Παιδαγωγική Ψυχολογία Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου Ζαχαρούλα Γ. Σμυρναίου Μάρτιος 2006

ΔΙΑΣΗΜΟΙ «ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ» Αριστοτέλης π.Χ. Ζαν Πιαζέ Σίγκμουντ Φρόυντ

Ο ψυχοθεραπευτής είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος που μπορεί να σε κάνει καλά αν είσαι στενοχωρημένος ή δυστυχισμένος ΙΔΕΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

ΟΡΙΣΜΟΣ Ο ψυχολόγος ασχολείται με: τη μελέτη, την κατανόηση και την ερμηνεία των ψυχικών φαινομένων, καθώς και με εκδηλώσεις φυσιολογικής ή παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς, τόσο των ατόμων όσο και των κοινωνικών ομάδων.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ Συνέχεια... Ψυχοθεραπεία είναι η λεκτική επικοινωνία μεταξύ θεραπευόμενου και ψυχοθεραπευτή, με σκοπό τη διάγνωση και τη θεραπεία προβλημάτων συμπεριφοράς, ψυχολογικών κρίσεων και ψυχικών διαταραχών.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Ο ψυχολόγος ασχολείται με:  την πρόγνωση,  τη διάγνωση και  αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων Το επάγγελμα περιλαμβάνει κανόνες που αφορούν:  τις σχέσεις ψυχολόγου-συμβουλευόμενου  τις σχέσεις με συναδέλφους  τις υποχρεώσεις του

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ -ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑ -ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ -ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ -ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ

ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑ Η ικανότητα του θεραπευτή να έχει επίγνωση των προσωπικών εσωτερικών του εμπειριών, καθώς και η προσπάθεια κατανόησης των εμπειριών του πελάτη και η αναγνώριση αυτών κατά τη συμβουλευτική σχέση.

ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΘΕΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ Ο θεραπευτής πρέπει να δέχεται τον πελάτη ανεξάρτητα από το πρόβλημά του. Οφείλει να δείχνει απεριόριστο θετικό σεβασμό, χωρίς να βάζει όρους για την αποδοχή του αυτή. Αυτή η στάση δείχνει μια αποδοχή της ατομικότητας του πελάτη.

Ο θεραπευτής καλείται να καταλάβει µε ποιο τρόπο ο πελάτης δοµεί τον κόσµο µέσα του και πως αυτό µπορεί να τον επηρεάζει συναισθηµατικά ή στη συµπεριφορά του. ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ

Αυτογνωσία καλείται η επίγνωση των αντιδράσεων του εαυτού και των σκέψεων που προηγούνται. Είναι η γνώση που έχει ο θεραπευτής για τις στάσεις, αξίες, πεποιθήσεις και τα συναισθήματά του, τα οποία μπορεί να παρεμβαίνουν στην θεραπευτική διαδικασία και να διευκολύνουν ή να εμποδίσουν την αλλαγή. ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ

ΕΙΔΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΩΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ GESTALTΘΕΡΑΠΕΙΑ GESTALT

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΝΕΙΡΩΝ ΚΑΘΑΡΣΗ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ - ΑΝΤΙΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗ

 ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ  ΕΚΘΕΣΗ (ΣΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ / IN VIVΟ)  ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΡΟΦΗΣ  ΕΠΙΔΕΙΞΗ – ΜΙΜΗΣΗ ΠΡΟΤΥΠΟΥ  ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ – ΜΥΙΚΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΑΚΡΟΑΣΗ ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ

ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ ΚΑΘΕΤΟ ΤΟΞΟ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ ΒΙΛΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΝΩΣΙΑΚΗ

ΠΑΙΞΙΜΟ ΡΟΛΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΠΛΟΥ ΕΓΩ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΠΤΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ ΠΑΙΞΙΜΟ ΣΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ GESTALT

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ Ο όρος αυτός είναι σύνθεση δύο λεκτικών συντελεστών. Του όρου ψυχή και του όρου λόγος. Θα λέγαμε ότι Ψυχολογία σημαίνει ο λόγος περί της ψυχής, δηλαδή ένα σύστημα σκέψης, μελέτης και έρευνας που αφορά τα τεκταινόμενα του ψυχικού χώρου αλλά και την ίδια την υφή και υπόσταση του χώρου αυτού.

ΕΡΕΥΝΑ… …τις ψυχικές λειτουργίες, τον ανθρώπινο ψυχισμό. Είναι δηλαδή ο κλάδος εκείνος που στόχο του έχει να ερευνήσει τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου και να κατανοήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι και τις γενεσιουργές αιτίες της.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ Υπάρχουν πολλοί ορισμοί, οι οποίο εκφράζουν διαφορετικές αντιλήψεις για τις ανθρώπινες συμπεριφορές και αντιδράσεις, καθώς και διαφορετικές επιστημονικές παραδόσεις. «Η Ψυχολογία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τις διεργασίες του νου και τις εκδηλώσεις τους στην ανθρώπινη συμπεριφορά».

…ευρύ φάσμα ψυχολογικών φαινομένων. Η γνωστική ψυχολογία μελετά λειτουργίες όπως οι αισθήσεις, η αντίληψη και η σκέψη. Η νευροψυχολογία: τη βιολογική πλευρά των ψυχολογικών διεργασιών. Η θεωρία της προσωπικότητας: τα ατομικά χαρακτηριστικά, τις χαρακτηριστικές μορφές συμπεριφοράς και τις αλληλεπιδράσεις με τους άλλους ανθρώπους. Η μελέτη των κινήτρων: στο ερώτημα του «γιατί» οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Διεργασίες του νου

Η κοινωνική ψυχολογία: επίδραση των κοινωνικών παραγόντων στη στάση των ανθρώπων και στον τρόπο που συμπεριφέρονται μέσα σε ομάδες. Η ψυχοπαθολογία: τις διεργασίες της σκέψης, την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά των ανθρώπων με ψυχολογικά προβλήματα. Η εξελικτική ψυχολογία: την ανάπτυξη των ανωτέρω ψυχολογικών διαδικασιών καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. Η ψυχολογία της εργασίας: με τη συμπεριφορά που επιδεικνύουν οι άνθρωποι κατά την εκτέλεση των επαγγελματικών τους καθηκόντων.

Οι συνήθεις τομείς ειδίκευσης στην εφαρμοσμένη ψυχολογία είναι: η κλινική και κοινοτική, η συμβουλευτική, η σχολική και εκπαιδευτική, η ψυχολογία της εργασίας και των οργανισμών, η οικονομική, η ψυχολογική εκτίμηση και αξιολόγηση, η περιβαλλοντική, η δικαστική, η νευροψυχολογία, η αθλητική, η ψυχολογία της υγείας, η εφαρμοσμένη γνωστική ψυχολογία, η ψυχολογία οδικής κυκλοφορίας και μεταφορών, η πολιτική ψυχολογία. ΟΙ ΤΟΜΕΙΣ…

εμπλέκονται και σε άλλους τομείς, όπως οι φυσικές και άλλες καταστροφές, οι καταστάσεις κρίσης και ψυχικών τραυματισμών, η καταναλωτική συμπεριφορά, καθώς και φαινόμενα που σχετίζονται με την αυξανόμενη ποικιλία πολιτισμών και εθνοτήτων.

Σχετίζεται με όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς: αλληλεπίδραση με το φυσικό περιβάλλον, τη σκέψη, την επινόηση νέων ιδεών, καθώς και με την κοινωνική αλληλεπίδραση. Πραγματεύεται γενικά ερωτήματα σχετικά με το τι προκαλεί τις ανθρώπινες ενέργειες, καθώς και τα προβλήματα ατόμων, ομάδων και κοινωνικών συστημάτων. ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ…

Μελετάει σε ατομικό επίπεδο τις ψυχολογικές διαταραχές, τα λεγόμενα ψυχολογικά προβλήματα του ανθρώπου και Γενικά τις διαταραχές της συμπεριφοράς, τις εκφράσεις δηλαδή εκείνες της συμπεριφοράς που θεωρούνται ΄΄παθολογικές΄΄. Αντικείμενό της είναι η διάγνωση των διαταραχών αυτών, ο εντοπισμός των αιτιών τους και η θεραπεία τους. ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Ο όρος πρωτοπαρουσιάστηκε στο βιβλίο Cognitive Psychology απο τον Ulrich Neisser το 1967, δίνοντας έμφαση στη άποψη ότι η νόηση έχει συγκεκριμένες θεμελιώδεις δομές. Προσπαθεί να ερμηνεύσει τα φαινόμενα της αντίληψης και των διανοητικών διεργασιών υποστηρίζοντας ότι έτσι μπορεί να εξηγηθεί η ανθρώπινη συμπεριφορά. Εξετάζει ερωτήματα λειτουργίας της μνήμης, προσοχής, αντίληψης, αναπαράστασης της γνώσης, σκέψης, δημιουργικότητας και επίλυσης προβλημάτων. ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

της Γνωστικής Ψυχολογίας είναι το πώς ένα άτομο αποκτά τη γνώση. Η βασική της θέση είναι ότι, η είσοδος και η επεξεργασία πληροφοριών, που οδηγούν στην μάθηση και την γνώση, ακολουθούν μια διαδικασία παρόμοια με εκείνη της επεξεργασίας των τροφών με την λειτουργία της πέψης. Κατά την επεξεργασία αυτήν οι γνώσεις μετασχηματίζονται και αποθηκεύονται, για να ενεργοποιηθούν, όταν τις χρειαστούμε. Για να μετατραπεί η πληροφορία σε γνώση, μεσολαβούν όχι μόνον οι αισθήσεις, οι οποίες φιλτράρουν τα εξωτερικά ερεθίσματα, αλλά και κάποιες διαδικασίες επεξεργασίας, οι οποίες μετασχηματίζουν τα δεδομένα, σε γνώση. Βασικό ερώτημα…

Οι διαδικασίες αυτές καθορίζονται από τις γνωστικές λειτουργίες, δηλαδή την αντίληψη, την μνήμη, την γλώσσα, την σκέψη και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων. Γνωστικές λειτουργίες

είναι ο κλάδος που ενδιαφέρεται για τη μελέτη: α) του τρόπου αλληλεπίδρασης των ατόμων, β) των τρόπων με τους οποίους τα άτομα αντιλαμβάνονται τον κοινωνικό τους περίγυρο, γ) της κοινωνικής συμπεριφοράς στο εσωτερικό μιας ομάδας όσο και δι-ομαδικά, δ) των ερμηνειών στις οποίες τα άτομα προβαίνουν τόσο για τη δική τους συμπεριφορά όσο και για τη συμπεριφορά των άλλων, και ε) των διαπροσωπικών σχέσεων και των παραγόντων που τις επηρεάζουν. Κοινωνική Ψυχολογία

της Κοινωνικής Ψυχολογίας αφορούν: διαμόρφωση εντυπώσεων, κοινωνική απόδοση, ενδο-ομαδικές διαδικασίες, φαινόμενα κοινωνικής επιρροής, πλειοψηφική και μειονοτική επιρροή, στάσεις και αλλαγή στάσεων, δι-ομαδικές σχέσεις, στερεότυπα, προκατάληψη, επιθετικότητα, επικοινωνία και διαπροσωπικές σχέσεις. Βασικά αντικείμενα- θεματικές…

Η Κοινωνική Ψυχολογία μελετά τους τρόπους αλληλεπίδρασης μεταξύ των ατόμων ή ομάδων καθώς και τον τρόπο που το άτομο κατανοεί και ερμηνεύει τον κοινωνικό του περίγυρο. Κλασσικοί ορισμοί των Moscovici (1970, 1984), Allport (1968), Παπαστάμου (1989). Αντικείμενο…

Εργαστηριακό πείραμα: αποβλέπει στο χειρισμό μιας μεταβλητής (ή και παραπάνω ) πάνω σε μια άλλη (ή άλλες). Εμπλέκεται πειραματική υπόθεση και προκύπτουν σχέσεις αιτίας – αποτελέσματος. Δημοσκόπηση: αποβλέπει στη συλλογή πληροφοριών με τρόπο σταθμισμένο από μια συγκεκριμένη ομάδα. Δεν μπορούν να διατυπωθούν σχέσεις αιτίας-αποτελέσματος. Η φύση της έρευνας είναι περισσότερο διερευνητική. Επιστημονική μεθοδολογία 1

Επιστημονική μεθοδολογία 2 Μελέτη περίπτωσης: διεξοδική και εντατική μελέτη μιας μοναδικής ‘περίπτωσης’ ή ενός μικρού αριθμού σχετικών περιπτώσεων. Αποτελεί ένα χρήσιμο ερευνητικό σχέδιο για τη διαμόρφωση ερευνητικών υποθέσεων. Παρατήρηση: Μπορεί να έχει ένα εύρος προσεγγίσεων, όπως η συστηματική παρατήρηση (όπου ο παρατηρητής δεν έχει καμία εμπλοκή), η συμμετοχική παρατήρηση (όπου ο παρατηρητής έχει ενεργό συμμετοχή). Η φύση της συγκεκριμένης ερευνητικής προσέγγισης είναι περισσότερο διερευνητική.

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί ο εθισμός στα ναρκωτικά, το κάπνισμα ή η παχυσαρκία; Πώς μπορούν να μάθουν τα παιδιά να είναι περισσότερο δημιουργικά; Πώς μπορούν να βοηθηθούν οι άνθρωποι με ψυχικά προβλήματα; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και οι αξίες που εμπλέκονται στη συμπεριφορά του καταναλωτή; Πώς μπορούν να μειωθούν οι διάφορες μορφές προκατάληψης (φυλετικές, θρησκευτικές, κ.α.); Ποια επίδραση έχουν στα παιδιά τα προγράμματα βίας, που προβάλλονται στην τηλεόραση; Πώς μπορεί να αποφευχθεί ο φόρτος εργασίας και το στρες; Ερωτήματα …

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ