντικά συστατικά στοιχεία στην αντιμετώπιση της χρήσης και εξάρτισης του καπνού, στην προληπτική εξέταση ή την αναγνώριση της χρήσης του καπνού. Εάν ο «Πελάτης» είναι «Χρήστης Καπνού» και εκφράζει την προθυμία να σταματήσει το κάπνισμα, καθορίζονται οι δράσεις για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης (που θα χρησιμοποιήσουν).

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(11/17)» Τα συστατικά στοιχεία του προσδιορισμού αναφέρονται ως τα «5-A’S» τα οποία και είναι τα κάτωθι: Ρωτήστε (Ask) Συστήνετε (Advice) Αξιολογήστε (Assess) Βοηθήστε (Assist) Ρυθμίστε (Arrange) Η «Ερώτηση» για την χρήση του καπνού για το συστηματικό προσδιορισμό όλων των χρηστών καπνού, σε κάθε συνάντηση με τον «αξιολογούμενο πελάτη (σ.σ. πολίτη που καπνίζει τα παράγωγα καπνού) αναγνωρίζεται ως κρίσιμη»

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(12/17)» Όλοι οι χρήστες καπνού, θα πρέπει να συσταθούν, να κόψουν το κάπνισμα και κατόπιν, να αξιολογηθούν για την προθυμία τους να το κόψουν. Η «Βοήθεια» αφορά τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, στο να συνιστούν τον συνδυασμό των κατάλληλων φαρμακολογικών και συμπεριφορικών θεραπειών, για την διακοπή του καπνίσματος. Μια ρύθμιση για την επόμενη επαφή, θα πρέπει να γίνεται για κάθε χρήστη του καπνού που προσπαθεί να διακόψει το κάπνισμα. «Ειδικές Παρεμβάσεις» περιλαμβάνονται στην κατευθυντήρια γραμμή κλινικής πρακτικής, για να βοηθούν τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης. Βοηθώντας έτσι όλους τους χρήστες καπνού να είναι επιτυχείς, στις προσπάθειες διακοπής του καπνίσματος.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΝΠΟΥ(13/17)» Για τους χρήστες καπνού που δε προτίθενται να προβούν σε μια προσπάθεια διακοπής, εδώ η «κατευθυντήρια γραμμή» συνιστά την εφαρμογή του «μοντέλου 5-R» που περιλαμβάνει: «Συνάφεια(Relevance)» «Κίνδυνοι(Risks)» «Ανταμοιβές(Rewards)» «Εμπόδια(Roadblocks)» «Επανάληψη(Repetition)» Η «Συνάφεια» αποτελεί μια στρατηγική που πρέπει να χρησιμοποιούν οι «Πάροχοι Υγειονομικής Περίθαλψης» για να πράξουν τις θεραπείες διακοπής καπνίσματος, εξατομικευμένες & προσαρμοσμένες σε κάθε πελάτη. Οι «Κίνδυνοι του Καπνίσματος» θα πρέπει επίσης να είναι εξατομικευμένοι, συναφείς και να περιλαμβάνουν οξείς, μακροπρόθεσμους και περιβαλλοντικούς κινδύνους.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(14/17)» Οι «Ανταμοιβές της Διακοπής του Καπνίσματος» θα πρέπει να προσδιορίζονται από τον πελάτη (σ.σ. Χρήστη) ως οφέλη περισσότερα, σχετικά ως προς αυτούς. Αν ο «Πελάτης» δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει τις ανταμοιβές, ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να επισημαίνει ειδικές εξατομικευμένες ανταμοιβές, όπως η βελτιωμένη αίσθηση της γεύσης & της όσφρησης, η καλύτερη υγεία, η εξοικονόμηση χρημάτων και το ότι αποτελούν ένα καλό παράδειγμα για τα παιδιά. Τα «Εμπόδια» θα πρέπει να αξιολογούνται, ζητώντας από τον πελάτη να εντοπίσει τα προσωπικά εμπόδια στη διακοπή, όπως ο φόβος της αποτυχίας, η αύξηση του βάρους ή η απόλαυση του καπνίσματος.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(15/17)» Η επανάληψη συνεπάγεται την επανάληψη των «5-R» σε κάθε υγειονομική/θεραπευτική συνάντηση. Η «Επανεξέταση» της συνάφειας, των κινδύνων, των ανταμοιβών και των εμποδίων με τους χρήστες καπνού σε κάθε επίσκεψη, μπορεί να βοηθήσει τους πελάτες, να διαβούν προς ένα στάδιο ετοιμότητας, για την έναρξη της «θεραπείας διακοπής».

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(16/17)» Οι προσπάθειες των νοσηλευτών δημόσιας υγείας, αλλά και των άλλων παρόχων υγειονομικής περίθαλψης, πρέπει να επικεντρωθούν στην προώθηση της διακοπής, μέσω συγκεκριμένων συμπεριφορικών και φαρμακολογικών προσεγγίσεων. Η χρήση αυτού του συνδυασμού προσεγγίσεων, έχει βρεθεί να αποδίδει ποσοστά διακοπής που είναι περίπου 4 φορές μεγαλύτερα από εκείνα χωρίς παρεμβάσεις. Η κατευθυντήρια γραμμή (PHS) επίσης συνιστά ότι, οι παρεμβάσεις διακοπής του καπνίσματος, πρέπει να προσαρμόζονται στις εθνικές/φυλετικές ομάδες, όποτε αυτό είναι εφικτό και δυνατό.

«ΧΡΗΣΗ ΚΑΠΝΟΥ(17/17)» Δεδομένου ότι η θεώρηση των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης έχει αποδειχθεί ότι είναι ο δυνατότερος παράγοντας, στην προτροπή συμπεριφορών προαγωγής της υγείας. Τέλος, καθώς η κατευθυντήρια γραμμή έχει αποδειχθεί ότι βασίζεται σε «τεκμήρια» και είναι οικονομικά αποδοτική, οι πάροχοι μπορούν να επηρεάσουν την αλλαγή συμπεριφοράς στους πελάτες-χρήστες τους, μέσω της παροχής ειδικών συμβουλών για την οριστική διακοπή του συνηθείου του καπνίσματος.

«ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛ, ΜΑΡΙΧΥΑΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΠΝΟΥ(1/3)» Υπάρχουν ισχυρές συσχετίσεις μεταξύ της έναρξης χρήσης ουσιών από τους νέους, καθώς επίσης και κανονιστικές προσδοκίες και συμπεριφορές των ενηλίκων και των συνομηλίκων, στο πλαίσιο του κοινωνικού περιβάλλοντος. Έχει επίσης, καταγραφεί η διαδικασία όπου τα παιδιά αφομοιώνουν τις συμπεριφορές του τρόπου ζωής των γονέων τους ως «Διαγενιακή Διαβίβαση». Η κατάχρηση ουσιών και η σχέση της γενετικής έχουν επίσης διερευνηθεί διεξοδικά. Παρόλο που τα συνολικά στατιστικά για την χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών και καπνού είναι ανησυχητικά, υφίστανται κάποιοι πληθυσμοί οι οποίοι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο χρήσεως.

«ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛ, ΜΑΡΙΧΥΑΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΠΝΟΥ(2/3)» Σε όλες τις εθνικότητες των ενηλίκων, τα ποσοστά επικράτησης διαφέρουν αναμεταξύ των ανδρών και των γυναικών. Εν γένει, οι στρατηγικές για την πρωτογενή πρόληψη, που στοχεύουν όλους τους νέους, είναι κρίσιμες εάν θέλουμε να επηρεάσουμε την κατάχρηση ουσιών και τις σχετικές συνέπειες για την υγεία. Ποικίλες προσεγγίσεις είναι επίσης γνωστές και «πόροι» (πολλοί εκ των οποίων είναι πολιτιστικά ευαίσθητοι) είναι άμεσα διαθέσιμοι στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, για να βοηθήσουν τους πελάτες-χρήστες οι οποίοι είναι αναγνωρισμένοι «χρήστες ουσιών» και χρειάζονται δευτερογενείς προσπάθειες πρόληψης.

«ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΑΛΚΟΟΛ, ΜΑΡΙΧΥΑΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΠΝΟΥ(3/3)» Οι στρατηγικές για την πρωτογενή πρόληψη που στοχεύουν όλους τους νέους, είναι κρίσιμες εάν θέλουμε να επηρεάσουμε την κατάχρηση ουσιών και τις σχετικές συνέπειες τους στην υγεία. Ποικίλες προσεγγίσεις είναι επίσης γνωστές και πόροι (πολλοί εκ των οποίων είναι «πολιτιστικά ευαίσθητοι») είναι άμεσα διαθέσιμοι στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, για να βοηθήσουν τους «πελάτες» τους που είναι αναγνωρισμένοι χρήστες ουσιών και χρειάζονται δευτερογενείς προσπάθειες πρόληψης.

«Πληθυσμοί Σχολικής Υγείας» Η νεολαία που εκκινεί συμπεριφορές χρήσης τσιγάρων και αλκοόλ, διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο να πειραματιστούν επίσης με την μαριχουάνα και εν συνεχεία, να συνεχίσουν σε χρήση άλλων παράνομων ναρκωτικών. Αυτή η πτωτική πορεία από την χρήση ναρκωτικών που αρχίζει στην εφηβεία, συνεχίζεται κατά την πρώιμη ενήλικη ζωή με αποτέλεσμα την «εγκληματική συμπεριφορά» και την διακινδυνευμένη σωματική υγεία & ψυχική υγεία.

«Επίλογος(1/3)» Η κατάχρηση ουσιών έχει επιπτώσεις σχεδόν σε κάθε φορέα της νόσου και επηρεάζει τις συνήθεις τιμές εργαστηριακών και φαρμακολογικών εξετάσεων/παρεμβάσεων των ασθενών, που αντιμετωπίζονται ως «καταστάσεις δημόσιας υγείας». Ως εκ τούτου, οι «Νοσηλευτές Δημόσιας Υγείας» πρέπει να παρέχουν την υψηλότερη ποιότητα ολιστικής φροντίδας υγείας, έτσι ώστε η κατάχρηση ουσιών να αξιολογείται και να αντιμετωπίζεται για κάθε κατευθυντήρια γραμμή

«Επίλογος(2/3)» Όλοι ο φορείς υγειονομικής περίθαλψης μπορούν και πρέπει να γίνουν μορφωμένοι & αποτελεσματικοί στο να βοηθούν τους «πελάτες» τους, στην επιλογή του να αποφύγουν συμπεριφορές τρόπου ζωής με κατάχρηση ουσιών.

««Επίλογος(3/3)»» Εν γένει και εν Τέλει, μόνο όταν οι Πρωτοβάθμιες και Δευτεροβάθμιες Προσπάθειες Πρόληψης υλοποιούνται συστηματικά με την χρήση των διαθέσιμων πόρων, μόνο τότε θα υπάρξουν επιπτώσεις στην μείωση της κατάχρησης των απαγορευμένων & επιβλαβών ουσιών.

«Σας Ευχαριστώ Πολύ!!!»