ΔΙΑΛΕΞΗ 5 Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις και Κοινωνική Ευθύνη Χρηματοπιστωτικών Οργανισμών (κοινωνικά υπεύθυνη επένδυση)

Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Εισαγωγικοί Ορισμοί Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Εισαγωγικοί Ορισμοί Δεν υπάρχει ένας καθιερωμένος διεθνής ορισμός Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις είναι εκείνες που χαρακτηρίζονται από Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Συνώνυμος Όρος : Εταιρική Υπευθυνότητα Ορισμός Ευρωπαϊκής Επιτροπής 2001 «Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη είναι μια έννοια σύμφωνα με την οποία οι επιχειρήσεις ενσωματώνουν σε εθελοντική βάση κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς προβληματισμούς στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και στις επαφές τους με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, καθώς αντιλαμβάνονται ότι η υπεύθυνη συμπεριφορά οδηγεί στην αειφόρο επιχειρηματική επιτυχία.» (Πράσινη Βίβλος για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη)

Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Εισαγωγικοί Ορισμοί Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Εισαγωγικοί Ορισμοί Διεθνές Επιχειρηματικό Συμβούλιο για την Βιώσιμη Ανάπτυξη (1998) «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη είναι η διαρκής δέσμευση μιας επιχείρησης να συμπεριφέρεται ηθικά και να συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη , ενώ ταυτόχρονα θα βελτιώνει την ποιότητα ζωής των εργαζομένων και των οικογενειών τους, καθώς επίσης και της τοπικής κοινότητας και της κοινωνίας γενικότερα.» Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη «Εταιρική υπευθυνότητα είναι η οικιοθελής δέσμευση των επιχειρήσεων για ένταξη στις επιχειρηματικές τους πρακτικές κοινωνικών και περιβαλλοντικών δράσεων που είναι πέρα και πάνω από όσα επιβάλλονται από την τρέχουσα νομοθεσία και έχουν σχέση με όλους όσους επηρεάζονται από τις εκάστοτε δραστηριότητες τους (Stakeholders) με στόχο την ισόρροπη επίτευξη κερδοφορίας και βιώσιμης ανάπτυξης.»

Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Εισαγωγικοί Ορισμοί Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Εισαγωγικοί Ορισμοί Ευρωπαϊκή Ένωση “Πράσινη Βίβλος» (2002) «Εταιρική κοινωνική ευθύνη είναι η έννοια σύμφωνα με την οποία οι εταιρείες ενσωματώνουν σε εθελοντική βάση κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και στις επαφές τους με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη. Το να είναι κάποιος κοινωνικά υπεύθυνος δεν σημαίνει ότι εκπληρώνει πλήρως τις νομικές του υποχρεώσεις αλλά ότι υπερβαίνει τα όρια της τήρησης του νόμου, επενδύοντας περισσότερο στο ανθρώπινο δυναμικό, στο περιβάλλον και στις σχέσεις του με τα ενδιαφερόμενα μέρη.»

Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Εισαγωγικοί Ορισμοί Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Εισαγωγικοί Ορισμοί Είδη κοινωνικών υποχρεώσεων που συγκροτούν την Ε.Κ.Ε. Οικονομική ευθύνη τους κέρδους. Νομική ευθύνη της συμμόρφωσης της επιχείρησης στους νομούς. Ηθική υποχρέωση της επιχείρησης να λειτουργεί στην βάση των κοινά παραδεγμένων κοινωνικών προταγμάτων. Φιλανθρωπική ευθύνη της επιχείρησης στο να προωθεί εκείνες τις δράσεις που προάγουν την κοινωνική ευημερία.

Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Εισαγωγικοί Ορισμοί Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Εισαγωγικοί Ορισμοί Κοινό σημείο σύγκλισης όλων των ορισμών είναι η αντίληψη ότι οι επιχειρήσεις δεν αποτελούν μονοσήμαντα κερδοσκοπικές οντότητες αλλά φορείς επιχειρηματικών πρακτικών των οποίων το αποτέλεσμα αξιολογείται οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά. Triple Bottom line (3BL) : ο όρος εμφωλεύει το σύνολο των δράσεων που αναπτύσσονται στα πλαίσια του προηγούμενου τρίπτυχου. Σύμφωνα με τους Pezzey, John C. V.; Michael A., Toman (2002) o όρος Triple Bottom line ορίζεται ως «οι επιχειρηματικές λύσεις και επιλογές που ταυτόχρονα είναι κοινωνικά υπεύθυνες, περιβαλλοντικά ορθές και οικονομικά βιώσιμες».

Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Ενδιαφερόμενα μέρη στον προηγούμενο ορισμό θεωρούνται τα φυσικά και νομικά πρόσωπα τα οποία επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από τις αποφάσεις και την λειτουργία των κοινωνικά υπεύθυνων επιχειρήσεων, όπως για παράδειγμα μέτοχοι, πελάτες, εργαζόμενοι, επιχειρηματική κοινότητα, μη κυβερνητικές οργανώσεις, τοπικές κοινωνίες, προμηθευτές, πολιτεία, μέσα ενημέρωσης. Krosinsky and Robins (2008) Ο όρος ενδιαφερόμενα μέρη στην διεθνή βιβλιογραφία συναντάται με τον όρο Stakeholders. Για παράδειγμα ο Dasgupta (2007) ορίζει την εταιρική κοινωνική ευθύνη (Ε.Κ.Ε) διά μέσου των Stakeholders αναφέροντας ότι η Ε.Κ.Ε έγκειται στην ικανοποίηση του συνόλου των Stakeholders μιας επιχείρησης. Σε μια τυπική ομαδοποίηση οι Stakeholders διακρίνονται στις ακόλουθες τρείς κατηγορίες : Οργανωτικοί Stakeholders: ενδιαφερόμενα μέρη που ανήκουν στο εσωτερικό της επιχείρησης, όπως εργαζόμενοι, διοικητικά στελέχη, μερισματούχοι κ.λ.π

Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Οικονομικοί Stakeholders : ενδιαφερόμενα μέρη που ανήκουν στο άμεσο εξωτερικό περιβάλλον της επιχείρησης, όπως πελάτες προμηθευτές, πιστωτές, διανομείς. Κοινωνικοί Stakeholders : ενδιαφερόμενα μέρη που ανήκουν στο έμμεσο εξωτερικό περιβάλλον της επιχείρησης, όπως κοινότητες, δήμοι, κυβέρνηση, μη κυβερνητικές – μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Ο προσδιορισμός των ενδιαφερομένων μερών είναι σημαντικό προαπαιτούμενο στην κατάρτιση ενός επιτυχημένου προγράμματος δράσης σε ότι αφορά την εταιρική κοινωνική ευθύνη της επιχείρησης. Γνωρίζοντας τους φορείς αλληλεπίδρασης η επιχείρηση μπορεί να επιχειρήσει ένα γόνιμο διάλογο προκειμένου να ιεραρχηθούν οι ανάγκες αυτών, προβαίνοντας κατόπιν στην επιλογή, τον σχεδιασμό και την εκπόνηση επιχειρηματικών πρακτικών που θα ενσωματώνουν στο διηνεκές τις προαποφασισμένες κοινωνικές και περιβαλλοντικές δράσεις επιτυγχάνοντας έτσι επιχειρηματική ηθική, αέναη βιωσιμότητα και ικανοποιητική κερδοφορία.

Κοινωνικά Υπεύθυνες Επιχειρήσεις Η εταιρική κοινωνική ευθύνη δεν πρέπει να θεωρείται ως ένα πρόσθετο χαρακτηριστικό στοιχείο της επιχείρησης που λειτουργεί αυτόνομα όντας διακριτό από τις επιμέρους πολιτικές της, ή ακόμα χειρότερα να λογίζεται ως αναπόφευκτη πηγή κόστους στα πλαίσια υλοποίησης μιας συγκεκαλυμμένης πολιτικής αφανούς μάρκετινγκ με στόχο την προώθηση των προϊόντων της επιχείρησης και την επίτευξη δημοσίων σχέσεων. Περισσότερο συνιστά μια ολιστική νοοτροπία, έναν καθολικό τρόπο θεώρησης της λειτουργίας της, ο οποίος κατατείνει στην επίτευξη βιώσιμων επιχειρηματικών σχημάτων μέσα από την οικοδόμηση διαφανών ανταποδοτικών σχέσεων με την τοπική κοινωνία, τους προμηθευτές, τους πελάτες και τους εργαζομένους της. Τελικά η εταιρική κοινωνική ευθύνη διαμορφώνει την φιλοσοφία της επιχείρησης επηρεάζοντας καθοριστικά την στρατηγική και το όραμα της.

Συνδεμένες έννοιες με την Ε.Κ.Ε Εταιρική Διακυβέρνηση «Το σύνολο των αρχών βάσει του οποίου επιδιώκεται η υπεύθυνη οργάνωση, η λειτουργία, η διοίκηση και ο έλεγχος μιας επιχείρησης, με μακροπρόθεσμο στόχο τη μεγιστοποίηση της αξίας της και την διαφύλαξη των έννομων συμφερόντων όλων όσων συνδέονται μ’ αυτή.» www.el.wikipedia.org Το σύνολο των αρχών που υιοθετούνται στα πλαίσια της εταιρικής διακυβέρνησης επηρεάζουν άμεσα και καθοριστικά όχι μόνο τους τεθειμένους στόχους της επιχείρησης αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αυτοί επιτυγχάνονται καθώς όλες οι ενέργειες της επιχείρησης στον πλαίσιο των προαναφερομένων αρχών πρέπει να χαρακτηρίζονται από διαφάνεια και θεμιτές επιχειρηματικές πρακτικές. Οι Dyllick & Hockerts (2002) διαπιστώνουν ότι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των αρχών της εταιρικής διακυβέρνησης καθίσταται το πλέον σημαντικό κριτήριο στην προσέλκυση και διατήρηση διεθνών επενδύσεων. Το συμπέρασμα αυτό είναι σχεδόν αυτονόητο αν λάβεις κανείς υπόψη ότι μια από τις διακηρυγμένες αρχές της εταιρικής διακυβέρνησης έγκειται στην προστασία και την διευκόλυνση άσκησης του δικαιώματος των μετόχων.

Αρχές Εταιρικής Διακυβέρνησης Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ το εννοιολογικό πλαίσιο οριοθέτησης του όρου της Εταιρικής Διακυβερνήσης διατρέχεται από το ακόλουθο σύνολο αρχών, οι οποίες πρέπει να εφαρμόζονται από κοινού και με διαχρονική συνέπεια από μέρους των επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου οι εν λόγω αρχές πρέπει να εκλαμβάνονται ως τα αναπόσπαστα συστατικά στοιχεία μιας ολιστικής θεώρησης του τρόπου λειτουργίας της επιχείρησης που στόχο έχει την διατήρηση, εμπέδωση και ανάπτυξη ενός υψηλού επιπέδου επαγγελματικης δεοντολογίας και εταιρικής ηθικής. Ανάπτυξη νέων προϊόντων και υπηρεσιών που υπάγονται ή δημιουργούν εκ νέου αποτελεσματικές και διαφανείς αγορές. Σαφής διάκριση των ευθυνών και των αρμοδιοτήτων των διαφόρων ρυθμιστικών, εκτελεστικών και εποπτικών αρχών στις οποίες πρόσκειται η λειτουργία της επιχείρησης. Προστασία και διευκόλυνσης της άσκησης του δικαιώματος των μετόχων η οποία διασφαλίζεται από την δυνατότητα αποζημίωσης στην περίπτωση παραβίασης των δικαιωμάτων τους.